Δεν με. Χορταίνει ο αέρας που αναπνέω

Καλησπέρα παιδια! Το πρόβλημα μου είναι το εξης: δεν μπορώ να αναπνεύσω ακούσια νομίζω. Έχω χαλάσει τον μηχανισμό της αναπνοής μου. Παίρνω όλη την ώρα απότομα αέρα από το στόμα, και ελάχιστες φορές με '' χόρταινει'' για λίγα δευτερόλεπτα μέχρι να το κανω ξανά, και όταν. Δεν με χορταίνει, με πιάνει πανικός προσπαθώ ξανά και ξανά χωρίς αποτέλεσμα. Μόνο που σήμερα, τώρα, εκτός του ότι δεν τα καταφέρνω, με χτυπάει και ένας οξυς πόνος στο στήθος μπροστά και στην πλάτη πισω.

Υπαρχει κάποιος που να έχει πάθει κάτι αντίστοιχο από το άγχος; αν ναι, πωςαντιμετωπιζεται ρε παιδιά κλείνω τκν 3ο χρονο έτσι κ κοντεύω να τρελαθω...

Γειά σου. Το είχα για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα, νόμιζα ότι δεν μου έφτανε ο αέρας. Θυμάμαι τότε είχα περάσει μια δύσκολη περίοδο και όλο αυτό βγήκε στο σώμα μου.. Η ψυχολόγος τότε μου είχε πει πως όλο αυτό ήταν γιατί δεν μπορούσα να αλλάξω κατι που έγινε και με επνιγε το άδικο. Είχα δοκιμάσει τα πάντα. Αυτό που με ηρεμουσε ήταν τα εισπνεόμενα (νομίζω έτσι τα λέτε). Στην ουσία κορόιδευα τον εαυτό μου για λίγο. Ίσως θα σε βοηθούσε αν έβρισκες αυτό που μπορεί να έριξε τη ψυχολογία σου..
Μπορεις και να το συζητήσεις μαζί μας.

Quote:

---

Originally Posted by george1520

Γειά σου. Το είχα για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα, νόμιζα ότι δεν μου έφτανε ο αέρας. Θυμάμαι τότε είχα περάσει μια δύσκολη περίοδο και όλο αυτό βγήκε στο σώμα μου.. Η ψυχολόγος τότε μου είχε πει πως όλο αυτό ήταν γιατί δεν μπορούσα να αλλάξω κατι που έγινε και με επνιγε το άδικο. Είχα δοκιμάσει τα πάντα. Αυτό που με ηρεμουσε ήταν τα εισπνεόμενα (νομίζω έτσι τα λέτε). Στην ουσία κορόιδευα τον εαυτό μου για λίγο. Ίσως θα σε βοηθούσε αν έβρισκες αυτό που μπορεί να έριξε τη ψυχολογία σου..
Μπορεις και να το συζητήσεις μαζί μας.

---

Ειλικρινά δεν το ξέρω τι θα μπορούσε να ήταν. Δνε το έπαθα τώρα, το παθαίνω τα τελευταία 3 χρόνια καθημερινά. Και όπως ξέρεις και ψυχοθεραπεία έκανα, και σε πνευμονολογο είχα πάει, και ξαναπήγα και ακτινογραφία έκανα. Δεν έχω τη δυναμη να το ελέγξω ρε συ, και η ποιότητα ζωής μου είναι κακή, είναι το μόνο πράγμα που είναι ακούσιο στον άνθρωπο κ ακόμα κ αυτό εγώ το έχω καταστρέψει

Quote:

---

Originally Posted by Layla123

Ειλικρινά δεν το ξέρω τι θα μπορούσε να ήταν. Δνε το έπαθα τώρα, το παθαίνω τα τελευταία 3 χρόνια καθημερινά. Και όπως ξέρεις και ψυχοθεραπεία έκανα, και σε πνευμονολογο είχα πάει, και ξαναπήγα και ακτινογραφία έκανα. Δεν έχω τη δυναμη να το ελέγξω ρε συ, και η ποιότητα ζωής μου είναι κακή, είναι το μόνο πράγμα που είναι ακούσιο στον άνθρωπο κ ακόμα κ αυτό εγώ το έχω καταστρέψει

---

Εγώ αυτές τις μέρες έχω νευρικότητα στα χέρια (αίσθημα ανησυχίας).. Ξέρω όμως τι φταίει. Κάθε φορά που γίνεται κάτι σοβαρό αυτό εμφανίζεται.. Εσένα είναι συνέχεια ή υπάρχουν περιοδοι που είσαι εντάξει?

Οχι όχι είναι συνέχεια ρε συ... Έχω καταφέρει και έχω κοντρολάρει πολλά πράγματα, πχ νεύροπονους, κρίσεις άγχους κρίσεις πανικού. Απλά δυστυχώς αυτό με την αναπνοή δεν μου φεύγει, νιώθω ότι δε με φτάνει ο αέρας που αναπνέω... Μόνιμα! Κάνω ένα πράγμα σαν ξαφνική βιαστική κ απότομη ανασα και αν φτάσει μέχρι κάτω έχει καλως αλλιώς νιώθω ότι σκάω πραγματικά. Σήμερα δε έχω κ τον πόνο-κάψιμο μπροστά κ πίσω στο στερνο. Με γυρνάει πίσω στην αρρωστοφοβια και στο να ψάχνω τι μπορεί να συμβαίνει που δεν το έχω εντοπίσει γτ δε μπορώ να πιστέψω ότι είναι από άγχος τόσο καιρό και όλο αυτό...

