Ιδψ και παράλογες σκέψεις για την θρησκεία

Γεια σε όλους , είμαι καινούργια στο forum και είναι πολύ ωραίο που υπάρχει μια αλληλοϋποστήριξη. Λοιπόν θα ήθελα να μιλήσω και για το δικό μου πρόβλημα που αντιμετωπίζω αυτές τις μέρες , αφού πρώτα παραθέσω κάποια πράγματα . Είμαι 20 χρόνων και σπουδάζω. Αρχικά θα πρέπει να πω ότι η καραντίνα αποδείχθηκε πολύ ψυχοφθόρα (όχι μόνο για μένα αλλα και για όλους μας). Μέσα σ αυτό το διάστημα είχα πολύ έντονο άγχος και στεναχώρια για κάποια οικογενειακά προβλήματα και προσπαθούσα κάθε φορά να παραμένω ψύχραιμη αλλά είναι δύσκολο καθώς είμαι ευαίσθητη και με επηρεάζουν! Έφτασα στο σημείο ,με το άγχος ,να μην μπορώ να φάω, να μου προκαλεί ανακατωσούρα το φαγητό ακόμα και το νερό ενώ δεν είχα καθόλου καλή διάθεση. Είχα ανησυχήσει μήπως έτρεχε κάτι σοβαρό με την υγεία μου και γι αυτό έψαχνα από εδώ και από εκεί στο Ίντερνετ να βρω τι έχω. Μετά από κάποιο διάστημα και αφού ηρέμησε η κατάσταση επανήλθα στα φυσιολογικά μου και ανακουφίστηκα. Έλα μου ντε που γύρισε ξανά το πράγμα και φούντωσε η κατάσταση στην οικογένεια μου. Χρειάστηκε αρκετό χρόνο και προσπάθεια για να βρούμε ηρεμία. Αφού πέρασε και αυτό, φτάνουμε τώρα στην εξεταστική περίοδο με το άγχος να βαράει κόκκινο. Εκεί που καθόμουν και διάβαζα , άρχισαν να μπαίνουν στο μυαλό μου παράλογες και άσχημες εικόνες και σκέψεις για τη θρησκεία! Αυτό φυσικά δεν ηταν συνυφασμένο με το ηθικό μου πλαίσιο. Μ’ έπιασε άγχος και πανικός. Πως γίνεται να σκέφτομαι τέτοια πράγματα ;;!! Πήγαινα πέρα δώθε μες στο σπίτι, μέχρι και διάδρομο πήγα να κάνω για να ηρεμήσω. Όμως οι σκέψεις επέμεναν και ακόμα επιμένουν. Ο ύπνος μου είναι χάλια ενώ ξυπνάω πολλές φορές με ταχυπαλμίες. Δεν μπορώ να καταλάβω τι συμβαίνει, είμαι πολύ χάλια ψυχολογικά και κλαίω! Δεν έχω όρεξη γενικώς και όταν βγαίνω έξω σκέφτομαι όλη την ώρα για την κατάστασή μου αντί να χαλαρώσω. Δεν είμαι θρησκόληπτη αλλά όλον αυτό τον καιρό παρακολουθώ βιντεάκια στο youtube που έχουν σχέση με το Χριστιανισμό, Γτ θέλω να αλλάξω τον τρόπο σκέψης μου και με ηρεμούν. Δυστυχώς όμως , εξαιτίας αυτού του γεγονότος, με έχουν πιάσει φοβίες, δεν μπορώ να προσευχηθώ ενώ το μυαλό είναι μέσα σ’ έναν φαύλο κύκλο! Πραγματικά θέλω βοήθεια!!! Πρώτη φορά μου συμβαίνει κάτι τέτοιο. Πριν την καραντίνα είχα πολλές ασχολίες και κίνητρα και τώρα είναι λες και μου έχουν κάνει μάγια.
Φοβάμαι για τον εαυτό μου, δεν είμαι κακός άνθρωπος και προσπαθώ να με πείθω ότι όλα αυτά είναι απλές σκέψεις αλλά όλο ξεφυτρώνουν νέες. Όταν έψαξα για αυτά τα συμπτώματα , μου έβγαλε την Ιδψ. Δεν θέλω να καταντήσω τρελή και παράλογη.
Συγνώμη αν σας κούρασα αλλά πραγματικά ήθελα να μιλήσω κάπου και να ακούσω απόψεις. Ευχαριστώ πολύ για το χρόνο σας.

