Η οικογένεια μου είναι προβληματική

Καλησπέρα σας. Αντιμετωπίζω πολλά προβλήματα με την οικογένειά μου. Δυστυχώς λόγω οικονομικών θεμάτων μένουμε μαζί εγώ, οι γονείς και ο αδερφός. Όσο αυτός ήταν μικρός η μητέρα μου είχε ίσες αποστάσεις απέναντί μας αλλά μεγαλώνοντας αυτός και όντας άτομο που τα θέλει όλα έτοιμα, έκανε τη μάνα μας να παίρνει το μέρος του, να καταντήσει υπηρέτριά του και να τον υπακούει αρχίζοντας να γίνεται με το παραμικρό επιθετική απέναντί μου.
Για χρόνια μαλώναμε επειδή ακόμα και το να πιεί νερό ή να φάει (ακόμα και σήμερα) το είχε αναλάβει η μαμά αν και είμαστε και οι 2 μεγάλοι με αποτέλεσμα να μου φαίνεται περίεργο και να το σχολιάζω λέγοντάς τους ότι δεν είναι κακό ένας άντρας (άνω των 25!!!) να αυτοεξυπηρετείται. (μέχρι και τι ρούχα θα φορέσει αυτή του τα διαλέγει).
Τα τελευταία 3 χρόνια οι καυγάδες έχουν φτάσει στο απροχώρητο, αφού αυτοί καμαρώνουν που αυτός έχει κάνει σχέση και εγώ δεν είμαι άξια όπως λένε να βρω κάτι. Το θέμα είναι αυτός το μόνο που κάνει είναι να λιώνει όλη μέρα πάνω από το κινητό καθώς τρώει κολλήματα και εμμονές με την εκάστοτε κοπέλα του και να περιμένει τα πάντα έτοιμα από εμάς αφού όπως λέει και η μάνα μου "δεν προλαβαίνει". Όταν το είπα χθες έγινε ένας μεγάλος τσακωμός με αυτόν να με βρίζει, να με καταριέται και να εύχεται από θανάτους μέχρι βασανισμούς κλπ. Οι γονείς μου πήραν πάλι το μέρος του και μου είπαν ότι τον ζηλεύω και ότι τους νοιάζει να είναι ευτυχισμένος και ότι μου αξίζει να μου λέει τέτοια λόγια. Έκλαιγα για ώρες και αυτοί μου έλεγαν ''καλά να πάθεις για να μάθεις να μη του λες τίποτα. Εμείς θέλουμε να είναι όλη μέρα με ένα κινητό να στέλνει σε αυτή και να του τα παρέχουμε όλα και εσύ κοίτα τον εαυτό σου''. Τόση αδυναμία του έχουν!!! Δεν αισθάνομαι τίποτα γι'αυτούς πια, όλα έχουν τελειώσει μέσα στην καρδιά μου. Ακόμα και να μείνω μόνη πάντως θα με πονάει αυτή η διάκριση και η συμπεριφορά.

O φαδερ τι λεει? ποια ειναι η στάση του? μηπως ειναι απών?

Εδώ είναι αλλά είναι σαν απών καθώς είναι τελείως στον κόσμο του και φυσικά εκεί που κάθεται μόλις ακούσει τους τσακωμούς (επειδή συνήθως ή κοιμάται άπειρες ώρες ή βλέπει τηλεόραση) σηκώνεται φωνάζοντάς μου ότι είμαι τρελή και ότι είμαι το μόνο πρόβλημα της οικογένειας αφού οι 3 τους τα πάνε μια χαρά (άσχετα αν μαλώνουν και μεταξύ τους για διάφορα θέματα!!)

Σε έχουν το scapegoat (μαύρο πρόβατο) της οικογένειας, ο μόνος τρόπος που βλέπω να τελειώσει αυτό είναι να φύγεις από εκεί βρίσκοντας ανεξαρτησία με δουλειά, είτε εδώ είτε στο εξωτερικό. Σπουδές έχεις κάνει?

Ναι έχω κάνει απλώς δεν έχουν ιδιαίτερο αντίκρισμα αν και είναι ΑΕΙ. Κάποια στιγμή ναι πρέπει να φύγω και να κόψω κάθε επικοινωνία απλώς είναι αυτό που με τρώει, γιατί να μην έχω εγώ την ίδια αντιμετώπιση αν και πάντα είμαι το μαζεμένο κορίτσι, δεν έκανα ποτέ τίποτα extreme και τον περισσότερο καιρό διάβαζα, δεν έβγαινα ιδιαίτερα και μέχρι τώρα γι'αυτούς ο αδερφός μου, που είναι το τελείως αντίθετο, είναι ο λατρεμένος γιος τους που δεν του λένε ποτέ όχι και του τα φέρνουν όλα στο χέρι για να μην κουραστεί όπως λένε. Αναρωτιέμαι αν ξεπερνιέται αυτή η αίσθηση της απόρριψης. Απλώς είμαι άτυχη στο θέμα ''οικογένεια''...

Ναι, έχεις δίκιο αλλά κάποια στιγμή πρέπει να πεις "δε μου αξίζει να κάθομαι να τρώω τις μέρες μου με το να αναρωτιέμαι το γιατί του καθένα και να ζω τη ζωή μου άσχετα από τα κολλήματά τους". Ενώ τώρα στενοχωριέσαι και αναρωτιέσαι και αισθάνεσαι πίκρα και αδικία και και, και ίσως αυτό σε κάνει να νιώθεις ακόμη μία έφηβη. Αν δηλαδή αυτοί ήταν όπως ήταν, δεν ήξεραν διαφορετικά μπορεί, εσύ θα το πληρώνεις αιώνια και θα το σέρνεις σαν συναισθηματικό βαρίδι;

Merlot έχεις δίκιο. Καλό είναι να αλλάξω τον τρόπο που το βλέπω και που το αφήνω να με επηρεάζει και να αποδεκτώ ότι εφόσον μου φέρονται έτσι αυτό δεν αλλάζει και να αδιαφορήσω. Ελπίζω να το καταφέρω αυτό αλλά θέλει πολλή προσπάθεια και δύναμη

Quote:

---

Originally Posted by elenagreece

Ναι έχω κάνει απλώς δεν έχουν ιδιαίτερο αντίκρισμα αν και είναι ΑΕΙ. Κάποια στιγμή ναι πρέπει να φύγω και να κόψω κάθε επικοινωνία απλώς είναι αυτό που με τρώει, γιατί να μην έχω εγώ την ίδια αντιμετώπιση αν και πάντα είμαι το μαζεμένο κορίτσι, δεν έκανα ποτέ τίποτα extreme και τον περισσότερο καιρό διάβαζα, δεν έβγαινα ιδιαίτερα και μέχρι τώρα γι'αυτούς ο αδερφός μου, που είναι το τελείως αντίθετο, είναι ο λατρεμένος γιος τους που δεν του λένε ποτέ όχι και του τα φέρνουν όλα στο χέρι για να μην κουραστεί όπως λένε. Αναρωτιέμαι αν ξεπερνιέται αυτή η αίσθηση της απόρριψης. Απλώς είμαι άτυχη στο θέμα ''οικογένεια''...

