Ξαφνικές σκέψεις αυτοκτονίας

Καλησπέρα σας! Θα ήθελα να ακούσω τις γνώμες σας...πριν κανένα χρόνο και μετά από επίσκεψη σε δύο ψυχιάτρους ξεκίνησα αγωγή με espoza (των 20)...ο ένας ψυχίατρος μου είπε δυσθυμία,ο άλλος ήπια κατάθλιψη...με τα χάπια ,η αλήθεια είναι ήρθα στα ίσια μου, σαν να ξεμπλοκαρα κ επαναπαυθηκα...λόγω κάποιων πολύ απαιτητικών εξετάσεων των Δεκέμβρη ,δεν ήθελα να αλλάξει κάτι μέχρι τότε ούτε να τα σταματήσω,οπότε το ανέβαλα μέχρι τις εξετάσεις....ξαφνικά εδώ κ τρεις βδομάδες συμβαίνουν παράξενα πράγματα...έχω πολύ έντονη σεξουαλική επιθυμία (είχε μειωθεί γενικά),παράξενη σεξουαλική συμπεριφορα, κοιμάμαι συνέχεια οπότε δεν δουλεύω,έχω παρατήσει το διάβασμα (έχω κάνει ήδη μεγάλη προσπάθεια ως τωρα) και ξαφνικά πήρα την απόφαση να αυτοκτονήσω εκεί που γυρνούσα από την δουλειά (χωρις να έχει συμβεί κάτι άσχημο) ...είπα ξαφνικά:πάλι τα ίδια...ενώ δεν είναι τραγικα τα πράγματα!!παει καλύτερα η ζωή μου σε όλους τους τομείς!!αλλά εκείνη την στιγμή τίποτα δεν είχε σημασία!!μέσα σε μια μέρα είχα σκεφτεί πως,ποτε,είχα γράψει σημείωμα ,είχα τακτοποιήσει υποθέσεις...ένιωσα ότι ήμουν πολύ κοντά να το κάνω κ δεν ξέρω κ γιατί!!!την επόμενη μέρα ένιωθα καλύτερα και πήρα τον γιατρό κ έκλεισα ραντεβού!!προφανώς θα το λύσω με αυτον, αλλά θα ήθελα να ακούσω αν έχει περάσει κάποιος κάτι παρόμοιο και τι φάση είναι αυτό τώρα!!!

Θα σου το πω γραφικά: Αυτό είναι το θηρίο της ασθένειας μέσα σου που σε κυνηγά.

Έχεις σταματήσει τα φάρμακα; Να τα συνεχίζεις και ίσως βοηθήσει αλλαγή φαρμάκου.

Μην πανικοβάλεσαι είναι ένα μέρος του εαυτού σου που μιλάει, αυτό που προσπαθείς να δαμάσεις!

Συνέχισε με τη βοήθεια του γιατρού και σύντομα θα είσαι πολύ καλύτερα!

Όχι, δεν τα έχω σταματήσει!!με βοήθησαν πολύ...όχι στο να είμαι χαρούμενη,αλλά στο να είμαι ισορροπημένη,να δω κάποια πράγματα πιο καθαρά!
Ήθελα να κρατήσει μέχρι τις εξετάσεις...τόσο κόπο έχω κάνει!!
Απλά για λίγο αγχώθηκα μη πέρα από κατάθλιψη είναι τίποτα άλλο!

Τι να πω...μάλλον ήμουν αφελής και νόμιζα ότι έγινα καλά...μετά από 20 χρόνια μπόρεσα κ ανασανα κ τώρα ξανά τα ίδια...κ ας παίρνω φάρμακα...εγώ νόμιζα ότι θα τα σταματούσα!

Άρα να ρωτήσω τους πιο παλιούς εδώ....δεν περναει ποτε;;;
Ζεις με αυτό κ το ρυθμίζεις ?
Το περιμένεις στην γωνία να ξαναέρθει?

Quote:

---

Originally Posted by maragel

Τι να πω...μάλλον ήμουν αφελής και νόμιζα ότι έγινα καλά...μετά από 20 χρόνια μπόρεσα κ ανασανα κ τώρα ξανά τα ίδια...κ ας παίρνω φάρμακα...εγώ νόμιζα ότι θα τα σταματούσα!

---

Καλημερα!

Μαζι με την φαρμακευτικη σου αγωγη εκανες παραλληλα και ψυχοθεραπεια?Διαβαζω οτι σε παρακολουθει μονο ψυχίατρος?
Βρηκες την πηγη ολου αυτου?

