Σεξουαλική κακοποίηση αγοριού σε μικρή ηλικία

Καλησπέρα σας,
Με λένε αλέξανδρο και είμαι 25 χρονών.
Πρώτη φορά γράφω εδώ, και ακόμα και ανώνυμο που ειναι, νιώθω άβολα.
Απο μικρή ηλικία που ήμουν, δεχόμουν επίθεση bullying απο τους συμμαθητές μου, και στη πρώτη γυμνασίου έπεσα θύμα βιασμού απο ένα μεγαλύτερο άνδρα.
Δυστηχώς, μετά απο αυτο κλείστηκα εντελώς στον εαυτό μου, σταμάτησα να βγαίνω απο το σπίτι και όσο περνούσε ο καιρός άρχισα να φοβάμαι τους ανθρώπους.
Να με ακουμπάνε, να με κοιτάνε, όλοι νόμιζα και συνεχίζω να νομίζω ότι ξέρουν τι έχω πάθει.
Στο σπίτι πάντα κυκλοφορώ με όλοσωμα ρούχα γιατι φοβάμαι ότι θα μου κάνουν πάλι το ίδιο.
Στη θάλασσα πάω όταν δεν έχει κόσμο, και αν έχει κόσμο τότε ντύνομαι και φεύγω αμέσως.
Δεν αφήνω κανένα άνθρωπο να με ακουμπήσει, να με χαιδέψει, ούτε τη μητέρα μου να με πάρει μια αγκαλιά.
Φοβάμαι πολύ, τους φοβάμαι όλους.
Με κοιτάνε και νιώθω ότι ξέρουν, ξέρουν τι συμβαίνει στα 13 μου, ξέρουν ότι κάποιος με βίασε, ξέρουν τα πάντα για εμένα.
Δεν έχω φίλους απο τότε, δεν βγαίνω απο το σπίτι απο τότε, και αν κάποιος άνθρωπος έρθει δίπλα μου, τότε, τον διώχνω.
Πιστεύω ότι όλοι θέλουν να μου κάνουν ξανά το ίδιο, μπορεί και να θέλουν!!
Ακόμα και στο μετρό βγαίνω όταν έχει πολύ κόσμο για να μην με ακουμπάνε...δεν μπορώ να με ακουμπάνε, νιώθω φόβο.

Στο παρελθόν είχα προσπαθήσει κάποιες φορές να βάλω τέλος στη ζωή μου, είχα κάνει κάποιες απόπειρες, φυσικά δεν γνώριζε κανένας τίποτα.
1 Φορά με χρήση χαπιων (πανω απο 30), με αποτέλεσμα να πέσω στο πάτωμα αλλα βρισκόμουν σε παραλία και σηκώθηκα την επόμενη μέρα σαν να μην είχε συμβεί τίποτα.
Και μια φορά προσπάθησα να κοψω τις φλέβες μου, όπου σταμάτησα στη μέση.
Σε όλα αυτα τα χρόνια, κατάφερα να κάνω μόνο μια σχέση με μια γυναίκα όπου δεν κράτησε και πολύ.
Οι ανασφαλειές μου ήταν κυρίος ο λόγος και το καταλαβαίνω...τόσο πολύ φόβοι πως να χωρέσουν σε έναν άνθρωπο...κάναμε έρωτα και κάθε φορά ξεσπούσα σε κλάμματα...φοβόμουν, και φοβάμαι ακόμα.
Την καταννοώ απόλυτα, δεν με άντεξε..ποιος θα ήθελε δίπλα του έναν άνθρωπο με βρόμικο σώμα σαν το δικό μου?
Ποιος θα ήθελε να χαιδέψει η να φιλήσει κάποιον που τον έχουν κακοποιήσει και βιάσει; Ποιος θα ήθελε να ασχοληθεί με μια τέτοια περίπτωση ανθρώπου;
Απο αυτη την σχέση έχουν περάσει σχεδόν 3 με 4 χρόνια, και απο τότε, δεν υπήρξε άλλη..και αν είχα κάποια ευκαιρία την πέταξα εγώ.
Πως να εξηγήσω; Όταν πάει η κοπέλα να με φιλήση και εγω ξεσπάω σε κλάμματα; όταν πάει να με αγκαλιάσει και φεύγω 10 μέτρα μακριά απο φόβο; πως; πως;
Δεν γίνετε, και ποια θα καταλάβει, και γιατί να με καταλάβει και να κάτσει μαζί μου? Ειδικά σε μια εποχή που όλες οι κοπέλες κοιτάνε το σεξ και να περνάνε καλά.
Τόσα χρόνια συνεχίζω να πορεύομαι μόνος!! Με τους φόβους μου!! Οι φόβοι νιώθω ότι μεγαλώνουν..και εγώ μένω στάσιμος και κάθε φορά κάνω και ένα βήμα πίσω.
Ο μόνος άνθρωπος που ξέρει για εμένα, είναι αυτη η κοπέλα που ανέφερα παραπάνω...που πλέον δεν έχουμε καμια επαφή και λογικό είναι.
Στην αρχή με καταλάβαινε, προσπαθούσε να με βοηθήσει, αλλα και αυτη πόσο να αντέξει.
Είμαι ένα παιδί που έχω ανάγκη απο έναν άνθρωπο, κάποιον να με καταλάβει, να με πάρει μια αγκαλιά και ας τρέμω να μην με αφήσει, γιατί δεν φταίω εγώ, δεν το διάλεξα εγώ, μακαρί να μην μου συνέβαινε ποτέ τίποτα.
Κανένας δεν ξέρει τιποτα, οι γονεις μου πάντα προσπαθούσαν να με καταλάβουν αλλα πάντα κρυβόμουν πίσω απο μια μάσκα!! Αρχισαν να αναρωτιούνται, δεν θελω να τους πληγώνω, δεν θελω να ντρεπονται για εμένα..
Έβαλα μια αγγελία και ζήτησα απο μια γυναίκα συνοδός (επι πληρωμη)να παριστανει την κοπέλα μου, να με συνοδεύσει κάπου σαν κοπέλα μου.
φυσικά χωρίς καμια ερωτική συνευρεση.
Έγινε, δημιουργήσαμε μια ιστορια γνωριμίας, και την σύστησα σε κάποια άτομα.
Ξέρω πρέπει να ντρέπομαι γι'αυτό, και δεν νιώθω περήφανος φυσικά...!!!
Σκεφτομαι να το κανω ξανα...δεν ξερω...δεν μπορω..νιωθω οτι δεν μπορω αλλο ετσι.
Έχω δημιουργήσει μια ψεύτικη κοπέλα εδώ και 1.5 χρόνο σχεδόν...ότι δήθεν έχω κάποια...και ότι δήθεν βγαίνω μαζί της.. όλα ψέματα, στην Αθήνα πάω βόλτα μόνος και γυρνάω το βράδυ.
Δεν ψαχνομαι για σχέση, δεν θέλω.. ξέρω ότι ποτέ ξανά στη ζωή μου δεν θα μπορέσω να βρεθώ ερωτικά με έναν άνθρωπο.
Προσπαθώ να το αποδεχτώ!!!
θελω καποιον να με καταλαβει..τοσο δυσκολο; μια αγκαλια..τοσο δυσκολο; Τι ζητάω; Μακάρι να μην είχε συμβεί ποτέ τίποτα, να ζούσα κανονικά την παιδική μου ηλικία.
Δε φταίω εγώ όμως, δε φταίω.