---

Κατ' αρχάς έκανα λάθος, scapegoat είναι ο αποδιοπομπαίος τράγος! Αυτό είναι μια διαδικασία που δεν γίνεται "λογικά", αποφασίζουν ποιον θα ευνοούν και ποιον θα κατηγορούν ανεξάρτητα από το ποιος είναι καλός μαθητής κλπ. Κι εσύ είσαι σε μια διαδικασία συνεχούς άμυνας (ξέρω πώς είναι γιατί κι εγώ στην ίδια θέση είμαι, απλά δεν έχω αδέρφια, οπότε δεν υπάρχει κάποιος ευνοημένος στην οικογένεια, τουλάχιστον δεν έχω και καυγάδες με κάποιο αδέρφι). Μόνη λύση- το λέω και για μένα που το έχω δει τόσα χρόνια- είναι η οικονομική ανεξαρτησία, κι αφού είναι δύσκολη η ρημάδα εδώ στην Ελλάδα μένει το εξωτερικό! Εγώ είμαι πάντως σε διαδικασία να φύγω σε λίγο στο εξωτερικό, αρχικά για μάστερ και μετά για δουλειά, κάνε το ίδιο κι εσύ!

Έλενα, κάνεις μεγάλο λάθος στο πως το χειρίζεσαι. Αφού βλέπεις ότι δεν βγαίνει άκρη με τα λόγια, πολύ απλά θέσε όσο μπορείς τα δικά σου όρια με πράξεις και δώσε βάση στο πως θα ανεξαρτητοποιηθείς και θα φύγεις από το σπίτι. Δηλαδή το να λέει ο αδερφός σου " Βάλτε μου ένα ποτήρι νερό" ή "Μου σιδερώσατε το μαύρο παντελόνι μου;" κι εσύ να αρχίζεις ολόκληρη διάλεξη ότι τα περιμένει έτοιμα και είναι κοτζάμ μαντράχαλος και μπούρου μπούρου απλά σε βάζει σε φαύλο κύκλο και ατελείωτη μίρλα. Εσύ απλά δεν θα σηκώνεσαι να του βάζεις νερό και δεν θα του σιδερώνεις τα ρούχα. Τελεία. Χωρίς πως και γιατί. Απλά θα λες σε κάτι ΟΧΙ και το ΟΧΙ θα είναι ΟΧΙ. Το να κάνεις ένα σωρό δουλειές και μετά να λες ότι διαφωνείς που τις κάνεις ή να βαράς κουβέντα ενώ βλέπεις ότι υπάρχει ασυνεννοησία και κάθε φορά πέφτεις σε τοίχο δεν σε βοηθάει σε κάτι. Πρέπει όμως κι εσύ να κινητοποιηθείς περισσότερο.

Ναι, οι εποχές είναι δύσκολες, αλλά αν σου τη σπάει τόσο το περιβάλλον σου ένας λόγος παραπάνω να βάλεις ένα πλάνο να δεις τι θα κάνεις. Το λέω γενικότερα αυτό, όχι για εσένα ειδικά, αλλά από τη μία λέμε δεν βγαίνουμε οικονομικά, τρωγόμαστε με τη μαμά και το μπαμπά, από την άλλη φοβόμαστε να ρισκάρουμε όμως. Δηλαδή οι άλλοι π.χ. στην Αγγλία είναι μαλάκες που αν δεν βγαίνουν οικονομικά μένουν-4 άτομα μαζί σε ένα σπίτι από τα 18 τους, δουλεύουν, κάνουν τα προγράμματά τους και κοιτάνε προς το μελλον., να βελτιώσουν την κατάστασή τους βήμα βήμα ?

Quote:

---

Originally Posted by Sonia

Έλενα, κάνεις μεγάλο λάθος στο πως το χειρίζεσαι. Αφού βλέπεις ότι δεν βγαίνει άκρη με τα λόγια, πολύ απλά θέσε όσο μπορείς τα δικά σου όρια με πράξεις και δώσε βάση στο πως θα ανεξαρτητοποιηθείς και θα φύγεις από το σπίτι. Δηλαδή το να λέει ο αδερφός σου " Βάλτε μου ένα ποτήρι νερό" ή "Μου σιδερώσατε το μαύρο παντελόνι μου;" κι εσύ να αρχίζεις ολόκληρη διάλεξη ότι τα περιμένει έτοιμα και είναι κοτζάμ μαντράχαλος και μπούρου μπούρου απλά σε βάζει σε φαύλο κύκλο και ατελείωτη μίρλα. Εσύ απλά δεν θα σηκώνεσαι να του βάζεις νερό και δεν θα του σιδερώνεις τα ρούχα. Τελεία. Χωρίς πως και γιατί. Απλά θα λες σε κάτι ΟΧΙ και το ΟΧΙ θα είναι ΟΧΙ. Το να κάνεις ένα σωρό δουλειές και μετά να λες ότι διαφωνείς που τις κάνεις ή να βαράς κουβέντα ενώ βλέπεις ότι υπάρχει ασυνεννοησία και κάθε φορά πέφτεις σε τοίχο δεν σε βοηθάει σε κάτι. Πρέπει όμως κι εσύ να κινητοποιηθείς περισσότερο.