Τα φάρμακα κάνουν πολυ καλο αρκει ομως παραλληλα με αυτα να κανουμε και ψυχοθεραπεια για να μπορεσουμε να μαθουμε να διαχειριζομαστε τις σκεψεις μας ,το μυαλο μας και κατ επεκταση ολα τα υπολοιπα που ειναι αποτελεσμα ολων αυτών.
Η καταθλιψη ,η αγχωδες διαταραχη και πολλα αλλα δυσκολα θεραπεύονται πλήρως .Με την πρωτη ¨ευκαιρια ¨ξαναβγαινουν στην επιφανεια. Το παν ειναι να μάθουμε πλεον να αναγνωριζουμε τα σημαδια τους και να τα αντιμετωπιζουμε με την λογικη .
Δυστηχως το μυαλο μας κανει ασχημα παιχνιδια και παντα ολο αυτο μας εμφανιζεται με διαφορετικη μορφη .Καθε φορα με τελειως αλλο προσωπο, με αποτελεσμα να μας μπερδευει και να καταφερνει να κανει παλι το δικο του παιχνιδι.
Αν εσυ εισαι ομως σε θεση να ξερεις οτι η πηγη αυτου του ¨καινούργιου ¨που εμφανιστικε αυτη την φορα ειναι η ιδια ,τοτε η αντιμετωπισει του θα ειναι πιο άμεση και οχι με τοσο σοβαρές εξελίξεις .

Καλημέρα marilou!!!

Όχι, μόνο ψυχίατρος,είχα σκοπό να ξεκινήσω θεραπεία μετά τις εξετάσεις...μέχρι τότε θέλω σταθερότητα και όχι να σκαλίσω πράγματα!
Αλλά ξαφνικά ξυπνάς μια μέρα χαλιά και μέχρι το τέλος της μέρα είσαι αποφασισμένος και μια χαρα...άλλες φορές λες είμαι καλά και άλλες φορές βρίσκεις ανακούφιση στο να τελειωσει..ένα roaller coaster η κάθε μέρα σου!

Βασικά με προβλημάτισε πολύ μην δεν είναι μόνο κατάθλιψη...ξέρετε...που το παίζουμε γιατροί...
Όταν ηρέμησα κ τα σκέφτηκα,σε τι φάση ημουν,πέρασαν από το μυαλό μου και άλλα,η διπολική διαταραχή κτλ
Μπορεί να εμφανιστεί κάτι τέτοιο τώρα?
Αυτό θα συζητήσω με τον γιατρο,εδώ μόνο εμπειρίες ανταλλάσσω!

Καταρχην σταματα να κάνεις τον γιατρο και να βγάζεις διαγνώσεις που μπορει να μην υπάρχουν καν.

Ξερεις καμια φορα διαβάζοντας κατι στο ιντερνετ υιοθετούμε συπτωματα και αυτόματα τα σωματοποιουμε ......
Μην πεσεις στην παγίδα και αρχιζεις και διαβάζεις και κανεις διαγνωσεις μονη σου.Τοτε να εισαι σιγουρη οτι θα βγαζεις το ενα ψυχοσωματικό μετα το αλλο.

Τι ηταν αυτο που σου πυροδότησε ολο αυτό το πισωγύρισμα που λες?

Και τωρα σε τι φάση εισαι?
Δουλεύεις?Ποια ειναι η καθημερινή ρουτίνα σου?

Quote:

---

Originally Posted by maragel

Όχι, μόνο ψυχίατρος,είχα σκοπό να ξεκινήσω θεραπεία μετά τις εξετάσεις...μέχρι τότε θέλω σταθερότητα και όχι να σκαλίσω πράγματα!
Αλλά ξαφνικά ξυπνάς μια μέρα χαλιά και μέχρι το τέλος της μέρα είσαι αποφασισμένος και μια χαρα...άλλες φορές λες είμαι καλά και άλλες φορές βρίσκεις ανακούφιση στο να τελειωσει..ένα roaller coaster η κάθε μέρα σου!

---

Έχω περάσει βαριά κατάθλιψη αλλά να μαι καλά και την άλλη μέρα να πω θα κάνω απόπειρα όχι ποτέ. Αν έβλεπα την ζωή μου να βελτιώνεται νομίζω πως και ή κατάθλιψη θα περνούσε. Οπωσδήποτε να μιλησεις με τον γιατρό σου , έχω πολλούς πόνους από την κατάθλιψη και λίγη όρεξη αλλά δεν σκέφτομαι την απόπειρα αν και έχω πέσει σε απελπισία. Πάρε τον γιατρό σου να του μιλησεις άμεσα.

