Πως νιώθετε και τι σκέφτεστε όταν έχετε καταθλιψη;
Printable View
Πως νιώθετε και τι σκέφτεστε όταν έχετε καταθλιψη;
Συνεχεια εχω καταθλιψη, ακομη και εδω και τρια χρονια που παιρνω τα φαρμακα μου. Συνεχεια παρακαλαω να ψοφησω στον υπνο μου.
Οποτε εχω καταθλιψη η που θα σκεφτω οτι ειμαι αδιαφορος εμφανισιακα (κατω του μετριου) ειτε θα σκεφτω οτι ειμαι λειτουργικα αγραμματος.
Ετσι μου ερχεται να παρω ολα τα Ladose που εχω και να παω για πλυση στομαχου...
Γιατί μας στεναχωρείς βρε χάλια μαύρα. Βρήκες κι εσύ όνομα για το φόρουμ, πως σου ρθε. Ξέρω πως σου ρθε έχεις την χειρότερη γνώμη για τον εαυτό σου. Να ξέρεις αυτά που πιστεύουν οι άλλοι για μας δεν έχουν σημασία αλλά αυτά που πιστεύουμε εμείς για τον εαυτό μας έχουν μεγάλη δύναμη κ είναι αυτά που δημιουργούν την πραγματικότητα μας. Άρχισε Ν αγαπάς λίγο τον εαυτό σου να τον φροντίσεις λίγο.. Αν δεν το κάνεις εσύ ποιος θα το κάνει;
Γεια σου, σε εχω δει και αλλου να μου μιλας και το εκτιμω αυτο.Quote:
Originally Posted by el.gre
Το νικ μου Χαλια Μαυρα το σκεφτηκα την χειροτερη περιοδο της ζωης μου οταν προσπαθουσα καθε μερα να κανω αποπειρα.
Τωρα ο μονος λογος που δεν κανω ειναι επειδη μενω με την μητερα μου αλλιως θα το ειχα ηδη δοκιμασει και μπορει να τα καταφερνα.
Μισω τον εαυτο μου. Εχω καταντησει να πιστευω οτι ο Στηβεν Χοκινγκς ειχε πιο ολοκληρωμενη ζωη απο εμενα.
Τα χειρότερα για τον εαυτό μου σίγουρα...Quote:
Originally Posted by Katerinakir
Οι άλλες σκέψεις οκ, έρχονται και φεύγουν.
Δεν με ενδιαφέρει η εμφάνιση μου, τρώω μόνο από υποχρέωση για να ζήσω κι αυτό μερικές μπουκιές. Δεν έχω συγκέντρωση σε τίποτα και δεν μπορώ να απολαύσω επίσης καμία ασχολία που πρώτα μου αρεσε. Επίσης θέλω να κοιμάμαι συνέχεια για να μην σκέφτομαι τίποτα γιατί το μυαλό μου έχει μόνο σκέψεις αναξιότητας και αυτοκαταστροφής. Με εκνευρίζουν οι γύρω μου έστω κι αν μου απευθύνουν μια μικρή ερώτηση απορίας. Γενικά είναι να ανοίξει γη να σε καταπιεί. Εύχομαι να μην ρωτάς επειδή το έχεις εσύ ή κάποιος δικός σου αλλά από απλή απορία.
Έτσι ακριβώς και εγώQuote:
Originally Posted by Laila
Πλέον ελπίζω μόνο στα φαρμακα γιατι ο εαυτός μου και το μυαλό μου μαζί με τις σκέψεις μου, δεν μπορεί να τα καταφέρει.
Μια απο τα ίδια. γενικότερα, η κατάθλιψη είναι μια κλινική κατάσταση. δεν έχει συναισθήματα, πολλές φορές. είναι πολύ άσκημο.
