ΠΑΙΔΙΑ ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΕΙΜΑΙ ΤΡΕΛΗ ΠΛΕΟΝ

Καλησπερα σε ολους ! Ελπιζω και ευχομαι να εισαστε ολοι καλα με ολα τα τελευταια γεγονοτα που συμβαινουν στο πλανητη μας ! Θα ηθελα μια γνωμη παιδια διοτι πιστευω οτι αρχιζω να τρελενομαι ,αν δεν ειμαι ηδη..Γενικα παντα ειχα πολλα ψυχοσωματικα απο 20 χρονων τωρα ειμαι 30 . Εβαζα παντα τον εαυτο μου σε ασχημες διαδικασιες και πολυ στεναχωρες ειδικα με τις σχεσεις που εκανα και παντα κατεληγε να ξεσπαει ολο το στρες και η στεναχωρια τον οργανισμο μου με ασχημα ψυχοσωματικα. Εδω και ενα χρονο ενω ταλαιπωρηθηκα τρομερα μεσα σε μια σχεση που ειχα κανει ξεκινησα να εχω θεματα με το εντερο μου. Διαρροιες σε καθημερινη βαση σχεδον, πονους στην κοιλια χαμηλα κτλπ (περυσι ειχα κανει αφαιρεση χολυδοχου κυστης). Πηγα σε γαστρεντερολογο ο οποιος με εξετασε και μου ειπε οτι ειναι σπαστικη κολιτιδα και ισως να φταιει και λιγο η αφαιρεση της χολης. ( η αληθεια ειναι οτι πριν απο αυτο δεν ειχα ποτε θεματα με το εντερο ΜΟΝΟ οταν αγχωνομουν παρα πολυ που θα εκανα διαρορια τυπου μια μερα. Μετα απο καποιο καιρο σταματησαν οι ενοχλησεις και ειδικα τη περιοδο της καραντινας που ειχα σταματησει απο τη δουλεια δεν ειχα τιποτα απολτως !! Με το που ξεκινησα παλι δουλεια μετα απο λιγο ξανα ξεκινησε σε πολυ εντονο βαθμο ολο αυτο μεχρι που φτανουμε στο τωρα οπου εχω παει σε 2 γιατρους εχω κανει 2 φορες μεσα σε 6 μηνες εξετασεις αιματος οπου βγηκαν πολυ καλες, εκανα εξετασεις κοπρανων για αιμα και παρασιτολογικες οι οποιες ηταν φυσιολογικες και εναν υπερηχο ανω και κατω κοιλιας οπου βρεθηκε αψογος. Το θεμα ειναι ομως οτι εχω εναν πονο στην ανω δεξια πλευρα της κοιλιας μου ειτε το πιεζω ειτε οχι εδω και περιπου 3 εβδομαδες , πλεον καπως καλυτερα και εδω και 3 μερες ποναει το δεξι μου ποδι απο πανω ψηλα μεχρι λιγο πιο κατω απο το γονατο, ειναι ενας πονος περιεργος οχι εντονος αλλα αρκετα ενοχλητικος. Πιστευω οτι αυτο ειναι το εντερο και με χτυπαει εκει και φενεται μονο στη κωλονοσοκοπηση την οποια δε μου τη προτεινανε αλλα και εγω φοβαμαι οσο τιποτα να την κανω ..Σκεφτομαι τρελα πραγματα παιδια , οπως οτι εχω καρκινο στα οστα γιατι ποναω 4 μερες συνεχομενα στο δεξι ποδι ολη μερα (εκτος απο οταν κοιμαμαι οπου δε νιωθω κατι μεχρι στιγμης τουλαχιστον), ειμαι σιγουρη οτι δεν ειναι στο μυαλο μου η ευαισθησια στη κοιλια μου στην μεση μου και ο πονος, κατι εχω που με χτυπαει αλλου...Απο την μια θελω να παω στα επειγοντα να με βαλουν για ακτινογραφια απο την αλλη προσπαθω να πεισω τον εαυτο μου οτι δεν εχω τιποτα γιατι οι εξετασεις μου ηταν καλες.
Συγνωμη για το τεραστιο κειμενο , ξερω οτι μαλλον δε παω καλα ...αλλα αν μια στο εκατομυριο εχω δικιο?

