Σε ποιά ηλικία σας εμφανίστηκε η κατάθλιψη;

Εγώ αν και ευαίσθητο παιδί ήμουν μια χαρά.Η κατάθλιψη άρχισε με έκτακτες συστολές στα 35 και μετά ιλιγγοι.Είχα προβλήματα με την υγεία των παιδιών ασθμα κ.λ.π αλλά σε βαριά μορφή.Τώρα υπάρχουν τα σπρέυ και ένα σωρό φάρμακα που μπορείς να αντιμετωπίζεις τέτοιες καταστάσεις.Εμείς κάναμε κορτιζόνη μέχρι να φτάσουμε στο νοσοκομείο.Μετά αντιμετώπισα με το αλλο μου παιδί κάποιο πρόβλημα υγείας και το ξεπεράσαμε δόξα τω Θεώ αλλά έχω πάθει φοβία με τα παιδιά μου.Ο πατέρας τους ναυτικός και ήμουν πάντα μόνη να αντιμετωπίζω αρρώστειες και ένα ανελέητο κυνήγι απο τα πεθερικά μου γιατί τους είχε κακομάθει ο άνδρας μου και τον εκμεταλεύονταν οικονομικά.Όύτε ο Φωσκολος δεν θα έγραφε τα σενάρια που έχω περάσει.Μόνη κλεισμένη σ'ενα σπίτι χρόνια ολόκληρα.Ομως έκανα ότι μπορούσα για τα παιδιά μου και κατάφερα να τελειώσουν το πανεπιστήμιο και το σπουδαιότερο να έχω δύο παιδιά με αρχές.Εγώ έσπασα από την υπερπροσπάθεια πολλές φορές αισθανόμουν ότι ανέβαινα ένα βουνό που τελειωμό δεν είχε.Μετά τα 40 άρχισαν τα σοβαρότερα προβλήματα έκανα μια θεραπεία και για 3 χρόνια τα κατάφερνα.Τώρα έχω υποτροπιάσει είμαι 50 χρόνων σε δύσκολη ηλικία δεν έχω ζήσει τίποτε και ξαφνικά βλέπω στον καθρέφτη μια γριά.Πίνω ένα σωρό φάρμακα αλλά αισθάνομαι ένα βάρος στην ψυχή μου μια στενοχώρια δεν έχω όρεξη για τίποτε δεν θέλω να μου μιλάει κανείς.Θα ηθελα να πάω κάπου μακριά να αλλάξω παραστάσεις να μην κάνω τίποτε.ακ'ομη και το μαγείρεμα το κάνω με το ζόρι.Υπάρχει αλλος με τέτοια συμπτώματα;

Γιωτα μου εισαι σε μια δυσκολη περιοδο στη ζωη σου προφανως.Ολα αυτα που τραβουσες τοσα χρονια σου βγαινουν τωρα.Τωρα που εχεις ηρεμησει εχεις καταφερει αυτο που ηθελες με τα παιδια σουβγηκαν στην επιφανεια ολα αυτα για τα οποια καταπιεζοσουν τοσα χρονια.Ειναι δυσκολο το ξερω ομως πιστευω οτι οβασικος παραγοντας ο οποιος σε εχει φερει σε αυτην την κατασταση ειναι ην απουσια του αντρα σου.Μηπως τον χρειαστηκες πολλες φορες και δεν ηταν εκει και ολα αυτη η μοναξια που αισθανοσουν σου εβγαλε πολλα ψυχολογικα?Καποιον ειδικο βλεπεις,Ψυχολογο ισως?

Πιο παλιά πήγαινα σ\'ενα κέντρο ψυχικής υγείας γιατί υπήρχαν πολλά προβλήματα απο τους γονεις του άνδρα μου τα ποιοα ο ιδιος δεν μπορούσε να διαχειριστεί.Ετσι έδινε δικαιώματα και μας έκαναν την ζωή δύσκολη προκειμένου να χωρίσουμε.Του έτρωγαν χρήματα μιλάμε για τέρατα οχι για γονείς. Αυτό έφερε και μια σύγκρουση σε μας γι\'αυτό και πήγαμε σε ψυχολόγο αλλά δεν καταφέραμε και πολλά.Δεν είναι και το καλύτερο να τον περιμένεις μήνες και μετά να απαγοητεύεσαι,δεν τον άφηναν να κάτσει στο σπίτι μας.Εχει μεγάλες ευθυνες και ο ιδιος γιατί η αγάπη της μάνας είναι δεδομένη και αυτός προσπαθούσε να την κερδίσει με το να της κάνει ότι ήθελε αφήνοντας μόνη την οικογένεια.Τώρα που το κατάλαβε είναι αργά τα νεύρα μου έσπασαν εγώ πίνω τα φάρμακα.Φυσικά προσπάθησα να μην αφήσω τα παιδιά και κατάφερα να μεγαλώσω παιδιά να σπουδάσουν και να κάνουν μεταπτυχιακές σπουδές. Εσφιξα τα δόντια και έτρεχα να μάθουν γλώσσες να αποκτήσουν εφόδια.Επίσης πέρασα πολλά προβλήματα με την υγεία τους και τώρα αισθάνομαι σαν στημένη λεμονόκουπα δεν έζησα απλά πράγματα και γίνεται πόλεμος μέσα μου είχα όρεξη για ζωή και τώρα γέρασα.

