Λίγη βοήθεια.

Κορίτσια-αγόρια βοήθεια...

Εδώ και αρκετά χρόνια (από την εφηβεία μου) προσπαθώ να βρω που κολλάω σαν άτομο. Ποιός θα ήθελα να είμαι. Άλλες φορές είμαι σίγουρος για το τι θέλω να κάνω και μετά το χάνω και ψάχνομαι και πάλι... Πριν όμως το συνεχίσω να σας πω μερικά πράγματα για μένα.

Καταρχήν έχω εξεταστεί από Νευρολόγο-Ψυχίατρο και του έχω εκφράσει τις ανησυχίες μου. Δεν θεώρησε ότι έχω κάτι παθολογικό και μου συνίστησε να μην εμβαθύνω τόσο πολύ και ότι το πρόβλημα μου είναι ότι αναλύω υπερβολικά την ζωή μου. Μου εξήγησε ότι η φάση που περνάω είναι μέρος της εφηβείας και σίγουρα όχι κάποια διαταραχή.

Τώρα, να σας πω για μένα. Είμαι αρκετά νεαρός, 20 ετών και γενικώς (εκτός μερικών μικροπροβλημάτων) έχω σχεδόν άριστη σχέση με τους πάντες. Φίλους, γονείς, σχέσεις νομίζω δεν έχω κάποιο πρόβλημα είτε αστάθειας είτε δεν ξέρω γω τι. Έχω φιλίες που κρατάνε από το δημοτικό..
Εκεί που εστιάζω εγώ την προσοχή μου είναι αυτό που ανέφερα πριν λίγο. Στο τι θέλω να είμαι. Έχω πρόβλημα με την δική μου εικόνα. Θέλω να βρω την θέση μου στην κοινωνία αλλά πάνω απ\'όλα να τα βρω με τον εαυτό μου...

Τι εννοώ για να μην σας μπερδεύω.
Είμαι σίγουρος για πολύ ελάχιστα πράγματα στην ζωή μου μέχρι τώρα. Είμαι σίγουρος ότι είμαι άθεος. Είμαι σίγουρος για το τι φίλους θέλω να έχω. Είμαι σίγουρος για το τι κοπέλα θέλω να έχω. Π.χ. ξέρω ότι μου αρέσουν οι φίλοι μου να μην είναι ψεύτες και να είναι πιστοί. Όλες τις άλλες αδυναμίες τις συγχωρώ. Ξέρω ότι η κοπέλα μου αρέσει να είναι έξυπνη και δυναμική!
Γενικώς ξέρω το τι ζητάω από τους άλλους...

Για το τι ζητάω από μένα δεν ξέρω πολλά... Ξέρω ότι είμαι πολύ ευαίσθητος σαν άνθρωπος. Ξέρω ότι είμαι περισσότερο άνετα με γνωστούς μου παρά σε παρέες γνωστών.

Όμως π.χ. Τι επάγγελμα να κάνω; συνεχώς αλλάζω σκέψεις... λέω μα δεν θα είμαι καλός σε αυτό... ή δεν θα έχω καλές αποδοχές από αυτό ή δεν ξέρω γω τι...
Μετά, από τα πιο μικρά μέχρι τα πιο μεγάλα (από τι είδους μουσικής μου αρέσει μέχρι τι πολιτικές βλέψεις έχω) είναι ένα μπουρδούκλομα μέσα μου...

Έχω κάνει κάποια πρόοδο τα τελευταία χρόνια να τα βρω με τον εαυτό μου αλλά δεν ξέρω... νομίζω ότι έχω σοβαρή κρίση ταυτότητας και ότι έχω σχέση με κάποια από αυτές τις διαταραχές προσωπικότητας.

Με την οριακή έχω ψάξει τα κριτήρια και κατά την γνώμη μου μόνο η διαταραχή στην ταυτότητα ταιριάζει σε μένα...
Πίνω αρκετά αλκοόλ και τρέχω γενικώς με το αμάξι αλλά αυτό δεν νομίζω ότι είναι κριτήριο. Όλοι οι φιλοί μου θα ταν οριακοί τότε.

Ακόμη και έτσι, 2 στα 9 συμπτώματα πιάνω και αυτά με δυσκολία... Όμως αν δεν είναι οριακή τι είναι αυτό ρε παιδιά;

Speedracer, καλως ήρθες:)

δεν ειμαι ειδικος, αλλα και να ημουν θα ταν επιπολαιο να σου πει καποιος πχ εχεις την συγκεκριμενη διαταραχη.

Ομως ψαχνωντας τί εχεις, θεωρεις πώς θα κατανοησεις καλυτερα τον εαυτο σου?

Ο ψυχιατρος σε διαβεβαιωσε πώς δεν πασχεις απο κατι, αλλα εσυ μαλλον δεν τον πιστεψες? Γιατι? Τί θεωρεις πώς δεν πάει καλα? Το οτι δεν εισαι αμετακινητος στο τί θελεις ή το τί ζητας?

Γεια σου Σοφία!!

Δεν είναι ότι δεν τον πίστεψα απλά νομίζω ότι ίσως να μην έχει καταλάβει... Εγώ του εξήγησα τα προβλήματα μου αλλά εκείνος δεν φαινόταν να προβληματίζεται.
Εξάλλου, εγώ δεν μπορώ να κάνω τέτοιου είδους συζητήσεις με τους γονείς μου διότι ντρέπομαι. Και με τον γιατρό ντρέπομουν αφόρητα αλλά ήθελα να ξεκαθαρίσω μερικά πράγματα οπότε αναγκάστηκα. Συνεπώς, είτε τον πίστεψα είτε όχι δεν έχει και τόση σημασία. Αυτό που έχει σημασία είναι ότι οι \"ανησυχίες\" μου δεν έχουν ηρεμήσει. Και να μου έλεγε ξέρεις έχεις την τάδε διαταρχή ή τέλος πάντων έχεις κάποια ψυχοπαθολογία, πάλι θα έμεναν οι ανησυχίες μου. Η μόνη διαφορά ήταν ότι τότε θα προσπαθούσα να τις αντιμετωπίσω με ψυχολογικές-ψυχιατρικές μεθόδους ενώ εκείνος μου πρότεινε απλά υπομονή και θα ξεκαθαρίσουν όλα. Άρα όταν εγώ βλέπω ότι αν και έχω πρόοδο με τον χρόνο, ακόμη δεν έχω το επιθυμητό αποτέλεσμα δεν θα πρέπει να αναζητήσω άλλους τρόπους αντιμετώπισης;

Θεωρώ ότι το πρόβλημα αυτό της \"αναζήτησης\" που έχω ΙΣΩΣ να μην είναι κάτι προσωρινό. Δεν θα ήθελα να μην ξέρω τι θα κάνω στην ζωή μου για το υπόλοιπο της ζωής μου! Θέλω απλά να κατασταλάξω σε μια πορεία και να συνεχίσω χωρίς αντιπερισπασμούς. Αυτό που κυρίως με αποσυντονίζει είναι ότι δεν μπορώ να είμαι \"δογματικός\". Επειδή ασχολούμε με πολλά πράγματα και ψάχνομαι όπως είπα συνεχώς βλέπω ότι η αστάθεια μου είναι κυρίως σε θέματα που υπάρχει αυτό το \"δογμα\". Κι όμως όπως ξαναείπα, είμαι ΣΙΓΟΥΡΟΣ ότι δεν υπάρχει κάτι περισσότερο από τους ανθρώπους. Και αυτό δογματικό είναι. Το πιστεύω όμως ακράδαντα και θα ήθελα και στους τομείς όπως η σταδιοδρομία μου και τα προσωπικά μου γούστα να είναι τόσο ακλόνιστα. Ίσως κανείς να μην είναι τόσο σίγουρος για τον εαυτό του... δεν ξέρω.

speedracer,

που σ αρεσει η ταχυτητα:) με το αυτοκινητο, αλλα η στασιμοτητα κ η ακαμψια στις αποψεις, στα γουστα....σε καταλαβαινω. Αλλα απο τη μια ενω αυτα τα ακαμπτα γουστα, αποψεις σου δινουν μια σταθεροτητα, δεν αισθανεσαι οτι μπορει να σου αφαιρουν ευελιξια, οξυγονο για αλλαγες? Πώς μπορει να επελθει η εξελιξη, η ωριμοτητα χωρις αλλαγες, αναθεωρησεις, αμφισβητηση του ιδιου μας του εαυτου?