Ναι, οι εποχές είναι δύσκολες, αλλά αν σου τη σπάει τόσο το περιβάλλον σου ένας λόγος παραπάνω να βάλεις ένα πλάνο να δεις τι θα κάνεις. Το λέω γενικότερα αυτό, όχι για εσένα ειδικά, αλλά από τη μία λέμε δεν βγαίνουμε οικονομικά, τρωγόμαστε με τη μαμά και το μπαμπά, από την άλλη φοβόμαστε να ρισκάρουμε όμως. Δηλαδή οι άλλοι π.χ. στην Αγγλία είναι μαλάκες που αν δεν βγαίνουν οικονομικά μένουν-4 άτομα μαζί σε ένα σπίτι από τα 18 τους, δουλεύουν, κάνουν τα προγράμματά τους και κοιτάνε προς το μελλον., να βελτιώσουν την κατάστασή τους βήμα βήμα ?

---

Εκει δεν ειναι μαλακες ,εκει αναγκαζονται να το κανουν γιατι με το που πατησεις τα 18 τρως ποδι απο την οικογενεια .
Εδω δεν ειναι ετσι οποτε "εκμεταλευεσαι " οσο μπορεις αυτο το περιθωριο ,αλλα δυστηχως βγαζεις και μια γκρινια μαζι εφοσον δεν ρισκαρεις να φυγεις απο εκει που δεν σου αρεσει .


Ελενα μην συγκρινεις τι κανει η μαμα σου στον αδελφο σου και το κυριοτερο επειδη τα κανει εκεινη πρεπει να τα κανεις και εσυ .
Εκεινη ειναι μανα του και μπορει μεχρι και σημερα να τον εχει καλομαθημένο .
Αυτο ας το αναλογιστει εκεινη αν του κανει καλο ή κακο ολο αυτο .

Εσυ γιατι αντιδρας ετσι και μπαινεις σε αυτη την διαδικασια ?Δεν εισαι υποχρεωμενη να εισαι υπηρετρια κανενος αν το βλεπεις ετσι .
Το να πηγαινεις στην κουζινα και να σου λεει φερε μου και εμενα ενα ποτηρι νερο δεν ειναι κακο ή το να σιδερωνεις και τα δικα του ρουχα επειδη κανεις καποιες δουλειες.

Οταν ζειτε ολη η οικογενεια δεν βαζει ο καθενας σιδερο και σιδερωνει τα δικα του..Ετσι ειναι αυτα .

Εσεις αν ειναι να κανετε μια δουλεια μονο και μονο για να την λετε ο ενας στον αλλον φταιτε μονο εσεις και κανενας αλλος .
Μην γκρινιαζεις και σε παιρνει απο κατω ολο αυτο .Αστον να λεει ,δεν μπαινεις στην διαδικασια διαλογου μαζι του οσο αφορα τις δουλειες ,κανε εσυ αυτα που πρεπει να κανεις και απο εκει και περα ουτε καυγαδες ουτε φασαριες .

Quote:

---

Originally Posted by elenagreece

Ναι έχω κάνει απλώς δεν έχουν ιδιαίτερο αντίκρισμα αν και είναι ΑΕΙ. Κάποια στιγμή ναι πρέπει να φύγω και να κόψω κάθε επικοινωνία απλώς είναι αυτό που με τρώει, γιατί να μην έχω εγώ την ίδια αντιμετώπιση αν και πάντα είμαι το μαζεμένο κορίτσι, δεν έκανα ποτέ τίποτα extreme και τον περισσότερο καιρό διάβαζα, δεν έβγαινα ιδιαίτερα και μέχρι τώρα γι'αυτούς ο αδερφός μου, που είναι το τελείως αντίθετο, είναι ο λατρεμένος γιος τους που δεν του λένε ποτέ όχι και του τα φέρνουν όλα στο χέρι για να μην κουραστεί όπως λένε. Αναρωτιέμαι αν ξεπερνιέται αυτή η αίσθηση της απόρριψης. Απλώς είμαι άτυχη στο θέμα ''οικογένεια''...

---

επειδη εισαι γυναικα, και οι γονεις σου ειναι μικροαστοι μισογυνηδες.
ναι, και η μανα σου. οι γυναικες μισογυνισες ειναι σχεδον οσες και οι ανδρες.
ο αδερφος σου, απλα επωφελειται. κοροιδο ειναι, αφου εχει τσαμπα υπηρετες;

γυναικες μεγαλωνουν ως μισογυνηδες τους ανδρες, αλλωστε.
τωρα σου λενε να βρεις κανεναν ανδρα (μηπως αποκτησεις αξια, γιατι μονη σου δεν χεις)
μετα θα σου λενε να κανεις κανενα παιδι ακομα κι αν δεν θελεις (μηπως αποκτησεις αξια, γιατι μονη σου δεν εχεις)
αν καθυστερεις να τα κανεις αυτα, θα σου λενε οτι σε πηρανε τα χρονια. με τα χρονια τουα δερφου σου, δεν θα ασχοληθουν ποτε. μονο με τα δικα σου.
ετσι κανουν οι καταπιεσμενοι μικροαστοι μισογυνηδες.
γιατι για τους καταπιεσμενους μικροαστους μισογυνηδες, μια γυναικα εχει αξια οταν ειναι νεα, αλλες αξιες δεν εχει απο τα νιατα της και την ομορφια της. οι ικανοτητες, οι καριερες, οι σπουδες, ειναι για τους ανδρες. για τις γυναικες ειναι το σφουγγαρισμα, οι γεννες και η καταθλιψη.
εσυ εχεις αξια μονο ως κρεας.
να εισαι φρεσκο, να εισαι κοκκινο, να γεννοβολας, να θηλαζεις και μετα τα 40 να μην απασχολεις με την περιπτωση σου την κοινωνια και να τρεχεις στους ψυχιατρους για να επιβιωσεις, μιας και θα συνειδητοποιησεις οτι εκανες οσα ηθελαν οι αλλοι κι οχι, εσυ...

αν δεν σου αρεσουν ολα αυτα, δεν κερδιζεις τπτ με το να χτυπας το χερι σου στο μαχαιρι που σε απειλει.
η μονη καλη απαντηση ειναι η επιτυχια.
ΜΗΝ χανεις ενεργεια ουτε με συζητησεις, ουτε με καυγαδες.
τοσο μεγαλοι ανθρωποι, δεν αλλαζουν μυαλα.
διοχετευσε την δυναμη σου στο να γινεις αυτη που θελεις εσυ, οχι αυτη που θελουν οι μικροαστοι γονεις σου.
σπουδασες; εκανες μια καλη αρχη. ψαξε να στησεις μια ζωη οπως την θελεις.
αν αποφασισεις να κανεις παιδια, κανε. αλλα οταν το θελησεις εσυ. και μεγαλωσε τα σαν αξιολογους ανθρωπους. οχι σαν μικροαστους μισογυνηδες.

