Μπορεί κάποιος να με βοηθήσει;

Καλησπέρα σας. Θέλω να μοιραστώ μαζί σας κάποιες στιγμές μου και να μου πείτε την γνώμη σας όποιος θέλει. Είμαι με τον σύντροφό μου 2 χρόνια περίπου και τους τελευταίους 4 μήνες μαλώναμε συνεχώς. Εγώ έφταιγα που μαλώναμε. Δεν είχα τόση υπομονή και κάθε μικρό του λάθος με πείραζε και έκανα θέμα. Μου είπε εν τέλη πως έχει κουραστεί άπειρα από όλο αυτό που γινόταν και πως θέλει να χωρίσουμε. Εγώ έγινα κομμάτια. Προσπαθούσα 4 ώρες να τον κάνω να αλλάξει γνώμη έκλαιγα είχα πέσει στα πατώματα το ξέρω δεν ήταν σωστό δεν πρέπει να παρακαλάμε την αγάπη κανενός αλλά όπως ένιωθα έπραττα. Αν το κρατούσα μεσα μου και δεν ξεσπούσα δεν ήμουν καθόλου καλά δεν ξέρω πως θα αντιδρούσα. Έγινε όμως και ξέσπασα πολύ άσχημα. Μετά από από πολλά όχι που μου έλεγε, εν τέλη μου είπε εντάξει ας το προσπαθήσουμε. Είπε πως άμα δεν νιώσει καλά στην σχέση μας όμως θα το τελειώσουμε γιατι δεν μπορεί να προσποιείται πως είναι χαρούμενος. Συμφωνησαμε. Τώρα έχουν περάσει δύο μήνες και είμαστε καλά δινω όλον μου τον εαυτό για την σχέση μας, τον βλέπω χαρούμενο αλλά εγώ ακόμα τα σκέφτομαι και στεναχωριεμαι παρά πολύ. Όλο αυτό επηρέασε άσχημα την υγεία μου έχω χάσει πολλά κιλά και δεν μπορώ να φάω κανονικα. Η ερώτηση είναι.. είπε να προσπαθήσουμε επειδή με αγαπάει; Ή επειδή με λυπήθηκε που τον παρακαλούσα;

Quote:

---

Originally Posted by Olya

Καλησπέρα σας. Θέλω να μοιραστώ μαζί σας κάποιες στιγμές μου και να μου πείτε την γνώμη σας όποιος θέλει. Είμαι με τον σύντροφό μου 2 χρόνια περίπου και τους τελευταίους 4 μήνες μαλώναμε συνεχώς. Εγώ έφταιγα που μαλώναμε. Δεν είχα τόση υπομονή και κάθε μικρό του λάθος με πείραζε και έκανα θέμα. Μου είπε εν τέλη πως έχει κουραστεί άπειρα από όλο αυτό που γινόταν και πως θέλει να χωρίσουμε. Εγώ έγινα κομμάτια. Προσπαθούσα 4 ώρες να τον κάνω να αλλάξει γνώμη έκλαιγα είχα πέσει στα πατώματα το ξέρω δεν ήταν σωστό δεν πρέπει να παρακαλάμε την αγάπη κανενός αλλά όπως ένιωθα έπραττα. Αν το κρατούσα μεσα μου και δεν ξεσπούσα δεν ήμουν καθόλου καλά δεν ξέρω πως θα αντιδρούσα. Έγινε όμως και ξέσπασα πολύ άσχημα. Μετά από από πολλά όχι που μου έλεγε, εν τέλη μου είπε εντάξει ας το προσπαθήσουμε. Είπε πως άμα δεν νιώσει καλά στην σχέση μας όμως θα το τελειώσουμε γιατι δεν μπορεί να προσποιείται πως είναι χαρούμενος. Συμφωνησαμε. Τώρα έχουν περάσει δύο μήνες και είμαστε καλά δινω όλον μου τον εαυτό για την σχέση μας, τον βλέπω χαρούμενο αλλά εγώ ακόμα τα σκέφτομαι και στεναχωριεμαι παρά πολύ. Όλο αυτό επηρέασε άσχημα την υγεία μου έχω χάσει πολλά κιλά και δεν μπορώ να φάω κανονικα. Η ερώτηση είναι.. είπε να προσπαθήσουμε επειδή με αγαπάει; Ή επειδή με λυπήθηκε που τον παρακαλούσα;

---

Οποια και να ειναι η απαντηση μη δηλητηριαζεσαι με σκέψεις.Το θέμα ειναι οτι έμεινε...Αυτο δεν ήθελες;αυτο δεν αποζητούσες;Μεσα στο μυαλο του κανεις δε μπορει να είναι για να σου πει με σιγουριά γιατί εμεινε.