Δεν σε πηραν και τα χρονια ,εχεις ολη τη ζωη μπροστα σου να ξαναζησεις πολλα πραγματα.Ποτε δε ειναι αργα για να κανεις την επανασταση σου και να δωσεις στον εαυτο σου πραγματα που του αξιζουν.Ξεκινα παλι συνεδριες σε κεντρο ψυχικης υγεθασ ή σε ψυχολογο και μην σταματησεις αν δεν ξαναπαρει νοημα η ζωη σου,Το χρωστας στον εαυτο σου δεν νομιζεις.Ενταξει να αφοσιωθεις στα παιδια να πανε καλα στη ζωη τους οχι ομως και να χαλασες τη δικη σου ζωη,Αλο το ενα ααλο το αλλο.Παντως κανε κατι δραστικο γιατι η ζωη ειναι τοσο ομορφη και ειναι κριμα να μην μπορεις να τη ζησεις

Σ\'ευχαριστώ Μίνα για τις συμβουλές σου έχεις δίκιο

Γιώτα....καταρχην γερναμε όταν εμείς το θέλουμε και απ ότι φαίνεται εσύ το βλέπεις έτσι πολλά χρόνια τώρα.
Χωρίς να είμαι ειδικός, δεν νομίζω ότι έχεις κατάθλιψη με την ιατρική έννοια του όρου, αλλά με τη ρεαλιστική.
Νιώθεις όπως λες στιμέννη, και είναι φυσικό αφού πέρασες τόσα πολλά. Σίγουρα δεν μπορείς να αλλάξεις τίποτα απ το παρελθόν και ακόμη πιο σίγουρα δεν θα ακούσεις ευχαριστώ από τον άντρα σου και πόσο μάλλον απ τα πεθερικά σου.
Μόνη σου όμως λες πως μεγάλωσες δυο παιδιά με αρχές που με τον αγώνα σου έφτασαν να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους.
Αυτό δεν σου δίνει το αίσθημα της πληρότητας και της ευτυχίας;
Τώρα λοιπόν που κατάφερες να φτάσεις στον στόχο σου, γιατί δεν κάνεις κάτι για σένα? Πήγαινε σε ένα γυμναστήριο, κάνε ένα μπότοξ, πήγαινε κομμωτήριο και σε ένα σπα. Ασχολήσου με σένα και δες τη ζωή απ\' την όμορφη πλευρά της.
Μη ξεχνάς πως εσύ και τα παιδιά σου είστε υγιείς και αυτό από μόνο του είναι ένα μεγάλο δώρο....

Και εγώ Θεοφανία σκέφτηκα το μπότοξ για να δω το πρόσωπο μου πιο ανανεωμένο το έχω ανάγκη να με δω πιο νέα.Εχω συναισθηματική έλλειψη, κάποιον να μου κρατησει το χέρι να αισθανθώ ασφαλεια,ενα χάδι είναι τόσα πολλά που έχω στερηθεί.Είδατε, γίνατε ψυχολόγοι και σας ανοίγω την καρδιά μου.

Δυστυχως θα καταφύγω σε κοινοτυπίες.....Αν δεν αγαπήσουμε και δεν προσέξουμε εμείς τον εαυτό μας, δεν θα το κανει κανείς.
|Πιστεύω πως η εξωτερική εμφάνιση είναι το διαβατήριο για να ξεκινήσει το ταξίδι ....βγαλτο και ξεκίνα, ότι και να σημαίνει αυτό. Φτάνει εσύ να νιώσεις ετοιμη......

Μου ελαφρια καταθλιψη μαζι με την διαταραχη πανικου π εχω στα 27.5.πριν ενα χρονο .τωρα ειμαι 28.5

a...εγω ειχα ελαφριασ μορφησ απο τα 14 μου..και στα 21-22 βαριασ μορφησ.. τωρα ειμαι 25 και ειμαι καλα.