Αν διαβάσεις το κείμενο σου, ίσως δεις και τη λύση. Όταν ήσουν σπίτι, όταν δεν πήγαινες δουλειά σταμάτησαν οι ενοχλήσεις..
Σαρεσει η δουλειά σου; Σε αγχώνει;

Καλησπέρα! Από τη στιγμή που έκανες εξετάσεις το πιο πιθανό είναι ότι ο πόνος στην κοιλιά πάνω δεξιά είναι από σύνδρομο ευερεθιστου εντέρου λόγω άγχους ή καταθλιψης. Είχα κάτι ανάλογο από τον Ιανουάριο του 2019 και για 4-5 μήνες περίπου. Είχα έναν πόνο σαν βάρος και φούσκωμα συνέχεια και πολλές φορές αισθανόμουν σαν να είχα δυσπεψία λες και το στομάχι μου ήταν δεξιά και όχι αριστερα. Επίσης, όταν καθόμουν, στη δεξιά άνω κοιλιά αισθανόμουν μια ενόχληση λες και είχα μπαλόνι φουσκωμένο μέσα μου. Δεν είχα όμως διάρροια. Τεσπα πήγα σε έναν παθολόγο, μου έδωσε εξετάσεις αίματος, υπέρηχο άνω κοιλιάς, και με ψηλαφησε την κοιλιά, και αφού δεν βρέθηκε κάτι παθολογικο σε καμία εξέταση μου είπε ευερεθιστου έντερο. Ήθελε να μου γράψει φάρμακα αλλά δεν μπορούσα να τα πάρω γιατί θήλαζα, οπότε δεν πήρα τίποτα, αφού δεν μου βρήκαν τίποτα άρχισα να το αγνοώ μέχρι που σταμάτησε από μόνο του.

Μου φενεται από τον τρόπο της γραφής και αυτούς τους πονους πως τελευταία αντιμετώπιζεις οξύ άγχος...δεν νομίζω πως έχει κάτι...πρέπει να χαλαρώσεις σκεπτόμενη ότι όλα αυτά τα συμπτώματα σου τα δημιουργεί το έντονο στρες...δεν είσαι τρελή...το άγχος σε κάνει να νιώθεις έτσι τόσο ευαλλωτη...υπάρχει κάτι στην ζωή σου τελευταία που σε αγχωνει πάρα πολύ;

Όσο για τον πόνο στο πόδι το πιο πιθανό είναι κάτι απλό όπως κούραση, κάποια τενοντίτιδα, ίσως... Αν είχες κάτι σοβαρότερο θα είχες και χειρότερα συμπτώματα αλλά για να σου φύγει η ιδέα μπορείς να κάνεις μια απλή ακτινογραφία σε εκείνο το σημείο... Κατά 99.9 τοις εκατό δεν θα δείξει τίποτα...

Quote:

---

Originally Posted by george1520

Αν διαβάσεις το κείμενο σου, ίσως δεις και τη λύση. Όταν ήσουν σπίτι, όταν δεν πήγαινες δουλειά σταμάτησαν οι ενοχλήσεις..
Σαρεσει η δουλειά σου; Σε αγχώνει;

---

Οταν ημουν στο σπιτι 2 μηνες σχεδον με καραντινα ητανε φοβερο, δεν ειχα τιποτα ..εξαφανιστηκαν οι διαρροιες και ολα...Με αγχωνει η δουλεια μου για το λογο οτι δε μαρεσει και δεν την αντεχω , με τη μητερα μου δεν μπορω αλλο να ζω στο ιδιο σπιτι διοτι μονο τσακωνομαστε και εχω φτασει στα ορια μου πολες φορες αλλα με κατεστρεψε μια ''σχεση''' εξαποστασεως που εκανα για 2 χρονια που ερωτευτικα πολυ και για πολλους λογους ειναι απαγορευτικο να ειμαστε μαζο..με διελυσε στεναχωρια καθημερινη και αγχος επι δυο χρονια...

Quote:

---

Originally Posted by picamama

Καλησπέρα! Από τη στιγμή που έκανες εξετάσεις το πιο πιθανό είναι ότι ο πόνος στην κοιλιά πάνω δεξιά είναι από σύνδρομο ευερεθιστου εντέρου λόγω άγχους ή καταθλιψης. Είχα κάτι ανάλογο από τον Ιανουάριο του 2019 και για 4-5 μήνες περίπου. Είχα έναν πόνο σαν βάρος και φούσκωμα συνέχεια και πολλές φορές αισθανόμουν σαν να είχα δυσπεψία λες και το στομάχι μου ήταν δεξιά και όχι αριστερα. Επίσης, όταν καθόμουν, στη δεξιά άνω κοιλιά αισθανόμουν μια ενόχληση λες και είχα μπαλόνι φουσκωμένο μέσα μου. Δεν είχα όμως διάρροια. Τεσπα πήγα σε έναν παθολόγο, μου έδωσε εξετάσεις αίματος, υπέρηχο άνω κοιλιάς, και με ψηλαφησε την κοιλιά, και αφού δεν βρέθηκε κάτι παθολογικο σε καμία εξέταση μου είπε ευερεθιστου έντερο. Ήθελε να μου γράψει φάρμακα αλλά δεν μπορούσα να τα πάρω γιατί θήλαζα, οπότε δεν πήρα τίποτα, αφού δεν μου βρήκαν τίποτα άρχισα να το αγνοώ μέχρι που σταμάτησε από μόνο του.

