Δεν με καταλαβαίνει κανείς...δεν ξέρω που να απευθυνθώ πλέον...γιατί γιατί. Κουράστηκα να βασανίζομαι έτσι.
Printable View
Δεν με καταλαβαίνει κανείς...δεν ξέρω που να απευθυνθώ πλέον...γιατί γιατί. Κουράστηκα να βασανίζομαι έτσι.
γεια σου txopit!
τι σε βασανιζει? θες να γινεις λιγο πιο συγκεκριμενος?
σε ποιον απευθυνθηκες μεχρι τωρα?
ακομα το σολιαν σου δινει με αντικαταθληπτικο, γι'αυτο εισαι στα καγκελα. Ειπαμε τα αντιψυχωτικα δινοντε ως μονοθεραπεια
τι να κάνω να το κόψω θα δω διαφορά...δεν μπορώ άλλο έτσι..έχω μεγάλη έκπτωση σε όλους τους τομείς..μιλάω με κάποιον και δεν μπορώ να συγκεντρωθώ στο τι μου λέει πόσο μάλλον να δουλέψω...
να πας στον γιατρο σου να του τα πεις πως νιωθεις ή βρες καποιον αλλο γιατρο να σου αλλαξει την αγωγη
Πηγαίνω του το λέω κάθε φορά, μου λέει ότι θέλει χρόνο αλλά αποτέλεσμα δεν βλέπω, είμαι σε επαρχία και δεν υπάρχει η δυνατότητα να αλλάζω συνέχεια γιατρούς, ούτε νομίζω είναι και σωστό. Στον συγκεκριμένο πηγαίνω 2 με 3 χρόνια και τον τελευταίο χρόνο ανελλιπώς. Απλά δεν αντέχω άλλο να είμαι έτσι. Νιώθω ότι μου πήραν τη σκέψη και τα συναισθήματα. Προσπαθώ να οργανωθώ και δεν μπορώ...Quote:
Originally Posted by Elenia781
Κανε τον κοπο να μεταβεις σε μεγαλη πολη και να δεις καποιον γιατρο. Αφου δεν σε καταλαβαινει μπορει να χρειαζεται μειωση ,αλλαγη οτιδηποτε.
Μπορεις και μεσω του ΨΥΧΑΡΓΩΣ www.psychargos.gov.gr να βρεις υποστηριξη κοντα σου .
Πήγα και σε άλλον ψυχίατρο, ο οποίος μου έγραψε το λίθιο, παίρνω και σολιάν και μπριντέλιξ, αλλά ακόμα είμαι στην ίδια κατάσταση, δεν ξέρω έχω απελπιστεί, θα μαι μια ζωή έτσι, δεν μπορώ να χαρώ να στεναχωρηθώ, ούτε ακόμα να σκεφτώ, λειτουργώ τελείως μηχανικά, πραγματικά δεν ξέρω τι είναι αυτό που μου συμβαίνει, όλα έχουν αλλάξει, δεν είμαι μ ο ίδιος, οι γονείς μου δεν δείχνουν να με καταλαβαίνουν. θα μπω και φαντάρος σε 10 μέρες. Αυτα, όποιος θέλει να γράψει κάτι, νιώθω ότι είμαι μόνος σε όλο αυτό. Αχχ γτ να είναι έτσι η ζωή μου....
ΚΑΝΕΙΣ;;; TI NA KANΩ, ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΑΛΛΟΟ
Να κόψω το σολιαν τι να κάνω, γιατί δεν μου απαντάει κανείς, δεν αντέχω άλλο αυτήν την κατάσταση, μου πήραν τη ζωή μου και το μυαλό μου...
καλη χρονια .