Quote:

---

Originally posted by giota
Θα ηθελα να πάω κάπου μακριά να αλλάξω παραστάσεις να μην κάνω τίποτε.ακ\'ομη και το μαγείρεμα το κάνω με το ζόρι.Υπάρχει αλλος με τέτοια συμπτώματα;

---

Γιώτα γιατί δεν το κάνεις, έστω και για μια μέρα αρχικά; Μόνη ή με παρέα, μια βόλτα στο πάρκο, στη θάλασσα, σε ένα ταβερνάκι...

Μετά για ένα σαβ/κο...

Ένα βηματάκι τη φορά.

Έχεις περάσει τόσα πολλά και σου αξίζει να ζήσεις για σένα, όπως και σε κάθε άνθρωπο. Με τον άντρα σου πως τα πάτε τώρα;

Με τον άνδρα μου αν και πάντα είχαμε προβληματα με τους γονείς του και τον αδελφό του είμαστε για 20 χρόνια μια χαρά.Παρασυρόταν ο άνδρας μου γιατί προσπαθούσε πάντα να κάνει τα χατήρια των γονιων ήθελε την αγάπη της μάνας.Θα σας φανεί παράξενο αλλά οι γονείς του διέφεραν απο τα ζωα γιατί είχαν δύο πόδια.Στα παιδιά μου δεν μιλούσαν.Και όλα αυτά γιατί ταξίδευε και τους είχε κακομάθει με τα χρήματα γι\'αυτό όταν παντρευτήκαμε κόντεψαν να σκάσουν οι γέροι.Στον άλλο γιό΄η μάνα είχε αδυναμία έστω και αν δεν της φερόταν καλά.Του είχαν φάει πολλά χρήματα του ανδρα μου και εν τούτοις τον κατάφεραν να κάνουν μια οικοδομή με τον αδελφό του, ενω μου είχε υποσχεθεί πως δεν υπήρχε περίπτωση να κάνει κάτι τέτοιο.Τ ο αποτέλεσμα ήταν να του φάει και τα υπόλοιπα.Καλά του έκανε.Συνεργάζεσαι με κάποιον που σε εχει κλέψει στο παρελθόν;Αφού τον έβαλαν στο χέρι εκτροχιάστηκαν.Μας διέρηξαν το εξοχικό έκλεψαν πράγματα ή αφηναν διάφορα να με τρελλάνουν.Ο άνδρας μου είναι πολύ αδύνατος χαρακτήρας.Είχαμε και προβλήματα με την δουλειά του, προβλήματα με την υγεία των παιδιών νοσοκομεία κ.λ.π τα οποία αντιμετώπιζα μόνη.Ενα παράδειγμα όταν γέννησα το πρώτο μου παιδί μετά από δύσκολη εγκυμοσύνη και αφού κόντεψα να πεθάνω στην γέννα λόγω αδράνειας της μήτρας με ακατάσχετη αιμορραγία βγήκαμε απο το μαιευτήρι εγώ ερείπιο και το παιδί είχε πολλούς κολικούς δεν ξέραμε τι να το κάνουμε.Βοήθεια δεν είχα γιατί η γιαγιά μου ήταν με εγκεφαλικό και η μάνα μου έτρεχε.Ηρθε η πεθερά δήθεν να δεί το παιδί.Δέκα ημερών λεχώνα τον έπεισε τον γιό της να πάνε στο χωριό να της κάνει δουλειές στα χωράφια της(τα έδωσε όλα στον άδελφό του και στον άνδρα μου τίποτε κλά να πάθει εμένα αυτά δεν με ενδιέφεραν).Θυμάμαι να τον παρακαλάω να μην φύγει στον δρόμο και να κρατάω το αυτικίνητο γιατί ήμουν τρομοκρατημένη με το μωρό, η γριά να με κοιτάζει με αδιάφορο βλέμμα και τελικά του λέω φύγε δεν άξιζε τον κόπο πιά.Πέρασαν τα χρόνια με διάφορα προβήματα εγώ κάτι έβρισκα μέσα μου να ξεχνώ τις βλακείες του άνδρα μου.Παράλληλα είχαμε και τα ταξίδια αλλά οι ωκεανοί λιγότερο μας χώριζαν από τους δικούς του.Πήγαμε και σε ψυχολόγο αλλά δεν ήθελε να συνεχίσει μετά απο δύο φορές μου λέει δεν ξαναπάω δεν τον συνέφεραν να ακούει ότι του έλεγαν, ότι και αν κάνει δεν πρόκειται να κερδίσει την αγάπη τας μάνας γιατί η αγάπη αυτή είναι δεδομένη.Πριν απο μερικά χρόνια αφού απελπίστηκε και ο ίδιος και αφού τον έδιωξαν οι δικοί του γιατί δεν τον είχαν πια ανάγκη μου λέει την ώρα που οδηγούσε.Γιατί μας τα κάνουν όλα αυτά; εγώ προσπάθησα να είμαι καλός με όλους.Του απάντησα εσύ τους \'εδωσες. Δεν ξέρω τι τον έπιασε και μου λέει τα δικαιώματα πατάω γκάζι να πέσουμε στο γκρεμό να σκοτωθούμε.Είχε αγριέψει το βλέμμα του εγώ τον παρακαλούσα σκέψου τα παιδιά μας και δεν ξέρω σταμάτησε πρίν πέσουμε.Μετά από λίγες μέρες μπαρκάρησε και εγώ σκεφτόμουν την σκηνή και αισθανόμουν ότι πέφτουμε είχα πάθει σοκ.Παράλληλα υπήρχαν δικαστήρια με την δουλειά του και σε ο΄λα αυτά εγώ τον εκπροσωπούσα.Αυτά είναι περίληψη φαντασθείτε σκηνικά 30 χρόνια τώρα.Εμένα όμως τελείωσε η υπομονή γιατί στεριόμουν πάλευα και ποτέ κανείς δεν με βοήθησε.Σίγουρα επηρεάστηκαν τα παιδιά χωρίς να ξέρουν αυτά που σας γράφω αλλά υπήρχαν προβλήματα.Το τελειωτικό μου ήταν ένα πρόβλημα που εμφανίστηκε στο παιδί μου και απο τότε εχω πάθει μεγάλη φοβία.Το μόνο που παρακαλάω είναι να είναι καλά στην υγεία τους.Το πάλεψα και αυτό, δεν γινόταν να κάνω αλλιώς άσχετα αν έτρεμα στην κυριολεξία.Τώρα έχω κρυώσει με τον άνδρα μου γιατί έπεσε στα μάτια μου και να πω την αλήθεια δεν μου λείπει ιδιαίτερα τώρα πόυ λείπει γιατί ξέρω πως πάλι θα απογοητευτώ.Δεν είναι καθόλου δυναμικός και δεν αισθάνομαι ασφάλεια δίπλα του.Δεν είναι κακός άνθρωπος δυστυχισμένος και ταλαιπωρημένος είναι αλλά του έδωσε ο Θεός έναν άνθρωπο που τον σεβόταν.Το πιστέυετε ότι ήμουν πολύ εμφανίσημη και ακόμη για την ηλικία μου και ποτέ δεν ζήλεψε;τόσο εμπιστοσύνη μου είχε.Εύχομαι να δω καμμιά χαρά απο τα παιδιά μου.Σας ζάλισα αλλά αισθάνομαι ότι βρίσκομαι απέναντι απο έναν ψυχολόγο.