---

Αχ να ηξερες ποσο σε κατλαβαινω ...δυσπεψια και καουρες , βαρος στο στομαχι., αλλα αυτο με την ανω κοιλια ειναι πονος, ακομη και οταν το πιεζω ...Το πιο πιθανο ειναι να μην εχω τιποτα , ειχα φτασει σε σημειο να κοιταω τη τουαλετα αν εχω αιμα στα ...! εχω αρρωστησει και δεν ξερω τι μου φταιει...Επαιρνα αγωγη αρκετα χρονια με παρακολουθουσε ψυχιατρος και φυσικα και ψυχολογος ακομη και τωρα. Νομιζω οτι εφτασα σε τελμα και θα ζητησω αγωγη μετα απο τοσα χρονια ξανα...Κριμα πιστευα οτι ημουν πιο δυνατη ..

Η σχέση με τους γονείς μας παίζει πολύ σημαντικό ρόλο στην ψυχολογία μας...μήπως σε επηρεάζει πολυ μέσα σου η άσχημη σχέση με την μητέρα σου?

Quote:

---

Originally Posted by Panthiraki

Οταν ημουν στο σπιτι 2 μηνες σχεδον με καραντινα ητανε φοβερο, δεν ειχα τιποτα ..εξαφανιστηκαν οι διαρροιες και ολα...Με αγχωνει η δουλεια μου για το λογο οτι δε μαρεσει και δεν την αντεχω , με τη μητερα μου δεν μπορω αλλο να ζω στο ιδιο σπιτι διοτι μονο τσακωνομαστε και εχω φτασει στα ορια μου πολες φορες αλλα με κατεστρεψε μια ''σχεση''' εξαποστασεως που εκανα για 2 χρονια που ερωτευτικα πολυ και για πολλους λογους ειναι απαγορευτικο να ειμαστε μαζο..με διελυσε στεναχωρια καθημερινη και αγχος επι δυο χρονια...

---

Με αυτήν την κατάσταση που περιγράφεις είναι λογικό τα συμπτώματα που περιγράφεις να τα προκαλεί το άγχος και η στεναχώρια. Σκέφτηκες το ενδεχόμενο να ζητήσεις βοήθεια από κάποιον ειδικό, ψυχίατρο ή ψυχολόγο; Έχεις άλλους κοντινούς ανθρώπους, φίλους ή συγγενείς για να σε βοηθήσουν να ξεχνιέσαι λίγο; κάποιο χομπυ ίσως;

Quote:

---

Originally Posted by picamama

Όσο για τον πόνο στο πόδι το πιο πιθανό είναι κάτι απλό όπως κούραση, κάποια τενοντίτιδα, ίσως... Αν είχες κάτι σοβαρότερο θα είχες και χειρότερα συμπτώματα αλλά για να σου φύγει η ιδέα μπορείς να κάνεις μια απλή ακτινογραφία σε εκείνο το σημείο... Κατά 99.9 τοις εκατό δεν θα δείξει τίποτα...

---

Θλεω παρα πολυ να κανω μια ακτινογραφια να ηρεμισω αλλα δεν εχω τη δυναμη μεσα μου, πιο μικρη ετρεχα τα εκανα ολα ημουν πιο δυνατη οσο μεγαλωνω με κυριευει ο φοβος , ο τρομος, δεν ξερω πως να το διαχειριστω...παντως ουτε βαρος χανω , και ορεξη εχω και δε νιωθω καμια εξανλτηση...