Σε οτι αφορα το ψυχολογικο-ψυχιατρικο θεμα, για τις τοσο εσωτερικες κ ενδιαφερουσες αναζητησεις σου, εχεις σκεφτει να μιλησεις με εναν ψυχοθεραπευτη?

Χαχαχα με κοροϊδεύεις Σοφία; Το ξέρω ότι όλα αυτά που λέω είναι βαρετά αλλά όπως είπα και πριν ντρέπομαι να τα συζητήσω με κάποιο φιλικό πρόσωπό μου και αφού δεν βρίσκω άλλο τρόπο επικοινωνίας είπα να γράψω εδώ :)

Τώρα έαν μιλάς σοβαρά, όχι η αλήθεια είναι δεν έχω σκεφθεί ψυχοθεραπευτή. Κυρίως επειδή δεν πιστεύω ότι θα μου κάνει κάτι παραπάνω πέρα από ότι κάνουμε αυτήν την στιγμή εμείς οι δυό. Θα ήθελα να μιλήσω στην κοπέλα μου για αυτές μου τις ανησυχίες αλλά είμαι σχεδόν σίγουρος ότι θα καταλήξει σε \"ΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩ μωρέ Σπύρο όλο βλακείες σκέφτεσαι!\" και εγώ μετά θα τα πάρω και θα αρχίσω το κήρυγμα και θα χαλάσουμε τις καρδιές μας. Οπότε το κρατάω μακριά της προς το παρόν.
Ύστερα, ο πατέρας μου, εκτός από ότι λείπει 24 ώρες την ημέρα είναι ακόμη χειρότερος από την κοπέλα μου και θα μου πει: \"Δεν κάνεις καμιά δουλειά στο ξενοδοχείο αντί να σκέφτεσαι σαχλαμάρες;\" Ειλικρινά ξέρω τι θα μου πουν λέξη προς λέξη. Μετά η μάνα μου στην κοσμάρα της, σπάνια είναι σπίτι και αυτή. Και όταν είναι τρεις λαλούν. Αυτή είναι του στυλ \"αχ παιδί μου τι έπαθες να πάρω τηλέφωνο τον κουμπάρο μου που ξέρει την 4η ξαδέρφη της θείας της ανηψιάς του μπαντζανάκη του διευθυντή του δρομοκαϊτειου\" - κλασσική μάνα που το κλαίει χωρίς λόγο.

Για τους φίλους ούτε συζήτηση... μπορεί να φάω φάπες. Οπότε ίσως ένας ψυχοθεραπευτής να βοηθούσε αλλά ξέρω και \'γω... δεν μου αρέσει να σπαταλάω την ώρα μου άσκοπα...

δεν καταλαβα κατι: γιατι να σε κοροιδεύω? Σε ποιο σημειο καταλαβες κατι τετοιο?

Απλά θεώρησα ότι το \"ενδιαφέρουσες\" το έγραψες ειρωνικά. Αν πάλι όχι δεν τρέχει τίποτα. Βαρετές είναι οι σκέψεις αυτές ιδιαίτερα όταν δεν γνωρίζεις τον άλλον. Φυσιολογικό το βρίσκω, εδώ βαριούντε άλλοι γνωστοί να τα ακούνε αυτά!
Ξανά, δεν τρέχει τίποτα.

speedracer,

εδω υπάρχουν δεκαδες θεματα για να σχολιασει κανεις. Για να γραφω στο δικο σου θεμα, σημαινει οτι κατι βρισκω ενδιαφερον. Κατι μου λεει....οποτε οχι δεν το εγραψα καθολου ειρωνικα, αλλα ειλικρινα!

ΟΚ, κανένα πρόβλημα είτε έτσι είτε αλλιώς. Αυτό που με καίει εμένα είναι ότι την δική μου \"ταλάντευση\" δεν την έχουν αρκετά άτομα. Βεβαίως δεν είναι εμφανής γιατί έχω μια συνοχή στο ποιός είμαι. Δεν έχω αλλάξει πολύ ακριβώς επειδή κάνω ένα βήμα μπροστά ένα πίσω λόγω αυτής της \"ανασφάλειας\" που έχω. Μήπως κάνω αυτό και δεν είμαι ο εαυτός μου αλλά κάποιος που θα ήθελα να είμαι; κάτι τέτοια που μόνο αν έχει πιει κάμποσο ο συνομιλητής σου μπορεί να τα αντέξει. Ή αν σου παίρνει 100 ευρώ την ώρα.

Πάντως, Σοφία για να ξέρεις, έχω κάνει ΤΟΣΗ ανάλυση στον Ψυχίατρο μου που μου είπε μια μέρα ότι πρέπει να γράψω βιβλίο και να ακολουθήσω τον κλάδο της ψυχιατρικης! (μου απάντησε μια από τις \"ερωτήσεις\" μου). Το συμπέρασμα μου το οποίο είναι κι αυτό που μου δημιουργεί μια ελαφρά αλλεργία στους ψυχολογους-ψυχιατρους-ψυχαναλυτες είναι:

Δεν μου κάνουν τίποτα... από ότι έχω καταλάβει όλοι ρωτάνε αν σκέφτεσαι να αυτοκτονήσεις, αν τρως, αν κοιμασαι, αν εισαι πολύ λυπημένος σε σημείο που να μην μπορείς να κάνεις τα παραπάνω και γενικώς πράγματα πολύ ακραία... οπότε αν πω όχι σε αυτά μετά δεν πα να τους πω ό,τι να \'ναι - δεν θα πολυενδιαφερθούν.

Δεν ξερω speedracer...να σου πω την αληθεια στα δυο χρονια ψυχοθεραπειας μου, ποτε δεν με ρωτησε η θεραπευτρια μου ολα αυτα, αν τρωω, αν κοιμαμαι κλπ. Ετσι, αν πιστευεις παρολα αυτα πώς δεν θα ενδιαφερθει κανεις, τοτε ναι ειναι ματαιο να πας.

Κ παλι θα σου πω πώς δεν νομιζω πώς για να σ ακουσει καποιος και να αντεξει τα οσα λες, πρεπει να χει πιει ή να παιρνει 100Ε/ωρα. Εγω προσωπικα, σε διαβεβαιωνω πώς δεν εχω πιει τπτ, παρα μονο 2 κουπες καφε και απο οσο γνωριζω δεν θα μου δωσεις και 100Ε:) Νομιζω ομως απο τα οσα γραφεις, πώς εχεις πεισει τον εαυτο σου πώς κανεις δεν θα σ ακουσει...Ισως καποιοι να δυσανασχετουν, αλλα ολοι? Δυσκολο!

Σε παραπανω μνμ, σε ρωτησα καποια πραγματα σχετικα με την σταθεροτητα που ψαχνεις. Αλλα το προσπερασες...Ενω εμεινες, στο οτι μπορει να σε κοροιδευω, γραφωντας σου πώς βρισκω ενδιαφεροντα τα οσα λες...Δεν το βρισκω τυχαιο αυτο. Εσυ?