γιωτα,
απο την μια ειναι πολυ ενδιαφερον τα οσα γραφεις,
απο την αλλη σαν να καταλαβαινω τον αντρα σου, οσο μπορω βεβαια.
Εγκλωβισμενη εσυ εγκλωβισμενος και αυτος ομως για αυτο και φευγει για να μπορει να βρει μια διεξοδο εκει που παει.

Επειδη ημουν για χρονια ναυτικος, μπορω να σου πω οτι εχω κανει πολλες τετοιες συζητησεις με ανθρωπους οπως ο αντρας σου.
Φυσικα καταλαβαινω τα δικαια σου, τις αγωνιες σου και τις πικρες σου.
Αναρωτιεμαι αν θα μπορουσατε να βρειτε μια διοδο συνεννοησης μετα απο ολα αυτα τα χρονια πιεσης που εχετε περασει....

thn tifla sou den ksereis kai sunbouleyeis kiolas soyrgelo krino!!!

εκ πρωτης να πουμε οτι ολες οι γυναικες στην ηλικια των 50 περνανε τα ψυχολογικα τους.Ειτε εχουν ζησει την ζωη τους ειτε οχι.αυτες που την εχουν ζησει γιατι ξερουν οτι δυσκολα θα ζησουν ξανα τα παλια με την ενταση που τα ζουσαν,και η δικη σου κατηγορια γιατι δεν εζησε οπως θα ηθελε.το να κλαις για τα χρονια που περασαν ειναι ανευ νοηματος.νομιζω το καταλαβαινεις και εσυ.το να σκεφτεις πως θα αξιοποιησεις τα χρονια που ερχονται ειναι το θεμα.τα παιδια σου μεγαλωσαν.ειναι η σειρα σου.κανε μια συζητηση με τον αντρα σου,δειξε τι θελεις και εσυ.σε οσα διαβαζα δεν ειδα να υπαρχεις εσυ πουθενα.καιρος να βγεις στην επιφανεια,εστω και αργα.κατσε και γραψε σε ενα χαρτι τι θελεις να κανεις.τι σου λειπει.και μετα κανε οτι μπορεις για να τα καταφερεις.συζητησε το και με τον αντρα σου,και πες του πως τοσο καιρο ικανοποιουσε τις επιθυμιες των αλλων,και πως τωρα αυτες ειναι οι δικες σου επιθυμιες.δως του το να το καταλαβει,πως θα τις κανεις πραγματικοτητα ειτε θελει ειτε δεν θελει,μπας και ξυπνησει.ειναι τυχερος που του συμπαρασταθηκες,ειμαι σιγουρος για αυτο.και αυτο ειναι προς τιμην σου,αλλα μεταξυ μας το να αφηνεις το παιδι σου για να οργωσεις ......καποια πραγματα σιγουρα εχασες,αλλα υπαρχουν και αρκετα που ειναι μπροστα σου,δεν υπαρχει λογος να τα χασεις και αυτα.γινε η πρωτη προτεραιοτητα για τον αντρα σου,πιεσε το να γινεις.αν καταλαβει οτι μπορει να σε χασει θα δραστηριοποιηθει.τουλαχισ� �ον αν σε αγαπαει ακομα.ξεκινα με την λιστα ....

