ανοίγω αυτό νέο θέμα...για να γράψουμε όλοι μας...να καταθέσουμε το χειρότερο φόβο μας,το πιο ακραίο και απάλευτο ψυχοσωματικό μας,την τραγικότερη κρίση που είχαμε ποτέ...!!
Printable View
ανοίγω αυτό νέο θέμα...για να γράψουμε όλοι μας...να καταθέσουμε το χειρότερο φόβο μας,το πιο ακραίο και απάλευτο ψυχοσωματικό μας,την τραγικότερη κρίση που είχαμε ποτέ...!!
ΟΚ ΠΟΙΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΓΡΑΨΩ ΣΤΟ ΤΙΤΛΟΟΟΟΟΟΟΟ,ΧΙΧΙΧΙΧΙΧΙΧΙ� �ΙΧΙΧΧΙΧΙΧΙ...!!!
εμφανη φοβια ή με απροσδιοριστη αιτια;
οι αραχνες θα ελεγα..
Χμ μιας και το συζήταγα μόλις χθες, φοβάμαι και τρέμω κυριολεκτικά τα φίδια (ανθρώπους και ζώα:D)
Δεν μου έχει συμβεί κάποιο συγκεκριμένο περιστατικό αλλά την πρώτη φορά που πέρασε ένα κάτω από τα πόδια μου, λυποθύμησα
Πέρα από αυτό, φοβάμαι και στην σκέψη να χάσω αγαπημένους μου ανθρώπους
απλες φοβίες ή σύνθετες;
το περιεργο με τις φοβιες ειναι πως προκαλουνται, αν ειμαστε σε θεση να τις αντιμετωπισουμε, ξερει κανεις;
Eιλικρινά θα ήθελα και εγώ να μάθω από που προκύπτουν..
Προσωπικά δεν θυμάμαι να μου συνέβη ποτέ τίποτα ώστε να μου προκαλέσει αυτό τον φόβο
Αλλά ξέρω πολύ καλά, πως είμαι ανίκανη να τα αντιμετωπίσω τα φιδάκια:P
hanielQuote:
Originally posted by haniel
ΟΚ ΠΟΙΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΓΡΑΨΩ ΣΤΟ ΤΙΤΛΟΟΟΟΟΟΟΟ,ΧΙΧΙΧΙΧΙΧΙΧΙ� �ΙΧΙΧΧΙΧΙΧΙ...!!!
μπορεις να αλλαξεις τον τιτλο πατωντας το κουμπι edit
thank you researcher...xxx...Quote:
Originally posted by researcher
hanielQuote:
Originally posted by haniel
ΟΚ ΠΟΙΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΓΡΑΨΩ ΣΤΟ ΤΙΤΛΟΟΟΟΟΟΟΟ,ΧΙΧΙΧΙΧΙΧΙΧΙ� �ΙΧΙΧΧΙΧΙΧΙ...!!!
μπορεις να αλλαξεις τον τιτλο πατωντας το κουμπι edit
φοβαμαι πολυ....τις αρρωστιες και το θανατο....για μενα και τους δικους μου ανθρωπους.....
να πηγαίνω σε μέρη με πολύ κοσμο.Ειδικά όταν έχει πολλή βαβούρα!
...τους παντες & τα παντα...βαρεθηκα να φοβαμαιιιιιιιιιιιιιιιιιιι ιιιιιιιιιιιιιιιιιι!!!!!!!!!!!!!! !!!!!!!!!
Δε φοβάμαι τίποτα πέρα απ\' τις αρώστιες και το θάνατο, όλα τα αλλα είναι στο χέρι μας...
Να πω την αλήθεια φοβάμαι απίστευτα τις μακροχρόνιες αρρώστιες κ ειδικά για όσες δεν έχει βρεθεί ακόμη θεραπεία! Όλα τα άλλα αντιμετοπίζονται....... Ακόμη κ ο θάνατος είναι φυσική εξέληξη της υπαρξής μας οπότε δεν υπάρχει λόγος να τον φοβάμαι.
ολοι δεν φοβουνται τις αρρωστιες; δεν ειναι κατι λογικο; προτιμω τον θανατο απο το να λιωσω σε ενα κρεββατι, εξαλλου δεν με φοβιζει ο θανατος μου αλλα η απώλεια αγαπημένων προσώπων κ να μην μπορείς να προσφέρεις σε καποιον που υποφέρει, να βλέπεις οτι τον χανεις κ να μην μπορεις να τον σωσεις. τελικά αυτός είναι φόβος στην ιδέα κ αμάχητος πόνος στην πραγματικότητα.
παιδια εγω φοβαμαι το θανατο..
δε θελω να μεγαλωσω:(
γινεται να μεινω εδω που ειμαι??