Quote:

---

Originally Posted by Olya

Καλησπέρα σας. Θέλω να μοιραστώ μαζί σας κάποιες στιγμές μου και να μου πείτε την γνώμη σας όποιος θέλει. Είμαι με τον σύντροφό μου 2 χρόνια περίπου και τους τελευταίους 4 μήνες μαλώναμε συνεχώς. Εγώ έφταιγα που μαλώναμε. Δεν είχα τόση υπομονή και κάθε μικρό του λάθος με πείραζε και έκανα θέμα. Μου είπε εν τέλη πως έχει κουραστεί άπειρα από όλο αυτό που γινόταν και πως θέλει να χωρίσουμε. Εγώ έγινα κομμάτια. Προσπαθούσα 4 ώρες να τον κάνω να αλλάξει γνώμη έκλαιγα είχα πέσει στα πατώματα το ξέρω δεν ήταν σωστό δεν πρέπει να παρακαλάμε την αγάπη κανενός αλλά όπως ένιωθα έπραττα. Αν το κρατούσα μεσα μου και δεν ξεσπούσα δεν ήμουν καθόλου καλά δεν ξέρω πως θα αντιδρούσα. Έγινε όμως και ξέσπασα πολύ άσχημα. Μετά από από πολλά όχι που μου έλεγε, εν τέλη μου είπε εντάξει ας το προσπαθήσουμε. Είπε πως άμα δεν νιώσει καλά στην σχέση μας όμως θα το τελειώσουμε γιατι δεν μπορεί να προσποιείται πως είναι χαρούμενος. Συμφωνησαμε. Τώρα έχουν περάσει δύο μήνες και είμαστε καλά δινω όλον μου τον εαυτό για την σχέση μας, τον βλέπω χαρούμενο αλλά εγώ ακόμα τα σκέφτομαι και στεναχωριεμαι παρά πολύ. Όλο αυτό επηρέασε άσχημα την υγεία μου έχω χάσει πολλά κιλά και δεν μπορώ να φάω κανονικα. Η ερώτηση είναι.. είπε να προσπαθήσουμε επειδή με αγαπάει; Ή επειδή με λυπήθηκε που τον παρακαλούσα;

---

Παραδέχεσαι οτι δίνεις τον καλύτερο εαυτό σου. Άρα δεν έχει λόγους να φύγει. Αν πραγματικά δεν άντεχε τη γκρίνια σου κι εσύ σταμάτησες να γκρινιάζεις, δε νομίζεις πως είναι λογικό και επόμενο να έχει βελτιωθεί η κατάσταση;

Εξ άλλου, αν έμενε μαζί σου μόνον από οίκτο, θα το είχες καταλάεβει. Θα ήταν νευρικός και απότομος. Ο οίκτος από μόνος του δε μπορεί να κρατήσει μιά σχέση για πολύ. Σταμάτα λοιπόν να ανησυχείς και αν δηλητηριάζεις τον εαυτό σου.

Σας ευχαριστώ πολύ που μου απαντήσατε η αλήθεια είναι σκέφτομαι πολύ και τα υπεραναλυω όλα θέλω να ξέρω τι γίνεται να έχω να πόδια μου στην γη να μην παρασύρομαι κ γι'αυτό φοβάμαι μην φύγει αν έμεινε από οίκτο

Quote:

---

Originally Posted by Olya

Σας ευχαριστώ πολύ που μου απαντήσατε η αλήθεια είναι σκέφτομαι πολύ και τα υπεραναλυω όλα θέλω να ξέρω τι γίνεται να έχω να πόδια μου στην γη να μην παρασύρομαι κ γι'αυτό φοβάμαι μην φύγει αν έμεινε από οίκτο

