δυσκολη αποφαση .αδιεξοδο.

χαιρετω.

Είμαι 48 ετών περίπου, και ζω με μία κοπέλα, η οποία είναι 42.

Ζούμε μαζί περίπου 17 χρόνια. Ζούμε σε μία πόλη ξένη οι δυο μας.

Ήρθαμε εδώ άγνωστοι μεταξύ αγνώστων. Δημιουργήσαμε μία επιχείρηση μαζί εδώ περίπου και 15 χρόνια, με χίλια προβλήματα εξαιτίας και της κρίσης.
Όλα αυτά τα χρόνια ενώ στην αρχή η σχέση μας ήταν αρκετά καλή για περίπου ένα χρόνο, ενάμιση, μετά από κει και πέρα η σύντροφός μου κοιμάται μόνη της στον καναπέ κι εγώ στην κρεβατοκάμαρα. Να μην τα πολυλογώ έχει απομακρυνθεί πάρα πολύ από μένα.

Eξηγουμαι:

όταν τη γνώρισα, επειδή εργαζότανε νύχτα σε παμπ, είχε συνηθίσει να κοιμάται αργά.
Μετα τις 2-3 η ώρα.
Εγώ βέβαια κοιμάμαι πάντα στις 12 περίπου, και ξυπνάω πρωί. Για να μπορω να πηγαινω στη δουλεια μας.
Ενώ εκείνη πάντα μετα τις 2.
Κι επειδή άρχισα να γκρινιάζω, λόγω του ότι όταν ερχότανε κι εκείνη για ύπνο αργά μαζί μου, με ξυπνούσε άθελα της βέβαια, και μετα δεν μπορούσα να ξανακοιμηθώ, αρχισε να κοιμαται στον καναπε.
Η ήθελε να βλέπει τβ ως αργά, κάτι που εμένα στην κρεβατοκάμαρα με ενοχλούσε το φως της.
Μην τα πολυλογώ, μ αυτά και μ αυτά, καναπε καναπε καναπε, απομακρυνθήκαμε σταδιακά, και φτάσαμε 12 χρονιά σχεδόν να κοιμόμαστε ξεχωριστά.


Ερωτικά όπως ήταν φυσικό, οι επαφές μας αραίωναν , και φτάσανε να είναι και μία φορά στο δίμηνο. Της έχω εξηγήσει φυσικά κατά καιρούς ότι έχω ανάγκες, ότι πρέπει να έρθει κοντά μου, ότι δεν θέλω να κοιμάμαι μόνος μου. Έχω πεθυμήσει μία γυναικεία παρουσία δίπλα μου, και παρά τις εκκλήσεις που έχω κάνει και ερωτικές προσεγγίσεις έπεσαν στο κενό.
ας πουμε πως ερχοτανε ενα βραδυ, και μετα ξανα καναπε.

Το πιο συνηθισμένο επιχείρημα που μου έλεγε ήταν ότι βαριόταν και δεν είχε διάθεση, πως ήταν αμπανιάριστη, πως ολο αυτο εχω στο μυαλο μου, και λοιπά.
Μιλαμε για επαφη μια φορα τη βδομαδα, αυτο ζητουσα, για μην παρεξηγηθω.
Σε ηλικα 35, 40 ετων. Τι πιο φυσιολογικο???

Ένα βράδυ χαρακτηριστικά και το αναφέρω γιατί έχει τη σημασία του, είχαμε πάει σε ένα νυχτερινό μαγαζί πριν 10 χρόνια και ενώ είχαμε καιρό να βρεθούμε μαζί κι ενώ περάσαμε πάρα πολύ ωραία το βράδυ, κι ενώ τη φλέρταρα στο μαγαζί, γυρίσαμε στο σπίτι, ξάπλωσα εγώ στο κρεβάτι μου να κοιμηθώ, περιμένοντας κι εκείνη να έρθουμε κοντά, αφού είχε τουλάχιστον ένα μήνα να γίνει, εκείνη πήγε στο μπάνιο να βγάλει τα καλλυντικά της.

Περίμενα, πίστευα, ήλπιζα ότι θα ερχόταν στο κρεβάτι μας όπως κάνουν άλλα φαντάζομαι ζευγάρια, εντούτοις δεν ήρθε.
Έμεινε στο μπάνιο μία ώρα και εγώ αποκοιμήθηκα.


Την άλλη μέρα που ξημέρωσε πραγματικά διαπίστωσα ότι για κάποιους λόγους εκείνη με έχει απορρίψει.
Ήταν μια διαπίστωση που έκανα, καθόλου ευχάριστη βέβαια..

Μετά από κάποιο σύντομο χρονικό διάστημα γνώρισα τυχαία (τοψαξα λιγάκι να πω την αλήθεια) κάποια άλλη γυναίκα.
Για να παρω αυτο που μου ελειπε.
Για να νιωσω την ευχαριστηση μιας γυναικας!

Εκείνη ήταν παντρεμένη, 45 ετών, με ερωτεύτηκε, χώρισε με τον άντρα της, όχι για μένα βέβαια, αλλά από μένα πήρε την δύναμη να το κάνει, μιας και η σχέση της μαζί του 30 χρόνια σε γάμο, ήταν πια τελειωμένη.

Αναπτύξαμε συναισθήματα μεταξύ μας και σήμερα μετά από 10 χρόνια που έχω σχέση με αυτό το πρόσωπο , την παραλληλη εννοω, εξακολουθώ να συζώ με τη σύντροφό μου που μ’ αγαπάει και την αγαπώ πολύ . Αλλά...
Έχουμε γίνει πλέον όμως σαν αδέρφια μεταξύ μας.

Την αγαπώ σαν άνθρωπο δικό μου, τη συμπονώ, θα μπορούσα να κάνω τα πάντα για εκείνη, όπως και εκείνη για μένα γιατί με στηρίζει, τη στηρίζω και εγώ αλλά όμως μέχρι εκεί.

Ερωτικά πλέον δεν μπορώ να τη δω σαν γυναίκα, δεν υπάρχει αυτή η περίπτωση, και φυσικά εξακολουθεί να κοιμάται στον καναπέ.
Να πω επίσης πως 17 χρόνια που ζούμε μαζί, ούτε παντρευτήκαμε, ούτε παιδιά κάναμε, απολύτως τίποτε.

Πρόσφατα της ξαναμίλησα, της είπα πως χάσαμε χρόνια έτσι, πως κοιμάμαι τόσα χρόνια μόνος μου, πως ξέχασα πώς είναι να ζεις με γυναίκα, κλπ. κλπ.
Της είπα πως μ’ άφησε μόνο μου, πως μ’ εγκατέλειψε, πως δεν είναι μόνο το σεξ, πως έχω ανάγκη μια γυναικεία αγκαλιά κι εγώ σαν άνθρωπος.

Αυτό που πάντα μου έλεγε στη συζήτηση είναι ως απάντηση πως όλα τα ζευγάρια μετα από χρόνια έτσι είναι.
Επίσης, μου είπε πως σαν γυναίκα, είχε πραγματικά πάθει εμπλοκή για 7-8 χρόνια, και πως το σεξ δεν την ενδιέφερε.
Επίσης μου είπε πως ο τρόπος που την προσέγγιζα ερωτικά, δεν της ταίριαζε.

Η κουβέντα αυτή έγινε συγκεκριμένα τα Χριστούγεννα, και το βράδυ εκείνη, μετα τη συζήτηση που κάναμε, ήρθε ξαφνικά στο κρεβάτι μου κάποια στιγμή αργά αλλά δεν ήρθαμε κοντά βέβαια.

Απλά έπεσε για ύπνο δίπλα μου.
Την επόμενη της είπα να μην το ξανακάνει, γιατί τώρα πλέον είναι αργά, και έχω μάθει να κοιμάμαι μόνος μου. Και το εννοώ.
Γιατί πλέον η ψαλίδα έχει ανοίξει τόσο, που πιστεύω δεν πρόκειται να κλείσει ποτέ.

Πολλές φορές ως τώρα, η κοπέλα που ζω μαζί της, έβρισκε κατά καιρούς τρίχες στα ρούχα μου, ( απο την αλλη) αλλά πάντα τις δικαιολογούσε λέγοντας πως σε κάποιο αμάξι μέσα τις κόλλησα, κλπ. κλπ.

Βέβαια, ποτέ δεν έκανε καμία κίνηση να με προσεγγίσει, ή αυτό να λειτουργήσει ως συναγερμός στο μυαλό της.
Συνέχιζε απλά να κοιμάται στον καναπέ της…
Μια γυναικα αραγε που αγαπα τον συντροφο της, που ειναι ερωτευμενη, τι κανει αραγε σε αναλογη περιπτωση?
Μενει..απαθης????

Επίσης να αναφέρω πως με τη σχέση που έχω δημιουργήσει, την παράλληλη, περνάω όμορφα και όταν συναντιόμαστε, ακόμη και μετα από 10 χρόνια που είμαι μαζί της, η παρουσία της σαν γυναίκα με υπερκαλύπτει. Ακόμη και στα 55 της που είναι τώρα.
Και οπως ειναι φυσικο, εχω αναπτυξει εντονα συναισθηματα κι κεινη.

Δεν μου αρέσει που έχω παράλληλη σχέση όλα αυτά τα χρόνια, αλλά δεν ευθύνομαι εγώ. Μέσα μου νιώθω έντιμα. Από την άλλη δεν θέλω να χωρίσω με τη σχέση μου που συζώ, γιατί ξέρω καλά πως αυτό θα την διαλύσει. Αδιέξοδο.

Δεν θέλω γιατί ξέρω καλά, πως δεν έχει στήριγμα κάποιον στη ζωή της, γιατί ξέρω πως μετα θα ταλαιπωρηθεί στην ανεύρεση δουλειάς, και γιατί ξέρω πολύ καλά πως όλο αυτό το νοικοκυριό της, η σειρά της που θα χάσει θα την τσακίσει.
Με μια βαλιτσα στο χερι, και τετοιες εποχες, για μια γυναικα 42 ετων, χωρις επαγγελμα, δεν ειναι καθολου ευκολο, κακα τα ψεμματα!
Για μένα αν θα της λείψω, δεν είμαι και τόσο σίγουρος..

Πραγματικά νιώθω απογοήτευση για όλα αυτά τα χρόνια που πέρασαν.
Θα έπρεπε να κάνω βήματα χωρισμού νωρίτερα, εδώ και πολλά χρόνια.Γιατι το εβλεπα...
Ποτε δεν ειναι αργα ομως.

Σίγουρα κι εμένα η ύπαρξη της 2ης σχέσης μου με βοηθά στο να αποφασίσω να φύγω, αλλά κι εκεί δεν είμαι και τόσο σίγουρος για το μέλλον της
Γιατί κι εκεί, τα προβληματάκια σιγά σιγά εμφανίζονται, αλλά από άλλους λόγους, περισσότερο με οικογενειακές υποχρεώσεις της.
Βλέπετε είναι γιαγιά πλέον, και ο έρωτάς στη ζωή της, καταλαμβάνει λιγότερο χώρο από χρόνο σε χρόνο…
Ακομη και βιολογικες...
Θελω να πω δηλαδη, πως δεν φευγω ντε και καλα απο τη μια σχεση να παω στην αλλη.
Γιατι κι εκει δεν βλεπω κανεναν ..."παραδεισο"!
Απλα ολο αυτο που γινεται, δεν μπορει πλεον να συνεχιστει.


Επίσης, μια σκέψη μου είναι πως διακόπτοντας την τωρινή μου σχέση με την κοπέλα που ζω μαζί της, κι εκείνη ΙΣΩΣ βρει κάποιον καλύτερο από μένα να της ταιριάζει, και ΙΣΩΣ να κάνει και 1 παιδάκι, κάτι που το ήθελε πολύ, αλλά δεν κάναμε μαζί.

Και ούτε βέβαια θα κάναμε ποτέ, έτσι που τα χρόνια πέρασαν, κι εγώ για κάτι τέτοιο πλέον αισθάνομαι καλώς κακώς, μεγάλος..
Για να συνεχίσω όμως μαζί της, και να κάνω ας πούμε μια νέα αρχή, το θεωρώ αδύνατον.

Γη αυτό γιατί τα ερωτικά πλέον συναισθήματα μου για εκείνη, εχουν στερέψει.

Όπως λέω κι εγώ, 2 κεριά ενωμένα, αλλά σβησμένα..
Μπερδεμενα σττο μυαλο μου ολα, αλλα πρεπει ομως να αποφασισω..
Συγνωμη αν κουρασα, και ευχαριστω εκ των προτέρων.

Θα ήθελα να ακούσω τη γνώμη σας. Ευχαριστώ.