Μου συμβαινει χρονια τωρα ακριβως οπως το περιγραφεις.Παλαιοτερα πιστευα οτι το προκαλουσε η ζεστη αργοτερα ομως συνειδοτοποιησα πως ηταν σωμαροποιημενο άγχος

Quote:

---

Originally Posted by Layla123

Οχι όχι είναι συνέχεια ρε συ... Έχω καταφέρει και έχω κοντρολάρει πολλά πράγματα, πχ νεύροπονους, κρίσεις άγχους κρίσεις πανικού. Απλά δυστυχώς αυτό με την αναπνοή δεν μου φεύγει, νιώθω ότι δε με φτάνει ο αέρας που αναπνέω... Μόνιμα! Κάνω ένα πράγμα σαν ξαφνική βιαστική κ απότομη ανασα και αν φτάσει μέχρι κάτω έχει καλως αλλιώς νιώθω ότι σκάω πραγματικά. Σήμερα δε έχω κ τον πόνο-κάψιμο μπροστά κ πίσω στο στερνο. Με γυρνάει πίσω στην αρρωστοφοβια και στο να ψάχνω τι μπορεί να συμβαίνει που δεν το έχω εντοπίσει γτ δε μπορώ να πιστέψω ότι είναι από άγχος τόσο καιρό και όλο αυτό...

---

Λες πιο πάνω ότι η ποιότητα ζωής σου είναι κακή.. Τι κάνεις για αυτό? Για να φύγεις από πάνω σου ένα ψυχοσωματικο πρέπει να δουλέψεις με το πρόβλημα..

Quote:

---

Originally Posted by Annbae

Μου συμβαινει χρονια τωρα ακριβως οπως το περιγραφεις.Παλαιοτερα πιστευα οτι το προκαλουσε η ζεστη αργοτερα ομως συνειδοτοποιησα πως ηταν σωμαροποιημενο άγχος

---

Κι εγ το είχα αποδώσει στη ζέστη, και σε αλλεργία και στα πάντα. Το έχεις ακόμα; το. Έχεις σε μόνιμη βάση;

Quote:

---

Originally Posted by george1520

Λες πιο πάνω ότι η ποιότητα ζωής σου είναι κακή.. Τι κάνεις για αυτό? Για να φύγεις από πάνω σου ένα ψυχοσωματικο πρέπει να δουλέψεις με το πρόβλημα..

---

Έκανα ψυχοθεραπεία 2 χρόνια 2 φορές την εβδομάδα, είδα κάποιος διάφορες αλλά μικρές. Πλέον δεν ξέρω τι είναι αυτό που με. Πειράζει και να μου πεις να ξεκινήσω πάλι ψυχοθεραπεία... Αυτό θα συμβούλευα κ εγώ κάποιον, αλλά είμαι πολύ απογοητευμένη από όποιον έχω δοκιμάσει, και είναι επιπονα πολύ όλα όσο έχω περάσει τα περασμένα χρόνια για να τα πάρω απκ την αρχή, και πολύ επίπονο το να πέσω πάλι σε άνθρωπο που θα μ βλέπει σαν 50 ευρώ, και το πιο σημαντικό έχω εξαντληθεί κάπως οικονομικά από 2 φορές την εβδομάδα 2 χρόνια

Ναι μου συνεβει πριν μερικους μηνες και ητανε τεομακτικο.Μια συμβουλη προσπαθησε να ακουαεις meditation στο YouTube,μουσικη και επισης να κανεις αναπνοες βοηθαει

Quote:

---

Originally Posted by Layla123

Έκανα ψυχοθεραπεία 2 χρόνια 2 φορές την εβδομάδα, είδα κάποιος διάφορες αλλά μικρές. Πλέον δεν ξέρω τι είναι αυτό που με. Πειράζει και να μου πεις να ξεκινήσω πάλι ψυχοθεραπεία... Αυτό θα συμβούλευα κ εγώ κάποιον, αλλά είμαι πολύ απογοητευμένη από όποιον έχω δοκιμάσει, και είναι επιπονα πολύ όλα όσο έχω περάσει τα περασμένα χρόνια για να τα πάρω απκ την αρχή, και πολύ επίπονο το να πέσω πάλι σε άνθρωπο που θα μ βλέπει σαν 50 ευρώ, και το πιο σημαντικό έχω εξαντληθεί κάπως οικονομικά από 2 φορές την εβδομάδα 2 χρόνια

---

Η ψυχοθεραπεία βοηθάει αλλά δεν μπορώ να σου πω με σιγουριά ότι σου εξαφανίζει όλα τα τραύματα επειδή κι εγώ ακόμη κάνω. Δεν εννοούσα όμως αυτό. Δεν αλλάζεις τις συνθήκες της ζωής σου με την ψυχοθεραπεία. Έχεις κάνει αλλαγες στην ζωή σου; Δεν ξέρω και τι εννοείς με τη πρόταση "η ποιότητα της ζωής μου είναι κακή" για να μπορώ να σου δώσω κάποια ιδέα.