---

εαν πραγματι, αυτο ηταν το μοναδικο του θεμα, εφοσον μας λες οτι με μεγαλη προσπαθεια το εχεις διορθωσει, εμεινε με την ελπιδα οτι η αλλαγη σου αυτη θα ειναι μονιμη.
θα ειναι ομως;;;; αληθεια ανησυχεις εαν εμεινε απο οικτο, η στην πραγματικοτητα ανησυχεις μηπως η αλλαγη σου δεν κρατησει πολυ;;;
αυτο με το οποιο θα επρεπε να ασχοληθεις κατα την γνωμη μου, ειναι το για ποιον λογο μετα απο 2 χρονια, τους 4 τελευταιους μηνες αλλαξες συμπεριφορα.
καποιος λογος υπαρχει, δεν μπορει.
πρεπει να τον βρεις και να κανεις κατι γι αυτον, γιατι αν δεν το κανεις, η θα ξαναβγουν οι συμπεριφορες αυτες, η θα σου βγει καπου αλλου το προβλημα που σε εκανε να φερεσαι ετσι...

Είχα περάσει κάποιες δύσκολες στιγμές είχα ένα θέμα υγείας που τον αφορούσε, δεν είχα πολύ χρόνο να τον δω διότι δούλευε και όταν δεν δούλευε ήθελε να είναι με τους φίλους. Κατανοητό δεν μπορεί να είναι συνέχεια μαζί μου. Νόμιζα πως άλλαζε και του το είπα και μου έλεγε όχι δεν άλλαξα εγω εσυ άλλαξες. Και κάπως έτσι ξεκινήσαμε να έχουμε καυγάδες μικρούς αλλά συνεχόμενους και κούρασε όλο αυτό. Πιστεύω και νιώθω πως έχω ωριμάσει πολύ από τότε που ένιωσα πως χάνω τον άνθρωπο μου έχω σκεφτεί άπειρα πάρα πολύ και έχω διορθώσει πολύ τον εαυτό μου προσπαθώ πλέον να βρίσκω όλο και καινούργια πράγματα να κάνουμε ακόμη και μέσα στην καραντίνα. Απλά θέλω να έμεινε επειδή κ αυτός το θέλει αλλά όχι επειδή με λυπήθηκε ή θεώρησε πως χωρίς αυτόν δεν θα τρώω δεν θα κοιμάμαι και γι'αυτό να έμεινε.

Μένετε στο ιδιο σπίτι?

Όχι είμαστε φοιτητές και σπουδάσουμε σε διαφορετικές πολεις

Δύσκολο να σου απαντήσουμε χωρίς να γνωρίζουμε πως είναι η σχέση σας. Το αν σε αγαπάει η όχι θα το συμπέρανες βλέποντας την συμπεριφορα του σε σένα αυτά τα δύο χρόνια συνολικά. Το συναίσθημα που βγαίνει όμως όταν κάποιος πέφτει στα πατώματα κ σε παρακαλάει δεν είναι αγάπη. Υπάρχουν πολλοί λόγοι που μπορεί να έμεινε. Εσύ όμως πως νιώθεις τώρα; δεν έχεις άγχος μην "" στραβοπατησεις"" και σου πει πάλι φεύγω;; κάνατε αργότερα μια συζήτηση για την σχέση σας όταν ήσασταν ήρεμοι; γιατί συζήτηση όταν εσύ είσαι σε πανικό μηην τον χάσεις δε γινεται

Quote:

---

Originally Posted by Olya

Όχι είμαστε φοιτητές και σπουδάσουμε σε διαφορετικές πολεις

---

Επομένως καθε ποτε βρισκόσαστε απο κοντα?

Quote:

---

Originally Posted by kerasi

Επομένως καθε ποτε βρισκόσαστε απο κοντα?

