Νόημα ζωής

Καλημέρα σας,

Θα ήθελα την συμβουλή σας όσον αφορά ένα προσωπικό θέμα με τον σύντροφο μου.
Η ηλικίες μας είναι μικρές. 23 χρόνων είναι ο ίδιος.
Μετακόμισα στην πόλη που μένω για σπουδές πριν 3,5 χρόνια και ενώ έχει τελειώσει 1 χρόνο τώρα μένει εδώ μόνιμα.
Το θέμα έχει ως εξής.
Από όταν έγινε όλο αυτό με το lockdown έχει αλλάξει συμπεριφορά, είναι πιο απόμακρος κάποιες φορές και επίσης είναι συνέχεια μέσα στη γκρίνια.
Τι εννοώ με αυτό:
1) λέει πως δεν μπορεί άλλο την ζωή του και έχει βαρεθεί να κάθεται (γιατί να σημειώσω πως δεν κάνει κάτι στην ζωή του, δεν δουλεύει απλά κάθετε από όταν τελείωσε την σχολή)
2) τον απασχολεί παρά πολύ η εικόνα του σώματος του και του δικού μου και δεν θέλει να πάμε παραλία γιατί θέλει να χάσουμε τα κιλά μας
3) δεν βρίσκει νόημα να κάνει διακοπές, να βγει για καφέ, για ποτό παρά μόνο με κάποιον φίλο που έχει καιρό να τα πει. Όπως αναφέρει το να βγει για καφέ δεν του προσφέρει κάτι στο να αλλάξει την ζωή του.
Όλο αυτό γίνεται περίπου 4-5 μήνες.
Δεν κάνει βέβαια κάτι να το αλλάξει. Να ψάξει κάποια Δουλεια ή γενικά κάτι να αλλάξει το πως νιώθει. Το μόνο που ξέρω είναι πως εδώ δεν έχει φίλους να βγει παρά μόνο εμένα..
επίσης ανέφερε το γεγονός πως αν δεν είναι αυτός καλά δεν θα είναι ούτε η σχέση μας όποτε δεν αποκλείει το ενδεχόμενο αν δεν νιώθει καλά να φύγει και να αλλάξει ριζικά τα πάντα. Λέει είναι ρεαλιστής και όλα είναι μέσα στην ζωή.
Γενικά δεν θέλω να είμαι εγωίστρια και καταλαβαίνω το πως νιώθει πως δεν έχει βρει το νόημα την ζωής του, το να έχει γεμάτη ζωή, δεν ξέρω όμως πως να συμπεριφερθω σε όλο αυτό.
Ναι μεν μου είπε δεν σκέφτεται να με χωρίσει εννοείται αλλά δεν ξέρω γενικά νιώθω πολύ κάπως. Δεν ξέρω πως να φερθώ σε όλο αυτό.
Αν μπορείτε να με συμβούλεψετε.
Ευχαριστώ πολύ

Μηπως είναι εσωστρεφής γενικότερα ή πιο παλιά ηταν του εξω?

Quote:

---

Originally Posted by DamonChristy

Καλημέρα σας,

Θα ήθελα την συμβουλή σας όσον αφορά ένα προσωπικό θέμα με τον σύντροφο μου.
Η ηλικίες μας είναι μικρές. 23 χρόνων είναι ο ίδιος.
Μετακόμισα στην πόλη που μένω για σπουδές πριν 3,5 χρόνια και ενώ έχει τελειώσει 1 χρόνο τώρα μένει εδώ μόνιμα.
Το θέμα έχει ως εξής.
Από όταν έγινε όλο αυτό με το lockdown έχει αλλάξει συμπεριφορά, είναι πιο απόμακρος κάποιες φορές και επίσης είναι συνέχεια μέσα στη γκρίνια.
Τι εννοώ με αυτό:
1) λέει πως δεν μπορεί άλλο την ζωή του και έχει βαρεθεί να κάθεται (γιατί να σημειώσω πως δεν κάνει κάτι στην ζωή του, δεν δουλεύει απλά κάθετε από όταν τελείωσε την σχολή)
2) τον απασχολεί παρά πολύ η εικόνα του σώματος του και του δικού μου και δεν θέλει να πάμε παραλία γιατί θέλει να χάσουμε τα κιλά μας
3) δεν βρίσκει νόημα να κάνει διακοπές, να βγει για καφέ, για ποτό παρά μόνο με κάποιον φίλο που έχει καιρό να τα πει. Όπως αναφέρει το να βγει για καφέ δεν του προσφέρει κάτι στο να αλλάξει την ζωή του.
Όλο αυτό γίνεται περίπου 4-5 μήνες.
Δεν κάνει βέβαια κάτι να το αλλάξει. Να ψάξει κάποια Δουλεια ή γενικά κάτι να αλλάξει το πως νιώθει. Το μόνο που ξέρω είναι πως εδώ δεν έχει φίλους να βγει παρά μόνο εμένα..
επίσης ανέφερε το γεγονός πως αν δεν είναι αυτός καλά δεν θα είναι ούτε η σχέση μας όποτε δεν αποκλείει το ενδεχόμενο αν δεν νιώθει καλά να φύγει και να αλλάξει ριζικά τα πάντα. Λέει είναι ρεαλιστής και όλα είναι μέσα στην ζωή.
Γενικά δεν θέλω να είμαι εγωίστρια και καταλαβαίνω το πως νιώθει πως δεν έχει βρει το νόημα την ζωής του, το να έχει γεμάτη ζωή, δεν ξέρω όμως πως να συμπεριφερθω σε όλο αυτό.
Ναι μεν μου είπε δεν σκέφτεται να με χωρίσει εννοείται αλλά δεν ξέρω γενικά νιώθω πολύ κάπως. Δεν ξέρω πως να φερθώ σε όλο αυτό.
Αν μπορείτε να με συμβούλεψετε.
Ευχαριστώ πολύ