Quote:

---

Originally Posted by NIKOS72

χαιρετω.

Είμαι 48 ετών περίπου, και ζω με μία κοπέλα, η οποία είναι 42.

Ζούμε μαζί περίπου 17 χρόνια. Ζούμε σε μία πόλη ξένη οι δυο μας.

Ήρθαμε εδώ άγνωστοι μεταξύ αγνώστων. Δημιουργήσαμε μία επιχείρηση μαζί εδώ περίπου και 15 χρόνια, με χίλια προβλήματα εξαιτίας και της κρίσης.
Όλα αυτά τα χρόνια ενώ στην αρχή η σχέση μας ήταν αρκετά καλή για περίπου ένα χρόνο, ενάμιση, μετά από κει και πέρα η σύντροφός μου κοιμάται μόνη της στον καναπέ κι εγώ στην κρεβατοκάμαρα. Να μην τα πολυλογώ έχει απομακρυνθεί πάρα πολύ από μένα.

Eξηγουμαι:

όταν τη γνώρισα, επειδή εργαζότανε νύχτα σε παμπ, είχε συνηθίσει να κοιμάται αργά.
Μετα τις 2-3 η ώρα.
Εγώ βέβαια κοιμάμαι πάντα στις 12 περίπου, και ξυπνάω πρωί. Για να μπορω να πηγαινω στη δουλεια μας.
Ενώ εκείνη πάντα μετα τις 2.
Κι επειδή άρχισα να γκρινιάζω, λόγω του ότι όταν ερχότανε κι εκείνη για ύπνο αργά μαζί μου, με ξυπνούσε άθελα της βέβαια, και μετα δεν μπορούσα να ξανακοιμηθώ, αρχισε να κοιμαται στον καναπε.
Η ήθελε να βλέπει τβ ως αργά, κάτι που εμένα στην κρεβατοκάμαρα με ενοχλούσε το φως της.
Μην τα πολυλογώ, μ αυτά και μ αυτά, καναπε καναπε καναπε, απομακρυνθήκαμε σταδιακά, και φτάσαμε 12 χρονιά σχεδόν να κοιμόμαστε ξεχωριστά.


Ερωτικά όπως ήταν φυσικό, οι επαφές μας αραίωναν , και φτάσανε να είναι και μία φορά στο δίμηνο. Της έχω εξηγήσει φυσικά κατά καιρούς ότι έχω ανάγκες, ότι πρέπει να έρθει κοντά μου, ότι δεν θέλω να κοιμάμαι μόνος μου. Έχω πεθυμήσει μία γυναικεία παρουσία δίπλα μου, και παρά τις εκκλήσεις που έχω κάνει και ερωτικές προσεγγίσεις έπεσαν στο κενό.
ας πουμε πως ερχοτανε ενα βραδυ, και μετα ξανα καναπε.

Το πιο συνηθισμένο επιχείρημα που μου έλεγε ήταν ότι βαριόταν και δεν είχε διάθεση, πως ήταν αμπανιάριστη, πως ολο αυτο εχω στο μυαλο μου, και λοιπά.
Μιλαμε για επαφη μια φορα τη βδομαδα, αυτο ζητουσα, για μην παρεξηγηθω.
Σε ηλικα 35, 40 ετων. Τι πιο φυσιολογικο???

Ένα βράδυ χαρακτηριστικά και το αναφέρω γιατί έχει τη σημασία του, είχαμε πάει σε ένα νυχτερινό μαγαζί πριν 10 χρόνια και ενώ είχαμε καιρό να βρεθούμε μαζί κι ενώ περάσαμε πάρα πολύ ωραία το βράδυ, κι ενώ τη φλέρταρα στο μαγαζί, γυρίσαμε στο σπίτι, ξάπλωσα εγώ στο κρεβάτι μου να κοιμηθώ, περιμένοντας κι εκείνη να έρθουμε κοντά, αφού είχε τουλάχιστον ένα μήνα να γίνει, εκείνη πήγε στο μπάνιο να βγάλει τα καλλυντικά της.

Περίμενα, πίστευα, ήλπιζα ότι θα ερχόταν στο κρεβάτι μας όπως κάνουν άλλα φαντάζομαι ζευγάρια, εντούτοις δεν ήρθε.
Έμεινε στο μπάνιο μία ώρα και εγώ αποκοιμήθηκα.


Την άλλη μέρα που ξημέρωσε πραγματικά διαπίστωσα ότι για κάποιους λόγους εκείνη με έχει απορρίψει.
Ήταν μια διαπίστωση που έκανα, καθόλου ευχάριστη βέβαια..

Μετά από κάποιο σύντομο χρονικό διάστημα γνώρισα τυχαία (τοψαξα λιγάκι να πω την αλήθεια) κάποια άλλη γυναίκα.
Για να παρω αυτο που μου ελειπε.
Για να νιωσω την ευχαριστηση μιας γυναικας!

Εκείνη ήταν παντρεμένη, 45 ετών, με ερωτεύτηκε, χώρισε με τον άντρα της, όχι για μένα βέβαια, αλλά από μένα πήρε την δύναμη να το κάνει, μιας και η σχέση της μαζί του 30 χρόνια σε γάμο, ήταν πια τελειωμένη.

Αναπτύξαμε συναισθήματα μεταξύ μας και σήμερα μετά από 10 χρόνια που έχω σχέση με αυτό το πρόσωπο , την παραλληλη εννοω, εξακολουθώ να συζώ με τη σύντροφό μου που μ’ αγαπάει και την αγαπώ πολύ . Αλλά...
Έχουμε γίνει πλέον όμως σαν αδέρφια μεταξύ μας.

Την αγαπώ σαν άνθρωπο δικό μου, τη συμπονώ, θα μπορούσα να κάνω τα πάντα για εκείνη, όπως και εκείνη για μένα γιατί με στηρίζει, τη στηρίζω και εγώ αλλά όμως μέχρι εκεί.

Ερωτικά πλέον δεν μπορώ να τη δω σαν γυναίκα, δεν υπάρχει αυτή η περίπτωση, και φυσικά εξακολουθεί να κοιμάται στον καναπέ.
Να πω επίσης πως 17 χρόνια που ζούμε μαζί, ούτε παντρευτήκαμε, ούτε παιδιά κάναμε, απολύτως τίποτε.

Πρόσφατα της ξαναμίλησα, της είπα πως χάσαμε χρόνια έτσι, πως κοιμάμαι τόσα χρόνια μόνος μου, πως ξέχασα πώς είναι να ζεις με γυναίκα, κλπ. κλπ.
Της είπα πως μ’ άφησε μόνο μου, πως μ’ εγκατέλειψε, πως δεν είναι μόνο το σεξ, πως έχω ανάγκη μια γυναικεία αγκαλιά κι εγώ σαν άνθρωπος.

Αυτό που πάντα μου έλεγε στη συζήτηση είναι ως απάντηση πως όλα τα ζευγάρια μετα από χρόνια έτσι είναι.
Επίσης, μου είπε πως σαν γυναίκα, είχε πραγματικά πάθει εμπλοκή για 7-8 χρόνια, και πως το σεξ δεν την ενδιέφερε.
Επίσης μου είπε πως ο τρόπος που την προσέγγιζα ερωτικά, δεν της ταίριαζε.

Η κουβέντα αυτή έγινε συγκεκριμένα τα Χριστούγεννα, και το βράδυ εκείνη, μετα τη συζήτηση που κάναμε, ήρθε ξαφνικά στο κρεβάτι μου κάποια στιγμή αργά αλλά δεν ήρθαμε κοντά βέβαια.

Απλά έπεσε για ύπνο δίπλα μου.
Την επόμενη της είπα να μην το ξανακάνει, γιατί τώρα πλέον είναι αργά, και έχω μάθει να κοιμάμαι μόνος μου. Και το εννοώ.
Γιατί πλέον η ψαλίδα έχει ανοίξει τόσο, που πιστεύω δεν πρόκειται να κλείσει ποτέ.

Πολλές φορές ως τώρα, η κοπέλα που ζω μαζί της, έβρισκε κατά καιρούς τρίχες στα ρούχα μου, ( απο την αλλη) αλλά πάντα τις δικαιολογούσε λέγοντας πως σε κάποιο αμάξι μέσα τις κόλλησα, κλπ. κλπ.

Βέβαια, ποτέ δεν έκανε καμία κίνηση να με προσεγγίσει, ή αυτό να λειτουργήσει ως συναγερμός στο μυαλό της.
Συνέχιζε απλά να κοιμάται στον καναπέ της…
Μια γυναικα αραγε που αγαπα τον συντροφο της, που ειναι ερωτευμενη, τι κανει αραγε σε αναλογη περιπτωση?
Μενει..απαθης????

Επίσης να αναφέρω πως με τη σχέση που έχω δημιουργήσει, την παράλληλη, περνάω όμορφα και όταν συναντιόμαστε, ακόμη και μετα από 10 χρόνια που είμαι μαζί της, η παρουσία της σαν γυναίκα με υπερκαλύπτει. Ακόμη και στα 55 της που είναι τώρα.
Και οπως ειναι φυσικο, εχω αναπτυξει εντονα συναισθηματα κι κεινη.

Δεν μου αρέσει που έχω παράλληλη σχέση όλα αυτά τα χρόνια, αλλά δεν ευθύνομαι εγώ. Μέσα μου νιώθω έντιμα. Από την άλλη δεν θέλω να χωρίσω με τη σχέση μου που συζώ, γιατί ξέρω καλά πως αυτό θα την διαλύσει. Αδιέξοδο.

Δεν θέλω γιατί ξέρω καλά, πως δεν έχει στήριγμα κάποιον στη ζωή της, γιατί ξέρω πως μετα θα ταλαιπωρηθεί στην ανεύρεση δουλειάς, και γιατί ξέρω πολύ καλά πως όλο αυτό το νοικοκυριό της, η σειρά της που θα χάσει θα την τσακίσει.
Για μένα αν θα της λείψω, δεν είμαι και τόσο σίγουρος..

Πραγματικά νιώθω απογοήτευση για όλα αυτά τα χρόνια που πέρασαν.
Θα έπρεπε να κάνω βήματα χωρισμού νωρίτερα, εδώ και πολλά χρόνια.Γιατι το εβλεπα...
Ποτε δεν ειναι αργα ομως.

Σίγουρα κι εμένα η ύπαρξη της 2ης σχέσης μου με βοηθά στο να αποφασίσω να φύγω, αλλά κι εκεί δεν είμαι και τόσο σίγουρος για το μέλλον της
Γιατί κι εκεί, τα προβληματάκια σιγά σιγά εμφανίζονται, αλλά από άλλους λόγους, περισσότερο με οικογενειακές υποχρεώσεις της.
Βλέπετε είναι γιαγιά πλέον, και ο έρωτάς στη ζωή της, καταλαμβάνει λιγότερο χώρο από χρόνο σε χρόνο…
Ακομη και βιολογικες...

Επίσης, μια σκέψη μου είναι πως διακόπτοντας την τωρινή μου σχέση με την κοπέλα που ζω μαζί της, κι εκείνη ΙΣΩΣ βρει κάποιον καλύτερο από μένα να της ταιριάζει, και ΙΣΩΣ να κάνει και 1 παιδάκι, κάτι που το ήθελε πολύ, αλλά δεν κάναμε μαζί.

Και ούτε βέβαια θα κάναμε ποτέ, έτσι που τα χρόνια πέρασαν, κι εγώ για κάτι τέτοιο πλέον αισθάνομαι καλώς κακώς, μεγάλος..
Για να συνεχίσω όμως μαζί της, και να κάνω ας πούμε μια νέα αρχή, το θεωρώ αδύνατον.

Γη αυτό γιατί τα ερωτικά πλέον συναισθήματα μου για εκείνη, εχουν στερέψει.

Όπως λέω κι εγώ, 2 κεριά ενωμένα, αλλά σβησμένα..
Μπερδεμενα σττο μυαλο μου ολα, αλλα πρεπει ομως να αποφασισω..

Θα ήθελα να ακούσω τη γνώμη σας. Ευχαριστώ.

---

Καλησπερα !

Στην ερωτηση σου, η δικη μου ξεκάθαρη και απολυτη απαντηση ειναι ΟΧΙ.
Οσα χρονια και να περασουν οταν υπαρχει ο ερωτας και η αληθινη αγαπη δεν συμβαινει κατι τετοιο και στο λεω γιατι ειμαι παντρεμενη εικοσι χρονια και εχουμε περασει αρκετες φασεις που ο ερωτας εχανε λιγακι εδαφος μπροστα στα καθημερινα ζητηματα που προκειπτουν μεσα σε μια μακροχρονια σχεση αλλα ποτε δεν εσβηνε και μετα απο τις δυσκολες περιπτωσεις ξαναβιωνε οπως παλια και ακομα καλυτερα πλεον.
Ενας ανθρωπος και ειδικα νεος δεν παραιτείτε απο αυτο το κομματι ,παρα μονο οταν εχει βρει αλλο τροπο να το ικανοποιεί οπως εσυ ....