Μα δεν είπα ότι σε ρωτάνε straight. Περιμένουν να ακούσουν κάτι τέτοιο για να τους κάνει το κλικ να σου πουν αυτό έχεις κάνε αυτό και τα λέμε. Εσύ έκανες ψυχοθεραπεία 2 χρόνια αλλά εγώ κάνω ψυχοθεραπεία (αν είναι ψυχοθεραπεία αυτό που κάνω) 5 χρόνια. Δεν το λέω για να σε \"ανταγωνιστώ\" απλά ίσως να μην ξέρεις τι είναι να είσαι 15 χρονών να πηγαίνεις σε ψυχίατρο και ακόμη και οι γονείς σου να το αγνοούν αυτό επειδή τους λέει ο γιατρός \"δεν έχει τίποτα\". Είμαι 20 χρονών και έχω φάει περισσότερη ώρα στο γραφείο του ψυχίατρου παρά στο δικό μου. Μου \'χουν συστήσει 15 βιβλία \"αυτοβοήθειας\", τα έχω διαβάσει από 3 φορές το καθένα και δεν έχω βγάλει τίποτα (ίσως να είμαι και χαζός δεν ξέρω). Όλα αυτά δεν τα κάνω επειδή θεωρώ ότι το πρόβλημα μου είναι πως με βλέπει ο άλλος. Με τον εαυτό μου ψάχνομαι... Ψάχνω ποιός είμαι αληθινά γιατί δεν θέλω να εξαπατώ πρώτα εμένα και ύστερα τους άλλους. Άρα, ειλικρινά αν με κοροϊδεύεις ή όχι είναι ΠΟΛΥ ΜΙΚΡΗΣ σημασίας. Το είπα και πριν. Δεν τρέχει τίποτα. 3 λέξεις έγραψα ούτως ή άλλως πάνω σε αυτό...

Να με συγχωρέσεις αν γράφω κάπως επιθετικά, φταίει το ότι είμαστε σε φόρουμ αλλιώς θα βλεπες ότι τα γράφω ειλικρινά και δεν θέλω καθόλου να σου επιτεθώ ή να κάνω τον καμπόσο.

Τέλος πάντων, η σταθερότητα που ψάχνω εγώ είναι αρχικά (λόγω ηλικίας) επαγγελματική. Τι να ακολουθήσω; είμαι 2ετής Φαρμακευτική αλλά δεν το βλέπω να προχωράει... Δεν με βλέπω σαν Φαρμακοποιός. Και θα μου πεις - γιατί πήγες; δεν ήξερα τι να πάω και πήγα όπου έφτανε ο βαθμός... πολύ κακό κριτηριο αλλά τι να κάνω;
Βέβαια, αυτό είναι ένα από τα πολλά κομματάκια του παζλ... εάν μπορούσα να το λύσω αυτό μεμονομένα θα ήμουν καλύτερα νομίζω. Έχω τις ενστάσεις μου όμως.

Υ.Γ. Πες μου τι εννοείς στην τελευταία προτασή σου γιατί δεν κατάλαβα. Τι σημαίνει αυτό δηλαδή;

Quote:

---

Originally posted by Speedracer
Γεια σου Σοφία!!

Δεν είναι ότι δεν τον πίστεψα απλά νομίζω ότι ίσως να μην έχει καταλάβει... Εγώ του εξήγησα τα προβλήματα μου αλλά εκείνος δεν φαινόταν να προβληματίζεται.
Εξάλλου, εγώ δεν μπορώ να κάνω τέτοιου είδους συζητήσεις με τους γονείς μου διότι ντρέπομαι. Και με τον γιατρό ντρέπομουν αφόρητα αλλά ήθελα να ξεκαθαρίσω μερικά πράγματα οπότε αναγκάστηκα. Συνεπώς, είτε τον πίστεψα είτε όχι δεν έχει και τόση σημασία. Αυτό που έχει σημασία είναι ότι οι \"ανησυχίες\" μου δεν έχουν ηρεμήσει. Και να μου έλεγε ξέρεις έχεις την τάδε διαταρχή ή τέλος πάντων έχεις κάποια ψυχοπαθολογία, πάλι θα έμεναν οι ανησυχίες μου. Η μόνη διαφορά ήταν ότι τότε θα προσπαθούσα να τις αντιμετωπίσω με ψυχολογικές-ψυχιατρικές μεθόδους ενώ εκείνος μου πρότεινε απλά υπομονή και θα ξεκαθαρίσουν όλα. Άρα όταν εγώ βλέπω ότι αν και έχω πρόοδο με τον χρόνο, ακόμη δεν έχω το επιθυμητό αποτέλεσμα δεν θα πρέπει να αναζητήσω άλλους τρόπους αντιμετώπισης;

Θεωρώ ότι το πρόβλημα αυτό της \"αναζήτησης\" που έχω ΙΣΩΣ να μην είναι κάτι προσωρινό. Δεν θα ήθελα να μην ξέρω τι θα κάνω στην ζωή μου για το υπόλοιπο της ζωής μου! Θέλω απλά να κατασταλάξω σε μια πορεία και να συνεχίσω χωρίς αντιπερισπασμούς. Αυτό που κυρίως με αποσυντονίζει είναι ότι δεν μπορώ να είμαι \"δογματικός\". Επειδή ασχολούμε με πολλά πράγματα και ψάχνομαι όπως είπα συνεχώς βλέπω ότι η αστάθεια μου είναι κυρίως σε θέματα που υπάρχει αυτό το \"δογμα\". Κι όμως όπως ξαναείπα, είμαι ΣΙΓΟΥΡΟΣ ότι δεν υπάρχει κάτι περισσότερο από τους ανθρώπους. Και αυτό δογματικό είναι. Το πιστεύω όμως ακράδαντα και θα ήθελα και στους τομείς όπως η σταδιοδρομία μου και τα προσωπικά μου γούστα να είναι τόσο ακλόνιστα. Ίσως κανείς να μην είναι τόσο σίγουρος για τον εαυτό του... δεν ξέρω.

---

Γειά σου φίλε μου!
καλωήσθες.

Εχεις σκεφτεί, ότι ίσως, η σχετικότητα και η ρευστότητα, να είναι πάγια στοιχεία του χαατρακτήρα σου ( έιδες? να κάτι σταθερό!), ενώ η απολυτότητα και ο δογματισμός, όχι? ( να κάτι σταθερό επίσης)..
Καταλαβαίνω οτι ο άνθρωπος, έχει μεγάλη ανάγκη να αυτοπροσδιοριστεί μέσα απο σταθερές....

τι γίνεται όμως, όταν η ίδια μας η φύση είναι σαν το τρεχούμενο νερό?
Ευμετάβλητη?
Το να την ορίζαμε με σταθερές, δεν θα δημιουργούσε μια ψευδοταυτότητα?

Δεν είανι όλοι οι άνθρωποι το ίδιο.
Αλλοι είναι πιο μονοδιάστατοι και άλλοι πιο πολυδιάστατοι.
Ανάλογες πρέπει να είναι και οι σταθερές μας πιστεύω.

Καταλαβαίνω τον προβληματισμό σου πάντως, μοιάζει σαν να θέλεις να βάλεις τάξη σε ένα χάος και ίσως, η ψυχιατρική και η συναφής ψυχολογία με τα κριτήρια και τις μεθόδους της, να σε βοηθούσαν αν βρεις έστω μαι ταμπέλα διαταραχής, η οποία να σε προσδιορίζει...

Quote:

---

Originally posted by Speedracer
Απλά θεώρησα ότι το \"ενδιαφέρουσες\" το έγραψες ειρωνικά. Αν πάλι όχι δεν τρέχει τίποτα. Βαρετές είναι οι σκέψεις αυτές ιδιαίτερα όταν δεν γνωρίζεις τον άλλον. Φυσιολογικό το βρίσκω, εδώ βαριούντε άλλοι γνωστοί να τα ακούνε αυτά!
Ξανά, δεν τρέχει τίποτα.

---

Αυτό είναι ένα πρόβλημα με την δια διαδικτύου επικοινωνία, ο καθένας μπορεί να θεωρήσει, το ύφος του άλλου, όπως εκείνος θέλει.