Είχα φτιάξει μια ωραία ρουτίνα
Το πρωί διάβαζα ,μεσημέρι πήγαινα για δουλειά και το βράδυ το αφιέρωνα είτε σε οικογένεια,είτε σε φίλους ,είτε χαλάρωνα με την πάρτη μου...όλα πήγαιναν πολύ καλύτερα...είχα ξαναδεί με φίλους ,είχε στρώσει η δουλειά,έκανα αυτό που αγαπούσα κ διάβαζα για να μπω ιατρική (εξού κ η τάση να το παίζω γιατρός...ξέρω ότι δεν είμαι,θα το συζητήσω αυτό που συνέβη με τον πραγματικό γιατρό...αύριο πάω)...
Δεν έγινε κάτι που να το πυροδοτήσει....το μοναδικό που μπορώ να σκεφτώ είναι η πίεση με τις εξετάσεις...αλλά επειδή έχω περάσει από σχολές,έχω μάθει να το διαχειρίζομαι γενικά!

Αυτό με τρόμαξε και εμένα!!
Στα καλά καθούμενα,όχι απλώς το σκέφτηκα,ήμουν και σίγουρη!! σήμερα είμαι καλά και μου φαίνεται παράλογο όλο αυτό που έγινε,αλλά θα πάω αύριο στον γιατρό όπως και να εχει!!δεν παίζουμε με αυτά...τι φάση??τρομαξα

Quote:

---

Originally Posted by maragel

Είχα φτιάξει μια ωραία ρουτίνα
Το πρωί διάβαζα ,μεσημέρι πήγαινα για δουλειά και το βράδυ το αφιέρωνα είτε σε οικογένεια,είτε σε φίλους ,είτε χαλάρωνα με την πάρτη μου...όλα πήγαιναν πολύ καλύτερα...είχα ξαναδεί με φίλους ,είχε στρώσει η δουλειά,έκανα αυτό που αγαπούσα κ διάβαζα για να μπω ιατρική (εξού κ η τάση να το παίζω γιατρός...ξέρω ότι δεν είμαι,θα το συζητήσω αυτό που συνέβη με τον πραγματικό γιατρό...αύριο πάω)...
Δεν έγινε κάτι που να το πυροδοτήσει....το μοναδικό που μπορώ να σκεφτώ είναι η πίεση με τις εξετάσεις...αλλά επειδή έχω περάσει από σχολές,έχω μάθει να το διαχειρίζομαι γενικά!

---

Κοίτα εγώ περναω πολύ δύσκολα αυτήν την στιγμή οικονομικά χάλια, δουλειά δεν έχω , πόνους έχω , έχω όμως και ελπίδα μέσα μου. Λίγο κάτι να αλλάζει την μέρα προς το καλύτερο παίρνω θάρρος. Εσύ μας λες πως όλα ήταν καλά γι αυτό να το δεις.

Quote:

---

Originally Posted by maragel

Είχα φτιάξει μια ωραία ρουτίνα
Το πρωί διάβαζα ,μεσημέρι πήγαινα για δουλειά και το βράδυ το αφιέρωνα είτε σε οικογένεια,είτε σε φίλους ,είτε χαλάρωνα με την πάρτη μου...όλα πήγαιναν πολύ καλύτερα...είχα ξαναδεί με φίλους ,είχε στρώσει η δουλειά,έκανα αυτό που αγαπούσα κ διάβαζα για να μπω ιατρική (εξού κ η τάση να το παίζω γιατρός...ξέρω ότι δεν είμαι,θα το συζητήσω αυτό που συνέβη με τον πραγματικό γιατρό...αύριο πάω)...
Δεν έγινε κάτι που να το πυροδοτήσει....το μοναδικό που μπορώ να σκεφτώ είναι η πίεση με τις εξετάσεις...αλλά επειδή έχω περάσει από σχολές,έχω μάθει να το διαχειρίζομαι γενικά!

---

Κοιτα κανένας μας εδω μεσα δεν εινασι γιατρος ,ολοι μιλαμε βαση των δικων μας εμπειριων και πολλες φορες αναγνωριζουμε συπτωματα που ειχαμε περασει οταν ειμασταν σε δυσκολη ψυχολογικη κατσταση ..
Δεν σου λεω το αυτονόητο, γρηγορα σε γιατρό, γιατι βλεπω οτι το εχεις δρομολογησει ηδη .