Ειλικρινα διαβαζοντας ολα αυτα ,σε καθε σου παραγραφο αναγνώριζα κομματια-σημαδια της ρουτινας που μπορει να περναει ενα ζευγαρι μετα απο αρκετα χρονια, αλλα απορούσα με τις ανεκμεταλευτες ευκαιριες που άφηνε η γυναικα σου να πανε χαμενες ωστε να ξαναβρισκεσται σαν ζευγαρι και να μην χαθει ο ερωτισμος ...
Γιατι συνεβαινε αυτο ?Αυτα που σου ελεγε ηταν δικαιολογιες πραγματικα και ειμαι σιγουρη οτι δεν ηταν η αληθεια ....

Ειδικα στο κομματι με τις εξοδους ειναι κατι που το θεωρο απαραιτητο να υπαρχει ολη αυτη η ατμοσφαιρα που ανεφερες για να παραμενει ζωντανος ο ερωτας ...Ακομα και σημερα που δεν μπορουμε να βγουμε εξω εινια απαραιτητο να φτιαχνουμε βραδιες ακομα και στο σπιτι μας που να εχουν αυτα τα στοιχεια.....
Κλασικο σκηνικο πλεον μετα απο μια ωραια εξοδο ή μονοι ή με φιλους το κομματι του μεταξυ σας φλερτ και φυσικα η ομορφη συνεχεια στο σπιτι ...Νομιζω ειναι νομος αυτος για να κρατηθει ο ερωτας !


Τωρα ολα αυτα τα χρονια εισαι σιγουρος πως η γυναικα σου δεν ειχε καποιον αλλον στην ζωη της ?
Νεα γυναικα πως καταπιεζε ολο αυτο που ενοιωθε ?

Και υστερα εφοσον δεν υπαρχουν παιδια ,το βασικο στοιχειο που κανει ενα χωρισμο δυσκολο ,γιατι δεν βρηκατε μια κοινη λυση ωστε να ειστε και οι δυο καλα ?

Το να χωρισετε σαν ζευγαρι δεν παει να πει οτι θα γινεται και εχθροι ωστε να χαθει και η δουλεια αλλα και το θεμα του νοικοκυριου- σπιτιου..Σε αυτα υπαρχουν απειρες λυσεις αν υπαρχει καλη συνεννοηση .
Ουσιαστικα χωρισμενοι ειστε ,συγκατοικοι να το πω απλα ...

Υστερα ειναι και το αλλο κομματι .Η σχεση που εχεις αναπτυξει λες οτι ειναι χωρισμενη ...Εκεινη ολα αυτα τα χρονια πως δεχοταν να ερχεται δευτερη(δεν μιλαω για το σεξουαλικο κομματι ) και να μην θελει να μεινετε μαζι ?

Quote:

---

Originally Posted by Marilou

Τωρα ολα αυτα τα χρονια εισαι σιγουρος πως η γυναικα σου δεν ειχε καποιον αλλον στην ζωη της ?
Νεα γυναικα πως καταπιεζε ολο αυτο που ενοιωθε ?

---

σ ευχαριστω.

ναι, ειμαι απολυτα σιγουρος.
Απολυτα.
Αν αναφερεσαι ερωτικα, οπως λεει και η ιδια, δεν ειχε ορμες, ή δεν της το εβγαζα εγω.
Επισης εμεις σαν ζευγαρι, ποτε δεν καναμε κατι μαζι τα βραδυα απο κοινου.
Ποτε.
Ουτε καν μια ταινια να δουμε.
Κι αυτο γιατι ΠΑΝΤΑ οταν σχολουσα απ τη δουλεια μου στις 9 το βραδυ, την εβρισκα με το σφουγγαροπανο στο χερι να καθαριζει το σπιτι.
Λογικο, γιατι ξυπνουσε στις 3, 4 το απογευμα.
Οταν τελειωνε τις δουλειες της, ηταν η ωρα πλεον 12 μεσανυχτα, κι εγω πηγαινα για υπνο.
Καφε μαζι το πρωι, ουτε γι αστειο.ΠΟΤΕ.
Γιατι παντα κοιμαται..

Επισης, οταν της εκανα προσφατα κουβεντα για χωρισμο, ενιωσα εντονα την αντιδραση της.Το θυμο της!
Μου ειπε πως ξοδεψε 18 χρονια μαζι μου, πως τωρα την πεταω, κλπ κλπ.
Ξοδεψα κι εγω βεβαια, αλλα αυτα μαλλον δεν πιανονται.

Αυτό που μου κάνει πάντα εντύπωση είναι πως όταν μία σχέση δεν λειτουργεί όπως θα έπρεπε, οι άνθρωποι δεν την λήγουν απο φόβο μην μείνουν μόνοι. Καταλαβαίνω ότι ο άνθρωπος έχει ανάγκη από συντροφικότητα και πως ειδικά σε μεγαλύτερες ηλικίες έρχεται ο φόβος των γηρατειών, οι κοινωνικές σχέσεις σε πολλές περιπτώσεις μειώνονται όταν οι περισσότεροι γύρω του είναι σε άλλη φάση ζωής με άλλες προτεραιότητες και φοβάται την μοναξιά, ωστόσο και πάλι είναι μία λογική έξω από εμένα. Δηλαδή είσαι 30, 40, 50 χρονών και χωρίζεις μόνο αν βρεις κάτι άλλο ή αν είσαι σίγουρος ότι ο σύντροφός σου θα βρει κάποιον άλλο "να φιάξει τη ζωή του" ;

Εγώ θεωρώ ότι αν λήγεις καμμένες καταστάσεις, σου κάνει πολύ καλό να μείνεις μόνος, να έχεις όλα τα ενδεχόμενα ανοιχτά, να ξέρεις κι εσύ καλύτερα ποιος είσαι και τι θες και θα έρθουν και πιο εύκολα οι ευκαιρίες να βρεις αυτό που πραγματικά θέλεις στον ερωτικό τομέα. Ακόμα κι αν δεν έρθουν, μπορει η ζωή σου να είναι πιο αληθινή και να τα έχεις πιο καλά με τον εαυτό σου από το να ψυχαναγκάζεσαι σε αρρωστημένες καταστάσεις. Ο άνθρωπος είναι κοινωνικό ον αλλά είναι και αυτάρκης ταυτόχρονα σε μεγάλο βαθμό στη σύγχρονη κοινωνία. Δεν σημαίνει ότι χάνεται ή υπόστασή του αν δεν βρίσκεται σε σχέση.

Quote:

---

Originally Posted by NIKOS72

σ ευχαριστω.

ναι, ειμαι απολυτα σιγουρος.
Απολυτα.
Αν αναφερεσαι ερωτικα, οπως λεει και η ιδια, δεν ειχε ορμες, ή δεν της το εβγαζα εγω.
Επισης εμεις σαν ζευγαρι, ποτε δεν καναμε κατι μαζι τα βραδυα απο κοινου.
Ποτε.
Ουτε καν μια ταινια να δουμε.
Κι αυτο γιατι ΠΑΝΤΑ οταν σχολουσα απ τη δουλεια μου στις 9 το βραδυ, την εβρισκα με το σφουγγαροπανο στο χερι να καθαριζει το σπιτι.
Λογικο, γιατι ξυπνουσε στις 3, 4 το απογευμα.
Οταν τελειωνε τις δουλειες της, ηταν η ωρα πλεον 12 μεσανυχτα, κι εγω πηγαινα για υπνο.
Καφε μαζι το πρωι, ουτε γι αστειο.
Γιατι παντα κοιμαται..

---

Αρα Νικο ουσιαστικα ποτε δεν εισασταν ενα νορμαλ ζευγαρι να το πω απλα.
Πολλα τυχαινουν να εχουν αντιθετες βαρδιες με τις δουλειες τους, αλλα παντα αναζητουν και παντα βρισκουν χρονο για να περασουν μαζι και να κανουν ολα αυτα που ειναι απαραιτητα για να κρατηθη ολο αυτο και το κυριοτερο για να ειναι καλα .

Αλλιως ποιος ο λογος να εχεις μια σχεση ?Για να μην εισια μονος σου ?
Τοτε κάλλιστα εχεις μια φιλικη σχεση και δεν ζεις σκλαβωμενος στην κυριολεξια ολα αυτα τα χρονια ...


Αληθεια εσυ εχεις σκεφτει καθαρα τι σε κραταει σε ολο αυτο ?
Φοβασαι την μοναξια ?Αφου πλεον και η παραλληλη σου σχεση εχει αλλο πρωταρχικο ενδιαφερον ...
Φοβασαι οτι θα κανεις κακο στην κοπελα σου ζητώντας της να χωρισετε ?

Δες λιγακι και τον ευατο σου ...Καιρος δεν ειναι ?Ποσο θα ζεις μεσα σε ολη αυτη την συναισθηματικη καταπιεση και για ποιον λογο το κυριοτερο ..

Αν σκεφτεις στερεις και απο την κοπελα το σημαντικοτερο πραγμα για μια γυναικα ,ενα παιδι γιατι εσυ δεν θες πλεον ..Δεν ειναι εγωιστικο ολο αυτο απο μερια σου ?

Quote:

---

Originally Posted by Sonia

Δηλαδή είσαι 30, 40, 50 χρονών και χωρίζεις μόνο αν βρεις κάτι άλλο ή αν είσαι σίγουρος ότι ο σύντροφός σου θα βρει κάποιον άλλο "να φιάξει τη ζωή του" ;

---

η δυναμη της συνηθειας, ειναι μεγαλη.
μεγαλυτερο ακομη ειναι το συναισθημα της ας το πω λυπης, της συμπονοιας.
μεγαλυτερο και απ το συναισθημα της αγαπης κατ εμε.
Για να υπερπηδησει κανεις αυτα τα παραπανω, σιγουρα αν πιαστει απο καπου, θα αντλησει τη δυναμη που δεν εχει.

Αυτο, δεν συνεπαγεται ομως με το φτηνο επιχειρημα πολλες φορες πως παρατας μια σχεση για μια αλλη.
Γιατι στην προκειμενη περιπτωση εδω, κατι τετοιο δεν ισχυει.
απλα βλεπω το προβλημα, μπορει και το πληρωμα του χρονου ισως, σε καμια περιπτωση ομως δεν μπορει να συνεχιστει.

Δεν είναι... λυπηρό να μένεις με κάποιον από λύπη;
Το ότι συμπονάς και νοιάζεσαι έναν άνθρωπο δεν σημαίνει ότι αν κάνεις κάτι σωστό και για εκείνον και για εσένα παύεις να τον συμπονάς. Συχνά αποφεύγουμε τις αλλαγές κι ας ξέρουμε ότι μεσοπρόθεσμα θα βγουν σε καλό για να μην υποφέρουμε και προκαλέσουμε πόνο βραχυπρόθεσμα. Αυτό όμως είναι λάθος.

Δεν είπα ότι παρατάς την μία για την άλλη. Εσύ έθεσες το θέμα ότι και με την παράλληλη σχέση τα πράγματα είναι ρευστά και μπορεί και με αυτή να μη σου βγει. Πάρε απόφαση για εσένα ανεξάρτητα από τις δύο, αυτό λέω.

Quote:

---

Originally Posted by Marilou

Η σχεση που εχεις αναπτυξει λες οτι ειναι χωρισμενη ...Εκεινη ολα αυτα τα χρονια πως δεχοταν να ερχεται δευτερη(δεν μιλαω για το σεξουαλικο κομματι ) και να μην θελει να μεινετε μαζι ?

---

Φυσικα, παντα το ηθελε, πονουσε πολυ, αναμφιβολλα, αλλα παντα καταλαβαινε τους επαγγελματικους δεσμους που ειχαμε, και ηταν τεραστιο εμποδιο για να συμβει κατι τετοιο.
Ακομη και σημερα, κατανοει τα παντα, και οπως λεει και η ιδια, ο,τι αποφασισω, θα το κανω για τη δικη μου και μονο ζωη.

Quote:

---

Originally Posted by Sonia

Δεν είναι... λυπηρό να μένεις με κάποιον από λύπη;
Το ότι συμπονάς και νοιάζεσαι έναν άνθρωπο δεν σημαίνει ότι αν κάνεις κάτι σωστό και για εκείνον και για εσένα παύεις να τον συμπονάς. Συχνά αποφεύγουμε τις αλλαγές κι ας ξέρουμε ότι μεσοπρόθεσμα θα βγουν σε καλό για να μην υποφέρουμε και προκαλέσουμε πόνο βραχυπρόθεσμα. Αυτό όμως είναι λάθος.

