Έκανα τεστ για hiv στο checkpoint της Αθήνας. Βγήκε αρνητικό.
Υπάρχει περίπτωση να έχω κολλήσει από αυτό που με τρυπησαν;
Πάω να τρελαθώ πλέον....
Printable View
Έκανα τεστ για hiv στο checkpoint της Αθήνας. Βγήκε αρνητικό.
Υπάρχει περίπτωση να έχω κολλήσει από αυτό που με τρυπησαν;
Πάω να τρελαθώ πλέον....
Έκανες δεύτερο νεφέλη; Αν υπάρχει παιδιά κάποιος γιατρός ειδικός εδω μέσα ας μας απαντήσει για να ησυχάσει ή νεφέλη , κρίμα να τυρρανιεται. Νεφέλη μπορείς να ρωτήσεις και έναν γιατρό δικο σου , τον παθολόγο σου πχ.να σου πει.Quote:
Originally Posted by Nefeli28
Ρώτησα τον ψυχίατρο και είπε ότι δεν παίζει κάτι τέτοιο....
Ρώτα όμως και τον παθολόγο σου να ησυχασεις τελείως νεφέλη.Quote:
Originally Posted by Nefeli28
Μακάρι να μένα αθηνα και να ερχομουνα και γω να έκανα την εν λόγω εξέταση για να μην φοβάσαι πια.
Σε ευχαριστώ για την στήριξη....Quote:
Originally Posted by take a break
Νεφέλη δεν υπάρχει περίπτωση ουτε μια στο εκατομμύριο!!!! Εκει παει ενα σωρό κόσμος σαν εσενα!! Ακριβώς επειδή είναι γρηγορο, ανωνυμο, δωρεάν! Θελει πολλα κοτσια και ψυχικο κουράγιο να πηγαινεις σε ενα μικροβιολογικο που είναι γεμάτο κόσμο στην υποδοχή και να πρέπει να ψιθυρισεις στον γιατρό ή να τον παρεις παραπερα για να κάνεις αυτη την εξεταση και το ξέρεις!! Ενω εκει δε χρειάζεται να εξηγήσεις τιποτα, πας κατευθείαν χωρίς πολλά λογια. Με ποια λογικη οι άνθρωποι να θελαν να σου κάνουν κακο ή να ήταν απρόσεκτοι οταν διαφημίζουν παντου το τσεκποιντ για γρηγορα και αξιοπιστα αποτελέσματα??
Nefeli έχω πάει και μου έχουν μετρήσει σαχαρο υπαίθρια που μαζεύονται νοσοκόμες και το κάνουν σε όλους, ούτε στιγμή δεν σκέφτηκα πως δεν θα αλλάξουν βελόνα. Είναι επαγγελματίες δεν κάνουν τέτοια τραγικά λαθη
Κι εγώ αυτό θέλω να πιστεύω. Εκει πας για να δεις αν έχεις hiv. Πως να σε τρυπήσουν με κάτι χρησιμοποιημένο;;;Quote:
Originally Posted by take a break
Μα αυτό δεν έχει γίνει ποτέ νεφέλη ποτέ , μιλάμε για επαγγελματίες γίνεται να κάνουν λάθος. Τόσες ώρες ψυχοθεραπείας έπρεπε να χεις ξεπεράσει κάποιες τέτοιες φοβίες. Αν ξανακάνες εξέταση για ειτζ και έβγαινε αρνητική θα ησυχαζες. Εγώ δεν ειχα κανένα θέμα να κάνω check point, δεν φοβάμαι διόλου αλήθεια.Quote:
Originally Posted by Nefeli28
Νεφέλη αναρωτιέμαι ποια απάντηση θα σε ηρεμουσε, το ναι ή το όχι.
Είναι κύκλος όλο αυτό και αν δεν κάνεις κάτι να βοηθήσεις τον εαυτό σου δεν θα βγεις ποτέ..
Μπροστά σου δεν το άνοιξε; Εκεί δεν ήσουν; Γιατί αφήνεις τον φόβο να σε ελέγχει;
Δεν το έβγαλε από κάποιο σακουλάκι για να δω αυτό που λες. Νομίζω ότι το έβγαλε από ένα συρτάρι δεν θυμάμαι. Πάντως δεν ήταν σε κλειστό σακουλάκι όπως οι σύριγγες.Quote:
Originally Posted by george1520
Γι αυτό έχω τις αμφιβολίες.
