δε νιώθω τιποτά!!!

Καλησπέρα σε όλους.
Γράφω εδώ γιατί είμαι απελπισμένος πραγματικά. Το τελευταίο διάστημα(1 χρόνος περίπου) και μετά από μία έντονη κατάσταση που βίωσα, όπου νόμιζα ότι θα πεθάνω στην κυριολεξία, είμαι σαν έναν ζωντανός νεκρός. Δεν νιώθω απολύτως τίποτα, μόνο ένα κενό. Δεν χαίρομαι, δεν λυπάμαι, δεν ζω, απλά αναπνέω. Σηκώνομαι απ το κρεβάτι χωρίς κανένα απολύτως νόημα. Δεν βρίσκω ουσία σε τίποτα. Το μόνο που βιώνω είναι μια συνεχής εξάντληση-κόπωση την οποία και καταπολεμώ με πολλές ώρες ύπνου. Είναι σαν να μην έχω πλέον ταυτότητα. Δεν σκέφτομαι επίσης. Οποιαδήποτε σκέψη με κουράζει. Δεν ξέρω τι να κάνω ρε παιδιά και δεν είναι ότι δεν προσπαθώ. Στη δουλειά μου πηγαίνω σαν ένα κενό πλάσμα, έχω χάσει το χιούμορ μου, νιώθω σαν χαζός, σαν ανάπηρος εγκεφαλικά. Δεν με γεμίζει απολύτως τίποτε. Για να μην πω για τη λίμπιντο που απλά δεν υπάρχει. Επίσης είμαι 26 και παρθένος, δεν ξέρω τι θέλω σεξουαλικά και όλα μου φαίνονται βουνό. Παρακολουθούμαι από έναν ειδικό, ο οποίος μου έχει δώσει σολιάν 100.Δεν ξέρω τι νόημα έχει που γράφω εδώ πραγματικά, απλά δεν ξέρω τι μου συμβαίνει και κάθε μέρα βουλιάζω όλο και περισσότερο. Νιώθω το μυαλό μου αδρανές, την καρδιά μου νεκρή και την ψυχή μου ανύπαρκτη. Τι να κάνω πείτε μου. Προσπάθησα και τελείωσα μια αρκετά δύσκολή σχολή και τώρα που θα έπρεπε να εισέλθω στην αγορά εργασίας, να δράσω και να διεκδικήσω το μέλλον μου εγώ είναι σαν να μην ξέρω που πατάω και που βρίσκομαι. Κάθε μέρα η ίδια κατάσταση κάθε μέρα το ίδιο κενό. Έχει κανείς βιώσει την ίδια κατάσταση και το χει ξεπεράσει,

Τι σε έφερε σε αυτήν την βαριά θλίψη;

Δεν νιωθω θλίψη πραγματικά, αυτό που βιωνω είναι ένα κενό συναισθημάτων!!! Σε αυτή την κατάσταση με έφερε μια έντονη κατάσταση που βίωσα επί 3 χρόνια κατά την οποία ήμουν σε διαρκή αμφισβήτηση της ταυτότητας μου, σεξουαλικής και φύλου

Λες ότι σε παρακολουθεί γιατρός δε συζητάτε; αποφάσισες τελικά για την σεξουαλικοτητα σου;

Όχι δεν έχω αποφασίσει ακόμα. Με παρακολουθεί γιατρός ναι αλλά δεν έχω βγάλει άκρη ακόμα.

Γιατί σου είναι δύσκολο Ν αποφασίσεις; σου άρεσε ποτέ κάποια κοπέλα; απλά να σ αρέσει κ να την σκεφτεσαι

Quote:

---

Originally Posted by el.gre

Γιατί σου είναι δύσκολο Ν αποφασίσεις; σου άρεσε ποτέ κάποια κοπέλα; απλά να σ αρέσει κ να την σκεφτεσαι

---

Η αλήθεια είναι πως από μικρός, ως αναφορά το σεξουαλικό κομμάτι, πάντα αυνανιζόμουν η σκεφτόμουν το
αντρικό σώμα, αυτό με εμπόδιζε στο να δω ερωτικά κάποια κοπέλα, πάντα τις έβλεπα ως φίλες, παρόλα αυτά ο γιατρός που πηγαίνω ισχυρίζεται ότι δεν είμαι γκέι και ότι όλο αυτό είναι μια διαστροφή που έχω η οποία και καλλιεργήθηκε από μικρή ηλικία με αποτέλεσμα να μην μπορέσω να αναπτυχθώ σεξουαλικά ως αναφορά το αντίθετο φύλο και ως αναφορά την ταυτότητα μου.