Η πιεση και μονο ειναι αρκετή για να σου ξαναφέρει ενα κάλο πισωγυρισμα οπότε δεν χρειαζεται να εχεις ζησει και κατι αλλο.Τουλαχιστον και σε εμενα η ψυχολογικη πιεση ακομα μου φερνει τρεμουλο και ταραχη και ας εχω σταματησει την αγωγη μου και ας ξερω πλεον τι το προκαλει..
Απλα ξερω και κανω πλεον υπομονή μεχρι να ηρεμησω και θα περάσει ,δεν με αγχωνει περισσότερο γιατι ξερω οτι ειναι αυτο, το αναγνωρίζω..
Ειναι αυτο που σου λεω. Μαθε να ακους το σώμα σου και να αναγνωρίζεις τι ειναι το κάθε τι.

Λες ¨ειχα φτιαξει ¨γιατι?
Τωρα τι κανεις?Τι εχει αλλάξει?

Quote:

---

Originally Posted by take a break

Κοίτα εγώ περναω πολύ δύσκολα αυτήν την στιγμή οικονομικά χάλια, δουλειά δεν έχω , πόνους έχω , έχω όμως και ελπίδα μέσα μου. Λίγο κάτι να αλλάζει την μέρα προς το καλύτερο παίρνω θάρρος. Εσύ μας λες πως όλα ήταν καλά γι αυτό να το δεις.

---

Take a break
Μάλλον πολλές φορές είναι θέμα μυαλου,αλλά ξέρω πόσο επιδεινώνονται όλα άμα δεν έχεις δουλειά...
Πολύ λυπάμαι!!να κρατήσεις την ελπίδα...έχεις ανθρώπους κοντά σου; Που να μπορείς να μιλήσεις; Είναι μεγαλο ζήτημα...εγώ ας πούμε δεν θέλω να επιβαρύνω κανέναν και όσες φορές ,το έχω περάσει μόνη μου..

[QUOTE=Marilou;1134303]Κοιτα κανένας μας εδω μεσα δεν εινασι γιατρος ,ολοι μιλαμε βαση των δικων μας εμπειριων και πολλες φορες αναγνωριζουμε συπτωματα που ειχαμε περασει οταν ειμασταν σε δυσκολη ψυχολογικη κατσταση ..
Δεν σου λεω το αυτονόητο, γρηγορα σε γιατρό, γιατι βλεπω οτι το εχεις δρομολογησει ηδη .

Η πιεση και μονο ειναι αρκετή για να σου ξαναφέρει ενα κάλο πισωγυρισμα οπότε δεν χρειαζεται να εχεις ζησει και κατι αλλο.Τουλαχιστον και σε εμενα η ψυχολογικη πιεση ακομα μου φερνει τρεμουλο και ταραχη και ας εχω σταματησει την αγωγη μου και ας ξερω πλεον τι το προκαλει..
Απλα ξερω και κανω πλεον υπομονή μεχρι να ηρεμησω και θα περάσει ,δεν με αγχωνει περισσότερο γιατι ξερω οτι ειναι αυτο, το αναγνωρίζω..
Ειναι αυτο που σου λεω. Μαθε να ακους το σώμα σου και να αναγνωρίζεις τι ειναι το κάθε τι.

Λες ¨ειχα φτιαξει ¨γιατι?
Τωρα τι κανεις?Τι εχει αλλάξει?[/QUOTE

Το σημαντικότερο που με κρατούσε έχει αλλάξει: έχω χαλάσει την ρουτίνα μου...όταν δεν δουλεύω κοιμάμαι...κάνω εφήμερες σχέσεις,έχω φορτώσει στον κόκορα τα διαβάσματα μου,είμαι κακοδιαθετη στην δουλειά...η σκέψη να βγω από το σπίτι να πάω για δουλειά είναι μαρτύριο (γενικά μου αρέσει η δουλειά μου), είμαι τέρμα αναβλητικη,δεν βγάζω εις πέρας τίποτα ,μια νιώθω τέλεια και ότι όλα θα πάνε καλά,μια θέλω μόνο να κοιμάμαι, νιώθω τύψεις για τα πάντα και αποκορύφωμα αυτές οι δύο μέρες που τελείως ανεξήγητα είπα: αυτό ήταν τελειωσε ...
Τώρα που σας γράφω τα ακραία έχουν περάσει!!