Nefeli, με την ψυχολογο το είχατε δουλέψει καθόλου αυτό το κομμάτι; Αυτήν την φοβία; Γιατί είναι καθαρά φοβία, δεν έχει καμία βάση. Πχ.φοβαμαι μην κολλησω κορονοιο και κολλησω τους δικούς μου που είναι πολυ ευάλωτοι και χαθούν αλλά ο φόβος μου έχει βάση, δεν είναι αυθαιρετος. Ο δικός σου φόβος δεν υφίσταται καν αδίκως κουράζει το μυαλό σου.
Όχι δεν το δουλέψαμε καθόλου. Δυστυχώς δεν με βοήθησε, αντιθέτως λίγο μετά από το γεγονός αυτό σταμάτησα να τη βλέπω και πηγαινα μόνο στον ψυχίατρο.Quote:
Originally Posted by take a break
Μακάρι να είναι αβάσιμο όπως λες.
Γι αυτό ρωτάω κι εσάς εδώ πέρα για να ακούσω την γνώμη σας.....
Αφού εκείνη την ώρα είδες ότι η σύριγγα δεν βγήκε από σακουλάκι γιατί δεν ρώτησες αφού ήξερες ότι μετά πάλι θα μπεις σε αυτό το τρυπακι και να σκέφτεσαι τα ίδια;Quote:
Originally Posted by Nefeli28
Τι θα μπορούσες να κάνεις;
. Να πάρεις τηλέφωνο να ρωτήσεις, να μοιραστείς τους προβληματισμούς σου μαζί τους και να ακούσεις τι έχουν να σου πουν. Θα σε πείσουν όμως; Σίγουρα θα σκεφτείς ότι δεν λένε αλήθεια.
. Να πας να κάνεις ακόμη μια φορά εξέταση. Αυτό όμως θα σε ηρεμήσει; Σίγουρα θα σκεφτείς ότι υπάρχει η πιθανότητα να κάνουν λάθος.
. Να το συζητάς συνέχεια στο φορουμ, με συγγενείς, με φίλους κτλ. Αλλά σίγουρα ποτέ δεν θα σταματήσεις να αμφιβάλεις. Ακόμη και ο ίδιος ο Θεός να έρθει μπροστά σου να σου πει ότι δεν υπάρχει λόγος να αγχώνεσαι εσύ θα συνεχίσεις να έχεις ένα "αλλά".
. Να ασχοληθείς με το πραγματικό σου πρόβλημα που είναι αιτία όλου αυτού που περνάς. Αυτό όμως πονάει. Θα πρέπει να φέρεις στην επιφάνεια καταστάσεις που έζησες, να τις αντιμετωπισεις και να τις αποβαλεις. Αξίζει; Ειναι πιο εύκολο να ασχολησε συνεχώς με ένα πρόβλημα που δεν εχεις, να μένεις στάσιμος εκεί, να κλαις, να σε τρώει, να μην ηρεμεις πάρα να το πατήσεις κάτω και να το νικήσεις. Είναι πιο εύκολο να πηγαίνεις συνεχώς σε γιατρούς, να συζητάς με όλους για ένα φόβο σου παρά να επουλώσεις τις πληγές σου, παρά να αγαπήσεις τον εαυτό σου, παρά να ζεις..
Γιατί φοβάσαι τόσο πολύ το ειτζ το 2020 εν μέσω μιας φοβερής πανδημίας ενώ πχ.οχι τον καρκίνο ή την καρδιά που έχουν περισσότερα θύματα;
Λοιπόν:Quote:
Originally Posted by george1520
1. Τηλέφωνο πήρα και ρώτησα αν είναι όλα μιας χρήσης και σχεδόν μου το έκλεισαν λέγοντας πως είναι επαγγελματίες και κάνουν αυτό που πρρπει. Δεν με αφησαν καν να ολοκληρώσω αυτό που έλεγα.
2. Την εξέταση δεν με αφήνει ούτε ο ψυχοατρος ούτε οι δικοι μου να την κάνω θεωρώντας πως αφενός δεν υπάρχει λόγος αφετέρου θα βρω κάτι πάλι και δεν θα ηρεμήσω.
3. Στο φόρουμ συζητάω τους προβληματισμούς μου γιατί θέλω να ακούσω τη γνώμη από ανθρώπους που ίσως γνωρίζουν κάτι παραπάνω η είχαν παρόμοια εμπειρία η απλά ακούνε το πρόβλημα μου.