Quote:

---

Originally posted by Speedracer
Μα δεν είπα ότι σε ρωτάνε straight. Περιμένουν να ακούσουν κάτι τέτοιο για να τους κάνει το κλικ να σου πουν αυτό έχεις κάνε αυτό και τα λέμε. Εσύ έκανες ψυχοθεραπεία 2 χρόνια αλλά εγώ κάνω ψυχοθεραπεία (αν είναι ψυχοθεραπεία αυτό που κάνω) 5 χρόνια. Δεν το λέω για να σε \"ανταγωνιστώ\" απλά ίσως να μην ξέρεις τι είναι να είσαι 15 χρονών να πηγαίνεις σε ψυχίατρο και ακόμη και οι γονείς σου να το αγνοούν αυτό επειδή τους λέει ο γιατρός \"δεν έχει τίποτα\". Είμαι 20 χρονών και έχω φάει περισσότερη ώρα στο γραφείο του ψυχίατρου παρά στο δικό μου. Μου \'χουν συστήσει 15 βιβλία \"αυτοβοήθειας\", τα έχω διαβάσει από 3 φορές το καθένα και δεν έχω βγάλει τίποτα (ίσως να είμαι και χαζός δεν ξέρω). Όλα αυτά δεν τα κάνω επειδή θεωρώ ότι το πρόβλημα μου είναι πως με βλέπει ο άλλος. Με τον εαυτό μου ψάχνομαι... Ψάχνω ποιός είμαι αληθινά γιατί δεν θέλω να εξαπατώ πρώτα εμένα και ύστερα τους άλλους. Άρα, ειλικρινά αν με κοροϊδεύεις ή όχι είναι ΠΟΛΥ ΜΙΚΡΗΣ σημασίας. Το είπα και πριν. Δεν τρέχει τίποτα. 3 λέξεις έγραψα ούτως ή άλλως πάνω σε αυτό...

Να με συγχωρέσεις αν γράφω κάπως επιθετικά, φταίει το ότι είμαστε σε φόρουμ αλλιώς θα βλεπες ότι τα γράφω ειλικρινά και δεν θέλω καθόλου να σου επιτεθώ ή να κάνω τον καμπόσο.

Τέλος πάντων, η σταθερότητα που ψάχνω εγώ είναι αρχικά (λόγω ηλικίας) επαγγελματική. Τι να ακολουθήσω; είμαι 2ετής Φαρμακευτική αλλά δεν το βλέπω να προχωράει... Δεν με βλέπω σαν Φαρμακοποιός. Και θα μου πεις - γιατί πήγες; δεν ήξερα τι να πάω και πήγα όπου έφτανε ο βαθμός... πολύ κακό κριτηριο αλλά τι να κάνω;
Βέβαια, αυτό είναι ένα από τα πολλά κομματάκια του παζλ... εάν μπορούσα να το λύσω αυτό μεμονομένα θα ήμουν καλύτερα νομίζω. Έχω τις ενστάσεις μου όμως.

Υ.Γ. Πες μου τι εννοείς στην τελευταία προτασή σου γιατί δεν κατάλαβα. Τι σημαίνει αυτό δηλαδή;

---

Σκέφτεσαι να εγκαταλείψεις την Σχολή σου?
Να κάνεις κάποια αλλαγή?

υγ. Εχω πάει σε ακριβούς ψυχιάτρους και ψυχολόγους που δεν είχαν τίποτα τελικά.

Ομως, βρήκα μια θεραπεύτρια που θεώρησα οτι με πιάνει και έτσι μπόρεσα και συνέχισα... με θεαματικά αποτελέσματα.

υγ. 2. Διακρίνω έναν θυμό μέσα σου....

Μάλλον το περιβάλλον σου δεν σε πιάνει ε?
Σαν να μην κολλάς μέσα του.
Και ξέρεις, η παγίδα με αυτό, ειδικά όταν είμαστε μικροί σε ηλικία, είναι, αντί να αμφισβητήσουμε το περιβάλλον, να αμφισβητούμε εμάς...

Γεια σου speedracer.Έχω την εντύπωση πως αντιφάσκεις σε διάφορα σημεία.
Μας λες πως έχεις διαγνωστεί από ψυχίατρο πως δεν έχεις τίποτα αλλά έχεις φάει περισσότερο χρόνο στο γραφείου του ψυχίατρου απ\'το δικό σου για 5 χρόνια,αναγκάστηκες να διαβάσεις βιβλία αυτοβοήθειας πάλι χωρίς αποτέλεσμα.Άντε κ πες αυτό είναι κρίση εφηβείας κ κάνεις ψυχοθεραπεία....
Μετά λες πως δεν έχεις κανέναν απολύτως να τα συζητήσεις κ απευθύνθηκες εδώ(μάλιστα λες πως η ψυχοθεραπεία δεν έχει να σου προσφέρει τπτ παραπάνω απ\'αυτό που έκανες εδώ χθες)αλλά κ πάλι απ\'την άλλη έχεις...φάει ολόκληρες ώρες στον ψυχίατρο 5 χρόνια.Εκεί δε μιλάς?Πως δλδ δεν έχεις να μιλήσεις πουθενά?
Οι ψυχοθεραπευτές-ψυχίατροι σου δημιουργούν αλλεργία(αλλά πάλι ίσως λες μπορούσε να βοηθήσει ένας ψυχοθεραπευτής) κ δε σου αρέσει όπως λες να σπαταλάς το χρόνο σου άσκοπα.Εντομεταξύ λες πως έχεις κάνει 5 χρόνια ψυχοθεραπείας!

Τελικά τι είναι αλήθεια κ τι ψέματα?Τι σου συμβαίνει?

Άρσι, είπα δεν έχω κανέναν στο ΦΙΛΙΚΟ μου περιβάλλον που να έχω μιλήσει για το θέμα. Όχι σε κανέναν γενικώς. Ο πατέρας μου και η μάνα μου δεν ξέρουν τίποτα για τις ανησυχίες μου. Ξέρεις οι ψυχίατροι αν δεν θες εσύ δεν λένε ΤΙΠΟΤΑ στους γονείς σου για αυτά που συζητάτε στο γιατρείο πέραν του \"είναι καλά\" ή \"δεν έχει πρόβλημα\" ή γενικώς την εικόνα του για σένα. Λόγω ιατρικού απορρήτου. Είπα ότι έχω εξεταστεί από Νευρολόγο-Ψυχίατρο και δεν μου βρήκε τίποτα.

Πρώτον αυτό.

Δεύτερον, ο λόγος που μου δημιουργούν αλλεργία όλοι αυτοί ΕΙΠΑ ότι είναι ακριβώς αυτό. Ότι μέχρι τώρα δεν έχω καταφέρει τίποτα. Η \"αλλεργία\" μου αυτή προέρχεται από την αγανάκτηση μου. Δεν κατάλαβα που κόλλησες... Η Σοφία επίσης μίλησε για ψυχοθεραπευτή και όχι για Ψυχίατρο που επισκεπτόμουν εγώ.

Διάβασε λίγο προσεκτικά γιατί υπάρχουν λεπτομέρειες που αγνοείς. Ο λόγος που πήγαινα εγώ σε ΨΥΧΙΑΤΡΟ και όχι σε ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΥΤΗ (όπως μου σύστησε η Σοφία) ήταν επειδή σκεφτόμουν ότι πάσχω από κάποια διαταραχή που χρειάζεται κάποια φάρμακα τα οποία ένας ψυχοθεραπευτής δεν θα μπορούσε να μου γράψει. Δεν μου έγραψε τίποτα και όπως έγραψα και παραπάνω δεν ξέρω καν αν αυτό που έκανα είναι κάποια ψυχοθεραπεία (γενικώς υπάρχουν πολλές \"τεχνικές\" και δεν είναι ψυχοθεραπεία να πας να και αραδιάζεις τις σκέψεις σου και ο άλλος να σε κοιτάει κουνώντας το κεφάλι). Οι ψυχίατροι μπορούν να προσφέρουν τις ίδιες τεχνικές ψυχοθεραπείας με τους ψυχοθεραπευτές βέβαια αλλά νομίζω εξήγησα το γιατί πήγα σε ψυχίατρο...