Quote:

---

Originally Posted by Panthiraki

Αχ να ηξερες ποσο σε κατλαβαινω ...δυσπεψια και καουρες , βαρος στο στομαχι., αλλα αυτο με την ανω κοιλια ειναι πονος, ακομη και οταν το πιεζω ...Το πιο πιθανο ειναι να μην εχω τιποτα , ειχα φτασει σε σημειο να κοιταω τη τουαλετα αν εχω αιμα στα ...! εχω αρρωστησει και δεν ξερω τι μου φταιει...Επαιρνα αγωγη αρκετα χρονια με παρακολουθουσε ψυχιατρος και φυσικα και ψυχολογος ακομη και τωρα. Νομιζω οτι εφτασα σε τελμα και θα ζητησω αγωγη μετα απο τοσα χρονια ξανα...Κριμα πιστευα οτι ημουν πιο δυνατη ..

---

Μην κρίνεις άσχημα τον εαυτό σου. Κάποιοι άνθρωποι έχουν γονιδιακά προδιάθεση για αγχωδεις διαταραχές, κάποιοι άλλοι είναι πιο ευαίσθητοι από άλλους... Αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό, όλοι είμαστε διαφορετικοί... Αδυναμία δεν είναι να χρειάζεσαι αγωγή για μια ασθενεια, ψυχική ή όχι. Νομίζω ότι θέλει σθένος το να παραδεχτείς ότι έχεις κάποιο πρόβλημα και να θέλεις να το αντιμετωπίσεις. Και μην ξεχνάς : "χρειάζεται μόνο μια γενναία καρδιά για να ζήσεις τη ζωή ενός γενναίου, αλλά χρειάζονται οι καρδιές χιλίων γενναίων ανδρών για να ζήσεις τη ζωή ενός δειλου".

Quote:

---

Originally Posted by Χριστίνα900

Η σχέση με τους γονείς μας παίζει πολύ σημαντικό ρόλο στην ψυχολογία μας...μήπως σε επηρεάζει πολυ μέσα σου η άσχημη σχέση με την μητέρα σου?

---

Ναι κοριτσι μου , ειμαι σκασμενη..ειμαι 30 χρονων και ηθελα να μεινω μονη μου αλλα οι γονεις μου με υποτιμουν και με βγαζουν αχρειστη σε ολα επειδη εχω περασει καταστασεις με την ψυχολογια μου και εχω παρατησει πολλες δουλειες στο παρελθον , νομιζουν οτι δεν καταφερνω τιποτα απ οτι αρχιζω και ειμαι ανικανη ...με πανε πισω επειδη δεν μπυ εχουν εμπιστοσυνη γιατι εχω ''πεσει'' πολλες φορες στην ζωη μου ! παντα σηκωνομουν ομως !
σε ευχαριστω πολυ με βοηθατε πολυ που εισαστε εδω..

Quote:

---

Originally Posted by picamama

Με αυτήν την κατάσταση που περιγράφεις είναι λογικό τα συμπτώματα που περιγράφεις να τα προκαλεί το άγχος και η στεναχώρια. Σκέφτηκες το ενδεχόμενο να ζητήσεις βοήθεια από κάποιον ειδικό, ψυχίατρο ή ψυχολόγο; Έχεις άλλους κοντινούς ανθρώπους, φίλους ή συγγενείς για να σε βοηθήσουν να ξεχνιέσαι λίγο; κάποιο χομπυ ίσως;

---

Καταρχας ευχαριστω πολυ που ασχολειστε με τη ''τρελα μου'' πηγαινω σε ψυχολογο συνολικα 8 χρονια αλλα και αυτη τη κανει ποσο να βοηθησει, ειναι συμβουλευτικη δεν κανω ψυχοθεραπεια..με βοηθησε τρομερα ομως μαζι με τη θεραπεια απο ψυχιατρο στην αγχωδη διαταραχη που περασα πριν δυο χρονια οπου δεν ημουν λειτουργικη ! πλεον δουλευω βγαινω θελω να φλερταρω εχω ορεξη για ζωη αλλα , τα σημαδια τα συμπτωματα ..με τραβανε πισω..

Quote:

---

Originally Posted by Panthiraki

Θλεω παρα πολυ να κανω μια ακτινογραφια να ηρεμισω αλλα δεν εχω τη δυναμη μεσα μου, πιο μικρη ετρεχα τα εκανα ολα ημουν πιο δυνατη οσο μεγαλωνω με κυριευει ο φοβος , ο τρομος, δεν ξερω πως να το διαχειριστω...παντως ουτε βαρος χανω , και ορεξη εχω και δε νιωθω καμια εξανλτηση...

