Απλά παραίτηση

Γειά σας,
Δεν ξέρω πως να ξεκινήσω και τι να πω, αλλά εύχομαι να νιώσω λίγο καλύτερα...
Αδιαφορώ για τα πάντα, δεν με αγγίζει κάτι, απέτυχα στις εξετάσεις ενώ το ήξερα και συνέχισα να μην προσπαθώ, αλλά δεν με ενδιαφέρει....από θέμα επαγγέλματος και εκεί τίποτα δεν με ενθουσιάζει κανένα τίποτα και όταν μου λένε σκέψου πως θα ήθελες να είσαι σε 10χρονια απλά δεν ξέρω (σε κάποια προφανώς δεν είμαι και καλή)... Από θέμα φιλίες ακόμα χειρότερα δεν μιλάω με κανέναν απλά έχω κλειστεί μέσα και δεν κάνω τίποτα...από ερωτικά και εκεί το απόλυτο μηδέν ποτέ δεν μου άρεσε κάποιος/α ποτέ δεν άρεσα κιόλας...έχω πάρει 14 κιλά σχεδόν σε έναν χρόνο και νιώθω άσχημα με εμένα που ποτέ μα ποτέ δεν είχα τέτοια θέματα...όταν μου λένε ότι πρέπει να βγω για κάποια δουλειά ψάχνω να το αποφύγω πάση θυσία, γιατί νιώθω ότι μου κόβεται η ανάσα και το σκέφτομαι συνέχεια (ποτέ δεν ήμουν να βγω έξω συνέχεια αλλά ήθελα πχ να πάω έστω θάλασσα)....εχω βαρεθεί την υποκρισία και τα ψέματα όλων... Οσους είχα κοντά μου με υποτιμουσαν, με κορόιδευαν και με αγνοούσαν... Με την οικογένεια και εκεί χάλια τσακωμοι βρισιές για το τίποτα.....μάλιστα εδώ και αρκετούς μήνες παρατηρώ στον εαυτό μου κάτι που με ανησυχεί. Για παράδειγμα πάω να γράψω κάτι και κολλάω στην ορθογραφία δεν ξέρω πως γράφονται τώρα πια λέξεις όπως μεγαλύτερη κλπ... το ίδιο και στα αγγλικά σήμερα δεν ήξερα πως γράφεται η λέξη Coffee που ποτέ δεν είχα θέμα με την ορθογραφία... Πάω να διαβάσω κάτι και νυστάζω ανυπόφορα...όταν τύχει να διαβάσω κάτι στο διαδίκτυο απλά δεν μπορώ να κατανοήσω ακριβώς τι λέει που και πάλι δεν είχα θέμα κατανόησης τόσα χρόνια....για ψυχολόγο γιατί δεν χρειάζεται και κανένα πτυχίο για να καταλάβω ότι έχω σίγουρα κατάθλιψη και ψυχωσεις δεν μπορώ να πάω γιατί η οικογένεια είναι κάθετα αντίθετη με αυτό...ελπίζω να βγαίνει κάποιο νόημα και ελπίζω να απαντήσει κάποιος

Γεια σου Καράβι!
Έχεις μήπως μια παιδική ανάμνηση που θυμάσαι έντονα και μπορείς να μας πεις;

Quote:

