Η ερωτική εμπειρία είναι αφαιρετική. Δεν είναι συνυφασμένη με την πραγματικότητα της ζωής. Συμβαίνει σε ένα επίπεδο αφαιρετικό, αποσπασμένο από την καθημερινότητα. Ο έρωτας βιώνεται σε ένα πλαίσιο ανεξάρτητο από την ιστορικότητα.
- Ο έρωτας είναι απατεώνας. Η τέχνη του είναι να σε πείθει ότι τα αισθήματα με τα οποία σε κατακλύζει είναι αληθινά και όχι ψευδαίσθηση. Ο έρωτας μπορεί να σε αναστήσει αλλά και να σε σκοτώσει. Σε σκοτώνει χωρίς να είναι εχθρός σου, χωρίς πάλη, χωρίς απειλή, χωρίς βία. Με τρόπο αιθέριο, γλυκό, τρυφερό σε οδηγεί ανεπαίσθητα με το πέρασμα του χρόνου στην έρημο της ματαιότητας και της απελπισίας.
- Όπως οι καλοκαιρινές διακοπές έχουν σύντομη διάρκεια έτσι και ο έρωτας. Οι διακοπές είναι ευχάριστες εφόσον διακόπτουν τη συνήθη ροή της καθημερινότητας και τοποθετούν την προσωπική εμπειρία ύπαρξης σε ένα νέο επίπεδο. Αν οι διακοπές συνεχίζονταν για μεγάλο χρονικό διάστημα θα γίνονταν κουραστικές και πληκτικές. Διότι η έκ-πληξη προκύπτει από τη διακοπή του συνηθισμένου και την εισαγωγή στην εμπειρία της διαφορετικότητας.
- Ο έρωτας είναι από τη φύση του μελλοθάνατος. Η εκστατική εμπειρία είναι σημαντική επειδή είναι εκ-στατική, επειδή μας προωθεί εκτός της στάσεως της ύπαρξης. Όταν με το πέρασμα του χρόνου η εκ-σταση γίνει νέα στάση χάνει τη σημαντικότητά της. Απλά μέσα από τον έρωτα η πλήξη μετατίθεται για λίγο στο χρόνο. Ο έρωτας είναι εκ-πληκτική αναβολή της πλήξης.
Αν το ερωτευμένο ζευγάρι μπορούσε να διαιωνίσει τις βιωματικές και αντικειμενικές συνθήκες ενός ρομαντικού ραντεβού τότε θα μπορούσε να ζει τον έρωτά του εις τους αιώνες.
Αν όμως το ραντεβουδάκι γίνει συμβίωση, η σχέση θα εκπέσει αναπόφευκτα στην πλήξη της στασιμότητας. Εκτός και αν η ακαταστασία της φυσικής ροής των γεγονότων επιτρέπει κατά καιρούς απρόβλεπτες αναταράξεις. Ο πόνος, ο φόβος, ο κίνδυνος και η χαρά μπορούν να τροφοδοτήσουν τον έρωτα για λίγο. Το απρόβλεπτο τρέφει τον έρωτα, αρκεί να έχει ένταση.
Ο έρωτας είναι τέλεια άδειος από πραγματικότητα. Μια αστραπή που φωτίζει ξαφνικά τη νύχτα της ψυχής μας και που μετά μας κάνει να νιώθουμε με πιότερη πίκρα το σκοτάδι.
Στον έρωτας ο άλλος σου δίνει μια ανοιχτή επιταγή και εσύ ανάλογα με τις βαθύτερες επιθυμίες σου συμπληρώνεις το ποσό της αρεσκείας σου.
Στην τράπεζα της καθημερινότητας μαθαίνεις ότι η επιταγή είναι ακάλυπτη.
- Όταν τελούμε κάτω από τον μυστικό ορίζοντα του έρωτα αντιλαμβανόμαστε το ερώμενο πρόσωπο με ένα εξιδανικευμένο τρόπο. Όχι όπως πραγματικά είναι αλλά ως προς την βαθύτερη φύση του. Βλέπουμε τον άλλο ως εικόνα του Θεού. Άσπιλο, αμόλυντο, άφθορο και άχραντο.
Τα ερωτευμένα μάτια βλέπουν πολύ βαθύτερα από τα αντικειμενικά μάτια.
Μόνο που συχνά αυτό το κεκρυμμένο μυστικό βάθος δεν θα αναδυθεί ποτέ στην επιφάνεια. Και όταν τα μάτια μας στεγνώσουν απ' το μύθο, αναπόφευκτα θα πληγωθούμε από το βάρος της πραγματικότητας.
Επίσης θα νομίσουμε ότι ο άλλος μας προδίδει. Διότι δεν ανταποκρίθηκε στις μυθικές προσδοκίες μας. Η αλήθεια είναι ότι ο άλλος ποτέ δεν είδε το άσπιλο, αμόλυντο, άφθορο και άχραντο βάθος του. Δεν ήταν ταυτισμένος με τη θεία εικόνα αλλά με τον φτωχό εαυτό του. Ήταν μόνο τα δικά μας μάτια που τον έντισαν με φωτοστέφανο.
