τι γίνεται όταν σε παιδική- εφηβική ηλικία έχεις υποστεί ασέλγεια από συγγενικό σου πρόσωπο άλλα με την πάροδο του χρόνου αναπολείς αυτά που έκανες και θέλεις να τα ξαναβιώσεις?
Printable View
τι γίνεται όταν σε παιδική- εφηβική ηλικία έχεις υποστεί ασέλγεια από συγγενικό σου πρόσωπο άλλα με την πάροδο του χρόνου αναπολείς αυτά που έκανες και θέλεις να τα ξαναβιώσεις?
όχι, δεν πάω και δεν πήγα ποτέ μου.
θεωρώ οι δεν μου έχει αφήσει τραύματα πέρα από κάποιων σεξουαλικών προτιμήσεων.
Τι εννοείς θέλεις να μου εξηγήσεις ?
Όλα υπάρχουν στο μυαλό σου κατα την διάρκεια μιας ερωτικής πράξεις και είναι μια αφορμή για να νοιώσεις ακόμα πιο όμορφα ?
Στο ψυχολόγο πάμε είτε να ξεπεράσουμε ένα τραυματικό γεγονός που μας δημιουργεί προβλήματα είτε να το αποδεχτούμε και να το αφομοιώσουμε εφόσον δεν θέλουμε ή δεν μπορούμε να το αφήσουμε πίσω μας ..
Το σκεπτικό σου προσπαθώ να καταλάβω.Δεν στην είπα.Για μενα ο καθένας στο κρεβάτι του κανει οτι ακριβώς του αρεσει.Δεν υπαρχει τιποτα λάθος απο τη στιγμή που υπαρχει συναίνεση.Γουστο σου και καπελο σου να εχεις όποιον ρολο θες εσυ.Απλα θεωρώ ότι επειδή ησουν μικρος ισως σου άφησε κάποια κατάλοιπα που δε μπορείς να αντιληφθείς
καλησπέρα
Μόνος σου το ονομάζεις "συνδρομο Στοκχόμης", αυτό σημαίνει ότι αναγνωρίζεις πως κάτι δεν πάει καλά και γιαυτό το γράφεις εδώ αλλιώς δεν θα ασχολιόσουν. Σύμφωνα με τον ορισμό του συνδρόμου , το θύμα προκειμένου να αποφύγει να αντιμετωπίσει το τραύμα και να αποφύγει να χαρακτηριστεί ως θύμα, ταυτίζεται με τον θύτη και αναπτύσσει θετικά συναισθήματα προς αυτόν. Είναι δηλαδή καθαρά μια άμυνα προκειμένου το άτομο να μην νιώσει θύμα, να μην παραδεχτεί στον εαυτό του τον ίδιο οτι κακοποιήθηκε/ βιάστηκε κτλ.
Συναίνεση εφόσον ήσουν ανήλικος δεν μπορεί να έχει υπάρξει εξ ορισμου. Μιλάμε για συναίνεση όταν αναφερόμαστε σε ενήλικα άτομα. Άρα αυτό που σου συνέβει ήταν κακοποίηση/βιασμος κι ο άνθρωπος αυτός ήταν παιδεραστής.
Η ψυχοθεραπεία θα σε βοηθήσει να έρθεις αντιμέτωπος με το τραύμα, καταρχας να το δεις και να το παραδεχτείς ώστε στην συνέχεια να μπορέσεις να το διαχειριστείς και να το επουλώσεις. Εσύ τώρα στην φάση της άρνησης, αρνείσαι να δεις το τραύμα, άρα πώς θα το επουλώσεις;
Χαίρομαι αν βοήθησα στο να κοιτάξεις πιο βαθιά μέσα σου. Για να μπήκες στη διαδικασία να το γράψεις εδώ σημαίνει πως είσαι έτοιμος να το κάνεις.
Ξεκινά ψυχοθεραπεία όσο πιο γρήγορα μπορείς, θα βοηθήσει να έχεις έναν συνοδοιπορο σε αυτό που θα σε καθοδηγεί γιατι δεν είναι ευκολος δρόμος.
Ευχομαι ο, τι καλυτερο.
καλησπερα.
την στιγμη που εγινε, αισθανοσουν ευχαριστα η δυσαρεστα; την ωρα που γινοταν εννοω. σε πιεσε σε κατι , ή το ενοιωθες σαν κατι αμοιβαιο;
να ξεκαθαρισω οτι ηταν παιδεραστια, οποιες κι αν ηταν οι συνθηκες, αλλα σε ρωταω αν ΤΟΤΕ ενοιωσες αβολα/δυσαρστα/πιεσμενος/υποχρεωμενος να κανεις κατι δυσαρεστο.
