Κρισεις Πανικου-Αγχος!!!!

Τα συμπτώματα που μπορεί να βιώσει κάποιος κατά τη διάρκεια τησ κρίσης είναι γνωστα σε έμας που την έχουμε \"πατήσει\".
Πρώτη φορά όμως μου συμβαίνει κάτι που με ανησυχεί πραγματικά.10 χρονια πολεμάω με κρίσεις πανικού και έχω μάθει πλέον να τις καταστέλλω.Πριν λίγες μέρες είχα μία κρίση που θεώρησα αντιμετωπίσιμη.Το κύριο σύμπτωμα ήταν ο πόνος στο στήθος,μαλλόν καλύτερα θα το πέριέγραφα ως έντονο τσίμπημα,το θέμα είναι ότι ο πόνος συνεχίζει να με ταλαιπωρεί και μεταναστεύει απο στήθος σε πλάτη και αντίθετα.Επίσης σήμερα βίωσα τις πρώτες μου αρρυθμίες,κάτι σαν φτερούγισμα δλδ στην καρδιά.Με ανυσηχούν και τα δυό πάρα πολύ γιατί παρότι έχω πάρει αγχολυτικά τα συμπτώματα παραμένουν και ΚΛΑΣΣΙΚΑ σκεφτομαι μήπως είναι όντως προβλημα στην καρδιά...Αυτή τη στιγμή που σας τα λέω αυτά αισθάνομαι και τα δύο. Κάποιος να καθυσηχάσει την ανυσηχια μου;

Ακόμη πονάω...ολη μου η πλάτη,λες και εσωτερικα υπαρχει μια πληγή...

Υπάρχει μια πληγή Δημήτρη...
Που πρέπει να ψάξεις να τη βρεις...
Πότε δημιουργήθηκε...
Γιατί...
Ποιες άλλες πληγές προστέθηκαν δίπλα της...
Και πως στο τέλος θα τη γιατρέψεις...

Αυτό δεν είναι κάτι σωματικό. Είναι το καμπανάκι για να ασχοληθείς με την πληγή σου. Σε λίγο θα έχει περάσει. Και θα περάσει τελειωτικά όταν ξετυλίξεις το κουβάρι των χρόνων...

Κάνε ένα χαλαρωτικό μασάζ στον εαυτό σου...Πάρε μια βαθιά ανάσα...Κάνε ένα ζεστό ντουζ...Άσε το νερό να τρέξει στο σώμα σου και να το γαληνέψει.
Βάλε την αγαπημένη σου χαλαρωτική μουσική. Πιες κάτι ζεστό... Και μετά πες μας πως αισθάνεσαι απόψε...

Σ\'ευχαριστώ Ανώνυμη φίλη μου για το κουραγιο που μου δινεις,απλά ο πόνος με ταλαιπωρει εδώ και μέρες.Μια στο στήθος , μια στην πλάτη,σαν τσιμπήματα από βελόνα οχι σαν σουβλιά.Θεωρόντας κι εγώ ότι πρόκειται για ψυχοσωματικό σύμπτωμα του άγχους μου πλακώθηκα στα αγχολυτικά,παρ όλα αυτα ο πόνος παραμένει και αυτό είναι που με αγχώνει περισσότερο.

Παλεύω με όλες τις εσωτερικές πληγές πολλά χρόνια τώρα και με βοήθεια ειδικού κατα καιρούς,
όμως εκεί που κλείνουν οι παλιές ανοίγουν καινουριες.

Και κάτι άλλο που με απασχολεί.Το καρδιογράφημα πρέπει να γίνει την στιγμή που εμφανίζεται το πρόβλημα για να δείξει ότι κάτι δεν πάει καλά ή ανα πάσα στιγμή δείχνει ότι υπάρχει πρόβλημα;Εννοώ αν την ώρα που αισθάνεσαι καλά κάνεις καρδιογράφημα μπορεί να μας δείξει το πρόβλημα;Ξέρει κάποιος την απάντηση πάνω σ\'αυτό;

Μήπως είναι το καμπανάκι τότε Δημήτρη να παλέψεις πιο συστηματικά;
Δεν είναι σωματικό Δημήτρη μου και στο υπογράφω.
Αν ωστόσο αυτό δε σε πείσει, ένα καρδιογράφημα θα σε πείσει 100% αλλά αν το κάνεις, μην μπεις στο φαύλο κύκλο κι άλλων εξετάσεων, πραγματικά δε σου χρειάζεται, πιστεύω είσαι υγιέστατος. Κι αυτό φαίνεται όποτε κι αν κάνεις τη συγκεκριμένη εξέταση...