παω στοιχημα ο,τι θες, οτι οι γονεις σου ειναι "καλοι χριστιανοι". ετσι ειναι οι περισσοτεροι καταπιεσμενοι μικροαστοι μισογυνηδες.
ετσι μεγαλωνουν και τα παιδια τους.
κι οταν καταλαβουν οτι δεν εζησαν, ξεσπανε σε αυτα, παιρνουν χαπια, η τσιλιμπουρδιζουν στα κρυφα, να τους φυγει η απελπισια...
δεν χρειαζεται να τους γυρισεις την πλατη. τοσα καταφεραν να μαθουν, τοσα λενε.
αρκει να ξερεις την θεση τους και την θεση σου και να μην σου τρωνε την ενεργεια.
θα ερθουν καλυτερες μερες για σενα. να το πιστεψεις.

Sonia και Marilou δεν του πάω εγώ τίποτα εννοείται γιατί δεν το θεωρώ υποχρέωσή μου και δε μου αρέσει κάποιος να χρησιμοποιεί τις γυναίκες ως υπηρέτριες όταν μπορεί να τα κάνει ο ίδιος. Το θέμα είναι γενικότερο, όχι μόνο στις δουλειές που αυτός μεχρι και το φαγητό το έχει το χέρι και σε αυτό έχετε δίκιο πως η μάνα μας μου λέει ότι νιώθει πως πρέπει να του τα προσφέρει όλα έτοιμα ως μάνα. Εμένα με ενοχλεί ότι εγώ έχω διαφορετική αντιμετώπιση σε όλα συν και αυτό. Πότε δεν ζητάω κάτι, φαντάσου να έκανα όπως αυτός.

Και έρχομαι εδώ στην απάντηση του Remedi. Όλα αυτά όπως τα πες εδώ, μου τα έχουν πει. Ότι δεν είμαι άξια να βρω άντρα, ότι περνάνε τα χρόνια και μετά δε θα με πάρει κανείς γιατί όλοι κοιτάνε 20αρες, ότι οι γνωστοί τους έχουν εγγόνια και εγώ δεν κάνω παιδιά και θα μείνω μόνη μου στον κόσμο. Και πολλά άλλα. Το τι απειλές και βρισιές μου λέει επίσης ο αδερφός μου και η μαμά μου πότε δεν παίρνει το μέρος μου. Πάντα λέει ότι καλά κάνει και μου φέρεται έτσι γιατί κάτι του έκανα. Μου λένε ότι δεν θέλουν να στενοχωριέται ο γιος τους και ότι εγώ έχω καταστρέψει τη ζωή μου χωρίς άντρα και παιδιά και ζηλεύω αυτόν. Αν είναι δυνατόν. Και φυσικά ο αδερφός μου και ο πατέρας μου συνεχίζουν ότι είμαι γριά αφού είμαι άνω των 30. Δεν είναι τυχαίο ότι ταίριαξαν αυτοί. Μίσος μιλάμε.
Η λύση είναι να φύγω αλλά δεν νομίζω ποτέ να εξηγήσω γιατί αυτή η συμπεριφορά απέναντι μου...

Να τους πεις ότι η αυταξία σου και η πίστη στις δυνατότητές σου και στην εικόνα σου για σένα την ίδια δεν εξαρτάται από κανέναν άντρα, καμία σχέση, κανέναν από αυτούς τους ίδιους. Την πλάθεις, την κατασκευάζεις εσύ για εσένα, και δεν τους επιτρέπεις να επιχειρούν να την αλλοιώνουν με τέτοια ψεύτικα διλήμματα.

Quote:

---

Originally Posted by elenagreece

Sonia και Marilou δεν του πάω εγώ τίποτα εννοείται γιατί δεν το θεωρώ υποχρέωσή μου και δε μου αρέσει κάποιος να χρησιμοποιεί τις γυναίκες ως υπηρέτριες όταν μπορεί να τα κάνει ο ίδιος. Το θέμα είναι γενικότερο, όχι μόνο στις δουλειές που αυτός μεχρι και το φαγητό το έχει το χέρι και σε αυτό έχετε δίκιο πως η μάνα μας μου λέει ότι νιώθει πως πρέπει να του τα προσφέρει όλα έτοιμα ως μάνα. Εμένα με ενοχλεί ότι εγώ έχω διαφορετική αντιμετώπιση σε όλα συν και αυτό. Πότε δεν ζητάω κάτι, φαντάσου να έκανα όπως αυτός.

Και έρχομαι εδώ στην απάντηση του Remedi. Όλα αυτά όπως τα πες εδώ, μου τα έχουν πει. Ότι δεν είμαι άξια να βρω άντρα, ότι περνάνε τα χρόνια και μετά δε θα με πάρει κανείς γιατί όλοι κοιτάνε 20αρες, ότι οι γνωστοί τους έχουν εγγόνια και εγώ δεν κάνω παιδιά και θα μείνω μόνη μου στον κόσμο. Και πολλά άλλα. Το τι απειλές και βρισιές μου λέει επίσης ο αδερφός μου και η μαμά μου πότε δεν παίρνει το μέρος μου. Πάντα λέει ότι καλά κάνει και μου φέρεται έτσι γιατί κάτι του έκανα. Μου λένε ότι δεν θέλουν να στενοχωριέται ο γιος τους και ότι εγώ έχω καταστρέψει τη ζωή μου χωρίς άντρα και παιδιά και ζηλεύω αυτόν. Αν είναι δυνατόν. Και φυσικά ο αδερφός μου και ο πατέρας μου συνεχίζουν ότι είμαι γριά αφού είμαι άνω των 30. Δεν είναι τυχαίο ότι ταίριαξαν αυτοί. Μίσος μιλάμε.
Η λύση είναι να φύγω αλλά δεν νομίζω ποτέ να εξηγήσω γιατί αυτή η συμπεριφορά απέναντι μου...