Ναι όντως είναι πολύ δύσκολο. Δεν ξέρω πως το αντέχω. Μου ερχονται συνέχεια αναμνήσεις και εικόνες από αυτά που μου έλεγαν η αναμνήσεις που αγάπησα και στεναχωριέμαι. Είναι πολύ άσχημο, νιώθω πως δεν μπορεί να το καταλάβει κανείς και δεν μπορώ να περιγράψω αυτά που νιώθω μέσα μου. Επίσης έχω πολύ λάθος στάση σώματος και αυτό με ενοχλεί και με στεναχωρει, όπως νιώθω και πως το σώμα μου και το πρόσωπο μου έχει αλλάξει προς το άσχημο και αυτό δεν με αφήνει να πιστέψω στον εαυτό μου και να έχω αυτοπεποίθηση, όπου είναι πολύ σημαντικό. Αλλά το κυριότερο είναι πως δεν νιώθω!Quote:
Originally Posted by user
Νιωθω πως ειμαι άλλος άνθρωπος από αυτή που ημουν. Είμαι στα καλύτερα μουω χρόνια, στα 18 και βλέπω όλους τους άλλους που είναι καλα και στεναχωριέμαι για τον εαυτό μου που είμαι έτσι. Επίσης στεναχωριέμαι και γι υτο που ημουν γιατί λέω από μέσα μου όταν βλέπω κάποιον Ν ειναι καλά και εγώ λέω από μέσα μου οτι εγώ δεν μπορώ ν καταφέρω Ν γίνω παλι έτσι όπως ήμουν. Παρόλα αυτά επειδή βλέπω το καλό στους ανθρώπους πιστεύω πως θα γινω πάλι η αγνή και συναισθηματική που ημουν. Η γιατρός μου μου λέει πως αυτή η ευαισθησία με έκανε έτσι αλλά εγώ θέλω να επανέλθω σε αυτό γιατί μόνο έτσι ήμουν καλά με τον εαυτό μου. Δεν θέλω να παίρνω φάρμακα που με αλλάζουν.
Έχει κανείς άλλος κακη σταση σωματος, δηλαδή να κάθεται καμπυλωτα και να τον κάνει να νιώθει μειονεκτικά η μόνο εγώ είμαι τόσο χάλια;
Δεν μπορω να απολαύσω τίποτα. Δεν νιώθω.
Πως θα σου φαινοταν ναχεις κτθλψη και να παιρνεις φαρμακα γι αυτην επι 20 χρονια , οπως εγω , ας εχω να βγω με παρεα απο το 2005 , και νασαι κλεισμενος συνεχως στο σπιτι ........ οχι καλο,ε ? κι ομως , κανω υπομονη .....Quote:
Originally Posted by Χάλια Μαύρα
Quote:
Originally Posted by Katerinakir
Εχω ακριβως το ιδιο συμπτωμα απο το 2002 .......
Σε παρακολουθεί κάποιος γιατρός; είναι το ποιο σημαντικό να βρεις έναν...Quote:
Originally Posted by Macgyver
Επίσης έχω ακούσει πως μετά από κάποιον καιρό (τρεις μήνες συγκεκριμενα, ανάλογα και το φάρμακο) πρέπει να αλλάζεις φάρμακο γιατί σταματάει να σε πιάνει
Εμένα στην αρχή όταν με έβλεπαν οι ψυχίατροι στο αττικον, διαγνωστικα με σχιζοφρένεια και τώρα που πήγα σε ιδιωτική μου είπε πως εχω απλά καταθλιψη και συναισθηματική διαταραχή. Γι αυτό κι λέω πως είναι σημαντικός ο γιατρός.