Δεν είπα ότι παρατάς την μία για την άλλη. Εσύ έθεσες το θέμα ότι και με την παράλληλη σχέση τα πράγματα είναι ρευστά και μπορεί και με αυτή να μη σου βγει. Πάρε απόφαση για εσένα ανεξάρτητα από τις δύο, αυτό λέω.

---

Φυσικα και ειναι! Εγω θα το ελεγα συμπονοια.
Γιατι νοιάζομαι για κεινη πραγματικα.
Προσφατα της ειπα, πως αν κερδιζα ενα λαχειο, θα της τα εδινα ολα!
Για να φτιαξει τη ζωη της.και το πιστευω.
Γι αυτο προανεφερα πως γιναμε πλεον ..αδερφια.
και τα αδερφια, συμπονουν ο ενας τον αλλον.
κατα τα λοιπα συμφωνω απολυτα μαζι σου.

Quote:

---

Originally Posted by Marilou

Αρα Νικο ουσιαστικα ποτε δεν εισασταν ενα νορμαλ ζευγαρι να το πω απλα.
Πολλα τυχαινουν να εχουν αντιθετες βαρδιες με τις δουλειες τους, αλλα παντα αναζητουν και παντα βρισκουν χρονο για να περασουν μαζι και να κανουν ολα αυτα που ειναι απαραιτητα για να κρατηθη ολο αυτο και το κυριοτερο για να ειναι καλα .

Αλλιως ποιος ο λογος να εχεις μια σχεση ?Για να μην εισια μονος σου ?
Τοτε κάλλιστα εχεις μια φιλικη σχεση και δεν ζεις σκλαβωμενος στην κυριολεξια ολα αυτα τα χρονια ...


Αληθεια εσυ εχεις σκεφτει καθαρα τι σε κραταει σε ολο αυτο ?
Φοβασαι την μοναξια ?Αφου πλεον και η παραλληλη σου σχεση εχει αλλο πρωταρχικο ενδιαφερον ...
Φοβασαι οτι θα κανεις κακο στην κοπελα σου ζητώντας της να χωρισετε ?

Δες λιγακι και τον ευατο σου ...Καιρος δεν ειναι ?Ποσο θα ζεις μεσα σε ολη αυτη την συναισθηματικη καταπιεση και για ποιον λογο το κυριοτερο ..

Αν σκεφτεις στερεις και απο την κοπελα το σημαντικοτερο πραγμα για μια γυναικα ,ενα παιδι γιατι εσυ δεν θες πλεον ..Δεν ειναι εγωιστικο ολο αυτο απο μερια σου ?

---

δεν ξερω αν ειναι τελικα το σημαντικοτερο πραγμα για μια γυναικα 1 παιδι, αλλα εμεις στη σχεση μας μονο με εξωσωματικη.
κατι τετοιο ομως δεν υλοποιήθηκε ποτε, γιατι δεν υπηρχε αποφαση.
σε καμια περιπτωση ( προσωπικα) δεν θα εκανα παιδι με μια γυναικα που κοιμαται στον καναπε και χωρια μου.
Εννοω πως θα επρεπε η σχεση μας να ειναι πιο ζεστη, πιο σφιχτη.

Αλλα ακομη κι ετσι, υποθετικα, 1 ζευγαρι, εαν θελει να κανει 1 παιδι, θα πρεπει να εχει και συχνα επαφες.
Καποτε, πολυ παλια το ειπαμε, αλλα εμεινε μονο στα λογια.
καναπες ξανα...
Με τον κρινο δεν...

χαριτολογωντας παντα.

καλησπερα.
μου κανει εντυπωση που κανεις τωρα την σκεψη οτι και στα 42 μπορει να κανει ενα παιδι και να βρει καποιον αλλον.
μπορει να αληθευει για τον συντροφο, ισως και για το παιδι (οχι πολυ σιγουρο), αλλα γιατι δεν της εδωσες την ελευθερια της στα 30 της, εφοσον ηδη απο τοτε ειχες μια παραλληλη σχεση που μαλιστα σε γεμιζε;;;
τοτε, σιγουρα θα μπορουσε και σχεση να κανει και παιδι να κανει, αφου λες οτι το ηθελε.
και ναι, ειναι απολυτα κατανοητο να θελησεις να κανεις μια αλλη σχεση εφοσον δεν ησουν καλυμμενος ουτε συναισθηματικα ουτε ερωτικα στην σχεση που ειχες.
αυτο που δεν ειναι κατανοτο, ειναι οτι επελεξες να την κανεις παραλληλα και κρυφα αυτην την σχεση και οχι να εξηγηθειτε και να χωρισετε.
σε αυτο, οχι, δεν εισαι δικαιολογημενος.
δεν ξερω αν εσυ θεωρεις οτι το εκανες απο συμπονοια, αλλα αυτο που στην πραγματικοτητα εκανες, ηταν να την εχεις ομηρο στην προβληματικη αυτη σχεση σας, να μην την ενημερωσεις οτι εσυ προχωρησες και να της στερησεις ετσι τις απειρες επιλογες ζωης που ειχε στα 30 της...

αληθεια, αφου το ηθελε, γιατι δεν κανατε παιδια;. δεν ηθελες εσυ;

Quote:

---

Originally Posted by NIKOS72

δεν ξερω αν ειναι τελικα το σημαντικοτερο πραγμα για μια γυναικα 1 παιδι, αλλα εμεις στη σχεση μας μονο με εξωσωματικη.
κατι τετοιο ομως δεν υλοποιήθηκε ποτε, γιατι δεν υπηρχε αποφαση.
σε καμια περιπτωση ( προσωπικα) δεν θα εκανα παιδι με μια γυναικα που κοιμαται στον καναπε και χωρια μου.
Εννοω πως θα επρεπε η σχεση μας να ειναι πιο ζεστη, πιο σφιχτη.

Αλλα ακομη κι ετσι, υποθετικα, 1 ζευγαρι, εαν θελει να κανει 1 παιδι, θα πρεπει να εχει και συχνα επαφες.
Καποτε, πολυ παλια το ειπαμε, αλλα εμεινε μονο στα λογια.
καναπες ξανα...
Με τον κρινο δεν...

χαριτολογωντας παντα.

---

την εξωσωματικη, την λες χαριτολογωντας, επειδη δεν κανατε σεξ, η υπηρχε προβλημα γονιμοτητας;

Quote:

---

Originally Posted by NIKOS72

Εκείνη ήταν παντρεμένη, 45 ετών, με ερωτεύτηκε, χώρισε με τον άντρα της, όχι για μένα βέβαια, αλλά από μένα πήρε την δύναμη να το κάνει, μιας και η σχέση της μαζί του 30 χρόνια σε γάμο, ήταν πια τελειωμένη.

Αναπτύξαμε συναισθήματα μεταξύ μας και σήμερα μετά από 10 χρόνια που έχω σχέση με αυτό το πρόσωπο , την παραλληλη εννοω, εξακολουθώ να συζώ με τη σύντροφό μου που μ’ αγαπάει και την αγαπώ πολύ . Αλλά...
Έχουμε γίνει πλέον όμως σαν αδέρφια μεταξύ μας.

---

Κάποια στιγμή πρέπει να απαγορέψουν τους παιδικούς γάμους, ακόμα και στους Ρομά.

Αν επιτρέπεται, σε τι ηλικία βγαίνουν οι γυναίκες στην σύνταξη εκεί που είσαι ?

Quote:

---

Originally Posted by NIKOS72

δεν ξερω αν ειναι τελικα το σημαντικοτερο πραγμα για μια γυναικα 1 παιδι, αλλα εμεις στη σχεση μας μονο με εξωσωματικη.
κατι τετοιο ομως δεν υλοποιήθηκε ποτε, γιατι δεν υπηρχε αποφαση.
σε καμια περιπτωση ( προσωπικα) δεν θα εκανα παιδι με μια γυναικα που κοιμαται στον καναπε και χωρια μου.
Εννοω πως θα επρεπε η σχεση μας να ειναι πιο ζεστη, πιο σφιχτη.

Αλλα ακομη κι ετσι, υποθετικα, 1 ζευγαρι, εαν θελει να κανει 1 παιδι, θα πρεπει να εχει και συχνα επαφες.
Καποτε, πολυ παλια το ειπαμε, αλλα εμεινε μονο στα λογια.
καναπες ξανα...
Με τον κρινο δεν...

χαριτολογωντας παντα.

---

Δεν ειναι σιγουρα απαραίτητο στοιχειο αν κοιμάστε χωρια για την δημιουργεια μιας οικογένειας και πολυ σωστο εκ μερους σου να ζυγιζεις τα παντα στο θεμα αυτο γιατι πραγματρικα δεν ειναι καθολου για αστειο ..
Πολλες επιπόλαιες και παρορμητικές αποφασεις πανω σε αυτο το θεμα εχουν ολεθρια αποτελεσματα και κυριως εις βαρος των παιδιων ...
Νομιζω οτι επηρεαστηκες και απο αλλα στοιχεια του χαρακτηρα της αλλα και τις καθημερινοτητας σας για να μην προχωρησεις σε μια τετοια αποφαση ....

Κοιτα σαν γυναικα θα σου πω ,πως απο την στιγμη που μια γυναικα εχει δηλώσει την επιθυμια της για ενα παιδι πιστεψε με ειναι οτι σημαντικο θελει να κανει στην ζωη της .Βεβαια δεν ειναι απόλυτο αυτο ,αλλα ενα μεγαλο ποσοστο εκει καταλήγει ειδικα οταν το βιωσει κιόλας ..Το καταλαβαινεις αλλωστε και απο τα ποσοστα των γυναικων που μενουν σε ενα τελειωμένο γαμο μονο και μονο γιατι δεν θελουν να διαταραχτει η ψυχολογια των παιδιων τους ειδικα οταν ειναι σε μικρες ηλικιες ...

Δεν μιλαμε για μια γυναικα που δεν υπηρχε ουτε σαν ιδεα στο μυαλο της, γιατι εκει θα σου ελεγα πως αυτο το θεμα δεν την απασχολεί και ειναι πληρως κατασταλαγμενη στο γιατι δεν θελει ..
Ειδικα οταν μπαινει στην διαδικασια της σκεψης μιας εξωσωματικής που δεν ειναι καθολου ευκολη υποθεση εκει λες οτι το θελει και το θεωρει πολυ σημαντικο κομματι για την ζωη της ...

Να σε ρωτησω ,αν η κοπελα σου στο κομματι του υπνου ηταν εντάξει ...Ερχοταν στο κρεαβατι σας και βρισκοσασταν που και που σεξουαλικα αλλα σε ολα τα αλλα ηταν ιδια η καθημερινοτητα σας θα σκεφτοσουν τον χωρισμο ή καλυτερα θα εκανες μια εξωσυζικη και παραλληλη σχεση ?

Quote:

---

Originally Posted by Remedy

μου κανει εντυπωση που κανεις τωρα την σκεψη οτι και στα 42 μπορει να κανει ενα παιδι και να βρει καποιον αλλον.
μπορει να αληθευει για τον συντροφο, ισως και για το παιδι (οχι πολυ σιγουρο), αλλα γιατι δεν της εδωσες την ελευθερια της στα 30 της, εφοσον ηδη απο τοτε ειχες μια παραλληλη σχεση που μαλιστα σε γεμιζε;;;
τοτε, σιγουρα θα μπορουσε και σχεση να κανει και παιδι να κανει, αφου λες οτι το ηθελε.
και ναι, ειναι απολυτα κατανοητο να θελησεις να κανεις μια αλλη σχεση εφοσον δεν ησουν καλυμμενος ουτε συναισθηματικα ουτε ερωτικα στην σχεση που ειχες.
αυτο που δεν ειναι κατανοτο, ειναι οτι επελεξες να την κανεις παραλληλα και κρυφα αυτην την σχεση και οχι να εξηγηθειτε και να χωρισετε.
σε αυτο, οχι, δεν εισαι δικαιολογημενος.
δεν ξερω αν εσυ θεωρεις οτι το εκανες απο συμπονοια, αλλα αυτο που στην πραγματικοτητα εκανες, ηταν να την εχεις ομηρο στην προβληματικη αυτη σχεση σας, να μην την ενημερωσεις οτι εσυ προχωρησες και να της στερησεις ετσι τις απειρες επιλογες ζωης που ειχε στα 30 της...