Καινούργια εδώ ,προσπαθώ να απαντήσω κάτω από το post, δεν τα καταφέρνω με επιτυχια

[QUOTE=maragel;1134305]

Quote:

---

Originally Posted by Marilou

Κοιτα κανένας μας εδω μεσα δεν εινασι γιατρος ,ολοι μιλαμε βαση των δικων μας εμπειριων και πολλες φορες αναγνωριζουμε συπτωματα που ειχαμε περασει οταν ειμασταν σε δυσκολη ψυχολογικη κατσταση ..
Δεν σου λεω το αυτονόητο, γρηγορα σε γιατρό, γιατι βλεπω οτι το εχεις δρομολογησει ηδη .

Η πιεση και μονο ειναι αρκετή για να σου ξαναφέρει ενα κάλο πισωγυρισμα οπότε δεν χρειαζεται να εχεις ζησει και κατι αλλο.Τουλαχιστον και σε εμενα η ψυχολογικη πιεση ακομα μου φερνει τρεμουλο και ταραχη και ας εχω σταματησει την αγωγη μου και ας ξερω πλεον τι το προκαλει..
Απλα ξερω και κανω πλεον υπομονή μεχρι να ηρεμησω και θα περάσει ,δεν με αγχωνει περισσότερο γιατι ξερω οτι ειναι αυτο, το αναγνωρίζω..
Ειναι αυτο που σου λεω. Μαθε να ακους το σώμα σου και να αναγνωρίζεις τι ειναι το κάθε τι.

Λες ¨ειχα φτιαξει ¨γιατι?
Τωρα τι κανεις?Τι εχει αλλάξει?[/QUOTE

Το σημαντικότερο που με κρατούσε έχει αλλάξει: έχω χαλάσει την ρουτίνα μου...όταν δεν δουλεύω κοιμάμαι...κάνω εφήμερες σχέσεις,έχω φορτώσει στον κόκορα τα διαβάσματα μου,είμαι κακοδιαθετη στην δουλειά...η σκέψη να βγω από το σπίτι να πάω για δουλειά είναι μαρτύριο (γενικά μου αρέσει η δουλειά μου), είμαι τέρμα αναβλητικη,δεν βγάζω εις πέρας τίποτα ,μια νιώθω τέλεια και ότι όλα θα πάνε καλά,μια θέλω μόνο να κοιμάμαι, νιώθω τύψεις για τα πάντα και αποκορύφωμα αυτές οι δύο μέρες που τελείως ανεξήγητα είπα: αυτό ήταν τελειωσε ...
Τώρα που σας γράφω τα ακραία έχουν περάσει!!

---

με λιγα λογια η καθημερινοτητα σου εχει ερθει ολη τουμπα και ολα αυτα γιατι σου ξαναήρθαν αυτες οι σκέψεις και μόνο.

Λοιπον για αρχη αυτο που θα σου πω ειναι να ξεκινησεις δειλά δειλά να ξανακανεις τα πράγματα που σου αρεζαν και που σε γέμιζαν ακόμα και με το ζόρι.
Σταματα να εισαι αναβλητική ,ειναι οτι χειρότερο ..Μας κάνει πολυ νωχελικούς ολο αυτο και αυτόματα μας ρίχνει και αλλο ψυχολογικά.
Δράση χρειάζεται το σωμα αυτη την στιγμή για να μπορέσεις να εχεις και την σωστη αντίδραση στο μυαλο .αλυσίδα πανε...

Σηκω πηγαινε στη δουλεια σου οποια να ειναι αυτη ....θα ετοιμαστείς κανονικότατα ,θα περιποιηθείς τον ευατο σου και όταν κοιτάζεσαι στο καθρέπτη η εικονα που θα βλέπεις θα ειναι όμορφη ,ειναι πολυ σημαντικό αυτο που σου λέω...
Οπως και να εισαι ,ακομα και με το ζορι ,θα σηκώνεσαι απο το κρεβάτι θα περιποιησε τον ευατο σου ,θα φορας ρουχα και οχι μπυτζαμες και θα βγαινεις απο το σπιτι ακομα και να σε σερνουν .
Μην φτασεις στο σημειο να μην θελεις να βλεπεις τον ευατο σου ουτε στο καθρεπτη γιατι πολυ απλα τον λυπασαι...
Οχι ...ίσα ίσα θα τον βλέπεις και θα νοιωθεις καθε μερα και πιο δυνατη γιατι καταφερες να τον κανεις ακομα πιο ομορφο απο οτι ειναι...