---

Originally Posted by Βυθιζόμενο καράβι

Γειά σας,
Δεν ξέρω πως να ξεκινήσω και τι να πω, αλλά εύχομαι να νιώσω λίγο καλύτερα...
Αδιαφορώ για τα πάντα, δεν με αγγίζει κάτι, απέτυχα στις εξετάσεις ενώ το ήξερα και συνέχισα να μην προσπαθώ, αλλά δεν με ενδιαφέρει....από θέμα επαγγέλματος και εκεί τίποτα δεν με ενθουσιάζει κανένα τίποτα και όταν μου λένε σκέψου πως θα ήθελες να είσαι σε 10χρονια απλά δεν ξέρω (σε κάποια προφανώς δεν είμαι και καλή)... Από θέμα φιλίες ακόμα χειρότερα δεν μιλάω με κανέναν απλά έχω κλειστεί μέσα και δεν κάνω τίποτα...από ερωτικά και εκεί το απόλυτο μηδέν ποτέ δεν μου άρεσε κάποιος/α ποτέ δεν άρεσα κιόλας...έχω πάρει 14 κιλά σχεδόν σε έναν χρόνο και νιώθω άσχημα με εμένα που ποτέ μα ποτέ δεν είχα τέτοια θέματα...όταν μου λένε ότι πρέπει να βγω για κάποια δουλειά ψάχνω να το αποφύγω πάση θυσία, γιατί νιώθω ότι μου κόβεται η ανάσα και το σκέφτομαι συνέχεια (ποτέ δεν ήμουν να βγω έξω συνέχεια αλλά ήθελα πχ να πάω έστω θάλασσα)....εχω βαρεθεί την υποκρισία και τα ψέματα όλων... Οσους είχα κοντά μου με υποτιμουσαν, με κορόιδευαν και με αγνοούσαν... Με την οικογένεια και εκεί χάλια τσακωμοι βρισιές για το τίποτα.....μάλιστα εδώ και αρκετούς μήνες παρατηρώ στον εαυτό μου κάτι που με ανησυχεί. Για παράδειγμα πάω να γράψω κάτι και κολλάω στην ορθογραφία δεν ξέρω πως γράφονται τώρα πια λέξεις όπως μεγαλύτερη κλπ... το ίδιο και στα αγγλικά σήμερα δεν ήξερα πως γράφεται η λέξη Coffee που ποτέ δεν είχα θέμα με την ορθογραφία... Πάω να διαβάσω κάτι και νυστάζω ανυπόφορα...όταν τύχει να διαβάσω κάτι στο διαδίκτυο απλά δεν μπορώ να κατανοήσω ακριβώς τι λέει που και πάλι δεν είχα θέμα κατανόησης τόσα χρόνια....για ψυχολόγο γιατί δεν χρειάζεται και κανένα πτυχίο για να καταλάβω ότι έχω σίγουρα κατάθλιψη και ψυχωσεις δεν μπορώ να πάω γιατί η οικογένεια είναι κάθετα αντίθετη με αυτό...ελπίζω να βγαίνει κάποιο νόημα και ελπίζω να απαντήσει κάποιος

---

Να πας σε ενα παθολογο να σου γραψει εξετασεις να κανεις οπωσδηποτε γλυκοζυλιωμενη αιμοσφαιρινη και τις βασικες του θυροειδη. Θυροειδη ο παθολογος επειδη δεν ειναι ενδοκρινολογος θα γραψει τις πιο απλες. Αν τυχον βρεθει εκει κατι ή στη γλυκοζυλιωμενη αιμοσφαιρίνη τοτε θα σε παραπεμψει σε ενδοκρινολογο για να κανεις πιο εξεζητημενες εξετασεις.
Ποσα χρονια εχεις να κανεις εξετασεις;

Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τη διαχείριση. Παραβίαση δεοντολογίας (διαγνώσεις ή/και προτροπές για φαρμακευτική αγωγή ή/και ανάρμοστες υποδείξεις για θέματα ψυχικής υγείας κτλ)

Quote:

---

Originally Posted by homebod

Γεια σου Καράβι!
Έχεις μήπως μια παιδική ανάμνηση που θυμάσαι έντονα και μπορείς να μας πεις;

---

Παιδική ανάμνηση που να σχετίζεται με τι ακριβώς;

Quote:

---

Originally Posted by mindcrime

Να πας σε ενα παθολογο να σου γραψει εξετασεις να κανεις οπωσδηποτε γλυκοζυλιωμενη αιμοσφαιρινη και τις βασικες του θυροειδη. Θυροειδη ο παθολογος επειδη δεν ειναι ενδοκρινολογος θα γραψει τις πιο απλες. Αν τυχον βρεθει εκει κατι ή στη γλυκοζυλιωμενη αιμοσφαιρίνη τοτε θα σε παραπεμψει σε ενδοκρινολογο για να κανεις πιο εξεζητημενες εξετασεις.
Ποσα χρονια εχεις να κανεις εξετασεις;