Του τα έχω πει χιλιάσες φορές,τώρα βλέπει πόσο δίκιο είχα,αλλά έχει ανοίξει δουλειές στο νησί του δεν θέλω να πω αναλυτικότερα και δεν μπορεί και να θέλει να κάνει πίσω.Τόσα χρόνια του έλεγα να πάμε ένα ταξιδάκι οι δυό μας ειδικά όταν ξεμπαρκάρηζε αλλά καθόταν σπίτι 10 μέρες το πολύ και πήγαινε στους γονείς του.Μεγάλωσε περίεργαέίχε μια σκληρή μάνα άπονη που ξεχώριζε τα παιδιά της γιατί υπάρχουν και αδελφές αλλά για την μάνα υπήρχε μόνο ο γιός της ένας τεμπέλης ενας παλιάνθρωπος.Τις υποχρεώσεις που ειχε για τις κόρες τις ανέλαβε ο άνδρας μου το μικρότερο.Πιστεύω ότι την ψυχοθεραπεία και τα αντικαταθληπτικά τα ήθελε ο άνδρας μου πολλά χρόνια πριν αλλά τελικά τα παίρνω εγώ και φαντασθείτε ότι είμαι μοναχοπαίδι υπερπροστατευμένο και ξαφνικά βρέθηκα σε αυτόν τον κικαιώνα.Δεν άφησα τους δικούς μου να ανακατευτούν γιατί θα γινόταν ακόμη χεορότερα τα πράγματα.Τώρα που βρίσκομαι σε δύσκολη ηλικία και για πρώτη φορά παίρνω τόσα χάπια τι θέλω; απλώς να αποφορτιστώ να με αφήσει να ηρεμήσω΄να΄μου συμπαρασταθεί και όχι να λέει ολα τα είχαμε οι ψυχίατροι μας έλειπαν.Μετά το Πάσχα θα ξεμπαρκάρει. Αυτός τώρα έχει πάθει λαμαρινίαση και εγώ το πιστεύω ότι ταξιδεύει για να ξεφεύγει απο τα προβλήματα.Εχει ζητήσει συγνώμη για ορισμένες συμπεριφορές του μπροστά σε ψυχολόγο αλλά εγώ θέλω να με κοιτάξει στα μάτια να μου πεί άν όχι συγνώμη, ένα ευχαριστώ για τον σεβασμό που του έδειξα, για την αφοσίωση στην οικογένεια,για τα παιδιά που ούτε τσιγάρο δεν έβαλαν στο στόμα τους και ολοι περίμεναν να βγουν αλήτες γιατί δεν είχαν τον πατέρα τους όπως μου είπαν,αλλά εγώ τα σπούδασα έλιωσα στον γιό μου που ήταν τεμπέλης να τον διαβάζω και τώρα η κόρη μου θε πάει Αγγλία για μαστερ.Ηδη εκτέθηκα πολύ και σταματάω εδώ αν και μπορώ να γράφω για ώρες, με ανακουφίζει νιώθω ότι βρίσκομαι απέναντι στον ψυχολόγο.Νιώθω παράπονο, αδικία τα καλύτερα μου χρόνια εφυγαν ειχα όρεξη για ζωή, ήθελα να διασκεδάσω να χορέψω και όλα αυτά τα έπνιγα μέσα μου.Αρχισαν οι αϋπνίες και διαλύθηκα μου άξιζε καλύτερη ζωή μου άξιζε ο σεβασμός.Και πάλι συγνώμη σας ζάλισα.

Γιώτα τι να σου πω είσαι πολύ δυνατός άνθρωπος!

Διαβάζοντας την ιστορία σου ένιωσα θαυμασμό αλλά και θυμό καλή μου. Θυμό γιατί κανένας δε νοιάστηκε για σένα ή τουλάχιστον όχι όσο θα έπρεπε και πολύ περισσότερο εσύ η ίδια...