αληθεια, αφου το ηθελε, γιατι δεν κανατε παιδια;. δεν ηθελες εσυ;

---

ειναι σωστα ολα αυτα και το παραδεχομαι.
δεν εκανα κουβεντα για χωρισμο μαζι της ολα αυτα τα χρονια, γιατι και επαγγελματικα ειχαμε μια κοινη δουλεια μεταξυ μας, και περισσοτερο γιατι
εβλεπα πως μαζι μου, ενιωθε ασφαλεια, ηταν χαρουμενη, και ενιωθε γενικα ομορφα απο την ποιοτητα της ζωης μας.
θα μπορουσα να πω πως δεν ειχα και το κουραγιο ακομη.
ερχοταν στο μυαλο μου ως σκεψη, αλλα αμεσως την απέρριπτα.

οσο για το παιδι στα 30 της, λογω της καταστασης της δουλειας, των προβληματων, των χρεων, της κρισης και ολα αυτα, ηταν κατι πολυ μακρινο αυτο, και οπως ελεγε και η ιδια, δεν ενιωθε ασφαλης να κανει 1 παιδι με τις τρεχουσες συνθηκες. Και παντα συνειδητά, με εξωσωματικη.
Επισης, η παραλληλη σχεση που ειχα, πιστευα πως με το χρονο θα ξεθωριαζε σιγα σιγα..
κατι τετοιο βεβαια δεν συνεβη.
μεσα μου, αμετρητες βραδυες, παρακαλουσα να ερθει στο κρεβατι μου, να μ αγκαλιασει, να ερθει κοντα μου, να κανει βηματα.
να με βοηθησει να ξεφυγω κι εγω απ το παραλληλο που ζουσα.παρακαλουσα δηλαδη να καταλαβει.

Της φωναζα, της μιλουσα, την καλουσα να ερθει στο κρεβατι μου, αλλα δεν..

Μπορει να φαινεται λιγο απλο ολο αυτο, αλλα δεν ειναι.

Quote:

---

Originally Posted by Marilou

Να σε ρωτησω ,αν η κοπελα σου στο κομματι του υπνου ηταν εντάξει ...Ερχοταν στο κρεαβατι σας και βρισκοσασταν που και που σεξουαλικα αλλα σε ολα τα αλλα ηταν ιδια η καθημερινοτητα σας θα σκεφτοσουν τον χωρισμο ή καλυτερα θα εκανες μια εξωσυζικη και παραλληλη σχεση ?

---

σε καμια περιπτωση δεν θα σκεφτομουν ετσι!! Εννοειται ουτε παραληλη σχεση θα υπηρχε.
Ειμαι απολυτος.
και για να μην φανω σεξομανης, μιλαω για φυσιολογικη επαφη 1 φορα καθε 7-10 μερες .Στα 38 μου, στα 40 μου, στα 45 μου.
Οχι για λογους ευχαρίστησης, αλλα για καθαρα βιολογικους .
Σιγουρα υπηρχε αμετρητες φορες η αυτοικανοποιηση, και ντρεπομαι γι αυτο αναγκαστικα, που και γι αυτο εγινε συζητηση καποτε μεταξυ μας, αλλα το αγνοησε. Αυτη ομως δεν ειναι λυση.
Γιατι, η παραλληλη σχεση, δεν ξεκινησε ξαφνικα ετσι μια μερα.
ξεκινησε στην αναζητηση σεξ, ξεκαθαρα. Οχι σεξ αναζητώντας χουγια η κρυφες φαντασιωσεις, αλλιμονο.
Ερωτας, επαφη απλα πραγματα. Τη σαγηνεια ισως μιας γυναικας, που κοντευα να ξεχασω.
να ομως που επεσα πανω σε περιπτωση.

Εννοω, πως ταιριαξα (φαινομενικα) με μια αλλη γυναικα, και ερωτικα,αλλα και μου αρεσε ως γυναικα γενικοτερα.
Πηρα δηλαδη ολα αυτα τα στοιχεια που 17 χρονια δεν ειχα ποτε.
Πας για κατι αλλο δηλαδη, αλλα δεν ξερεις τι θα σου βγει...
Ο ερωτας καραδοκει ξερεις..

Μπορει να γελασεις αλλα ακομη και η αγκαλια,για μενα, εχει τη σημασια της.
Ενα ζευγαρι, δεν ειναι απαραιτητο οταν κοιμαται μαζι να κανει και σεξ.
Αυτο θα ερθει μονο του, σε ανυποπτο χρονο τη νυχτα.
ειναι αγκαλια, ειναι κουβεντα τη νυχτα στο σκοταδι κοιταζοντας το ταβανι, ειναι πολλα.
Ουτε ο αγκαλιτσας ειμαι ντε και καλα. Αλλα απλα πραγματα , ανθρωπινα .
Για μενα βεβαια...

Quote:

---

Originally Posted by Remedy

την εξωσωματικη, την λες χαριτολογωντας, επειδη δεν κανατε σεξ, η υπηρχε προβλημα γονιμοτητας;

---

υπηρχε προβλημα γονιμότητας ναι.
Απο πλευρας μου.

Quote:

---

Originally Posted by NIKOS72

σε καμια περιπτωση δεν θα σκεφτομουν ετσι!!
Ειμαι απολυτος.
Γιατι, η παραλληλη σχεση, δεν ξεκινησε ξαφνικα ετσι μια μερα.
ξεκινησε στην αναζητηση σεξ, ξεκαθαρα. Οχι σεξ αναζητώντας χουγια η κρυφες φαντασιωσεις, αλλιμονο.
Ερωτας, επαφη απλα πραγματα. Τη σαγηνεια ισως μιας γυναικας, που κοντευα να ξεχασω.
να ομως που επεσα πανω σε περιπτωση.

Εννοω, πως ταιριαξα (φαινομενικα) με μια αλλη γυναικα, και ερωτικα,αλλα και μου αρεσε ως γυναικα γενικοτερα.
Πηρα δηλαδη ολα αυτα τα στοιχεια που 17 χρονια δεν ειχα ποτε.
Πας για κατι αλλο δηλαδη, αλλα δεν ξερεις τι θα σου βγει...
Ο ερωτας καραδοκει ξερεις..

Μπορει να γελασεις αλλα ακομη και η αγκαλια,για μενα, εχει τη σημασια της.
Ενα ζευγαρι, δεν ειναι απαραιτητο οταν κοιμαται μαζι να κανει και σεξ.
Αυτο θα ερθει μονο του, σε ανυποπτο χρονο τη νυχτα.
ειναι αγκαλια, ειναι κουβεντα τη νυχτα στο σκοταδι κοιταζοντας το ταβανι, ειναι πολλα.
Ουτε ο αγκαλιτσας ειμαι ντε και καλα. Αλλα απλα πραγματα , ανθρωπινα .
Για μενα βεβαια...

---

Ξερεις κατι ρε Νικο ,θα γελασω για αυτη την ταύτιση ομως ......το εχω πει απειρες φορες εδω μεσα , η αγκαλια για εμενα ειναι φαρμακο στην κυριολεξια ,για ολα και πιστεψε με μπορω να καταλαβω απολυτα τι λες και ποσο σημαντικη ειναι αυτη η αναγκη για εναν ανθρωπο .Μπορω να δικαιολογησω εν μερη και την απιστια σου!
Ειναι αυτη η παστα ανθρωπων οπως και εγω που δεν ζω ,δεν ειμαι καλα χωρις αυτην ...

Ξερεις κατι διαβαζω οτι λες συνεχεια οτι η γυναικα σου ηταν αυτη που δεν ερχοταν στο κρεαβατι σας ,οτι αυτη ηταν που καθοταν στον καναπε οσο και να την περιμενες ...
Αληθεια εφοσον εβλεπες οτι δεν ερχοταν για τους δικους της λογους και το ειχες τοσο αναγκη ολο αυτο ,εσυ γιατι δεν εκανες μια παραχωρηση να πας κοντα της ..
Να βρεθειτε εστω και στον καναπε ?

Δεν μπορω να το καταλαβω αυτο ειλικρινά ...Επαιζε στο ξαναλεω θεμα εγωισμου ?Μηπως δεν ηθελες να κανεις εσυ αυτο το βημα γιατι ενοιωθες οτι ζητιανευεις κατα καποιο τροπο το αναμενωμενο ?
Ησουν στην κρεβατοκαμαρα και αυτη στο σαλονι ...Ηταν δυσκολο να πας να την παρεις και να την οδηγησεις εσυ εκει ?
Και οχι μετα απο καιρο που ηδη ειχες ξενερωση ,αλλα οταν ακομα αυτο γινοταν στην αρχη ...

Ζευγάρι ήσασταν ,μετρουσατε ποσες φορες ηθελε ο ενας και ποσες ο αλλος για να καταλαβεται ποιος ειναι πιο πολυ ερωτευμενος απο τον αλλον ?

Quote:

---

Originally Posted by Marilou

Ξερεις κατι ρε Νικο ,θα γελασω για αυτη την ταύτιση ομως ......το εχω πει απειρες φορες εδω μεσα , η αγκαλια για εμενα ειναι φαρμακο στην κυριολεξια ,για ολα και πιστεψε με μπορω να καταλαβω απολυτα τι λες και ποσο σημαντικη ειναι αυτη η αναγκη για εναν ανθρωπο .Μπορω να δικαιολογησω εν μερη και την απιστια σου!
Ειναι αυτη η παστα ανθρωπων οπως και εγω που δεν ζω ,δεν ειμαι καλα χωρις αυτην ...

Ξερεις κατι διαβαζω οτι λες συνεχεια οτι η γυναικα σου ηταν αυτη που δεν ερχοταν στο κρεαβατι σας ,οτι αυτη ηταν που καθοταν στον καναπε οσο και να την περιμενες ...
Αληθεια εφοσον εβλεπες οτι δεν ερχοταν για τους δικους της λογους και το ειχες τοσο αναγκη ολο αυτο ,εσυ γιατι δεν εκανες μια παραχωρηση να πας κοντα της ..
Να βρεθειτε εστω και στον καναπε ?

Δεν μπορω να το καταλαβω αυτο ειλικρινά ...Επαιζε στο ξαναλεω θεμα εγωισμου ?Μηπως δεν ηθελες να κανεις εσυ αυτο το βημα γιατι ενοιωθες οτι ζητιανευεις κατα καποιο τροπο το αναμενωμενο ?
Ησουν στην κρεβατοκαμαρα και αυτη στο σαλονι ...Ηταν δυσκολο να πας να την παρεις και να την οδηγησεις εσυ εκει ?
Και οχι μετα απο καιρο που ηδη ειχες ξενερωση ,αλλα οταν ακομα αυτο γινοταν στην αρχη ...

Ζευγάρι ήσασταν ,μετρουσατε ποσες φορες ηθελε ο ενας και ποσες ο αλλος για να καταλαβεται ποιος ειναι πιο πολυ ερωτευμενος απο τον αλλον ?

---

θα σου πω πως το βλεπω εγω.
δεν ξερω αν ειναι εγωισμος.
Θυμαμαι πριν πολλα χρονια, την χαιδευα γενικα μεσα στο σπιτι, την αγγιζα, της ελεγα καποια, μου απαντουσε " ωχ ολο αυτο εχεις στο μυαλο σου"
Μου κοβε τη φορα.
να παω εγω στον καναπε ναι, πηγα καποιες φορες.
Για μενα, εχει σημασια , παντα ειχε και θα εχει, η γυναικα να σου δωσει μονη της αυτα που εχει.Να στα προσφερει!
Να θελει να στα δωσει, να το νιωθει, να ειναι αναγκη της!
Να στα δωσει ακομη και για να νιωσεις εσυ καλα, να νιωσεις ομορφα.
να μη στο πει ομως..να το κανει απλα με αγαπη για σενα.

Τωρα, αν εστηνα καυγαδες καθε λιγο και λιγακι να μου καθεται, σορυ κιολας, ξερω πως αυτο θα γινοτανε.
δεν παει ετσι ομως..
πρεπει να νιωθουν και οι 2 μερικα για να συμβει οτιδηποτε.
Δηλαδη με παρακαλια?
Η με καυγαδες??

δεν γινονται ετσι αυτα.Εγω τουλαχιστον δεν εκανα ποτε, ουτε και θα τα κανω.

Αυτα ολα ομως ειναι ψαλιδα,που οσο παει ανοιγει.
και καποτε κοβεται.

ναι, η αγκαλια ειναι φαρμακο.Ειναι.