4. Ποιο είναι το πραγματικό μου πρόβλημα όπως λες που δεν θέλω να κοιτάξω; Γιατί έχω κάνει 6 χρόνια ψυχοθεραπεία κι έχω αναλύσει και αναληθεί σε όλα τα θέματα που καταπιάνεται κανεις μέσα στην ψυχοθεραπεία.
Σε ένα θέμα σου είχες πει για τους γονείς σου και για την σχέση σας (παιδική ηλικία κτλ).. Ακόμη ανάφερες πως θα ψάξεις για ψυχολόγο και θα το αντιμετωπισεις.. Σε ένα άλλο σημείο ανάφερες για την σχέση που έχεις με τον άντρα σου.. Αυτά ίσως? Δεν ξέρω ποιο είναι το πραγματικό πρόβλημα. Ξέρω πως όταν ήμουν στην φάση που είσαι εσύ και το συζητούσα δεν με βοηθούσε. Αυτό το "αλλά" κάλυπτε όλα τα άλλα.. Το μυαλό όταν φάει σκάλωμα δεν φεύγει όσο και να το ταΐζεις.. Θα φύγει όταν θα ασχοληθείς με τις πληγές σου. Ξέρω πως νιώθεις. Ξέρω τι μπορεί να κάνει αυτός ο γαμ.. Ο φόβος. Σε ελέγχει, δεν μπορείς να δεις καθαρά αλλά από εκεί δεν μπορεί να σε βγάλει κανένας άλλος, μόνο εσύ!Quote:
Originally Posted by Nefeli28
Nefeli αν είχαμε 1984 και ας πούμε είχες κάποιες " ελεύθερες σχέσεις" ναι ο πανικός σου θα χε πολύ μεγάλη βάση, έτσι θα κάνα και γω. Έχουμε όμως 2020, έκανες τεστ και βγήκε αρνητικό, no worry
Ευχαριστώ παιδιά για τις απαντήσεις σας....
Nefeli να βρεις βοήθεια είναι το θέμα. Να μην τυραννιεσαι.Quote:
Originally Posted by Nefeli28
Ναι γι αυτό ζήτησα και την γνώμη σας. Με βοηθάει να το συζητάω και να σας ακούω...Quote:
Originally Posted by take a break
Ναι, έχεις δίκιο και μια χαρά τα θυμάσαι όσα έχω γράψει στο παρελθόν. Και οι σχέσεις με τους γονείς, και η παιδική μου κυρίως ηλικία ήταν πολύ δύσκολη αλλά και στα κατοπινά χρόνια η σχέση με τον άντρα μου. Όλα αυτά μάλλον παίζουν τον ρόλο τους. Το καθένα τους με διαφορετικό τρόπο.Quote:
Originally Posted by george1520
Ήθελα να σου πω πως όλα αυτά αναλύθηκαν με τα χρόνια στις ψυχοθεραπειες που έκανα. Ακολούθησα κυρίως γνωσιακή συμπεριφοριστικη ψυχοθεραπεία. Όμως δεν άλλαξε κάτι. Μάλιστα με την τελευταία ψυχοθεραπεύτρια χειροτέρεψα. Ήταν και αυτή που ενώ με είχε ορκίσει ότι δεν θα ξαναπάω για εξέταση, μια μέρα μου είπε να πάω εν τελει στο τσεκποιντ μπας και ηρεμήσω. Και βέβαια αντι να ηρεμήσω έγινα χειρότερα. Μετά από κει κι επειδή με είχε βάλει να της υποσχεθώ αν η εξέταση βγει αρνητική δεν θα ξαναμιλήσουμε για το θέμα του hiv, δεν αναφέραμε αυτό το θέμα παρόλο που εγώ το έφερνα κάθε τόσο στις συνεδριες γιατί φυσικά δεν μπορούσα να ηρεμησω. Κάποια στιγμή κατάλαβα ότι πλέον είχε κλείσει ο κύκλος με αυτήν την ψυχολογο και μάλιστα η απόφαση μου να φύγω από κει έγινε ακόμα πιο σίγουρη όταν της ειπα κάποια πράγματα που θεώρησα ότι έγιναν λάθος από μεριάς της (όπως να με στείλει στο τσεκποιντ ενώ μου έλεγε να μην ξαναπάω για εξέταση) και εκείνη τα αρνήθηκε όλα . Με έβγαλε τρελή με λίγα λόγια και δεν δέχτηκε ποτε αυτα που της ειπα.
Από κει κ μετά βρηκα μέσω μιας καλής μου φίλης έναν ψυχίατρο (είχα ήδη έναν γνωστό της ψυχολόγου αλλά αφού σταμάτησα από εκείνη σταμάτησα και από τον ψυχίατρο).