---

Κάνω εξετάσεις κάθε χρόνο ίσως και εξάμηνο κάποιες φορές...παλιότερα είχα ένα μικρό πρόβλημα με θυρεοειδή, αλλά το ρύθμισα και από τότε είμαι καλά....θέμα με φερριτινη και αιματοκρίτη έχω αλλά δεν ξέρω κατά πόσο επηρεάζει κάπου αυτό μιας που συμβαίνει πολύ καιρό πριν αρχίσει το πρόβλημα μου

Γιατί σε υποτιμουσαν όσοι ήταν κοντά σου; Τι έλεγαν;

Quote:

---

Originally Posted by george1520

Γιατί σε υποτιμουσαν όσοι ήταν κοντά σου; Τι έλεγαν;

---

Από τα πιο απλά όταν μιλάς να μην σε κοιτάνε καν, να με κοροϊδεύουν μπροστά μου γιατί με θεωρούν χαζή (εδώ φταίω και εγώ που δεν απαντούσα), ακόμα και αν έκανα κάτι καλά να το υποβαθμιζαν μέχρι που με έχουν χτυπήσει παλιότερα

Quote:

---

Originally Posted by Βυθιζόμενο καράβι

Από τα πιο απλά όταν μιλάς να μην σε κοιτάνε καν, να με κοροϊδεύουν μπροστά μου γιατί με θεωρούν χαζή (εδώ φταίω και εγώ που δεν απαντούσα), ακόμα και αν έκανα κάτι καλά να το υποβαθμιζαν μέχρι που με έχουν χτυπήσει παλιότερα

---

Συγγενείς; φίλοι?

Quote:

---

Originally Posted by george1520

Συγγενείς; φίλοι?

---

Οικογένεια, φίλοι, καθηγητες

Quote:

---

Originally Posted by Βυθιζόμενο καράβι

Οικογένεια, φίλοι, καθηγητες

---

Τι έλεγαν δηλαδή;

Quote:

---

Originally Posted by george1520

Τι έλεγαν δηλαδή;

---

Δεν μπορώ να το περιγράψω ακριβώς και όλα προφανώς γιατί είναι πάνω στις συζητήσεις, αλλά για παράδειγμα έτσι και αλλιώς δεν καταλαβαίνεις δεν έχει νόημα καν, μέχρι να ξυπνήσεις εσύ πάει πέταξε το πράγμα, δεν έχεις κάνει και τίποτα σωστά, δεν θα κάνεις τίποτα και τα σχετικά

Quote:

---

Originally Posted by Βυθιζόμενο καράβι

Δεν μπορώ να το περιγράψω ακριβώς και όλα προφανώς γιατί είναι πάνω στις συζητήσεις, αλλά για παράδειγμα έτσι και αλλιώς δεν καταλαβαίνεις δεν έχει νόημα καν, μέχρι να ξυπνήσεις εσύ πάει πέταξε το πράγμα, δεν έχεις κάνει και τίποτα σωστά, δεν θα κάνεις τίποτα και τα σχετικά

---

Επειδή λες ότι το έκαναν και καθηγητές γιαυτό ρώτησα.

Όσο αφορά την δουλειά, τι ακριβώς σκέφτεσαι; Ότι δεν θα είσαι καλή; Ότι δεν αντέχεις; Τι;

Τι θα ήθελες να αλλάξεις από την ζωή σου για να νιώσεις καλύτερα;

Quote:

---

Originally Posted by george1520

Επειδή λες ότι το έκαναν και καθηγητές γιαυτό ρώτησα.

Όσο αφορά την δουλειά, τι ακριβώς σκέφτεσαι; Ότι δεν θα είσαι καλή; Ότι δεν αντέχεις; Τι;

Τι θα ήθελες να αλλάξεις από την ζωή σου για να νιώσεις καλύτερα;

