Θα παραστήσω το δικηγόρο του...διαβόλου γιατί με ενδιαφέρει η ανταλλαγή απόψεων.
Η δική μου άρνηση δεν είναι τόσο έντονη όσο του νηματοθέτη, καθώς γνωρίζω περιπτώσεις ανθρώπων, από ψάξιμο, όπως η Andrea Yates, που σκότωσε και τα πέντε παιδιά της, καθώς δεν έπαιρνε την αντιψυχωτική αγωγή που της είχε χορηγηθεί. Δεν υπάρχει η περίπτωση βίας από κάποιον που θεωρείται ψυχικά υγιής; Ναι. Ωστόσο υπάρχουν και οι περιπτώσεις που ανέφερε η Σόνια. Ποια η άποψη των μελών; Σαφέστατα και δε θεωρώ κάθε άνθρωπο με ασθένεια ικανό για τέτοιες πράξεις, αλλά τι γίνεται σε αυτές τις περιπτώσεις, όταν η κριτική σκέψη έχει πάει περίπατο; Το θέμα είναι ενδιαφέρον.
Σήμερα διάβασα αυτό, για περισσότερα.
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC2686644/
Όσον αφορά τη δική μου άποψη, την έχω ξαναγράψει, θεωρώ ότι έχουν υποφέρει αρκετοί άνθρωποι μέσα στα 200 τόσα χρόνια που ο τομέας αυτός εξελίχθηκε, σε ψυχιατρεία (τη δική μας Λέρο για παράδειγμα, άσυλα ασθενών που υπέφεραν σε αυτά, σε δεσμά, σε ακινησία, έβαζαν ανθρώπους σε π άγο, τους άφηναν δέσμιους σε καρέκλες με σχοινιά), ομάδες σεξουαλικής ταυτότητας όπως των ομοφυλόφιλων, ομάδες όπως ακόμη οι BDSMers, οι φετιχιστές, και τόσα άλλα, πχ ασθένειες που δεν ήταν (ή είναι) ασθένειες, όπως η oppositional disorder, defiant disorder, η Υστερία, στο σήμερα πιστεύω ότι η οριακή είναι μούφα, είναι τόσα, αλλά θα ήθελα πρώτα να διαβάσω σχόλια του νηματοθέτη και άλλων ως προς τη δική του άποψη. Θεωρώ ότι διαχρονικά έχει παίξει ρόλο θεσμικό η Ψυχιατρική, που δεν την ωφελεί σίγουρα το να τον ψάξει κανείς.