Ύστερα, φταίω που έγραψα ότι έχω περάσει περισσότερες ώρες στον ψυχίατρο από ότι στο σπίτι μου όμως είναι η αλήθεια. Διότι από τότε μέχρι σήμερα είχα κάποια πρόοδο και δεν φαντάζεσαι ΠΟΣΟ μπερδεμένος ήμουν τότε... με μία ώρα το ραντεβού δεν προλάβαινα να εξηγήσω τίποτα... έχω γίνει καλύτερα τώρα πια βέβαια αλλά μικρή πρόοδος...

Quote:

---

Originally posted by Speedracer
Χαχαχα με κοροϊδεύεις Σοφία; Το ξέρω ότι όλα αυτά που λέω είναι βαρετά αλλά όπως είπα και πριν ντρέπομαι να τα συζητήσω με κάποιο φιλικό πρόσωπό μου και αφού δεν βρίσκω άλλο τρόπο επικοινωνίας είπα να γράψω εδώ :)

Τώρα έαν μιλάς σοβαρά, όχι η αλήθεια είναι δεν έχω σκεφθεί ψυχοθεραπευτή. Κυρίως επειδή δεν πιστεύω ότι θα μου κάνει κάτι παραπάνω πέρα από ότι κάνουμε αυτήν την στιγμή εμείς οι δυό. Θα ήθελα να μιλήσω στην κοπέλα μου για αυτές μου τις ανησυχίες αλλά είμαι σχεδόν σίγουρος ότι θα καταλήξει σε \"ΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩ μωρέ Σπύρο όλο βλακείες σκέφτεσαι!\" και εγώ μετά θα τα πάρω και θα αρχίσω το κήρυγμα και θα χαλάσουμε τις καρδιές μας. Οπότε το κρατάω μακριά της προς το παρόν.
Ύστερα, ο πατέρας μου, εκτός από ότι λείπει 24 ώρες την ημέρα είναι ακόμη χειρότερος από την κοπέλα μου και θα μου πει: \"Δεν κάνεις καμιά δουλειά στο ξενοδοχείο αντί να σκέφτεσαι σαχλαμάρες;\" Ειλικρινά ξέρω τι θα μου πουν λέξη προς λέξη. Μετά η μάνα μου στην κοσμάρα της, σπάνια είναι σπίτι και αυτή. Και όταν είναι τρεις λαλούν. Αυτή είναι του στυλ \"αχ παιδί μου τι έπαθες να πάρω τηλέφωνο τον κουμπάρο μου που ξέρει την 4η ξαδέρφη της θείας της ανηψιάς του μπαντζανάκη του διευθυντή του δρομοκαϊτειου\" - κλασσική μάνα που το κλαίει χωρίς λόγο.

Για τους φίλους ούτε συζήτηση... μπορεί να φάω φάπες. Οπότε ίσως ένας ψυχοθεραπευτής να βοηθούσε αλλά ξέρω και \'γω... δεν μου αρέσει να σπαταλάω την ώρα μου άσκοπα...

---

Speedracer προσεχτικά τα διάβασα τα μνμ σου.
Από αυτό το μνμ μου δόθηκε η εντύπωση πως γενικά δεν έχεις να μιλήσεις αφού τους παίρνεις έναν έναν κ στο τέλος καταλήγεις...ίσως (αφού δε βρίσκεις κάποιον να μιλήσεις) ένας ψυχοθεραπευτής να βοηθούσε για να εκφραστείς.

Οπότε για να ξεκαθαρίσουμε,τα δεδομένα σου είναι πως πας σε ψυχίατρο για 5 χρόνια κ έχεις φάει πολλές ώρες στο γραφείο του(συνεχίζεις κ πας?) κ σου έχει πει πως δεν έχεις τίποτα απολύτως.Κ με ποιο σκεπτικό σου λέει να τον επισκέπτεσαι?Για να βρεις τον εαυτό σου?Σου χει πει να σταματήσεις να πηγαίνεις?
Τι κάνετε?ψυχανάλυση?ψυχοθερα πεία?τι?τον ρώτησες?

Quote:

---

Originally posted by Speedracer


........

Δεύτερον, ο λόγος που μου δημιουργούν αλλεργία όλοι αυτοί ΕΙΠΑ ότι είναι ακριβώς αυτό. Ότι μέχρι τώρα δεν έχω καταφέρει τίποτα. Η \"αλλεργία\" μου αυτή προέρχεται από την αγανάκτηση μου.

................

Διότι από τότε μέχρι σήμερα είχα κάποια πρόοδο και δεν φαντάζεσαι ΠΟΣΟ μπερδεμένος ήμουν τότε... με μία ώρα το ραντεβού δεν προλάβαινα να εξηγήσω τίποτα... έχω γίνει καλύτερα τώρα πια βέβαια

---

Νομίζω πως συνεχίζεις και αντιφάσκεις...αλλά τέλος πάντων.....

Αν πάντως δεν είσαι ευχαριστημένος απ\'την πορεία σου τα τελευταία 5 χρόνια ίσως είναι καλύτερο να απευθυνθείς σε κάποιον άλλο ειδικό.Κ ο ψυχοθεραπευτής είναι καλή επιλογή.
Θέλει λίγο ψάξιμο μέχρι να βρεις τον κατάλληλο.....

Εάν διάβαζες προσεχτικά θα έβλεπες ότι έχω γράψει 3 ποστ και αυτό που παρέθεσες δεν λέει και πολλά. Διάβασε και τα άλλα. Επίσης, εάν δεις ο χρόνος που χρησιμοποιώ όταν γράφω για τον γιατρό μου δεν είναι παροντικός. Ίσως βέβαια να φταίω και εγώ που δεν το ανέφερα απ\' την αρχή αλλά εμένα ο \"πόνος\" μου ήταν να μου κάνει μια διάγνωση να αρχίσω την θεραπεία μου... οπότε στάθηκα στο ότι δεν μου \"βρήκε\" κάτι. Πήγαινα μέχρι και 3 μήνες πριν. Κρατάω πάντα επαφή απλά δεν είμαι τακτικός. Εάν θέλω κάτι τον παίρνω τηλ και κανονίζω. Προς το παρόν ακολούθησα την συμβουλή του \"υπομονή θα σταθεροποιηθείς\". Ακόμη τίποτα βέβαια.

Δεν νομίζω να κάνω κάποια συγκεκριμένη ψυχοθεραπεία. Μάλλον ψυχανάλυση... εφόσον πρακτικά αυτός δεν μου δίνει καμία συμβουλή. Πήγαινα και του έλεγα ένα ένα τα σημεία που με προβλημάτιζαν, τα \"συζητάγαμε\" αλλά δεν έδινε κάποια λύση. Το κεφάλι κουνούσε μόνο και μου έλεγε το γνωστό \"θα τα ξεκαθαρίσεις με τον καιρό\". Εν τω μεταξύ αυτό είναι ένα βήμα μπρος ένα βήμα πίσω. Διότι γίνεται ένας κύκλος. Σιγά σιγά σπάει βέβαια γιατί όπως ξαναέγραψα έχω ξεπεράσει μερικά, πολύ ελάχιστα πράγματα αλλά αυτά που δεν ξεπερνάω σχηματίζουν κύκλο δικό τους και πάλι μου ξανάρχονται.

Quote:

---

Originally posted by Arsi

Quote:

---

Originally posted by Speedracer


........

Δεύτερον, ο λόγος που μου δημιουργούν αλλεργία όλοι αυτοί ΕΙΠΑ ότι είναι ακριβώς αυτό. Ότι μέχρι τώρα δεν έχω καταφέρει τίποτα. Η \"αλλεργία\" μου αυτή προέρχεται από την αγανάκτηση μου.

................