---

Τι εννοείς δεν σκέφτεται να σε χωρίσει ?
Δηλαδή μέσα σε όλο αυτό που υπάρχει φοβάσαι να μην σε χωρίσει ?

Αλήθεια εσύ τι κάνεις αυτό τον καιρό στην ζωή σου ?
Σπουδάζεις ,δουλεύεις ,γενικά προσπαθείς να εξελιχθείς και να μην σε παρασυρει ένας άλλος άνθρωπος που παρά το νεαρό της ηλικίας του ,νομίζω ότι διαβάζω την ζωή ενός μεσήλικα ανθρώπου ; .

Αν αυτός δεν έχει θέληση εσύ δεν μπορείς να κάνεις κάτι και σίγουρα δεν θα σε κρατήσει πίσω όλο αυτό .
Και στην τελική βάλε τους δικούς σου όρους σε αυτή την σχέση .
Μέσα σε μια σχέση ΠΡΕΠΕΙ να εξελισομαστε παράλληλα και στα επαγγελματικά μας ,ειδικά όταν βρισκόμαστε σε τόσο καθοριστικές ηλικίες .
Το ένα δεν αναιρεί το άλλο και σίγουρα το ένα δεν προϋποθέτει και το άλλο ...

Ευχαριστώ πολύ για την απάντηση.
Εγώ είμαι 25.
Εγώ δουλεύω, εξελίσσομαι και προσωπικά και επαγγελματικά σε πράγματα που θέλω να κάνω και να καταφέρω. Δεν με κρατάει κάτι πίσω. Δεν νιώθω δηλαδή πως μένω στάσιμη κάτι το οποίο με τρομάζει όποτε δεν το κάνω για αυτόν τον λόγο.
Η αλήθεια είναι πως ναι φοβάμαι μην με χωρίσει. Ίσως είναι χαζό το ξέρω αλλά έχω δεθεί τόσο πολύ όλα αυτά τα χρόνια.

Quote:

---

Originally Posted by DamonChristy

Ευχαριστώ πολύ για την απάντηση.
Εγώ είμαι 25.
Εγώ δουλεύω, εξελίσσομαι και προσωπικά και επαγγελματικά σε πράγματα που θέλω να κάνω και να καταφέρω. Δεν με κρατάει κάτι πίσω. Δεν νιώθω δηλαδή πως μένω στάσιμη κάτι το οποίο με τρομάζει όποτε δεν το κάνω για αυτόν τον λόγο.
Η αλήθεια είναι πως ναι φοβάμαι μην με χωρίσει. Ίσως είναι χαζό το ξέρω αλλά έχω δεθεί τόσο πολύ όλα αυτά τα χρόνια.

---

Καλημερα !

Εγω θα σταθω λιγο σε εσενα αν δεν σε πειραζει γιατι ειμαι της αποψεις πλεον ,οταν ειμαστε μεσα σε μια σχεση και ο συντροφος μας δεν θελει ή δεν μπορει να μας ακολουθησει ,να δουμε λιγακι τον ευατο μας και ποια αναγκη ειναι αυτη που μας κρατα μεσα σε ολο αυτο .


Ειναι πολυ ενθαριντικο που συνεχιζεις την εξελιξει σου και δεν σε τραβαει πισω ολο αυτο ,γιατι καμια φορα αθελα μας παρασυρομαστε .Αυτο δειχνει ενα πολυ καλο σημειο στο χαρακτηρα σου .

Θελεις να μου πεις αν ανοιωθεις ανετα τι ειναι αυτο που φοβασαι στον συγκεκριμενο χωρισμο ?
Η μοναξια ,η απορριψη τι ?

Τι ειναι αυτο που σε κραταει ?Η πραγματικη σου αγαπη για εκεινων και οτι θελεις να τον βοηθησεις , η δυναμη της συνηθειας ή η ανασφαλεια που θα σου δημιουργηθει απο την μαναξια ενος χωρισμου ?