Quote:

---

Originally Posted by Annbae

Ναι μου συνεβει πριν μερικους μηνες και ητανε τεομακτικο.Μια συμβουλη προσπαθησε να ακουαεις meditation στο YouTube,μουσικη και επισης να κανεις αναπνοες βοηθαει

---

Οι ασκήσεις με την αναπνοή βοηθανε γενικά στο άγχος, όχι μόνο στη δυσπνοια.. Σου έχει δείξει ο ψυχολόγος;

Βαρεθηκα τον βρωμικο αερα της Αθηνας

Οχι δεν εχω παει σε ψυχολογο.Εγω μαθει μονη μου διαβαζοντας και βλεπωντας βιντεο

Quote:

---

Originally Posted by george1520

Οι ασκήσεις με την αναπνοή βοηθανε γενικά στο άγχος, όχι μόνο στη δυσπνοια.. Σου έχει δείξει ο ψυχολόγος;

---

Καλημέρα Γιώργο, ναι αν μιλάς για τις διαφραγματικες αναπνοές μου είχε πει, μου έχεις πει κ εσύ πιο πάλια, και ο πνευμονολογος που πήγα πριν από 2 μήνες επίσης μ είπε. Τις κάνω, τις κάνω κάθε μέρα, ακόμα κ όταν οδηγώ ξέρω γω ή όταν είμαι χαλαρή για να προλάβω τον εαυτό μου από το να τσιτωσει. Παρ όλα αυτά αυτό που σου περιγράφω με την ανάσα μου συνεχίζει παράλληλα και με τις αναπνοές.
Θα πω ότι. Κάνω 10 για παράδειγμα, στην 5η θα χρειαστεί να πάρω βαθειά απότομη ανάσα για να συνεχίσω.

Οι αναπνοές κυρίωςε ηρεμούν κατά τη διάρκεια κρίσεις πανικου
Σε αυτό δεν έχουν μπορέσει ναε βοηθήσουν να το απομακρύνω. Δεν ξέρω τι να σκεφτώ ότι είναι πλέον πραγματικά

Quote:

---

Originally Posted by Layla123

Καλημέρα Γιώργο, ναι αν μιλάς για τις διαφραγματικες αναπνοές μου είχε πει, μου έχεις πει κ εσύ πιο πάλια, και ο πνευμονολογος που πήγα πριν από 2 μήνες επίσης μ είπε. Τις κάνω, τις κάνω κάθε μέρα, ακόμα κ όταν οδηγώ ξέρω γω ή όταν είμαι χαλαρή για να προλάβω τον εαυτό μου από το να τσιτωσει. Παρ όλα αυτά αυτό που σου περιγράφω με την ανάσα μου συνεχίζει παράλληλα και με τις αναπνοές.
Θα πω ότι. Κάνω 10 για παράδειγμα, στην 5η θα χρειαστεί να πάρω βαθειά απότομη ανάσα για να συνεχίσω.

Οι αναπνοές κυρίωςε ηρεμούν κατά τη διάρκεια κρίσεις πανικου
Σε αυτό δεν έχουν μπορέσει ναε βοηθήσουν να το απομακρύνω. Δεν ξέρω τι να σκεφτώ ότι είναι πλέον πραγματικά

---

Καλημέρα. Η άσκηση θέλει συγκέντρωση για να λειτουργήσει και το σώμα να νιωθει ασφάλεια (πόδια στο έδαφος, πλάτη να ακουμπάει πίσω) αλλα κι αυτή δεν κάνει θαύματα. Αυτό που θα σε βοηθούσε περισσότερο θα ήταν να φτιάξεις την ποιότητα ζωης σου που είναι και η αιτία όλων αυτών των "προβλημάτων".
Σου έχω πει και πιο πάνω μπορείς να συζητήσεις μαζί μας ότι σε απασχολεί και ισως σε βοηθήσουμε να πάρεις μια ανάσα.

Quote:

---

Originally Posted by george1520

Καλημέρα. Η άσκηση θέλει συγκέντρωση για να λειτουργήσει και το σώμα να νιωθει ασφάλεια (πόδια στο έδαφος, πλάτη να ακουμπάει πίσω) αλλα κι αυτή δεν κάνει θαύματα. Αυτό που θα σε βοηθούσε περισσότερο θα ήταν να φτιάξεις την ποιότητα ζωης σου που είναι και η αιτία όλων αυτών των "προβλημάτων".
Σου έχω πει και πιο πάνω μπορείς να συζητήσεις μαζί μας ότι σε απασχολεί και ισως σε βοηθήσουμε να πάρεις μια ανάσα.

---

Ειλικρινά δεν μπορώ να το εντοπίσω με τίποτα... Έχω στρέψει την προσοχή μου προς κάθε τι που μπορεί να με απασχολεί, έχω αλλάξει, έχω μάθει να εξωτερικευω κάποια παραπονα και φόβους μου, προσπαθω να αντιμετωπίζω τους φόβους μου, αλλά μέχρι εκει.. Νιώθω λες κ έχω φτάσει σε αδιεξοδο. Σκέφτομαι, κινούμαι προς πάσα κατεύθυνση και δεν ηρεμώ, που να πάω τώρα; που να κοιταξω; δεν ξέρω αν καταλαβαίνεις τι σου λέω.... Δεν ξέρω τι άλλο θα μπορούσε να είναι αυτό που θα μου προκαλούσε ένα τόσο ενοχλητικό και επίμονο σε διάρκεια χρόνου ψυχοσωματικο αν είναι, και γιατί. Επιπλέον σκεφτομαι, το. Έχω εξαντλήσει ;;είναι. Ψυχοσωματικο;κρύβεται κάτι άλλο πίσω;
Νομίζω ο πνευμονολογος κάποια στιγμή μου ανέφερε ότι αν αποκλείσουμε όλα τα λοιπά μάλλον αποτελεί νεύρωση... Δεν το. Έχω ψάξει καν να δω τι σημαίνει..

