θα ηρεμησω ποτε τελειως?

Χριστος Ανεστη σε ολους....Θελω να εκφρασω και εγω την απορια μου,Εδω και 3 χρονια παλευω με κρισεις πανικου,αγοραφοβια,νοσοφοβ ια και ο,τι αλλου ειδους φοβια υπαρχει.Τα συμπτωματα ηταν παρα πολυ εντονα καθως ολη η μερα ηταν μια κριση.Δεν ζουσα ,φοβομουν να αναπνευσω.Ημουν μια ζωντανη νεκρη και περιμενα καθε μερα ποτε θα ερθει η στιγμη για να με πανε σε ψυχιατρικη κλινικη.Παλευα καθημερινα με με υπομονη και επιμονη.Δεν ηθελα να με νικησει και χωρις φαρμακα καθως ηθελα να κανω ενα παιδακι με τον αντρα μου.Μονο με ψυχοθεραπεια και τη βοηθεια του αντρα μου αλλα προπαντων με τον δικο μου αγωνα τα καταφερα και το ξεπερασα.Εδω και 6 μηνες ειμαι καλα μπορω και ζω ξανα και εχω και ενα αξιολατρευτο μωρακι 2 μηνων το οποιο μου ξαναεδωσε ζωη.Το θεμα ειναι πως ενω ειμαι καλα και δεν εχω κρισεις πανικου ,ειμαι μια φυσιολογικη κοπελα,καποιες στιγμες ερχονται καποια συμπτωματα απο την τοτε κατασταση και μου χαλανε τη διαθεση.Δεν με τρομαζουν οσο παλια ομως δεν παυουν να με φοβιζουν αρκετα και να μου θυμιζουν το τι περασα,Και το ερωτημα ειναι ,θα φυγουν ποτε τελειως ολα αυτα τα συμπτωματα?Αφου ειμαι καλα γιατι δεν με αφηνουν υσηχη?Ποσο ακομα πρεπει να με ταλαιοωρουν?Θα ερθει αραγε η μερα που δεν θα αισθανομαι το παραμικρο συμπτωμα και ολα θα ειναι παρελθον?

οσο τα θυμασαι θα σε θυμουνται

ax mina mou,exeis dikio...dustuxws einai polu duskolo na xefugoume apo auton ton faulo kuklo...
na sou zhsei k to aggeloudi sou,auto thanai h dunamh sou twra k h zwh sou olh!!

Μίνα μου αυτό που περιγράφεις μου δίνει ιδιαίτερη χαρά γιατί αύριο ξεκινάω επιτέλους θεραπεία και έχω τις αμφιβολίες μου για το πότε θα γίνω καλά και αν θα γίνω καλά.Οι φοβίες είναι πλέον κομμάτι στην ζωή μου. Άσχημο φυσικά.Και νιώθω πως δεν θα αντέξω για πολύ ακόμα να ζώ έτσι.Μέσα σε 4 τοίχους κλεισμένη και να μην μπορώ να κάνω τίποτα!Αν έγινες εσυ καλά, γιατί να μην γίνω και γω.Σωστά?Μου δίνει ελπίδα.όσο για την απορία σου αν θα ηρεμήσεις ποτέ, δεν μπορώ δυστυχώς να σου απαντήσω.Εύχομαι πάντως να γίνει σύντομα και όλα αυτά να διαγραφούν εντελώς απ το μυαλό σου.!!!Αχ αυτό το μυαλό!!!!!!!!

joanna mou glukia sou exw steilei mhn sto u2u,to eides?

τζοανα μου αφου πηρες την αποφαση να ξεκινησεις θεραπεια να σαι σιγουρη οτι εχεισ παρει ηδη τον δρομο της λυτρωσης .Ειμαι σιγουρη οτι μετα απο λιγο καιρο θα αρχισεις να βλεπαεις διαφορα στον εαυτο σου απλα θελει λιγη υπομονη.Το αγγελουδι μου ειναι αυτο που μου δινει δυναμη και νιωθω πολυ περηφανη για τον εαυτο μου που εχω καταφερει να τα ξεπερασω και να κανω και ενα παιδακι με φυσιολογικο τοκετο χωρις αναισθησια.Δεν πιστευα ποτε οτι θα τα καταφερνα τοσο καλα.Ομως οι στιγμες του πισωγυρισματος δεν παλευονται...Haniel να σαι καλα ομως μαλλον εκανες λαθος το μηνυμα το στειλες σε μενα οχι στη τζοαννα.

minaki..se sena..nthela na steilw u2u..to eides?

mina31,

συγχαρητηρια για την μεχρι τωρα πορεια σου. Και για την εξελιξη με τους πανικους, αλλα κ για το μωρο σου...Να σου ζήσει:)

Σε οτι αφορα τα συμπτώματα που επιστρέφουν, περα απο το να σου θυμιζουν μια παλιοτερη θλιβερη κατασταση σου, σου λένε κατι άλλο? Ειναι πραγματα περα απο τα συμπτωματα αυτα που σε προβληματιζουν?