Αν τον παρατήσεις ίσως ξαναβρέι το νόημα στη ζωή του

καλησπερα,
έχεις δοκιμάσει να τον δελεάσεις με κάτι σεξουαλικό που ξέρεις οτι του αρεσει;
ακόμη και να τον βγάλεις έξω γι αυτο το λόγο, πχ σε μια απομερη παραλια.
Θα του ξυπνήσει το ενδιαφέρον και θα του αλλάξει η διάθεση. στους αντρες αρέσουν αυτα... τι λες;

Quote:

---

Originally Posted by aeolus74

Αν τον παρατήσεις ίσως ξαναβρέι το νόημα στη ζωή του

---

χα χα, έτσι. Το ίδιο σκέφτηκα ακριβώς. Δηλαδή, οκ, δεν του αρέσει η εικόνα του σώματός του. Το θέμα είναι ότι μαζί με την εικόνα του σώματός του κολλάει ότι δεν του αρέσει κι η εικόνα του δικού σου σώματος. Δεν κάνει που δεν κάνει τίποτε να αλλάξει εκείνος, φέρεται και σαν αρχηγίσκος της σχέσης σας και καθορίζει το ποιος θα κάνει τι και πότε. Για τίναξέ του λίγο τα πέτα. Γιατί δέχεσαι τέτοιες συμπεριφορές από τον άνθρωπο που υποτίθεται είναι εκεί για να φέρεται ως σύντροφός σου; Επίσης, καταλαβαίνω το "νιώθω καλά". Αυτό που δεν δικαιολογείται είναι να συμπαρασύρει κι εσένα στο δικό του δεν νιώθω καλά. Κι εσύ τι φταις;

Quote:

---

Originally Posted by Marilou

Καλημερα !

Εγω θα σταθω λιγο σε εσενα αν δεν σε πειραζει γιατι ειμαι της αποψεις πλεον ,οταν ειμαστε μεσα σε μια σχεση και ο συντροφος μας δεν θελει ή δεν μπορει να μας ακολουθησει ,να δουμε λιγακι τον ευατο μας και ποια αναγκη ειναι αυτη που μας κρατα μεσα σε ολο αυτο .


Ειναι πολυ ενθαριντικο που συνεχιζεις την εξελιξει σου και δεν σε τραβαει πισω ολο αυτο ,γιατι καμια φορα αθελα μας παρασυρομαστε .Αυτο δειχνει ενα πολυ καλο σημειο στο χαρακτηρα σου .

Θελεις να μου πεις αν ανοιωθεις ανετα τι ειναι αυτο που φοβασαι στον συγκεκριμενο χωρισμο ?
Η μοναξια ,η απορριψη τι ?

Τι ειναι αυτο που σε κραταει ?Η πραγματικη σου αγαπη για εκεινων και οτι θελεις να τον βοηθησεις , η δυναμη της συνηθειας ή η ανασφαλεια που θα σου δημιουργηθει απο την μαναξια ενος χωρισμου ?

---

Δεν μπορώ να απαντήσω αν είναι η δύναμη της συνήθειας. Το μόνο που ξέρω είναι πως είμαι ερωτευμένη μαζί του, νιώθω ακόμα παρά πολλά πράγματα.
Απλά φοβάμαι μην τον χάσω. Μην η ζωή μου είναι χωρίς εκείνον.
Όχι πως δεν θα συνεχίσει προφανώς αν γίνει κάτι τέτοιο απλά δεν το θέλω.

Quote:

---

Originally Posted by bebeka4

καλησπερα,
έχεις δοκιμάσει να τον δελεάσεις με κάτι σεξουαλικό που ξέρεις οτι του αρεσει;
ακόμη και να τον βγάλεις έξω γι αυτο το λόγο, πχ σε μια απομερη παραλια.
Θα του ξυπνήσει το ενδιαφέρον και θα του αλλάξει η διάθεση. στους αντρες αρέσουν αυτα... τι λες;

---

Όχι σε αυτό είναι ανένδοτος. Αν δεν του αρέσει το σώμα του δεν θέλει να βγαίνει. Γενικά είναι πολύ επικριτικός σε αυτό το κομμάτι ο,τι και να κάνω εγώ.
Στο θέμα του σεξ δεν υπάρχει πρόβλημα. Σε τίποτα απολύτως όλα είναι καλά.
Το θέμα είναι πως όλη την ώρα λέει δεν θέλει να τρώει και παχαίνει και τέτοια

Quote:

---

Originally Posted by Merlot

χα χα, έτσι. Το ίδιο σκέφτηκα ακριβώς. Δηλαδή, οκ, δεν του αρέσει η εικόνα του σώματός του. Το θέμα είναι ότι μαζί με την εικόνα του σώματός του κολλάει ότι δεν του αρέσει κι η εικόνα του δικού σου σώματος. Δεν κάνει που δεν κάνει τίποτε να αλλάξει εκείνος, φέρεται και σαν αρχηγίσκος της σχέσης σας και καθορίζει το ποιος θα κάνει τι και πότε. Για τίναξέ του λίγο τα πέτα. Γιατί δέχεσαι τέτοιες συμπεριφορές από τον άνθρωπο που υποτίθεται είναι εκεί για να φέρεται ως σύντροφός σου; Επίσης, καταλαβαίνω το "νιώθω καλά". Αυτό που δεν δικαιολογείται είναι να συμπαρασύρει κι εσένα στο δικό του δεν νιώθω καλά. Κι εσύ τι φταις;