Κατάφερες να φέρεις εις πέρας τόσο δύσκολες καταστάσεις, να κρατήσεις το γάμο σου, να μεγαλώσεις και να σπουδάσεις τα παιδιά σου...
Μόλις όμως τα δύσκολα πέρασαν, η κατάθλιψη εμφανίστηκε...
Έτσι γίνεται συνηθως. Οι δυνατοί άνθρωποι που ξεχνούν τους εαυτούς τους, μόλις οι δύσκολες καταστάσεις περάσουν οπότε δεν έχουν την αδρεναλίνη να τους κινητοποιήσει, ξαφνικά πέφτουν...

Καλή μου σε δικαιολογώ...Πώς με τόσο σοβαρά προβλήματα να βρεις το χρόνο για σένα; Υπήρχαν τα παιδάκια σου...Έπρεπε να μείνεις όρθια...

Τώρα; Δες την κατάθλιψη ως μια ευκαιρία να διεκδικήσεις όλα όσα άφησες να σου ποδοπατήσουν, να διεκδικήσεις τη ζωή σου την ίδια. Έχεις κάθε δικαίωμα μα και υποχρέωση να το κάνεις αυτό ΕΣΥ για ΣΕΝΑ.
Αλλιώς καλή μου η δοσολογία θα είναι πιθανώς απλά μια συντήρηση...
Κάπου είχα διαβάσει ότι η κατάθλιψη είναι αποτέλεσμα της \"θανάτωσης\" του εαυτού.
Μη σε \"σκοτώνεις\" άλλο...

Γιώτα,
το συγνώμη στον εαυτο σου για όσα δεινά τράβηξες, το ευχαριστώ για όσα άντεξες και το σεβασμό που αξίζεις για όλα όσα κατάφερες και έκανες, ΕΣΥ να το δώσεις με όλη τη σημασία της λέξεως και με όλη τη δύναμη της καρδιάς σου σε εσένα!
Φαντάζομαι πόσο σε πληγώνει το να μην σου το αναγνωρίζει ο δικός σου άνθρωπος, αυτό όμως δε σημαίνει όιτ δεν το αξίζεις.

Μήπως ο άντρας σου χρειάζεται ένα γερό ταρακούνημα; Πολύ δεδομένη την έχει την κατάσταση νομίζω...

\"ήθελα να διασκεδάσω να χορέψω \"
Και τώρα μπορείς! Γράψου σε ένα σύλλογο, κάνε παρέες, εκδρομές, κάνε ότι σε ευχαριστεί, βγάλτο από μέσα σου...

γιωτα εχεις ολη μου την εκτιμηση.τα πηγες πολυ καλα,παρα πολυ καλα.αν αλλοι δεν το βλεπουν υπαρχουν καποια ατομα που το βλεπουν.ειμαι ενα απο αυτα τα ατομα.θα μπορουσες να ειχες παιδια μπλεγμενα και χαρη σε εσενα τα βλεπεις τωρα και νοιωθεις περηφανη,αυτο ειναι η πληρωμη σου για τον τοσο κοπο.δεν ειναι και λιγο πραγμα ετσι;λιγο πραγμα το εχεις να κανεις 2 σωστους ανθρωπους;τωρα ομως τα παιδια μεγαλωσαν,πηραν το δρομο τους.καιρος να ασχοληθεις με την γιωτα.γιατι αλλιως θα σε παρατησει.ειχες ορεξη για ζωη αλλα συνεχιζεις να εχεις.μενεις σε πολη η σε νησι;τα παιδια εχουν καταλαβει τιποτα απο τα συναισθηματα σου;ο αντρας σου θα φυγει,κακως για μενα.για τον απλουστατο λογο πως εχει μια γυναικα που ακομα και να μην εφερνε πολλα λεφτα στο σπιτι θα του συμπραστεκοταν.αλλα ειναι επιλογη του.τωρα που φευγει δεν μπορεις να χορεψεις να διασκεδασεις.να βγεις με γνωστες σου;ξερω δεν ειναι το ιδιο με το να βγεις με τον ανθρωπο σου.αλλα τουλαχιστον να παρεις μια γευση .... να ικανοποιησεις το απωθημενο σου.καταλαβαινω τι νοιωθεις,πως περασε ο καιρος και δεν δεχτηκες την αγαπη που θα θελες,την δεχτηκες ομως απο τα παιδια σου.Αλλες γυναικες δεν ειχαν την τυχη αυτη.εχεις παρει και εσυ πραγματα αλλα οχι απο κει που θα ηθελες.μηπως μισεις τον αντρα σου;