Με την ψυχοθεραπεια υποθέτω θα εμαθες καποια πραγματα για σενα παραπανω, θα ειδες ισως τί αντιπροσωπευουν οι φοβοι σου, που ακουμπάνε....Τωρα, υπάρχει κατι που ακουμπαει σ αυτους σου τους φοβους ή τις ανησυχιες?

Σοφια μου να σαι καλα .Δεν εχω μπει στη διαδικασια να σκεφτω βαθυτερα γιατι εχω ακομα καποια συμπτωματα γιατι φοβαμαι οτι θα τους δωσω τροφη και θα ερχονατι ολο και πιο συχνα.Πιστευω με την αδιαφορια, οσο μπορω βεβαια,ειμαι καλυτερα.Σιγουρα απο καπου πηγαζουν ομως ειλικρινα εχω κουραστει τοσο πολυ σκεφτοντας ολα αυτα τοσα χρονια που δεν εχω την διαθεση να ασχολειθω.Ισως κανω λαθος γιατι περιμενω να φυγουν ως δια μαγειας ομως νιωθω οτι δεν μπορω,εχω φτασει στα ορια μου...

Υπαρχει περιπτωση η σχεση με τον συντροφο μας να επηρεαζει τις κρισεις πανικου.Οταν υπαρχουν τσακωμοι κ νιωθεις πολλες φορες οτι δεν μπορεις να επικοινωνησεις επηρεαζει αρνητικα τα ψυχολογικα μας?

vre su mina ennoeitai auto....edo kala na sai kai se epireazei,poso mallon na eisai agxodeis i na exeis stenaxories.....opos kai na xei min ta pairneis ola polu prosopika..xalarose kai ola tha pane kala:))

Τι να κανω ομως που υπαρχει μια κατασταση που δεν μπορω να αλλαξω.Ισως γιαυτο να μην μπορω να ηρεμησω απο ολα τα συμπτωματα.Ειμαστε εντοπνοι χαρακτηρες κα οι δυο και υπαρχει συνεχως ενταση.Ξερει ολα οσα περασα κα ομως δεν κανει κατι.Νιωθω οτι ζηταω παραπανω απο οτι μπορει να μου δωσει

an kai eidikos den eimai,ego tha ton afina piso..kai gia emena kai gia ekeinon..an dld uparxei monima asunnenoisia kai ginomai kommatia den exei noima.....otan teleionei kati to afinoume piso kai kratame mono ta thetika tou....an omos einai mia apli fasi palepse to.....den einai kako na arxiseis na asoleisai kurios mazi tou.....ksekollaei kai to mualoudaki......trust me.....:))))

Δυστηχως δεν ειναι μια φαση ειναι μονιμη ασσυνενοησια.Ομως τον αγαπαω κα με αγαπαει απλα δεν μπορουμε να καταννοησουμε ο ενας τια αναγκες του αλλου.Τον αγαπαω πολυ ομως δεν μπορω μια ζωη να καταπιεζω τις αναγκες κα τα θελω μου επειδη δεν ειναι του χαρακτηρα του.Μου εχει σταθει στον αγωνα που κανω για να γινω τελειως καλα με τα ψυχολογικα,ομως μου κανει χειροτερο κακο να μην ικανοποιουνται οι συναισθηματικες μου αναγκες.Ειμαστε τελειως διαφορετικοι και ομως υπαρχει αμφοτερη αγαπη.Πως εξηγειται αυτο?

eterwn ekaterwn....den exei simasia auto..an loipon ton agapas,ksekina na ton akous....na ton katalaveis kai esu ligaki...epipleon gia emena to sosto se mia sxesi einai na kanei o kathenas auto poy noiothei..allios den einai sxesi alla katapiesi....;);););)

Να σαι καλα βρε ντινι ειναι πολυ τυχεροι αυτοι που σε εχουν κοντα τους.Σε ευχαριστω πραγματικα που ασχολεισαι .Ειναι ενα προβλημα ονως που δεν εχει λυση τουλαχιστον γιατ τωρα.Εξαλλου ειναι επιλογη μου και θα πρεπει να τη στιριξω.Δεν αρκει ομως η αγαπη για να συμβιωνουνε 2 ανθρωποι ευτυχισμενα.Χρειαζονται και αλλα πραγματα.Τον ακουω και τον καταλαβαινω ομως μονο εγω?Νιωθω και λιγο μ------ς να προσπαθω μονο εγω.Τελος παντων πολυ σε κουρασα με τα προβληματα μου.Εσυ ειχες κανει καθολου ψυχοθεραπεια?Τον φοβο της λιποθυμιας τον εχεις ξεπερασει τελειωςκαι τις ζαλαδες?Εχω τα εχω ακομα λιγο ομως δεν τα αφηνω πλεον να με τρομαζουν τοσο οσο παλια