---

Δεν νομίζω πως φταίω σε κάτι. Δεν νομίζω καν πως τον κρατάω σε κάτι πίσω. Δεν έχω πει ποτε όχι δεν θέλω να κανεις αυτό ή εκείνο. Δεν είναι δικαίωμα μου άλλωστε. Εγώ του λέω αν θες να πας πίσω στην πόλη σου μπορώ να σε ακολουθήσω ή αν θες να αλλάξεις γενικά την ζωή σου και να πας οπουδήποτε διαφορετικά πάλι θα σε ακολουθήσω αν και εφόσον το θες.
Όποτε το να τον παρατήσω για να βρει το νόημα της ζωής δεν ξέρω ακριβώς που κολλάει.

Και γώ σαν τρίτο πρόσωπο θα έλεγα πως δεν έχει δικαίωμα να φέρεται έτσι και αν έχει προβλήματα να τα λύσει και να μην τα ρίχνει σε μένα.
Απλά αναρωτιέμαι…μήπως πρέπει εγώ να κάνω κάτι για να τον βοηθήσω; Μήπως γενικά όλη αυτή η φάση είναι κάτι πιο σοβαρό που πρέπει να προσέξω;

Δεν είναι δικό σου δικαίωμα λες να του πεις πως δε θέλεις να κάνει αυτό ή εκείνο. Δεν έχεις πει ποτέ όχι. Θα έφευγες και θα τον ακολουθούσες παντού. Βλέπεις καμία διαφορά ανάμεσα σε αυτά που νιώθεις εσύ και σε αυτά που αισθάνεται εκείνος; Τα "είναι ρεαλιστής και έτσι είναι η ζωή;" κλπ; Νομίζω πως υπάρχει κάποια ανισορροπία στη σχέση σας και πως αυτός δεν έχει επενδύσει συναισθηματικά σε αυτήν όπως εσύ. Θα πέταγες στην άκρη τις δικές σου επιθυμίες αρκεί να το ήθελε εκείνος κι αυτό μόνο ισότιμη σχέση δε το λες. Τις απόψεις του να του φορέσεις κάτι που να του αρέσει" ενώ αυτός δε ρωτάει καν πώς νιώθεις με τις κοτσάνες που πετάει, ένα έχω να πω, η γυναίκα χαλάκι για να κρατήσει τον άντρα, ζει ακόμη στη δεκαετία του 50.

συμφωνω με την μερλο.
εσυ, που εισαι σε ολο αυτο;;;
εχει κλειστει μεσα, λες. εσυ, θες να εισαι κλεισμενη μεσα;; δεν θες να βγαινετε;
θελει να χασετε κιλα για να πατε για μπανιο. θες κι εσυ να χασεις κιλα πρωτα, πριν πας για μπανιο, η θες να πας τωρα;;;
δεν εργαζεται και ζει ακομα στο μερος των σπουδων του. πως ζει; με τι χρηματα; ζειτε μαζι;
κι αν η "ριζικη" αλλαγη του, ειναι να βρει αλλη φιλη, η να μεινει μονος, εσυ θα περιμενεις μεχρι να ακουσεις την ετυμηγορια;;;;
γιατι δεν του γυρνας την πλατη μεχρι να αποφασισει τι θελει και τι δεν θελει, κι αν αυτα που θα αποφασισει σου α ρεσουν κι εσενα, τοτε το ξανασυζητατε...
νομιζω οτι εχεις γινει υπερβολικα δεδομενη, χωρις κανεναν λογο και χορευεις οπως σου βαραει, ενω στην πραγματικοτητα το προβλημα το εχει εκεινος. αλλα σε πειθει οτι το εχεις εσυ!!!...
αν θες, προτεινε του να παει σε ψυχοθεραπευτη, μηπως ξεμπερδεψει τις σκεψεις του.

Quote:

---

Originally Posted by Merlot

Δεν είναι δικό σου δικαίωμα λες να του πεις πως δε θέλεις να κάνει αυτό ή εκείνο. Δεν έχεις πει ποτέ όχι. Θα έφευγες και θα τον ακολουθούσες παντού. Βλέπεις καμία διαφορά ανάμεσα σε αυτά που νιώθεις εσύ και σε αυτά που αισθάνεται εκείνος; Τα "είναι ρεαλιστής και έτσι είναι η ζωή;" κλπ; Νομίζω πως υπάρχει κάποια ανισορροπία στη σχέση σας και πως αυτός δεν έχει επενδύσει συναισθηματικά σε αυτήν όπως εσύ. Θα πέταγες στην άκρη τις δικές σου επιθυμίες αρκεί να το ήθελε εκείνος κι αυτό μόνο ισότιμη σχέση δε το λες. Τις απόψεις του να του φορέσεις κάτι που να του αρέσει" ενώ αυτός δε ρωτάει καν πώς νιώθεις με τις κοτσάνες που πετάει, ένα έχω να πω, η γυναίκα χαλάκι για να κρατήσει τον άντρα, ζει ακόμη στη δεκαετία του 50.