Ολα αυτα που στα λεω δεν ειναι δικα μου.
Ειναι "οι ασκησεις μου " κατα καποιο τροπο που μου ειχε βαλει να κανω η ψυχολογος μου οταν περνουσα την φαση μου και εγω ,....Στην αρχη της εκανα με τα χιλια ζορια ,μετα μηχανικα και μετα πλεον ειχε γινει ρουτινα μου και ακομα και σημερα, ειμαι δεν ειμαι καλα, δεν βγαινω απο το σπιτι ατημέλητη....

Ξερω οτι το μονο δυσκολο αυτη την περιοδο ειναι το διαβασμα. Και εμενα μου αρέσει πολυ αλλα οσο και να το προσπαθουσα επειδη το μυαλο μου δεν ηταν συγκεντρωμενο απλα διαβαζα ενα κειμενο και δεν καταλαβαινα τιποτα οποτε το ειχα αφεισει λιγακι και αρχισα να ακουω πολυ μουσικη .

Ξεκινα ,βαλε αθλητικα ,ακουστικα και βγες για περπατημα οταν νοιωθεις οτι πιέζεσαι ,οταν νοιωθεις οτι αυτές οι σκεψεις σε κυριεύουν ....κανε το χομπι σου ,τι σου αρεσει?
Ακομα και να πονας βγες απο το σπιτι ,σηκω απο το κρεβατι θα δεις ολη αυτη η ασκηση και τον πονο θα μειωση και την διαθεση θα σου αλλαξει...


Κανε οτι μπορεις αρχικα απο ολα αυτα ,αλλα σταματα να βουλιαζεις ,γιατι ανετα θα βουλιαξεις με ολη αυτη την αναβλητικοτητα....

[QUOTE=Marilou;1134308]

Quote:

---

Originally Posted by maragel

με λιγα λογια η καθημερινοτητα σου εχει ερθει ολη τουμπα και ολα αυτα γιατι σου ξαναήρθαν αυτες οι σκέψεις και μόνο.

Λοιπον για αρχη αυτο που θα σου πω ειναι να ξεκινησεις δειλά δειλά να ξανακανεις τα πράγματα που σου αρεζαν και που σε γέμιζαν ακόμα και με το ζόρι.
Σταματα να εισαι αναβλητική ,ειναι οτι χειρότερο ..Μας κάνει πολυ νωχελικούς ολο αυτο και αυτόματα μας ρίχνει και αλλο ψυχολογικά.
Δράση χρειάζεται το σωμα αυτη την στιγμή για να μπορέσεις να εχεις και την σωστη αντίδραση στο μυαλο .αλυσίδα πανε...

Σηκω πηγαινε στη δουλεια σου οποια να ειναι αυτη ....θα ετοιμαστείς κανονικότατα ,θα περιποιηθείς τον ευατο σου και όταν κοιτάζεσαι στο καθρέπτη η εικονα που θα βλέπεις θα ειναι όμορφη ,ειναι πολυ σημαντικό αυτο που σου λέω...
Οπως και να εισαι ,ακομα και με το ζορι ,θα σηκώνεσαι απο το κρεβάτι θα περιποιησε τον ευατο σου ,θα φορας ρουχα και οχι μπυτζαμες και θα βγαινεις απο το σπιτι ακομα και να σε σερνουν .
Μην φτασεις στο σημειο να μην θελεις να βλεπεις τον ευατο σου ουτε στο καθρεπτη γιατι πολυ απλα τον λυπασαι...
Οχι ...ίσα ίσα θα τον βλέπεις και θα νοιωθεις καθε μερα και πιο δυνατη γιατι καταφερες να τον κανεις ακομα πιο ομορφο απο οτι ειναι...

Ολα αυτα που στα λεω δεν ειναι δικα μου.
Ειναι "οι ασκησεις μου " κατα καποιο τροπο που μου ειχε βαλει να κανω η ψυχολογος μου οταν περνουσα την φαση μου και εγω ,....Στην αρχη της εκανα με τα χιλια ζορια ,μετα μηχανικα και μετα πλεον ειχε γινει ρουτινα μου και ακομα και σημερα, ειμαι δεν ειμαι καλα, δεν βγαινω απο το σπιτι ατημέλητη....