Quote:

---

Originally Posted by txopit

Η αλήθεια είναι πως από μικρός, ως αναφορά το σεξουαλικό κομμάτι, πάντα αυνανιζόμουν η σκεφτόμουν το
αντρικό σώμα, αυτό με εμπόδιζε στο να δω ερωτικά κάποια κοπέλα, πάντα τις έβλεπα ως φίλες, παρόλα αυτά ο γιατρός που πηγαίνω ισχυρίζεται ότι δεν είμαι γκέι και ότι όλο αυτό είναι μια διαστροφή που έχω η οποία και καλλιεργήθηκε από μικρή ηλικία με αποτέλεσμα να μην μπορέσω να αναπτυχθώ σεξουαλικά ως αναφορά το αντίθετο φύλο και ως αναφορά την ταυτότητα μου.

---

Καλα πιο μικρος δε θυμασαι;εγω απο το νηπιαγωγειο ακομα θυμαμαι που μου αρεσε ενα αγορακι.

Ισως να ειναι απο αυτους τους γιατρους που δε δεχονται την ομοφιλοφιλια ως κατι φυσιολογικο.Αλωστε ποτε δεν ηταν ομοφωνη η ιατρικη κοινοτητα απλα κερδιζε η πλειοψηφια οταν ψηφισαν για το συγκεκριμενο θεμα.τα επιχειρηματα ομως αυτων που ισχυριζονται οτι ΔΕΝ ειναι ασθενεια εχουν καταριφθει απο πολλους αλλους επιστημονες.ισως ποτε δε θα μαθουμε.

Σου ειναι δυσκολο να δοκιμασεις με μια κοπελα; σε απωθει το γυναικειο σωμα;γιατι δεν το δοκιμαζεις;

Quote:

---

Originally Posted by el.gre

Σου ειναι δυσκολο να δοκιμασεις με μια κοπελα; σε απωθει το γυναικειο σωμα;γιατι δεν το δοκιμαζεις;

---

Δεν ξέρω αν θα μπορούσα να δοκιμάσω με μια κοπέλα γτ πάντα στο φαντασιακό μου υπήρχε αυτό, από την άλλη δεν έχω ποτέ προσεγγίσει κάποια κοπέλα ερωτικά, ούτε το έχω σκεφτεί.

Quote:

---

Originally Posted by txopit

Καλησπέρα σε όλους.
Γράφω εδώ γιατί είμαι απελπισμένος πραγματικά. Το τελευταίο διάστημα(1 χρόνος περίπου) και μετά από μία έντονη κατάσταση που βίωσα, όπου νόμιζα ότι θα πεθάνω στην κυριολεξία, είμαι σαν έναν ζωντανός νεκρός. Δεν νιώθω απολύτως τίποτα, μόνο ένα κενό. Δεν χαίρομαι, δεν λυπάμαι, δεν ζω, απλά αναπνέω. Σηκώνομαι απ το κρεβάτι χωρίς κανένα απολύτως νόημα. Δεν βρίσκω ουσία σε τίποτα. Το μόνο που βιώνω είναι μια συνεχής εξάντληση-κόπωση την οποία και καταπολεμώ με πολλές ώρες ύπνου. Είναι σαν να μην έχω πλέον ταυτότητα. Δεν σκέφτομαι επίσης. Οποιαδήποτε σκέψη με κουράζει. Δεν ξέρω τι να κάνω ρε παιδιά και δεν είναι ότι δεν προσπαθώ. Στη δουλειά μου πηγαίνω σαν ένα κενό πλάσμα, έχω χάσει το χιούμορ μου, νιώθω σαν χαζός, σαν ανάπηρος εγκεφαλικά. Δεν με γεμίζει απολύτως τίποτε. Για να μην πω για τη λίμπιντο που απλά δεν υπάρχει. Επίσης είμαι 26 και παρθένος, δεν ξέρω τι θέλω σεξουαλικά και όλα μου φαίνονται βουνό. Παρακολουθούμαι από έναν ειδικό, ο οποίος μου έχει δώσει σολιάν 100.Δεν ξέρω τι νόημα έχει που γράφω εδώ πραγματικά, απλά δεν ξέρω τι μου συμβαίνει και κάθε μέρα βουλιάζω όλο και περισσότερο. Νιώθω το μυαλό μου αδρανές, την καρδιά μου νεκρή και την ψυχή μου ανύπαρκτη. Τι να κάνω πείτε μου. Προσπάθησα και τελείωσα μια αρκετά δύσκολή σχολή και τώρα που θα έπρεπε να εισέλθω στην αγορά εργασίας, να δράσω και να διεκδικήσω το μέλλον μου εγώ είναι σαν να μην ξέρω που πατάω και που βρίσκομαι. Κάθε μέρα η ίδια κατάσταση κάθε μέρα το ίδιο κενό. Έχει κανείς βιώσει την ίδια κατάσταση και το χει ξεπεράσει,