Φιλε μου ,πρωτα απο ολα σου ευχομαι να εχεις καλην θητεια ,ιδια εποχη ειχα μπει και εγω, βεβαια πριν 20 χρονια!! ειμουν 19 χρονων ο κακομοιρος, θυμαμαι οτι και εγω σαν εσενα ειχα μια μαυρη ψυχολογια, εκανε και πολυ κρυο εκεινες τις μερες, θυμαμαι οτι παρουσιασθει εις την Θηβα - δεν αδιαφορω για το προβλημα σου κι γραφω την δικη μου ιστορια, ο λογος που το κανω ειναι αλλος κι θα καταλαβεις σε λιγο, διαβασεμαι - θυμαμαι λοιπον οτι ηταν η πρωτη φορα οπου μαζι με την τοτες κοπελα μου μας περασε σοβαρα απο τους εγκεφαλους μας οτι ενδεχετε να πασχω απο καποια μορφης καταθλιψη η γενικα ψυχικη ασθενια, αλλα επειδη ειχα συνδρομο στερισης, αφου εκοψα τα ναρκωτικα και ειδικα την ηρωινη για να μπορω να τα βγαλω περα νομιζα τι αυτος ηταν ο λογος.Ετσι λοιπον, χωρις την μεγαλη ανεση των σημερηνων επικοινωνιων , και με το κρυο να σπαει τα κοκαλα μου, νε το χαλια φαγητο να χανω καθε μερα κιλα! , να νιωθω την καταθλιψη καθε μερα να με καταβαλει ! κι σαν να μην μου εφταναν ολα αυτα η απολυτη εννοια της καντεμιας! -εκεινα τα χρονια τραβιομουνα στα γυπεδα - ετσι λοιπον συναντησα μεσα στο στρατοπαιδο μια παρεα αντιπαλης ομαδας οπου εκτος ειχαμε συναντηθει σε βιαιες περιαστασεις! εγω, επειδη ειχα μακρια μαλλια και πριν μπω στρατο 10 μερες τα ειχα κουρεψει νομιζα οτι κανεις δεν θα γνωριζει! ελα ομως που εκανα λαθος! ,ετσι λοιπον δεν μου εφταναν ολα οσα ειχα! αντιμετοπισα και εναν βραδυνο μεσα στο σκοταδι του δασους ,χωρις να το περιμενω ,γυρνωντας εκει που κοιμομασταν ξυλοδαρμο απο καμια 7-8 ατομα, δεν θυμαμαι ποσοι ηταν αφου και σκοταδι ειχε, αλλα και λογο του οτι φοραγαμε ολοι τα ιδια δεν τους ξεχωριζα, εντομεταξυ ειχα το μυαλο μου στο να μην μου αρπαξουν το κινητο ,διοτις τοτες ηταν ακριβα αλλα κι δυσκολο να ξανα βρω! Ευτηχως δεν επαθα καποια ζημια σοβαρη αφου μεσα στο σκοταδι μπορεσα να σκαπουλαρω καπως τα ασχημα χτυπηματα, απο την αλλη ειμουν τοσο ξενερομενος με την ολη φαση του στρατου οπου δεν με ενοχλησαι κι τοσο οσο θα περιμενα,μετα απο λιγες μερες, σαν μιλαγα με την δικια μου στο τηλεφωνο, πρεπει να ειμουν τοσο φρικαρισμενος ψυχολογικα οπου ηρθαν επισκεπτηριο, η γονεις μου, με την κοπελα μου!! -απιστευτο αφου ουτε σπιτι μου δεν ερχοτν μεχρι τοτες - ,μαζι με παπου και με ξαδελφο μου - ωστε να με δουν και να μου πουνε οτι αν δεν νιωθω καλα να παρω αναβωλη ,φοβηθηκαν μην βαλω θυλια στον λαιμο μου!