Καλησπέρα..
Τι θες να συζητήσεις; Τι θα σε έκανε να νιώσεις καλύτερα;

Φυσικά και δε φταις, πέστο στους γονείς σου και πήγαινε σε ψυχολόγο όσο πιο γρήγορα μπορείς! Αυτοί ξέρουν πώς να βοηθούν στην επούλωση τραυμάτων. Πολύ κακό αυτό που σου συνέβη, αλλά προλαβαίνεις ακόμα να ζήσεις μια φυσιολογική ζωή!

Δεν θέλω ποτέ να πω τίποτα στους γονείς μου!!
Σε ψυχολόγο-ψυχιατρο πήγα μια φορά, τότε με την κοπέλα αυτή.
Πριν πολλά χρόνια.
Μου έδωσε κάτι χάπια, και την ίδια μέρα με πήρε τηλέφωνο να τα φέρω πίσω διότι πίστευε ότι θα αυτοκτονούσα με αυτά.
Μία συνεδρία ήταν, και τα χάπια είχαν τρελές παρενέργειες... ζαλάδες κλπ.

Εμένα τα χάπια με έχουν βοηθήσει, στην αρχή ναι έχουν χοντρές παρενέργειες αλλά μετά συνηθίζεις

Άρχισε με ψυχοθεραπεία.. Θα το βγάλεις από μέσα σου και μέσα από τις ερωτήσεις που θα σου κάνει ο ψυχολόγος θα καταλάβεις ότι δεν φταις και πως δεν είναι όλοι σαν αυτόν. Τώρα απλα το ξέρεις αλλά αυτό που νιώθεις είναι πιο πανω από σένα.

Πάντως να ξέρεις, οι άλλοι δεν θέλουν να σου κάνουν αυτό που σου έκανε αυτός, ούτε θα αηδιάσουν μαζί σου αν το μάθουν. Τώρα μιλάει το τραύμα, για αυτό σκέφτεσαι έτσι. Καλό είναι να τα πεις σε κάποιον ειδικό και θα σε καθοδηγήσει αυτός

Quote:

---

Originally Posted by alex9595

θελω καποιον να με καταλαβει..τοσο δυσκολο; .