katholou den me kourases..min anisuxeis....oxi psuxotherapeia den ekana pote.....ta vrisko moni mou me ton eauto mou..eksallou pisteyo pos gia na to kseperaseis prepei na ta vreis esu me ton eauto sou...oti kai na sou lene oi psuxologoi an den prospathiseis monos sou den ginetai tpt.....
os pros tin lipothumia gia na eimai eilikrineis,akoma kapoies fores to fovamai apla tolmao pleon...dld gia na sou doso na katalaveis skeftomai to eksis.....apo tote pou to epatha fovomoun min lipothumiso alla stin pragmatikotita poses apo autes tis fores lipothumisa?kamia...opote giati na ginei tora?einai toso aplo...esu mina mou lipothumises pote?an oxi giati na to fovasai?afou den sumvainei en telei....
pleon thelo na noioso na ziso dunata ti zoi pou leei kai to asma...:)))))))))

Εχεις δικιο αν εσυ δεν τα εχεις βρει με τον εαυτο σου τι να σου κανει και ο ψυχολογος.Παντως εμενα με βοηθησε παρα πολυ και με εκανε να αταλαβω απο που πηγαζουν ολα αυτα τα προβληματα.Οχι οτι αλλαξε κατι που το εμαθα απλα ετσι για να μην νομιζω οτι ηρθαν ουρανοκατεβατα.εΓΩ ειχα λιποθυμησει 2 φορες πανω σε κριση πανικου για δευτερολεπτα ομως οχι κανονικη λιποθυμηα.Ακομα ομως με πιανουν τασεις αλλα τις ελεγχω με το να τολμαω και εγω.Δεν μπορουσα νακατεβω για ψωνια στην αγορα γιατι με επιανε ασταθεια και ταση λιποθυμιασ .Απο τον φοβο που ημουν μονη.Τωρα κατεβαινω μονη μου οχι τελειως ανετα αλλα τα καταφερνω μια χαρα.Σε βοηθησε καποιος εσενα οσο περνουσες αυτες τια καταστασεις?

emena me empsuxone-empsuxonei to agori mou se olo auto...an den itan ekeinos den ksero pos tha itan ta pragmata...me voithaei omos para polu...einai polu kalos mazi mou k me noiazetai polu......apla kai emeis eixame kapoia provlimata...en telei katalava pos ego den ton katalavaina..prospathouse na me voithisei kai ego imoun stin kosmara mou.....
tasei lipothumias eixes dld oxi lipothumia.....den tavliastikes(me tin kali ennoia););)

Τασεις λιποθυμιας ειχα αλλα συνεχως.Τωρα θα το αισθανθω σε πολυ στρεσογονες καταστασεις.Ευτυχως που εχεις και κεινον διπλα σου γιατι οταν εχεις καποιον να τα μοιταζεσαι γινονται πιο ευκολα καπιοα πραγματα.Και ο αντρας μου με βοηθαει δεν λεω και με αγαπαει ομως ολα αυτα που αισθανεται τα κραταει μεσα του μην του φυγουν.Δεν τα εκδηλωνει.Εσενα σου δειχνει το ποσο δε νοιαζεται γιατι και αυτο ειναι σημαντικο.Δεν αρκει να το λεμε αλλα και να το δειχνουμε
.Οταν ομως δεν ειμαι ηρεμη μεσα μου και συνεχως νιωθω εκνευρισμο ή ελλειψη τρυφεροτητας ερχονται και τα συμπτωματα του αγχους και του στρες.

isos omos kai ekeinos na prospathei na sou deiksei kati mesa apo tin stasi tou...to exeis skeftei auto?exeis skeftei mipos ponaei kai autos etsi pou se vlepei na talaiporise?merikoi anthropoi den deixnoun ta sunaisthimata tous...auto omos den simainei pos den exoun glukia mou.....i iremia prepei na erxetai apo mesa sou..an esu eisai kala tipota den mporei na se xalasei......auto einai dedomeno......
voithise ton gia na se voithisei,merikes fores apla kai mono mia agkalia dinei tin lusi.....dokimase,den exeis tipota na xaseis.....