Είμαι περίπου έναν χρόνο σε αυτόν τον εξαιρετικό γιατρό αλλά χωρίς να κάνουμε ψυχοθεραπεία, μόνο για τα φάρμακα.
Ο ίδιος είναι και ψυχοθεραπευτής αλλά με όσα έχουμε συζητήσει μου είπε ότι πια δεν έχω να πάρω κάτι από κάποιο είδος ψυχοθεραπείας γιατί όλα αυτά τα χρόνια τα ανέλυσα διεξοδικά όλα. Και τα παιδικά μου χρόνια, και τους γονείς μου και την προβληματική μάνα και την έχεις με τον άντρα μου. Δεν βλέπει να μπορεί να αναλυθεί άλλο η κατάσταση μου. Το θέμα μου παραμένει μια εμμονή ένας φόβος που επειδή δεν τον τροφοδοτώ με κάποιο καταναγκασμό (βλ. να πάω για εξέταση ξανά) βρίσκει μεγάλη αντίσταση και με τυραννάει.
Παλιά οι εμμονές μου συνοδεύονταν από τελετουργίες για να καθησυχάσω τον εαυτό μου ότι όλα είναι καλά. Πχ όταν νόμιζα ότι κάτι με είχε τσιμπήσει έβαζα οινόπνευμα η έπλενα η πέταγα τα ρούχα. Τώρα που όλα αυτά τα έχω σταματήσει, με απασχολεί μόνο το τσεκποιντ αν με τρυπησαν με κάτι χρησιμοποιημενο. Κι επειδή δεν «ανακουφιζομαι» με μια νέα εξέταση, δεν μπορώ να ησυχάσω & τρώγομαι με τα ρούχα μου.
Εσείς που είστε απέξω ποσο πιθανό το θεωρείτε να έχω κολλήσει κάτι από κει;
Θα ήθελα τις ειλικρινές σας απαντήσεις όσο σκληρές κι αν είναι....
Αποκλείεται να έχεις κολλήσει το οτιδήποτε. Μέσα σου το ξέρεις και εσύ.
Η ψυχολόγος ίσως να σκέφτηκε πως θα βοηθούσε η εξέταση στο να φύγουν οι αμφιβολίες, αυτό δεν το θεωρώ λάθος.. Το πως το χειρίστηκε μετά είναι το πρόβλημα. Καλά έκανες και έφυγες.
Με τον άντρα σου πως είσαι; Σε στηρίζει σε όλο αυτο; Δουλεύεις; έχεις κάποιον χόμπι (για να χαλαρώνεις);
Αν σε μπερδεύω με κάποιο άλλο μέλος, ζητώ συγγνώμη. Αν δεν κάνω λάθος όμως, ενώ είσαι ένας άνθρωπος που έχεις περάσει πολύ δύσκολη παιδική ηλικία, είχες περιγράψει και ότι μένεις σε έναν γάμο πάρα πολύ προβληματικό, όπου σκέφτεσαι τον χωρισμό, συνεχώς βάζεις ή έβαζες διορίες για να δεις πως θα πάει και μετά να πάρεις αποφάσεις, οι θετικές αλλαγές ήταν απειροελάχιστες και έμπαινες στο τρυπάκι να το προσπαθείς για τα παιδιά (άλλη χαζομάρα κι αυτή και το ξέρεις) και να δίνεις αναβολή σε χωρισμό ή να προσπαθείς να το απωθείς από το μυαλό σου.
Όταν κάποιος ζει λοιπόν μία καθημερινότητα που τον επιβαρύνει ψυχολογικά τόσο πολύ και δεν θέλει να κάνει κάτι για αυτό, αντί να αντιμετωπίσει το βασικό, συχνά κάθεται και τρώγεται με κάτι δευτερεύον, μεταθέτει τον ψυχικό του φόρτο και τις σκέψεις του κάπου αλλού. Δεν είμαι ειδικός και ίσως να μην τα γράφω πολύ καλά, αλλά θεωρώ ότι ένα πάρα πολύ βασικό μέρος του προβλήματος είναι αυτό. Γιγαντώνεις την εμμονή με το AIDS γιατί δεν έχεις μπορέσει να αντιμετωπίσεις και να πάρεις αποφάσεις για τον γάμο σου που σε φθείρει κάθε ώρα και στιγμή και είναι εξ ορισμού ζήτημα ποιότητας ζωής και ψυχολογίας.