κι\' όμως ήμουν ένα ευαίσθητο υπερπροστατευμένο μοναχοπαίδι μου δεν μου έλειψε τίποτε απο τούς γονείς μου.Δεν ξέρω πως άντεξα όλα αυτά.νιώθω θυμωμένη και με τον εαυτό μου.Μια αδελφική φίλη που πριν 2 χρόνια της εκμηστηρεύτηκα όλα αυτά και άλλα πολλά,μου είπε πως ποτέ κανείς δεν κατάλαβε ότι αντιμετώπιζα προβλήματα εκτός το ότι αρρώσταιναν τα παιδιά και είχα νοσοκομεία.δεν έδωσα δικαίωμα σε κανέναν όπως και δεν έβαλα στο σπίτι μου γειτόνισες για καφεδάκια κ.λ.π Οσοι με ξέρουν λένε στον άνδρα μου πόσο τυχερός είναι και αυτό με τρελλαίνει.Α ξέχασα να σας πω τι μας είπε ο τηλεοπτικός αστέρας.Ξέρετε κυρία τάδε ο σύζυγος, δεν μπορούσε να διαχειριστεί τις καταστάσεις.Τι λες, εγώ θα ήμουν μακαρίτισα, τα παιδιά μου ορφανά και οι γονείς μου θα είχαν χάσει το παιδι τους.Αλλά τόσο έμπορος ήταν που αφού ρώτησε με τι ασχολούμαι και του είπα πως δεν εργάζομαι έπρεπε να καλοπιάσει αυτόν που πλήρωνε.Το μόνο που μου είπε ήταν ότι ήμουν πολύ αυστηρή με τον εαυτό μου.Και είναι αλήθεια έπεφτα ψυχολογικά όταν περνούσαν οι μπόρες.

Οχι δεν τον μισω ειμαι θυμωμένη μαζ\'ι του και σαν άνθρωπο τον αγαπώ και ανησυχώ που ταξιδεύει αλλά με έχει απαγοητεύσει.Και ενω του εξηγώ πως αισθάνομαι αλλά δεν βοηθάει.Ξέρετε όταν ενας άνθρωπος δεν έχει γνωρίσει την αγάπη, την φοβάται.Και αυτός δεν είχε την αποδοχή της μάνας.Πιστεύω ότι και να θέλει να πεί κάτι όπως τα έχει κάνει προτιμά να φεύγει.Περάσαμε και φτώχειες είμαστε πιο αγαπημένοι τότε αγκαλιαζόμαστε το βράδυ και όταν τον ρωτούσα τι θα κάνουμε(υπήρξε και η κρίση της ναυτιλίας)μου έλεγε έχει Ο Θεός.

δεν υπαρχει περιπτωση να μεινει;να τα βρειτε αλλη καποια οικονομικη λυση;να ρωτησω κατι ομως πριν.οι ερωτησεις μου δεν εχουν σκοπο να κατηγορησουν κατι,απλα να καταλαβουμε οσο πιο αντικειμενικα γινεται την κατασταση.γενικα γκρινιαζεις στον αντρα σου;του λες συνεχεια ποσο απογοητευμενη εισαι;τον τιμωρεις με τον τροπο σου;του θυμιζεις συνεχεια τα λαθη του;ο λογος που τα ρωταω αυτα ειναι για να εξακριβωσω αν φευγει επειδη φοβαται οτι συνεχεια του αποδυκνειεις οτι καποια πραγματα τα εχει κανει λαθος.και απαντησε μου και στο πρωτο,αν μπορειτε οικονομικα να βρειτε μια αλλη λυση εκτος του να φυγει στα καραβια

Να ρωτήσω κάτι ίσως επουσιώδες:
\"δεν έβαλα στο σπίτι μου γειτόνισες για καφεδάκια κ.λ.π \"
Γιατί; Το θεωρείς κακό να είχες παρέες; Και δεν εννοώ τις παρέες του κουτσομπολιού...

Τώρα συνεχίζεις να το θεωρείς έτσι;