Το ίδιο είχα πάθει κι εγώ τον Οκτώβρη-Νοέμβρη, έτρωγα και μου ερχόταν ναυτία, το εσωτερικευμένο άγχος ήθελε να "βγει" με αυτό τον τρόπο. Μετά με άγχωνε αν θα είμαι έτσι μια ζωή, αν δεν θα έχω πάλι όρεξη για φαι στο επόμενο γεύμα. Εκεί εντόπισα με την ψυχοθεραπεία την ιδεοψυχαναγκαστική μου διαταραχή και τις ιδεοληψίες (δεν έχουν θρησκευτικό χαρακτήρα οι δικές μου ιδεοληψίες, απλά θεωρώ πως αν μου έρχεται μια σκέψη για κάτι σοβαρό είναι σαν προειδοποίηση). Η λύση για να αντιμετωπίσεις αυτό το πρόβλημα είναι να κάνεις ψυχοθεραπεία για να μάθεις τρόπους αντιμετώπισης των ιδεοληψιών σου, ενδεχομένως φαρμακευτική αγωγή και πάνω από όλα η λογική. Αυτά που σκέφτεσαι δεν τα δημιουργείς εσύ, τα "λένε" οι ιδεοληψίες και το άγχος σου. Όταν σου έρχονται αυτά με την θρησκεία, σκέψου λογικά και απόσπασε την προσοχή σου σε κάτι άλλο αμέσως. Μην ανατροφοδοτήσεις τις ιδεοληψίες. Εγώ πια με την ψυχοθεραπεία εντοπίζω πως είχα και πιο νέα ιδεοψυχαναγκαστικές συμπεριφορές. Μην σκέφτεσαι πως τώρα λόγω καραντίνας σου ήρθε όλο αυτό. Μπορεί να υπήρχε και το άγχος να σου το έκανε εμφανέστερο. Κάποια στιγμή θεωρώ θα εμφανιζόταν. Καλύτερα τώρα που είσαι νέα και ίσως το πρόλαβες στην αρχή.

Ευχαριστώ πολύ για την απάντησή σου. Η αλήθεια είναι ότι είναι αρκετά πρωτόγνωρο όλο αυτό. Από τη μια σκέφτομαι ότι όντως μπορεί να φταίει το μυαλό μου και το άγχος αλλά από την άλλη σκέφτομαι ότι μπορεί να είναι εκ του πονηρού ( διάβασα κάποια θρησκευτικά άρθρα). Γενικώς όμως το μυαλό μου τρέχει πολύ και βγάζει σενάρια. Δεν ξέρω πως να το διαχειριστώ γιατί κανείς από την οικογένειά μου δεν έχει ιψδ (απ' όσο ξέρω).

εμενα το πρόβλημα ξεκινησε με το να έχω ψυχαναγκασμούς και να προσπαθώ να τους πολεμήσω κάνοντας υποσχέσεις στον Χριστιανικό Θεό. Αργότερα, άρχισα να ανησυχω ότι μπορεί ο Χριστιανικός Θεός να μην υπάρχει και ότι υπάρχουν Θεοί που μπορεί να είναι από άλλοι θρησκεία αλλά μπορεί και όχι. Διάβαζα και για την θεωρία της προσομοίωσης (ματριξ) και σε ένα subreddit Διαβασα εμπειρίες ανθρωπων που νομίζουν ότι ριχνοντας καταλαθος καποια αντικείμενα αυτά εξαφανιστηκαν, ανθρώπους που νομιζω εβλεπαν ανθρώπους να εμφανίζονται στα ξαφνικα και διαφορα παρομοιοα περιστατικά.

Αλλα πέρα από αυτό το θέμα, με πιάνει άγχος και όταν σκέφτομαι τον Χριστιανισμό. Πχ σήμερα διάβασα "Μ’ αυτό, λοιπόν, που σας έγραψα, εννοούσα να μη συναναστρέφεστε κάποιον που, ενώ ονομάζεται χριστιανός, είναι ανήθικος ή πλεονέκτης ή ειδωλολάτρης ή υβριστής ή μέθυσος ή άρπαγας. Με τέτοιου είδους άνθρωπο πρέπει να αποφεύγετε ακόμα και το κοινό φαγητό."


έχω φίλους που είναι άπιστοι. ή όχι τοσο καλοι Χριστιανοί. Τί σημαίνει? ότι πρέπει να σταματήσω να τους κάνω παρεα?

Νομίζω αυτές οι σκέψεις χρειάζεται να τις ελέγχεις, να μην επιτρέπεις να γίνονται.