---

Επειδή αν δεις παλιά ποστ μου είχα ακριβώς τον ίδιο φόβο με σένα πήγαινε καντην για να σου φύγει η ιδέα. Κι εγώ έτσι ακριβώς ήμουν και φοβόμουν αλλά δαγκωνα τα χείλη και πήγαινα κι εκανα όχι μια αλλά τέσσερις ακτινογραφιες (!) (πατούσες, θώρακας, λεκάνη και ισχια). Όλα καθαρά, κάν'το να ησυχάσεις! Κι εγώ είμαι μεγαλύτερη από σένα σε μια εβδομάδα, κλείνω τα 42, με 2 παιδιά μέσα στο άγχος γιατί είναι πολύ ζωηρά, άνεργη, σε προβληματικό γάμο με ναρκισσιστη, με υποχονδριαση ΓΑΔ και καταθλιψη από τα 16 και άρχισα αγωγή ξανά τώρα λόγω άγχους από την πανδημία και κατάθλιψη λόγω του πρόσφατου χαμού του πατέρα μου και του κακοποιητικου γάμου μου. Εκεί να δεις γλέντια! Πίστεψε με σε καταλαβαίνω κι εγώ απόλυτα! Προσπάθησε να βρεις τρόπους να αισθάνεσαι καλύτερα γιατί εγώ έφτασα σε σημείο να μην μπορώ να λειτούργησω στην καθημερινότητα μου από το άγχος!

Σας ευχαριστω παρα πολυ για ολες τις απαντησεις σας, θα κανω οτι καλυτερο για τον ευατο μου , θα βρω τη δυναμη και θα προπσαθησω να παψω να υπερβαλω ..! να εισαστε ευχομαι παντα καλα ,να σκεφτομαστε παντα θετικα γιατι μια φορα ζουμε ( τα λεω να τα ακουω και εγω :p) και ολα θα πανε καλα !!!

Ευχομαι πραγματικά να φτιάξει η σχέση σου με τους γονείς σου...γιατί οι γονείς όπως και να το κάνεις είναι κομμάτια του εαυτού μας και τους έχουμε αναγκη να είναι κοντά μας να μας υποστηρίζουν στα δύσκολα...δεν είναι σωστό το να σε υποτιμούν διότι δεν επιλεγουμε τα προβλήματα μας με το αγχος...πυστευω πως σιγά σιγά θα ξεπεράσεις όλο αυτό το αγχος...ειναι μια φάση μαύρη και δύσκολη τώρα...αλλά θα αλλάξει αυτό..κάνε υπομονη

Quote:

---

Originally Posted by Panthiraki

Καταρχας ευχαριστω πολυ που ασχολειστε με τη ''τρελα μου'' πηγαινω σε ψυχολογο συνολικα 8 χρονια αλλα και αυτη τη κανει ποσο να βοηθησει, ειναι συμβουλευτικη δεν κανω ψυχοθεραπεια..με βοηθησε τρομερα ομως μαζι με τη θεραπεια απο ψυχιατρο στην αγχωδη διαταραχη που περασα πριν δυο χρονια οπου δεν ημουν λειτουργικη ! πλεον δουλευω βγαινω θελω να φλερταρω εχω ορεξη για ζωη αλλα , τα σημαδια τα συμπτωματα ..με τραβανε πισω..

---

Δεν έχεις "τρελά"! Το άγχος σου βγαίνει έτσι. Δεν χρειάζεται να μας ευχαριστείς έχουμε περάσει οι περισσότεροι εδώ τα ίδια κι εγώ τουλάχιστον χαίρομαι να βοηθάω όσους μπορώ με τις εμπειρίες μου όπως με βοήθησαν κι εμένα άλλοι όταν ήμουν στα χειρότερα μου. Τα ξέρεις τα έχεις περάσει κι εσύ. Κι εγώ έχω ξεκινήσει αγωγή εδώ κι ένα μήνα κι αισθάνομαι πολύ καλύτερα.

Quote:

---

Originally Posted by Χριστίνα900

Ευχομαι πραγματικά να φτιάξει η σχέση σου με τους γονείς σου...γιατί οι γονείς όπως και να το κάνεις είναι κομμάτια του εαυτού μας και τους έχουμε αναγκη να είναι κοντά μας να μας υποστηρίζουν στα δύσκολα...δεν είναι σωστό το να σε υποτιμούν διότι δεν επιλεγουμε τα προβλήματα μας με το αγχος...πυστευω πως σιγά σιγά θα ξεπεράσεις όλο αυτό το αγχος...ειναι μια φάση μαύρη και δύσκολη τώρα...αλλά θα αλλάξει αυτό..κάνε υπομονη

---

Ειναι χωρισμενοι (παλι καλα) οποτε ο πατερας μου δε με επηρεαζει καθημερινα..αν και ερχεται σπιτι πολυ συχνα, η μητερα μου ειναι πολυ σκληρος ανθρωπος και προσπαθω να τη διαχειριστω οσο καλυτερα μπορω, αλλα πολυ πολυ δυσκολο...ευχαριστω για τα λογια σου..μακαρι να πανε ολα καλα!!