---

Συμφωνώ αν και πλέον αμφισβητώ το κατά πόσο τελικά αυτό που ονομάζουμε "ισότιμη σχέση" είναι κάτι που υπάρχει.

Quote:

---

Originally Posted by DamonChristy

Δεν μπορώ να απαντήσω αν είναι η δύναμη της συνήθειας. Το μόνο που ξέρω είναι πως είμαι ερωτευμένη μαζί του, νιώθω ακόμα παρά πολλά πράγματα.
Απλά φοβάμαι μην τον χάσω. Μην η ζωή μου είναι χωρίς εκείνον.
Όχι πως δεν θα συνεχίσει προφανώς αν γίνει κάτι τέτοιο απλά δεν το θέλω.

---

Τι είναι αυτό που σου προσφέρει και φοβάσαι μην το χάσεις ?
Έχεις σκεφτεί να καθίσετε κάτω και να βάλετε τα πράγματα στο τραπέζι αλλά με σοβαρότητα και υπευθυνότητα .
Να του εξηγήσεις όλα αυτά και ότι είσαι πρόθυμη να τον βοηθήσεις αρκεί να το θέλει και εκείνος .

Πεσμου κάτι άλλο .
Τι πιστεύεις ότι τον έφερε σε αυτό το τέλμα ?
Είναι έτσι σαν χαρακτήρας γενικά ,δεν είναι μαχημος ή συνεβει κάτι προσωπικό που τον παρέσυρε σε όλο αυτό ?

Ο χωρισμός είναι η μόνη λύση αλλά από την στιγμή που λες όλα αυτά, δες αν μπορείς να τον βοηθήσεις με προσοχή όμως να μην παρασυρθείς και εσυ από όλο αυτό .

Quote:

---

Originally Posted by Merlot

Δεν είναι δικό σου δικαίωμα λες να του πεις πως δε θέλεις να κάνει αυτό ή εκείνο. Δεν έχεις πει ποτέ όχι. Θα έφευγες και θα τον ακολουθούσες παντού. Βλέπεις καμία διαφορά ανάμεσα σε αυτά που νιώθεις εσύ και σε αυτά που αισθάνεται εκείνος; Τα "είναι ρεαλιστής και έτσι είναι η ζωή;" κλπ; Νομίζω πως υπάρχει κάποια ανισορροπία στη σχέση σας και πως αυτός δεν έχει επενδύσει συναισθηματικά σε αυτήν όπως εσύ. Θα πέταγες στην άκρη τις δικές σου επιθυμίες αρκεί να το ήθελε εκείνος κι αυτό μόνο ισότιμη σχέση δε το λες. Τις απόψεις του να του φορέσεις κάτι που να του αρέσει" ενώ αυτός δε ρωτάει καν πώς νιώθεις με τις κοτσάνες που πετάει, ένα έχω να πω, η γυναίκα χαλάκι για να κρατήσει τον άντρα, ζει ακόμη στη δεκαετία του 50.

---

Έχεις δίκιο.
Η αλήθεια είναι πως πολλές φορές ο,τι μ λέει και εγώ το θεωρώ λάθος με κάνει να πιστεύω πως εγώ δεν είμαι ρεαλίστρια και πως κοιτάζω μόνο τον εαυτό μου.
Ενώ έχω προσπαθήσει πολλές φορές να βρω σε πολλά πράγματα μια χρυσή τομή.
Σε ευχαριστώ για ότι είπες.
Ειλικρινά βοήθησες πολύ στην σκέψη μου

Quote:

---

Originally Posted by Marilou

Τι είναι αυτό που σου προσφέρει και φοβάσαι μην το χάσεις ?
Έχεις σκεφτεί να καθίσετε κάτω και να βάλετε τα πράγματα στο τραπέζι αλλά με σοβαρότητα και υπευθυνότητα .
Να του εξηγήσεις όλα αυτά και ότι είσαι πρόθυμη να τον βοηθήσεις αρκεί να το θέλει και εκείνος .

Πεσμου κάτι άλλο .
Τι πιστεύεις ότι τον έφερε σε αυτό το τέλμα ?
Είναι έτσι σαν χαρακτήρας γενικά ,δεν είναι μαχημος ή συνεβει κάτι προσωπικό που τον παρέσυρε σε όλο αυτό ?

Ο χωρισμός είναι η μόνη λύση αλλά από την στιγμή που λες όλα αυτά, δες αν μπορείς να τον βοηθήσεις με προσοχή όμως να μην παρασυρθείς και εσυ από όλο αυτό .