Τελικα ξερεις τι εκανα και μεσα σε λιγες μερες η ψυχολογια μου αλλαξε προς το καλυτερο?? εγω οπου μισουσα τον στρατο! ως αναρχικος ! αποφασησα μετα απο την προτρωπη ενος φιλου να παω ειδικες δυναμεις! και ναι! ξερω σου ακουγετε παραλογο! αλλα πιστεψεμαι , επειδη εκει εχεις να κανεις καθε μερα κατις, επειδη το κορμι σου ειναι στην τσιτα! επειδη ζεις μετρελα και με ενταση μπορεις να ξεχνιεσαι απο καθε ειδους "μαυρες"σκεψεις, διοτι φιλε μου στο στρατο αυτο ειναι το επικυνδηνο, οταν εισαι στην σκοπια, μεσα στο κρυο, μεσα στην μαυριλα του δασους, οπου σου λουζουν οι σκεψεις οι παραλογες! τουλαχιστον εμενα αυτο με φρικερνε! οταν λοιπον ολη τη ημερα ετρεχα, οταν εχεις κουραστει απο τις ασκησεις, η εχεις αναιβει ενα βουνο με 25 κιλα στην πλατη σου ,κι εχεις γινει μεσα στην λασπη δεν προλαβαινεις να σκεφτεις περιεργα πραματα οπου θα τα σκεφτεις σε αντιθεση στο πεζικο για παραδηγμα οπου θα καθεσαι ολη μερα στο καψιμι! η οταν θα σε αφησουν πανω σε καποιο βουνο της Δραμας για 5 μερες με 3-4 ατομα και λιγες κονσερβες να την βγαλετε περα μονοι σας απο την φυση μεσα στο κρυο ,η οταν θα σε σπρωξει ο αλλως απο το αροπλανο να πεσεις με το αλεξιπτωτο ,η δρεναλινη που θα νιωσεις σε ολα αυτα δεν θα αφησουν τοπο στις πικρες! για αυτο φιλ μου σου λεω να πας ειδικες δυναμεις!
Δεν νομίζω να με καταλαβαίνεις μ αυτά που μου γράφεις,παιρνω 3 χάπια, με το ζόρι σηκώνομαι απ το κρεβάτι και όταν το κάνω είμαι σαν ζόμπι, δεν μπορώ να σκεφτώ, νιώθω ένα κενο και όλα αυτά πάνω από ένα χρόνο και μου λες να πάω ειδικές δυνάμεις, καταρχάς δεν θα μ αφήσουν ακόμα και να το δηλώσω, πέρα απ το γεγονος ότι αδυνατώ να ανταπεξέλθω.
γεια σου txopit
ελπιζω ο νεος χρονος να σε βρισκει καλα!
ηθελα απλα να μοιραστω την δικη μου εμπειρια.
συνοπτικα μου πηρε 2 χρονια να "καθαρισω" απο ψυχωτικα συμπτωματα γτ ανεβαζαμε σιγα σιγα τη δοση αλλα μετα χρειαστηκα αλλο ενα χρονο κοντα για να ειμαι λειτουργικη
δλδ να μπορω να σκεφτομαι κ να μιλαω σωστα, να μην κοιμαμαι ολη μερα κτλ
Εγώ έχω ήδη 1 χρόνο και και ακόμα στα ίδια, μπορεί να μου έφυγαν οι παράλογες σκέψεις αλλά νιώθω ένα κενο ότι δεν είμαι εγώ αλλά ένας άλλος, δεν θυμάμαι δεν αισθάνομαι κλπ
κανείς άλλος κάποια συμβουλή για το τι να κάνω, πραγματικά θέλω βοήθεια παιδιά, μιλάω και είναι σαν να μην είμαι εγώ, δεν νιώθω απολύτως τίποτα, φταίει η αγωγή ή είναι από την ψύχωση όλο αυτό, είναι άδικο πραγματικά να ταλαιπωρούμε έτσι, να κόψω τα φάρμακα, παίρνω σολιάν, λίθιο και το μπριντέλιξ. Ο τελευταίος ψυχίατρος που πήγα μου πρότεινε το έφεξορ, έχει κανείς ανάλογη εμπειρία με αυτό το φάρμακο, τον βοήθησε; ΑΣ ΜΟΥ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΣΑΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ, θα διαρκέσει πολύ αυτή η κατάσταση.