Διότι από τότε μέχρι σήμερα είχα κάποια πρόοδο και δεν φαντάζεσαι ΠΟΣΟ μπερδεμένος ήμουν τότε... με μία ώρα το ραντεβού δεν προλάβαινα να εξηγήσω τίποτα... έχω γίνει καλύτερα τώρα πια βέβαια

---

Νομίζω πως συνεχίζεις και αντιφάσκεις...αλλά τέλος πάντων.....

Αν πάντως δεν είσαι ευχαριστημένος απ\'την πορεία σου τα τελευταία 5 χρόνια ίσως είναι καλύτερο να απευθυνθείς σε κάποιον άλλο ειδικό.Κ ο ψυχοθεραπευτής είναι καλή επιλογή.
Θέλει λίγο ψάξιμο μέχρι να βρεις τον κατάλληλο.....

---

Άρσι, έχω γράψει τι ξέρω σίγουρο για τον εαυτό μου. Είναι ΕΛΑΧΙΣΤΗ όμως η πρόοδος μου. Εάν κάτσω και γράψω ΟΛΑ για τα οποία έχω αμφιβολίες θα μας πάρει μια μέρα. Αν θες στα στέλνω με ι-μέιλ και μετά θα μου πεις αν υπάρχει ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ αλλαγή. Είμαι καλύτερα σε σχέση με πριν 5 χρόνια. Δεν είμαι ΚΑΛΑ τώρα. Απλώς τότε ήμουν τελείως χαμένος. Τώρα λιγότερο.

Κολλάς υπερβολικά σε κάποια σημεία και αγνοείς άλλα...γιατί αν εβλεπες έχω δώσει ένα όριο των πραγμάτων που δεν γνωρίζω για μένα (από μικρά μέχρι μεγάλα) ενώ έχω γράψει ονομαστικά τι γνωρίζω για μένα. Είναι μια πρόοδος αυτό; ναι. Για 5 χρόνια ψυχοθεραπείας όμως;

Quote:

---

Άρσι, έχω γράψει τι ξέρω σίγουρο για τον εαυτό μου. Είναι ΕΛΑΧΙΣΤΗ όμως η πρόοδος μου. Εάν κάτσω και γράψω ΟΛΑ για τα οποία έχω αμφιβολίες θα μας πάρει μια μέρα. Αν θες στα στέλνω με ι-μέιλ και μετά θα μου πεις αν υπάρχει ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ αλλαγή. Είμαι καλύτερα σε σχέση με πριν 5 χρόνια. Δεν είμαι ΚΑΛΑ τώρα. Απλώς τότε ήμουν τελείως χαμένος. Τώρα λιγότερο.

Κολλάς υπερβολικά σε κάποια σημεία και αγνοείς άλλα...γιατί αν εβλεπες έχω δώσει ένα όριο των πραγμάτων που δεν γνωρίζω για μένα (από μικρά μέχρι μεγάλα) ενώ έχω γράψει ονομαστικά τι γνωρίζω για μένα. Είναι μια πρόοδος αυτό; ναι. Για 5 χρόνια ψυχοθεραπείας όμως;

---

Οκ speedracer,μπορεί να έχεις δίκιο ότι κολάω σε κάποια σημεία κ να αγνοώ άλλα....
Ας πάμε στο θέμα μας λοιπόν.
Τι εννοείς όταν λες πως δεν είσαι καλά.Πως νιώθεις?

Πολύ δύσκολο να σου πω... γενικώς καλά είμαι. Πέρα των \"υπαρξιακών\" μου, νομίζω είμαι ήρεμος. Εάν δεν υπήρχαν ώρες ώρες οι σκέψεις αυτές ίσως να ελεγα ότι είμαι τέλεια, ξέρω και γω; έχω μπερδευτεί γιατί όπως σου ξαναείπα κάνω ένα βήμα μπρος ένα πίσω. Δηλαδή μπορεί να πιστεύω ότι ξέρεις επιτέλους αυτό το πράγμα θέλω να κάνω... να ενθουσιαστώ αλλά στην πορεία, με τον χρόνο, να χαθεί ο ενθουσιασμός και να αρχίσω πάλι να ψάχνομαι... να βρω κάτι να ξαναενθουσιαστώ, να κάνω πάλι αυτόν τον κύκλο και αργότερα να ΕΠΑΝΕΛΘΩ πάλι σε αυτό που είχα απορρίψει... δεν ξέρω αν βγάζω νόημα η/και αν γίνομαι κατανοητός.

Κάποιος/α που έχει τέλος πάντων διάγνωση οριακής μπορεί να μου εξηγήσει και \'μένα πως βιώνει την κρίση ταυτότητας; πάντα αοριστολογίες ακούω και διαβάζω και φυσικά δεν έχω μιλήσε με κάποιον που να \"έχει\" αυτήν την συμπεριφορά.

Quote:

---

Originally posted by Speedracer
Μα δεν είπα ότι σε ρωτάνε straight. Περιμένουν να ακούσουν κάτι τέτοιο για να τους κάνει το κλικ να σου πουν αυτό έχεις κάνε αυτό και τα λέμε. Εσύ έκανες ψυχοθεραπεία 2 χρόνια αλλά εγώ κάνω ψυχοθεραπεία (αν είναι ψυχοθεραπεία αυτό που κάνω) 5 χρόνια. Δεν το λέω για να σε \"ανταγωνιστώ\" απλά ίσως να μην ξέρεις τι είναι να είσαι 15 χρονών να πηγαίνεις σε ψυχίατρο και ακόμη και οι γονείς σου να το αγνοούν αυτό επειδή τους λέει ο γιατρός \"δεν έχει τίποτα\". Είμαι 20 χρονών και έχω φάει περισσότερη ώρα στο γραφείο του ψυχίατρου παρά στο δικό μου. Μου \'χουν συστήσει 15 βιβλία \"αυτοβοήθειας\", τα έχω διαβάσει από 3 φορές το καθένα και δεν έχω βγάλει τίποτα (ίσως να είμαι και χαζός δεν ξέρω). Όλα αυτά δεν τα κάνω επειδή θεωρώ ότι το πρόβλημα μου είναι πως με βλέπει ο άλλος. Με τον εαυτό μου ψάχνομαι... Ψάχνω ποιός είμαι αληθινά γιατί δεν θέλω να εξαπατώ πρώτα εμένα και ύστερα τους άλλους. Άρα, ειλικρινά αν με κοροϊδεύεις ή όχι είναι ΠΟΛΥ ΜΙΚΡΗΣ σημασίας. Το είπα και πριν. Δεν τρέχει τίποτα. 3 λέξεις έγραψα ούτως ή άλλως πάνω σε αυτό...

Να με συγχωρέσεις αν γράφω κάπως επιθετικά, φταίει το ότι είμαστε σε φόρουμ αλλιώς θα βλεπες ότι τα γράφω ειλικρινά και δεν θέλω καθόλου να σου επιτεθώ ή να κάνω τον καμπόσο.

Τέλος πάντων, η σταθερότητα που ψάχνω εγώ είναι αρχικά (λόγω ηλικίας) επαγγελματική. Τι να ακολουθήσω; είμαι 2ετής Φαρμακευτική αλλά δεν το βλέπω να προχωράει... Δεν με βλέπω σαν Φαρμακοποιός. Και θα μου πεις - γιατί πήγες; δεν ήξερα τι να πάω και πήγα όπου έφτανε ο βαθμός... πολύ κακό κριτηριο αλλά τι να κάνω;
Βέβαια, αυτό είναι ένα από τα πολλά κομματάκια του παζλ... εάν μπορούσα να το λύσω αυτό μεμονομένα θα ήμουν καλύτερα νομίζω. Έχω τις ενστάσεις μου όμως.

Υ.Γ. Πες μου τι εννοείς στην τελευταία προτασή σου γιατί δεν κατάλαβα. Τι σημαίνει αυτό δηλαδή;

---

γεια χαρα κ πάλι:)

speedracer, ψυχοθεραπεια δεν ειναι μια συστηματικη επισκεψη σε ψυχιατρο (εστω κ αν διαρκει 5 χρονια). Συγχωρεσε με αλλα δεν καταλαβαινω, 5 χρονια οι επισκεψεις αυτες σε τί πλαισιο γινονταν? Ακολουθουσες καποια αγωγη ας πουμε? ¨Η συζητουσατε με τον γιατρο?