---

δεν προκειται να σε καταλαβει κανεις απο αυτους που δεν εχουν ζησει κατι παρομοιο.
η συμβουλη που εχω να σου δωσω ειναι να πας σε καποιον ψυχιατρο για να σε κατευθυνει αυτος και βεβαια αμα σου πει και για ψυχολογο και σε αυτον.
το ενθαρυντικο ειναι οτι εκατομμυρια ανθρωποι εχουν βιωσει παρομοια αν και οχι στα μερη που ζουμε αλλα πιο μακρια απο εμας αρκετα για να λεμε οτι δεν μας αφορα οπως στην ασια η την αφρικη σε περιοδους πολεμων κτλ κτλ αλλα καταφεραν να σταθουν στα ποδια τους.
επιπλεον εισαι πολυ μικρος ετσι μπορεις να ελπιζεις σε μια μεγαλη αλλαγη που θα σου αλλαξει την ζωη αλλα θα πρεπει να αποδεχτεις οτι δεν μπορεις να την κανεις μονος

Γιατί δε θα το έλεγες ποτέ στους γονείς σου; Πώς είναι αυτοί σαν χαρακτήρες και ποια η σχέση σας; Έγραψες πως ήσουν και θύμα bullying. Γιατί, για ποιους λόγους σε παρενοχλούσαν τότε; Στους γονείς σου το είχες πει;

Σε διαβάζω και νιώθω λες και διαβάζω τον εαυτό μου σε πολλά σημεία... Είχα μια παρόμοια εμπειρία στα 16 μου με τη διαφορά ότι δεν έγινε ολοκληρωμένη η πράξη αλλά αυτά που λες ότι νιώθεις τα ένιωθα κι εγώ για χρόνια και τον φόβο ακόμα τον νιώθω... Αλλά ας σταθώ στα υπόλοιπα καλύτερα... Κι εγώ σκεφτόμουν ότι δεν θα με θέλει κανείς αν του πω τι συνέβη, σκεφτόμουν ότι θα με θεωρήσει βρώμικη κι ανάξια του, κατώτερη από τις άλλες κοπέλες... Έτσι για πολλά χρόνια έμεινα μόνη μου όμως μια μέρα γνώρισα κάποιον στον οποίο είπα όλη την αλήθεια κι όχι μόνο δεν μου φέρθηκε σαν να ήμουν βρώμικη αλλά σαν να ήμουν το πιο αγνό πλάσμα του κόσμου... Δεν είμαστε πια μαζί δυστυχώς για λόγους που δεν είναι της παρούσης ν' αναφέρω αλλά εσύ στάσου στο ότι βρέθηκε κάποιος που με εκτίμησε και μου φέρθηκε καλά παρά το γεγονός αυτό... Επίσης κι εγώ για μεγάλο χρονικό διάστημα έκλαιγα απ' το φόβο μου όποτε προσπαθούσαμε να κάνουμε έρωτα αλλά ακόμα κι έτσι έμεινε δίπλα μου και δεν με πίεσε ποτέ... Στα λέω αυτά για να καταλάβεις ότι είχα τις ίδιες αντιδράσεις μ' εσένα κι όμως βρέθηκε κάποιος που στάθηκε δίπλα μου έστω για κάποιο διάστημα...
Ελπίζω να σε βοήθησα έστω και λίγο, αν θελήσεις να μου μιλήσεις αν νομίζεις πως μπορώ να βοηθήσω θα σε ακούσω μετά χαράς...

Quote:

---

Originally Posted by Κύκνος

Σε διαβάζω και νιώθω λες και διαβάζω τον εαυτό μου σε πολλά σημεία... Είχα μια παρόμοια εμπειρία στα 16 μου με τη διαφορά ότι δεν έγινε ολοκληρωμένη η πράξη αλλά αυτά που λες ότι νιώθεις τα ένιωθα κι εγώ για χρόνια και τον φόβο ακόμα τον νιώθω... Αλλά ας σταθώ στα υπόλοιπα καλύτερα... Κι εγώ σκεφτόμουν ότι δεν θα με θέλει κανείς αν του πω τι συνέβη, σκεφτόμουν ότι θα με θεωρήσει βρώμικη κι ανάξια του, κατώτερη από τις άλλες κοπέλες... Έτσι για πολλά χρόνια έμεινα μόνη μου όμως μια μέρα γνώρισα κάποιον στον οποίο είπα όλη την αλήθεια κι όχι μόνο δεν μου φέρθηκε σαν να ήμουν βρώμικη αλλά σαν να ήμουν το πιο αγνό πλάσμα του κόσμου... Δεν είμαστε πια μαζί δυστυχώς για λόγους που δεν είναι της παρούσης ν' αναφέρω αλλά εσύ στάσου στο ότι βρέθηκε κάποιος που με εκτίμησε και μου φέρθηκε καλά παρά το γεγονός αυτό... Επίσης κι εγώ για μεγάλο χρονικό διάστημα έκλαιγα απ' το φόβο μου όποτε προσπαθούσαμε να κάνουμε έρωτα αλλά ακόμα κι έτσι έμεινε δίπλα μου και δεν με πίεσε ποτέ... Στα λέω αυτά για να καταλάβεις ότι είχα τις ίδιες αντιδράσεις μ' εσένα κι όμως βρέθηκε κάποιος που στάθηκε δίπλα μου έστω για κάποιο διάστημα...
Ελπίζω να σε βοήθησα έστω και λίγο, αν θελήσεις να μου μιλήσεις αν νομίζεις πως μπορώ να βοηθήσω θα σε ακούσω μετά χαράς...