Αρχικά σταματώντας την σκέψη και στρέφεσαι για παράδειγμα με το νου, προς όπου πας και ηρεμείς.

Quote:

---

Originally Posted by Elena10

Ευχαριστώ πολύ για την απάντησή σου. Η αλήθεια είναι ότι είναι αρκετά πρωτόγνωρο όλο αυτό. Από τη μια σκέφτομαι ότι όντως μπορεί να φταίει το μυαλό μου και το άγχος αλλά από την άλλη σκέφτομαι ότι μπορεί να είναι εκ του πονηρού ( διάβασα κάποια θρησκευτικά άρθρα). Γενικώς όμως το μυαλό μου τρέχει πολύ και βγάζει σενάρια. Δεν ξέρω πως να το διαχειριστώ γιατί κανείς από την οικογένειά μου δεν έχει ιψδ (απ' όσο ξέρω).

---

Μην ανησυχείς, αν δεν σου αρέσουν αυτές οι σκέψεις δεν έχουν καμία σχέση με διάπραξη βλασφημίας κλπ, απλά μη δίνεις σημασία γιατί δεν είναι σκέψεις που επιθυμείς, ο Θεός δε θέλει να νιώθεις άσχημα

Δεν νομίζω ο Θεός να κρίνει κάποιον για τις σκέψεις του όταν έχει ιδεοψυχαναγκαστική συμπεριφορά. Δεν αλλοιώνεις τις αρχές σου και τα πιστεύω σου λόγω ενός προβλήματος ψυχικής υγείας. Εξαρτάται πως πιστεύει ο καθένας, αλλά δεν νομίζω ο Θεός να τιμωρεί κάποιον που πάσχει από κάτι και δεν βλάπτει τους άλλους. Μήπως θα πρέπει να σταματήσεις να διαβάζεις αυτά τα άρθρα ή να ψάξεις κάποια πιο ουδέτερα; Και η φανατική προσέγγιση της θρησκείας δεν βοηθάει.

Quote:

---

Originally Posted by Eagle guy

Μην ανησυχείς, αν δεν σου αρέσουν αυτές οι σκέψεις δεν έχουν καμία σχέση με διάπραξη βλασφημίας κλπ, απλά μη δίνεις σημασία γιατί δεν είναι σκέψεις που επιθυμείς, ο Θεός δε θέλει να νιώθεις άσχημα

---

Ναι ισχύει αυτό. Αλλά με ανησυχούν και με φοβίζουν γιατί φτάνουν σε βαθμό ύβρις που σε καμία περίπτωση δεν θέλω να τα εκφράσω. Νιώθω άσχημα και με οδηγεί σε αποστασιοποίηση από τη θρησκεία. Δεν προσπαθώ να γίνω πρότυπο πιστής αλλά να οδεύω σ 'ένα σωστό δρόμο. Έχω διαβάσει και άλλες τέτοιες παρόμοιες περιπτώσεις αλλά με μπερδεύουν και μου προκαλούν σύγχυση. Θα ήταν καλύτερα να απευθυνθώ σε ψυχολόγο ή να κάνω προσπάθεια να το παλέψω μόνη μου?

Quote:

---

Originally Posted by AggelikiAngy

Δεν νομίζω ο Θεός να κρίνει κάποιον για τις σκέψεις του όταν έχει ιδεοψυχαναγκαστική συμπεριφορά. Δεν αλλοιώνεις τις αρχές σου και τα πιστεύω σου λόγω ενός προβλήματος ψυχικής υγείας. Εξαρτάται πως πιστεύει ο καθένας, αλλά δεν νομίζω ο Θεός να τιμωρεί κάποιον που πάσχει από κάτι και δεν βλάπτει τους άλλους. Μήπως θα πρέπει να σταματήσεις να διαβάζεις αυτά τα άρθρα ή να ψάξεις κάποια πιο ουδέτερα; Και η φανατική προσέγγιση της θρησκείας δεν βοηθάει.

---

Ναι συμφωνώ αλλά πρέπει να επιβεβαιώσω τι έχω γιατί όπως πάει θα αυτοκαταστραφώ. Έκανα μια συζήτηση με τη μητέρα μου αλλά μου λέει ότι είναι απλές σκέψεις(δεν μπήκα στη διαδικασία να της δώσω λεπτομέρειες) και να μην δίνω σημασία , ίσως με έχουν επηρεάσει όλα αυτά τα θρησκευτικά άρθρα. Και πάλι όμως δεν είμαι ήρεμη.