Ρωτώ αγαπητή ανώνυμη φίλη μου,επειδη πήγα και έκανα καρδιογραφημα προχθές απλά το καρδιογράφημα έγινε \"κατόπιν εορτής\" και δεν εδειξε τιποτα...
Και ναι ντρέπομαι που μετά από 10 χρόνια που πολεμάω με όλο αυτο το πράγμα ακόμη καμια φορά \"κολώνω\"... ενώ ξέρω ότι το πιθανότερο είναι να μη μου συμβαίνει τιποτα...

Δημήτρη σκέψου κάποιον που έχει πρόβλημα με την καρδιά του...Το καρδιογράφημα όποτε και να το κάνει είναι σίγουρο ότι θα δείξει το πρόβλημά του...
Το ξέρεις κι εσύ ότι έτσι είναι, ότι η καρδιά σου είναι γερή. Μη ντρέπεσαι για αυτό που νιώθεις. Είναι γιατί όχι δεν μπορείς, απλά δεν όλοκλήρωσες τον αγώνα. Μπορείς και θα το κάνεις. Θα βρεις τα γιατί και τις λύσεις τους...

Σ\' ευχαριστώ....Εσύ είσαι σε καλό δρόμο;Οδεύεις αργά αλλά σταθερά προς τις λύσεις;

Φιλε και συνονοματε τα συμπτωματα που αναφερεις ειναι κλασσικα συμπτωματα σωματοποιησης του αγχους ειδικα κατα την εκδηλωση κρισεων πανικου. Τοσο οι πονοι στο στηθος και ειδικα στο αριστερο μερος, οσο και τα \"φτερουγισματα\" (εκτακτες συστολες). Εχω παρομοια συμπτωματα on-off εδω και περιπου ενα χρονο. Ειδικα τον τελευταιο μηνα εχω μονιμους πονους στο στηθος και στην πλατη, οπως περιπου περιγραφεις τον δικο σου.

Εκανα καρδιολογικες εξετασεις και ολα βρεθηκαν φυσιολογικα.

Το ιδιο πιστευω συμβαινει και με σενα. Δεν ειμαι εναντια τους να κανεις μια καρδιολογικη εξεταση για να σου φυγει το αγχος αλλα κατα 99% δεν θα δειξει τιποτα το ανησυχητικο.

Οι πονοι στο στηθος και στη περιοχη της καρδιας ειναι συνηθως μυοσκελετικης φυσεως σε τετοιες περιπτωσεις ενω η εκδηλωση τους κατα την διαρκεια κρισεων πανικου οφειλεται στην υπερβολικη εκριση νοραδρεναλινης (fight or flight, κλπ).

Οσον αφορα το καρδιογραφημα (EKG) ειναι κατι πολυ περισσοτερο απο ενα απλο \"στιγμιοτυπο\". Μετραει το ηλεκτρικο δυναμικο της καρδιας σε διαφορα σημεια της και αλλα και αξονες και το γραφημα μπορει να δωσει παρα πολλες πληροφοριες. Π.χ. ελιπης αρδευση σε συγκεκριμενα σημεια, προβληματα στις βαλβιδες και στο μυοκαρδιο ακομα και αρτηριακες η αγγειακες στενωσεις θα παρουσιαζαν διαταραγμενα ηλεκτρικα δυναμικα τα οποια με τη σειρα τους θα αποτυπωνονταν στο γραφημα (διαταραγμενα η επιμηκυμενα Qt, καμπυλες στη θεση ευθειων η οξειων γωνιων, κλπ).

Παντως μια επισκεψη σε ενα καρδιολογο δεν θα σου κανει κακο. Αν μη τι αλλο θα σε καθησυχασει και επισης μπορεις να συζητησεις μαζι του σχετικα με τα παραπανω ετσι ωστε να εχεις μια καλυτερη κατανοηση της σημασιας αλλα και της ιατρικης αξιας ενος ηλεκτροκαρδιογραφηματος.