---

Quote:

---

Originally Posted by BlackCoral

Γιατί δε θα το έλεγες ποτέ στους γονείς σου; Πώς είναι αυτοί σαν χαρακτήρες και ποια η σχέση σας; Έγραψες πως ήσουν και θύμα bullying. Γιατί, για ποιους λόγους σε παρενοχλούσαν τότε; Στους γονείς σου το είχες πει;

---

Καλησπέρα,
Οι γονεις μου είναι χωρισμένοι 10+χρόνια. Φυσικά αυτο δεν με επηρέασε ποτέ γιατί ποτέ δεν είχαν τσακωμούς και προσπαθούσαν να ειναι αγαπημένοι!! Με τους γονεις μου, αλλά και με τα αδελφια μου, έχω αρκετά καλές σχέσεις.
Δεν θα μπορούσα ποτε να το πω, αυτο θα ηταν το χειροτερό μου...!! Απο το δημοτικό που με θυμάμαι, ήμουν πολυ ήσυχο παιδί, δεν μιλούσε, και φυσικά αυτο για τους "νταήδες" ήταν η αδυναμία μου. Έτσι απο το δημοτικό, μέχρι το γυμνάσιο ήμουν θύμα bullying!! Απλά άνηκα στη κατηγορία των "αδύναμων" και των παιδιών που δεν αντιδρούσαν ποτέ..!!

Κύκνος, η κοπέλα που αναφέρω στο αρχικό μου θέμα. Έτσι φέρθηκε σε εμένα. Την γνώρισα όταν ήμουν 19 εγώ και 34 αυτή. Ξέρω μεγάλη διαφορά ηλικίας, αλλά είχαμε τεράστια χημεία και η σχέση μας διήρκεσε 2 χρόνια σχεδόν. Ένιωθα ασφάλεια, και της μίλησα για τα πάντα!! Προσπαθούσε κάθε φορά να με κάνει να νιώσω ξεχωριστός. Ήταν δίπλα μου κάθε φορά και δεν την ενοχλούσε τίποτα απο όλα αυτα...!!
Μετά τον χωρισμό μας, προσπάθησαν να με προσελκύσουν αρκετές κοπέλες (αυτες δηλαδή έκαναν το πρώτο βήμα) αλλά με όλες χώριζα μια μέρα πριν βρεθούμε στο κομμάτι το σεξουαλικό. Γιατί δεν ένιωθα ασφάλεια, και ήξερα ότι δεν θα μπορούσα!!

Quote:

---

Originally Posted by alex9595

Καλησπέρα,
Οι γονεις μου είναι χωρισμένοι 10+χρόνια. Φυσικά αυτο δεν με επηρέασε ποτέ γιατί ποτέ δεν είχαν τσακωμούς και προσπαθούσαν να ειναι αγαπημένοι!! Με τους γονεις μου, αλλά και με τα αδελφια μου, έχω αρκετά καλές σχέσεις.
Δεν θα μπορούσα ποτε να το πω, αυτο θα ηταν το χειροτερό μου...!! Απο το δημοτικό που με θυμάμαι, ήμουν πολυ ήσυχο παιδί, δεν μιλούσε, και φυσικά αυτο για τους "νταήδες" ήταν η αδυναμία μου. Έτσι απο το δημοτικό, μέχρι το γυμνάσιο ήμουν θύμα bullying!! Απλά άνηκα στη κατηγορία των "αδύναμων" και των παιδιών που δεν αντιδρούσαν ποτέ..!!

Κύκνος, η κοπέλα που αναφέρω στο αρχικό μου θέμα. Έτσι φέρθηκε σε εμένα. Την γνώρισα όταν ήμουν 19 εγώ και 34 αυτή. Ξέρω μεγάλη διαφορά ηλικίας, αλλά είχαμε τεράστια χημεία και η σχέση μας διήρκεσε 2 χρόνια σχεδόν. Ένιωθα ασφάλεια, και της μίλησα για τα πάντα!! Προσπαθούσε κάθε φορά να με κάνει να νιώσω ξεχωριστός. Ήταν δίπλα μου κάθε φορά και δεν την ενοχλούσε τίποτα απο όλα αυτα...!!
Μετά τον χωρισμό μας, προσπάθησαν να με προσελκύσουν αρκετές κοπέλες (αυτες δηλαδή έκαναν το πρώτο βήμα) αλλά με όλες χώριζα μια μέρα πριν βρεθούμε στο κομμάτι το σεξουαλικό. Γιατί δεν ένιωθα ασφάλεια, και ήξερα ότι δεν θα μπορούσα!!

---

Φίλε όταν φτάσεις στα 50 μηνύματα στείλε μου μήνυμα να μιλήσουμε.