Αν εχω βρει λεει, σε 3 εχω παει, ιδιωτες , ο τελευταιος που πηγαινω απο το 2010 καλος ειναι, παραλληλα παω και σε παιδικο φιλο γενικο παθολογο, με ειδικευση στην κτθλψη , αποτελεσμα δεν βλεπω , ειδα το 2010 αποτελεσμα απο το αντκθλκο σεροξατ, για 3 μηνες μονο , μετα ' επεσα' παλι ......εχω δοκιμασει οοολα ταντικαθπτκα , ssri , ssnri's , τρικυκλικα , ΜΑΟ , αλλαζαμε καθε 4 μηνες φαρμακο....δεν ειμαι κατα φαντασιαν ασθενης , και καταβαλλω και προσπαθειες , ακαρπες ομως., σε ψυχολογο δεν εχω παει ποτε ομως ....μην σε αποθαρρυνω , σε καποιους πιανουν τα φαρμακα ....Quote:
Originally Posted by Katerinakir
Επειδη δεν εχω διαβασει τα παλιοτερα ποστ σου, τελικα τι συμπερασμα βγαλατε με τους γιατρους; Οτι ειχες ενα μεμονωμενο ψυχωσικο επεισοδιο αλλα ηταν λογω εντονης καταθλιψης (οπως συμβαινει σε ενα ποσοστο) η οτι δεν περασες καν ψυχωσικο επεισοδιο;Quote:
Originally Posted by Katerinakir
Ναι τελικά επειδή είχα πάει σεζόν και εκεί πέρασα πολύ άσχημα επειδή ήμουν μικρή και με εκμεταλευοντουσαν όλοι στην δουλειά, εγώ γύρναγα με κλάματα και γενικά εκεί ήταν ένα καταθλιπτικο μέρος, το άλλο ήταν και ο πρώην μου που δεν με φρόντισε όπως έπρεπε γιατί ήταν εθισμένος στον τζόγο και δεν ταιριαξαμε ποτέ... οπότε επο την έντονη καταθλιψη μου γύρισε στο ψυχοτικο.
Λυπαμαι που περασες μια τοσο δυσκολη κατασταση. Οι πρωτοι γιατροι που σε ανελαβαν δηλαδη σου ειπαν οτι πασχεις απο σχιζοφρενεια και θα πρεπει να παιρνεις αντιψυχωσικα εφ' ορου ζωης;Quote:
Originally Posted by Katerinakir
Ναι και ακόμα παίρνω αντιψυχωσικα αλλ όχι τόσα όσα έπαιρνα στο νοσοκομείο, τα αντιψυχωσικα δεν βοηθανε την κατάθλιψη απλά σε κάνουν να μην νιώθεις. Τώρα παίρνω 400 mg solian και 40 mg seropram αλλά και πάλι την κατάθλιψη δεν την έχω ξεπεράσει γιατί ότι και να κάνω μου θυμίζει τα παλιά και εγώ στεναχωριέμαι. Παρόλα αυτά που πέρασα απ τον πρώην μου ακόμα τα σκέφτομαι και στεναχωριέμαι αλλά εκείνος προφανώς δεν με αγάπησε ποτέ γιατί όταν ήμουν χάλια απ τα αντιψυχωσικα απλά κοιμόμουν όλη μέρα και δεν έκανα τίποτα, αυτός και οι γονείς του είχαν παράπονα που δεν κάνω τίποτα από δουλειές γιατί εγώ όταν ήμουν καλα δεν έκανε κάνεις δουλειές περ από μένα. αλλά εγώ δεν ήταν που δεν ήθελε να το κάνω, απλά δεν μπορούσα... Και τελικά κατάφερα να αφήσω και το σχολείο γι αυτόν επειδή τον αγάπησα και ενιωθα συντροφιά και αγάπη γι αυτόν, έκανα τα πάντα για να ήταν καλά. Αυτός προφανώς τα ξέχασε και δεν τ εκτίμησε ποτέ.