Ξερω οτι το μονο δυσκολο αυτη την περιοδο ειναι το διαβασμα. Και εμενα μου αρέσει πολυ αλλα οσο και να το προσπαθουσα επειδη το μυαλο μου δεν ηταν συγκεντρωμενο απλα διαβαζα ενα κειμενο και δεν καταλαβαινα τιποτα οποτε το ειχα αφεισει λιγακι και αρχισα να ακουω πολυ μουσικη .

Ξεκινα ,βαλε αθλητικα ,ακουστικα και βγες για περπατημα οταν νοιωθεις οτι πιέζεσαι ,οταν νοιωθεις οτι αυτές οι σκεψεις σε κυριεύουν ....κανε το χομπι σου ,τι σου αρεσει?
Ακομα και να πονας βγες απο το σπιτι ,σηκω απο το κρεβατι θα δεις ολη αυτη η ασκηση και τον πονο θα μειωση και την διαθεση θα σου αλλαξει...


Κανε οτι μπορεις αρχικα απο ολα αυτα ,αλλα σταματα να βουλιαζεις ,γιατι ανετα θα βουλιαξεις με ολη αυτη την αναβλητικοτητα....

---

Αυτό προσπαθώ εδώ κ 2-3 βδομάδες...δεν έχω μεγάλη επιτυχία...που θα μου πάει,θα το καταφέρω!!

Έχεις φίλους πραγματικούς να τους μιλησεις για το πώς νιώθεις;

Quote:

---

Originally Posted by take a break

Έχεις φίλους πραγματικούς να τους μιλησεις για το πώς νιώθεις;

---

Ναι,και οικογένεια...αλλά δεν θα καταλάβουν! Μόνο θα τους επιβαρύνω,θα τους αγχωσω και θα τους φέρω σε δύσκολη θέση γιατί δεν ξέρουν πώς να το διαχειριστουν

[QUOTE=maragel;1134316]

Quote:

---

Originally Posted by Marilou

Αυτό προσπαθώ εδώ κ 2-3 βδομάδες...δεν έχω μεγάλη επιτυχία...που θα μου πάει,θα το καταφέρω!!

---

Αυτή σου η φράση λέει πολλά!
Πείσμα ,επιμονή , πολύ υπομονή και μαζί με τον γιατρό σου σίγουρα θα τα καταφέρεις!
Αρκεί να μην το αφήσεις να σε πάρει μαζί του.

Καλή δύναμη σου εύχομαι και όσο γίνεται το συντομότερο να βρεις τους κανονικούς σου ρυθμούς !!!

Και μην ξεχνάς να μιλάς ,να μην κρύβεις το παραμικρό που σε βασσανιζει με ανθρώπους που θες και ξέρεις ότι θα σε ακούσουν .Βγάζε ότι έχεις από μέσα σου μην τα αφήνεις να μαζεύονται!!!

[QUOTE=Marilou;1134329]

Quote:

---

Originally Posted by maragel

Αυτή σου η φράση λέει πολλά!
Πείσμα ,επιμονή , πολύ υπομονή και μαζί με τον γιατρό σου σίγουρα θα τα καταφέρεις!
Αρκεί να μην το αφήσεις να σε πάρει μαζί του.

Καλή δύναμη σου εύχομαι και όσο γίνεται το συντομότερο να βρεις τους κανονικούς σου ρυθμούς !!!

Και μην ξεχνάς να μιλάς ,να μην κρύβεις το παραμικρό που σε βασσανιζει με ανθρώπους που θες και ξέρεις ότι θα σε ακούσουν .Βγάζε ότι έχεις από μέσα σου μην τα αφήνεις να μαζεύονται!!!

---

Ευχαριστώ πολύ marilou!!!αύριο είναι το ραντεβού με τον γιατρό κ είμαι αισιόδοξη!!
Σου εύχομαι από την καρδιά μου τα καλύτερα!!!

Καλησπέρα!
Πήγα στον γιατρό..πέρασα επεισόδιο ταχείας συναισθηματικής ανακυκλησης, rapid cycling, από ότι κατάλαβα είναι σαν μεμονωμένο επεισόδιο διπολικής και δεν είναι πολύ συνηθισμένο..πέρα από τα espoza μου έδωσε και efexor και σε ένα μήνα ξαναπαω...θα χαρώ να ακουσω αν κάποιος πέρασε κάτι παρόμοιο!!