Quote:

---

Originally Posted by NIKOS72

θα σου πω πως το βλεπω εγω.
δεν ξερω αν ειναι εγωισμος.
Θυμαμαι πριν πολλα χρονια, την χαιδευα γενικα μεσα στο σπιτι, την αγγιζα, της ελεγα καποια, μου απαντουσε " ωχ ολο αυτο εχεις στο μυαλο σου"
Μου κοβε τη φορα.
να παω εγω στον καναπε ναι, πηγα καποιες φορες.
Για μενα, εχει σημασια , παντα ειχε και θα εχει, η γυναικα να σου δωσει μονη της αυτα που εχει.Να στα προσφερει!
Να θελει να στα δωσει, να το νιωθει, να ειναι αναγκη της!
Να στα δωσει ακομη και για να νιωσεις εσυ καλα, να νιωσεις ομορφα.
να μη στο πει ομως..να το κανει απλα με αγαπη για σενα.

Τωρα, αν εστηνα καυγαδες καθε λιγο και λιγακι να μου καθεται, σορυ κιολας, ξερω πως αυτο θα γινοτανε.
δεν παει ετσι ομως..
πρεπει να νιωθουν και οι 2 μερικα για να συμβει οτιδηποτε.
Δηλαδη με παρακαλια?
Η με καυγαδες??

δεν γινονται ετσι αυτα.Εγω τουλαχιστον δεν εκανα ποτε, ουτε και θα τα κανω.

Αυτα ολα ομως ειναι ψαλιδα,που οσο παει ανοιγει.
και καποτε κοβεται.

ναι, η αγκαλια ειναι φαρμακο.Ειναι.

---

Με το ζόρι δεν γίνεται τίποτα Νίκο και κανένας μας σίγουρα δεν περιμένει όταν βρίσκεται σε μια σχέση να φτάνει μέχρι αυτό το σημείο για να απολαμβάνει το αυτονόητο έτσι?

Και πάλι εδώ και σε αυτό που λες βγάζεις εγωισμό ...
Εντάξει μπορεί η δεδομένη στιγμή που πήγαινες να ήταν κουρασμένη ή οτιδήποτε άλλο ..Αυτό δεν σημαίνει ότι σε απέρριπτε ..
Αν το πάρουμε βέβαια σαν μεμονωμένο περιστατικό .

Εγώ πάλι από την πλευρά της γυναίκας θα σου πω ,πως όσο έχεται ανάγκη εσείς οι άντρες να νοιωθεται ελκυστικοί από την γυναίκα σας ,ειδικά μέσα σε μια μακροχρόνια σχέση ,αλλά τόσο το θέλουμε και να ξέρεις και το αναζητούμε και εμείς ..
Και πίστεψέ με όταν μια γυναίκα το εισπρατει αυτο από τον άντρα της το ανταποδίδει στο έπακρο ,χωρίς παρακαλια και χωρίς δισταγμό..
Και οι δύο την ίδια ανάγκη καλύπτουν μέσα από αυτό ...

Γι αυτό σε αυτό το κομμάτι ξέχνα το είμαι άντρας και πρέπει η γυναίκα να ξεκινάει την όλη Φασούλα ...
Δεν γίνεται πάντα έτσι ...
Και το κυριότερο η γυναίκα σου δεν είναι εξωσυγικη σχέση ...
Καταλαβαίνεις τι εννοώ ...Κάποιες φορές θα την ξεκινάς εσύ και κάποιες εκείνη ...
Δεν βάζεις το πείσμα μπροστά σε σημείο να καταπιέζεις τα θέλω σου ...
Είπες πιο πάνω ότι υπήρχαν βράδια που λαχταρουσες την αγκαλιά της και παρακαλούσες να έρθει στο κρεβάτι σας και στο τέλος δεν γινόταν τίποτα γιατί έβαζες μπροστά τον εγωισ.ο σου και δεν πήγαινες εσύ ..
Αλήθεια πώς καταφερνες και καταπιεζες όλο αυτό το πράγμα ..Δεν ήταν σε άλλο μέρος της πόλης ,σε άλλο δωμάτιο ήταν ο άνθρωπος που λαχταρουσες ..
Ειλικρινά στο λέω μου φαίνεται αδιανόητο να σε σταματούσε μόνο αυτό ...

Επειδή δηλαδή έφαγες πόρτα κάποιες ακατάλληλες ίσως στιγμές για εκείνη αυτό δεν σημαίνει κάτι ..
Για ρώτα κάποιους χρόνια παντρεμένους πόσες πόρτες έχουν φάει για διάφορους λόγους ..
Αυτοί δηλαδή γιατί είναι ακόμα μέσα σε μια σχέση και είναι και καλά ...

Ξέρεις δεν είναι και η άλλη μηχανή να περνει μπροστά οπότε έχει ο άντρας ορέξεις χωρίς να έχει προηγηθεί και κάποιο όμορφο γεγονός που να σε οδηγησει στο ερωτικό κομμάτι ..

Ειδικά με το πέρασμα τον χρόνων ξέρεις ότι αυτό χρειάζεται διπλή προσπάθεια ώστε να μην φθαρεί ...

Όλα αυτά στα λέω γιατί μπαίνω στην θέση και της κοπέλας σου για να δεις ότι υπάρχει και ο αντίλογος ο οποίος δεν ρίχνει το φταίξιμο μόνο σε εκείνη ...τουλάχιστον το μεγαλύτερο μέρος ..
Και δεν είναι και η απαραίτητη δικαιολογία σου για το ότι βρήκες άλλη ...

Είναι λίγο από όλα αυτά ...
Λίγο ο εγωισμός ,λίγο η αδιαφορία ,λίγο η κουραση , δουλειά ,οι ρυθμοί της ζωής και πολλοί άλλοι εξωγενείς παράγοντες που σε φέρνουν σε μια κατρακύλα και εκεί δεν μπορείς να σταματήσεις ...

Άρα τόσα χρόνια Νίκο ειδικά μετά την εξωσυζυγική σου σχέση εσύ επαναπαυτικες σε όλο αυτό τον αρνητισμο της με την αστεία δικαιολογεία για εμένα ,σιγά μην κάνω κίνηση αφού με απέρριψε κάποιες φορές ...

Το ότι φτάσατε μάλλον στην παρακμή ,την αρχική πάντα μιλάω νομίζω έχεις και εσύ μεγάλο μερίδιο ευθύνης ..

Όχι ότι έχει κάποια σημασία πλέον στο σημείο που φτάσατε ,αλλά έτσι για την ιστορία που λένε ...

Quote:

---

Originally Posted by NIKOS72

δεν ξερω αν ειναι τελικα το σημαντικοτερο πραγμα για μια γυναικα 1 παιδι, αλλα εμεις στη σχεση μας μονο με εξωσωματικη.
κατι τετοιο ομως δεν υλοποιήθηκε ποτε, γιατι δεν υπηρχε αποφαση.
σε καμια περιπτωση ( προσωπικα) δεν θα εκανα παιδι με μια γυναικα που κοιμαται στον καναπε και χωρια μου.
Εννοω πως θα επρεπε η σχεση μας να ειναι πιο ζεστη, πιο σφιχτη.

Αλλα ακομη κι ετσι, υποθετικα, 1 ζευγαρι, εαν θελει να κανει 1 παιδι, θα πρεπει να εχει και συχνα επαφες.
Καποτε, πολυ παλια το ειπαμε, αλλα εμεινε μονο στα λογια.
καναπες ξανα...
Με τον κρινο δεν...

χαριτολογωντας παντα.

---

Quote:

---

Originally Posted by NIKOS72

ειναι σωστα ολα αυτα και το παραδεχομαι.
δεν εκανα κουβεντα για χωρισμο μαζι της ολα αυτα τα χρονια, γιατι και επαγγελματικα ειχαμε μια κοινη δουλεια μεταξυ μας, και περισσοτερο γιατι
εβλεπα πως μαζι μου, ενιωθε ασφαλεια, ηταν χαρουμενη, και ενιωθε γενικα ομορφα απο την ποιοτητα της ζωης μας.
θα μπορουσα να πω πως δεν ειχα και το κουραγιο ακομη.
ερχοταν στο μυαλο μου ως σκεψη, αλλα αμεσως την απέρριπτα.

.........
Επισης, η παραλληλη σχεση που ειχα, πιστευα πως με το χρονο θα ξεθωριαζε σιγα σιγα..
κατι τετοιο βεβαια δεν συνεβη.
μεσα μου, αμετρητες βραδυες, παρακαλουσα να ερθει στο κρεβατι μου, να μ αγκαλιασει, να ερθει κοντα μου, να κανει βηματα.
να με βοηθησει να ξεφυγω κι εγω απ το παραλληλο που ζουσα.παρακαλουσα δηλαδη να καταλαβει.

Της φωναζα, της μιλουσα, την καλουσα να ερθει στο κρεβατι μου, αλλα δεν..
.........

---

Quote:

---

Originally Posted by NIKOS72

........
Μπορει να γελασεις αλλα ακομη και η αγκαλια,για μενα, εχει τη σημασια της.
Ενα ζευγαρι, δεν ειναι απαραιτητο οταν κοιμαται μαζι να κανει και σεξ.
Αυτο θα ερθει μονο του, σε ανυποπτο χρονο τη νυχτα.
ειναι αγκαλια, ειναι κουβεντα τη νυχτα στο σκοταδι κοιταζοντας το ταβανι, ειναι πολλα.
Ουτε ο αγκαλιτσας ειμαι ντε και καλα. Αλλα απλα πραγματα , ανθρωπινα .
Για μενα βεβαια...

---

Quote:

---

Originally Posted by NIKOS72

υπηρχε προβλημα γονιμότητας ναι.
Απο πλευρας μου.

---

Quote:

---

Originally Posted by NIKOS72

θα σου πω πως το βλεπω εγω.
δεν ξερω αν ειναι εγωισμος.
Θυμαμαι πριν πολλα χρονια, την χαιδευα γενικα μεσα στο σπιτι, την αγγιζα, της ελεγα καποια, μου απαντουσε " ωχ ολο αυτο εχεις στο μυαλο σου"
Μου κοβε τη φορα.
να παω εγω στον καναπε ναι, πηγα καποιες φορες.
Για μενα, εχει σημασια , παντα ειχε και θα εχει, η γυναικα να σου δωσει μονη της αυτα που εχει.Να στα προσφερει!
Να θελει να στα δωσει, να το νιωθει, να ειναι αναγκη της!
Να στα δωσει ακομη και για να νιωσεις εσυ καλα, να νιωσεις ομορφα.
να μη στο πει ομως..να το κανει απλα με αγαπη για σενα.

Τωρα, αν εστηνα καυγαδες καθε λιγο και λιγακι να μου καθεται, σορυ κιολας, ξερω πως αυτο θα γινοτανε.
δεν παει ετσι ομως..
πρεπει να νιωθουν και οι 2 μερικα για να συμβει οτιδηποτε.
Δηλαδη με παρακαλια?
Η με καυγαδες??

δεν γινονται ετσι αυτα.Εγω τουλαχιστον δεν εκανα ποτε, ουτε και θα τα κανω.

Αυτα ολα ομως ειναι ψαλιδα,που οσο παει ανοιγει.
και καποτε κοβεται.

ναι, η αγκαλια ειναι φαρμακο.Ειναι.

---

φιλε νικο... με στεναχωρησες...
σε βρισκω πολυ φαουλ και θα σου πω ακριβως γιατι.

κατ αρχας, οχι δεν ειναι σκοπος καθε γυναικας και καθε ανδρα να κανει ενα παιδι. ειναι ψεμα αυτο, απο καποιους που δεν μπορουν να σκεφτουν εξω απο τον περιορισμενο τους περιγυρο. πολλες γυναικες και ανδρες εχουν διαφορετικο οραμα ζωης.

ΟΜΩΣ, για μια γυναικα που εχει οντως ονειρο ζωης ενα παιδι, ειναι κατι ΠΑΡΑ ΠΑΡΑ πολυ σημαντικο, και μπορει και μονο γι αυτο και να απομακρυνεται και σε καταθλιψεις να πεφτει, και πολλα ασχημα για τον εαυτο της και για την εικονα της να κανει..
ενα το κρατουμενο.

για την απομακρυνση σας, φασκεις κι αντιφασκεις λιγο. απο την μια μιλας για την ανθρωπινη επαφη, για την απλη και επουλωτικη αγκαλια κι απο την αλλη μας λες οτι την πλησιαζες, την πειραζες κι αυτη σου απαντουσε "μονο αυτο εχεις στο μυαλο σου" κι απομακρυνοταν. επομενως, δεν την πλησιαζες για την τρυφεροτητα, αλλα για το σεξ. αλλιως, δεν θα απαντουσε ετσι. και βεβαια, ποιος πονεμενος/ζορισμενος δεν θελει την αγκαλια;; εγω πιστευω, κι εκεινη την ηθελε.
φυσικα και δεν ειναι κακο να την πλησιαζες για το σεξ, εννοειται, αλλα αυτο εκανες.
δυο τα κρατουμενα.