Με θυμάμαι, να γράφω εδώ μέσα σε πανικό, με θυμάμαι να ψάχνω με μανία συμπτώματα στο Google, με θυμάμαι νύχτες ολόκληρες αυπνη να μιλάω με όλους και διαβάζω κάθε ποστ του φόρουμ, και να με ανακουφίζει ελάχιστα η ιδέα ότι υπάρχει και κάποιος άλλος που κάποτε πέρασε κατι.
Θυμάμαι όλα μου τα ψυχοσωματικα ένα ένα, θυμάμαι όλες μου τις συνεδρίες, θυμάμαι τον αγώνα να σηκωθώ από το κρεβάτι μέρες που ήταν αδύνατον και θυμάμαι να μην μπορώ ούτε να σηκωθώ. Θυμάμαι κάθε τι που έχω κάνει, και πάντα με συνόδευε κ αυτό που έχω τώρα, υπάρχουν βραδιά που δεν δεν με αφήνει ούτε να κοιμηθώ, ξυπνάω κ σηκώνομαι μήπως πάρω την '' βαθειά μου ανασα''. Ξέφυγα πάλι, αλλά δεν ξέρω προς τα που να κινηθώ

Δηλαδή εσένα όλα στη ζωή σου κυλάνε ήρεμα κι ευχάριστα κ αυτό είναι το μόνο πρόβλημα που έχεις;

Quote:

---

Originally Posted by el.gre

Δηλαδή εσένα όλα στη ζωή σου κυλάνε ήρεμα κι ευχάριστα κ αυτό είναι το μόνο πρόβλημα που έχεις;

---

Προφανώς και όχι, δεν ξέρω αν άφησα να εννοηθεί αυτό αλλά όχι.
Αυτο που γράφω είναι πως με το ταξίδι που έχω κάνει μέσα σε αυτά τα χρόνια με αγχωδη διαταραχή, έχω μάθει να διαχειριζομαι καλύτερα και διαφορετικά την πλειοψηφία των πραγμάτων που δν κυλούν ομαλά και ευχάριστα.
Στον Γιώργο απευθύνομαι πιο '' αυτονοητα'' γιατί για μεγάλο χρονικό διάστημα ανταλλάσαμε πολλες απόψεις εδώ μέσα και τα περισσότερα από αυτά που αναφέρω παραπάνω, θα θυμάται να τα κάνω και ξεχωριστά ποστ το καθένα.

Αυτο που λέω, είναι ότι έχοντας προσπαθήσει να αλλάξω στάση στα δύσκολα της ζωής μου, και εντοπίζοντας τα πολλά από αυτά, θα περίμενε κανείς τουλάχιστον να μην έχω ένα τέτοιο σύμπτωμα να με συντροφεύει 24/7. Αυτό είναι που με χάωνει αν θες, που δεν με. Βοηθά να δω που πρέπει να στρεψω την προσοχή μου, μιας κ νομίζω πως έχω στραφεί παντού, και που με. Προβληματίζει μήπως είναι κάτι οργανικο,και με. Παρακινεί να συμβουλεύω κάποιον άλλον που τυχόν το είχε να με συμβουλεύσει

Τι εννοούσες όμως με τη φραση "κακή ποιότητα ζωής;"
Οταν είναι έντονο πέρα από βαθια ανάσα τι άλλο κάνεις; Θεωρείς ότι έχεις λυσει όλα τα προβλήματα που σε επηρεάζουν (δεν εννοώ τα ψυχοσωματικα);

Σε τι γιατρούς έχεις πάει;

Quote:

---

Originally Posted by george1520

Τι εννοούσες όμως με τη φραση "κακή ποιότητα ζωής;"
Οταν είναι έντονο πέρα από βαθια ανάσα τι άλλο κάνεις; Θεωρείς ότι έχεις λυσει όλα τα προβλήματα που σε επηρεάζουν (δεν εννοώ τα ψυχοσωματικα);

Σε τι γιατρούς έχεις πάει;

---

Με το κακή ποιότητα εννοώ, ότι δεν ζω τη ζωή μου, δεν την απολαμβάνω. Είμαι μόνιμα πεπεισμένη ότι θα σκάσω γιατί δεν έχω αέρα, ότι είναι οι τελευταίες μου στιγμές και αυτό συμβαίνει συνεχώς. Δηλαδή οκ θα πιεις νιώθεις πανικό και μετά περνάει. Όχι δεν περνάει, γιατί μετά από δευτερόλεπτα θα χρειαστώ πάλι την βαθειά ανάσα που κατά πάσα πιθανότητα δεν θα πάρω.