μμμμμμμ...συνθετο το ερωτημα σου θα ελεγα....ο μεγαλυτερος φοβος μου νομιζω,πως ειναι η γελοιοποιηση,....Δεν θελω να με λυπαται κανεις...Παλια νομιζα οι αρρωστιες αλλα μετα απο πολλες σκεψεις κατασταλαξα,πως μεγαλυτερος φοβος μου ειναι η ιδεα των αλλων για εμενα...Τωρα προσπαθω να γουρουνοποιηθω....Να μην με απασχολει
ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ! ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΦΟΒΑΜΑΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΜΕΡΙΚΕΣ ΦΟΡΕΣ, ΑΛΛΑ ΜΑΛΛΟΝ Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΦΟΒΙΑ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ Η ΑΡΡΩΣΤΙΑ, ΤΟΣΟ ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΟΣΟ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΔΙΚΟΥΣ ΜΟΥ
φοβαμαι το χρονο που περναει...φοβαμαι κατι δεδομενο δηλαδη .οτι μεγαλωνω.και θα μεγαλωνω..:P.παραδοξως τον θανατο δεν τον φοβαμαι τοσο.
φοβαμαι μηπως ερθει καποια μερα που μετανιωσω για τις επιλογες μου η δω οτι δεν εκμεταλλευτηκα <ευκαιριες> οπως επρεπε..αλλα θα ειναι <αργα >για καποια πραγματα.
εγω φοβαμαι μηπως δν προλαβω να ζησω την ζωη μου.μηπως περασουν τα χρονια κ δν προλαβω να κανω αυτα που θελω ή μηπως με καταπιει η ρουτινα της φυσιολογικης ζωης...το τρεμω αυτο.
καλα για μικροπραγματα φοβαμαι αρκετα πραγματα σκοταδι κτλπ επειδη απο μικρη εβλεπα με μανια πολλες πολλες πολλες ταινιες τρομου και ακομα καμια φορα γυρναω σαν χαζη να κοιταξω πισω μου μηπως τπτ με ακολουθει :P:P:P:P
Kykno το γεγονός ότι μεγαλόνουμε πιστεύω πως λίγο πολύ μας φοβίζει όλους! Από την άλλη όμως μπορούμε να προσπαθήσουμε να το δούμε θετικά. Αποκτάμε εμπιρείες, γίνόμασται πιο ανεξάρτητοι, αντιμετοπίζουμε πιο εύκολα την κριτική των άλλων ή τα κοινωνικά ταμπού, κλπ.... Αυτά για μένα είναι αρκετά για να το δω εν μέρη ως κάτι θετικό!
Kira πιστεύω πως από εμάς εξαρτάτε το αν θα μας καταπιει ή όχι η ρουτίνα. Η αποψή μου εδώ κ χρόνια είναι πως πρέπει να κάνουμε πράγματα που θέλουμε ακόμη κ αν αυτά δεν είναι πάντα σωστά γιατί πιθανά αργότερα να μετανιώσουμε που δεν ζήσαμε τα όσα θέλαμε!
η μεγαλυτερη φοβια μου ειναι οτι νομιζω οτι με ακουνε οι αλλοι και αυτο με αποσιντονιζει γενικα.κανω διαφορες σκεψεις και νομιζω οτι τις ακουνε οι αλλοι και αυτο με ριχνει πολλυ.αυτη ειναι η μεγαλυτερη φοβια μου οτι με ακουνε οι αλλοι
φοβαμαι οτι δεν θα γινω ποτε οπως ημουν πριν ξεκινησει αυτη η καταστση που βιωνω!!!
θα ελεγα οχι ως φοβια ακριβως
δεν δυσκολευει τη ζωη μου π.χ εντονα σε καθημερινη βαση
αλλα ως φοβος ειναι ο εξης:
δεν θελω να χανεται η αισθηση της μοναδικοτητας καθε προσωπου
φοβαμαι οτι χανεται
και με φοβιζει αυτο
να πω παραδειγματα
π.χ κατα ποσο μπορεις να αισθανθεις ξεχωριστος σε μια μεγαλουπολη οπως η αθηνα;
ποσο ξεχωριστα προσωπα νιωθουν τα παιδια σε ενα σχολειο;
ποσο προσωπο μπορει να ειμαι σε μια ουρα απο κοσμο κι εναν αγενη υπαλληλο μπροστα;
σε αυτες τις καταστασεις αισθανομαι ενα χασιμο του προσωπου που με φοβιζει...
φοβάμαι να είμαι μόνη τις δύσκολες ώρες όπως τώρα..
τους ανθρωπους να φοβαστε... \"οι περισσοτερες\" αρρωστιες απο ανθρωπους επινοουνται και κατ επεκταση διατηρουνται....
φανταστειτε τον εαυτο σας σε ενα καταπρασινο λιβαδι απεραντο,ατελειωτο.........
μονοι....χωρις αγχη.... χωρις φοβο για το μελλον,σχεσεις,χρηματα,φορ� �υς,απογοητευσεις,καυσαερι� �,πλυσεις εγκεφαλου,πολιτικους,τηλεο ραση,αμαξια,πιεσεις,καταπι� �σεις,διαταγες......
TI EXEIS?PWS NIWTHEIS?Quote:
Originally posted by εσωτερική_σήψη
φοβάμαι να είμαι μόνη τις δύσκολες ώρες όπως τώρα..