---

Περιγράφεις τον εαυτό μου όταν άρχισε η κατάθλιψη. Όλη μέρα λειτουργούσα μηχανικά, δεν έβρισκα λόγο να κάνω το οτιδήποτε, δε με ένοιαζε τίποτα και γενικά ένιωθα πως δεν ήμουν εδώ. Έκανα τις δουλειές που είχα καθημερινά επειδή έπρεπε και περίμενα να έρθει το βράδυ για να κοιμηθώ. Ήμουν συνέχεια κουρασμένος και ήθελα να κοιμάμαι αλλά από πείσμα δε ξαπλωνα την μέρα.

Κάνεις ψυχοθεραπεία ταυτόχρονα; Με βοήθησαν δύο ασκήσεις που μου πρότεινε η ψυχολόγος.

Quote:

---

Originally Posted by george1520

Περιγράφεις τον εαυτό μου όταν άρχισε η κατάθλιψη. Όλη μέρα λειτουργούσα μηχανικά, δεν έβρισκα λόγο να κάνω το οτιδήποτε, δε με ένοιαζε τίποτα και γενικά ένιωθα πως δεν ήμουν εδώ. Έκανα τις δουλειές που είχα καθημερινά επειδή έπρεπε και περίμενα να έρθει το βράδυ για να κοιμηθώ. Ήμουν συνέχεια κουρασμένος και ήθελα να κοιμάμαι αλλά από πείσμα δε ξαπλωνα την μέρα.

Κάνεις ψυχοθεραπεία ταυτόχρονα; Με βοήθησαν δύο ασκήσεις που μου πρότεινε η ψυχολόγος.

---

Κάνω και ψυχοθεραπεία παράλληλα με τη φαρμακευτική αγωγή! Αλλά η καθημερινότητα μου είναι πολύ δύσκολή, λειτουργώ τελείως μηχανικά, στη δουλειά μου με το ζόρι στέκομαι, και το πιο απλό πράγμα μου φαίνεται βουνό, δεν ξέρω τι να κάνω πραγματικά, εσύ έχεις δει βελτίωση, μπορείς να μοιραστείς τις ασκήσεις που σου πρότεινε η ψυχολόγος αν θέλεις;

Quote:

---

Originally Posted by txopit

Κάνω και ψυχοθεραπεία παράλληλα με τη φαρμακευτική αγωγή! Αλλά η καθημερινότητα μου είναι πολύ δύσκολή, λειτουργώ τελείως μηχανικά, στη δουλειά μου με το ζόρι στέκομαι, και το πιο απλό πράγμα μου φαίνεται βουνό, δεν ξέρω τι να κάνω πραγματικά, εσύ έχεις δει βελτίωση, μπορείς να μοιραστείς τις ασκήσεις που σου πρότεινε η ψυχολόγος αν θέλεις;