---

Αα οι καθηγητές ήταν σε φάση ο ένας ξεχνουσε ότι είχε σχέση με το μάθημα μας που προφανώς είναι ανθρώπινο αλλά όχι και συνέχεια από την στιγμή που είναι ένας πολύ συνεπής άνθρωπος γενικά...άλλος μου έλεγε ότι δεν πρόκειται να γράψεις (στα άλλα μαθήματα όχι αυτά που κάναμε), μπορεί να μου έλεγαν να πω μια απάντηση και να άρχιζαν τα σχόλια του τύπου πως έφτασες μέχρι εδώ που δεν ξέρεις αυτά και να ρωτανε με ύφος αν επικοινωνώ και αν καταλαβαίνω τι μου λένε και πέρα από το μάθημα και αρκετά άλλα (μπορεί να ακούγονται υπερβολικά ή εφηβικά όλα αυτά ναι αλλά είναι γεγονότα)

Σχετικά με το θέμα της δουλειάς δεν πιστεύω ότι δεν αντέχω άλλωστε υπομονή τουλάχιστον εξωτερικά έχω σε περίσσεια...απλά τα περισσότερα μου φαίνονται εξωφρενικά βαρετά και τα υπόλοιπα απλά θεωρώ ότι δεν μπορώ από θέμα ικανοτήτων και μυαλού (δηλαδή επαγγέλματα που απαιτούν πολύ καλή μνήμη προφανώς με αυτό που συμβαίνει αυτούς τους μήνες προφανώς και τα αποκλείω ή ξέρω εγώ επαγγέλματα που απαιτούν πολλές πράξεις τα αποκλείω αφού είμαι άχρηστη).. Και το χειρότερο είναι ότι κανένας δεν το καταλαβαίνει ότι απλά δεν μπορώ να επιλέξω κάτι που μου αρέσει και αρχίζουν να λένε διάφορα

Αν μπορούσα θα άλλαζα τα πάντα στην ζωή μου, κάτι που δυστυχώς δεν μπορώ, οπότε θα πω τα δύο πιο βασικά αρχικά να νιώθω κάτι πέρα από λύπη, απελπισία και όλα αυτά τα μαύρα, να ενθουσιαστω με κάτι, να γελάσω γιατί όντως θέλω και όχι γιατί γελάνε οι υπόλοιποι και το δεύτερο είναι η επιλογή των ανθρώπων που έχω κοντά μου

Γεια σου, κιεγώ έχω θέματα με τις δουλειές, συνήθως μένω λίγους μήνες και μετά φεύγω, μόνο σε ιδιαίτερα ξένων γλωσσών και μεταφράσεις τα καταφέρνω, είμαι άμπαλος σε όσα θέλουν πρακτική σκέψη και βαριέμαι πολύ εύκολα. Με θεωρούν περίεργο και μη κοινωνικό, αλλά προσπαθώ να μιλάω με τον κόσμο όσο μπορώ. Ευτυχώς πάντα είχα λίγους φίλους να βγαίνω!
Πιστεύω πρέπει να βρεις τι σε ενδιαφέρει για να μην το βαριέσαι, ίσως πρέπει να κάνεις και κάποιο τεστ επαγγελματικού προσανατολισμού, και να κάνεις ένα χόμπι για να βρεις παρέες

Να γίνω λίγο πνεύμα αντιλογίας; Αν εσύ βρεις τι σου αρέσει για δουλειά σε 10 χρόνια και σου πάρει άλλα 5 χρόνια να βρεις όντως μία δουλειά, για 15 χρόνια θα κάθεσαι κλεισμένη σπίτι να τσακώνεσαι και να βρίζεσαι με τους γονείς σου και να μεμψιμοιρείς; Μήπως νομίζεις όλοι τρέχουν ανέμελοι στα λειβάδια και μαζεύουν μαργαρίτες και δεν κάνει κανείς μία δουλειά που βαριέται από ανάγκη, δεν υπάρχει κόσμος που δυσκολεύεται στην δουλειά του, που κι αυτός έχει βαρεθεί τα ψέματα και την υποκρισία και τη μλακία του καθενός, αλλά από κάπου πρέπει να ξεκινήσει για να ζήσει την οικογένειά του ή να ανεξαρτητοποιηθεί οικονομικά από τους γονείς ή να κοινωνικοποιηθεί ή να αποκτήσει κάποια εμπειρία μέχρι να βρει τι θέλει να κάνει στη ζωή του;
Αν το περιβάλλον σου σε χαλάει, κάνε κάτι να το αλλάξεις. Πως θα το αλλάξεις αν δεν είσαι οικονομικά ανεξάρτητη κι αν κάθεσαι μέσα και κοιτάς τα ντουβάρια;

