Οι ενοχλητικές σκέψεις μου λεγαν για τιμωρίες από μη συγκεκριμένους Θεούς επειδη μπορει να εσπασα μια ψυχαναγκαστικη υποσχεση που δεν θυμαμαι. Ηξερα οτι δεν εσπαγα υποσχεση. Ημουν κουρασμενος με το να προσευχομαι συνεχεια για αυτες τις σκεψεις οποτε απλα αρχισα να τις αγνοω. Οι ενοχλητικες σκέψεις επέμεναν και μου λεγαν οτι θα τιμωρηθω με πολυ κακο τροπο. Τοτε, το υποσυνειδητο μου αρχισε να προσευχεται, καπως αυτοματα, και όσο φοβομουν για τις τιμωρίες που μου λεγαν οι ενοχλητικες σκεψεις, τοσο το υποσυνειδητο μου προσευχοταν σε επαναληψη. Οι ενοχλητικες σκεψεις επεμεναν, και ξαφνικα, χωρις να το καταλαβαινω, αρχισα να λέω στους Θεούς με τις σκέψεις μου να με τιμωρήσουν αλλά όχι πολύ. Ο φοβος της τιμωριας που προκληθηκε απο τις ενοχλητικες σκέψεις, με εκανε να λεω στους Θεούς να μην με τιμωρήσουν πολύ. Και άρχισα να προτεινω τιμωρίες. Ολες αυτες οι σκέψεις σχηματίζονταν στο μυαλο μου, πολυ υποσυνειδητα. Δεν καταλαβαινα ακριβως, τι ελεγα. Καταλαβαινα 1-2 φορες οτι κατι δεν παει καλα σε αυτα που προσευχομαι αλλα δεν εδινα σημασια γιατι ημουν αφοσιωμενος αλλού. Μετα απο λιγη ωρα, συνειδητοποιησα τι ελεγαν αυτες οι "προσευχες" και αρχισα να προσευχομαι κανονικα, και να λεω οτι αυτα περι τιμωριων και ιδεων ηταν σκεψεις χωρις την θεληση μου. Απλα τρομάζω επειδη εφτασα σε σημειο να δινω ιδεες στους Θεούς για το πως να με τιμωρήσουν ενώ επι 1 χρόνο, σχεδον καθε 1 λεπτο, προσευχομαι λεγοντας συνεχεια οτι δεν θελω τιμωρια. Μονο που άφησα χαλαρό το μυαλο μου, έφτασα σε σημειο να ζηταω τιμωρίες; Γιατι ενώ αγχωθηκα με αυτες τις προσευχες, μου πηρε λιγο χρονο να συνειδητοποιησω τι ελεγαν; Ηταν κανονικές προσευχες; ή παλι ενοχλητικες σκέψεις που μοιαζαν με προσευχές; νιωθω μπερδεμενος