---

μα σου ειπα, γιατι.
αυτα τα μυαλα κουβαλανε οι μικροαστοι ελληνες μισογυνηδες, ολων των φύλων.
πιστευουν οτι η θεση της γυναικας στην κοινωνια ειναι διαφορετικη απο του ανδρα.
οτι δεν εχει καμια αξια σαν ανθρωπος, ενω ο ανδρας εχει αυταποδεικτη αξια.
οτι μπορει να παρει αξια, αν καταφερει να βρει ανδρα. αν κανει παιδια, ειτε τα θελει ειτε οχι. κι ολα αυτα να τα κανει νωρις, γιατι μετα τα 40 δεν εχει καμια αξια. παει για αποσυρση.
ο ανδρας της θα κοιταει μικρουλες γιατι αυτη "γερασε". μπορει και να την διωξει για καμια μικρουλα... τα παιδια της θα φυγουν για να κανουν την δικη τους ζωη,
κι αυτη που απαρνηθηκε δικη της ζωη , σπυδες και καριερα, μενει μονη σαν ανεμωνη να αναρωτιεται που εκανε το λαθος.. και δωωστου χαπια..
κι ολο αυτο το παραμυθι οτι παντρευτηκε και εκανε παιδια για να μην ειναι μονη, παει περιπατοοοο..
μενει μονο το τρεξιμο για τον ανδρα και τα παιδια μια ζωη, η μοναξια, η απορριψη και η καταθλιψη..

αν θες να ζησεις την δικη σου ζωη κι οχι αυτη που εχουν στο απαιδευτο κεφαλι τους οι μισογυνηδες γονεις σου, βρες φιλους με αλλα μυαλα για να εχεις στηριξη, βρες συντροφους οπως τους θελεις εσυ κι ΟΤΑΝ τους θελεις εσυ, κι αστους να βραζουν στο ζουμι τους με τις υπολοιπες κατινες του οικοσυστηματος που εχουν τετοια θλιβερα μυαλα.

ΦΥΣΙΚΑ ΚΑΙ Η ΛΥΣΗ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΦΥΓΕΙΣ!!!
αλλα πρωτα φιαξε τις προυποθεσεις.
αυτο που ΔΕΝ πρεπει να κανεις, ειναι να ξοδευεις ενεργεια στο να αντιπαρατιθεσαι με τεοτια αρρωστα μυαλα και να χανεις τον χρονο σου.

Quote:

---

Originally Posted by elenagreece

Sonia και Marilou δεν του πάω εγώ τίποτα εννοείται γιατί δεν το θεωρώ υποχρέωσή μου και δε μου αρέσει κάποιος να χρησιμοποιεί τις γυναίκες ως υπηρέτριες όταν μπορεί να τα κάνει ο ίδιος. Το θέμα είναι γενικότερο, όχι μόνο στις δουλειές που αυτός μεχρι και το φαγητό το έχει το χέρι και σε αυτό έχετε δίκιο πως η μάνα μας μου λέει ότι νιώθει πως πρέπει να του τα προσφέρει όλα έτοιμα ως μάνα. Εμένα με ενοχλεί ότι εγώ έχω διαφορετική αντιμετώπιση σε όλα συν και αυτό. Πότε δεν ζητάω κάτι, φαντάσου να έκανα όπως αυτός.

...

---

Κορίτσι μου στο ξαναλέω .
Έχεις μπερδέψει τον ρολο της μάνας με τον ρόλο της γυναίκας .

Η μάνα είναι αυτή που είναι και νομίζει ότι πρέπει να συμπεριφέρεται στον γιο της θαρρείς και είναι 3χρονο ακόμα και δεν μπορεί ούτε να βάλει μόνο του να φάει ούτε τίποτα .

Τον αδελφό σου ευνουχίζει έτσι και όχι εσένα ως προς αυτό το κομμάτι ...
Καμία πατριαρχική άποψη δεν υποστηρίζει κάτι τέτοιο .

Είμαι σίγουρη πως όταν αργότερα ο αδελφός σου βρει κάποια γυναίκα η μαμά σου θα ακούει από εκείνη τα αποτελέσματα της διαπαιδαγώγησης του .
Εκεί θα αντιληφθεί πλήρως το λάθος που έκανα καθαρά ως μάνα και τίποτε άλλο σε αυτό το κομμάτι .

Αμφιβάλω βέβαια αν βρεθεί γυναίκα που να αντέχει αυτή την νοοτροπία του αδελφού σου εκτός βέβαια και αν εκεί καταλάβει ότι δεν τον παίρνει και αλλάζει .

Τωρα οσο αφορά εσένα για πες μου λιγάκι όλο αυτό γινόταν από τότε που ήσασταν μικρά ?
Υπήρχε πάντα αυτός ο διαχωρισμός ?

Τι ηλικίες έχουν οι γονείς σου ?

Να ξέρεις κορίτσι μου ο γάμος και η οικογένεια δεν έχει ηλικία .
Έχει μόνο πρόσωπο και αξίες .
Αν βρεις τον ανθρωπο σου είτε είσαι 25 ειτε 40 την ίδια όμορφη και ευτυχισμένη οικογένεια θα κάνεις .

Το θέμα δεν είναι ποτέ θα κάνεις παιδιά ,το θέμα ει άι αν μπορείς να κάνεις παιδιά δίχως να βάζεις τον ευατο σου σε κυνδινο και κατ επέκταση και την ζωη του παιδιού σου και αν θα εχεις τις αντοχές να είσαι εκεί χίλια τα εκατό χωρίς γκρίνιες και οτιδήποτε άλλο .

Δεν είναι εύκολο να γίνεσαι γονιός και θέλει πολύ δουλειά όλο αυτό .
Κάποιες δεν το έχουν και γι'αυτό δεν κάνουν παιδιά .
Πολύ καλύτερο από να τα κάνουν και να μεγαλώσουν άλλο ένα θύμα της κοινωνίας .

Όλοι οι γονείς όσο περνάνε τα χρόνια ανησυχούν αν το παιδί τους μείνει μόνο του .
Όχι στο βαθμό βέβαια να το μειώνουν αλλά στο βαθμό που τους ανησυχεί ότι εκείνοι θα φύγουν και θέλουν να ξέρουν ότι είναι καλά με την δική του πλέον οικογένεια .