Η ψυχοθεραπεια παντως, απαιτει μια δεσμευση χρονικη, και εχει αρχη μεση κ τελος. Μια διαγνωση, δεν γινεται μονο απο ψυχιατρο, οπως επισης κ στην ιαση βοηθαει εξισου η ψυχοθεραπεια, στις περισσοτερες παθησεις. Σε καποιες μαλιστα, και αναλογα την φαση στην οποια βρισκεσαι μπορει να αρκει αυτη κ μονο. Δλδ δεν ειναι απαραιτητο οτι χρειαζεσαι φαρμακο για να νιωσεις καλυτερα.

Ενας ανθρωπος, ειδικα τοσο νεος οσο εσυ, για μενα ειναι πολυ υγιες οτι ψαχνεται κ δεν εχει κατασταλαξει στο τί θελει να κανει κ πώς. Εσενα βεβαια σε αναστατωνει πολυ: αν δεν ηταν ετσι, ουτε τοσα βιβλια αυτοβοηθειας θα διαβαζες (στα οποια παρεπιπτοντως δεν πολυπιστευω), ουτε θα πηγαινες τοσο καιρο στον ψυχιατρο αναλυοντας ή καταθετοντας τις ανησυχιες σου. Κ για αυτον τον λογο σου προτεινα την ψυχοθεραπεια, στο πλαισιο που σου ανεφερα παραπανω...

Σε οτι αφορα την οριακη διαταραχη, σου την εχει διαγνωσει καποιος? Στο παρελθον, εχουν μπει ατομα εδω αναφεροντας την εμπειρια τους απο την θεραπεια τους κ την προσπαθεια που εκαναν....Κατα τη γνωμη μου παντως, μην βασιζεσαι σε συμπερασμα που βγαζεις μονος σου, για τυχον διαγνωση...

Τωρα, για αυτο που λες για τους ψυχολογους τί θα πουν...το θεμα δεν ειναι τί λενε αυτοι, αλλα το τί θα βγει απο το δικο σου στομα...απο την πορεια της διαδικασιας αυτης. Ναι, ειναι πολυ διαφορετικος ο διαλογος, απο αυτον που κανουμε σε ενα φορουμ ή μεταξυ φιλων. Κ φυσικα δεν ειναι τυχαιο.

Τελος αναφορικα μ αυτο που με ρωτας: σε ειχα ρωτησει με τη σειρα μου αυτο:
\"Απο τη μια ενω αυτα τα ακαμπτα γουστα, οι δογματικες αποψεις σου δινουν μια σταθεροτητα, δεν αισθανεσαι οτι μπορει να σου αφαιρουν ευελιξια, οξυγονο για αλλαγες? Πώς μπορει να επελθει η εξελιξη, η ωριμοτητα χωρις αλλαγες, αναθεωρησεις, αμφισβητηση του ιδιου μας του εαυτου?\"

Και το προσπερασες...ε, δεν απαντησες δλδ. δεν το βρισκω τυχαιο. Γενικως οτι δεν ακουμε, δεν το βρισκω απλα τυχαιο. Ουτε μ αυτο που θυμωνουμε καθε φορα.

Quote:

---

Originally posted by Speedracer
Πολύ δύσκολο να σου πω... γενικώς καλά είμαι. Πέρα των \"υπαρξιακών\" μου, νομίζω είμαι ήρεμος. Εάν δεν υπήρχαν ώρες ώρες οι σκέψεις αυτές ίσως να ελεγα ότι είμαι τέλεια, ξέρω και γω; έχω μπερδευτεί γιατί όπως σου ξαναείπα κάνω ένα βήμα μπρος ένα πίσω. Δηλαδή μπορεί να πιστεύω ότι ξέρεις επιτέλους αυτό το πράγμα θέλω να κάνω... να ενθουσιαστώ αλλά στην πορεία, με τον χρόνο, να χαθεί ο ενθουσιασμός και να αρχίσω πάλι να ψάχνομαι... να βρω κάτι να ξαναενθουσιαστώ, να κάνω πάλι αυτόν τον κύκλο και αργότερα να ΕΠΑΝΕΛΘΩ πάλι σε αυτό που είχα απορρίψει... δεν ξέρω αν βγάζω νόημα η/και αν γίνομαι κατανοητός.

Κάποιος/α που έχει τέλος πάντων διάγνωση οριακής μπορεί να μου εξηγήσει και \'μένα πως βιώνει την κρίση ταυτότητας; πάντα αοριστολογίες ακούω και διαβάζω και φυσικά δεν έχω μιλήσε με κάποιον που να \"έχει\" αυτήν την συμπεριφορά.

---

Α!βρε speedracer πάλι μπερδεύτηκα!Τελικά είσαι καλά ή δεν είσαι?Γιατί στο προηγούμενο μνμ έλεγες πως δεν είσαι καλά κ σ\'αυτό ότι είσαι καλά γενικά.
Εσύ μέσα σου πως τον αισθάνεσαι τον εαυτό σου?έχεις πρόβλημα ή δεν έχεις?κ τι είδους πρόβλημα αν έχεις?δεν αισθάνεσαι καλά?έχεις εναλλαγές?σε προληματίζει σε τόσο έντονο βαθμό το ποιος είσαι κ τι θες να κάνεις στη ζωή σου ώστε να σε αποδιοργανώνει κ να αμφισβητείς τον ίδιο σου τον εαυτό?έχεις ανάγκη να μιλήσεις για όλα αυτά που σε προβληματίζουν στο περιβάλλον σου κ δε βρίσκεις ανταπόκριση?.......κ.λ.π.

Όσο για την οριακή,αν είχες θα στο είχε διαγνώσει ο γιατρός.
Μόνο αυτός μπορεί να σου το πει.Ούτε εσύ να κάνεις αυτοδιάγνωση,ούτε κάποιος άλλος.
Να\'σαι καλά:)

Speeracer
λες ότι ο ψυχίατρος δε σου έδινε αλληλεπίδραση τουλάχιστον όχι΄τόση όση θα ήθελες.
Όπως είπες κι εσύ΄κάθε ειδικός χρησιμοποιεί διαφορετικές προσεγγίσεις με περισσότερη ή λιγότερη αλληλεπίδραση. Κάθε άνθρωπος ειναι ξεχωριστός οπότε δεν ταιριάζουν ολες οι προσεγγίσεις σε όλους, ειδικά αν δεν υπάρχει συγκεκριμένη \"ταμπελοποιημένη\" διαταραχή όπως σε εσένα.
Επομένως, μπορείς να δοκιμάσεις και κάτι άλλο, αν το θες...

Από την άλλη ένας ειδικός δεν (πρέπει να) σου λέει τι ακριβώς να κάνεις στη ζωή σου, ποιες ακριβως επιλογές. Είναι εκεί απλά να ακούει, να κατανοεί και ανάλογα να προσφέρει έναν καθρέπτη ή μια γενική καθοδήγηση ώστε εσύ να φτάσεις τελικά εκεί που θέλεις.