---

Κάθε Σ/Κ σχεδόν άλλες φορές εμένα σε εκείνον για μια εβδομάδα ερχόταν κ εκείνος κλπ

Quote:

---

Originally Posted by el.gre

Δύσκολο να σου απαντήσουμε χωρίς να γνωρίζουμε πως είναι η σχέση σας. Το αν σε αγαπάει η όχι θα το συμπέρανες βλέποντας την συμπεριφορα του σε σένα αυτά τα δύο χρόνια συνολικά. Το συναίσθημα που βγαίνει όμως όταν κάποιος πέφτει στα πατώματα κ σε παρακαλάει δεν είναι αγάπη. Υπάρχουν πολλοί λόγοι που μπορεί να έμεινε. Εσύ όμως πως νιώθεις τώρα; δεν έχεις άγχος μην "" στραβοπατησεις"" και σου πει πάλι φεύγω;; κάνατε αργότερα μια συζήτηση για την σχέση σας όταν ήσασταν ήρεμοι; γιατί συζήτηση όταν εσύ είσαι σε πανικό μηην τον χάσεις δε γινεται

---

Κάναμε συζήτηση μετά από τρεις εβδομάδες αφού μου είπε ότι δέχεται να προσπαθήσουμε και μου είπε πως νιώθει καλά αλλά δεν θέλει να ξανά μαλώνουμε τόσο πολύ για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα. Δεν έχω άγχος για εμένα μην στραβοπατησω διότι εγώ όταν λέω κάτι το κάνω δεν με ανησυχώ εγω, άγχος για τα αισθήματα τα δικά του έχω μόνο.. μην αρχίσει και σκέφτεται τα παλιά πχ μην δεν νιώσει καλά κλπ

Quote:

---

Originally Posted by Olya

Κάναμε συζήτηση μετά από τρεις εβδομάδες αφού μου είπε ότι δέχεται να προσπαθήσουμε και μου είπε πως νιώθει καλά αλλά δεν θέλει να ξανά μαλώνουμε τόσο πολύ για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα. Δεν έχω άγχος για εμένα μην στραβοπατησω διότι εγώ όταν λέω κάτι το κάνω δεν με ανησυχώ εγω, άγχος για τα αισθήματα τα δικά του έχω μόνο.. μην αρχίσει και σκέφτεται τα παλιά πχ μην δεν νιώσει καλά κλπ

---

εξακολουθει να ειναι με τους φιλους του σε οποιον ελευθερο χρονο εχει, η ειναι και μαζι σου; γιατι κοψατε να μενετε στο σπιτι ο ενας του αλλου;

Quote:

---

Originally Posted by Remedy

εξακολουθει να ειναι με τους φιλους του σε οποιον ελευθερο χρονο εχει, η ειναι και μαζι σου; γιατι κοψατε να μενετε στο σπιτι ο ενας του αλλου;

---

Είναι και μαζί μου..μόνο εκείνους τους μήνες ήταν με τους φίλους του..το καλοκαίρι δηλαδή επειδή μόνο τότε τους βλέπει και στις γιορτές και επειδή εγώ έχω μόνο μια φίλη που δεν μπορώ πάντα να την βλέπω..οι υπόλοιπες που έχω είναι γνωστές δεν με ικανοποιούν φιλικά, ε γι'αυτό με πείραξε πιο πολύ επειδή ξέρει ότι δεν έχω πολλούς φίλους και ξεσπούσα ετσι. Τώρα λόγω καραντίνας γυρίσαμε στα χωριά μας. Βλεπομαστε όταν μπορούμε.

Μιλήσατε καθαρά για θέμα γκρίνιας ή το εμβαθύνατε το θέμα στις προεκτάσεις του; Εσύ θεωρείς ότι ήσουν υπερβολική όχι μόνο στις αντιδράσεις σου αλλά και στον τρόπο σκέψης σου και πιστεύεις ότι πρέπει να βελτιώσεις και άλλα πράγματα όπως την κοινωνικότητά σου ή δεν βλέπεις πρόβλημα εκεί, θεωρείς ότι όλα είναι κομπλέ απλά δεν πρέπει να γκρινιάζεις γιατί τον ενοχλεί και ως εκεί; Αυτός τι ακριβώς σου είπε; Στάθηκε στη γκρίνια ή στο τι μπορεί να σηματοδοτεί η γκρίνια;

Quote:

---

Originally Posted by Sonia

Μιλήσατε καθαρά για θέμα γκρίνιας ή το εμβαθύνατε το θέμα στις προεκτάσεις του; Εσύ θεωρείς ότι ήσουν υπερβολική όχι μόνο στις αντιδράσεις σου αλλά και στον τρόπο σκέψης σου και πιστεύεις ότι πρέπει να βελτιώσεις και άλλα πράγματα όπως την κοινωνικότητά σου ή δεν βλέπεις πρόβλημα εκεί, θεωρείς ότι όλα είναι κομπλέ απλά δεν πρέπει να γκρινιάζεις γιατί τον ενοχλεί και ως εκεί; Αυτός τι ακριβώς σου είπε; Στάθηκε στη γκρίνια ή στο τι μπορεί να σηματοδοτεί η γκρίνια;

---

Μιλήσαμε και είπαμε πως απλά δεν αντέχει άλλους τσακωμούς. Δεν μου είπε ότι γκρινιάζω. Μου είπα απλα να μην μαλώνουμε ξανά τόσο. Θεωρώ πως ναι ήμουν υπερβολική και είχα λάθος τρόπο σκέψης και πλέον βελτιωνομαι γενικά. Δεν ξέρω με σιγουριά πως είναι όλα κομπλέ τώρα δεν θα είμαι ποτέ σίγουρη πάντα θα ανησυχώ από εδώ και πέρα.

Κανείς δεν μένει για πολύ κοντά σου από λύπηση, πόσο μάλλον στην ηλικία που είσαστε εσείς. Απλά λόγω των συνθηκών δεν έχετε δοκιμάσει και πολύ πως θα δουλέψει η όλη φάση στην πράξη. Εσύ π.χ. δεν του κάνεις σκηνές, αλλά ο λόγος που του έκανες σκηνές δεν υφίσταται και πολύ λόγω καραντίνας, αφού δεν είναι εκεί που ήθελε να είναι και δεν έχει την ελευθερία να είναι κοντά στους φίλους του για όσο θα ήθελε. Επίσης δεν τον ζεις από πιο κοντά να δεις πως θα φερόταν όταν θα είχε όλες τις επιλογές μπροστά του στην καθημερινότητά του. Αν π.χ. θα σου έδινε τόσο προσοχή όσο παλιότερα ή όχι όταν έχει επιλογές για πολλές δραστηριότητες με άλλους, αν θα αισθανόσουν ευχαριστημένη με αυτό κτλ.

Πάντως δεν έχει νόημα να είσαι με κάποιον αν έχεις και τόση ανασφάλεια όσο εσύ. Τι πάει να πει δεν θα είσαι ποτέ σίγουρη; Αν δεν υπάρχει άνεση και εμπιστοσύνη σε ένα ζευγάρι, τι σχέση είναι αυτή; Θεωρείς ότι φταις εσύ που είσαι ανασφαλής, φταίει αυτός που σε έχει απογοητεύσει με την συμπεριφορά του, φταίει ότι πλέον δεν ταιριάζετε τόσο ή τι ακριβώς;

Λες ¨τον βλεπω χαρουμενο¨μετα την επανασυνδεση . Εσυ ομως εισαι χαρουμενη και πληρης? μαλλον οχι.

Quote:

---

Originally Posted by Sonia

Κανείς δεν μένει για πολύ κοντά σου από λύπηση, πόσο μάλλον στην ηλικία που είσαστε εσείς. Απλά λόγω των συνθηκών δεν έχετε δοκιμάσει και πολύ πως θα δουλέψει η όλη φάση στην πράξη. Εσύ π.χ. δεν του κάνεις σκηνές, αλλά ο λόγος που του έκανες σκηνές δεν υφίσταται και πολύ λόγω καραντίνας, αφού δεν είναι εκεί που ήθελε να είναι και δεν έχει την ελευθερία να είναι κοντά στους φίλους του για όσο θα ήθελε. Επίσης δεν τον ζεις από πιο κοντά να δεις πως θα φερόταν όταν θα είχε όλες τις επιλογές μπροστά του στην καθημερινότητά του. Αν π.χ. θα σου έδινε τόσο προσοχή όσο παλιότερα ή όχι όταν έχει επιλογές για πολλές δραστηριότητες με άλλους, αν θα αισθανόσουν ευχαριστημένη με αυτό κτλ.