Αυτός είναι πολλές φορές ο λόγος που οι περισσότεροι γονείς θέλουν να δουν τα παιδιά τους τακτοποιημένα πρώτα επαγγελματικά και μετά με έναν άνθρωπο μαζί .

Όλα τα άλλα είναι προκαταλήψεις και ιδεολογίες που μόνο φανατισμένες προσωπικότητες με βιωματικά αποθημενα τα εκφράζουν .

Πεσμου μόνο αν αυτή τους η πολύ άσχημη συμπεριφορά πηγάζει από κάπου αλλού ή γενικά είναι έτσι σαν άνθρωποι .

Εγώ σαν τρίτος δεν μπορώ να κρίνω γονείς με ένα τωρινό περιστατικό .
Αν μου πεις όμως ότι ένα συγκεκριμένο γεγονός άλλαξε την συμπεριφορά τους απέναντι σου ή όλο αυτό συμβαίνει από τότε που γεννήθηκα τότε θα μιλήσουμε για πολλά περισσότερα .

Το κυριότερο σε όλο αυτό είναι να μάθεις εσύ μέσα από όλη αυτή την ταλαιπωρία ότι δεν ει άι έτσι τα πράγματα .

Remedy
Ναι αυτά ακριβώς μου έχουν πει και μάλιστα μου λένε ο αδερφός σου θα βρει γιατί οι άντρες όσο χρονών και να πάνε βρίσκουν και τους παρακαλάνε κλπ κλπ. Ο οποίος έχει μία και μιλάνε όλη μέρα ασταμάτητα (στις κοπέλες είναι υποχωρητικός ως τώρα!!!) και αυτός δεν έχει μυαλό για τίποτα άλλο αφού του έχει γίνει εμμονή. Μέχρι και λίγες ώρες κοιμάται μόνο ή δεν κάνει άλλα πράγματα και αυτοί το θεωρούν φυσιολογικό! Η απόλυτη απραξία!
Αντίθετα εγώ όταν αποφάσισα να κάνω και επιπλέον ξένη γλώσσα μετά τα 30 ο πατέρας μου είπε ότι μια ζωή διαβάζω και ότι το παίζω ακόμα μαθήτρια και είχε νευριάσει γιατί λέει άλλες κάνουν άλλα στην ηλικία αυτή

Marilou
Ηλικίες των γονιών μου: γύρω στα 60 και οι 2 αν και τα μυαλά δεν έχουν σχέση με την ηλικία...

Δεν γίνονταν οι διακρίσεις από όταν ήμασταν μικρά όσον αφορά τη μαμά μου. ( ο πατέρας μου ήταν πάντα αδιάφορος και απόμακρος όμως πάντα άγριος και απότομος) Μάλιστα θυμάμαι πως ήταν αυστηρή μαζί του ειδικά με το διάβασμα αφού ήταν ατίθασος, δεν του άρεσε το σχολείο και του έκανε και παρατηρήσεις. Μετά το λύκειο όλα άλλαξαν χωρίς να ξέρω το γιατί. Δεν του φέρνει ποτέ αντίρρηση και πάντα του λέει ναι. Ακόμα και ο τρόπος που του μιλάει είναι πάντα ήρεμος ακόμα και αν αυτός νευριάσει ή της φωνάξει. Και φυσικά είμαι παράδειγμα προς αποφυγή "κάνε εσύ τη ζωή σου αγόρι μου, η αδερφή σου θα μείνει μόνη της μια ζωή"
Επίσης μου έχουν πει ευθέως ότι το μόνο πρόβλημα εδώ μέσα είμαι εγώ και ότι αν δεν υπήρχα θα ήταν όλοι τους ευτυχισμένοι. Σκεφτείτε όταν άλλοι λένε καλά λόγια για μένα αυτοί μου λένε πως το παίζω καλή σε άλλους!!! Αν είναι δυνατόν. Από εργοδότες μέχρι διάφορα άτομα που έχω συναντήσει κατα καιρούς. Κανένας στη ζωή μου δε μου έχει μέχρι τώρα μιλήσει τόσο άσχημα, ίσα ίσα!
Η πλάκα είναι βέβαια ότι μερικές φορές μαλώνουν και μεταξύ τους και πολύ έντονα αλλά κατά τ' άλλα το μόνο πρόβλημα είμαι εγώ!!!!
Επίσης στον αδερφό μου δεν έχουν πει ποτέ βαριά λόγια, άσχετα αν μαλώνουν και διαφωνούν κάποιες φορές. Αντίθετα εμένα και οι 3 μου μιλάνε πλέον με βρισιές και προσβολές...!!!!

Καλημέρα !

Έλενα τόσα χρόνια εσύ πως είσαι από θέμα δουλειά και σχέσεων ?

Έχεις μείνει κάποιο διάστημα μόνη σου ή να συζήσεις με κάποιον ?
Γενικά εσύ από όλα αυτά που έχεις κάνει στην ζωή σου ,σπουδές ,φίλους γνωριμίες είσαι ικανοποιημένη ή βγάζεις μια απογοητευση.

Αστούς όλους έξω από εσένα και πεσμου εσύ πως νοιωθεις με τον ευατο σου όχι μόνο μετά από ένα καυγά που σε υποβαθμίζουν .
Θέλεις να βρεις κάποιον άνθρωπο μόνο και μόνο γιατι στο λένε οι γονείς σου ή έχεις την ανάγκη να αγαπήσεις και να αγαπηθείς?
Θέλεις να κάνεις παιδια?
Νομίζεις ότι μπορείς να δώσεις αυτά που πρέπει ?

Οι γονείς σου είναι αυτοί που είναι και σίγουρα για να έχουν αλλάξει κάποια στιγμή απέναντι σας κάτι έχει γίνει .
Όχι ότι τους δικαιολογεί όλο αυτό,αλλά δεν μπορεί από την μια στιγμή στην άλλη να συμβαίνει .

Αν μου έλεγες ότι από μικρή σε είχαν βάλει σε αυτό το τρυπάκι της υποβάθμισης και υμνούσαν πάντα τον αδελφό σου ,ότι ήσουν υποχρεωμένη να τον υπηρετείς και όλα αυτά , σαφέστατα θα μιλούσαμε για μια παγιομενη κατάσταση .