Καλησπέρα Έλενα, προσπάθησε να μη δίνεις καθόλου σημασία στις βλάσφημες σκέψεις, δοκίμασε αν θέλεις και το εξής: κάθε φορά που σου έρχεται ένας βλάσφημος λογισμός να λες από μέσα σου το ¨Πάτερ ημών¨. Εμένα αυτό με είχε βοηθήσει πολύ.

Quote:

---

Originally Posted by ninja

Καλησπέρα Έλενα, προσπάθησε να μη δίνεις καθόλου σημασία στις βλάσφημες σκέψεις, δοκίμασε αν θέλεις και το εξής: κάθε φορά που σου έρχεται ένας βλάσφημος λογισμός να λες από μέσα σου το ¨Πάτερ ημών¨. Εμένα αυτό με είχε βοηθήσει πολύ.

---

Ευχαριστώ για τη συμβουλή. Έχεις ή είχες περάσει στο παρελθόν παρόμοια κατάσταση? Πως το διαχειρίστηκες γενικά?

Ναι, πολύ παλιά είχα βλάσφημους λογισμούς, τους αντιμετώπισα με τον τρόπο που σου έγραψα στο προηγούμενο post. Γενικά η καλύτερη τακτική είναι να μη ¨βυθίζεσαϊ σε αυτούς όταν σου έρχονται, να μη δίνεις καμία σημασία. Οπότε υποχωρούν. Τουλάχιστον σε μένα έτσι έγινε. Ελπίζω να το ξεπεράσεις όλο αυτό.

Έλενα μην το αφήσεις. Γιατί κι εμένα τέτοια μου έλεγαν, απλά σκέψεις, απλά άγχος, πόσο έξυπνα σκεφτόμουν κτλπ. Και κατέληξα 26, να με έχει κυριεύσει το άγχος και να έχω αρκετές ιδεοληψίες. Το να κάνω σενάρια εκ των προτέρων και με την καχυποψία να κρατάω μια πισινή, μπορεί να μου βγαίνει σε καλό σε αρκετές περιπτώσεις, αλλά είναι ιδεοληψίες.

Quote:

---

Originally Posted by AggelikiAngy

Έλενα μην το αφήσεις. Γιατί κι εμένα τέτοια μου έλεγαν, απλά σκέψεις, απλά άγχος, πόσο έξυπνα σκεφτόμουν κτλπ. Και κατέληξα 26, να με έχει κυριεύσει το άγχος και να έχω αρκετές ιδεοληψίες. Το να κάνω σενάρια εκ των προτέρων και με την καχυποψία να κρατάω μια πισινή, μπορεί να μου βγαίνει σε καλό σε αρκετές περιπτώσεις, αλλά είναι ιδεοληψίες.

---

Εννοείται Αγγελική ότι θα τα λάβω όλα υπ' όψιν μου. Θα δω πως θα εξελιχθεί μέχρι ενός σημείου και θα πράξω ανάλογα. Να είστε όλοι καλά και με το κεφάλι ψηλά.

Elena 10
Χωρίς να είμαι γιατρός φαίνεται να έχεις καραμπινατη ΙΨΔ. Σου το λέω γιατί πάσχω από αυτό και αν θες να με ακούσεις επειδή είσαι νέα ΜΗΝ το αφήνεις πήγαινε σε ψυχίατρο, όσο το αφήνεις και περνούν τα χρόνια και θα σου διαλύσει τη ζωή και θα είναι πιο δύσκολη η θεραπεία. Η ΙΨΔ φουντώνει σε αγχωτικά γεγονότα στην περίπτωση σου η καραντίνα επέδρασε καταλυτικά. Υπάρχουν θεραπείες πολύ αποτελεσματικές που θα σου αλλάξουν τη ζωή μην το αφήνεις.

η ιδψχ δεν ειναι κληρονομικη, ιδψχ ειναι οταν εχεις επαναλαμβανομενες σκεψεις και τα λοιπα........εινι αυτο που ειπες και μονη σου, πνιγεσαι μονη σου σε μια κουταλια νερο... ειναι πιανεσαι απο ενα πραγμα και κανεις γενικοτητες ή αρχιζεις πλαθεις σεναρια καταστροφολογιας.... για την δικη μου αποψη μου, αν μπορεις μιλησε με εναν πνευματικο ιερεα για να ξεχωρισεις τα λαθη σου και φυσκα αν εχεις καποιο ατομο που μπορεις να του μιλησεις ανοιχτα καντο

Έλενα στην περίπτωση πάντως που δεν υπάρχει θεός, δεν έχεις να φοβηθείς τίποτα και κάνεις ό,τι σκέψη γουστάρεις. Άρχισε να το δουλεύεις μέσα σου αυτό και μπορεί να να φανεί ωφέλιμο.