Πάντως να ξέρεις ότι το άγχος είναι ικανό να φέρει σωματοποιημενες άπειρες ενοχλησεις...σε όλα τα μέρη του σωματος..το γνωρίζω απο εμπειρία δική μου αυτό....χαλάρωσε και σκέψου ότι δεν είναι κάτι σοβαρό όταν πονάς κάπου να λες ότι είναι από την πίεση της ψυχής μου που ξεσπά στο σώμα μου...και σιγά σιγά όσο το αποδιναμωνεις θα σε αφήνει νωρίτερα ο πανικός

Quote:

---

Originally Posted by Χριστίνα900

Πάντως να ξέρεις ότι το άγχος είναι ικανό να φέρει σωματοποιημενες άπειρες ενοχλησεις...σε όλα τα μέρη του σωματος..το γνωρίζω απο εμπειρία δική μου αυτό....χαλάρωσε και σκέψου ότι δεν είναι κάτι σοβαρό όταν πονάς κάπου να λες ότι είναι από την πίεση της ψυχής μου που ξεσπά στο σώμα μου...και σιγά σιγά όσο το αποδιναμωνεις θα σε αφήνει νωρίτερα ο πανικός

---

ναι το γνωριζω αλλα πονο στη μεση και στο ποδι ολη μερα καθε μερα εκτος απο τις ωρες που κοιμαμαι? δε ξερω πως μπορει να το κανει αυτο...ειναι απιστευτο...

Μπορεί να κάνει τα παντα από θέμα ενοχλησεων...ακόμη και ενοχλήσεις που λες είναι δυνατόν να ευθύνεται το άγχος για αυτό..και ομως...εγώ επί 2 χρόνια ένιωθα κάτι στο λαιμό μου...έκανα γαστροσκόπηση μανομετρια υπέρηχο τα παντα και δεν έδειχνε τίποτα...για 2 χρόνια δεν μπορούσα να καταπιω και έτρωγα τα φαγητά με μαλακή υφή είτε αλεσμενα...σιγά σιγά όμως το ξεπέρασα όταν άρχισα ιδίως να χαλαρώνω έφυγε και αυτό

Για να καταλάβεις όταν είσαι αγχωμενη...η παραμικρή ενόχληση μπορεί να πάει το μυαλό σου στο χειρότερο σενάριο ότι θα πεθάνεις ότι πάσχεις από κάτι που δεν γιατρεύεται....

Quote:

---

Originally Posted by Χριστίνα900

Μπορεί να κάνει τα παντα από θέμα ενοχλησεων...ακόμη και ενοχλήσεις που λες είναι δυνατόν να ευθύνεται το άγχος για αυτό..και ομως...εγώ επί 2 χρόνια ένιωθα κάτι στο λαιμό μου...έκανα γαστροσκόπηση μανομετρια υπέρηχο τα παντα και δεν έδειχνε τίποτα...για 2 χρόνια δεν μπορούσα να καταπιω και έτρωγα τα φαγητά με μαλακή υφή είτε αλεσμενα...σιγά σιγά όμως το ξεπέρασα όταν άρχισα ιδίως να χαλαρώνω έφυγε και αυτό

---

Η μητερα μου κατα τη διαρκεια του lock down επαθε περιπου αυτοπου επαθες και εσυ!! δε μπορουσε να καταπιει , της κολουσε το φαγητο στο λαιμο και οισοφαγο ενιωθε και βαρος στο στομαχι και πηγε για γαστροσκοπηση και δε τις βρηκε ουτε μια γαστριτιδα!!! ΤΙΠΟΤΑ ! και μου ειπε η μαμα μου οτι τοσο καιρο δε μου ελεγε τιποτα αλλα ειχε τοσο εντονα συμοπτωματα ειχε χασει και κιλα και νομιζε πως ειχε καρκινο στομαχου γιατι εχουμε ιστορικο...και φαντασου δεν ειναι νοσοφοβικη , δεν παθαινει τετοια , ..οποτε ολοι τρομαξαμε ..αλλα εν τελει ειδου τα αποτελεσματα..