Δεν έχω μόνιμη δουλειά οπότε κάνω κάποιες συμβάσεις.
Όσον αφορά τους άντρες είχα πάθει φοβία την οποία ξεπέρασα μόνη και δεν τους ήθελα, καθώς το αντρικό πρότυπο που έβλεπα με αποθάρρυνε. Γνώρισα κατά καιρούς καλά άτομα που με βοήθησαν σε αυτό!!
Όσον αφορά αν έχω μείνει μόνη, πάω διακοπές μόνη μου και μου κάνει καλό γενικά. Μερικοί το θεωρούν λάθος βέβαια...
Παιδιά δε θέλω να κάνω, ειδικά τώρα που με πιέζουν.

Quote:

---

Δεν έχω μόνιμη δουλειά οπότε κάνω κάποιες συμβάσεις.
Όσον αφορά τους άντρες είχα πάθει φοβία την οποία ξεπέρασα μόνη και δεν τους ήθελα, καθώς το αντρικό πρότυπο που έβλεπα με αποθάρρυνε. Γνώρισα κατά καιρούς καλά άτομα που με βοήθησαν σε αυτό!!

---

Απο ποιον ειχες παθει φοβια ?
Απο το προτυπο πατερα που μεγαλωνες και μας ειπες οτι δεν ηταν και τοσο αντιπροσωπευτικο ή απο καποιο γεγονος που εζησες ?

Quote:

---

Όσον αφορά αν έχω μείνει μόνη, πάω διακοπές μόνη μου και μου κάνει καλό γενικά. Μερικοί το θεωρούν λάθος βέβαια...

---

Ποιοι το βλεπουν λαθος ολο αυτο με τις διακοπες ?Τι σου εχουν πει ?

Quote:

---

Παιδιά δε θέλω να κάνω, ειδικά τώρα που με πιέζουν.

---

Η αποφαση σου πολυ συνειδητη και σιγουρα δεν εχει επηρεαστει απο ολο αυτο το ασχημα κλιμα ....

Όχι δεν έχει γίνει κάτι απλώς με το πρότυπο πατέρα και αδερφού σίγουρα εύχομαι κάθε μέρα να μη βρω κάποιον σαν αυτούς και να μην είναι μεγαλωμένος από γυναίκες σαν τη μαμά μου. Αφού υπήρχαν άτομα που με σεβάστηκαν και μου μιλούσαν ευγενικά και εντυπωσιαζομουν γιατί αυτό δεν το είχα.

Για τις διακοπές από το σπίτι γενικά μου λένε ότι πάω μόνη σαν το κούτσουρο ενώ άλλοι πάνε ζευγάρια

[QUOTE=elenagreece;1165950]

Quote:

---

Όχι δεν έχει γίνει κάτι απλώς με το πρότυπο πατέρα και αδερφού σίγουρα εύχομαι κάθε μέρα να μη βρω κάποιον σαν αυτούς και να μην είναι μεγαλωμένος από γυναίκες σαν τη μαμά μου. Αφού υπήρχαν άτομα που με σεβάστηκαν και μου μιλούσαν ευγενικά και εντυπωσιαζομουν γιατί αυτό δεν το είχα.

---

Αφου λοιπον εχεις αντιληφθει πληρως οτι δεν ισχυουν ολα αυτα που λενε και οτι οντως στην ζωη σου ειχες ανθρωπους που σου εδειξαν οτι αξιζεις πολλα περισσοτερα ,αξιζει λες να τους δινεις τοσο σημασια και να λες αυτα που ειπες στο πρωτο σου ποστ ?

Εδω ηθελα να καταληξουμε .
Οι γονεις σου ειναι λαθος ,τωρα γιατι εγιναν ετσι στην πορεια δεν το ξερω και ουτε να σε απασχολει στην φαση που εισαι ,εσυ ομως το αντιλαμβανεσαι και παρ ολο αυτα τους επιτρεπεις να σου φέρονται ετσι και μαλιστα συνεχιζεις να μενεις μαζι τους .

Εισαι διατεθημενη να κανεις οπιαδηποτε δουλεια για να φυγεις απο εκει μεσα και να τους αποδειξεις οτι μια γυναικα τα καταφερνει πολυ καλυτερα και μονη της ?

Quote:

---

Για τις διακοπές από το σπίτι γενικά μου λένε ότι πάω μόνη σαν το κούτσουρο ενώ άλλοι πάνε ζευγάρια

---

Μια ακομη καραμελα λοιπον απο δυο γονεις που εχουν αποτύχει πληρως και στην διαπαιδαγωγηση των παιδιων τους αλλα το κυριοτερο ?
Στο να εχουν ενα καλο δεσιμο τα αδελφια .
Πετυχημενο γονιο δεν τον κανει καποιον αν εχει βγαλει ενα ¨καλο παιδι ¨με την δικη του εννοια στην κοινωνια ,αλλα αν εχει φροντισει να υπαρχει και ενα πολυ καλο κλιμα συμπαραστασης και αλληλοκατανοησης -αγαπης αναμεσα στα αδελφια .

Στο κατω κατω καποια στιγμη αυτοι θα φυγουν απο την ζωη ,εσεις θα μεινετε και αργοτερα μεσα απο τις δικες σας οικογενειες θα συνεχιστει ολο αυτο ..

Μπορεις λοιπον να εστιασεις σε εσενα και να κανεις οτι μπορεις για να φυγεις απο εκει μεσα ?
Αυτο θα σου δωσει λυση στο θεμα σου και οχι να αλλαξει μυαλα ,ακομα και αν αυτα ειναι τον γονιων σου .
Δειξτους ποσο λαθος ειναι μεσα απο τις πραξεις σου και την ιδια σου την ζωη και ελα να μου πεις μετα ποιος αξιζει και ποιος οχι .

Διάβασα μόνο την πρώτη ανάρτηση, και απαντώ.
Τις υπόλοιπες, να με συγχωρούν τα μέλη, δε τις διάβασα γιατί έχω μόλις γυρίσει σπίτι από τα χαράματα και απλά έτσι πριν κοιμηθώ χαζεύω εδώ το φόρουμ.

Λοιπόν η γνώμη μου είναι πως από τα δεκαοχτώ ο άνθρωπος καλό ειναι να φεύγει από το σπίτι. Το ξέρω πως υπάρχουν περιπτώσεις που κάτι τέτοιο το καθιστούν αδύνατο, όμως το πραγματικό αδύνατο αφορά σπάνιες περιπτώσεις. Όλοι οι άλλοι μπορούμε να φύγουμε.