Quote:

---

Originally Posted by alex9595

Κύκνος, η κοπέλα που αναφέρω στο αρχικό μου θέμα. Έτσι φέρθηκε σε εμένα. Την γνώρισα όταν ήμουν 19 εγώ και 34 αυτή. Ξέρω μεγάλη διαφορά ηλικίας, αλλά είχαμε τεράστια χημεία και η σχέση μας διήρκεσε 2 χρόνια σχεδόν. Ένιωθα ασφάλεια, και της μίλησα για τα πάντα!! Προσπαθούσε κάθε φορά να με κάνει να νιώσω ξεχωριστός. Ήταν δίπλα μου κάθε φορά και δεν την ενοχλούσε τίποτα απο όλα αυτα...!!
Μετά τον χωρισμό μας, προσπάθησαν να με προσελκύσουν αρκετές κοπέλες (αυτες δηλαδή έκαναν το πρώτο βήμα) αλλά με όλες χώριζα μια μέρα πριν βρεθούμε στο κομμάτι το σεξουαλικό. Γιατί δεν ένιωθα ασφάλεια, και ήξερα ότι δεν θα μπορούσα!!

---

Αυτό για την κοπέλα το είχα καταλάβει μέσες άκρες και μου το επιβεβαίωσες μ' αυτό που έγραψες τώρα...
Ίσως δεν το είπα ξεκάθαρα πριν αλλά θέλω να πω ότι αν μπόρεσα εγώ έστω και μια φορά να πω την αλήθεια θα μπορέσω πάλι στο μέλλον, κι εσύ το ίδιο... Υπάρχουν κι άλλοι άνθρωποι που θα δείξουν κατανόηση... Την επόμενη φορά προσπάθησε το και μην χωρίσεις έτσι εύκολα... Αλλά έχω να σου δώσω και μιαν άλλη συμβουλή, απευθύνσου σε κάποιον ειδικό... Εγώ αυτό έκανα κι έτσι έκανα κάποια βήματα μπροστά αλλιώς νομίζω πως δεν θα είχα καταφέρει τίποτα... Τέλος, αν σε βοηθάει ούτε εγώ νιώθω ασφάλεια με τους άντρες γενικά, τους φοβάμαι...

Γεια σου αλεξανδρε ...οταν μια γυναικα σε αγαπαει πραγματικα θα σε αγκαλιασει και δεν θα σε αφησει ποτε . Θα κανει τα παντα για να ειναι μαζι σου
Δεν φταις εσυ γ αυτο που εγινε ... ..υπαρχουν και γυναικες που δεν τους νοιαζει τοοσο πολυ το σεξ..θα ηθελες να εχεις μια συντροφο που η σχεση θα βασιζετε πιο πολυ στην αγαπη και στην συντροφικοτητα ;η οχι ;δεν θες καθολου ;εγω μετα απο ενα βιαιο χωρισμο και μετα απο μια πολυ εντονα κακοποιητικη σχεση δεν θελω τιποτε νοιωθω οτι παγωσα συναισθηματικα ετσι νιωθεις κ εσυ;η μονο το θεμα σεξ ειναι το προβλημα;

Quote:

---

Originally Posted by ντολορ

Γεια σου αλεξανδρε ...οταν μια γυναικα σε αγαπαει πραγματικα θα σε αγκαλιασει και δεν θα σε αφησει ποτε . Θα κανει τα παντα για να ειναι μαζι σου
Δεν φταις εσυ γ αυτο που εγινε ... ..υπαρχουν και γυναικες που δεν τους νοιαζει τοοσο πολυ το σεξ..θα ηθελες να εχεις μια συντροφο που η σχεση θα βασιζετε πιο πολυ στην αγαπη και στην συντροφικοτητα ;η οχι ;δεν θες καθολου ;εγω μετα απο ενα βιαιο χωρισμο και μετα απο μια πολυ εντονα κακοποιητικη σχεση δεν θελω τιποτε νοιωθω οτι παγωσα συναισθηματικα ετσι νιωθεις κ εσυ;η μονο το θεμα σεξ ειναι το προβλημα;

---

γεια σουυυ. Η αγάπη και η συντροφικότητα με ενδιαφέρει. Νιώθω ένα πάγος όπως λες και εσυ, το θεμα μου δεν ειναι το σεξ. Δεν με ενδιαφέρει, θέλω απλά έναν άνθρωπο να με καταλάβει, να με ακούσει, να με πάρει μια αγκαλια.

Θα εισαι πολυ πιο καλα οταν βρεις αυτον τον ανθρωπο να νοιωθεις αγαπη και συντροφικοτητα ..δεν ξερω αν θα καταφερεις να ξεπερασεις ενα τοσο δυσκολο θεμα εντελως αλλα θα εισαι πολυ καλυτερα ...στειλε μου π.μ οποτε μπορεις να σου .πω

Μπορείς να ξεπεράσεις τα πάντα. Άκουσέ με. ΤΑ ΠΑΝΤΑ. Κι ας πέφτεις. Να μάθεις να ξανασηκώνεσαι. Κι αυτό, το πέσιμο, να το κάνεις μέρος της δύναμης και του ταξιδιού σου. Στο δικό σου το χέρι, στη δική σου τη θέληση, να βρεις τον ενθουσιασμό. ΟΚ, αυτός ήταν μαλάκας. Παπάρηδες υπάρχουν παντού, κάποιοι πάντα θα έχουν την ατυχία να τους συναντάνε στη ζωή τους. Αν τον αφήσεις να σε κρατάει κάτω, ο μαλάκας νίκησε. Σου πήρε την αίσθηση του εαυτού, του δικαιώματος στη χαρά του κορμιού σου, στην απόλαυση. Γάμα τον σου λέω! Να μη σε γαμάει ακόμη, κατάλαβες; Όχι ως θύμα. Ως νικητής να προχωράς.