νώθω ότι πάλι επέστρεψα στο χάος ενώ είχα κάποια μικρή πρόοδο.έχω απογοητευθεί δε θέλω να ξαναγίνουν ανεξέλεγκτα τα πράγματα.δεν αντέχω να περνάω τα ίδιαQuote:
Originally posted by haniel
TI EXEIS?PWS NIWTHEIS?Quote:
Originally posted by εσωτερική_σήψη
φοβάμαι να είμαι μόνη τις δύσκολες ώρες όπως τώρα..
Γεια σας εγω φοβαμαι τις ανιατες αρρωστιες και ειδικα τον καρκινο..Εφτασα σε σημειο να εχω ψυχωσωματικα:μουδιασμα χερι ποδι και μουδιασμα-τραβηγμα στο μισο μου προσωπο(πανω απο το φρυδι μεχρι το σαγονι) το οποιο ηταν και το χειροτερο...
επηρεασμενη απο κτ που διαβαζα εχω να πω πως δν πρεπει να φοβομαστε το θανατο γιατι ετσι φοβομαστε και να ζησουμε.στην ουσια ολοι τον θανατο κυνηγαμε οσο περιεργο κ αν ακουγεται...
Φοβάμαι τους μεγάλους σεισμούς και την πτώση των αεροπλάνων. Το δεύτερο δεν το αφήνω να σταθεί εμπόδιο στην επαφή μου με τον υπόλοιπο κόσμο και έτσι το χρησιμοποιώ τουλάχιστον 10 φορές το χρόνο. Σκέφτομαι πως είναι κρίμα να χάσω τόσες ευκαιρίες και παραστάσεις λόγω αυτού του φόβου, που όμως είναι πραγματικά μεγάλος. Από την πύλη εξόδου μέχρι να φτάσουμε πάνω από τα σύννεφα, φέρομαι ψυχαναγκαστικά.
Δεν εχω μια αλλα πολλες...ας πουμε δεν μπορω να βλεπω οστρακοδερμα και μαλακια ζωντανα..χταποδια, καβουρια, αστακους...οταν τα βλεπω ζωντανα, μενω ακινητη και ζαλιζομαι.
Επισης μια αλλη φοβια ειναι τα καραβια και συγκεκριμενα, οταν δω προπελα, η οταν περιμενω να μπω και βλεπω μεχρι ποσο εκτεινεται μεσα στο νερο. Αλλη ζαλαδα εκει.
Μήπως τρελαθώ!!!!
Φοβαμαι μηπως δεν μου φτασουν τα λεφτα και γελοιοποιηθω(γιατι αισθανομαι οτι ολος ο κοσμος κοιταζει εμενα εκεινη τη στιγμη)
Δεν μπορω να παω ουτε μεχρι το περιπτερο στη γωνια με τα ποδια,αν δεν εχω μαζι μου τουλαχιστον 300Ε(ανθρωποι ειμαστε,μπορει κατι να συμβει μεχρι να φτασω...)
αρρώστιες/ θάνατος δικός μου
ατύχημα, θάνατος, απαγωγή των παιδιών μου
σεισμοί
τα υπόλοιπα είναι παρελθόν (αγοραφοβίες, κλειστοφοβίες κλπ)
Οτι αφορά την υγεία ειδικά των παιδιών μου και με τους σεισμούς παθαίνω πανικό
να ξυπναω με καταθλιψη και να νομιζω πως ολοι εχουν καταθλιψη οπως και γω...
ποιος θα με σωσει;;;;;;;
φοβάμαι μη χάσω τη φωνή μου... κανω 4 χρονια τραγουδι κ τν τελευταια εβδομαδα εχω πυον στην δεξια αμυγδαλή... κ αν τν αφαιρεσω, παει το τραγουδι, πανε ολα... νταξει, αμα θες να σου αναλυσω κ ολες τις φοβιες μου, no problem, φοβαμαι:
φιδια, αραχνες, κατσαριδες :P ... αλλα περα απο την πλακα, φοβαμαι μην χασω τα ατομα που αγαπαω περισσοτερο... οικογενεια, φιλους, τα παντα...
Το να φοβασαι το θανατο και γενικοτερα καποια σωματικη βλαβη δεν θα το λεγα ακριβως φοβια αλλα λογικη αντιδραση.
Φοβια γενικοτερα ειναι κατι που δημιουργειται αποκλειστικα απτο δικο σου υποσυνειδητο
Προσωπικα η δικη μου φοβια ειναι να με απογοητευσουν τα ατομα που εμπιστευομαι
φοβαμαι
εκεινες τις δυσκολες στιγμες που στα καλα καθουμενα το κεφαλι μου γινεται 100 κιλα, το στομαχι μου ανακατευεται και τρεμει και ο νους μου ειναι τοσο θολος σαν να με σκεπασε κατι.
αυτο το τρεμω και καθε μερα το σκεπτομαι και το φοβαμαι.
μηπως ερθει τωρα ; μηπως ερθει σημερα ; κοκ.
και το βραδυ, α δεν ηρθε σημερα, η ηρθε λιγο, αρα θα ερθει αυριο και φτου και απο την αρχη.