απο οσα μας εξιστορησες και απο την ολη σταση της νικο, εγω συμπεραινω οτι το μεγαλο σα ς προβλημα ηταν εξ αρχης μαλιστα Η ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ. Η ΨΥΧΙΚΗ ΑΠΟΣΤΑΣΗ, που ολο και μεγαλωνε. ΗΔΗ απομακρυσμενη λοιπον απο εσενα, δεν ειχε πια ορεξη για σεξ. οχι επειδη δεν ειχε ορμες. επειδη ειχε απομακρυνθει και ξενερωσει μαζι σου. σε μια προβληματικη και με αποσταση σχεση λοιπον, εσυ ζητουσες σεξ. ε οχι, δεν λειτουργει το σεξ μονο του οταν μια σχεση εχει σοβαρο προβλημα. εγω νομιζω, οτι για σενα μπορουσε και να λειτουργησει, ετσι οπως το ειπες, σαν βιολογικη αναγκη κλπ. για εκεινην ομως, οχι..
τρια τα κρατουμενα.

εφτασες σε αδιεξοδο λοιπον με τις ακαλυπτες αναγκες σου, και βρηκες γκομενα.
για το σεξ αρχικα και στην συνεχεια δημιουργησατε μια δυνατη σχεση.
αυτο και ειναι φαουλ. αλλα το ξερεις ηδη. μπορουσες, αφου εισασταν σε αδιεξοδο, να μεινεις στην σχεση σου, να της πεις "το και το, εχουμε προβλημα, πρεπει να το λυσουμε η να τραβηξουμε χωριστους δρομους", να προσπαθησετε μονοι, να πατε σε εναν συμβουλο, να κανετε ο,τι νομιζετε τελοσπαντων και αν δεν βγει ακρη να χωρισετε. χωρις να εχεις παρει εσυ το "παυσιπονο" που λεγεται εξωσυζυγικη σχεση....
το εκανες ομως, και δεν εισαι φυσικα ουτε ο πρωτος ουτε ο τελευταιος.
το ΜΕΓΑΛΟ ΦΑΟΥΛ ομως, ηταν οτι ονειρευοσουν και παρακαλουσες τις νυχτες, να ερθει ΕΚΕΙΝΗ να σε διεκδικησει απο την τριτη γυναικα!!!!! οχι να το βρειτε μαζι, αλλα να ερθει να σε διεκδικησει για να μη ν της φυγεις, ενω εσυ την καλοκερατωνες, και την καλοεβρισκες!!! αυτο φιλε μου ειναι μεγαλο θρασσος...
το αποφασιες και το εκανες;;; με γεια σου με χαρα σου. οχι ομως και να της ριξεις φταιξιμο που δεν ετρεξε να σε διεκδικει απο τα κερατα σου... μεγαλο φαουλ...
τεσσερα τα κρατουμενα.

ειπαμε πιο πανω οτι δεν ονειρευονται ολες παιδια, εκεινη ομως το ηθελε πολυ και το ξερουμε γιατι μας το ειπες εσυ... μας λες μαλιστα κοροιδευοντας, πως θα γινει παιδι με τον κρινο, αν δεν υπαρχουν επαφες;; τι σχεση εχει το παιδι με τις επαφες στην δικη σας περιπτωση, εφοσον χρειαζοταν απαραιτητα εξωσωματικη;;;;
ηθελε λοιπον ΠΟΛΥ ενα παιδι η γυναικα σου φιλε, το προβλημα που δεν μπορουσε ευκολα να το εχει ειναι ΔΙΚΗΣ ΣΟΥ ΓΟΝΙΜΟΤΗΤΑΣ, οχι κοινης... κι εσυ τι εκανες;;;
την κρατησες ομηρο 10 χρονια φιλε...
χωρις να της λες οτι ε συ εχεις κανονικη ερωτικη ζωη, πισω απο την πλατη της...
της στερησες το δικαιωμα να ξερει τι συμβαινει στον γαμο σας και να αποφασισει αν μενει η φευγει.
της στερησες την ευκαιρια να βρει εναν αλλον συντροφο και να φυγει απο αυτην την αρρωστη κατασταση.
της στερησες τα 10 τελευταια πολυ γονιμα χρονια της και την αφησες με μηδαμινες πιθανοτητες να κανει δικο της παιδι.... τα 43 δεν ειναι τοσο ασχημα, αλλα δεν κανεις παιδι με τον πρωτο που συναντας, ποσα χρονια θελει να βρει εναν καταλληλο συντροφο, να τον θελει, να περναει καλα μαζι του, να θελησει μια σχεση ζωης και να θελησει κι ενα παιδι; και μετα ποσο να καταφερει να το κανει, οταν θα ειναι ηδη ποσο;;; 45;; 50;;;;
αν το καλοσκεφτεις, παιζει να της στερησες με τ ετσι θελω, ενα δικο της παιδι, εξαπατωντας την...

αυτα με τις δουλειες, ειναι δικαιολογιες. αν την συμπονας, μπορεις να την βοηθησεις επαγγελματικα οσο θες, ακομα και να την κρατησεις συνεταιρο. αλλα να της καταστρεψεις την ζωη απο "συμπονια" που το ε χεις δει γραμμενο;
θα στο πω οπως το σκεφτομαι.
αυτο που εκανες ειναι υβρις...

αληθεια, θα το εχεις κριμα στον λαιμο σου.
αν εισαι χριστιανος, να εξομολογηθεις γι αυτο.
αν δεν εισαι, υπαρχει η θεια δικη. θα το βρεις μπροστα σου,σ το λεω.
σου προτεινω, ασχετως αν θα χωρισετε, να της πεις επιτελους την αληθεια και να ζητησεις συγνωμη.

κατα τα αλλα, ψαχνεις δικαιολογιες για τον ε αυτο σου. εισαι συμπονετικος, την αγαπας και την νιαζεσαι.
την νιαζεσαι τοσο πολυ που της χαντακωσες την ζωη.
πες την αληθεια μια φορα. τις συνηθειες και ΤΟ ΒΟΛΕΜΑ ΣΟΥ, φοβηθηκες μη χασεις.
αυτα, και σκεψου σοβαρα πως να επανορθωσεις. εχεις παρει στον λαιμο σου εναν ανθρωπο που δεν ε χει ιδεα τι εχεις κανει.

Quote:

---

Originally Posted by Remedy

φιλε νικο... με στεναχωρησες...
σε βρισκω πολυ φαουλ και θα σου πω ακριβως γιατι.

κατ αρχας, οχι δεν ειναι σκοπος καθε γυναικας και καθε ανδρα να κανει ενα παιδι. ειναι ψεμα αυτο, απο καποιους που δεν μπορουν να σκεφτουν εξω απο τον περιορισμενο τους περιγυρο. πολλες γυναικες και ανδρες εχουν διαφορετικο οραμα ζωης.

ΟΜΩΣ, για μια γυναικα που εχει οντως ονειρο ζωης ενα παιδι, ειναι κατι ΠΑΡΑ ΠΑΡΑ πολυ σημαντικο, και μπορει και μονο γι αυτο και να απομακρυνεται και σε καταθλιψεις να πεφτει, και πολλα ασχημα για τον εαυτο της και για την εικονα της να κανει..
ενα το κρατουμενο.

για την απομακρυνση σας, φασκεις κι αντιφασκεις λιγο. απο την μια μιλας για την ανθρωπινη επαφη, για την απλη και επουλωτικη αγκαλια κι απο την αλλη μας λες οτι την πλησιαζες, την πειραζες κι αυτη σου απαντουσε "μονο αυτο εχεις στο μυαλο σου" κι απομακρυνοταν. επομενως, δεν την πλησιαζες για την τρυφεροτητα, αλλα για το σεξ. αλλιως, δεν θα απαντουσε ετσι. και βεβαια, ποιος πονεμενος/ζορισμενος δεν θελει την αγκαλια;; εγω πιστευω, κι εκεινη την ηθελε.
φυσικα και δεν ειναι κακο να την πλησιαζες για το σεξ, εννοειται, αλλα αυτο εκανες.
δυο τα κρατουμενα.

απο οσα μας εξιστορησες και παο την ολη σταση της νικο, εγω συμπεραινω οτι το μεγαλο σα ς προβλημα ηταν εξ αρχης μαλιστα Η ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ. Η ΨΥΧΙΚΗ ΑΠΟΣΤΑΣΗ, που ολο και μεγαλωνε. ΗΔΗ απομακρυσμενη λοιπον απο εσενα, δεν ειχε πια ορεξη για σεξ. οχι επειδη δεν ειχε ορμες. επειδη ειχε απομακρυνθει και ξενερωσει μαζι σου. σε μια προβληματικη και με αποσταση σχεση λοιπον, εσυ ζητουσες σεξ. ε οχι, δεν λειτουργει το σεξ μονο του οταν μια σχεση εχει σοβαρο προβλημα. εγω νομιζω, οτι για σενα μπορουσε και να λειτουργησει, ετσι οπως το ειπες, σαν βιολογικη αναγκη κλπ. για εκεινην ομως, οχι..
τρια τα κρατουμενα.

εφτασες σε αδιεξοδο λοιπον με τις ακαλυπτες αναγκες σου, και βρηκες γκομενα.
για το σεξ αρχικα και στην συνεχεια δημιουργησατε μια δυνατη σχεση.
αυτο και ειναι φαουλ. αλλα το ξερεις ηδη. μπορουσες, αφου εισασταν σε αδιεξοδο, να μεινεις στην σχεση σου, να της πεις "το και το, εχουμε προβλημα, πρεπει να το λυσουμε η να τραβηξουμε χωρισοτυς δρομους", να προσπαθησετε μονοι, να πατε σε εναν συμβουλο, να κανετε οτι νομιζετε τελοσπαντων και αν δεν βγει ακρη να χωρισετε. χωρις να εχεις παρειε συ το "παυσιπονο" που ελγεται εξωσυζυγικη σχεση....
το εκανες ομως, και δεν εισαι φυσικα ουτε ο πρωτος ουτε ο τελευταιος.
το ΜΕΓΑΛΟ ΦΑΟΥΛ ομως, ηταν οτι ονειρευοσουν και παρακαλουσες τις νυχτες, να ερθει ΕΚΕΙΝΗ να σε διεκδικησει απο την τριτη γυναικα!!!!! οχι να το βρειτε μαζι, αλλα να ερθει να σε διεκδικησει για να μη ν της φυγεις, ενω εσυ την καλοκερατωνες, και την καλοεβρισκες!!! αυτο φιλε μου ειναι μεγαλο θρασσος...
το αποφασιες και το εκανες;;; με γεια σου με χαρα σου. οχι ομως και να της ριξεις φταιξιμο που δεν ετρεξε νασε διεκδικει απο τα κερατα σου... μεγαλο φαουλ...
τεσσερα τα κρατουμεα.

ειπαμε πιο πανω οτι δεν ονειρευονται ολες παιδια, εκεινη ομως το ηθελε πολυ και το ξερουμε γιατι μας το ειπες εσυ... μας λες μαλιστα κοροιδευοντας, πως θα γινει παιδι με τον κρινο αν δεν υπαρχουν επαφες. τι σχεση εχει το παιδι με τις επαφες στην δικη σας περιπτωση, εφοσον χρειαζοταν απαραιτητα εξωσωματικη;;;;
ηθελε λοιπον ΠΟΛΥ ενα παιδι η γυναικα σου φιλε, ττο προβλημα που δεν μπορυσε ευκολα να το εχει ειναι ΔΙΚΗΣ ΣΟΥ ΓΟΝΙΜΟΤΗΤΑΣ, οχι κοινης... κιε συ τι εκανες;;;
την κρατησες ομηρο 10 χρονια φιλε...
χωρις να της λες οτιε συ εχεις κανονικη ερωτικη ζωη, πισω απο την πλατη της...
της στερησες το δικαιωμα να ξερει τι συμβαινει στον γαμο σας και να αποφασισει αν μενει η φευγει.
της στερησες την ευκαιρια να βρει εναν αλλον συντροφο και να φυγει απο αυτην την αρρωστη κατασταση.
της στερησες τα 10 τελευταια πολυ γονιμα χρονια της και την αφησες με μηδαμινες πιθανοτητες να κανει δικο της παιδι.... τα 43 δεν ειναι τοσο ασχημα, αλλα δεν κανεις παιδι με τον ρπωτο που συναντας, ποσα χρονια θελει να βρει εναν καταλληλο συντροφο, να τον θελει, να περναιε καλα μαζι του, να θελησει μια σχεση ζωης και να θελησει κι ενα παιδι; και εμτα ποσο να καταφερει να το κανει, οταν θα ειναι ηδη ποσο;;; 45;; 50;;;;
αν το καλοσκεφτεις, παιζει να της στερησες με τ ετσι θελω, ενα δικο της παιδι, εξαπατωντας την...