Quote:

---

Originally Posted by Βυθιζόμενο καράβι

Αα οι καθηγητές ήταν σε φάση ο ένας ξεχνουσε ότι είχε σχέση με το μάθημα μας που προφανώς είναι ανθρώπινο αλλά όχι και συνέχεια από την στιγμή που είναι ένας πολύ συνεπής άνθρωπος γενικά...άλλος μου έλεγε ότι δεν πρόκειται να γράψεις (στα άλλα μαθήματα όχι αυτά που κάναμε), μπορεί να μου έλεγαν να πω μια απάντηση και να άρχιζαν τα σχόλια του τύπου πως έφτασες μέχρι εδώ που δεν ξέρεις αυτά και να ρωτανε με ύφος αν επικοινωνώ και αν καταλαβαίνω τι μου λένε και πέρα από το μάθημα και αρκετά άλλα (μπορεί να ακούγονται υπερβολικά ή εφηβικά όλα αυτά ναι αλλά είναι γεγονότα)

Σχετικά με το θέμα της δουλειάς δεν πιστεύω ότι δεν αντέχω άλλωστε υπομονή τουλάχιστον εξωτερικά έχω σε περίσσεια...απλά τα περισσότερα μου φαίνονται εξωφρενικά βαρετά και τα υπόλοιπα απλά θεωρώ ότι δεν μπορώ από θέμα ικανοτήτων και μυαλού (δηλαδή επαγγέλματα που απαιτούν πολύ καλή μνήμη προφανώς με αυτό που συμβαίνει αυτούς τους μήνες προφανώς και τα αποκλείω ή ξέρω εγώ επαγγέλματα που απαιτούν πολλές πράξεις τα αποκλείω αφού είμαι άχρηστη).. Και το χειρότερο είναι ότι κανένας δεν το καταλαβαίνει ότι απλά δεν μπορώ να επιλέξω κάτι που μου αρέσει και αρχίζουν να λένε διάφορα

Αν μπορούσα θα άλλαζα τα πάντα στην ζωή μου, κάτι που δυστυχώς δεν μπορώ, οπότε θα πω τα δύο πιο βασικά αρχικά να νιώθω κάτι πέρα από λύπη, απελπισία και όλα αυτά τα μαύρα, να ενθουσιαστω με κάτι, να γελάσω γιατί όντως θέλω και όχι γιατί γελάνε οι υπόλοιποι και το δεύτερο είναι η επιλογή των ανθρώπων που έχω κοντά μου

---

Καλημέρα.
Έχεις πείσει τον εαυτό σου ότι δεν μπορείς, ότι δεν είσαι ικανή για κατι και γιαυτό όλα σου φαίνονται ανούσια. Λες ότι θες να αλλάξεις την ζωή σου γενικά αλλά δεν μπορείς. Γιατί δεν μπορείς;
Επειδή έκαναν κάποιοι κάποτε αρνητικά σχόλια για εσένα και τον τρόπο που λειτουργούσες σαν άνθρωπος; Τον εαυτό σου θα τον δεις μετά ματιά σου και όχι με τα μάτια άλλων! Οι άνθρωποι γενικα σχολιάζουν αρνητικά, ακόμη και αν έχεις την τέλεια ζωή κάτι θα βρουν..
Όταν τα άκουγες, απαντούσες;
Η σχέση σου με τους γονείς πως ήταν; Πως είναι;

Quote:

---

Originally Posted by Eagle guy

Γεια σου, κιεγώ έχω θέματα με τις δουλειές, συνήθως μένω λίγους μήνες και μετά φεύγω, μόνο σε ιδιαίτερα ξένων γλωσσών και μεταφράσεις τα καταφέρνω, είμαι άμπαλος σε όσα θέλουν πρακτική σκέψη και βαριέμαι πολύ εύκολα. Με θεωρούν περίεργο και μη κοινωνικό, αλλά προσπαθώ να μιλάω με τον κόσμο όσο μπορώ. Ευτυχώς πάντα είχα λίγους φίλους να βγαίνω!
Πιστεύω πρέπει να βρεις τι σε ενδιαφέρει για να μην το βαριέσαι, ίσως πρέπει να κάνεις και κάποιο τεστ επαγγελματικού προσανατολισμού, και να κάνεις ένα χόμπι για να βρεις παρέες