εχω δοκιμασει τα παντα καλη μου,ειναι ομως ετσι ο χαρακτηρας του κ δεν αλαζει.Πρεπει μαλλον να τοπαρω αποφαση και να μην περιμανω πλεον τιποτα απο μερια του.ΘΑ πρεπει ομως να καταπιεσω και να αρνηθω τις συναισθηματικες μου αναγκες.Ποτε απο παιδι δεν ειχα νιωσει τρυφεροτητα απο τους γονεις μου δεν ηταν του τυπου τους ετσι περιμενα κ εγω απο τον αντρα μου να μου καλυψει αυτα που δεν ενιωσα.Και απο οτι φαινεται λαθοςπεριμενα.Πολλες φορες νιωθω σαν να ζητιανευω μια καλη κουβεντα.Η ηρεμια που γραφεις ερχεται μεν απο μεσα μας ομως οταν δεν εισαι κ με τον ανθρωπο σου καλαπως να αισθανεσαι ηρεμη.ΛΕΝΕ ΟΤΙ ΜΙΑ ΑΓΚΑΛΙΑ Κ ΕΝΑ ΧΑΔΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΑΝΤΙΚΑΤΑΘΛΙΠΤΙΚΟ...

Αχ αυτοι οι αντρες μας εχουν καψει.Και γω απο τοτε π ειμαι παλυ με τον δικο μου(εχουμε χωρισει 2 φορες ) με πιανουν παλυ κρισεις.γιατι δεν μαφηνει υσιχια?πριν κανενα μισαορω εσθανομουν οτι θα με πιασει κρισηκαι πιρα ενα ζαναξ των 0.25 και ισα ισα την προλαβα,με επιασε βεβαια την ωρα π αρχισε να δρα το φαρμακο νομιζω.πωπω απαισιο ειναι οσες φορες κιαν το παθω γμτ
ετρεξα αμεσως στην τουαλετα και αδιασα το εντερο μου και κρατιθικα να μην κανω εμετοκαι βγαλο το ζαναξ.πυστεω να μην οαθω εξαρτηση με τοσο μικρη δοση γιατι την βδομαδα μια το πολυ δυο φορες περνω να ηρεμησω λιγο.ειμαι συνεχεια στην τσιτα.
ακομα νιωθω καπως απεσια.τρεμω κ αναγολιαζω. :(

kali mou panikoula eisai sigouri pos auto einai krisi panikou?pote den mou exei sumvei kati tetoio...alla na mou peis sto kathena vgainei diaforetika...apo tin alli ego exo na po to eksis..oti den sas kaleiptei bgalte to apo ti zoi sas...min perimenete na ftiaksete kanena anthropo....apaitiste osa sas anikoun kai thelete..me liga logia parte ti zoi sta xeria sas kai min mizeriazete gia kanena logo:)))

Καλησπέρα και χρόνια πολλά σε όλους. Δυστυχώς έτσι είναι, δεν μπορούν να σε στηρίξουν
πάντα οι δικοί σου. Εγώ όπως είχα γράψει και πριν λίγο καιρό μίλησα στον άντρα μου για το πρόβλημά μου, πολύ άγχος αλλά και άγχος όταν βρίσκομαι με άλλο κόσμο(μάλλον κοινωνική φοβία). Μου είχε πει ότι δεν το καταλαβαίνει και δεν μπορεί να με βοηθήσει. Τουλάχιστον έκανα
το βήμα και έκλεισα ραντεβού σε ψυχίατρο τον άλλον μήνα.
Βλέπω ότι χειροτερεύει κατάσταση. Κάθε μέρα τα ίδια. Μόνο σπίτι με οικεία άτομα μπορώ να είμαι καλά. Και δυστυχώς ακόμα καταφεύγω στην κατανάλωση αλκοόλ όταν είναι να αντιμετωπίσω κάποια κατάσταση, όπου θα παραβρεθώ π.χ σε κάποια παρέα, διότι θα με πιάσουν τα τρέμουλα, ταχυπαλμίες, κατι σαν τικ. Δεν μπορώ να πηγαίνω πουθενά.
Το Πάσχα ήμασταν καλεσμένοι, συνολικά γύρω στα 20 άτομα σε κάποιο τραπέζι, δεν ήπια
τπτ προσπάθησα να το παλέψω. Έλεγα ότι θα καθίσω στο τραπέζι να φάω ήρεμα ανάμεσα σε
τόσα άτομα. Δυστυχώς δεν μπόρεσα, έτρεμαν τα χέρια μου, αισθανόμουν το κεφάλι μου να ζεσταίνεται, ήθελα επιτέλους να τελειώσει αυτή η παρέα και δεν έφαγα σχεδόν τπτ.

Και εγώ Μήνα μου αναρωτιέμαι, χαίρομαι βέβαια πολύ που θα πάω επιτέλους σε κάποιον ειδικό, αναρωτιέμαι όμως θα καταφέρω ποτέ να ξεπεράσω τις φοβίες μου και να ζήσω επιτέλους φυσιολογικά?