κανείς; ας απαντήσει κάποιος με ανάλογη εμπειρία, πραγματικά δεν ξέρω τι να κάνω, είμαι απελπισμένος, δεν γίνεται να ζω έτσι. Είμαι 26 χρονών, παίρνω φαρμακευτική αγωγή πάνω από ένα χρόνο τώρα, σχεδόν 1,5, και το μόνο που βιώνω είναι ένα κενό, το μυαλό μου έχει σταματήσει, δεν έχω συναισθήματα, με το ζόρι σηκώνομαι απ' το κρεβάτι. Πριν την αγωγή ήμουν ένας άλλος, πίστευα πολυ περίεργα πράγματα για τον εαυτό μου και για τους άλλους, με αποκορύφωμα το καλοκάιρι του 2019, όταν νόμιζα ότι θα πεθάνω, ο γιατρός μου ΄λεγε να πάρω το χάπι και γω ου έλεγα να υπογράψει πρώτα κάπου ότι δεν θα πεθάνω, δεν μπορούσα να φάω, νόμιζα ότι οι γονείς μου θέλουν να πεθάνω για να σταματήσω να υποφέρω, και είχα παράλογες σκέψεις, βγήκα από την πραγματικότητα. τώρα τι να κάνω γτ ταλαιπωρούμαι έτσι; θα περάσει ποτέ όλο αυτό, θα ξαναβρω τον εαυτό μου και τη χαρά μου, θα μπορέσω και γω να ζήσω.
εγω φιλε παιρνω ζυπρεξα των 10μγ και 0,5 ζαναξ και 5μγ μπριντέλιξ...
εσυ τι φαρμακα παιρνεις και σε ποια δοση?
υπομονη φιλε.. και εγω ετσι ημουν... βρες με κατι να απασχολησε.. δεν περναει ετσι...
οταν το κανεις αυτο και περασει καιρος μπορεις να κοψεις η μειωσεις τα χαπια...
εγω πχ δεν μπορω να διαβασω...
μην αφηνεις τις σκεψεις να σε κυριευουν... ολοι εχουμε σκεψεις.. οπως και εγω.. το θεμα ειναι να μην τις παρεις στα σοβαρα..οκ εχουν καποια αξια αλλα οχι και πολυ μεγαλη....πολυς κοσμος υποφερει αυτο το διαστημα...
αλλοι το λενε αγχος αλλοι δεν ξερω και εγω πως!
Εγώ παίρνω σολιαν 100 λιθιο και 20 μγ μπριντςλιξ. Απλά έχω καιρό που τα παίρνω και απελπιζομαι. Πόσο χρόνο θέλει ακόμα;
Ο καθένας ειναι διαφορετικός... εγω σου λεω τα παιρνω 9 χρονια, και μπορει να τα παιρνω μια ζωη...
Ναι αλλά είσαι καλύτερα... εσύ είχες πάθει ψύχωση; εγώ είχα βγει τελείως από την πραγματικότητα. Ήταν πολύ δύσκολο όλο αυτό.
θες να μας πεις ένα δύο συγκεκριμένα παραδείγματα από αυτά που σε ενοχλούν;; για παράδειγμα πάω στο φούρνο να κάνω αυτό αλλά γίνεται αυτό και με εμποδίζει...δδεν ξέρω αν στο δίνω να καταλάβεις....
