Printable View
Παρηγορια απο εδω μεσα δεν μπορεσα να βρω.
Απλα μερικοι τα εχουν καταφερει και δινουν συμβουλες με αυστηρο τροπο..
Λες και καποιος που ειναι ευαλωτος μπορει να βοηθηθει με την καταπιεση και την πιεση οτι πρεπει να γινουν ετσι τα πραγματα.
Το μονο που εχω παρει απο εδω μεσα ειναι οτι υπαρχουν και αλλα ατομα σαν και μενα.
Αλλα ειναι λυση αυτη? να κοιταω τον αλλον που μπορει να ειναι χειροτερα απο μενα να παρω δυναμη? τεσπα!
Μα τι ακριβως θελεις να παρεις απο δω ? Αν ειμαστε 20 ανθρωποι θα εχεις 20 διαφορετικες προσεγγισεις στο θεμα σου. Μπορει καποια απ αυτες να σου ταιριαζει, κατι να μην το ειχες σκεφτει και να βλεπεις τωρα οτι μπορεις να το κανεις πραξη. Μη πιεζεσαι απο τις γνωμες και τις προτροπες αλλων, κανεις δεν ειναι ικανος να κατανοησει και να λυσει το προβλημα σου, μονον εσυ!
Ικανοποιητικη απαντηση!Quote:
Originally Posted by katran
Επειδή είμαι νέος στο φόρουμ, για πες συνοπτικά τι πρόβλημα αντιμετωπίζεις...Quote:
Originally Posted by hlias1988
Φαυλος κυκλος με την ζωη μου. Ειμαι σε μονιμη καταθλιψη απο το γεγονος οτι παιρνω φαρμακα. Θελω να βγω απο αυτα και οι δικοι μου δεν με αφηνουν. Νομιζω οτι εχουν βολευτει με την κατασταση μου και αυτο με εξοργιζει.Quote:
Originally Posted by erimitis44
Θελω να βγω απο τα φαρμακα να ξανα χτισω την ζωη μου οπως την θελω. και οχι οπως θελουν αλλοι.
Οι δικοι μου ανθρωποι και μερικοι αλλοι εκει εξω νομιζουν οτι μπορω να δουλεψω. Δεν γινετε να δουλεψεις με αυτες της παρενεργειες φαρμακων. Κοπωση. εξαντληση. Απωλεια μνημης. Και γενικα σαν μαστουρης ολη την ωρα. Δεν ειναι ζωη αυτη.
Και οι δικοι μου εχουν καθισυχαστει στην γνωμη του γιατρου και οχι στην δικη μου. Δεν με καταλαβαινουν.
Πως γινετε να πας για δουλεια ετσι?
παρηγοριά οτι τί; οτι αυτό που περνάς είναι λίγο; ή πολύ; εσύ κρίνεις αν είσαι καλά, κανείς άλλος. το πώς αισθάνεσαι έχει σημασία.
το ότι υπάρχουν κι άλλοι όπως εσύ, σημαίνει ότι δεν είσαι παρείσακτος ή αποκλειστική περίπτωση, ας πούμε οπότε δεν χρειάζεται να θεωρείς τον εαυτό σου αποτυχία.
Εγω αισθανομαι οτι αμα δεν αλλαξει στην ζωη μου κατι αμεσα δεν θα μπορω να ανταπεξελθω στις δυσκολιες τις ζωης.Quote:
Originally Posted by user
Ειναι γεγονος οτι θεωρω τον ευατο μου παρεισακτο. Γιατι δεν ειναι μονο τα ψυχοφαρμακα ειναι μια σειρα απο γεγονοτα που με οδηγησαν στα ψυχοφαρμακα.
Και οι εντυπωσεις που περνω και η απορριψη απο τον εξω κοσμο με κανει να νιωθω παρεισακτος.
γι αυτό και θα πρέπει να μάθεις να ζεις με τον εαυτό σου και να αντλείς αποδοχή απο τον εαυτό σου.Quote:
Originally Posted by hlias1988
μπορεί και να έχεις δίκιο.