Πόση δύναμη ψυχής κρύβεται για να μπορέσετε να διαχειριστειται ολο αυτο....

Πραγματικά από εμένα έχετε τον θαυμασμό μου .

Κρύβεται πολύ κουράγιο και αποθέματα ψυχής για να μπορέσετε να φτάσατε στο σήμερα όπως να είναι αυτό......

Δεν είναι ηρωισμός να σου τύχει κάτι τέτοιο ntinti. Παρένθεση.
Στον νηματοθέτη, απαιτεί μία επανάκτηση ελέγχου καθώς αυτό που έζησες στην αφαίρεσε (είναι η αίσθηση του αβοήθητου, του δεν μπορώ να κάνω κάτι γι αυτό που μου συμβαίνει. Πρέπει να έρθεις στο σημείο να πάρεις ξανά το τιμόνι σου. Και να ξαναγνωρίσεις το σώμα σου, να λιώσει αυτό που περιέγραψες ως πάγο.

Quote:

---

Originally Posted by BlackCoral

Δεν είναι ηρωισμός να σου τύχει κάτι τέτοιο ntinti. Παρένθεση.
Στον νηματοθέτη, απαιτεί μία επανάκτηση ελέγχου καθώς αυτό που έζησες στην αφαίρεσε (είναι η αίσθηση του αβοήθητου, του δεν μπορώ να κάνω κάτι γι αυτό που μου συμβαίνει. Πρέπει να έρθεις στο σημείο να πάρεις ξανά το τιμόνι σου. Και να ξαναγνωρίσεις το σώμα σου, να λιώσει αυτό που περιέγραψες ως πάγο.

---

ποιος μιλησε για κατι τετοιο....

μιλησα για το πως καποιοι διαχειριζονται την μετα κατασταση και τι ψυχικα αποθεματα χρειαζονται για να προχωρησουν...

διαβαζε σε παρακαλω καλυτερα και μην λες οτι να ναι....

Αλέξανδρε, κανένας άνθρωπος πάνω στη γη δεν πρέπει να βιώνει τόσο άσχημα πράγματα. Κανένας. Δεν ξέρω πόσο χρόνο είσαι αλλά θέλω να σου πω το εξής. Ολα φτιάχνουν. Τώρα μπορεί να μην το πιστευεις αλλά όλα φτιάχνουν. Ολα αυτά που νιώθεις είναι τόσο φυσιολογικά είναι η φυσιολογική αντίδραση του τραυματισμένου σου εαυτού. Είναι λογικό που δυσκολευεσαι είναι λογικό που δεν θέλεις να σε αγγίζουν είναι λογικό που έκανες απόπει. Και είναι λογικό γιατί πονάς. Ηρθαμε σε αυτή τη ζωή για να ζούμε υγιής σωματικακαι ψυχικά και πλήρης. Ομως όλα αυτά που βίωσες μπορούν να διορθωθούν. Και τότε δεν θα ξανασκεφτείς ποτέ να κάνεις κακό στον ευατό σου. Αν ήμουν η θερπαευτρια σου θα κοιτούσα αυτό το μικρό αγόρι στα μάτια και θα ένιωθα τον πόνο του και τον τρόμο του για αυτό που πέρασε. Και θα φρόνιτζα να νιώσει ξανά ασφαλής σιγά σιγά.

Οταν ήμου μικρή είχα μια πολύ κακοποιπητική εμπειρία με οδοντίατρο. Φαντάσου. Με οδοντίατρο. Ενω η ένεση δεν με είχε πιάσει προσπάθησε να μου βγάλει το δόντι με το ζόρι χωρίς να θέλω. Με πάτησε στην κοιλιά και μου το τράβηξε με τανάλια. Εκανα να παω σε οδοντίατρο 20 χρόνια . Οποτε έβλεπα οδοντίατρο σφιγγόταν το στομάχι μου. Δεν ήθελα να με αγγίζει κανείς στο στόμα. Φυσικά ούτε καν το συγκρίνω με την δική σου εμεπιρία. Απλά το αναφέρω για να σου πω ότι αυτό που πέρασες είναι πολύ σοβαρό αλλά όχι απροσπεραστο. Ο εαυτός μας όταν τον πλησιάσουμε εσωτερικά και του δώσουμε εμείς τη δικαίωση και την αγάπη που του έχει λήψει σιγά σιγά κλείνει τις πληγές του. Το γεγονός ότι η κοπέλα που είχες ήταν αρκετά μεγαλύτερη ήταν πολύ βοηθητικό. Ηταν ώριμη αρκετά για να μπορέσει να καταλάβει αυτό που ένιωθες. Μια πιο μικρή ίσως σε τραυμάτιζε. Είδες ο εαυτός σου διάλεξε το σωστό για κείνον. Κάτι που δεν θα τον πίεζε. Ο ευατός μας να ξέρεις ο αληθινός εαυτός μας πάντα μας προστατευει. Μην έχεις κοπέλα για ένα διάστημα δεν πειράζει, θα έχεις όταν θα είσαι έτοιμος όταν θα επουλωθούν τα τραυματα. Πάλι ο εαυτός σου σε προστατεύει. Η δυσκολία σου αυτή τη στιγμή σε ότι κάνεις δεν πρέπει να την κατακρίνεις και πρέπει να την αποδεχτείς. Μην λες δεν είμαι άξιος να βρω κοπέλα και κοροιδυεω τον κόσμο. Μην κατηγορείς τον εαυτό σου για αυτό που πέρασες. Δεν είσαι σαν τους άλλους. Εχεις περάσει μια δυσκολια. Αυτή την δυσκολία πρέπει να την αποδεκτείς να δεις ακριβώς από που πρέρχεται να δεις με ποιο τρόπο σε επηρεασε σε σχέση με τις γυναίκες την οικειότητα.