Χρισση μου δεν εχεις ομως πραγματικα αναγκη να ακουσεις εναν καλο λογο απο τον αντρα σου?Δεν σου λεω οτι σε καταλαβαινει σιγουρα οχι γιατι ολα αυτα ειναι αγνωστα για αυτον οπως και για τον δικο μου,δεν μπορει ομως να σου δωσει μια αγκαλια κα να πει ειμαι διπλα σου.(Δεν μιλαω μονο για τον δικο σου αντρα αλλα και για τον δικο μου και για ολους τους αντρες που δεν μπορουν να καταλαβουν τις γυναικες τους που περνουν μια δυσκολη κατασταση).Στον ψυχιατρο θα πας γιατι?Για ψυχαλαλυση?Ψυχολογο δεν θα πρεπε?
Πανικουλα αφου εχετε χωρισει ηδη 2 φορες και με το που τα ξαναβρεικατε σε πιανουν κρισειςς γιατι ολο αυτο?Γιατι ξαναγυρισες σε αυτον ?Συμφωνω απολυτα με την NTINI ομως σε εναν γαμο ειναι δυσκολο να παρεις τη ζωη στα χερια σου και να αλλαξεις και πολλα πραγματα.Ειδικα οταν υπαρχει παιδι.Σε αυτην την περιπτωση θυπαρχουν 2 εκδοχες.Ή κανεις υπομονη και δεχεσαι την κατασταση καταπιεζοντας τις αναγκες σου και το εγω σου,ή κανεις την επανασταση σου φευγοντας απο μια κατασταση που δεν σε γεμιζει ,διαλυοντας την οικογενεις σου.Καλα και οταν εχει παψει να υπαρχει αγαπη ειναι πιο ευκολο ,οταν τον αγαπας ειναι το δυσκολο ναι μεν θελεις καπιοα αλλα πραγματα απο αυτον αλλα δεν θελεις και να τον χασεις και να τα ψαξεις αλλου.

ειπε οι θα διορθωθει γιαυτο θελω να του δοσω κ αλλη μια ευκερια.

Καλα εκανες κα του εδωσες μια ευκαιρια αν ατον αγαπας ομως δεν μπορει να γινεται συνεχεια αυτο.Να δινεις ευκαιτιες εννοω.Σε βοηθαει με αυτην την κατασταση που αντιμετωπιζεις?\\ πανικουλα?

οχι αλλα δεν μπορω να ειμαι και μονη.και σε συκγριση με τον προιν αντρα μου αυτος ειναι ανωτερος σε ολα.ουτε μου μιλαει ασχημα ουτε χτυπαει ουτε τεμπελης ειναι.αν δεν με ηθελε πισω δεν θα ξαναγυριζα παντως ειχα σβισει και το κινητο του..ειμαι ερωτευμενη μαζι του νομιζω ,δεν τον αγαπαω ακομα.

ειναι πολλα π με ενοχλουνε ομως πανω του και δεν βλεπω να υπαρχει μεγαμη συνεχεια.
1 δεν θελει να βγενουμε για καφε γιατι ειναι μεγαλος για τετια .,ενω προτημαει να βγενει για ρακες με φιλους
2 δεν σηκωνει το τηλ οτα τον περνω και εινε με φιλους
3δεν μου κανει δωρακια χχιχιχι
πυστεω ολα αυτα να τα αλλαξει.θα του τα πω απο κοντα οτι με ενοχλουν αυτα πανω του.

αυτο ειναι για οσους φοβουνται τις κρισεις πανικου....βοηθαει αρκετα πιστευω..:):)
:)

Πόσο κακές είναι ; Αισθάνεσαι σαν να χάνεις το μυαλό σου ; Νοιώθεις σαν να τρέχεις να κρυφτείς από τον ίδιο σου τον εαυτό ; Φοβάσαι ότι μπορεί να τρελαθείς ;

ΕΧΩ ΒΡΕΘΕΙ σ` αυτή τη θέση!!! Τώρα ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΕΚΕΙ πια και θέλω να μοιραστώ μαζί σας πώς το κατάφερα. Δεν πουλάω κάτι. Απλά παρατήρησα ΤΟΣΕΣ ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ τις εμπειρίες που ο ίδιος είχα σε φίλους και άλλους που χρειάζονταν βοήθεια, κι έτσι αποφάσισα να τα γράψω ΑΚΡΙΒΩΣ ΕΔΩ, σε αυτή την ιστοσελίδα όπου ο καθένας μπορεί να τα διαβάσει.

Αυτή είναι μια αποτελεσματική μέθοδος πλήρους περιορισμού των κρίσεων πανικού. Μπορεί να μην σας αρέσει ή να μην κατανοήσετε πλήρως αυτά που θα διαβάσετε (ειδικά στην πρώτη ανάγνωση). Εντούτοις, πιστεύω ότι θα σας βοηθήσει να κατανοήσετε περισσότερα σχετικά με το τί γίνεται ``μέσα στο κεφάλι σας``. Και το γνωρίζω διότι ήταν μέσα στο ΔΙΚΟ ΜΟΥ κεφάλι για πολύ καιρό. Η συνειδητοποίηση βοηθάει στην ανάκτηση του ελέγχου.