Ε τα τελευταία 3 χρόνια που είμαι έτσι, έχω πάει καρδιολόγο 2 φορές, παθολογο πολλές φορές, έχω πάει ενδοκρινολογο για το θυρεοειδή μου, έχω κάνει και εξέταση λίγο πριν το λοκνταουν, πνευμονολογο 2 φορές, η προηγούμενη τον προηγούμενο μήνα που έκανα κ ακτινογραφία θωρακος,εκανα και τεστ γ άσθμα και σπειρομετρηση
Και συνεδρίες έκανα με ψυχίατρο αν παίζει κάποιο ρόλο

Quote:

---

Originally Posted by Layla123

Με το κακή ποιότητα εννοώ, ότι δεν ζω τη ζωή μου, δεν την απολαμβάνω. Είμαι μόνιμα πεπεισμένη ότι θα σκάσω γιατί δεν έχω αέρα, ότι είναι οι τελευταίες μου στιγμές και αυτό συμβαίνει συνεχώς. Δηλαδή οκ θα πιεις νιώθεις πανικό και μετά περνάει. Όχι δεν περνάει, γιατί μετά από δευτερόλεπτα θα χρειαστώ πάλι την βαθειά ανάσα που κατά πάσα πιθανότητα δεν θα πάρω.

Ε τα τελευταία 3 χρόνια που είμαι έτσι, έχω πάει καρδιολόγο 2 φορές, παθολογο πολλές φορές, έχω πάει ενδοκρινολογο για το θυρεοειδή μου, έχω κάνει και εξέταση λίγο πριν το λοκνταουν, πνευμονολογο 2 φορές, η προηγούμενη τον προηγούμενο μήνα που έκανα κ ακτινογραφία θωρακος,εκανα και τεστ γ άσθμα και σπειρομετρηση
Και συνεδρίες έκανα με ψυχίατρο αν παίζει κάποιο ρόλο

---

Όλοι αυτοί τι σου είπαν;
Στον ψυχίατρο πόσο καιρό πήγαινες; Σε βοήθησε;

Quote:

---

Originally Posted by george1520

Όλοι αυτοί τι σου είπαν;
Στον ψυχίατρο πόσο καιρό πήγαινες; Σε βοήθησε;

---

Η καρδιά μου ήταν μια χαρά μου είπε, τουλάχιστον τοτε που δνε πρέπει να έχει κλείσει 1 έτος. Ο πνευμονολογος τώρα δεν βρήκε τίποτα, ενώ τις ασκήσεις όλες τις έκανα κ είχα ακριβώς αυτό το αίσθημα όπου εχω κ αυτή τη στιγμή, μου έγραψε κ μια ακτινογραφία που κ δεν έδειξε κατι, ούτε άσθμα βρεθηκε.

Ο ψυχίατρος,...
Με βοήθησε ναι, αναμφίβολα, απλά φτάσαμε κάποια στιγμή σε ένα σημείο που δεν προχώραγε καθόλου... Δεν είχα πράγματα να πω, δεν είχε πράγματα να με ρωτήσει, δεν είχε βρει καλά τον τρόπο να με κατευθύνει; δεν ξέρω τι από όλα αυτά. Δεν έμεινα ιδιαίτερα ικανοποιημενη για να είμαι ειλικρινής, αλλά αναμφίβολα με βοήθησε γιατί τώρα φλερτάρω ξανά με την αρρωστοφοβια εξ αιτίας της ανησυχίας μου, τοτς ήταν η καθημερινότητα μου. Και επίσης παθαίνα κρίσεις πανικού ανά ώρες για ένα 6μηνο, μπορεί να πάθαινα 10 τη μέρα μπορεί κ παραπάνω, πράγμα που τωρα θα συμβεί πιο. Σπάνια.
Τελικά, με βοήθησε ναι αλλά μέχρι ένα σημείο, βρήκαμε ένα σημείο που δεν μπορούσα με τίποτα να προχωρήσω μόνη μ. Δηλαδή πηγενα στην συνέδρια και δεν είχα κάτι να πω, τίποτα και δεν με ενθάρρυνε να πω κάτι ή να μιλήσω γ κάτι. Μέχρι που κάποια στιγμή ξεκίναγα και αναμασουσα τα ίδια κ τα ίδια, δεν μπορούσαμε να προχωρήσουμε παρακάτω

Για την ζωή σου γενικά έχεις μιλήσει μαζί του; Εγώ με την ψυχολόγο πλέον συζητώ περιστατικά τα οποία με αναστάτωσαν μεσα στην βδομάδα και τα βλέπω από άλλη οπτική. Κάποια απο αυτά καταλαβαίνω πως δεν θα έπρεπε καν να με επηρεάσουν.

Αφού έχεις περάσει από τόσους γιατρούς και έχεις δει ότι δεν είναι σωματικό γιατί φοβάσαι; Τι φοβάσαι ακριβώς; Να το κάνουμε πιο συγκεκριμένο έτσι ώστε να σου είναι πιο ξεκάθαρο.

Quote:

---

Originally Posted by george1520

Για την ζωή σου γενικά έχεις μιλήσει μαζί του; Εγώ με την ψυχολόγο πλέον συζητώ περιστατικά τα οποία με αναστάτωσαν μεσα στην βδομάδα και τα βλέπω από άλλη οπτική. Κάποια απο αυτά καταλαβαίνω πως δεν θα έπρεπε καν να με επηρεάσουν.