Ότι περνάω πολύ δύσκολα. Καταρχάς δεν έχω συναισθήματα, δεν νιωθω απολύτως τίποτα, η σκέψη μου είναι στο κενό, όταν προσπαθώ να επικοινωνήσω με κάποιον λέω μόνο τα τυπικά ένα γεια. Είναι σαν να μην βλέπω εντός εισαγωγικών, σαν να μην αισθάνομαι τίποτα. Αυτό που κάνω είναι να προσπαθώ να βγαίνω όσο μπορώ,. Πριν πήγα για ένα καφέ με μια φίλη γνωστή μου και της είπα όλα αυτά που πέρασα. Καταλαβαίνω πόσο παράλογες σκέψεις έκανα σιγά σιγά . Να φανταστείτε ήταν να πάω με τον πατέρα μου κάπου και νόμιζα ότι θα μπω στο αμάξι και θα πεθάνω, κράταγε ο πατέρας μου κάτι λουλούδια και νόμιζα ότι τα πήρε μαζί για να μην μυρίσει το αμάξι από το πτώμα μου και άλλα παράλογα, νομιζα ότι με κοροϊδεύουν επειδή είμαι διαφορετικός, είχα και έχω μπέρδεμα με τη σεξουαλικοτητα μου, πλέον δεν έχω καθόλου λίμπιντο, αυτό είναι από τα χάπια. Γενικά όλες αυτές οι παράλογες σκέψεις διηρκησαν πολύ. Τώρα με το ζόρι σηκώνομαι απ το κρεβάτι, δεν χαίρομαι δεν λυπάμαι. Ακολουθώ όμως ένα πρόγραμμα.
Καταρχην φιλε μην αφηνεσε να σε παρει απο κατω... ενταξη εχουμε ενα λογο παραπανω εμεις που περνουμε φαρμακα να ειμαστε ποιο χαλια αλλα και ο υπολοιπος κοσμος ειναι χαλια....σιγουρα μαλλον παιρνεις πολλα φαρμακα, και οσο και να το κανεις νιωθεις καπως, αλλα οκ δεν νομιζω να εισαι ετσι μια ζωη, η θα τα ελλατωσεις κοψεις. Επισης πιστευω το ιδιο λαθος κανω και εγω να μπαινω στο ιντερνετ και να ψαχνω πραγματα και αυτο σου εχει κανει κακο... εαν δεν ηξερεις οτι τα φαρμακα δεν σε αφηνουν να νιωσεις πολλα συναισθηματα απλα μπορει να μην ειχες αυτο το προβλημα και τις αποριες... αλλα σκεψου πηγες στον γιατρο για καλο σκοπο οχι για να εισαι χειροτερα.. οταν το συνηδειτοποιησεις αυτο θα γινουν καλυτερα τα πράγματα... και εγω έτσι ημουν.. γιατι να παιρνω εγω φαρμακα? Γιατιωοι φιλοι μου να με εχουν κανει περα? Λογο οτι δεν έχουν αποψη και δεν ξερουν τι εχουμε περασει... κουραγιοοοο!
Κανεις δεν θα μας καταλάβει πραγματικά. Εγώ αμφιβάλλω ακόμα και ο γιατρός μου αν μπορεί να με καταλάβει. Χθες μιλούσα με τον αδερφό μου (δίδυμος) και μου έλεγε ότι θέλω να κλαίγομαι όλη την ώρα και ότι δεν παίρνω τη ζωή στα χέρια μου και άλλα τέτοια, λες και θέλω να παίρνω φάρμακα. Με το στρατό τι θα με συμβουλεύατε να κάνω, μπαίνω τη δευτέρα. Δεν ξέρω αν μπορέσω να τα καταφέρω γιατί με το ζόρι σηκώνομαι απ το κρεβάτι, αλλάθέλω να προσπαθήσω. Οι γονείς μου μου λένε να πάω και αν βγω γιωτάς να μην γυρίσω στο σπίτι. Λες και θα γύριζα, Θέλω να τελείωνω από το στρατό και να πατήσω στα πόδια μου, να μείνω μόνος, νομίζω θα είναι καλύτερα. Εσείς τι λέτε;
το ΕΦΕΞΟΡ το παιρνω εγω φιλε μου , καθε πρωι 300μλ. Αλλα δεν ξερω, τι να σου πω το δικο μου προβλημα δεν εχει καμια σχεση με οσα περιγραφεις οτι σου συμβαινουν εσενα, με οσα λες οτι εχεις δλδ. Εμενα μου το δινει και το παιρνω κοντα στον 1 χρονο ,λογο κλινικης μορφης καταθλιψης και το παιρνω ωστε να μπορεσω τα πρωινα να αποκτησω δυναμικη, να βρω κατα καποιο τροπο την ενταση και το κουραγιο να σηκοθω απο το κρεβατι οπως ο καθε υγειες ανθρωπος, και οχι να κοιμαμαι 18 ωρες την ημερα! Επισης ,ο λογος που το παιρνω ειναι βιοχημικος, να ενεργοποιησει δλδ τους νευροδιαβηβαστες της σεροτονινης να δουλεψουν σωστα αφου στο κεφαλι μου υπαρχει ενα ειδος σαν αναιμια, αν τα περιγραφω σωστα.