Πιθανώς η μαμά σου αντιμετωπίζει ή αντιμετώπιζε και όταν ήταν πιο νέα προβλήματα με το αγχος...έχουν να κάνουν τα γονίδια...και η δική μου μητέρα έχει θέματα με το άγχος και τα κληρονόμησα και εγώ...πάντως ναι και είχα χάσει 12 κιλά και είχα και εγώ συστολή στο να μιλάω στους δικούς μου για αυτό που δεν μπορούσα να καταπιω γιατί ένιωθα ότι θα με περάσουν για τρελή μέσα στον πανικό μου...όμως το ξεπέρασα παρολου που είχα πειστεί ότι δεν θα το ξεπεράσω ποτέ...διότι 2 ολόκληρα χρόνια έτρωγα αλεσμένα ...όμως όταν άρχισαν να αλλάζουν κάποια πράγματα στη ζωή μου και άρχισα να χαλαρώνω έφυγε αυτο..και πλέον τρώω κανονικά και πήρα και τα κιλα

Quote:

---

Originally Posted by Χριστίνα900

Πιθανώς η μαμά σου αντιμετωπίζει ή αντιμετώπιζε και όταν ήταν πιο νέα προβλήματα με το αγχος...έχουν να κάνουν τα γονίδια...και η δική μου μητέρα έχει θέματα με το άγχος και τα κληρονόμησα και εγώ...πάντως ναι και είχα χάσει 12 κιλά και είχα και εγώ συστολή στο να μιλάω στους δικούς μου για αυτό που δεν μπορούσα να καταπιω γιατί ένιωθα ότι θα με περάσουν για τρελή μέσα στον πανικό μου...όμως το ξεπέρασα παρολου που είχα πειστεί ότι δεν θα το ξεπεράσω ποτέ...διότι 2 ολόκληρα χρόνια έτρωγα αλεσμένα ...όμως όταν άρχισαν να αλλάζουν κάποια πράγματα στη ζωή μου και άρχισα να χαλαρώνω έφυγε αυτο..και πλέον τρώω κανονικά και πήρα και τα κιλα

---

Πρεπει να μιλαμε να μη τα κραταμε μεσα μας , επρεπε να το πεις στους δικους σου , να μοιραστει καπως το βαρος σου !

Το είχα εν τελει...το ήξεραν μετα...αλλά ξέρεις οι γονείς μας όταν δεν είμαστε καλά καμιά φορά γίνονται σκληροί χωρίς να το θέλουν επειδή στεναχωριουνται για μας και δεν ξέρουν πώς να φερθουν τα χάνουν....μήπως συμβαίνει και αυτό με την μητέρα σου?

To άγχος σωματοποιείται άμεσα!. Κι εμένα το άγχος με χτυπάει στο έντερο, σε σημείο που έχω σταματήσει να βγαίνω ραντεβού με κοπέλες γιατί πρέπει να ζητάω κάθε λίγο συγγνώμη και να τρέχω στην τουαλέτα :)
Το άγχος επίσης επιδεινώνει τις ενοχλήσεις από τις τενοντίτιδες που μου έχει κληροδοτήσει η ενασχόλησή μου με το γυμναστήριο.

Ακμα κι αν δεν ενοχοποιείται ευθέως το άγχος για ένα σωματικό πρόβλημα, σίγουρα το επιδεινώνει. Οπότε μην ανησυχείς, δεν είσαι τρελή, αγχο-καμμένη είσαι...

Χριστινα μου μακαρι να μπορουσα αλλα ειλικρινα δεν ειμαι σε θεση πλεον να μπω στη διαδικασια να βρω τι ακριβως σκεφτεται η μητερα μου και ειναι τοσο σκληρη μαζι μου και τοσο απολυτη . Αν βαλω τον εαυτο μου σε αυτη την διαδικασια θα τρελαθω .

p.s ζητησα παραιτηση σημερα απο την δουλεια μου με εικονικη απολυση για να μπω ταμειο...

Quote:

---

Originally Posted by proteus

To άγχος σωματοποιείται άμεσα!. Κι εμένα το άγχος με χτυπάει στο έντερο, σε σημείο που έχω σταματήσει να βγαίνω ραντεβού με κοπέλες γιατί πρέπει να ζητάω κάθε λίγο συγγνώμη και να τρέχω στην τουαλέτα :)
Το άγχος επίσης επιδεινώνει τις ενοχλήσεις από τις τενοντίτιδες που μου έχει κληροδοτήσει η ενασχόλησή μου με το γυμναστήριο.