---

Αρχικά γενικά τα είχα όλα έτοιμα. Δεν χρειάστηκε ποτε να δουλέψει. Στο καθισιό του βγάζει τον 2πλο μισθό αποτι μια 6ωρη εργασία. Απλά θέλει να κάνει κάτι κι να μην έχει συνέχεια ελεύθερο χρονο.
Γενικά στην ζωή του απο όταν τον έχω γνωρίσει όλο πιέσεις είχε από τους γονείς του, από το να αφήσει το σχολείο στην 1η λυκείου μέχρι το να βγάλει σχολή ιδιωτική χωρίς να έχει τελειώσει το λύκειο είναι ένα παράδειγμα πως μια ζωή τον πίεζαν στα πάντα.
Πρόσφατα είχε και 2 θανάτους στην οικογένεια του.
Δεν ξέρω αν παίζουν ρόλο όλα αυτά διότι γενικά δεν δείχνει τα συναισθήματα του.

Quote:

---

Originally Posted by Remedy

συμφωνω με την μερλο.
εσυ, που εισαι σε ολο αυτο;;;
εχει κλειστει μεσα, λες. εσυ, θες να εισαι κλεισμενη μεσα;; δεν θες να βγαινετε;
θελει να χασετε κιλα για να πατε για μπανιο. θες κι εσυ να χασεις κιλα πρωτα, πριν πας για μπανιο, η θες να πας τωρα;;;
δεν εργαζεται και ζει ακομα στο μερος των σπουδων του. πως ζει; με τι χρηματα; ζειτε μαζι;
κι αν η "ριζικη" αλλαγη του, ειναι να βρει αλλη φιλη, η να μεινει μονος, εσυ θα περιμενεις μεχρι να ακουσεις την ετυμηγορια;;;;
γιατι δεν του γυρνας την πλατη μεχρι να αποφασισει τι θελει και τι δεν θελει, κι αν αυτα που θα αποφασισει σου α ρεσουν κι εσενα, τοτε το ξανασυζητατε...
νομιζω οτι εχεις γινει υπερβολικα δεδομενη, χωρις κανεναν λογο και χορευεις οπως σου βαραει, ενω στην πραγματικοτητα το προβλημα το εχει εκεινος. αλλα σε πειθει οτι το εχεις εσυ!!!...
αν θες, προτεινε του να παει σε ψυχοθεραπευτη, μηπως ξεμπερδεψει τις σκεψεις του.

---

Η αλήθεια είναι και γώ νιώθω άσχημα με το σώμα μου. Ίσως εγώ το βγάζω προς τα έξω όλο αυτό.
Μην νομίζετε δεν έχω σοβαρό θέμα, έχω όμως κοιλιά, που με κάνει πολλές φορές να δυσανασχετώ έως και το να βγω για καφέ και να φοβάμαι μην δείχνω παχιά. Αυτό το είχα από πάντα.
Δυστυχώς ενώ είχα χάσει κιλά στην διάρκεια της καραντίνας πήρα τα δίπλα.
Δηλαδή το γεγονός πως θέλει να χάσω κιλά ναι μεν με ενοχλεί αλλα δεν μπορώ να πω πως έχει άδικο γιατί κ γώ θέλω.
Θα το προτείνω για την ψυχοθεραπεία. Είναι και που πιστεύω και γώ θα βοηθήσει

Quote:

---

Originally Posted by DamonChristy

Αρχικά γενικά τα είχα όλα έτοιμα. Δεν χρειάστηκε ποτε να δουλέψει. Στο καθισιό του βγάζει τον 2πλο μισθό αποτι μια 6ωρη εργασία. Απλά θέλει να κάνει κάτι κι να μην έχει συνέχεια ελεύθερο χρονο.
Γενικά στην ζωή του απο όταν τον έχω γνωρίσει όλο πιέσεις είχε από τους γονείς του, από το να αφήσει το σχολείο στην 1η λυκείου μέχρι το να βγάλει σχολή ιδιωτική χωρίς να έχει τελειώσει το λύκειο είναι ένα παράδειγμα πως μια ζωή τον πίεζαν στα πάντα.
Πρόσφατα είχε και 2 θανάτους στην οικογένεια του.
Δεν ξέρω αν παίζουν ρόλο όλα αυτά διότι γενικά δεν δείχνει τα συναισθήματα του.

---

Μόλις ανέφερες δύο πολύ σημαντικούς λόγους για να είναι κάποιος σε αυτή την κατασταση .
Ειδικά το θέμα των θανάτων δεν είναι εύκολο να το διαχειριστεί κάποιος κλειστός και ψυχολογικά πιεσμένος άνθρωπος ...


Πριν αυτό το γεγονός σε πείραζε η μέχρι τώρα συμπεριφορά του ;
Σου δημιουργούσε πρόβλημα ή μετά από όλο αυτό χειροτέρεψε ?


