Printable View
Νομίζω πως κάθε χρόνο τέτοια περίπου εποχή, Απρίλιο με Ιούνιο, αισθάνομαι να χειροτερεύει η ψυχολογική μου κατάσταση, κάτι σαν αγχος, σαν κενό, σαν να μην βρίσκω νόημα... το αισθάνεται κι άλλος κανείς; Μήπως έχει να κάνει με το ότι έρχεται το καλοκαίρι που είναι συνυφασμένο με διακοπές κι εγώ δυσκολεύομαι περισσότερο να διαχειριστώ τη μοναξιά μου;
Αυτο ακριβως ειναι φιλε! ερχετε καλοκαιρι ολοι ειναι μαζεμενοι μαζι ανεμελοι με παρεες και γλεντανε και εγω και μαλλον και εσυ και πολλοι απο εμας ειμαστε μονοι!
Τι να πω κουραγιο? Απλα βρηκα αλλον εναν που αισθανεται οπως και εγω!
Αν επιτρέπεται, τί ζώδιο είσαι; Ημερομηνία γέννησης;Quote:
Originally Posted by Niels
Δεν πιστεύω στα ζώδια
Niels ακριβώς το ίδιο κι εγώ! Με το που φτιάχνει ο καιρός και μεγαλώνει η μέρα με πιάνει η μελαγχολία μου και αισθάνομαι απέραντη μοναξιά. Το καλοκαίρι χειροτερεύει ακόμα περισσότερο αυτό, βλέποντας τους άλλους να κανονίζουν διακοπές , μπάνια κτλ κι εγώ μένω μέσα στο σπίτι και μελαγχολώ. Με το που έρθει φθινόπωρο ανεβαίνω ψυχολογικά.
άρχισα να έχω κι εγώ κάτι περίεργα συναισθήματα σαν τα δικά σουQuote:
Originally Posted by Niels
Ειναι ενας παραγοντας και αυτος .Quote:
Originally Posted by Niels
Συνηθως καποιες εποχες που εντείνουν τα θεματα μας ,αναζοπυρωνουν τα ψυχολογικα μας ,επειδη ακριβως υπαρχει το αντιστοιχο ερεθισμα .
Το καλοκαιρι και γενικα οι ηλιουστες μερες κανουν πολλους ανθρωπους να αισθανονται ακομα πιο πολυ το στοιχειο της μοναξια τους και ολο αυτο ασυναισθητα τους καταβαλει ακομα πιο πολυ .
Τον χειμωνα οπου οι μερες ειναι πιο μικρες ,το κρυο ,ο μουντος καιρος που αποτρεπουν τις εξοδους και γενικα οι περισσοτεροι ειναι στα σπιτια τους ειναι σαν μια ¨παρηγορια ¨οτι δεν εισαι ο μονος που βιωνεις αυτη την μοναξια .
Να ξερεις οτι ολα εξαρτωνται απο την διαχειρηση της σκεψης σου .Προσπαθησε να το δεις διαφορετικα , οτι ολα αυτα ειναι μια ιδεα ωστε να το αντιμετωπιζεις .
Δεν ειναι τυχαιο το γεγονος οτι πολλες καταθλιπτικες προσωπικοτητες, η κατασταση της καραντινας τους προσφερε ¨παρηγορια ¨οτι δεν ειναι οι μοναδικοι που βιωνουν ολο αυτο .
Ένας Ιησουίτης μοναχός του 17ου, αν δεν κάνω λάθος, αιώνα, ονόματι Μπαλτάζαρ Γκρασιαν, είπε ότι το να σκέφτεσαι ότι αυτά που περνάς τα περνούν κι άλλοι είναι παρηγοριά των ανόητων. Κλαψ... και καταθλιπτικός και ανόητος πάει πολύ. Τι να πω... σοβαρά τώρα ίσως είμαστε ενοχικοι όσοι χωρίς αντικειμενικό λόγο (έλλειψη χρημάτων) μπορούμε να πάμε διακοπές αλλά δεν το κάνουμε ή δεν έχουμε διάθεση να το κάνουμε. Ή μπορεί να οφείλεται και σε άλλες αιτίες. Πολλές φορές σκέφτομαι ότι δεν ξέρω να απολαμβάνω τη ζωή. Αυτή η παιδική ηλικία μάλλον φταίει... δύσκολα παιδικά χρόνια... ίσως πρέπει να πιέσουμε τον εαυτό μας να κάνει κάποια πράγματα; Με την ελπίδα ότι θα αισθανθούμε λίγο καλύτερα. Ίσως να μην με καλύπτει η αγωγή μου και έχω πέσει ψυχολογικά. Αν και στη δουλειά είμαι μια χαρά οπότε;
Niels επειδή έχουμε μιλήσει στο φόρουμ αρκετές φορές , κάθε άλλο παρα ανόητος είσαι.
Στην δική μου περίπτωση με ενοχλεί πολύ η ζέστη του καλοκαιριού και το ότι νυχτώνει πολύ αργά, συν το γεγονός ότι δεν καλυπτομαι από παρέες εύκολα, έχω λιγοστούς γνωστούς και καθόλου φίλες να χαζολογήσω σε κάποια παραλία. Αναλύω υπερβολικά τα πράγματα και συνηθως με αποφεύγουν πολλά άτομα.