---

Έχω κάνει τεστ και τα έκανε λίγο χειρότερα τα πράγματα, γιατί έδειξε τεράστια απόκλιση των ικανοτήτων και των ας πούμε προτιμήσεων μου κάτι που μπέρδεψε μέχρι και τους ειδικούς

Quote:

---

Originally Posted by Sonia

Να γίνω λίγο πνεύμα αντιλογίας; Αν εσύ βρεις τι σου αρέσει για δουλειά σε 10 χρόνια και σου πάρει άλλα 5 χρόνια να βρεις όντως μία δουλειά, για 15 χρόνια θα κάθεσαι κλεισμένη σπίτι να τσακώνεσαι και να βρίζεσαι με τους γονείς σου και να μεμψιμοιρείς; Μήπως νομίζεις όλοι τρέχουν ανέμελοι στα λειβάδια και μαζεύουν μαργαρίτες και δεν κάνει κανείς μία δουλειά που βαριέται από ανάγκη, δεν υπάρχει κόσμος που δυσκολεύεται στην δουλειά του, που κι αυτός έχει βαρεθεί τα ψέματα και την υποκρισία και τη μλακία του καθενός, αλλά από κάπου πρέπει να ξεκινήσει για να ζήσει την οικογένειά του ή να ανεξαρτητοποιηθεί οικονομικά από τους γονείς ή να κοινωνικοποιηθεί ή να αποκτήσει κάποια εμπειρία μέχρι να βρει τι θέλει να κάνει στη ζωή του;
Αν το περιβάλλον σου σε χαλάει, κάνε κάτι να το αλλάξεις. Πως θα το αλλάξεις αν δεν είσαι οικονομικά ανεξάρτητη κι αν κάθεσαι μέσα και κοιτάς τα ντουβάρια;

---

Προφανώς και δεν πιστεύω ότι για τους υπόλοιπους είναι όλα στρωμένα και απλά εγώ είμαι άτυχη και ούτε πρόκειται να μείνω αδρανής για πάντα.....άλλωστε ξέρω ένα άτομο που εντελώς δυστυχισμένο με το επάγγελμα του...δεν είναι το θέμα μου αν θα κάνω κάτι που δεν μου αρέσει καθόλου, γιατί πολύ απλά πρέπει κάπως να εξασφαλίσω τα βασικά... Το θέμα μου είναι ότι δεν βρίσκω κάτι που να αισθάνομαι καλά και προφανώς όχι μόνο στο κομμάτι της δουλειάς...

Quote:

---

Originally Posted by george1520

Καλημέρα.
Έχεις πείσει τον εαυτό σου ότι δεν μπορείς, ότι δεν είσαι ικανή για κατι και γιαυτό όλα σου φαίνονται ανούσια. Λες ότι θες να αλλάξεις την ζωή σου γενικά αλλά δεν μπορείς. Γιατί δεν μπορείς;
Επειδή έκαναν κάποιοι κάποτε αρνητικά σχόλια για εσένα και τον τρόπο που λειτουργούσες σαν άνθρωπος; Τον εαυτό σου θα τον δεις μετά ματιά σου και όχι με τα μάτια άλλων! Οι άνθρωποι γενικα σχολιάζουν αρνητικά, ακόμη και αν έχεις την τέλεια ζωή κάτι θα βρουν..
Όταν τα άκουγες, απαντούσες;
Η σχέση σου με τους γονείς πως ήταν; Πως είναι;

---

Τα μάτια μου όμως συμφωνούν με αρκετά από τα οποία μου έχουν πει...οπως έχω πει και σε άλλη απάντηση είναι λάθος μου ότι δεν απαντούσα ή αν το έκανα το έκανα μεταξύ σοβαρού και αστείου...η σχέση με τους γονείς μου ήταν κάπως αδιάφορη τόσα χρόνια έλειπαν σχεδόν συνέχεια(που προφανώς και είναι λογικό με την κατάσταση που επικρατεί και το δέχομαι) , δεν υπήρχε όρεξη για συζήτηση, κριτικάρουν πολλά πράγματα...απλώς εδώ και κάμποσο καιρό υπάρχουν εντάσεις, τσακωμοι κλπ