Λοιπόν νομίζω είναι απλό το πως νιώθω. Είμαι καλά διότι:

1. Κοιμάμαι κανονικά - δεν έχω προβλήματα ύπνου.
2. Τρώω, πίνω.
3. Γελάω, μιλάω, σκέφτομαι, βγαίνω έξω, διαβάζω κτλ κτλ

Δηλαδή λειτουργώ κανονικά. Όπως λειτουργούσα παντα. Άρα είμαι καλά - κάνω λάθος; Αυτό που με αποτρέπει να πω ότι είμαι όσο καλά θα έπρεπε να είμαι, είναι οι ανησυχίες μου. Ότι έχω κενά που πρέπει να συμπληρώσω...
Άρσι, έγραψα πριν μια από τις αυτές... τεράστιο πρόβλημα για \'μένα που πρέπει να λυθεί. Δεν νομίζεις ότι η επαγγελματική αποκατάσταση είναι κάτι που πρέπει να λυθεί άμεσα; δεν μπορώ να το αναβαλω για αργοτερα... Και για να γινω πιο σαφης. Απο την 3η λυκειου μεχρι τωρα (3 χρονια εχουν περασει σχεδον) εχω αλλαξει γνωμη για το τι θελω να κανω στην ζωη μου, δεν ξερω κ γω ποσες φορες. Και το χειροτερο απ\'ολα ειναι οτι μια επιλογη που τελικα απερριψα για καποιους λογους, μετα απο καιρο θα την ξανασκεφτω... θα ξαναπερασω παλι απο κει. Παράδειγμα:
Από την 1η λυκείου μέχρι την 3η σκεφτόμουν οτι ηθελα να γινω αρχιτεκτονας. Εκανα σχεδιο απο την 1η μεχρι την 3η και τελικα στην τριτη λυκειου αρχισα να το μετανιωνω... εδωσα ομως σχεδιο, εβγαλα τα μορια και θα μπορουσα να παω... τελικα διαλεξα φαρμακευτικη. Απερριψα την αρχιτεκτονικη γιατι ελεγα οτι δεν εχω πραγματικο ταλεντο και οτι μια σχολη σαν π.χ. την φαρμακευτικη θα μου εδινε τουλαχιστον ενα αλφα εισοδημα. Στο πρωτο ετος της φαρ. σχολης ομως ξαναγυρισα στην ιδεα της αρχιτεκτονικης με την σκεψη τωρα οτι δεν εχω ιδιαιτερο ενδιαφερον για την φαρμακευτικη! οποτε εστω και αταλαντος αρχιτεκτονας τουλαχιστον ενδιαφερομαι για την τεχνη... αυτο τωρα μου περασε ΞΑΝΑ αλλα η \"απαθεια\" μου προς την φαρμακευτικη δεν εχει περασει. Θελω να φυγω. Να παω που και να κανω τι; μηπως δεν ειμαι προορισμενος για τετοιες δουλειες; να παω να κανω μια αδιαφορη δουλεια ετσι για το χρημα; γιατι πραγματικο ενδιαφερον περαν της αρχιτεκτονικης εχω και για πολλα αλλα πραγματα που ΙΣΩΣ να εχω και ταλεντο ταυτοχρονα (κατι που δεν ισχυει στην περιπτωση της φαρ.)... τι 8α γινει δηλαδη θα φαω την ζωη μου να ψαχνω τι μου ταιριαζει;

Σοφία, όπως είπα προηγουμένως δεν ξέρω αν αυτό που εκανα ηταν ψυχοθεραπεια... ο γιατρος ποτε δεν θεωρησε οτι θα πρεπε να με \"θεραπευσει\" απο κατι περα απο την μανια μου να μιλησω σε καποιον. Και επειδη τις τελευταιες μερες εχω σκεφτει παρα πολυ την πορεια μου με τον γιατρο - θα πω οτι τελικως με βοηθησε πολυ και εκανα λαθος που ελεγα οτι δεν μου κανει τιποτα η τελος παντων \"επαφη\" με τον γιατρο. Για εναν λογο και μονο αναθεωρω την αποψη μου αυτη. Αν δεν ηταν αυτος να του μιλαω απλα για αυτα που σκεφτομαι, δεν ξερω τι θα ειχα κανει. Επιμένω να λέω ότι δεν μου έδωσε κάποια ουσιαστική λύση στην πλειοψηφία των προβλημάτων μου αλλά ίσως η επικοινωνία και μόνο να με βοήθησε γιατί ίσως σήμερα να ημουν τρειςχειροτερα χωρις αυτον.
Σχετικα με την οριακη, οχι δεν μου εχει κανει κανενας διαγνωση. Μου ειχε δωσει διαφορα βιβλια ο γιατρος μου για κρισεις ταυτοτητας και τα συναφή και έτυχε να διαβασω εκει μεσα για την οριακη και υστερα μπηκα στο ιντερνετ και διαβαζα περισσοτερα...

Ύστερα, σχετικα με την ερωτηση σου... δεν ξερω τι περιμενεις να σου απαντησω... να σου πω μονο οτι η δικη μου η \"αναζητηση\" θα ηταν οπως λες και συ μερος της \"εξελιξης\" μου αν δεν ηταν συνεχης τοσα χρονια και τοσο ... \"περιεργη\"...

speedracer, σ ευχαριστω για την απαντηση. Η αληθεια ειναι πώς οσες φορες ρωταω κατι, δεν περιμενω καποια συγκεκριμενη απαντηση. Αλλιως γιατι να ρωτησω?

Αφου οι ερωτησεις σου,που απευθυνεις στον εαυτο σου, σου προκαλουν τοσο μπερδεμα, τοση αναστατωση, γι αυτο σου ειπα για την ψυχοθεραπεια...ετσι ωστε να μπορεις να δεις ποιος εισαι πιο καθαρα, τί ζητας απο τον εαυτο σου, τί μπορεις να αλλαξεις κ κυριως πως. Δεν θα ελεγα οτι η οποια θεραπεια δινει λυσεις, αλλα οτι σε βοηθαει να τις βρεις, και κυριως να διαπιστωσεις πώς λειτουργεις κατω απο διαφορες συνθηκες.

Τελος να σου πώ, δικο μου αυθαιρετο \"συμπερασμα\", πώς η συμπεριφορα σου αυτη μπορει να εξυπηρετει συγκεκριμενες αναγκες. Ισως να ειχει σημασια να δεις ποιες κ πώς γινεται αυτο...

Σοφια δεν σε καταλαβαίνω... αν μπορείς να γίνεις πιο συγκεκριμένη;
αυτή μου η συμπεριφορά έχει αρχίσει από τότε που μπήκα στην εφηβεία... θυμάμαι πολύ καλά πότε άρχισα να καταλαβαίνω ότι δεν τα έχω καλά με τον εαυτό μου και άρχισε αυτή η αναστάτωση.

Speedracer, λες ότι οι ανησυχίες σου σε αποτρέπουν από το να πεις ότι είσαι τόσο καλά όσο θα έπρεπε να είσαι, λες ότι πρέπει να συμπληρώσεις τα κενά που έχεις, ότι πρέπει να λύσεις άμεσα το θέμα της επαγγελματικής αποκατάστασης. Μήπως ψάχνεις μια τέλεια σταθερότητα που όμως δεν είναι εφικτή? Ακόμα κι αυτά που θεωρείς δεδομένα για τον εαυτό σου, όπως το αν πιστεύεις ή όχι στο Θεό, ποιο είναι το είδος της γυναίκας που σου αρέσει, μπορούν να μεταβληθούν στην πορεία μιας ζωής.

Τι είναι αυτό που σε κάνει να πιστεύεις ότι το υγιές είναι η σταθερότητα και όχι η αναζήτηση? Καταλαβαίνω ότι αν μπαίνεις σε ατέλειωτες αναζητήσεις για τα πάντα, καταλήγεις να κάνεις κύκλους κι ούτε ένα βήμα μπροστά. Αλλά αυτό που λες για την αναζήτηση του ποιος είμαι και τι θέλω, είναι συνεχής. Και δεν προχωρά μόνο με την ενδοσκόπηση, αλλά απλά ζώντας και με την επεξεργασία των εμπειριών μας.

Από την άλλη όμως, δεν είναι υποχρεωτικό όλα μέσα μας να είναι μονοδιάστατα και ξεκάθαρα οριοθετημένα: ας πούμε γιατί χρειάζεται να μπορείς να δώσεις ΜΙΑ απάντηση σχετικά με το τι μουσική σου αρέσει ή για τις πολιτικές πεποιθήσεις?