Πάντως δεν έχει νόημα να είσαι με κάποιον αν έχεις και τόση ανασφάλεια όσο εσύ. Τι πάει να πει δεν θα είσαι ποτέ σίγουρη; Αν δεν υπάρχει άνεση και εμπιστοσύνη σε ένα ζευγάρι, τι σχέση είναι αυτή; Θεωρείς ότι φταις εσύ που είσαι ανασφαλής, φταίει αυτός που σε έχει απογοητεύσει με την συμπεριφορά του, φταίει ότι πλέον δεν ταιριάζετε τόσο ή τι ακριβώς;

---

Αυτό είναι που θέλω να παλέψω τώρα την ανασφάλεια και τον φόβο εγκατάλειψης. Δεν είμαι απογοητευμένη από εκείνον από εμένα είμαι που έκανα σκηνές χωρίς λόγο γιατί δεν υπήρχε πολύ σοβαρός λόγος για να κάνω θέματα.

Quote:

---

Originally Posted by Elenia781

Λες ¨τον βλεπω χαρουμενο¨μετα την επανασυνδεση . Εσυ ομως εισαι χαρουμενη και πληρης? μαλλον οχι.

---

Είμαι χαρούμενη που είναι μαζί μου αλλά έχω μεγάλη ανησυχία και φόβο μην ξανά σκεφτεί ότι μαλώναμε πολύ και θέλει παλι να φυγει.

Quote:

---

Originally Posted by Olya

Είμαι χαρούμενη που είναι μαζί μου αλλά έχω μεγάλη ανησυχία και φόβο μην ξανά σκεφτεί ότι μαλώναμε πολύ και θέλει παλι να φυγει.

---

αν θελει να φυγει καποιος φευγει.Τοσο απλα!

Είσαι εξαρτημένη συναισθηματικά μαζί του τόσο πολύ που ίσως να μην μπορείς να συνηδητοποιησεις αν πραγματικά θες να είσαστε ζευγάρι.σχέσεις αρχίζουν κ τελειώνουν κ μετά αρχίζουν άλλες κοκ. Εκείνος που θα μείνει κοντά σου είναι εκείνος που θέλει κι αν δε θέλει σημαίνει ότι δεν ταιριάζετε. σε φιλικές σχέσεις η σε ερωτικές το ίδιο συμβαινει. Αν μείνει μπορεί να σου κάνει καλό μπορεί κ κακό. Αν θέλει να φύγει κ φυγει μόνο καλό μπορεί να σου κανει.αρκει να βγάλεις τις παροπιδες

Quote:

---

Originally Posted by el.gre

Είσαι εξαρτημένη συναισθηματικά μαζί του τόσο πολύ που ίσως να μην μπορείς να συνηδητοποιησεις αν πραγματικά θες να είσαστε ζευγάρι.σχέσεις αρχίζουν κ τελειώνουν κ μετά αρχίζουν άλλες κοκ. Εκείνος που θα μείνει κοντά σου είναι εκείνος που θέλει κι αν δε θέλει σημαίνει ότι δεν ταιριάζετε. σε φιλικές σχέσεις η σε ερωτικές το ίδιο συμβαινει. Αν μείνει μπορεί να σου κάνει καλό μπορεί κ κακό. Αν θέλει να φύγει κ φυγει μόνο καλό μπορεί να σου κανει.αρκει να βγάλεις τις παροπιδες

---

Δεν ξέρω πως να μην είμαι εξαρτημένη και δεν έχω ούτε τα χρήματα ούτε τον χρόνο για ψυχανάλυση..απλά ελπίζω σε ένα καλύτερο αύριο και σε ένα καλύτερο μέλλον μαζί του και προσπαθώ με όλη μου την ψυχή να νιώθει καλά στην σχέση μας

Όχι, για να ελπίζεις σε καλύτερο μέλλον πρέπει να νιώθετε και οι δύο καλά στην σχέση. Όταν κάθεσαι και αγχώνεσαι και προσπαθείς, δεν νιώθεις καλά.
Κάτι σου χτυπάει καμπανάκι.