μολις με χώρισε βρήκε άλλη κοπέλα την οποία την έχει αφήσει έγκυος. Αλλά εμένα ποτέ δεν με ενοιαξαν τα λεφτά. Ακόμα και όταν δούλευα μου τα έπαιρνε όλα αλλά εγώ δεν έδινα βάση γιατί νιώθω πως δεν εχουν καμία σημασία. Όταν ήμουν εκεί στο νησί, στην Σαντορίνη για δουλειά εκείνος άλλαξε κι άρχισε να αλλάζει,δεν με φρόντιζε ήταν απόμακρος και κοίταζε μόνο Ν παίζει τζόγο. Εγώ στεναχωριουμουν και γι αυτό και μου έριχνε ευθηνες για μενα δηλαδή ότι εγώ τον έκανα να παίζει τζόγο επειδή ήμουν εγώ εκεί και ήθελε να με κρατήσει καλά, που αυτό δεν έγινε ποτέ γιατί ήταν εθισμένος και σίγουρα δεν έφταιγα εγω για αυτό. Όταν δεν ήμουν καλά μετά απ το επεισόδιο που έπαθα εκείνος με εκμεταλευουσε... Όσο και ν του μιλαγα όσες φορές κι αν τον βοήθησα αυτός ποτέ δεν το εκτίμησε, γι αυτό με αφησε με την πρώτη δυσκολία,δηλαδη μόλις σταμάτησα την δουλειά γιατί δεν ήμουν καλά. Μετά με έδιωξε γιατί προφανώς ήθελε μόνο λεφτά και με λίγα λόγια έχασα όλη την παιδική μου ηλικία (απ τα 15 που δούλευα μεχρι τα 17) και τελικά από αυτόν κατάφερα να γίνω έτσι. Τώρα απλά θέλω να συνεχίσω την ζωή μου και να επαναφέρω την Κατερίνα που ήταν καλά και συναισθηματική.
Και που ήθελε να βοηθήσει τους πάντες που ειχαν ανάγκη, είτε ζωα είτε ανθρώπους
Η καταθλιψη ειναι μια τρομαχτικη ασθενια ισως πιο πολυ λογο του οτι δεν μπορεις να εισαι συγουρος πωτε για το αν σταματαει, αν δλδ θεραπευτεις μια και καλη.
Απο την αλλη, μερικες φορες προσπαθωντας να παριγοριεμαι - αυτο μου το εχει πει ο γιατρος μου - βαζω στο μυαλο μου εικονες ονειρικες, υποθετικες για το πως ζουσαν οι συνανθρωποι μας που ειχαν καταθλιψη προ 200 χρονια ας πουμε. Για φανταστειτε τι θα περναγαν οι κακομοιροι τοτε !! καπου ειχα διαβασει οτι η εκκλησια θεωρουσε δεμονισμενους οσους ειχαν καταθλιψη, επειδη δεν ηθελαν το φως της μερας, εκλειναν δλδ πατσουρια κι τετοια η επειδη δεν ειχαν ορεξη για να σηκοθουν να πανε για δουλεια , τους ελεγαν τεμπεληδες ! δεμονησμενους και αλλα τετοια.
Βεβαια σαν καταθλιπτηκος που ειμαι σκεφτομαι το αλλο, ποσο ατυχος ειμαι που ζω στο σημερα, διοτις αν ζουσα στο 2100 για παραδηγμα θα υπηρχε καποιο φαρμακο που θα το επερνες και μονομιας θα σο εφευγε η καταθλιψη.
Αναρωτιέμαι αν όλοι εσείς που λέτε ότι έχετε κατάθλιψη κάνατε κάτι γι αυτό εκτός από τα φάρμακα. Η κατάθλιψη είναι το σύμπτωμα κ όχι η ασθένεια. Το μόνο που κανετε με τα χάπια είναι να φεύγει για λίγο το σύμπτωμα. Η ασθένεια συνεχίζει να κάνει την καταστροφική δουλειά της γι αυτό κάποιοι δε θα γίνεται ποτέ καλά.
Δεν μπορω και ουτε θελω πια να γινω καλα. Η ζωη μου ειναι κατεστραμμενη και τελειως γτπ εξαιτιας της μανας μου!Quote:
Originally Posted by el.gre
Το ξυδι κρασι δεν γινεται.