Να δεις τον θυμό σου. Σίγουρα έχεις θυμό πολύ γι αυτόν τον άντρα. Να νιώσεις αυτό οτν θυμό και να τον αποδεκτείς. να αποδεκτείς όλα σου τα συναισθήματα. Να παρηγορήσεις αυτό το μικρό παιδί που υπέφερε και νου του πεις ότι δεν του άξιζε όλο αυτό. Να το πεις και να το εννοείς με όλη την δύναμη της ψυχής σου. Δεν έχει αλλάξει το χαρακτήτα σου αυτό το άσχημο βίωμα ούτε την αγάπη για τη ζωή. Απλά θέλει το τον τρόπο της για να δουλευετεί. Αν κάψεις το χέρι σου στο μάτι της κουζίνας αλλάζει ο χαρακτηρας σου? οχι. Μπορεί να αποφευγεις να ξανακαείς αλλά ο χαρατκήρας σου δεν αλλάζει.

Εγώ αυτά έχω να σου πω. Είμαι κι εγώ πολύ ταλαιπωρημένη και κακοποιημένη και με δυσκολευει πάρα πολύ και να το λέω παρόλλο που είμαστε όλοι ανώνημα εδώ. Εχω υποφέρει και υποφέρω ακόμα πάρα πολύ. Να ξέρεις ένα πράγμα. Εχεις μόνο τον ευατό σου να στηριχτείς. Αγάπησε τον ευατό σου βαθειά. Τόσο βαθειά που να μην χρειάζεται την αγάπη κανενός. Να μην εξαρτάσαι από αυτήν. Αλλο εξάρτηση άλλο να περιμένουμε να μας αγαπήσουν για να κλείσουν οι πληγές μας. Παρόλλα αυτά σου ευχομαι να βρεις έναν άνθρωπο να σε αγαπήσει βαθειά. Τόσο πολύ που να κολλήσει με μιας όλα σου τα τραυματα. Ολοι την ψάχνουμε την ρημάδα την αγάπη μαζί κι εγώ, και αναρωτιέμαι γιατί είναι τόσο δύσκολο να βρεθεί.

Alex δεν έχεις βρώμικο σώμα όπως μας γράφεις σε καμία περίπτωση, μην το ξανά πεις αυτό. Βγάλε όλες τις ενοχές από μέσα σου, δεν έκανες τίποτα για να κατηγορίες τον εαυτό σου. Προσπάθησε με τα δυο σου χέρια να αγκαλιάσει τον εαυτό σου και πες δυνατά πως είσαι άξιος να σε αγαπούν.

Οι γονείς σου δεν αναρωτήθηκαν ποτέ για ποιο λόγο άλλαξες συμπεριφορά; Θα έπρεπε να τους είχε χτυπήσει καμπανάκι που κλείστηκες πιο πολύ στον εαυτό σου. Έπρεπε να είχε γίνει καταγγελία για εκείνον τον άντρα. Κι αν το επανέλαβε σε κάποιο άλλο παιδί; Κανείς δεν πρέπει να μένει σιωπηλός σ’αυτές τις περιπτώσεις. Κάνε καταγγελία ακόμα και τώρα, πιστεύω πως αυτό θα σε βοηθήσει να πιστέψεις πιο πολύ στον εαυτό σου, γιατί θα έχεις πάρει μια πρωτοβουλία σ’αυτό το θέμα. Το άφησες πολύ να σε ταλαιπωρεί, πες στον εαυτό σου ότι φτάνει, μέχρι εκεί ήταν. Και σίγουρα απευθύνσου σε ειδικό, να σου δώσει κατευθύνσεις, να δεις τα πράγματα από άλλη οπτική γωνία. Παρά τη δυσκολία που έχεις στις διαπροσωπικές σου σχέσεις, φαίνεσαι ένα δυνατό παιδί. Θα το ξεπεράσεις με λίγη επαγγελματική βοήθεια.