Πέραν όλων των άλλων αν θέλετε κάντε μια βόλτα και οι δύο από ένα ψυχολόγο για αρχή ,να μιλήσετε να λύσετε λιγάκι τα δικά σας θεματακια πρώτα και μετά θα έρθει και η κοινή σας πορεία .
Αν αισθάνεται ο καθένας καλά με τον ευατο του και τις επιλογές του τότε κατ επέκταση όλο αυτό θα βοηθήσει και την σχέση τους .
Αφήστε λιγάκι έξω την εξωτερική σας εμφάνιση ,την βιτρίνα που λέμε και δείτε τι παίζει με το συναισθηματικό κομμάτι και το θέμα του αλληλοσεβασμού και αλληλουποστηριξεις που πρέπει να έχει ένα ζευγάρι .

Δες και εσύ και εκείνος τι ειστε διατεθημενοι να διορθώσετε ή και να αλλάξετε επάνω σας και ίσως αυτή η κρίση είναι μια πολύ καλή ευκαιρία η σχέση σας ή να μπει σε καινούργιες βάσεις ή να οδηγήσει κάπου αλλού ,αλλά όλο αυτό να γίνει πολύ συνειδητά και για τους δύο σας ..

Όταν είμαστε μέσα σε μια καταιγιδα δεν είναι καλό να περνούμε καθοριστικές αποφάσεις γιατί όταν κοπάσει καταλαβαίνουμε πως όλα αυτά έγιναν εν θερμό...

Και το κυριότερο κάτσε και σκέψου τι θέλεις εσύ καθαρά να γίνει μέσα σου .
Αντέχεις να μπεις σε ένα τέτοιο αγώνα ή όχι .
Μην παρασυρθείς και νομίζεις ότι μπορείς να τα καταφέρεις γιατί όταν ένας από τους δύο δεν είναι καλά ,ασυναίσθητα παρασέρνει και τον άλλον .
Γι αυτό λέω ότι και οι δύο να δείτε κάποιον .
Κάντε ένα δώρο στον ευατο σας και στην σχέση σας ,μόνο καλό θα βγει από όλο αυτό .

Quote:

---

Originally Posted by Marilou

Μόλις ανέφερες δύο πολύ σημαντικούς λόγους για να είναι κάποιος σε αυτή την κατασταση .
Ειδικά το θέμα των θανάτων δεν είναι εύκολο να το διαχειριστεί κάποιος κλειστός και ψυχολογικά πιεσμένος άνθρωπος ...


Πριν αυτό το γεγονός σε πείραζε η μέχρι τώρα συμπεριφορά του ;
Σου δημιουργούσε πρόβλημα ή μετά από όλο αυτό χειροτέρεψε ?


Πέραν όλων των άλλων αν θέλετε κάντε μια βόλτα και οι δύο από ένα ψυχολόγο για αρχή ,να μιλήσετε να λύσετε λιγάκι τα δικά σας θεματακια πρώτα και μετά θα έρθει και η κοινή σας πορεία .
Αν αισθάνεται ο καθένας καλά με τον ευατο του και τις επιλογές του τότε κατ επέκταση όλο αυτό θα βοηθήσει και την σχέση τους .
Αφήστε λιγάκι έξω την εξωτερική σας εμφάνιση ,την βιτρίνα που λέμε και δείτε τι παίζει με το συναισθηματικό κομμάτι και το θέμα του αλληλοσεβασμού και αλληλουποστηριξεις που πρέπει να έχει ένα ζευγάρι .

Δες και εσύ και εκείνος τι ειστε διατεθημενοι να διορθώσετε ή και να αλλάξετε επάνω σας και ίσως αυτή η κρίση είναι μια πολύ καλή ευκαιρία η σχέση σας ή να μπει σε καινούργιες βάσεις ή να οδηγήσει κάπου αλλού ,αλλά όλο αυτό να γίνει πολύ συνειδητά και για τους δύο σας ..

Όταν είμαστε μέσα σε μια καταιγιδα δεν είναι καλό να περνούμε καθοριστικές αποφάσεις γιατί όταν κοπάσει καταλαβαίνουμε πως όλα αυτά έγιναν εν θερμό...

Και το κυριότερο κάτσε και σκέψου τι θέλεις εσύ καθαρά να γίνει μέσα σου .
Αντέχεις να μπεις σε ένα τέτοιο αγώνα ή όχι .
Μην παρασυρθείς και νομίζεις ότι μπορείς να τα καταφέρεις γιατί όταν ένας από τους δύο δεν είναι καλά ,ασυναίσθητα παρασέρνει και τον άλλον .
Γι αυτό λέω ότι και οι δύο να δείτε κάποιον .
Κάντε ένα δώρο στον ευατο σας και στην σχέση σας ,μόνο καλό θα βγει από όλο αυτό .