ευγε!!! μαλιστα, ειδες τελικα , μεσα σε ενα μηνυματακι βρηκες την λυση στη καταθλιψη , τσαμπα τοσα χρονια ανθρωποι οπως ο Γουιλιαμ Τσειμσ ,οΕρικ Ερικσον και ο Φροιντ σπαζαν το κεφαλι τους να βρουν λυση στα ψυχικα προβληματα των ανθρωπων !Quote:
Originally Posted by el.gre
Δυστυχως τα πραματα δεν ειναι τοσο απλα οσο νομιζεις, μακαρι να τα βλεπα και εγω ετσι, δλδ να μην ειχα προβλημα , αν και προσωπικα λογο του ευαισθητου του χαρακτηρος μου δεν θα εγραφα κατις τοσο ελαφρι . Η καταθλιψη χωριζεται σε πολλες κατηγοριες, υπαρχει η πιο απλη αυτη που περναει ο κοσμος με τις αλλαγες των εποχων ,οπου κανονικα λεγετε μελαγχωλια και οχι καταθλιψη αλλα για λογους που συμφερει μερικους ψυχολογους ,οπως καταλαβαινεται εννοω οικονομικος λογος, την βαφτιζουν λοιπον καταθλιψη. Απο εκει και περα τα πραγματα αλλαζουν προς το κακο, υπαρχει δλδ η κλινικη μορφη οπου κατα καποιο τροπο ο ασθενης εχει ορμονικες και δυσκολιες στην παραγωγη απο τον οργανισμο του καποιων ειδων προτεινων οπου μεσα απο τους νευροδιαβηβαστες του θα επρεπε να μεταφερθουν σε συγκεκριμενους υποδωχεις, για να μην κανω τον γιατρο, δες το σαν ενα ειδος ανεμιας αλλα του εγκεφαλου. Οταν λοιπον εχει καποιος τετοιο προβλημα δεν γινετε να μην παρει χαπια! το συγκεκριμενο ειδος καταθλιψης δυστυχως το φερω και εγω.
Σε βολεύει αυτό γιατί έτσι δε χρειάζεται να ξεκουνησεις κ να προσπαθήσεις, τα ρίχνεις σε αυτό το είδος κ καθάρισες. Αλλά σου έχω νέα.. Έχεις μείνει πίσω στις γνώσεις σου. Η χημεία του εγγεφαλου επηρεάζεται κι από αυτά που τρώμε κ από τις σκέψεις που αναμασάμε. Επίσης διάβασε για την νευροπλαστικοτητα τα θαύματα που κανειQuote:
Originally Posted by giorgos panou
Ο.Κ. τοτες να σταματησω να πληρωνω καθε τυχαιο επιστημονα που εφαγε τα χρονια του στα θρανια αλλα και στα μεταπτυχιακα και στα σεμηναρια ωστε να γνωριζει καθε καινουργια ανακαλυψη οπου κανουν οι συναδελφοι του και να ακολουθησω την δικη σου γνωση! , μαλιστα καλο θα ειναι να μην γινει μονο σε εμενα, να παυσουν πολλοι ανθρωποι να χαλανε λεφτα και να πηγαινουν σε θεραπευτες και σε ψυχειατρους, διοτις τι να λεει το οτι σπαταλησαν καμια πενταετια τουλαχιστον στα πανεπηστιμια, τι να λεει αφου υπαρχει το ιντερνετ και μπορεις να γνωριζεις τα παντα , ετσι δεν ειναι?Quote:
Originally Posted by el.gre
Συγνωμη που ειρωνευομαι αλλα ειναι ολιγον προκλητικο αυτο που γραφεις, διοτις ξεχνας το βασηκοτερο απο ολα, οτι καθε ανθρωπος ασθενης, ειναι σχεδον μοναδικη περιπτωση και θελει την δικη του ερευνα ,αρα την δικη του θεραπεια.