Αφού έχεις περάσει από τόσους γιατρούς και έχεις δει ότι δεν είναι σωματικό γιατί φοβάσαι; Τι φοβάσαι ακριβώς; Να το κάνουμε πιο συγκεκριμένο έτσι ώστε να σου είναι πιο ξεκάθαρο.

---

Για τη ζωή μου γενικά έχω μιλήσει ναι, για όλα. Και για το παρελθόν, και για τα τραύματα τα παιδικά, μέσα από την κουβέντα θυμήθηκα πράγματα τα οποία είχα διαγράψει και συζητήσαμε και αυτά..

Ξέρεις τι, το σκέφτομαι και νομίζω ότι ο φόβος μου παίζει ανάμεσα στα 2 αυτά.

Πρώτα ο κλασσικός φόβος της αρρωστοφοβιας... Κάτι έχω αλλά δεν το βρίσκουν, είναι κάτι σοβαρό, δεν έχω ψάξει σωστά και θα είναι κάτι που με απειλεί

Ή μπορεί να με φοβίζει πως τώρα που έχω πάει σε αυτούς τους γιατρους, σε ποιον γιατρό να πάω για να με '' ανακουφισει'' έστω κ προσωρινά. Έχω ενός μήνα ακτινογραφία πνευμόνων και πάλι κάνει σενάρια το μυαλό μου τι αρρώστια μπορεί να κρύβεται κάτω από αυτήν...

Γιατί η όλη κατάσταση με την αρρωστοφοβια έχει το άγχος, αλλά με τις αλλεπάλληλες επισκέψεις σε γιατρούς κάποια στιγμή ανακουφιζεσαι από κάποιες σκέψεις αλλά παροδικα..

Νομίζω πρέπει να βρω θάρρος και κουράγιο και να επισκεφθώ έναν ψυχολόγο από την αρχή, αλλά ακόμα κάτι μέσα μου αντιστέκεται στο να πιστέψει πως αυτό το πράγμα που βιωνω που είναι έντονο είναι ψυχοσωματικο..

Quote:

---

Originally Posted by Layla123

Για τη ζωή μου γενικά έχω μιλήσει ναι, για όλα. Και για το παρελθόν, και για τα τραύματα τα παιδικά, μέσα από την κουβέντα θυμήθηκα πράγματα τα οποία είχα διαγράψει και συζητήσαμε και αυτά..

Ξέρεις τι, το σκέφτομαι και νομίζω ότι ο φόβος μου παίζει ανάμεσα στα 2 αυτά.

Πρώτα ο κλασσικός φόβος της αρρωστοφοβιας... Κάτι έχω αλλά δεν το βρίσκουν, είναι κάτι σοβαρό, δεν έχω ψάξει σωστά και θα είναι κάτι που με απειλεί

Ή μπορεί να με φοβίζει πως τώρα που έχω πάει σε αυτούς τους γιατρους, σε ποιον γιατρό να πάω για να με '' ανακουφισει'' έστω κ προσωρινά. Έχω ενός μήνα ακτινογραφία πνευμόνων και πάλι κάνει σενάρια το μυαλό μου τι αρρώστια μπορεί να κρύβεται κάτω από αυτήν...

Γιατί η όλη κατάσταση με την αρρωστοφοβια έχει το άγχος, αλλά με τις αλλεπάλληλες επισκέψεις σε γιατρούς κάποια στιγμή ανακουφιζεσαι από κάποιες σκέψεις αλλά παροδικα..

Νομίζω πρέπει να βρω θάρρος και κουράγιο και να επισκεφθώ έναν ψυχολόγο από την αρχή, αλλά ακόμα κάτι μέσα μου αντιστέκεται στο να πιστέψει πως αυτό το πράγμα που βιωνω που είναι έντονο είναι ψυχοσωματικο..

---

Το μυαλό φτιάχνει ένα πρόβλημα κάθε φορά, το οποίο είναι πιο εύκολο να το λύσουμε από το να κλείσουμε παλιές πληγές. Γιαυτό εμφανίζονται αρρωστιες συνέχεια.. Τραβάει τη προσοχή μας αλλού και δίνουμε περισσότερη σημασία στα σωματικά προβλήματα απο τα ψυχικά.
Θα πρέπει να θυμηθείς τις περιόδους που ήσουν καλά, πριν εμφανιστεί όλο αυτό για να καταλάβεις πώς κάποτε δεν είχες κανένα πρόβλημα. Ζούσες χωρίς φόβο και χωρίς άγχος (όχι σε υπερβολικό βαθμό). Όταν το συνειδητοποιησεις θα αρχίσεις να έχεις ανάγκη να θες να είσαι καλά και όχι να ψάχνεις συνέχεια αφορμές, σημάδια που να δείχνουν το αντίθετο. Στην ουσία είσαι με τον φόβο ότι θα πεθάνεις και δεν ζεις.. Ποιο το νόημα όλου αυτού;
Ήταν κανονική συνέδρια με τον ψυχίατρο ή ήταν μια συζήτηση στο πόδι?