Quote:

---

Originally Posted by Βυθιζόμενο καράβι

Προφανώς και δεν πιστεύω ότι για τους υπόλοιπους είναι όλα στρωμένα και απλά εγώ είμαι άτυχη και ούτε πρόκειται να μείνω αδρανής για πάντα.....άλλωστε ξέρω ένα άτομο που εντελώς δυστυχισμένο με το επάγγελμα του...δεν είναι το θέμα μου αν θα κάνω κάτι που δεν μου αρέσει καθόλου, γιατί πολύ απλά πρέπει κάπως να εξασφαλίσω τα βασικά... Το θέμα μου είναι ότι δεν βρίσκω κάτι που να αισθάνομαι καλά και προφανώς όχι μόνο στο κομμάτι της δουλειάς...

---

Καλώς ή κακώς, ένα εισόδημα σε βοηθάει πολύ να αποκτήσεις αυτοπεποίθηση και να έχεις λόγο για τη δική σου ζωή έστω σε κάποιο μικρό βαθμό. Αν ας πούμε νομίζεις ότι έχεις κατάθλιψη ή/και αισθάνεσαι την ανάγκη να μιλήσεις με έναν ειδικό και λες ότι οι δικοί σου δεν εμπιστεύονται ψυχολόγους και δεν θεωρούν απαραίτητα τέτοια πράγματα, τι κάνεις; Στην καλύτερη περίπτωση πας σε κάποια δωρεάν δομή ψυχικής υγείας που δίνουν προτεραιότητα σε πολύ βαριά περιστατικά και περιμένεις κάνα τρίμηνο και μετά πάλι κανένα τρίμηνο να δεις έναν ειδικό κι αν σε δεχτούν κιόλας; Ή με τον πρώτο σου μισθό βρίσκεις έναν ιδιώτη και φροντίζεις να δουλέψεις πάνω στα θέματά σου;

Αν βρεις μία δουλειά που δεν σου αρέσει πάει να πει ότι θα την παντρευτείς; Και ποιός σου λέει ότι αν η δουλειά είναι σκατά αποκλείεται να γνωρίσεις εκεί κάποια άτομα που θα σου σταθούν και θα σου ανεβάσουν την αυτοπεποίθηση και θα νοιώσεις λιγότερη μοναξιά; Ή ότι δεν θα σου ανοίξει τα μάτια από σπόντα να δεις ότι σου αρέσει κάτι άλλο;
Από κάπου πρέπει να γίνει το πρώτο βήμα όμως.Λες δεν πρόκειται να μείνεις αδρανής για πάντα. Ποιά είναι τα σχέδιά σου λοιπόν;

Quote:

---

Originally Posted by Βυθιζόμενο καράβι

Παιδική ανάμνηση που να σχετίζεται με τι ακριβώς;