Συγουρα βεβαια ,για να στα δινει ο γιατρος σου κατις ξερει , διοτις το συγκεκριμενο φαρμακο απο οσον γνωριζω ειναι και αντιπιλιπτικο μου φενεται, αν θυμαμαι καλα βεβαια, επισης θεωρειται συγχρωνο φαρμακο και εχει τον μηχανισμο XR"οπου ανακατανεμεται στον οργανισμο σε παραληλο χρονο συνεχομενο και οχι μονομιας οπως κανουν τα πιο πολλα φαρμακα μεχρι σημερα, για αυτο και δεν εχει εμφανει αλλαγες στην διαθεση μας οπως τα αλλα φαρμακα. Ετσι και επειδη κανει για διαφορες παθησεις ενδεχεται ο γιατρος σου να στο εγραψε, αλλα πρεπει να μην βιαζεσαι να δεις αλλαγες διοτις θελει γυρο στις 15 με 30 μερες για να δρασει η ουσια του φαρμακου, υπομονη λοιπον , υπομονη ειναι τελικα το πιο συνηθες φαρμακο .
Δεν το πήρα ακόμα το εφεξορ. Μου το πρότεινε ένας δεύτερος ψυχίατρος που πήγα ο οποίος μου είπε ότι πάσχω από διπολική διαταραχή και μου χορήγησε και λιθιο. Αλλά το εφεξορ μου είπε ενόψει στράτευσης να μην το πάρω γτ θα πρέπει να σταματήσω σταδιακά το σολιαν και να το αντοκαταστησω με αυτό. Δεν ξέρω πολλά φάρμακα ρε παιδιά και φως στο τούνελ δεν βλέπουμε. Από την αρχή της θεραπείας έχω αλλάξει αρκετά. Δεν ξέρω τι να πιστέψω και γω. Για διπολική διαταραχή πρώτη φορά μου μίλησε αυτός ο ψυχίατρος που πήγα, ο οποίος είναι και καθηγητής πανεπιστημιου.
Μπήκα τελικά στρατό, είμαι μέσα δεύτερη μέρα. Δεν την παλεύω τι να κάνω; όλοι μου λένε να κάνω υπομονή. Συνεχίζω να νιώθω το ίδιο κενο. Χειρότερα ακόμα.
Κάνεις; Ας απαντήσει κάποιος ρε παιδιά, νιώθω ότι έχω χάσει τελείως τον εαυτό μου λ, δεν νιωθω τπτ πάρα μόνο ένα κενό, οι μνήμες μου μοιαζουν μακρινές και ξενες κλπ και είμαι φαντάρος εδώ και 3 μέρες πως θα της παλέψω;
θα πας στο ψυχολόγο του στρατοπέδου, θα πεις με ειλικρίνεια τη φάρμακα παίρνεις και αναβολη... απαλλαγη η Ι4
Δεν μπορώ να πάρω απαλλαγή για διαφόρους λόγους!
αν πας ενοπλος δεν θα την παλεψεις αν σας ζορισουν, σκεψου δυο βδομαδες σχεδον αυπνος σκοπετο υπηρεσιες και να εχεις και ασθενειες φαρμακα κλπ
Ζητησες εμπειριες και γνωμες για το εφεξορ ,σου εγραψα τις δικες μου οπου το παιρνω περι τους 10 μηνες καθε πρωι. Για τα υπολοιπα φαρμακα ,σου ειπαν και οι γιατροι ,αλλα σου ειπαμε κι εδω θελουν χρονο μερικα απο αυτα για να δρασουν αλλα θελουν και θετικη σκεψυ πανω απο ολα.