Ολα τα παραπανω τα λεω εκ πειρας.

Αγαπητε Δημητρη,οτι εχω προβλημα με την καρδια μου το βιωνω εδω και 3 χρονια.Επασχα απο εντονες κρισεις πανικου απραγματοποιηση αγαραφοβια και νοσοφοβια.Τωρα εχω καταφερει και τα χω ξεπερασει ολα εκτος του οτο μολις αισθανθω καποιο πονο στο στηθος πιστευω οτι ειναι η καρδια μου.Εχω παει σε πολους καρδιολογους και εχω κανει απειρα καρδιογραφηματα αλλα και υπερηχο καρδιας.Καθυσηχαζομαι λιγο και μετα παλι τα ιδια.Αυτο που θελω να σου πω με σιγουρια ειναι οτι με τιποτα δεν ειναι η καρδια γιατι τα καρδιακα νοσηματα εχουν α΄΄α συμπτωματα.Οπως εντονη κουραση,λαχανιασμακ.α.Οι πονοι αυτοι ειναι καθαρα μυοσκελετικοι και περνανε μονοι τους.Να ξερεις οτι οσο ασχολεισαι με το καθετι που νιωθεις τοσο θα αργησεις να γινεις καλα.Και εγω με τον καιρο το ξεπερναω το προβλημα της νοσοφοβιας γιατι καθε φορα που αισθανομαι ενα πονο ή κατι αλλο λεω στον εαυτο μου:Δεν βαρεθηκες να ασχολεισαι τοσα χρονια?οτι ειναι να παθω ας το παθω.και δεν δινω σημασια και περναει

dimitri να κανεις ενα υπεριχο καρδιας παντα δειχνει αν υπαρχει κατι.αλα δεν υπαρχει εκει ειναι το θεμα.εγω 9 μηνες παευω με τις κρισεις πανικου και το βασικομ προβλημα ειναι οι τσιμπιες στο στηθος μοδιασμα στο αριστεο χερι και τσιμπιες πισω αριστερα περιπου στο κεντρο της πλατης.δεν ειναι ομως τπτ γιατι εκανα υπεριχο καρδιας και η καρδουλα μου ειναι υγιεστατη.το πιο πι8ανο ειναι πιασιμο τον μυων μας απο λαθος σταση του σωματος.εγω καθομαι αρκετη ωρα στον πσ λιγο παγια κ σκιφτη χεχε.
και εχω ακουσει οτι οταν καποιος παθενει εφραγμα ο πονος στο στηθος δεν ειναι απλες σουβιες/τσιμπιες αλλα ειναι απυστευτα φοβερος και ακολουθει κουραση ξανφικη και εμετοι.

Εγώ είχα μεγάλο πρόβλημα με τις έκτακτες συστολές και μάλιστα κοιλιακές γιατί οι κολπικές ε\'ιναι τελείως αθώες.Εχω και πρ\'οπτωση της μητοειδούς βαλβίδας και της τριγλώχινος πιο απλά εχω φύσημα απο μικρή και δεν πέρασε οπως συνήθως γίνεται στα παιδιά μεχρι τα 12 χρόνια.Εκεί να δείς πανικό.Τώρα το έχω ξεπερ\'ασει γνωρίζω πολλές γυναίκες που έχουν το ίδιο πρόβλημα απλώς πρέπει να παίρνω αντιβίωση πριν οποιαδήποτε επέμβαση ακόμη και στον οδοντίατρο.Τα αντικαταθλιπτικά με βοήθησαν και σταμάτησαν οι συστολές.Μπορεί να είχα 3-4 συστολές το λεπτό νόμιζα ότι σταματάει η καρδιά μου.Εκανα ολες τις εξετάσεις και τώρα θα κάνω ένα τριπλεξ κάθε 2 χρόνια.Εχω περάσει όλα τα σωματικά συμπτώματα πόνου, μουδιάσματα ,ζαλάδες,ταχυπαλμίες αλλά κατάλαβα ότι δεν βγαίνει πουθενά.Πρέπει να γίνει σωστή θεραπεία χρειάζεται χρόνος και υπομονή.Ακόμη δεν έχω όρεξη να βγαίνω από το σπίτι ελπίζω ομως να αισθανθώ καλύτερα με την καινούργια θεραπεία που άρχισα εδω και μια εβδομάδα.Οταν υποχωρήσουν τα συμπτώματα θα δούμε τα πράγματα με μεγαλύτερη αισιοδοξία.