Ακμα κι αν δεν ενοχοποιείται ευθέως το άγχος για ένα σωματικό πρόβλημα, σίγουρα το επιδεινώνει. Οπότε μην ανησυχείς, δεν είσαι τρελή, αγχο-καμμένη είσαι...

---

καταλαβαινω απολυτα τι λες , ετσι ειναι τα ζω 10 χρονια περιπου τωρα, με μεγαλα διαλειματα ομως οπου ενιωθα πολυ καλα ..Ομως πλεον ειναι πολυ δυσκολο να πιστεψω οτι οι διαρροιες οι καθημερινες που εχω μετα το φαγητο ειναι απο αγχος διοτι το πρωι που ξυπναω και τρωω δεν προλαβαινω να αγχωθω ...Παντως και εγω παλια σε ραντεβου καμια φορα ετρεχα τουαλετα πριν βγω , αλλα αυτο εκανε μπαμ διοτι αγχωνομουν φουλ εκεινη τη στιγμη οποτε ηξερα τι ειναι. με επιανε μια φορα , δυο το χρονο !

Quote:

---

Originally Posted by Panthiraki

καταλαβαινω απολυτα τι λες , ετσι ειναι τα ζω 10 χρονια περιπου τωρα, με μεγαλα διαλειματα ομως οπου ενιωθα πολυ καλα ..Ομως πλεον ειναι πολυ δυσκολο να πιστεψω οτι οι διαρροιες οι καθημερινες που εχω μετα το φαγητο ειναι απο αγχος διοτι το πρωι που ξυπναω και τρωω δεν προλαβαινω να αγχωθω ...Παντως και εγω παλια σε ραντεβου καμια φορα ετρεχα τουαλετα πριν βγω , αλλα αυτο εκανε μπαμ διοτι αγχωνομουν φουλ εκεινη τη στιγμη οποτε ηξερα τι ειναι. με επιανε μια φορα , δυο το χρονο !

---

Α, εγώ έχω το έντερό μου με τον εγκέφαλο σε απ΄ευθείας σύνδεση. Με το που αγχώνομαι με πιάνει διάρροια, ανεξάρτητα του τι έφαγα ή αν έφαγα. Και ξέρεις τι λένε, οτι η διάρροια είναι πιό γρήγορη από το φως και τη σκέψη, γιατί όταν σε πιάσει δεν προλαβαίνεις ούτε να ανάψεις το φως, ούτε να το σκεφτείς.... :)

Αυτοσαρκάζομαι, όπως θα διαπίστωσες. Δεν είσαι η μονη τρελή εδώ μέσα..... χαχχαχα

Quote:

---

Originally Posted by proteus

Α, εγώ έχω το έντερό μου με τον εγκέφαλο σε απ΄ευθείας σύνδεση. Με το που αγχώνομαι με πιάνει διάρροια, ανεξάρτητα του τι έφαγα ή αν έφαγα. Και ξέρεις τι λένε, οτι η διάρροια είναι πιό γρήγορη από το φως και τη σκέψη, γιατί όταν σε πιάσει δεν προλαβαίνεις ούτε να ανάψεις το φως, ούτε να το σκεφτείς.... :)

Αυτοσαρκάζομαι, όπως θα διαπίστωσες. Δεν είσαι η μονη τρελή εδώ μέσα..... χαχχαχα

---

Χάχαχα.. Να αφήνεις το φως ανοιχτό.

Quote:

---

Originally Posted by proteus

Α, εγώ έχω το έντερό μου με τον εγκέφαλο σε απ΄ευθείας σύνδεση. Με το που αγχώνομαι με πιάνει διάρροια, ανεξάρτητα του τι έφαγα ή αν έφαγα. Και ξέρεις τι λένε, οτι η διάρροια είναι πιό γρήγορη από το φως και τη σκέψη, γιατί όταν σε πιάσει δεν προλαβαίνεις ούτε να ανάψεις το φως, ούτε να το σκεφτείς.... :)

Αυτοσαρκάζομαι, όπως θα διαπίστωσες. Δεν είσαι η μονη τρελή εδώ μέσα..... χαχχαχα

---

με έκανες και γελασα να εισαι καλά!!!

αν εισουν τρελη δεν θα το ειχες απορια, δεν θα σου ερχοταν αυτη η σκεψη! Θα ελεγες οτι εισαι καλα ,ομως θα εισουν αρρωστη! Οπως και οι αλλες ερωτησεις και σκεψεις που γραφεις, διοτις ο τρελος δεν εχει λογικες αποριες!