---

Εγω έχω βγει από την κατάθλιψη (αν και ώρες ώρες εμφανίζεται πάλι) επειδή δούλεψα με την ψυχολόγο τα θέματα που με ταλαιπωρουσαν τη συγκεκριμένη περίοδο αλλά και παλια. Ζήτησε του να σου δείξει ασκήσεις.
Μια άσκηση που με βοήθησε.
Πήγαινα στον κήπο που έχουμε στην αυλή και άρχιζα να περιγράφω τι βλέπω, τι ακούω, τι μυρίζω, τι νιώθω. Πχ. Βλέπω ένα κόκκινο τριαντάφυλλο, μυρίζω τον πεύκο (έχουμε κοντά), ακούω τα πουλιά, νιώθω τον αέρα.
Με αυτόν τον τρόπο φέρνεις το μυαλό σου στο παρόν χρησιμοποιώντας τις αισθήσεις σου. Μπορείς να το κάνεις οπουδήποτε..

Θα τη δοκιμάσω!!! Να σε ρωτήσω κάτι, βίωνες κι ένα αίσθημα αποξένωσης από τον εαυτό σου, εμένα αυτό μου είναι πολύ έντονο!! Σαν να μην είμαι εγώ, το μόνο που βιώνω είναι ένα κενό!

Quote:

---

Originally Posted by txopit

Θα τη δοκιμάσω!!! Να σε ρωτήσω κάτι, βίωνες κι ένα αίσθημα αποξένωσης από τον εαυτό σου, εμένα αυτό μου είναι πολύ έντονο!! Σαν να μην είμαι εγώ, το μόνο που βιώνω είναι ένα κενό!

---

Ναι.. Ακριβώς αυτό. Ότι δεν ήμουν εδώ, ότι το σώμα μου απλά έκανε τις κινήσεις. Δεν ένιωθα ότι ήταν επιλογή μου, αλλά μηχανικά όλα. Το μυαλό μου δεν ήταν εδώ. Δεν ξέρω και που ήταν να σου πω την αλήθεια.
Εθεσα όμως στον εαυτό μου ένα κανόνα. Μέρα δεν κοιμόμουν. Θεωρούσα ότι με καταδικαζα με το να κοιμάμαι όλη μέρα..
Αλλαγή σε όλο αυτό είδα όταν παραδέχτηκα (σε εμένα) ότι είχα κατάθλιψη. Όταν ξέρεις τον "εχθρό" σου είναι πιο εύκολο να τον νικήσεις. Όταν δεν δώσεις όνομα σε αυτό που αντιμετωπιζεις σου μοιάζει μεγαλύτερο και το φοβάσαι.

Quote:

---

Originally Posted by george1520

Ναι.. Ακριβώς αυτό. Ότι δεν ήμουν εδώ, ότι το σώμα μου απλά έκανε τις κινήσεις. Δεν ένιωθα ότι ήταν επιλογή μου, αλλά μηχανικά όλα. Το μυαλό μου δεν ήταν εδώ. Δεν ξέρω και που ήταν να σου πω την αλήθεια.
Εθεσα όμως στον εαυτό μου ένα κανόνα. Μέρα δεν κοιμόμουν. Θεωρούσα ότι με καταδικαζα με το να κοιμάμαι όλη μέρα..
Αλλαγή σε όλο αυτό είδα όταν παραδέχτηκα (σε εμένα) ότι είχα κατάθλιψη. Όταν ξέρεις τον "εχθρό" σου είναι πιο εύκολο να τον νικήσεις. Όταν δεν δώσεις όνομα σε αυτό που αντιμετωπιζεις σου μοιάζει μεγαλύτερο και το φοβάσαι.

---

Τώρα είσαι καλύτερα;Πόσο χρόνο σου πήρε να βγεις απ΄όλο αυτό; Βέβαια κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός.

Quote:

---

Originally Posted by txopit

Τώρα είσαι καλύτερα;Πόσο χρόνο σου πήρε να βγεις απ΄όλο αυτό; Βέβαια κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός.

---

Από τη φάση που έκανα τα πάντα μηχανικά βγήκα περίπου στους 6μηνες. Από τη κατάθλιψη περίπου στα 2χρονια.
Είμαι καλύτερα ναι αλλά υπάρχουν μέρες που πέφτω ψυχολογικά.