εχω και γω φυσημα απο μικρη αλλα δεν μου ειπανε να ανυσιχω .οσο για τις κρισεις π ειχα εγω δεν εχω διαβασει ξανα εδω μεσα να τις εχει καποιος αλλος τοσο εντονα.πριν τα φαρμακα μου κρατουσαν μεχρι και 48 ωρες ,οχι μιση ωρα π εχουν οι περισσοτεροι.παλυ καλα π υπαρχουν κ τα φαρμακα αλιως θα μ στριβε η θα με κλεινανε σε τρελλαδικο.δεν αντεχα πλεον.15 κρισεις πανικου μεσα σε 3 μηνες ειχα.ουτε στον χειροτερο εχθρο μου δεν ευχομαι να παθει κατι τετιο,ειναι πολυ οδηνηρη εμπειρια.

Εγω θέλω να σας ρωτήσω αν είχατε προβλήματα οικογενειακά \'η τραυματικά γεγονότα και πάθατε κατάθλιψη ή κρίσεις πανικού.Γιατί εγω έσκασα απο τα προβλήματα.

Εγω ειχα πολλα.μερικα απο αυτα ο χωρισμος μου γιατι ειχα και μωρο να μεγαλοσω μετα,το οτι εδωσα πανελληνιες στα 27 και περασα ευτιχος,το οτι στον γαμο μ ετρωγα μπουνιες κλωτσιες απο τον πρ αντρα μου ακομα και οταν ειμουν εγγιος και η απωλεια 15 κιλων και το αγχος μην τα ξαναπαρω.

Γιώτα η κατάθλιψή μου ξεκίνησε μετά τον χωρισμό των γονιών μου.Αυτό συνέβη στη χειρότερη ηλικία κατά την άποψη μου,στα 16 μου,όταν άρχισα να ανακαλύπτω τον εαυτό μου ως έφηβος,οπότε γκρεμίστηκε ο κόσμος γύρω μου νομίζοντας ότι από εκείνο το σημείο και μετά το \"καταφύγιο\" της οικογένειας δεν υπάρχει πλέον για εμένα , μέχρι και σήμερα θεωρώ ότι δεν έχω οικόγένεια.Οι κρίσεις πανικου ήρθαν αρκετά χρόνια αργότερα γύρω στα 21-22.Δεν έχω εντοπίσει τι τις προκάλεσε.
Το σίγουρο είναι ότι για όλες αυτές τις καταστάσεις πάντα υπάρχει ένας λόγος που δεν είναι απαραίτητο να τον ξέρεις.Μπορεί να έχεις χίλια δυο προβλήματα και όμως το πραγματικό πρόβλημα να εντοπίζεται πολύ βαθύτερα μέσα σου.

Βρε παιδιά λογικό δεν είναι να πάθουμε κατάθλιψη;εκτός αυτά που έχουμε τραβήξει εγώ αισθάνομαι και θυμό γι\'αυτούς που πάτησαν στην καλή μου την καρδιά αλλά και σε μένα που άφησα να με κάνουν ηλίθια άτομα ότι θέλουν και να αισθάνομαι ότι έχασα την αξιοπρέπειά μου, με το να σκάω και να μην αντιδρώ.Σήμερα ειλικρινά θα είχα ρίξει πολλές κλωτσιές στερνή μου γνώση να σε είχα πρώτα.Λοιπόν θα κάνουμε την θεραπεία μας και ότι άλλο χρειάζεται.Να αγαπήσουμε τον εαυτο μας. Εύχομαι όλοι μας να γίνουμε καλά και να ξεπεράσουμε το λούκι.

giota και γω νιωθω μισος κ κακια δεν ειμαι πια η εεσθητη π ειμουν.ζηλευω οταν βλεπω αγαπημενα ζευγαρια αλλα ενταξη δεν θεω να βλαψω και κανεναν απλα νιωθω πολυ κακια ωρες ωρες.