Οσο για την νευροπλαστικοτητα , και γενικα καθε νεα ανακαλυψη προσωπικα τις σεβομαι απολυτα και τις πιστευω, το προβλημα ομως ειναι οτι αφορα την ιατρικη , χρειαζεται χρονος για να κερδισει την εμπιστωσυνη αλλα και να περασει ολα τα τεστ, ολα τα πειραματα για να υπαρξει η αναγνωρηση απο την επιστημονικη κοινωτητα. Συγκεκριμενα η αδεια απο τον ΠΟΥ ειναι ισως οτι πιο γρηγορο μπορει να εχει και παλυε αργει!Αυτο το λεω διοτις εχουν υπαρξει πολλοι απαεωνες, ειδικα στην Ελλαδα εχουμε μεγαλη ιστορια σε κομπογιανητες. Ομως, δεν ειμαι κομπλεξικος, εαν ειναι κατι καλο μακαρι να βγει.
Ομως το δικο μου προβλημα ειναι συγκεκριμενο και λογο συνοσυροτητας το προβλημα μου ειναι περιπλοκο , κι δυστυχως ενας παραγον που θα βοηθουσε στην θεραπειαμου , η αποδωχη απο την κοινωνια δεν υπαρχει μαλιστα συμβαινει το αναποδο οπως βλεπετε και οι ιδιοι αποωτην δικη σας αντυμετοπιση που εχετε για παραδηγμα σε εμενα. Βεβαια το εχω πλεον ως δεδομενο και δεν στηριζω καμια ελπιδαμου στην κοινωνικοτητα μου.
Διαλέξεις γιατρών κ ψυχολογων παρακολουθώ μόνο που δεν είναι Έλληνες. Εγώ δεν είμαι κατά των φαρμάκων αλλά πιστεύω ότι βοηθανε μόνο να απαλύνει ο πόνος όχι να γιατρευτεις
καλο θα ηταν να μην συγκρηνεις τις γνωσεις σου με αυτες των γιατρων δεν το λεω για να σε προσβαλω, εξαλου φανταζομαι απο μονη σου θα καταλαβαινεις την χαοτικη διαφορα της δικης σου γνωσης με αυτες ενος πρωτοαιτους φοιτητη, αλλα στο λεω διοτις μερικα μελοι εδω μεσα τετοιες αφορμες ψαχνουν για να κανουν αναφορες και να σε μπλοκαρουν, απο εμενα παντος δε κινδηνευεις στο λεω ξεκαθαρα.Quote:
Originally Posted by el.gre
Τα φαρμακα που αναφερεις , αυτα δλδ που απαλυνουν τους πονους δλδ λεγοντε παυσιπονα αναλγυτικου τυοπου συνηθως , ειτε οποιουχα ειτε οποιοειδοι , δεν ειναι φαρμακα οπου γιατρευουν .Υπαρχουν ομως πολλα φαρμακα οπου γιατρευουν διαφορες ψυχικες ασθενιες, αν τωρα ,εδω που εχει σχεση δλδ με την καταθλιψη θα πρεπει πρωτα ο γιατρος να κανει διανωση ,να δει δλδ ποιο ειναι το προβλημα, δεν ειναι για ολους τα ιδια φαρμακα, αλλος μπορει να εχει θεμα με τους αναστολης σερωτονινης, αλλος με την ντοπαμινη, αλλος με τους νευροδιαβιβαστες αυτων, για καθε λοιπον τετοια περιπτωση ειναι και διαφορετικο φαρμακο, δεν ειναι απλα τα πραματα και ειναι πολυ αδικο να τα ξεφτυλιζουμε ετσι, απλα.
Εγω δεν ανέφερα φαρμακα ίσα ίσα αυτό που λέω είναι μια φυσική μέθοδος που την εφαρμόζουν ψυχολόγοι λέγεται γνωσιακη συμπεριφορικη
γνωσιακή συμπεριφορική, τη προτιμώ κι εγώ απο τη διαλεκτική, είναι πιο εφαρμόσιμη.