Εντάξει τώρα είμαι μεσήλικας αλλά και εικοσάχρονος να ήμουν, νομίζω πως θα προτιμούσα να μένω στο παγκάκι παρά να ζω καταπίεση μέσα στο σπίτι. Και βέβαια αντί για το παγκάκι, όποτε χρειάστηκε να απεγκλωβιστώ, κάθισα και το οργάνωσα, το έβαλα στόχο, και παρότι κάποιες φορές έδειχνε ακατόρθωτο, εντούτοις μπόρεσα και έφυγα είτε από το σπίτι είτε γενικότερα από χώρους που σε κάνουν να υποφέρεις.

Δες τι συμβαίνει τώρα με το εμβόλιο. Υπάρχουν αυτοί που συμφωνούν, αυτοί που διαφωνούν , κάποιοι ανάμεσα κ.ο.κ.
Το ίδιο συμβαίνει και σε όλα τα θέματα. Κάποιοι άνθρωποι ας λέγονται και γονείς μας, βλέπουν κάποια πράγματα εντελώς διαφορετικά. Ο κόσμος να χαλάσει δεν αλλάζουν. Τι θα κάνεις; Θα καθίσεις να αρρωστήσεις και να πεθάνεις ή θα πεισμώσεις και θα βάλεις στόχο να σηκωθείς να φύγεις ;

Σωστός Bane.

καλησπέρα.
σε νιώθω.
είναι υπέροχο να κάνει κανείς διακοπές μόνος του, όπως είναι υπέροχο και με παρέα.
υπάρχει μια ομάδα στο φβ feminine free camping circle, εάν σου αρέσει το κάμπινγκ μπορείς να βρεις και άλλες κοπέλες να κάνετε μαζί ή απλά σε κοντινή απόσταση.
ζεις σε ενα τοξικό περιβάλλον, η γνώμη μου είναι ότι πρέπει να φύγεις το συντομότερο δυνατόν. τα social media μπορεί να σε βοηθήσουν.. ψάξε για φεμινιστικές οργανώσεις (ή σε ζωοφιλικές) και βάλε αγγελία ή αναζήτησε αγγελία για να νοικιάσεις σπίτι μαζί με κάποια άλλη. λέω φεμινιστικές για να νιώσεις κάποια ασφάλεια. φύγε και μην το πεις νωρίτερα, την ίδια μέρα που θα έχεις έτοιμα τα πραγματά σου να φύγεις, πες τους ότι φεύγεις.
αυτό που καταλαβαίνω για την οικογενεια σου είναι οτι ο πατέρα σου είναι κυρίως απών και η μητέρα σου έχει μεταφέρει τη συζυγική αγάπη στον γιό της, ο οποίος και φυσικά δεν κάνει τίποτα... τους σιχαίνομαι αυτούς τους άντρες βλ. ο τελευταίος άντρας με τον Βουτσά..
και κάτι τελευταίο, όσο μπορείς μην αντιδράς (!) το ξέρω ότι είναι δύσκολο, αλλά δεν αλλάζουν, δεν θα αλλάξουν. όσο αντιδράς τόσο χειρότερο θα είναι
με αγάπη

Quote:

---

Originally Posted by mare

....ζεις σε ενα τοξικό περιβάλλον, η γνώμη μου είναι ότι πρέπει να φύγεις το συντομότερο δυνατόν. τα social media μπορεί να σε βοηθήσουν.. ψάξε για φεμινιστικές οργανώσεις (ή σε ζωοφιλικές) και βάλε αγγελία ή αναζήτησε αγγελία για να νοικιάσεις σπίτι μαζί με κάποια άλλη. λέω φεμινιστικές για να νιώσεις κάποια ασφάλεια. φύγε και μην το πεις νωρίτερα, την ίδια μέρα που θα έχεις έτοιμα τα πραγματά σου να φύγεις, πες τους ότι φεύγεις.
αυτό που καταλαβαίνω για την οικογενεια σου είναι οτι ο πατέρα σου είναι κυρίως απών και η μητέρα σου έχει μεταφέρει τη συζυγική αγάπη στον γιό της, ο οποίος και φυσικά δεν κάνει τίποτα... τους σιχαίνομαι αυτούς τους άντρες βλ. ο τελευταίος άντρας με τον Βουτσά..
και κάτι τελευταίο, όσο μπορείς μην αντιδράς (!) το ξέρω ότι είναι δύσκολο, αλλά δεν αλλάζουν, δεν θα αλλάξουν. όσο αντιδράς τόσο χειρότερο θα είναι
με αγάπη

---

Και εγώ τους έχω σιχαθεί. Η αλήθεια είναι ότι επειδή ποτέ δεν είχα ιδιαίτερη σχέση με τον πατέρα μου, άσχετα να είμαστε μαζί στο σπίτι σαν οικογένεια, δεν έχω κανένα συναισθηματικό δέσιμο και το αποδέχτηκα από μικρή. Μια ζωή αδιάφορος, κοιτάει τον εαυτό μου και μονίμως με μείωνε έτσι και αλλιώς. Το κακό είναι ότι τα τελευταία χρόνια άρχισε τα ίδια η μητέρα μου και την είχα πολύ ψηλά μέσα μου. Αυτό με πληγώνει. Έχεις δίκιο ότι δεν πρέπει να αντιδρώ αλλά μερικές φορές δεν αντέχω. Νιώθω πραγματική αδικία. Χαρακτηριστικά αυτές τις ημέρες όταν της λέω ότι τόσα κάνει ο αδερφός μου και αυτή ποτέ δεν του φωνάζει, ούτε του κάνει παρατήρηση ενώ εμένα όλη μέρα μου μιλάει απότομα, η απάντησή της είναι ότι θα μείνω μόνη μου με τέτοια συμπεριφορά και ούτε αγόρι δε θα βρω έτσι και ότι τον ζηλεύω που έχει σχέση. Πραγματικά δεν είναι μάνα αυτή πια... Αντίθετα αυτός έχει μία που μιλάει 24/7 σε μηνύματα, ούτε καν κοιμάται για να απαντάει αμέσως και τον κάνει πραγματικά ό,τι θέλει αλλά εκεί δεν τολμάει να πει κάτι ούτε αυτός ούτε οι γονείς μου.