Οσο για τον στρατο παλυς σου εχουν πει, και γνωριζεις αφου πλεον εισαι εντος του στρατευμετος οτι οι επυλογες σου ειναι συγκεκριμενες δεν ειναι αοριστες, εχεις την αναβολη για 6 μηνες η 12 νομιζω ,μετα εχεις την απαλαγη σου για ιατρικους λογους , συγκεκριμενα για ψυχειατρικους λογους και μετα εχεις τις λεγομενες υπηρεσιες με αναλογη ικανοτητα , δλδ Ι.3 , Η Ι.4 οπου καθε μια απο αυτες αναγραφει το προβλημα και τον λογο που δεν μπορεις να φερεις οπλο η να κανεις καποιες συγκεκριμενες ασκησεις.
Τα πραματα ειναι συγκεκριμενα και σχετικα απλα ,δεν εχεις πολλα να διαλεξεις οσο κι να ρωτας εδω, στο φορουμ παραπανω επιλογες δεν θα βρεθουν αυτες ειναι δυαλεγεις και καταληγεις. Απο εκει και περα καταλαβαινω βεβαια οτι η απογνωση η στεναχωρια και γενικα οταν κανεις κατι που δεν σου αρεσει νιωθεις ασχημα αλλα δυστυχως ετσι ειναι η κοινωνια στην οποια ζουμε και στην γεωγραφικη τοποθεσια οπου εγενηθηκες λογο της Τουρκιας ο στρατος ειναι υποχρεωση. Αρα θα πρεπει να αποφασησεις απο αυτες τις επιλογες οπως εκατομμυρια αλλα παιδια εκαναν.
Δεν καταλαβαίνεις όταν σου λέω ότι, τη φαρμακευτική αγωγή την περνώ πάνω από 1, 5 χρόνο και αντί να είμαι καλύτερα νιώθω ότι με έχουν χαζέψει τα χάπια και είμαι σαν φυτό. Τι χρόνο να δράσουν μου λες. Το εφεξορ δεν το χω ξεκίνησει ακόμα. Τώρα για το στρατό δεν θέλω να βγω ι4 η ι5 με τπτ γτ σωματικά είμαι ικανός και από πείσμα δεν θέλω λ. Το μόνο που θέλω είναι να γίνω καλά. Δεν με ενδιαφέρει ο στρατός
Φιλε μου πρεπει να καταλαβεις κατις! Στο φορουμ αυτο δεν επιτρεπετε να σου προτεινουμε καποιο συγκεκρημενο φαρμακο ουτε γενοσυμη ουσια ,γενικα απαγορευετε να λεμε σε αλλον να παρει κατις. Το ιδιο ισχυει και για ψυχοθεραπευτικες μεθοδους, αν και ειναι καπως πιο χαλαρα σε αυτο ,αλλα παλυς εαν σου γραψω για παραδηγμα εδω, πηγαινε να κανεις γνωστικιστικη θεραπεια ενδεχετε στην τριτη φορα που θα το γραψω να με πεταξουν εξω, καταλαβες?? Για αυτο μην απορεις που δεν σου απανταν σε αυτα που ερωτας, δεν το κανουν απο αδιαφορια τα παιδια , ο μονος που μπορει να σου απαντησει ειναι ενας απο τους διαχηρηστες του φορουμ , ο " Αεον" απευθηνσου σε αυτον αν θες.
Οσο για τον στρατο, αφου λες οτι εχεις πεισμα και οτι δεν θελεις κανενα ειδος ελαφρηνσης της θητειας σου , σου ευχομαι καλη θητεια .