Φάρμακα παίρνεις;Κάποια θεραπεία;Αντικαταθλιπτικό, αγχωλυτικο ή και τα δύο;

Quote:

---

Originally Posted by george1520

Το μυαλό φτιάχνει ένα πρόβλημα κάθε φορά, το οποίο είναι πιο εύκολο να το λύσουμε από το να κλείσουμε παλιές πληγές. Γιαυτό εμφανίζονται αρρωστιες συνέχεια.. Τραβάει τη προσοχή μας αλλού και δίνουμε περισσότερη σημασία στα σωματικά προβλήματα απο τα ψυχικά.
Θα πρέπει να θυμηθείς τις περιόδους που ήσουν καλά, πριν εμφανιστεί όλο αυτό για να καταλάβεις πώς κάποτε δεν είχες κανένα πρόβλημα. Ζούσες χωρίς φόβο και χωρίς άγχος (όχι σε υπερβολικό βαθμό). Όταν το συνειδητοποιησεις θα αρχίσεις να έχεις ανάγκη να θες να είσαι καλά και όχι να ψάχνεις συνέχεια αφορμές, σημάδια που να δείχνουν το αντίθετο. Στην ουσία είσαι με τον φόβο ότι θα πεθάνεις και δεν ζεις.. Ποιο το νόημα όλου αυτού;
Ήταν κανονική συνέδρια με τον ψυχίατρο ή ήταν μια συζήτηση στο πόδι?

---

Αυτο ακριβώς που λες, φοβάμαι μην πεθάνω και δεν ζω είναι αυτό που λέω στους οικείους μου, όταν θέλουν να με καταλάβουν. Ξέρω τι μου συμβαίνει, ξέρω πόσο παράλογο είναι, ξέρω ότι δεν έχει νοημα αυτό που κάνω, αλλά και να το σταματησω δεν μπορω

Όχι κανονικές ήταν οι συνεδρίες και για 1 χρόνο έκανα 2 συνεδρίες την εβδομάδα, απλά δεν προχώραγαμε από ένα σημείο και μετά, ήταν κάποιοι μήνες που είχαμε μείνει στάσιμοι εντελώς. Δεν μπορούσε να με βοηθήσει να επεξεργαστώ πλέον κάποια πράγματα ή ίσως με τον τρόπο που με πηγενε δεν μπορούσα εγω και δεν το αντιλαμβανοταν ή δεν άλλαζε τρόπο δεν ξέρω τι να πω.

Ειμαι πολύ υπέρ της ψυχοθεραπείας, ακόμα οποίος με πλησιάσει και δω ότι δυσκολεύεται κάπως ή είναι στις αρχές από διαταραχές θα προσπαθήσω με νύχια και με δόντια να τον πείσω να πάει να μιλήσει, το θεωρώ σωτήριο. Απλά η δεν έχω βρει κάτι που να με. Κρατήσει μετά από 4 απόπειρες, ή δεν μου ταιριάζει εμένα αυτός ο τρόπος ίασης; δεν ξέρω τι να υποθέσω.

Αυτο που λες όπως ήμουν πριν, θυμάμαι τη ζωή μου πριν πάθω αυτό με την ανάσα, είχα κάποια άλλα Light, αλλά το να με εικόνα κ μόνο πραγματικά αυτό με την ανάσα μπορεί να με κάνει να κλαίω σαν μωρο
Μου λείπει πολύ, μου λείπω εγώ ρε συ! Και δεν έχω τρόπο να με βρω, σκεψου σήμερα πονάει όλο μου το στερνό μπροστά και πίσω, ίσως από την συνεχόμενη υπερπροσπαθεια αλλά ακόμα κ έτσι με φοβίζει τόσο πολύ '' μήπως ανακαλύψω αυτό το απειλητικό κάτι που ξέρω πως έχω αλλά κανεις δεν βρισκει''. Τώρα σ γράφω τη μαγική μου σκέψη και είμαι 50-50 ότι μπορεί κάτι να έχω ή ότι πονάω από την πίεση που προκαλώ στον θώρακα μου για να πάρω ανάσα

Πες μας εάν παίρνεις κάποια θεραπεία σε παρακαλώ

Quote:

---

Originally Posted by tselpemts

Πες μας εάν παίρνεις κάποια θεραπεία σε παρακαλώ

---

Καλησπερα, όχι δεν παίρνω κάποια φαρμακευτική θεραπεία. Όταν είχαν ξεκινήσει οι κρίσεις πανικού και είχα πάει σε ψυχίατρο είχαμε πει να μην πάρω, γτ έχω περάσει γενικά άσχημα παιδικά χρόνια, πολύ άσχημα και είχαμε λογικό να μ χτυπήσουν την πόρτα τα ψυχοσωματικα, αντί της θεραπείας διάλεξα να κάνω 2 ώρες εβδομαδιαία θεραπείες και κάποιες φορές και 3

Quote:

---

Originally Posted by Layla123

Καλησπερα, όχι δεν παίρνω κάποια φαρμακευτική θεραπεία. Όταν είχαν ξεκινήσει οι κρίσεις πανικού και είχα πάει σε ψυχίατρο είχαμε πει να μην πάρω, γτ έχω περάσει γενικά άσχημα παιδικά χρόνια, πολύ άσχημα και είχαμε λογικό να μ χτυπήσουν την πόρτα τα ψυχοσωματικα, αντί της θεραπείας διάλεξα να κάνω 2 ώρες εβδομαδιαία θεραπείες και κάποιες φορές και 3

---

Οκ.Και φυσικά αν δεν την χρειάζεσαι ποτέ να μη πάρεις.Αλλα έτσι όπως τα λες μήπως να πας σε κάποιον ψυχίατρο που μπορεί να σου προτείνει καλύτερη λύση;Τρία χρόνια είναι πολλά να παιδευεσαι με ένα θέμα καθαρά ψυχολογικό.