Με τον άντρα μου είμαστε καλύτερα ναι. Απαντάω και στη Σονια που έγραψε γι αυτό.Quote:
Originally Posted by george1520
Η καθημερινότητα έχει γίνει καλύτερη, κάνει κι αυτός προσπάθειες για να είμαστε καλά.
Νιώθω τη στήριξη από κει και στα θέματα μου.
Συμφωνώ ότι προφανώς μεταθέτω τα όποια προβλήματα μου σε μια εμμονή για να μην ασχολούμαι ίσως με τα πραγματικά προβλήματα. Μου το είχε πει κι η ψυχολόγος αυτό.
Έχω υπάρξει παρα πολλά χρόνια μέσα σε προβληματική σχέση με τον άντρα μου. Και έχω ανεχτεί πολλές λανθασμένες συμπεριφορές που με καταρράκωναν.
Ευτυχώς δουλεύω, και λέω ευτυχώς γιατί ήμουν έτοιμη πολλές φορές να τα βροντήξω και να παραιτηθώ μέσα στην κόλαση που βίωνα κατά καιρούς.
Παλιότερα είχα παρα πολλά χόμπι. Καλλιτεχνικά όλα. Μουσική, θέατρο και καλλιτεχνικό εργαστήρι τέχνης. Πηγαινα σε χορωδια, σε θεατρική ομάδα κλπ.
Τα έχω κόψει όλα και φέτος αποφάσισα να ξαναρχίσω κάτι αν το ευνοήσουν οι συνθήκες με τον COVID.
Πριν λίγο μίλησα και με τον ψυχίατρο και επειδή έχουμε κάνει μια μείωση στα χάπια μου είπε να κάνω λίγο υπομονή να δούμε πως θα αντιδράσει στα νέα δεδομένα ο οργανισμός μου.
Υπομονή δηλ....
Μήπως όμως το ενοχικό από τα παιδικά χρόνια σε οδηγεί σε ημίμετρα και όχι λύσεις; Εσύ το ξέρεις αυτό, εγώ ερωτήματα θέτω.
Nefeli άρχισε ξανά τα χομπυ σου, δες σειρές στο νετφλιξ, διάβασε βιβλία, πήγαινε για καφέ.
Το ενοχικό είναι πολύ μεγάλο σε μένα, και μάλλον έχεις δίκιο ότι με οδηγεί σε ημίμετρα.Quote:
Originally Posted by Sonia
Η ζωή μου είναι μέσα στην ενοχή. Γι αυτό κι έχω βρει αυτή την αρρώστια. Γιατί είναι μεταδοτική και φοβάμαι μην κολλήσω τα παιδιά μου.
Αυτό με τρωει πιο πολύ απ’ολα.
Ναι είναι κάτι που το προσπαθώ δειλά δειλά όσο δύσκολο κι αν μου είναι. Κάτι φορές ακόμα και το παραμικρό μου φαίνεται βουνό...Quote:
Originally Posted by take a break
Το παλεύω όμως για να μην πέσω στα τάρταρα.
Ξέρω πως είναι.
περασα πολύ δύσκολα τον προηγούμενο χειμώνα. Ήμουν έτοιμη για εγκλεισμό. Δεν θέλω να ξανά φτάσω εκει.
Νεφέλη μπορείς να κάνεις και πράγματα στο σπίτι (Παζλ, ταινίες, να διαβάσεις ένα βιβλίο, να ακούσεις μουσική) για να περνάς περισσότερο χρόνο με τον εαυτο σου (ποιοτικό) και για να απασχολεις το μυαλό σου.
Πιστεύω θα ήταν καλό να αρχίσεις και πάλι ψυχοθεραπεία με τον ψυχίατρο σου αφού τον εμπιστεύεσαι και κάθε φορά να συζητάτε και κάτι άλλο. Εσύ θα ορίζεις τι.. Εγώ κάθε φορά που τελειώνω από την ψυχοθεραπεία νιώθω διαφορετικός, πηγαίνω στο σπίτι με νέο υλικό για να δουλέψω με τον εαυτό μου. Η κατάθλιψη για μένα ίσως να ήταν και η πιο δύσκολη περίοδος (πιο δύσκολη και από το θέμα υγείας - σοβαρό) αλλά δεν το άφησα να με νικήσει. Κάθε μέρα πάλευα μαζί της. Εσύ άφησες το μυαλό σου να σε οδηγεί, να σε παραμυθιαζει και πνιγεσαι σε ένα κουτάλι νερό.