Προσωπικα οταν πρωτοδουλεψα, ηταν μετα το πρωτο ψυχωτικο επεισοδιο που με αφησε σκια του εαυτου μου. Μαλιστα απο το αγχος σε μια ιδιαιτερα απαιτητικη δουλεια, εκανα εμετο μερικες φορες το πρωι. Τωρα δεν δουλευω, ειμαι σε αναπηρικη συνταξη αλλα σκοπευω να δουλεψω εστω και με ημιαπασχοληση στο μελλον για τα λειτουργικα εξοδα. Αυτο που θελω να πω οτι παρολο που υπεφερα στην εργασια, αποκομισα πολλα απο αυτην, απο αποψη λειτουργικοτητας. Αν το ξανακανα? Οχι, το συγκεκριμενο επαγγελμα οχι. Αργοτερα ειχα βρει μια πιο στρωτη αλλα εληξε η συμβαση με την κριση. Ημουν πεντε χρονια εκει (στην στρωτη). Γενικα εχω αλλαξει αρκετες δουλειες.
Δεν σου λεω να ειναι ολοι φιλικοι και καλοι απεναντη μου μονο και μονο που παιρνω ψυχοφαρμακα. Ειναι ψευτικο ολο αυτο το οποιο το εχω συναντησει κιολας.Quote:
Originally Posted by user
Τι να πρωτο σωσεις ετσι οπως εχουν γινει τα πραγματα. Απο την μια δεν θελω να παιρνω ψυχοφαρμακα γιατι μου χαλανε την ενεργητηκοτητα και την μαχητηκοτατα. περα απο της παρενεργειες.
Βλεπεις δεν ειμαι απο τις πλουσιες οικογενειες να εχεις λεφτα να ασχοληθεις και με αλλα πραγματα ουτε ζω σε μεγαλη πολη για να εχω δυνατητες. Σε μια μικρη κοινωνια ειμαι που ξερουν ολοι τι ειναι ο αλλος. Αντε να ζησεις τωρα. Και απο την αλλη δεν θελω να φυγω απο εδω. Θελω να κατσω και να αντιμετωπισω την κατασταση.
Εχω ενα καλο. Δεν καθομαι σπιτι. Βγαινω εξω για καφε καθε μερα. Και ο αλλος σε βλεπει πως εισαι πως ησουν και που εχει καταληξει.
Εδω πηγα να ζητησω δουλεια και μου ειπαν να παρω επιδομα απορων. Δηλαδη το οτι δεν εχω τιποτα στο ονομα μου. Αντι να με παρουν για δουλεια.
όχι ούτε εγώ θέλω να είναι όλοι φιλικοί, αυτό καταντάει και μίζερο και υποκριτικό, δεν γίνεται να είσαι αρεστός πάντα και στα πάντα και να μην θυμώνει κανείς ποτέ ή να αρέσεις σε όλους.Quote:
Originally Posted by hlias1988
γιατί να ξέρουν τί φάρμακα πέρνεις; εγώ δεν θα το έλεγα καν, δεν μου αρέσει να ξέρουν οι άλλοι, άσχετοι, τί τραβάω εγώ, μετά σε μεταχειρίζονται κι όλας ανάλογα, δεν ξέρω.
μήπως να μιλήσεις στον γιατρό σου να τα ελατώσεις ή να πάρεις βιταμίνες;
Εκανα την μαλακια και το ειπα για να γλιτωσω αλλες καταστασεις και μπλεξιματα. Αλλα εκανα λαθος και με μεταχειριζοντε διαφορετικα. Δεν ξερω εαν μπορω να το ανατρεψω αυτο. Ηταν κουτο αυτο που εκανα. Απλα ηθελα να το βγαλω απο μεσα μου.Quote:
Originally Posted by user
Εμπιστευτικα ανθρωπους. Και πληρωνω το τιμημα. Αραγε θα ξεχαστει ολο αυτο?
Απλα με ξερανε παλια οτι ημουν αχα χουχα. Κοινωνικος αστειος με δουλεια κτλ. Και ενιωσα την υποχρεωση να αιτιολογισω γιατι επεσα ψυχολογικα. Και γιατι αποσυρθηκα απο τα παντα.
Πάντως, δεν ήσουν υποχρεωμένος να δώσεις λογαριασμό γιατί έπεσες ψυχολογικά, ή μπορούσες να πεις απλά "έχω τους λόγους μου".Quote:
Originally Posted by hlias1988
Σαν εσένα, εγώ είμαι έως ένα βαθμό!Quote:
Originally Posted by hlias1988
Εμένα με έλεγαν στεγνό πριν 3 χρόνια λόγο του ότι ήμουν πολύ αδύνατος και τώρα ακριβώς το αντίθετο έχοντας βάλει σχεδόν 20 κιλά, 9 άτομα ξέρουν την κατάσταση μου η 4 από αυτούς γιατροί!