\"Όταν δεν τις φοβάσαι, αυτές δεν υπάρχουν\"

Αυτές οι απλές, λογικές λέξεις κρύβουν τόσο πολύ αλήθεια μέσα τους! Οι κρίσεις πανικού είναι Ο ΕΑΥΤΟΣ ΣΟΥ που φοβάται αυτά που ΕΣΥ αισθάνεσαι. Παρουσιάζουν την σύγκρουση του ΕΑΥΤΟΥ ΣΟΥ που ΣΕ φοβάται! ΑΝ δεν ΦΟΒΟΣΟΥΝ τα συναισθήματά σου, δεν θα είχες πιά κρίσεις πανικού. Αυτή είναι η απάντηση με απλά ξεκάθαρα λόγια (κανένα λογοπαίγνιο, ειλικρινά)!

*** Κατ` αρχάς θέλω να αναφέρω ότι μελέτησα όσα έχει γράψει η Δρ.Claire Weekes (Πατήστε εδώ) (Αυστραλή ιατρός και συγγραφέας) και ο Δρ. Albert Ellis (Πατήστε εδώ) για πολλά χρόνια. Παρουσίασαν πολύ ορθολογιστικές μεθόδους καταπολέμησης του νευρολογικού άγχους, του πανικού και της αγοροφοβίας. (ΔΙΕΥΚΡΙΝΗΣΗ: Είμαι βιολόγος. ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ψυχολόγος – παρ` όλο που η αδερφή μου είναι ψυχολόγος – ούτε έχω εκπαιδευτεί στην ψυχολογία. Οπότε, δεν μπορώ να αναφέρω αξιώματα ούτε εγγυήσεις. Αυτές είναι οι εμπειρίες μου που μοιράζομαι σε αυτή την ιστοσελίδα και μέσω αυτών ίσως να αποκτήσετε ορισμένη κατανόηση της δικής σας κατάστασης και να βοηθηθείτε στην αντιμετώπιση των δικών σας συναισθημάτων πανικού. Οι πληροφορίες που αναφέρω σε αυτή την ιστοσελίδα δεν αποτελούν ούτε μπορούν να θεωρηθούν υποκατάστατο της ιατρικής συμβουλής ειδικού. Να ζητάτε πάντα την συμβουλή του ιατρού σας ή κάποιου άλλου ικανού ειδικού σε θέματα υγείας πριν ξεκινήσετε οποιαδήποτε καινούργια θεραπεία ή για όποιες απορίες σας δημιουργούνται σχετικά με κάποιο ιατρικό θέμα. Τίποτα απ` όσα αναφέρονται σε αυτή την ιστοσελίδα δεν αποτελούν υποκατάστατο της ιατρικής διάγνωσης ή θεραπείας.)

ΕΝΤΑΞΕΙ ; ΕΤΟΙΜΟΙ ;
Με μια γρήγορη αναφορά, για να σταματήσεις μια κρίση πανικού – ένα ασφυκτικό συναίσθημα φόβου – πρέπει να περάσεις το τείχος της ανησυχίας και να βγείς στην άλλη πλευρά του φόβου σου (όχι, αυτό δεν είναι καμία παράξενη θεραπεία ή νέας γενιάς τρικ). Πραγματικά λειτουργεί ! Μακάρι να μπορούσα να σε πάρω από το χέρι και να σε πάω εκεί αλλά πρέπει ΕΣΥ να το κάνεις. Η πίστη στην αποτελεσματικότητά του είναι κάτι που αντιτίθεται σε όλες τις πτυχές της δικής μας αίσθησης επιβίωσης και χρειάζεται χρόνος για να το πιστέψεις πραγματικά. Όμως ΑΝ έχεις μια κρίση πανικού/φόβου, ανακάλυψα ότι ο μόνος τρόπος να την νικήσεις είναι να προσπαθήσεις να αφήσεις την αίσθηση αυτή να γίνει όσο χειρότερη και δυσφορική θέλει να γίνει. Άφησέ την να γίνει όσο κακιά μπορείς να την κάνεις. Και, επειδή πραγματικά ΕΙΝΑΙ ένας αυτο-δημιούργητος φόβος, αφού της κάνεις την χάρη να ταξιδέψεις στην ``ΑΛΛΗ πλευρά`` του φόβου, αφήνοντάς την να κάνει το - θετικά - χειρότερό της σε σένα μετά ..... δεν υπάρχει ΤΙΠΟΤΑ....τίποτα δεν υπάρχει εκεί. Κανένας φόβος. Στην άλλη πλευρά δεν υπάρχει ΚΑΝΕΝΑΣ απολύτως φόβος παρά ένα μεγάλο χαμόγελο. Η στιγμή της συνειδητοποίησης είναι μια θαυμάσια εμπειρία. Προσωπικά, ΤΟΤΕ συνειδητοποίησα ότι αυτά τα συναισθήματα, το ότι δεν έχω τον έλεγχο, είχαν τελειώσει!