Τον χειμώνα που έχει πιο μουντό καιρό μου αναπτερώνεται το ηθικό.
Ίσως με ενοχλεί και η υπερβολική χαρά που βλέπω γύρω μου το καλοκαίρι, παρεούλες ,ξένοιαστοι άνθρωποι κτλ.
Μακάρι να μην είχα προβλήματα και να ειμουν ξένοιαστη και χαλαρή σαν τους περισσότερους.
Ναι αστειευομουν για το ανόητος. Γενικά όταν περνάμε πολύ χρόνο της ημέρας μόνοι και αυτό εξακολουθεί για μεγάλο χρονικό διάστημα πέρα από το βασικό ότι όλοι χρειαζόμαστε στήριξη, αγάπη κλπ εδώ στερουμαστε και τα βασικά, δηλαδή να βγεις να πεις μια κουβέντα κι αρχίζουμε να κάνουμε αρνητικές σκέψεις για τον εαυτό μας. Συναισθηματική δίψα το λέω αυτό. Νομίζω πως όσο μεγαλώνουμε (45 είμαι) δεν γνωρίζουμε κόσμο εύκολα. Λείπουν οι αφορμές. Έχω απομακρυνθεί και από κάποιους γιατί με έβαζαν ή έμπαινα εγώ, μάλλον το δεύτερο, σε θέση ψυχολόγου τους και αυτό κάποια στιγμή με κούραζε αφάνταστα κι εκοβα επαφή.
Κι εμένα με βάζουν σε ρόλο ψυχολόγου από ένα σημείο και μετά, εννοώ σε πιο προχωρημένο στάδιο φιλίας ... το σκεφτόμουν το πρωί.
Άσε κι εγώ από τα 35 -40 και μετά δύσκολα κάνω γνωριμίες για φιλία, οι περισσότεροι έχουν παιδιά , σκυλιά κτλ και δεν είναι ανοιχτοί. Ένα διάστημα έκανα παρέα με 30αρηδες γι αυτό τον λόγο.
Υ.γ. Ξέρω ότι έκανες πλάκα για το ανόητος
Όταν ήμουν μέσα σε όλο αυτό πάντα θυμαμαι όταν νυχτωνε αυτόματα άλλαζε και η διάθεση μου ..Quote:
Originally Posted by Niels
Η νύχτα ήταν το καταφύγιο της θλίψης μου γιατί την μέρα ήθελα να βγω ,να πάω για ένα καφέ να δω τους φίλους μου και όμως η κατάσταση της υγείας μου δεν το επέτρεπε.
Την νύχτα όμως που ήξερα ότι δεν θα έβγαινα ούτο συ άλλως γιατί δεν ημουν ποτέ τέτοιος τύπος ανέκαθεν ,όλα γινόντουσαν πιο διαχειρισημα .
Για εμένα δεν ισχύει αυτό που λένε ότι αν έχεις χρήματα η κατάθλιψη σου γίνεται πιο εύκολη γιατί μπορείς να βγεις ή να πας ένα ταξίδι .
Εγώ λέω πάντα σημασία σε όλο αυτό έχει να είσαι λειτουργικός γιατί και με λίγα αν θες και μπορείς να κινηθείς κάνεις πολλά .
Παίζει πολύ σπουδαίο ρόλο στην κατάθλιψη να νιώθεις να πνίγεσαι και να μπορείς να έχεις τα πόδια σου ώστε να ανοίξεις την πόρτα και να πας μια βόλτα .
Να έχεις τα χέρια σου να περιποιηθείς τον ευατο σου και γενικά να είσαι αρτημελης .
Για όλα αυτά που σκάνε σε στιγμές που είμαστε σε κακή ψυχολογική κατάσταση κάτι ευθύνεται .
Το θέμα ειναι να το ανακαλύψουμε και να το δουλέψουμε !
Γεια σου Ηλία. Και πώς περνάς τις μέρες σου τώρα που νυχτώνει αργά; Κάνεις βόλτες; Σε επαρχία ή σε πόλη μένεις;Quote:
Originally Posted by hlias1988
Καλημέρα Θανάση. Πώς το αντιμετωπίζεις; Πώς γεμίζουν οι μέρες σου;Quote:
Originally Posted by Thanasis25
Μενω επαρχια ναι! Απο την μια χαιρομαι που ειμαι κοντα στην φυση μπορεις να πας αμεσα στην θαλασσα κτλQuote:
Originally Posted by Niels
Αλλα δεν υπαρχουν πολλες δυνατοτητες... πχ στην αθηνα μπορεις να κανεις πραγματα να ξεχαστεις, να μπεις σε δημιουργικες ομαδες κτλ..
η να βρεις δουλεια...
μοναχος μου ειμαι... δεν εχω παρεες...
γυμναστική, τρέξιμο καμιά βόλτα το απόγευμα μετά λίγο gta online το βραδάκι αλλά καταντανε όλα μια ρουτίναQuote:
Originally Posted by Niels
Ενώ τη ρουτίνα την αποζητώ γιατί είμαι αγχωδης και με βοηθάει η ρουτίνα σ'αυτό απ'την άλλη με ρίχνει ψυχολογικά. Τι είναι το gta;
το gta είναι ηλεκτρονικό παιχνίδι.Quote:
Originally Posted by Niels
https://patient.info/news-and-featur...pression-worse
Για το θέμα που άνοιξα...