Τα παιδιά θέλουν δίπλα τους μια μαμά ευτυχισμένη, που να τα αγαπά, να τα νοιάζεται και όχι μια μαμά που να είναι συνεχεια μέσα στο άγχος - τον φόβο. Μόνο αυτό! Κάθε φορά που θα έχεις αμφιβολίες για αυτό το θεμα θα χρησιμοποιείς την λογική σου γιατί αυτή ξέρει την αλήθεια..
Έχεις δίκιο σε όλα.Quote:
Originally Posted by george1520
Νομίζω όπως είπες ότι μέσα μου ξέρω την αλήθεια αλλά το μυαλό μου θέλει αυτή την εμμονή για να ταλαιπωρούμαι.
Ο φόβος είναι πολύ δυνατός και πράγματι το μυαλό μου με παραμυθιάζει.
Πρέπει να φανώ πιο δυνατή από όλα αυτά.
Παλεύω κι εγώ με την κατάθλιψη και είναι δύσκολο. Αλλά πρέπει να πιαστώ από καπου για να συνεχίσω.
Χρειάζεται να κάνω πράγματα γιατί όσο δεν κάνω βουλιάζω.
Στην ζωή σου γενικά παίρνεις αποφάσεις; Κάνεις αλλαγές; Όταν σε ενοχλει η συμπεριφορά κάποιου μιλάς - αντιδράς;Quote:
Originally Posted by Nefeli28
Nefeli πως θα κολλήσεις τα παιδιά; Και μία στο εκατομμύριο φορέας να ήσουν, τον άνδρα σου να πω μα τα παιδιά; Μην βάζεις τέτοιες σκέψεις με το νου σου ( κρίμα να φας εγκλεισμό για κάτι μη πραγματικό), πες μου για τον ψυχίατρο σου είναι καλός άνθρωπος; Πόση ώρα σε κρατά;Quote:
Originally Posted by Nefeli28
Παλιά δεν ήμουν έτσι. Δυσκολευόμουν να πάρω αποφάσεις και δεν αντιδρούσα σε ο,τι δεν μου άρεσε. Τώρα πια μετά την ψυχοθεραπεία έχω μάθει να διεκδικώ πράγματα και να κάνω αλλαγές αν κάτι δεν μου αρέσει. Έχω βοηθηθεί σε αυτό το κομμάτι από την ψυχοθεραπεία. Ευτυχώς...Quote:
Originally Posted by george1520
Ο ψυχίατρος είναι πολύ καλος. Είναι άνθρωπος πάνω απ’ολα, σε νοιάζεται και είναι πολύ επαγγελματίας. Τον Δεκέμβρη κλείνω χρόνο που πάω σε αυτόν. Έχει πολύ καλή γνώση της φαρμακολογίας και νιώθω εμπιστοσύνη σε αυτά που μου λέει.Quote:
Originally Posted by take a break
Η συνεδρία κρατάει περίπου 45 λεπτά.
Ένα άλλο θέμα που αντιμετωπίζω τον τελευταίο καιρό είναι ότι πέφτουν τα μαλλιά μου πολύ. Εδώ και κανα εξάμηνο. Έκανα εξετάσεις κι ήταν όλα καλά εκτός από τον αιματοκρίτη που λόγω στίγματος και αναιμίας ήταν 33. Πήγα και δερματολόγο και μου έχει γράψει μια θεραπεία για 3 μήνες.
Ο ψυχιάτρος επίσης μου άλλαξε ηρεμιστικό γιατί αυτό που έπαιρνα έλεγε στις παρενέργειες για τριχόπτωση και μου μείωσε τη δοσολογια από τα υπόλοιπα χάπια.
Με αγχώνει πολύ αυτό το θέμα...
Nefeli μπράβο οπότε κοίτα μπροστά , μεγάλο θέμα που βρηκες καλόν άνθρωπο να σε νοιάζεται και με την μία κιόλας. Υπήρξα πολύ άτυχη σε αυτό το θέμα.Quote:
Originally Posted by Nefeli28
Έχεις ολοκληρώσει τους 3 μήνες θεραπείας; Ο δερματολόγος ποια εξήγηση έδωσε;Quote:
Originally Posted by Nefeli28
Όχι είμαι στον πρώτο μηνα ακόμα.Quote:
Originally Posted by george1520
Ο δερματολόγος δεν έδωσε εξήγηση. Είπε μπορεί και από τα ψυχοφάρμακα. Και γι αυτό ο ψυχίατρος μου τα μειωσε....