Το άγχος είναι ο κυριότερος υποκινητής των αισθήσεων πανικού. Ίσως να είχες εντοπίσει κάποιο επίπεδο άγχους το οποίο είναι εκτός της δικής σου ικανότητας να το ξεφορτωθείς. Λέω ``είχες`` διότι πιθανόν το γεγονός που προκάλεσε αυτές τις κρίσεις πανικού να έχει τελειώσει προ πολλού. Υπάρχουν πολλές μεθόδοι χαλάρωσης που βοηθούν στην μέιωση του άγχους και όλες αυτές είναι ωφέλιμες. Η συνειδητοποίηση του άγχους σας και η επίγνωση του τρόπου διαχείρησής του, πάντα θα σε βοηθάει σε όλη σου τη ζωή. Όμως, οι κρίσεις πανικού πιθανόν να ήταν το αποκορύφωμα αυτού του αρχικού στρεσογόνου γεγονότος. Δεν με απασχολέι ΤΙ ή ΠΩΣ έφτασες σε αυτά τα συναισθήματα – τα έχεις και δεν σου αρέσουν και θέλεις να απαλλαγείς από αυτά! Αυτή την στιγμή δεν είναι σημαντικό το ότι η μητέρα σου ήταν κακιά ή ο πατέρας σου σε παραμελούσε ή αν είσαι τελειομανής ή αν έχεις εμμονές, κλπ. Δεν υποτιμώ την κατάστασή σου. Οι κρίσεις πανικού αυτοτροφοδοτούνται. Είναι μια συνήθης διαταραχή που μπορεί να παρουσιαστεί και να δυσκολέψει τη ζωή ακόμα και του ευφυούς ή δυνατού ανθρώπου. Είναι από μόνες τους μια ολόκληρη οντότητα. Αυτά τα συναισθήματα μοιάζουν τόσο δυνατά και σε τρομάζουν. Αλλά ΜΗΝ νομίζεις ότι χάνεις το μυαλό σου, ή ότι πλησιάζεις την τρέλα, όποιος κι αν είναι ο φόβος σου ή το παρελθόν σου. Κάνεις κάτι απολύτως φυσιολογικό....τις `χτυπάς` στην προσπάθειά σου να αποκτήσεις τον έλεγχό τους. Αλλά προσπαθείς να ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙΣ ΤΟΝ ΦΟΒΟ! Ο φόβος δεν είναι στον συνειδητό σου έλεγχο. Ελέγχεται ενστικτωδώς και είναι αντίδραση ΣΤΗΝ ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΠΟΥ ΔΙΝΕΙΣ! Και αυτή τη στιμγή πιστεύεις ότι ΑΠΕΙΛΗΣΑΙ! Αντίθετα, πρέπει να το δεχτείς και να του επιτρέψεις να γίνει κομμάτι σου και με αυτό τον τρόπο, θα σταματήσεις την υπερβολική σου αντίδραση. Συνέχισε να διαβάζεις!

Πιθανόν να υποψιάζεσαι πάρα πολλές πιθανές ασθένειες και να φοβάσαι για κάποιο σοβαρό πρόβλημα υγείας το οποίο δεν βρήκε ο γιατρός σου ή σου περιέγραψε σαν κάτι με τα ``νεύρα`` σου ή κάποια άλλη αναφορά στο νευρικό σου σύστημα. Αν όχι, σε παρακαλώ να επισκεφτείς τον ιατρό σου για να πάρεις απαντήσεις σε όλα σου τα ερωτήματά ! Μπορεί να σου έχει γράψει κάποια αγχολυτική αγωγή που ίσως να σε βοηθήσει στην αντιμετώπιση των αισθήσεων πανικού αν έχεις την άναγκη άμεσων αποτελεσμάτων. Ορισμένοι ιατροί περιγράφουν τον πανικό ως μια χημική διαταραχή που μπορεί να αντιδράσει θετικά σε φαρμακευτική αγωγή. Δοκίμασα αρκετά από αυτά. Προτίμησα να μην τα πάρω διότι δεν μου άρεσαν οι παρενέργειες που είχαν όπως και οι οδηγίες χρήσης τους. Αλλά για μερικούς ασθενείς, η φαρμακευτική αγωγή είναι πολύ βοηθητική. Όμως, εν απουσία πραγματικής παθολογίας, την παρούσα στιγμή, φοβάσαι τις ίδιες τις κρίσεις πανικού ή με πιο απλά λόγια, ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΦΟΒΗΘΕΙΣ!

Οφείλω να είμαι απόλυτος! Δεν υπάρχει ΤΙΠΟΤΑ που να το προκαλεί (αν δεν υπάρχει μια συγκεκριμένη διεγνωσμένη ασθένεια, κατάσταση ή γεγονός όπως ένα άγριο ζωό σε επίθεση). Δεν είναι ένας χώρος ή μια κατάσταση ή μια σκέψη...ούτε ο καναπές ή το αυτοκίνητο ή αυτή η παράξενη αίσθηση στα μάτια σου, στο στομάχι, στο κεφάλι, στα χέρια ή αυτό το πολυσύχναστο μέρος! Ούτε όγκος στο κεφάλι, ούτε καρκίνος σε κάποιο σημείο του σώματος, ούτε νέκρωση συγκεκριμένων νέυρων! Μόνο εσύ! Να σου το πώ κι αλλιώς..η σκέψη ότι ένα συγκεκριμένο δωμάτιο ή κατάσταση ΠΡΟΚΑΛΕΙ τις κρίσεις πανικού που έχεις...είναι λάθος. Σίγουρα καταλαβαίνω ότι όταν έχεις βρεθεί σε ένα μέρος ή κατάσταση στην οποία έχεις πάθει τέτοιες κρίσεις παλαιότερα, έχεις επίγνωση ότι βρίσκεσαι εκεί και φοβάσαι ΑΥΤΟ το μέρος ή την κατάσταση. ΑΛΛΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΝΕΥΡΙΚΟ ΣΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑ αυτό το οποίο βρίσκεται σε ύψιστη φάση εγρήγορσης. Πρέπει να καταλάβεις ότι ξεκινάει από εσένα! Επίσης, υπερβάλλεις αυτά τις ενοχλητικές αισθήσεις που παρατηρείς στο σώμα σου και τους δίνεις ΜΕΓΙΣΤΗ σημασία. Συσσωρεύεις όλο και περισσότερα στη ζωή σου όσο ΚΡΥΒΕΣΑΙ από αυτές! ΔΕΝ είναι οι χώροι ή οι καταστάσεις ή τα συναισθήματα, και ξέρω πόσο δύσκολο είναι να το δεχτείς. Αλλά μόνο έτσι θα μπορέσεις να αλλάξεις την στάση σου από ΚΡΥΦΤΟ σε ``υποχώρηση``! Από προκατάληψη σε μια ορθολογιστική προσέγγιση!

Μόλις υιοθετήσεις την στάση, ``Θα αφήσω αυτό το συναίσθημα φόβου να γίνει όσο χειρότερο θέλει να είναι, δεν με νοιάζει πια``, και το κάνεις, αφέσου να το πλησιάσεις και ξεκινήσεις να το πιστεύεις (ο πρώτος στόχος), ύστερα αρχίζει να ξεπροβάλλει η αλήθεια. Φοβάσαι ελαφρώς λιγότερο. ΘΕΛΕΙ ΕΞΑΣΚΗΣΗ. (Η βιβλιογραφία σχετικά με την θεραπεία της διαταραχής ιδεοψυχαναγκασμού αναφέρει ότι η επίμονη εξάσκηση τέτοιων δεξιοτήτων, μπορεί να οδηγήσει σε σημαντικές αλλαγές στην λειτουργία του εγκεφάλου χωρίς φαρμακευτική αγωγή.) Ξεκινώντας να αντιμετωπίζεις αυτά τα συναισθήματα και να υιοθετείς την στάση παραγκωνισμού, θα πλησιάζει όλο και περισσότερο στην λογική αυτή. Τελικά, θα είσαι έτοιμος για την στιγμή που θα προσπαθείς πραγματικά να κάνεις χειρότερο όλο αυτό που παιρνάς κατά την διάρκεια της κρίσης πανικού – και ΑΥΤΗ είναι μια πολύ σημαντική στιγμή!:):):):):):):);););)

Ντινι μου πολυ ωραιο ακριβως ετσι ειναι.Το βασικο ειναι για μενα να μην αφηνεις τα συμπτωματα να στοιχιωνουν τη ζωη σου.Να μην σε τρομαζουν δηλαδη τοσο πολυ που να το σκεφτεσαι κα να το σκεφταισαι.Να λες ενταξυ ειχα ταχυκαρδια αισθημα πνιγμου κ.α.αλλα τωρα περασαν κα τι εγινε σιγα αφου ξερω οτι ηταν αοι κριση πανικου.Να παρακαλαμε που ολα αυτα τα συμπτωματα δεν ειναι απο κατι οργανικο μια αρρωστια ισωςκαι ειναι απο ψυχολογικο το οποιο κατα πλιοψηφια σε μπορει να σε βλαψει

minaki tha mpeis msn???