τον πόνο μαλακώνει το ποτό-όχι μόνο το αλκοόλ, και ο καφές και η σοκολάτα κλπ, το φαγητό, η γυμναστική, το παιχνίδι, μια κουβέντα με ένα φίλο, τέτοια πράγματα. τα φάρμακα είνα κάτι πολύ σοβαρό και είναι για να θεραπεύσουν μια κλινική κατάσταση. κι επίσης δεν είναι απαραίτητα πάντα.
Δεν μπορω να σταματήσω να σκεφτομαι, ενώ παλιά ίσχυε το άκρως αντίθετο, είχα ένα καθαρό μυαλό και μια καθαρή ψυχή.
Κανένας μας δεν μπορεί συνέχεια σκεφτόμαστε. Εγώ δεν σκέφτομαι μόνο όταν τρέχω η όταν βρω μια ασχολια που θα με απορροφήσει η μία καλη ταινία ή ένα καλό βιβλίο. Βρες κάτι που να σ αρέσει για να απασχολείς το μυαλό σου με κάτι αλλο.Quote:
Originally Posted by Katerinakir
H καταθλιψη προκαλεί και λάθος στάση σώματος;; αισθάνομαι πολύ άσχημα σωματικά
Καλησπέρα Κατερίνα θα είμαι αυστηρή μαζί σου, πρώτον ήσουν 15 χρονών πράγμα όχι τόσο ώριμη και λογική, αποφάσισες να είσαι με έναν άνθρωπο που το μόνο που τον ένοιαζε ήταν η πάρτι του και τίποτα άλλο και φαίνεται και από τους γονείς του που επισεις ήταν ότι να ναι, δεν ξέρω άμα από τέτοια ηλικία έμενες μαζί του πράγμα πολύ λάθος αν έγινε, και τι έκανες πέταξες στον τοίχο στην κυριολεξία τον εαυτό σου τον μείωσες όσο δεν πάει, του πήρες με την βία την μάθηση την ελευθερία γενικά και του λόγου (δηλαδή να μην μιλάς να μην λες την γνώμη σου ή το τι πιστεύεις} δεν σε προστάτεψες, δεν σε στήρηξες, και μέχρι σήμερα ακόμα μετά συγχωρήσεως σε έχεις χεσμενη, ούτε η συναισθηματική Κατερίνα μπορεί να σε βοηθήσει γιατί δεν υπάρχει τόσο απλά, και ακόμα εξακολουθείς να σκέφτεσαι ένα άτομο που απλά δεν είχε κανένα λόγο να βρίσκεται και σαν σκέψη στην ζωή σου, μπορεί να είναι τέρμα μ... ακας, αλλά την ζημιά δεν την έκανε 100% αυτός αλλά εσύ έγινες αυτός πήρες το φερσημό του και βαράς ανελέητα τον εαυτό σου, και όλα αυτά γιατί?Quote:
Originally Posted by Katerinakir
Τα χάπια δεν πρόκειται να σε βοηθήσουν οταν εσύ δεν έχεις καμία επικοινωνία με τον εαυτό σου!
Πρέπει όλα να τα ξεκινήσεις από την αρχή να γίνεις η Κατερίνα που σέβεται τον εαυτό της, θα εμπλουτίσει με γνώση το μυαλό της, θα της παρέχει ασφάλεια και προστασία, δεν θα αφήσει κανέναν να την εκμεταλευεται, θα δουλεύει για την πάρτη της θα έχεις το δικό σου πορτοφόλι και θα κάνεις πράγματα για σένα είτε για εμπειρίες είτε για γνώση είτε για να βοηθήσεις ανθρώπους η ζώα (ΠΟΥ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΆ ΤΟ ΧΡΕΙΆΖΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΌΧΙ ΝΑ ΕΊΣΑΙ ΤΟ ΚΟΡΌΙΔΟ ΚΑΙ ΤΟ ΠΟΡΤΟΦΌΛΙ ΤΟΥ ΚΑΘΕΝΟΣ) θα σε ταΐζεις,θα σε πλένεις, θα σου παρέχεις ζέστη, καθαρό νερό όλα που σου αξίζουν να έχεις.