Απόδέξου το όλοι σκεφτόμαστε άσχημα κάποιες φορές η διαφορά είναι ότι κάποιοι δεν κολλάνε κ δεν κολλάνε γιατί αμέσως το μεταφράζουν ως μια χαζή σκέψη κ συνεχίζουν την ζωή τους γιατί έχουν πιο σημαντικά η πιο ενδιαφέρουσα πράγματα να κάνουν. Εσύ βρίσκεσαι σε μια κατάσταση που πιεζεσαι κατά βάθος αυτό που ζεις αν μπορούσες να το αποφύγεις θα το απέφευγε όμως πρέπει κ να διαβάσεις άλλο ενδιαφέρον ίσως να μην υπάρχει κι έτσι δημιουργείται το κατάλληλο κενό το έδαφος για να φυτρώσει αυτός ο σπόρος. Μια χαζή σκέψη που σε άλλη φάση της ζωής σου δε θα έδινες σημασία τώρα βρησκει πρόσφορο έδαφος κ φυτρώνει κι εσύ της δίνεις σημασία. Κ όσο σημασία της δίνεις αυτή άλλο τόσο θα μεγαλώνει. Η ΖΩΉ ΣΟΥ ΠΑΊΡΝΕΙ ΓΕΎΣΗ ΑΠΌ ΑΥΤΌ ΠΟΥ ΕΣΤΙΑΖΕΙΣ ΤΗΝ ΠΡΟΣΟΧΉ Σου. Μην το πολεμάς θα εξαφανιστεί από μόνο του σιγά σιγα αν εστιάστεις με όλο σου το είναι σε άλλα πραγματα

Quote:

---

Originally Posted by el.gre

Απόδέξου το όλοι σκεφτόμαστε άσχημα κάποιες φορές η διαφορά είναι ότι κάποιοι δεν κολλάνε κ δεν κολλάνε γιατί αμέσως το μεταφράζουν ως μια χαζή σκέψη κ συνεχίζουν την ζωή τους γιατί έχουν πιο σημαντικά η πιο ενδιαφέρουσα πράγματα να κάνουν. Εσύ βρίσκεσαι σε μια κατάσταση που πιεζεσαι κατά βάθος αυτό που ζεις αν μπορούσες να το αποφύγεις θα το απέφευγε όμως πρέπει κ να διαβάσεις άλλο ενδιαφέρον ίσως να μην υπάρχει κι έτσι δημιουργείται το κατάλληλο κενό το έδαφος για να φυτρώσει αυτός ο σπόρος. Μια χαζή σκέψη που σε άλλη φάση της ζωής σου δε θα έδινες σημασία τώρα βρησκει πρόσφορο έδαφος κ φυτρώνει κι εσύ της δίνεις σημασία. Κ όσο σημασία της δίνεις αυτή άλλο τόσο θα μεγαλώνει. Η ΖΩΉ ΣΟΥ ΠΑΊΡΝΕΙ ΓΕΎΣΗ ΑΠΌ ΑΥΤΌ ΠΟΥ ΕΣΤΙΑΖΕΙΣ ΤΗΝ ΠΡΟΣΟΧΉ Σου. Μην το πολεμάς θα εξαφανιστεί από μόνο του σιγά σιγα αν εστιάστεις με όλο σου το είναι σε άλλα πραγματα

---

Πολύ ωραία και υποστηρικτική η απάντησή σου, συμφωνώ με αυτά που λες. Ναι τελευταία έχω την τάση ,όταν μου συμβαίνει κάτι, να το υπερμεγενθύνω και τελικά να ανησυχώ χωρίς να κερδίζω τίποτα. Και τώρα που μου έτυχε αυτό , του έδωσα περισσότερη σημασία απ' όσο έπρεπε και το μυαλό μου κόλλησε σε τέτοιες σκέψεις. Είναι δηλαδή σαν να ανατροφοδοτώ το πρόβλημα. Βέβαια έχει φτιάξει κάπως η κατάσταση (προσπαθώ να βγαίνω για τρέξιμο) και έχω παρατηρήσει όταν τρώω μαύρη σοκολάτα , η διάθεση μου φτιάχνει. Βοήθησαν και τα λόγια εδώ στο forum. Ελπίζω να ξεκολλήσω από αυτό. Θέλει πείσμα και υπομονή.