---

Ευχαριστώ και πάλι για την απάντηση.
Η αλήθεια είναι πως και να τον έχει πειράξει η πιέση και οι θάνατοι δεν το αναφέρει.
Η αλήθεια είναι πως από όταν πέθανε ο παππούς του τον έπιασε η κρίση η μεγάλη. Δηλαδή αρχές του χρόνου.
Χωρίς να αναφέρει πως φταίει αυτό βέβαια γιατί όπως είπα είναι κλειστός άνθρωπος.
Πριν από αυτό για τα κιλά μ πάντα μ έλεγε όπως μ λένε όλοι γιατροί οικογένεια κτλ αλλα όλα τα υπόλοιπα όχι δεν τα είχε.
Αυτό με τον ψυχολόγο ήδη το ψάχνω τουλάχιστον για μένα.
Ευχαριστώ και πάλι πολύ

Quote:

---

Originally Posted by DamonChristy

Ευχαριστώ και πάλι για την απάντηση.
Η αλήθεια είναι πως και να τον έχει πειράξει η πιέση και οι θάνατοι δεν το αναφέρει.
Η αλήθεια είναι πως από όταν πέθανε ο παππούς του τον έπιασε η κρίση η μεγάλη. Δηλαδή αρχές του χρόνου.
Χωρίς να αναφέρει πως φταίει αυτό βέβαια γιατί όπως είπα είναι κλειστός άνθρωπος.
Πριν από αυτό για τα κιλά μ πάντα μ έλεγε όπως μ λένε όλοι γιατροί οικογένεια κτλ αλλα όλα τα υπόλοιπα όχι δεν τα είχε.
Αυτό με τον ψυχολόγο ήδη το ψάχνω τουλάχιστον για μένα.
Ευχαριστώ και πάλι πολύ

---

Καλημερα!

Ολο αυτο τον καιρο εχεις κανει προσπαθειες για να βρειτε τον δικο σας τροπο επικοινωνιας .

Λογικα αυτος ο ανθρωπος εφοσον δεν εξωτερικευει τις σκεψεις του και τα συναισθηματα του ευκολα θα εχει και καποιες εκριξεις που θα ειναι αποτέλεσμα ολων αυτων .

Εχεις παρατηρησει ολο αυτο τον καιρο καποια τετοια εκδηλωση και αν ναι ,του εχεις δωσει να καταλαβει πως μπορει να την αποφυγει ωστε να μην ξανασυμβει?

Εσυ αγαπας την εικονα σου , σε κανει να νιωθεις καλα και ανετη ακομα και στις πιο ερωτικες σας στιγμες ή του δινεις πατηματα και ασχολειται ακομα πιο πολυ με ολο αυτο ?

DamonChristy, καλησπερα
ο φίλος σου θεωρώ πως περνάει μία μεταβατική φάση.
Μόλις τελείωσε τη σχολή και έρχεται αντιμέτωπος με την ζωή, και έχει χαοθεί.
Ωστόσο το πρόβλημα δεν είναι αυτό!!
Το πρόβλημα είναι ότι ο φίλος σου φαίνεται να έχει εσωτερικεύσει την επικριτική φωνή των γονιών του. Οπως οι γονεις του επικριναν εκείνον, τώρα εκείνος επικρίνει είτε εκείνον, είτε εσένα είτε τις διαθέσιμες επιλογές με αποτέλεσμα να σνομπάρει τα πάντα και να μην δοκιμάζει τίποτα και να μένει συνέχεια στην αδράνεια.,

Αντί δηλαδή να βουτήξει στη ζωή, να δοκιμάζει διάφορες δουλειές, ώστε να δει τι του αρέσει και τι όχι, ποιες είναι οι δυνατότητες του και που χρειάζεται να εξελιχθει, κάθεται σε έναν καναπέ και εκ των προτέρων προδικάζει ότι το ένα δεν είναι αρκετά καλό ή το άλλο αποκλειεται να τον πάρουν.

Η φωνή των γονιών είναι το πρόβλημα σε όλο αυτό. Η πίεση που έχει φάει τόσα χρόνια και του βγήκαν τώρα τα ψυχολογικά.

Πίστεψε με, αυτός που βλέπει ρεαλιστικά τα πράγματα είσαι εσύ.
Εσύ είσαι η υγιής φωνή σε όλο αυτό.
Ο φίλος σου βλέπει τη ζωή τωρα καταθλιπτικά!! Έχει εγκλωβιστεί.
Δεν βγαίνει για καφέ γιατί δεν είναι ουσιαστικό (επικριτική φωνή), δεν κανει δραστηριοτητες γιατί δεν είναι ουσιαστικές (επικριτική φωνή). Όμως αν δεν κάνει δραστηριότητες, αν δεν βγαίνει έξω, εάν δεν κάνει πράγματαα αυτό που καταφέρνει είναι να μην μπλέκεται στη ζωή, και να μενει στην αδρανεια η οποια θα φέρει με τη σειρά της τη καταθλιπτική διάθεση.

Ένας ψυχολόγος θα μπορούσε να βοηθησει πολύ.