Δεν γνωρίζω την ηλικία σου τώρα λογικά είσαι ποιο μικρή ηλικία από εμένα, οπότε συνελθε και ξεκινά για σένα..!
Εγώ καμπουριαζω κυρίως παλαιότερα όταν κάθομαι, τώρα όχι τόσο! Αλλά να σου πω και κάτι άλλο είσαι 18 εάν δεν κάνω λάθος, τώρα ξεκινάει η ζωή για εσένα και πας να την πετάξεις στα σκουπίδια, ξέχνα το παρελθόν δεν αλλάζει κοίτα το παρόν, ότι λάθη και να έκανες άστα πάει πέρασαν, εάν δεν θελήσεις να βοηθήσεις εσύ τον εαυτό σου κάνεις δεν πρόκειται να το κάνει!!! Όχι ότι εγώ έχω λύσει τα προβλήματα μου όχι, τρία περίπου χρόνια που ταλαιπωρουμε με τα δικά μου ψυχολογικά προβλήματα που δεν είναι μεγάλα και καταβαθως το ξέρω αυτό, μένω εκεί στάσιμος το μεγαλύτερο λάθος είναι να βάλεις μια ταμπέλα για το εαυτό σου και να αναπαυτεις εκεί!!! Κοίτα να προσπαθήσεις από εδώ και τώρα να αρχίσεις να βλέπεις αλλιώς τα πράγματα, το πρόβλημα σου δεν λέω ότι είναι εύκολο σε καμία περίπτωση ούτε είμαι στην θέση σου αλλά βάλε λίγη νότα αισιοδοξίας, λίγη λάμψη στην ζωή σου, πήγαινε τελείωσε το σχολείο, θα κάνεις και παρέες εκεί, βρες κάποια δουλειά βήμα, βήμα και καμιά δραστηριότητα, τρέξιμο, ποδήλατο και όλα θα πάνε καλά, θα πάρεις και τα φάρμακα βέβαια αφού χρειάζονται! Άντε περιμένω το 2021 να μας έχεις καλύτερα νέα για εσένα!!
Σας ευχαριστώ πάρα πολύ όλους για την στήριξη! Δεν ξέρω τι άλλο να πω ελπίζω και εγώ το 2021 να είμαστε όλοι και όλα καλά. Όσο για εμένα πραγματικά τα έχω πετάξει όλα στα σκουπίδια, ότι και να μου λένε οι άλλοι εγώ δεν νιώθω, δεν ξέρω πως αλλιώς να το εξηγήσω. Πιστυεω πως θέλω πάλι νοσηλεία αφού είμαι έτσι και σκέφτομαι και αυτό καταστροφικά. Μιλάω με τους δικούς μου, μου λένε τα καλύτερα λόγια πως είμαι καλύτερα και πως εχω όλη την ζωή μπροστά μου αλλά εγώ δεν έχω καμία πίστη σε μένα και νιώθω πως τίποτα δεν μου κάνει καλό αλλά ούτε και εγώ μπορώ να κάνω καλό. Νιωθω καλα μόνο όταν βοηθάω κάποιον που το έχει ανάγκη αλλά τώρα δεν δουλεύω οπότε ούτε αυτό μπορώ να το κάνω. Πέρασα πολύ δύσκολα και τώρα που έφτασα τα 18 έπρεπε να ξεκινήσω την ζωή όλα μου εχουν πάει ανάποδα και μου φαίνονται όλα βουνό. Η θα κάνω κακό στον εαυτό μου γιατί νιώθω πως κάνω και τους άλλους να νιώθουν άσχημα για εμένα και δυστυχώς όλα τα βλέπουμε όπως είμαστε.