Καλησπερα Αλεξ κι απο εμενα.
Ειναι τρομερο αυτο που περασες στα παιδικα σου χρονια, ειναι ενα σοκ που σου χαραξε και σου αλλαξε ολη σου την ζωη.Ομως , πρεπει να κατσεις και να αποφασησεις τι θελεις να γινει απο εδω κι περα στην ζωη σου..Πρεπει λοιπον να διαλεξεις ! θα μεινεις στην ασχημη αυτη αναμνηση και τα επακολουθα της ? η θα προσπαθησεις να την πολεμησεις, να την καταλαβεις,να συμφιλιωθεις με αυτην ,σαν ενα ατυχημα ,και να προχωρησεις στην ζωη σου! στην ζωη σου που ειναι ολη εμπρος σου εισαι νεο παιδι και ολος ο κοσμος ειναι δικος σου!!
Αλεξ! αυτο το κακο οπου σε βρηκε ,δυστυχως φερουν ευθυνη οι γονεις σου,αθελα τους βεβαια αλλα εχουν μεγαλη ευθυνη! πρεπει να καταλαβεις οτι τις ευθυνες οπου νομιζεις οτι εχεις εσυ ειναι των γονιων σου, διοτις σε αυτες τις ηλικιες οι γονεις πρεπει να ξερουν τα παντα για τα τεκνα τους, πρεπει να τα προσεχουν, πρεπει να ειναι εμπρος απο καθε κυνδηνο και οχι μετα!! ΔΕΝ ΦΤΑΙΣ ΕΣΥ!
Αλεξ, δεν γυρναει πισω ο χρονος, δυστυχως!! πολλες φορες το σκεφτομαι ,παρα το οτι στο λεω ,εχω κατσει αμετριτες φορες και εχω φανταστει αυτο που κανεις κι εσυ, το αν δεν ειχε γινει αυτο τοτες πως θα ειμουν σημερα??? αλλα ειναι ασκοπη σκεψη,δεν μπορουμε να αλλαξουμε το παρελθον Ομως μπορουμε να αλλαξουμε το μελον !! και το δικο σου ειναι πολυ μεγαλο !! εχεις μια ζωη εμπρος σου.
Θα πρεπει να νικησεις τους "δεμονες "σου , τις αναμνησεις οπου σε στιχιωνουν, αυτο για να το κανεις ομως θα πρεπει να παρεις βοηθεια απο καποιον ειδικο, ! Αλεξ, οπως αν σπασεις το χερι σου θα πας σε ενα ορθοπεδικο και οχι στο φιλο σου, ετσι και εαν "τραυματιστει" η ψυχη σου θα πας σε εναν που να ξερει, ετυχες να πας σε εναν ψυχολογο απατεωνα διοτις απαγορευετε να σου γραψει φαρμακα εαν δεν ειναι ψυχιατρος.
Αλεξ,αυτο που εχεις ενδεχομενος θελει ψυχαναλυση και μετα ψυχοθεραπεια,λογικα θελει γυρο στις 15 συνεδριες των 45 λεπτων .Αν και γνωριζω δεν θα σου καμω τον εξυπνο διοτις δεν επιτρεπετε αλλα κι δεν ειναι σωστο. ,καποιο μελος ,εδω στο φορουμ αναφεραι οτι πλεον προσφερει και το δημοσιο τετοιο πραμα, ψαξτω και αν υπαρχει πηγαινε ,αλλιως πηγαινε σε ιδιωτη.Τα φαρμακα δν νομιζω να σε βοηθησουν σε πρωτη φαση, διοτις πρεπει πρωτα να γινει ερευνα του ψυχικου σου τραυματος και μετα η θεραπεια του.
Αλεξ, δεν ξερω αν πιστευεις στον Θεο, ενδεχετε να του εχεις ριξει και το φτεξιμο για ολα οσα σου σου συνεβησαν,λογικο,αλλα δεν ειναι και μεγαλο χασημο χρονου να επισκευτεις καποιον ιερεα , μια εξωμολογυση των αμαρτιων σου,διοτις ολοι εχουμε κανει αμαρτιες! μια κουβεντα μαζι του,θα σου κανει το απλο καλο, να τα βγαλεις απο μεσα σου! και μονο αυτο θα σου κανει πολυ καλο! διοτις δεν μπορει να τα πει πουθενα!! ειναι απολυτασυγουρο αυτο! αρα ο ιερεας ειναι μια ευκερια να πεις ακριβως τι περασες χωρις το αγχος να τα μαθει καποιος.

Aλεξ ανδρε έχεις όλο το μέλλον μπροστά σου καλά στα λέει ο φίλος πάνω , άδικο να το υποθηκευεις. Δεν φέρεις ευθύνη καμιά οπότε μην το ψαξεις περισσότερο σε βάρος του εαυτού σου

Γιατί φοβάσαι μην σε αγγίξει μία γυναίκα; Οι γυναίκες από την φύση τους δεν μπορούν να σου κάνουν κάτι με την βία , δεν υπάρχει τέτοια περίπτωση οπότε μην το φοβάσαι αυτό το σκέλος.