Ναι γιατί έχει πάρει σύνταξη και συνεχίζει γιατί προσπαθεί να κάνει κάτι για τα παιδιά τώρα στα γεράματα αφού δούλευε τακτοποίησε τούς υπόλοιπους.Ναι του λέω ότι με έχει απαγοητεύσει και του λέω για τα λάθη του όταν κοιτάζει τα υλικά και όχι την ποιότητα ζωής μας.Του ζητάω να με στηρίξει και αυτός λέει δεν ξέρω τι να κάνω.Τουλέω θέλω να με πιάσεις απο το χέρι να με οδηγείς εσύ να ακουμπήσω κάπου να αισθανθώ ασφάλεια.Εχει πολλά αποθημένα απο τους δικούς του τον έχουν μειώσει σαν προσωπικότητα και ανεχόταν.Και εγώ ανέχτηκα πολλά αλλά όταν η οικογένειά μου θα κόντευε να διαλυθεί όταν θα κυνηγούσαν ή καταριόταν τα παιδιά μου όπως το έκανε η μάνα του θα γινόμουν θηρίο.Ξέρετε τι είναι να έχεις το παιδί στο νοσοκομείο και η μάνα του να καταριέται;΄να σου ανοίγουν το σπίτι και να μην τους λες τίποτε για τα ησυχότερα όπως έλεγε.Όσο και χαμηλή αυτοεκτίμηση να είχε μπορούσε να προστατέψει την οικογένειά του.Εγινα άνδρας και γυναίκα μαζί και τους αντιμετώπιζα μόνη και το ωραίο είναι πως μου έλεγε καλά τους είπες.
Τέλος πάντων αυτά πέρασαν τώρα αλλά όλα αυτά και άλλα που περάσαμε με κούρασαν δεν μπορούσα απο κάποια στιγμή και μετα να τον δικαιολογήσω.

αρα υποθετω πως οικονομικο προβλημα σημαντικο δεν υπαρχει.ισως αυτη τη στιγμη και λογω των φαρμακων που παιρνεις να θεωρει φυσιολογικη μια αντιδραση σου πιο συναισθηματικη με την σκεψη πως θα περασει μελλοντικα.ουσιαστικα πρεπει να γινει κατι που θα τον ταρακουνησει.βεβαια δεν ξερουμε τι σκεφτεται και αυτος.χρειαζεστε συζητηση,πολυ συζητηση.να δεις τι θα σου πει,να δει τι θα του πεις,να ξεχασετε καποια πραγματα απο το παρελθον,να συμφωνεισετε πως ουτε μπορουν να γινουν ολα οσα θελει αυτος αλλα ουτε και οσα θελεις εσυ.να βρειτε μια μεση οδο(μια μεση οδο,οχι να τα δωσεις ολα ή να τα δωσει ολα).να ικανοποιησετε και οι δυο τις επιθυμιες σας.Αν οι επιθυμιες σας ειναι τοσο διαφορετικες τι να πω....πες του οτι θα σε χασει,οτι σε εχει ακομα αλλα σε χανει αν συνεχισεις ετσι,και θα μεινει με τα υλικα.ποσο δυσκολο ειναι να το καταλαβουν μερικοι ανθρωποι αυτο το πραγμα...δεν ξερω ποση βαρυτητα δινει σε αυτα που του λες,αλλα συζητησε το,οχι να του λες τα λαθη του,αλλα πως μπορειτε να πατε μπροστα.οτι πρεπει επιτελους να φανει αντρας μπροστα σε μια γυναικα,πως ειναι η ωρα να παρει αυτο τον ρολο,τους ρολους αδερφου,γιου,πατερα τους εχει τελειωσει .... θα εχει αντιρησεις ,θα πει τα δικα του,θα θεωρησει τα δικα του πιο σημαντικα.δωστου να καταλαβει πως τα πραγματα δεν θα ειναι τα ιδια στο μελλον.πως χρειαζεσαι αγαπη και δεν σου τη δινει.πως πρεπει να προσπαθησει και αυτος για σενα και οχι για τα σπιτια.αν παθεις κατι τι θα τα κανει τα σπιτια;και αν υπαρχει και καποιος γνωστος εμπιστοσυνης που να τον σεβεται βαλτον και αυτον στο κολπο.(κανονικα πρεπει να το καταλαβει μονος του,αλλα μαλλον ο δικος σου ειναι λιγο αργοστροφος σε αυτα τα πραγματα,μην περιμενεις να τα καταλαβει μονος του,θελει σπρωξιμο).και αν δεν τα καταφερεις ετσι,ε ολο και καποιος αλλος θα πει καμια ιδεα εδω μεσα .... κανε αλλη μια φορα την προσπαθεια σου να τα κατεφερεις,αλλα επεμενε,αν σε αγαπαει πες του να κατσει .... μακαρι να ερθουν τα πραγματα θετικα για ολους ....

Μακάρι empneusths για όλους μας. Θα μιλήσω στον γιατρό που πήγα και θα τον καλέσει να του εξηγήσει ορισμένα πράγματα.Σ\'ευχαριστώ για τις συμβουλές σου.

στα 21 μου

Μετά απο κάποιο γεγονός;

οχι ετσι απλα ηρθε.χωρις προειδοποιηση

Ισως απο τα 16-17 που τοτε δεν εδινα και ιδιατερη σημασια απλα μετα μεσα στην επομενη 5ετια γινοταν ολο και ποιο εντονη η καταθλιψη.

είμαι 35. επίσημα από τα 20. ανεπίσημα από το σχολείο.