Και εγώ επίσης τσατίζομαι πολύ με τον εαυτό μου, που θέλω να είμαι καλή, δεν λέω ποτέ όχι. Οι άλλοι με κάνουν
ότι θέλουν, ειδικά στη δουλειά μου. Πλήρη εκμετάλευση.. Σπίτι έχω κάτι νεύρα, με εμένα με τους άλλους...
χώρια το υπερβολικό άγχος και κοινωνικό άγχος.
Ταχυπαλμίες έχω πολλές φορές. Και μια φορά στη δουλειά κάτι φτερουγίσματα.
Και εδώ θέλω να ρωτήσω, πιστεύετε ειλικρινά ότι όταν δεν είναι οργανικό το πρόβλημα, δεν δείξει τπτ το καρδιο
γραφημα είναι όλα ο.κ?
Η μητέρα μου π.χ έχει ψηλή πίεση και παίρνει φάρμακα, ηρεμιστικά, κτλ. από τα 33 της. Όλα από την στεναχώρια
της και το άγχος. Φοβάμαι ότι θα πάθω τα ίδια. Έχω τον ίδιο χαρακτήρα με την μητέρα μου. Το πρόβλημα δεν είναι
στην καρδιά της, οργανικό..
Μακάρι να είχα τον χαρακτήρα του πατέρα, αναίσθητος, σκέφτεται μόνο τον εαυτό του, εγωιστής.
Δεν ξέρει τι είναι το άγχος.
Ήθελα απλά να καταλήξω εκεί, ότι και το άγχος, πέρα από τα ψυχολογικά προβλήματα και αυτά που αισθανόμαστε,
μπορεί να μας δημιουργήσει π.χ υψηλή πίεση, κτλ!?!
Οπότε και να μην δείξει τπτ το καρδιογράφημα και οι άλλες εξετάσεις, αν αναιβάζεις πίεση μέσα σε λίγα δεύτερα, χωρίς λόγο...

Chrissy άνοιξα αυτό το post εχθές πιστεύοντας ότι κάτι δεν πάει καλά με την καρδιά μου λόγω \"φτερουγισμάτων\",ταχυπαλμ� �ας,τσιμπημάτων στο στήθος και όλων αυτών των δυσάρεστων συνεπειων που ένοιωθα εκείνη την στιγμή έχοντας πάντα στο μυαλό μου ότι και η μάνα μου πάσχει από την καρδιά της.Ε λοιπόν εκείνη την στιγμή ήμουν σιγουρος ότι \"Να το!Τώρα θα το πάθω το έμφραγμα!!!\" Κι όμως σήμερα είμαι ακόμη εδώ και όχι διασωληνωμένος σε κάποια μονάδα εντατικής θεραπείας. :)

Κοίταξε!Αρχικά θα είναι καλό να πας να κάνεις κάποιες απλές εξετάσεις για την καρδιά όχι για κανέναν σοβαρό λόγο αλλά απλά για να σου φύγει η ιδέα ότι έχει κάτι η καρδιά σου.Όσο για το καρδιογράφημα ο φίλος Faust έχει κάνει μια πολύ καλή καταχώρηση στην 1η σελίδα του post.

Κι εγώ που πήγα και έκανα καρδιογράφημα δεν έδειξε τίποτα.Διάβασε την καταχώρηση του Faust είναι πολύ κατατοπιστικός για το καρδιογράφημα.

Καταλαβαίνω τι εννοείς, νομίζεις ότι έχει πρόβλημα η καρδιά, διότι αισθάνεται να χτυπάει περίεργα, φτερουγίσματα κτλ.
Καρδιογράφημα έχω κάνει πριν κάτι χρόνια, δεν έδειξε κάτι. και προφανώς ούτε τώρα θα έδειχνε, όπως και εσένα.
Απλά νομίζω ότι με το χρόνιο άγχος μπορεί να σε οδηγήσει να αναιβάζεις πίεση, λέω τώρα, το έχει η μητέρα μου. Το
απλό καρδιοφράφημα δεν της δείχνει πρόβλημα. Αλλά είναι στιγμές που έχει πόνους στην καρδιά και η πίεση είναι στα
ύψη.
Και ο άντρας μου παρεπιπτώντος έκανε καρδιογράφημα, υπερηχογράφημα και τεστ κοπώσεως γιατί αισθανόταν
την καρδιά του να χτυπάει ξαφνικά δυνατά και κάτι τσημπιές. Σε δύο γιατρούς που πήγε του είπαν ότι δεν έχει
απολύτως τπτ.
Δηλ. είναι ιδέα μας από το υπερβολικό άγχος?
Περαστικά μας..