Quote:

---

Originally Posted by maragel

Καλησπέρα!
Πήγα στον γιατρό..πέρασα επεισόδιο ταχείας συναισθηματικής ανακυκλησης, rapid cycling, από ότι κατάλαβα είναι σαν μεμονωμένο επεισόδιο διπολικής και δεν είναι πολύ συνηθισμένο..πέρα από τα espoza μου έδωσε και efexor και σε ένα μήνα ξαναπαω...θα χαρώ να ακουσω αν κάποιος πέρασε κάτι παρόμοιο!!

---

Καλη αρχη με πολυ υπομονή με το εφεξορακι !

Σου δινει ενα καλο πουσαρισμα να αντιμετωπίσεις ολα αυτά ....Εκμεταλλεύσου το διαστημα που θα το παίρνεις και δούλεψε με αυτά που σε κρατάνε πίσω !

Quote:

---

Originally Posted by Marilou

Καλη αρχη με πολυ υπομονή με το εφεξορακι !

Σου δινει ενα καλο πουσαρισμα να αντιμετωπίσεις ολα αυτά ....Εκμεταλλεύσου το διαστημα που θα το παίρνεις και δούλεψε με αυτά που σε κρατάνε πίσω !

---

Η αλήθεια είναι πως δεν ξέρω τι να περιμένω!!αλλά το παλεύω!ευχαριστώ πολύ :)

Quote:

---

Originally Posted by maragel

Take a break
Μάλλον πολλές φορές είναι θέμα μυαλου,αλλά ξέρω πόσο επιδεινώνονται όλα άμα δεν έχεις δουλειά...
Πολύ λυπάμαι!!να κρατήσεις την ελπίδα...έχεις ανθρώπους κοντά σου; Που να μπορείς να μιλήσεις; Είναι μεγαλο ζήτημα...εγώ ας πούμε δεν θέλω να επιβαρύνω κανέναν και όσες φορές ,το έχω περάσει μόνη μου..

---

Όχι φίλη μου ανθρώπους κοντά μου δεν έχω , όσες φορές κάνω λόγο για την κατάθλιψη και αυτά που περνώ είτε με αγνοούν είτε μου μιλούν πολύ άσχημα , λένε πως ή κατάθλιψη είναι για τεμπέληδες και δειλούς οπότε μάλλον το βουλωνω.

Quote:

---

Originally Posted by take a break

Όχι φίλη μου ανθρώπους κοντά μου δεν έχω , όσες φορές κάνω λόγο για την κατάθλιψη και αυτά που περνώ είτε με αγνοούν είτε μου μιλούν πολύ άσχημα , λένε πως ή κατάθλιψη είναι για τεμπέληδες και δειλούς οπότε μάλλον το βουλωνω.

---

Να ξέρεις ότι είναι πολύ δύσκολο να σε καταλάβει άνθρωπος που δεν έχει περάσει από αυτό το στάδιο.
Μην απελπίζεται και μην σε κανει το συγκεκριμένο γεγονός να σταματήσεις να μιλάς .
Αρκεί να βρεις τον κατάλληλο άνθρωπο.

Quote:

---

Originally Posted by take a break

Όχι φίλη μου ανθρώπους κοντά μου δεν έχω , όσες φορές κάνω λόγο για την κατάθλιψη και αυτά που περνώ είτε με αγνοούν είτε μου μιλούν πολύ άσχημα , λένε πως ή κατάθλιψη είναι για τεμπέληδες και δειλούς οπότε μάλλον το βουλωνω.

---

Πολύ λυπάμαι!!μην το βάζεις κάτω!
Στελνε εδώ :)

Quote:

---

Originally Posted by Marilou

Να ξέρεις ότι είναι πολύ δύσκολο να σε καταλάβει άνθρωπος που δεν έχει περάσει από αυτό το στάδιο.
Μην απελπίζεται και μην σε κανει το συγκεκριμένο γεγονός να σταματήσεις να μιλάς .
Αρκεί να βρεις τον κατάλληλο άνθρωπο.

---

Έτσι ακριβώς , έλαβα ποινή για ανάρμοστες υποδείξεις , διαχείριση που το έκανα αυτό το λάθος είμαι τόσο διακριτική και κοιτάζω να υποστηρίζω όλα τα παιδιά εδώ μέσα.

Quote:

---

Originally Posted by take a break

Έτσι ακριβώς , έλαβα ποινή για ανάρμοστες υποδείξεις , διαχείριση που το έκανα αυτό το λάθος είμαι τόσο διακριτική και κοιτάζω να υποστηρίζω όλα τα παιδιά εδώ μέσα.

---

μην ανχωνεσαι ρε συ!!