Υπομονη φιλε μου το εχω περασει αυτο το σταδιο...το μονο που μπορεις να κανει ειναι υπομονη, και την επομενη συνεδρια με τον ψυχιατρο πες τους προβληματισμους σου εστω να καταλαβει πως νιωθεις.. μπας και στα μειωσει... επισης να κανεις και εξετασεις αιματος.. σημαντικο αυτο..!Quote:
Originally Posted by txopit
Ευχαριστώ παιδιά. Δεν το ήξερα ότι δεν μπορούν να δοθούν απαντήσεις για αυτό το θέμα. Κάθε μέρα υπομονή κάνω, αλλά μου φαίνεται βουνό όλο αυτό. Είμαι μέσα στο θάλαμο και είναι σαν να μην υπάρχω. Όλοι γελάνε μιλάνε κάνουν πλάκες και γω δεν αντιδρώ πουθενά και με το ζόρι τους παρακολουθώ. Δύσκολα πολύ. Απλά θέλω κάποιον να μου πει ότι θα περάσει όλο αυτό και ότι δεν θα ζω τηνωυπολοιπη ζωή μου έτσι.
Και αυτη που γελανε και αυτοι που μιλανε και πανε περα δοθε σαν και εσενα εχουν στρες και νιωθουν αμηχανα , απλα εχουν διαφορετικο τροπο εκδηλωσεις αλλα και τροπους αμυνας προς αυτα τα αισθηματα οπου περιγραφεις.
Ο στρατος οπως και καθε νεο μερος οπου μπορει να βρεθει καποιος μακρια απο το σπιτι του και την γειτονια του θα ειναι για αυτον στις αρχες ενας τοπος περιεργος, θα υπαρχουν αποριες αλλα και θα νιωθεις αβολα , ειναι απολυτα φυσιολογηκα ολα αυτα τα συναισθηματα καθε τι που μας εινι αγνωστο μας προκαλει φοβο και αγχος ειδικα οταν περικλυει και ανθρωπους οταν δλδ ειναι μια καινουργια κοινωνια οπου θα πρεπει δλδ να ξανα φτιαξεις νεους δεσμους , να παρατηρησεις χαρακτηρες κι ολα αυτα . Το ζητημα λοιπον δεν ειναι τοσο ο χωρος και η τοποθεσια αλλα οι ανθρωποι οπου απαρτιζουν το μερος αυτο, οι χαρακτηρες τους, επειδη εχει πολλους ανθρωπους και δεν ειναι εξοχη με την εννοια οτι μπορεις να πας σε καποια γωνια η σε ενα δικο σου οικιμα και να εισαι για παρτυ σου , επειδη θα πρεπει υποχρεοτικα να εισαι σε επικοινωνια με ανθρωπους και σε συνεργασια με αυτους σε υποχρεωτικο επιπεδο για αυτο θα πρεπει να προσαρμοστεις και να αναπτηξεις νεους δεσμους, να εισαι θετικος, και αυτοι παιδια σαν εσενα ειναι που αφησαν το σπιτι τους για να ερθουν εκει , σαν κι εσενα μπορει να εχουν ο καθε ενας την δικη του ιστορια, και μην ξεχνας κατις σημαντικο οσο εισαι μεσα , ο στρατος δεν εχει δημοκρατικες διαδικασιες, δεν υπαρχει εκει μεσα η δημοκρατικη συνεργασια , ειναι ενος ανδρος αρχη οι εντολες πρεπει να εκτελοντε και ας μην σας αρεσουν οσο χαζες κι αν ακουστουν . Για αυτο κι εγω δεν αντεξα εκει μεσα και πηγα στις ειδικες δυναμεις , οπου τουλαχιστον υπηρχε η αδρεναλυνη ωστε να με κανει να ξεχνιεμαι συν το οτι εμαθα να πολεμαω με πραγματικα πυρα .
Όχι ειδικές δυνάμεις φίλε ο txopit φαίνεται ευαίσθητο και αγχωδης παιδί δεν κάνει για εκεί θα επιδεινωθεί το άγχος του και θα πάθει κρίσεις το λέω γιατί έχω πάει και ήταν το μεγαλύτερο λάθος μουQuote:
Originally Posted by giorgos panou