Chrissy αφού το νοιώθεις δεν είναι ιδέα σου!Εφόσον έχετε κάνει εξετάσεις και είναι καθαρές και σίγουρες ότι δεν πρόκειται για την καρδιά προφανώς είναι άγχος,τέτοια συμπτώματα είναι συμπτώματα του άγχους όμως καλύτερα να στραφείς σε κάποιον ειδικό για να εντοπίσεις το άγχος ΚΑΙ να το αντιμετωπίσεις.Σε καμία περίπτωση πάντως δεν θα σε συμβούλευα να το αφήσεις ως έχει επειδή απλά εμείς σου είπαμε ότι όλα είναι οκ.Πρέπει να στραφείς σε κάποιον ειδικό και εδώ απλά να μπαίνεις για να καθυσηχάζεις την ανυσηχία σου βλέποντας ότι υπάρχουν κι άλλοι σαν κι εσένα με τα ίδια συμπτώματα.

π.χ. έχω μια συνάδελφο που τα γνωστά \"φτερουγίσματα\" που είναι στην πραγματικότητα αρρυθμίες της τα προκαλεί μια πρόπτωση μητροειδους βαλβίδας που έχει που και πάλι δεν είναι τίποτα ανυσηχητικό όπως την έχει επιβεβαιώσει ο γιατρός της.

Όμως εφόσον οι εξετάσεις για την καρδιά σας εχούν βγει καθαρές νομιζω πως πρέπει να στραφείς σε κάποιον ψυχολόγο για να αντιμετωπίσεις το αγχος και τα συμπτώματά του.

Και ξαναλέω ότι σε καμία περίπτωση δεν είμαστε γιατροί,είμαστε απλά συμπάσχοντες!

και με το καπνισμα τι γινεται?επιβαρινει τις αρι8μιες κλπ?

Ε panikoula μου σε όποιον και να το ρωτήσεις αυτό θα σου δώσει την ίδια απάντηση,όσο το λιγότερο τόσο το καλύτερο.Αν γίνεται να κοπεί και εντελώς εκτός του ότι θα αισθανθείς σαν να πέταξες από την πλάτη σου ένα τσουβάλι 50κιλο τσιμένο,η φυσική σου κατάσταση θα βελτιωθεί και θα έχεις πολύ περίσσοτερη ενέργεια,για να μην πούμε ότι οι πιθανότητες να νοσήσεις από καρδιακά νοσήματα θα μειωθούν στο ελάχιστο.
Πάντως πιστεύω πώς σε συνδυασμό με το άγχος το κάπνισμα συμβάλλει στις αρρυθμίες.

Μη νομίζεις κι εγώ καπνίζω,όμως όταν το είχα κόψει για 2 χρόνια ήμουν superman... :)

Έχεις δίκιο πως χρειάζεται κάποιος ειδικός, μέχρι τώρα μόνο στον παθολόγο έχω μιλήσει για το άγχος ο οποίος,
μου έγραψε τα bespar, που δεν μου κάνουν τπτ.
Και εδω μπαίνω για αυτό το λόγο για να διαβαζω συμβουλές, και \"χαίρομαι\" (εντός εισαγωγικών βέβαια), που
υπάρχουν και άλλοι συμπάσχοντες για να διαβάζω τις εμπειρίες τα προβλήματα και πως τα αντιμετωπίζουν.

Και panikoula (ωραίο όνομα, ταιριαζει και σε μένα), έχω κόψει και εγώ το κάπνισμα, πραγματικά βλέπεις κάποια
διαφορά. Καπνίζεις περισσότερο όταν αγχώνεσαι? Χειρότερα σε κάνει...

ναι κανω γυρο στα 10 τσιγαρα την ημερα πρωτα εκανα 2-3 μονο.αν το κοψω πυστευω θα παρω κιλα κ ειδη εχω προβημα με το βαρος μου.ειμουν 87 και εχω φτασει με χιλια ζορια 74 κ δεν θεω να ξαναπαρω κιλα.