Quote:

---

Originally Posted by Layla123

Αυτο ακριβώς που λες, φοβάμαι μην πεθάνω και δεν ζω είναι αυτό που λέω στους οικείους μου, όταν θέλουν να με καταλάβουν. Ξέρω τι μου συμβαίνει, ξέρω πόσο παράλογο είναι, ξέρω ότι δεν έχει νοημα αυτό που κάνω, αλλά και να το σταματησω δεν μπορω

Όχι κανονικές ήταν οι συνεδρίες και για 1 χρόνο έκανα 2 συνεδρίες την εβδομάδα, απλά δεν προχώραγαμε από ένα σημείο και μετά, ήταν κάποιοι μήνες που είχαμε μείνει στάσιμοι εντελώς. Δεν μπορούσε να με βοηθήσει να επεξεργαστώ πλέον κάποια πράγματα ή ίσως με τον τρόπο που με πηγενε δεν μπορούσα εγω και δεν το αντιλαμβανοταν ή δεν άλλαζε τρόπο δεν ξέρω τι να πω.

Ειμαι πολύ υπέρ της ψυχοθεραπείας, ακόμα οποίος με πλησιάσει και δω ότι δυσκολεύεται κάπως ή είναι στις αρχές από διαταραχές θα προσπαθήσω με νύχια και με δόντια να τον πείσω να πάει να μιλήσει, το θεωρώ σωτήριο. Απλά η δεν έχω βρει κάτι που να με. Κρατήσει μετά από 4 απόπειρες, ή δεν μου ταιριάζει εμένα αυτός ο τρόπος ίασης; δεν ξέρω τι να υποθέσω.

Αυτο που λες όπως ήμουν πριν, θυμάμαι τη ζωή μου πριν πάθω αυτό με την ανάσα, είχα κάποια άλλα Light, αλλά το να με εικόνα κ μόνο πραγματικά αυτό με την ανάσα μπορεί να με κάνει να κλαίω σαν μωρο
Μου λείπει πολύ, μου λείπω εγώ ρε συ! Και δεν έχω τρόπο να με βρω, σκεψου σήμερα πονάει όλο μου το στερνό μπροστά και πίσω, ίσως από την συνεχόμενη υπερπροσπαθεια αλλά ακόμα κ έτσι με φοβίζει τόσο πολύ '' μήπως ανακαλύψω αυτό το απειλητικό κάτι που ξέρω πως έχω αλλά κανεις δεν βρισκει''. Τώρα σ γράφω τη μαγική μου σκέψη και είμαι 50-50 ότι μπορεί κάτι να έχω ή ότι πονάω από την πίεση που προκαλώ στον θώρακα μου για να πάρω ανάσα

---

Καλό θα ήταν να μη σου λείπει ο παλιός σου εαυτός γιατί μάζευε μάζευε και κάποια στιγμή έκανε μπαμ γιαυτό και τώρα ταλαιπώρησε. Θα κάνεις ένα καλύτερο εαυτό ο οποιος δε θα φοβάται, θα μιλάει, δε θα βάζει τα προβλήματα κάτω από το χαλί και γενικά θα είναι ευτυχισμένος. Για να γίνει αυτό χρειάζεται και η δική σου προσπάθεια. Ο ψυχολόγος δεν είναι τα πόδια σου, είναι ο άνθρωπος που θα σε βοηθήσει να προχωρήσεις. Ε αν δεν θες να προχωρήσεις, δεν μπορεί να κάνει κάτι άλλο.
Δεν ξέρω αν θα σε βοηθήσει να ξανά αρχίσεις ψυχοθεραπεία, αυτό το γνωρίζεις εσύ, ξέρω πως αν αποφασίσεις να ακούσεις το σώμα σου και πεισμωσεις θα βγεις από όλο αυτό δυνατή.. Αν η βαθιά ανάσα σε ηρεμεί τότε θα την κάνεις και δεν θα το σκέφτεσαι περισσότερο από όσο χρειάζεται. Μην ασχολησε πολύ με αυτό το θέμα και γέμιζε το χρόνο σου με διάφορες δραστηριότητες. Μη δίνεις στο μυαλό σου χώρο να μεγαλοποιει το πρόβλημα και να σκέφτεται τα χειρότερα. Μακριά από το ίντερνετ.

Ειχα Έτσι ξαφνικά δυσπνοιες και το έψαχνα 1,5 χρόνια. Τελικά βρήκα μια αιτία στον πνευμονολ μαθιουδακη, και πήρα για ενα διάστημα εισπνεομενο και υποχώρησε σημαντικα. Όμως ολο αυτό με επηρέασε και ψυχολογικά και μεγενθυνα το πρόβλημα στο μυαλό μου.
Θέλει και προσπάθεια απο μεριά σου να το
Πολεμήσεις, θέλει δύναμη και θα το ξεπεράσεις. Μην περιμένεις να λυθεί απο μόνο του, λόγω ψυχοθεραπειας κτλ.