αυτα με τις δουλειες, ειναι δικαιολογιες. αν την συμπονας, μπορεις να την βοηθησεις επαγγελματικα οσο θες, ακομα και να την ρκατησεις συνεταιρο. αλλα να της καταστρεψεις την ζωη απο "συμπονια" που τοε χεις δει γραμμενο;
θα στο πω οπως το σκεφτομαι.
αυτο που εκανες ειναι υβρις...

αληθεια, θα το εχεις κριμα στον λαιμο σου.
αν εισαι χριστιανος, να εξομολογηθεις γι αυτο.
αν δεν εισια, υπαρχει η θεια δικη. θα το βρεις μπροστα σου,σ το λεω.
συ προτεινω, ασχετως αν θα χωρισετε, να της πεις επιτελους την αληθεια και να ζητησεις συγνωμη.

κατα τα αλλα, ψαχνεις δικαιολογιες για τον ε αυτο σου. εισαι συμπονετικος, την αγαπας και την νιαζεσαι.
την νιαζεσαι τοσο πολυ που της χαντακωσες την ζωη.
πες την αληθεια μια φορα. ΤΟ ΒΟΛΕΜΑ ΣΟΥ φοβηθηκες μη χασεις.
αυτα, και σκεψου σοβαρα πως να επανορθωσεις. εχεις παρει στον λαιμο σου εναν ανθρωπο που δεν ε χει ιδεα τι εχεις κανει.

---

Eγω γιατι παλι νομιζω οτι κατι μπερδευται σε αυτο το μήνυμα ?

Απο οσο ξερω ο τροπος γραφης ,οι αποψεις και ειδικα σε χριστιανικα θεματα ανηκουν καπου αλλου εδω μεσα ...

Τι μετάλλαξη ειναι αυτή ..

εκπλήσσομαι...

Quote:

---

Originally Posted by Marilou

Eγω γιατι παλι νομιζω οτι κατι μπερδευται σε αυτο το μήνυμα ?

Απο οσο ξερω ο τροπος γραφης ,οι αποψεις και ειδικα σε χριστιανικα θεματα ανηκουν καπου αλλου εδω μεσα ...

Τι μετάλλαξη ειναι αυτή ..

εκπλήσσομαι...

---

η αναφορα στον χριστιανισμο, γινεται προσπαθωντας να προσδιορισω την πιστη του νικου. η "υβρις" ειναι εννοια της αρχαιας θρησκειας.
το δικαιο # αδικο, ειναι εννοιες φιλοσοφικες. η δραση #αντιδραση ειναι εννοιες της φυσικης, σε ο,τι κι αν πιστευει κανεις, οπως κι αν το καταλαβαινει, η αδικια και η δικαιωση ειναι πραγματα που βρισκει μπροστα του ο καθενας που κανει αδικες η εγκληματικες πραξεις.

Quote:

---

Originally Posted by Remedy

η αναφορα στον χριστιανισμο, γινεται προσπαθωντας να προσδιορισω την πιστη του νικου. η "υβρις" ειναι εννοια της αρχαιας θρησκειας.
το δικαιο # αδικο, ειναι εννοιες φιλοσοφικες. η δραση #αντιδραση ειναι εννοιες της φυσικης, σε ο,τι κι αν πιστευει κανεις, οπως κι αν το καταλαβαινει, η αδικια και η δικαιωση ειναι πραγματα που βρισκει μπροστα του ο καθενας που κανει αδικες η εγκληματικες πραξεις.

---

Τώρα μάλιστα !
Γράφεις με τον δικό σου τρόπο ...
Αν διάβαζα αυτό παραπάνω θα ήξερα ότι όντως είσαι εσύ ...


Τα περί αμαρτιών και εξομολογησεων και όλα τα υπόλοιπα πάντως είναι χαρακτηριστικά άλλου...

Και καμιά σχέση έχουν με τα έως τώρα δειγματα γραφής σου ...

Ειλικρινά διάβαζα το κείμενο και απορούσα και με την σύνταξη και με τις προσφονησεις ..Ειδικά όταν έφτασα και στο κομμάτι αυτό ,είδα πολλές φορές αν τον Νικ ήταν δικό σου ή έγραψε ο panou γιατί είναι ακριβώς τα λόγια του ...

Τόσο ταύτιση και αντιγραφή άλλων απόψεων δεν το συνηθίζεις και κυρίως δεν το υιοθετείς...
Τουλάχιστον είναι άξιο απορίας πως γίνεται αυτό και ειδικά σε ένα τέτοιο θέμα που πανω κάτω εδώ μέσα ξέρουμε τις απόψεις που έχουν τα στάνταρ μέλη που γράφουν ...

Δεν θυμάμαι πότε άλλωτε να δηλώνεις φόβο προς την θεία δίκη...

Νομίζω αντιλαμβανόμαστε πλέον ,τουλάχιστον η πλήρη νοήμων εδώ μέσα ....

Quote:

---

Originally Posted by Marilou

Τώρα μάλιστα !
Γράφεις με τον δικό σου τρόπο ...
Αν διάβαζα αυτό παραπάνω θα ήξερα ότι όντως είσαι εσύ ...


Τα περί αμαρτιών και εξομολογησεων και όλα τα υπόλοιπα πάντως είναι χαρακτηριστικά άλλου...

Και καμιά σχέση έχουν με τα έως τώρα δειγματα γραφής σου ...

Ειλικρινά διάβαζα το κείμενο και απορούσα και με την σύνταξη και με τις προσφονησεις ..Ειδικά όταν έφτασα και στο κομμάτι αυτό ,είδα πολλές φορές αν τον Νικ ήταν δικό σου ή έγραψε ο panou γιατί είναι ακριβώς τα λόγια του ...

Τόσο ταύτιση και αντιγραφή άλλων απόψεων δεν το συνηθίζεις και κυρίως δεν το υιοθετείς...
Τουλάχιστον είναι άξιο απορίας πως γίνεται αυτό και ειδικά σε ένα τέτοιο θέμα που πανω κάτω εδώ μέσα ξέρουμε τις απόψεις που έχουν τα στάνταρ μέλη που γράφουν ...

Δεν θυμάμαι πότε άλλωτε να δηλώνεις φόβο προς την θεία δίκη...

Νομίζω αντιλαμβανόμαστε πλέον ,τουλάχιστον η πλήρη νοήμων εδώ μέσα ....

---

χαχα!!
παλι δεν καταλαβες.
τα περι χριστιανικης θρησκειας, τα ανεφερα γιατι απο τα γραφομενα του νικου υπεθεσα οτι ειναι χριστιανος.
στην ΔΙΚΗ ΤΟΥ θρησκεια απευθυνομαι. αυτο δεν σημαινει οτι ειμαι κι εγω χριστιανη, απαραιτητα...
το τι ειμαι ειναι αλλο θεμα, δεν αφορα την συζητηση.
σου ανεφερα κι αλλες φιλοσοφικες θεωρησεις/ πεποιθησεις (ξεχασα και το καρμα), που μιλανε για το ιδιο ακριβως πραγμα στην δικη τους γλωσσα. ο καθενας μπορει να διαλεξει οποια θελει αναλογα με τα πιστευω του, για να κατλαβει τι ειπα..
(δεν θελω να σε ταραξω, αλλα ο πανου δεν ειναι ο μονος που επαναλαμβανει διδαγματα της εκκλησιας, εχει πολυ λαο... μια απο αυτους εισαι κι εσυ, απ οτι θυμαμαι. κανονικα θα πρεπε να τα βρισκετε με τον πανου. χριστιανοπουλα και τα δυο..)




υ.γ. 1.τι εννοεις οταν λες "η πληρη νοήμων";; πολλες φορες εχω αναρωτηθει αν εχεις παει σε ελληνικο δημοτικο σχολειο..
2. η θεια Δικη, ηταν η αδερφη του πατερα μου..

Quote:

---

Originally Posted by Remedy

χαχα!!
παλι δεν καταλαβες.
τα περι χριστιανικης θρησκειας, τα ανεφερα γιατι απο τα γραφομενα του νικου υπεθεσα οτι ειναι χριστιανος.
στην ΔΙΚΗ ΤΟΥ θρησκεια απευθυνομαι. αυτο δεν σημαινει οτι ειμαι κι εγω χριστιανη, απαραιτητα...
το τι ειμαι ειναι αλλο θεμα, δεν αφορα την συζητηση.
σου ανεφερα κι αλλες φιλοσοφικες θεωρησεις/ πεποιθησεις (ξεχασα και το καρμα), που μιλανε για το ιδιο ακριβως πραγμα στην δικη τους γλωσσα. ο καθενας μπορει να διαλεξει οποια θελει αναλογα με τα πιστευω του, για να κατλαβει τι ειπα..
(δεν θελω να σε ταραξω, αλλα ο πανου δεν ειναι ο μονος που επαναλαμβανει διδαγματα της εκκλησιας, εχει πολυ λαο... μια απο αυτους εισαι κι εσυ, απ οτι θυμαμαι. κανονικα θα πρεπε να τα βρισκετε με τον πανου. χριστιανοπουλα και τα δυο..)




υ.γ. 1.τι εννοεις οταν λες "η πληρη νοήμων";; πολλες φορες εχω αναρωτηθει αν εχεις παει σε ελληνικο δημοτικο σχολειο..
2. η θεια Δικη, ηταν η αδερφη του πατερα μου..

---

Και σε σχολείο έχω πάει αλλά απόψεις για αμαρτίες και εξομολογήσεις σαν τις δικές σου πλέον ,αφού λες ότι τα γράφεις εσυ δεν έχω ...


Όλα τα άλλα άστο καλύτερα ,είναι άσχετα με την απορία μου και δεν έχουν νόημα .
Απλά απροσανατολιζουν την καθ όλα αβάσιμη αρχική μου απορία ...

Άρα ,εννοώ αυτό που ο καθένας μας καταλαβαίνει και είναι κρίμα να υποτιμάς την νοημοσύνη κάποιου ,οποίος είναι αυτός, όταν κάνει μια προφανεστατη αναγνώριση το τι γίνεται ή καλύτερα στο τι βγαίνει μέσα από τα κείμενα του ,που αν πάρω το συγκεκριμένο κείμενο είναι απορειας άξιο εσύ τι σχολείο έχεις τελειώσει ,οπότε ατυχης η προσπάθεια σου υποβάθμισης μου .,μπροστά σε τέτοια γραπτά ...
Τέτοια κείμενα η αλήθεια είναι δεν έχω δημοσίευση ποτέ και όπως λέμε ένας "δυσλεξικός " δικαιολογείται για κάτι τέτοιο και φυσικά αν η άποψη του είναι σωστή και με ευγένεια γραμμένη δεν την υποβαθμίζει ....
Αντίθετα σχολια που έχουν βάση τον ρατσισμό και το "μπουλινκ" στο βαθμό που το ασκούν κάποιο εδώ μέσα απορώ σε τι αποσκοπούν αφού υποτίθεται ότι τα κατακρίνουν κιόλας όταν γίνονται από άλλους ...

Η απορία μου για εμένα λύθηκε και το επαναλαμβανω και για κάθε νοήμων και είναι απόλυτα κατανοητό αυτό από ανθρώπους που γνωρίζουν την ελληνικήν γλώσσα και μόνο ..

Άντε καλή μας συνέχεια και ελπίζω και τα επόμενα κείμενα σου να μην είναι σαν τα παραπάνω ,δεν μας συνιθιζεις σε τέτοιο "μπέρδεμα "και ειδικά το δικό σου μορφωτικό επίπεδο αφού μας θεωρείς κατώτερους και εδώ να εκδιλωνεται μέσα από κείμενα που είναι σταμπαρισμενα με τα δικά σου χαρακτηριστικά ...
"Λαθοι "γίνονται όμως και καλό είναι να υπάρχουν για όλους μας .
Μας βοηθά ε να καταλαβαίνουμε ακόμα περισσότερα !!!

Αυτά! δεν έχει νόημα συνέχισης γιατί την πορεία υποβάθμισης όλου αυτού την ξέρω !

Καλημέρα μας λοιπόν,σε ευχαριστώ για τις διευκρινήσεις και ας περιμένουμε τον Νίκο να απαντήσει στο θέμα του ελπίζοντας μην επηρεαστεί με αυτές τις αρχέγονες ξεπερασμένες απόψεις σας περί τιμωριών ,μην πάμε αλλού ξεφεύγοντας από μια απορία μου που αφορούσε το συγκεκριμένο θέμα και μόνο ..