Ότι μπορεί να πάρεις βάρος αν το κόψεις είναι αλήθεια. Θέλει λίγο προσοχή. Προσωπικά είχα πάρει 3 κιλά όταν το έκοψα, όχι πολλά. Αν σε πιάνουν λιγούρες, κάνει κάτι άλλο, εγώ έπαιρνα καραμέλες, τσίχλες έλυνα σταυρόλεξα,
κάτι τέτοιο. Ασχολήσου με κάτι για να μην πηγαίνεις στο ψυγειο. Ίσως και λίγο γυμναστική.
Πάντως λίγα κιλά αν πάρεις ειναι καλύτερα από το να καπνίζεις, αλλά με λίγο προσοχή, δεν είναι απαραίτητο να
παχύνεις \'οταν το κόψεις..

Λοιπόν τα πρώτα σημάδια της κατάθλιψης ήταν φτερουγίσματα όταν ξάπλωνα, μετά άρχισαν και εν κινήσει,άρχισαν και οι ίλιγγοι και στο τέλος με πήρε και με σήκωσε.Ενας κουμπάρος μας γιατρός μου είπε να μου δώσει αντικαταθλιπτικά και εγώ αρνήθηκα τόσο μου έκοβε το μυαλό.Αυτά τα πράγματα δεν τα αφήνουν να χειροτερέψουν γιατί θα χρειαστεί και περισσότερος χρόνος θεραπείας.Παιδιά οπως πονάει το κεφάλι το πόδι έτσι πονάει και η ψυχή.Ακόμη προσπαθώ να λέω οχι.Είμαι σχεδόν 50 χρόνων και το μόνο που έκανα ήταν να κάνω υπομονή να μην κακοκαρδισω κανέναν,να βλέπω το άδικο και να σκάω.Η ζωή είναι άδικη, αλλά και εμείς πολλές φορές κάνουμε τα πράγματα χειρότερα.Αισθάνομαι βλακας γιατί υποχωρούσα οχι σε ανθρώπους αλλά σε ζώα με ανθρώπινη μορφή.Είστε όλοι μικρότεροι απο μένα προσέξτε γιατί τίποτε δεν αξίζει σαν την υγεία.

Και η μητέρα μου τα ίδια μου λέει, κανένας δεν θα σου πει ευχαριστώ, αν κάνεις σε όλους τα χατήρια, στο τέλος σκάμε μόνο. Πως θα αλλάξουμε όμως?
Εσυ ακόμα όπως λες δεν έχεις μάθει να λες όχι. Μερικές φορές το προσπαθώ,
αλλά φοβάμαι μην με πουν κακιά, αν αλλάξω. Δεν θα είμαι άλλο η καλή (μάλλον το κορόιδο). Ενώ αμά από την αρχή θέτουμε όρια, δεν μας εκμεταλεύονται.
Ειδικά στη δουλειά, δεν μπορείτε να φανταστείτε τι τραβάω με κάποιες \"συναδέλφους\", πάω σπίτι και με παίρνει από κάτω...
Δεν θέλω να πηγαίνω πλέον εκεί. Στη αρχή ήθελα μόνο να εξυπηρετήσω τους άλλους, τους έκανα κάποιες χάρες. Αφού με έμαθαν πλέον, δεν φτάνει που πνίγομαι στη δουλειά, μου φορτώνουν και δικιές τους δουλειές, και πολλά άλλα.
Έτσι με έπιασαν κάτι φτερουγίσματα στη δουλειά, σε μία στιγμή που ήμουν πολύ φορτωμένη, και είχα τις άλλες καλές συναδέλφισσες, να μου ρίχνουν ευθύνες για κάτι το οποίο δεν ήταν δική μου δουλειά, αλλά δικοί τους και πήγε στραβά. Νόμιζα ότι έχω κάτι σοβαρό εκείνη τη στιγμή, λόγω των φτερουγισμάτων. Η μητέρα μου επειδή με ξέρει, μου λέει συνέχεια να αλλάξω
Να μην αρρωστήσουμε και για κάποιους άλλους, που ούτε αξίζουν...