Γιατί να βασανιζεσαι... Ωραίο είναι όταν είσαι ο εαυτός σου κ αυτός ο εαυτός του κ ο συνδυασμος αυτός από μόνος του τροφοδοτεί την σχέση με ζωή κ συνέχεια. Εάν είσαι συνέχεια με το άγχος μην πεις κάτι που θα τον πειράξει κ φυγει θα δυστυχησεις

Quote:

---

Originally Posted by el.gre

Γιατί να βασανιζεσαι... Ωραίο είναι όταν είσαι ο εαυτός σου κ αυτός ο εαυτός του κ ο συνδυασμος αυτός από μόνος του τροφοδοτεί την σχέση με ζωή κ συνέχεια. Εάν είσαι συνέχεια με το άγχος μην πεις κάτι που θα τον πειράξει κ φυγει θα δυστυχησεις

---

Δύο μισι μήνες εχουν περάσει από όταν είπαμε να ξανά προσπαθήσουμε..δεν είναι πολλοί ώστε να ξανά ειμαι ο εαυτός μου..αυτό που με αποσυντονισε είναι ότι πάντα οι άλλοι παρακαλούσαν εμένα..και τώρα ξαφνικά βρέθηκα εγώ έτσι..είναι σαν κάρμα.. δεν θέλω να νιώθω κάτω..ήμουν πάντα από πάνω σε ολα

Quote:

---

Originally Posted by Sonia

Όχι, για να ελπίζεις σε καλύτερο μέλλον πρέπει να νιώθετε και οι δύο καλά στην σχέση. Όταν κάθεσαι και αγχώνεσαι και προσπαθείς, δεν νιώθεις καλά.
Κάτι σου χτυπάει καμπανάκι.

---

Με προσπάθεια όλα δεν γίνονται;

Προσωπικά στο θέμα των ερωτικών σχέσεων θεωρώ ότι όχι, δεν γίνονται όλα με προσπάθεια. Προσπάθεια σε κάτι έξω από τη σχέση που επηρεάζει τη σχέση, π.χ. αλλάξανε οι οικονομικές καταστάσεις ή νόσησε κάποιος συγγενής και για ένα διάστημα άλλαξε η ψυχολογία και η ζωή μας κτλ, εκεί νομίζω ότι ναι, με προσπάθεια αλλάζουν είτε οι εξωτερικές συνθήκες είτε ο τρόπος που τις αντιμετωπίζεις. Αντίθετα , όταν τα προβλήματα αφορούν καθαρά το "μεταξύ" του ζευγαριού, ξεκινάνε από "μέσα" από τη σχέση, αν πράγματι η σχέση έχει στέρεες βάσεις δεν απαιτείται συνεχής προσπάθεια. Λύνεται κάποιο πρόβλημα ή μία διαφωνία και πας παρακάτω χωρίς να προσπαθείς συνεχώς ή να το ψειρίζεις.

Quote:

---

Originally Posted by Sonia

Προσωπικά στο θέμα των ερωτικών σχέσεων θεωρώ ότι όχι, δεν γίνονται όλα με προσπάθεια. Προσπάθεια σε κάτι έξω από τη σχέση που επηρεάζει τη σχέση, π.χ. αλλάξανε οι οικονομικές καταστάσεις ή νόσησε κάποιος συγγενής και για ένα διάστημα άλλαξε η ψυχολογία και η ζωή μας κτλ, εκεί νομίζω ότι ναι, με προσπάθεια αλλάζουν είτε οι εξωτερικές συνθήκες είτε ο τρόπος που τις αντιμετωπίζεις. Αντίθετα , όταν τα προβλήματα αφορούν καθαρά το "μεταξύ" του ζευγαριού, ξεκινάνε από "μέσα" από τη σχέση, αν πράγματι η σχέση έχει στέρεες βάσεις δεν απαιτείται συνεχής προσπάθεια. Λύνεται κάποιο πρόβλημα ή μία διαφωνία και πας παρακάτω χωρίς να προσπαθείς συνεχώς ή να το ψειρίζεις.

---

Έχουν περάσει δυόμισι μήνες περίπου κ λόγου κορονοιου δεν έχουμε μπει στην κανονικότητα να κάνουμε πράγματα μαζί όπως τότε.. οπότε δεν επηρεάζομαι κ από αυτό κ ανησυχώ για το μετά;

Εσύ ξέρεις πως αισθάνεσαι, τι να σου πω εγώ;
Εγώ αν ένοιωθα καλά με τον άνθρωπό μου θα μου την έσπαγε που δεν μπορούμε να βρεθούμε κτλ, αλλά δεν θα είχα ανασφάλεια για τα αισθήματά του ή για το τι μέλει γενέσθαι.