Το αντιλβανομαι και είναι λογικό.
έγινε κάτι στην ζωή σου που πυροδότησε όλο αυτό και νομίζεις ότι ήρθε η ωρα να το ξεκαθαρίσεις ?
Κάποιο συγκεκριμένο γεγονός που σε έκανε να δεις ότι ήρθε η ώρα επιτέλους να το βγαλεις ολο αυτο απο μέσα σου για να νιώσεις επιτέλους πραγματικά καλά ?
Γενικά σου λείπει κάτι ?
Σου λείπει αυτό συναίσθημα της πράξης εφόσον υπάρχει μέσα στο μυαλό σου και το έχεις τοποθετήσει σ ένα πολύ ξεχωριστό σημείο ?
όχι, δεν έγινε τίποτα συγκεκριμένο για να το ξεθάψω. πάντα τριγυρνούσε στο μυαλό μου αλλά και ποτέ δεν είχα την ευκαιρία να τα πω κάπου. είδα ότι εδώ μπορώ να πω κάποια πράγματα κι ας μην τα διαβάσει κανένας, νοιώθω ότι κάπου τα είπα τουλάχιστον
τι μου λείπει??? ναι μου λείπει αυτό ακριβώς που περιγράφεις..
ασχετως που δεν ηταν βιασμος, ηταν ασελγια και παιδεραστια.
και να μην το νοιωθεις σαν τραυμα, προφανως το νοιωθεις σαν ενα μεγαλο μπερδεμα.
εσυ σαν παιδι, δεν εφερες καμια ευθυνη, ακομα κι αν δεν σου ηταν δυσαρεστο. δεν υπαρχει η εννοια της συναινεσης για ενα παιδι.
λες οτι δεν εξρεις αν σνεβαλε στην σημερινη σου σεξουαλικοτητα.
για να τα ξεμπερδεψεις ολα αυτα και να τα τοποθετησεις στην θεση τους και στην σωστη τους διασταση, καλα θα κανεις να παρεις την βοηθεια ειδικου.
ψυχοθεραπευτη.
στον ψυχοθεραπευτη δεν παμε μονο οταν εχουμε τραυματα, αλλα και τοανε χουμε μπερδεματα.
θα σε βοηθησει να καταλαβεις τι σου συμβαινει, εφοσον στην ηλικια που εισαι, εχεις ακομα μπερδεμα..
Τώρα που βρήκες εδώ αυτό τον χώρο και το είπες νιώθεις πολύ καλύτερα ?
Θες δηλαδή να συνεχίσεις την ζωή σου παρέα με όλο αυτό χωρίς να αισθάνεσαι περίεργα ?
Αναζητουσες αυτή την πράξη όταν τελείωνε εκείνη την περίοδο ?
Νοιωθεις ότι αυτό τον άνθρωπο τον είχες ερωτευθεί ή "ερωτεύθηκες" το αποτέλεσμα της πράξης και όλη αυτο αυτό που σου δημιούργησε συναισθηματικά ?
Και μια ερώτηση που θέλω να την απαντήσεις με ειλικρίνεια.
Είσαι σε θέση να κάνεις ότι εκείνος σε εσένα σε κάποιο άλλο παιδί ?
Kαλημερα !
Οποτε εχεις πληρη αντιληψη ολου αυτου .
Εχεις ενα αλφα ¨θετικο συναισθημα ¨ως προς το αποτελεσμα τις πραξης αλλα εχεις και την αντιληψη οτι αυτη η πραξη ειναι παραβατικη και πρεπει να μην επαναλαμβανεται απο εσενα και φυσικα σε κανεναν αλλον .
Μηπως αυτος ο διαχωρισμος πρεπει λιγακι να σου δειξει ως προς τι πρεπει να δουλεψεις ?
Μηπως το θεμα σου ειναι η παραβατικοτητα και οχι το αποτελεσμα,δηλαδη το συναισθημα αυτου ?
Οκ εχεις αποδεχτει το ολο γεγονος και εχεις συμβιβαστεί γιατι σου προκαλει ενα ευχαριστω συναισθημα και το αποζητας επαναφεροντας μνημες .Οι μνημες ειναι ευχαριστες για εσενα γιατι σε οδηγουν στην ηδονη .
Τι γινεται ομως με την νομικη πλευρα της πραξης ?
Πως ενας ανθρωπος μπορει να συμβιβαστεί με την παραβατικοτητα και την ενοχη αυτης και οχι με το αποτελεσμα που ειναι φυσικα συναισθηματικα αποδεκτο ?