Καλησπέρα και από εμένα, Ελενα ! Πόσο κοντά σ ' αυτό που βιωνω, είναι όσα περιγράφεις.. Ξεκίνησα να "παλεύω" μ αυτό που αποκαλούμε ocd, από την ηλικία των 10 ετών.. Αρχικά οι φοβίες μου περιστρεφονταν γύρω από ασθένειες που οδηγούν στο (καρκίνος, HIV, σπογγωδης εγκεφαλοπαθεια και άλλα τέτοια "όμορφα" κι ευχάριστα πράγματα)..
Μέχρι σήμερα, απόλυτα ελεύθερος από την ιδψ ήμουν μόνο στη Δευτέρα και Τρίτη λυκείου, που ο στόχος εισαγωγής στη νομική σχολή, μονοπωλουσε την καθημερινότητα μου, οπότε δεν υπήρχε χώρος για ocd στο μυαλό μου.
Τα τελευταία χρόνια το περιεχόμενο των ιδψ μου, έχουν να κάνουν με τη θρησκεία (χωρίς ούτε εγώ να προέρχομαι από θρησκοληπτο περιβάλλον) και ειδικά με τις βλασφημες σκέψεις. Με τον καιρό έχω διαπιστώσει πως η "κόλλα" γι αυτές τις σκέψεις, είναι ο φόβος. Όλα θεωρώ πως εκκινούν από την ψευδαίσθηση ότι μπορούμε να ελέγχουμε τις σκέψεις και τα συναισθήματα μας.. Δυστυχώς δεν υπάρχει αυτή η δυνατότητα. Όταν κάτι δεν θέλουμε με τίποτα να το σκεφτούμε, γιατί μας τρομάζει, τότε αναπόφευκτα θα το σκεφτούμε.
Όμως άλλο σκέψη και άλλο πράξη. Το σημαντικό είναι ότι ευτυχώς δεν είμαστε οι σκέψεις μας (συχνά κάνουμε το λάθος και ταυτιζουμε τη σκέψη με το είναι μας) !! Σε αντίθεση με τις σκέψεις, επί των οποίων ασκούμε ελάχιστο έλεγχο, οι πράξεις μας καθορίζονται από το βουλητικο στοιχείο.
Έχω να σου πω πολλά γύρω από το ocd, που πιστεύω πως θα σε ανακουφισουν, γιατί έχω βιώσει όλα όσα έγραψες και μπορώ να μπω απόλυτα στη θέση σου και να σε καταλάβω.
Έχω να σου προτείνω βιβλία αυτοβοηθειας (ένα πολύ καλό που διαβάζω αυτή την περίοδο είναι το "Η ενσυνειδητοτητα στη θεραπεία της ιδεοψυχαναγκαστικής διαταραχής" ή "Mindfulness for ocd"), πολύ καλή ψυχολόγο και ψυχίατρο, ενώ τέλος και στο θέμα του πνευματικού θα μπορούσα να σου προτείνω τον δικό μου πνευματικό).
Σου δίνω το email μου και οτιδήποτε χρειαστείς είμαι στη διάθεσή σου.
Είμαι σίγουρος πως μπορείς να βγεις αλώβητη από αυτή τη δοκιμασία και πολύ σύντομα να αποτελέσει απλώς και μόνο μια ανάμνηση, χωρίς αποτύπωμα θλίψης.

Το mail μου είναι το :

[email protected]

Η θρησκεία ειναι παράλογη και δεν βασίζεται στη λογική. Το ίδιο και οι κανόνες της. Ειδικά του χριστιανισμού είναι γεμάτοι αντιφάσεις. Άρα πολύ λογικά σου μπαίνουν τέτοιες ιδέες.

Υπάρχει φυσικά μορφή ιδεοψυχαναγκασμου που σχετίζεται με "βλασφημες " σκέψεις αλλά προσωπικα εχω πολλες επιφυλάξεις και ενστασεις. Είναι σαν να λέμε ότι κάποτε ένας Αθηναίος στην αρχαία Ελλάδα, είχε βλασφημες σκέψεις για το Δια. Ή οτι εχεις βλασφημες σκεψεις για τον Μίκυ Μαους. Είναι ανόητο.

αγχος .....αλλα κι η μανα μου που ειναι θρησκοληπτη και δεν εχει ιδψ , διαβαζει ψυγχαγκαστικα προσευχες ....