---

Διάλεξε εσύ με τι θέλεις να σχετίζεται. Να είναι μια ανάμνηση όσο πίσω γίνεται

Τοσο νεα κοπελα!! τοσο κριμα να νιωθεις οτι δεν υπαρχει ζοφερο μελον εμπρος σου! Εισαι σε μια φαση της ζωης τωρα οπου -πιστεψεμε!!- δεν υπαρχει στοχος που να θελεις να βγαλεις σε περας και να μην το κανεις,εαν βεβαιατο θελεις πολυ κα το ιδιο προσπαθησεις!!
Πολλες φορες οι ψυχοθραπευτες μου λεγανε οτι σχεδον το μισο η το 1/3 γι την λυση μιας ψυχικης ασθενειας ειναι να καταφερεις να την παραδεχτεις,να προσπερασεις δλδ τον εγωισμο κατις που ολοι εχουμε λιγο η πολυ, και να δεις οτι εχεις καποιο προβλημα καποια ψυχικη ασθενεια, το ιδιο ισχυει και για τις αδυναμιες σου ως ανθρωπος, κατις που παλυς ολοι εχουμε, αλλοι εχουν λιγες αλλα σημαντικες και αλλοι εχουν πολλες αλλα ασημαντες. Εσυ το εχεις παρα κανει, εχεις βρει τις αδυναμιες σου και δεν σου εφταναν, χαχα εβαλες κι αλλες ψαχνεις να βρεις στον εαυτο σου κουσουρια! το κακο ειναι ,οτι οσο τα αναζητας και να μην τα εχεις αυτοβουλος θα τα δημιουργησει το ασυνηδιτο σου ωστε να ικανοποιησει την επιθιμια του! και ταυτοχρονα επειδη το μυαλο μας ειναι πλασμενο ετσι , ωστε να βαριεται, νακανει οσο το δυνατον λιγοτερα πραγματα! το κανει πολλες φορες βρησκοντας δικαιολογιες στις ανηκανοτητες του! τις πλαθει ομως! δεν υπαρχουν!
Εισαι εξυπνη κοπελα, και επειδη εισαι σχετικα στην αρχη της ενηλικης ζωης σου θα ελεγα να το ψαξεις,να πας σε κανενα ψυχολογο! δεν ειναι οτι ,α εχεις καταθλψη ,και δεν εχεις αναγκη καποιον ειδικο να στοπει, ουτες παει ,ο.κ. θα βρω καποια φιλη μου ν της λεω τα προβληματα μου!, ο ψυχολογος δεν ειναι φιλος! και ουτε θα γινει!
Οσο για τις λυσεις οπου ψαχνεις να βρεις ωστε να μην κανεις καποιο επαγγελμα , μια λυση ειναι να παντρευτης καποιον ευκαταστατο !,να του κανεις γρηγορα παιδια και να ζεις πλουσιοπαροχα χωρις την αναγκη να σηκονεσαι καθε πρωι να πας στην δουλεια!! πολλες κοπελες το εχουν κανει, βεβαια κι αυτο εχει καποια ανταλαγματα οπως καταλαβαινεις, τυποτα δεν ειναι ευκολο !

Κοίτα ο άνθρωπος χρειάζεται να έχει κάποιες σταθερές στη ζωή του αλλιώς νιώθει χαμένος. Οι σταθερές αυτές είναι η οικογένεια οι φίλοι η δουλειά ο σύντροφος. Αυτά είναι βασικά οπότε είναι λογικό να νιώθεις έτσι όπως νιώθεις. Αν θέλεις να το αλλάξεις αυτό προσπάθησε να κάνεις φίλους ή να βελτιώσεις τις σχέσεις σου με τους ήδη υπάρχοντες. Αν σε δυσκολεύει αυτό το κομμάτι καλό είναι να πας σε ένα κέντρο ψυχικής υγείας που είναι δωρεάν κ να κλείσεις ραντεβού. Θα μιλήσεις με κάποιον ίσως κοινωνικό λειτουργό η ψυχολόγο κ θα σε βοηθήσει να καταλάβεις τι θες. Είσαι μικρή ακόμα κ είναι λογικό να μην ξέρεις τι θες. Λίγοι είναι οι τυχεροί που ήξεραν πάντα τι ήθελαν να κάνουν στη ζωή τους.καλο είναι να έχεις έναν ψυχολόγο να συζητάς γιατί τώρα χτίζεις το μέλλον σου κ δε μιλάω για το θέμα της δουλειάς αλλά της υγείας της ψυχικής. Εγώ προσπάθησα στα 19 να πάω σ ένα τέτοιο κέντρο δυστυχώς έπεσα πάνω σ ένα βλακα κ δεν ξαναπήγα στο επόμενο ραντεβού. Αν δε σου αρέσει ο ψυχολόγος που θα σου δώσουν πες το ότι δε νιώθεις άνετα κ θα ήθελες να μιλήσεις με άλλον πάντως μην τα παρατήσεις. Θέλει προσπάθεια κανένας δε θα σε βοηθήσει χωρίς να ζητήσεις βοήθεια κ καμία αλλαγή δε θα ρθει χωρίς να κινήσεις τις διαδικασίες.