Διαζύγιο συναισθηματικό…

Δεν ξέρω πως αλλιώς να το ονομάσω αυτό που βιώνω αυτό το διάστημα.
Συναισθηματικό διαζύγιο. Αυτό.
Είμαι 20 χρόνια παντρεμένη με έναν άνθρωπο συναισθηματικα ανάπηρο. Η έκφραση δική του. Πάνω σε καυγάδες και τσακωμούς για το ότι δεν εκφράζεται και δεν μου δείχνει τα συναισθήματα του, είπε: γιατι είμαι συναισθηματικα ανάπηρος.
Όσο και να θες δεν μπορείς ούτε να το πιστέψεις ούτε να το δεχτείς αυτό από έναν άνθρωπο που έχεις επιλέξει για σύντροφο σου και τον έχεις δίπλα σου για τόσα πολλά χρόνια.
Κι όμως κοιτώντας πίσω στην ιστορία μεταξύ μας, αναγνωρίζω πως πάντα έτσι ήταν, δεν είναι ότι κάτι άλλαξε τώρα.
Σίγουρα υπάρχει φθορά μεταξύ του ζευγαριού στα τόσα χρόνια συνύπαρξης αλλά κάποια πράγματα είναι εκει από πάντα.
Δυστυχώς δεν μπορώ να τον χωρίσω με «κανονικό» διαζύγιο γιατι δεν μπορώ να σταθώ οικονομικά ανεξάρτητη και να καλυψω τα έξοδα της οικογένειας. Κόντεψα να χάσω και τη δουλειά μου πριν 3 χρόνια όταν έπιασα πάτο ψυχικά με την διαταραχή και την κατάθλιψη που είχα. Ήμουν έτοιμη για ψυχιατρείο. Ευτυχώς σήμερα τα κατάφερα να βγω από όλο αυτό το σκοτεινό μονοπάτι και να σταθώ ξανά στα πόδια μου ψυχικά. Όχι όμως και οικονομικά.
Αυτός ο άνθρωπος δεν μπορεί να μου προσφέρει τίποτα άλλο πλην της οικονομικής βοήθειας. Είναι μονίμως τσαντισμένος για κάτι, θυμώνει με το παραμικρό, τον ενοχλούν όλα, δεν τον ενδιαφέρει πως είμαι και τι κάνω, περιμένει από μένα να κάνω τον καραγκιόζη για να περνάμε όλοι (πλην ε μου) καλά στην οικογένεια και δεν μπορεί να με στηρίξει σε τίποτα συναισθηματικα και ψυχικά.
Κουραστηκα να ελπίζω και να περιμένω ότι κάτι μπορεί να αλλάξει. Συνειδητοποιώ πως όχι μόνο δεν θα αλλάξει τίποτα αλλά τα πράγματα καθώς μεγαλώνει θα χειροτερεύουν.
Δεν υπάρχει καμία σχέση μεταξύ μας, ούτε σεξ ούτε τίποτα. Είναι λες και ζω απλά με έναν συγκάτοικο. Και ο συγκάτοικος ακόμα έναν συναισθηματισμό μπορεί να τον είχε η ένα ενδιαφέρον για το τι κάνω και πως είμαι. Αυτός δεν έχει τίποτα. Τα παιδιά με ρωτάνε κατά καιρούς γιατι τον παντρεύτηκα. Έχουν πλήρη κατανόηση και συμπάσχουν μαζί μου για όλα αυτά που περιγράφω. Και απέναντι σε εκείνα είναι ψυχρός συναισθηματικα και απότομος.
Όλα κινούνται γύρω από αυτόν. Αν είναι εκείνος καλά είμαστε και εμείς, αν όχι, μας γαμαει τη μέρα οικογενειακώς.
Λείπει από το σπίτι συνέχεια μέχρι το βράδυ λέγοντας πως έχει πολλή δουλειά. Δεν θέλω να αναφέρω το επάγγελμα αλλά βρίσκεται σε υψηλή θέση στο κοινωνικό status.
Σήμερα μετά από έναν καυγά αποφάσισα να αποκοπώ συναισθηματικα μαζί του και να λειτουργήσω σαν να έχουμε πάρει διαζύγιο.
Αν είχαμε πάρει οντως δεν θα είχα πια την ανάγκη να με στηρίξει συναισθηματικα και ψυχικά. Δεν θα από ζητούσα αγαπη και συντροφικότητα αφού θα ήμουν μόνη μου.
Αφού λοιπόν προς το παρόν δεν μπορώ να χωρίσω ουσιαστικά, τον «χωρίζω» ψυχικά και κοιτάω μόνο την παρτη μου από δω και πέρα. Και τα παιδιά μου φυσικά.
Είναι παράλογο αυτό; Πιστεύετε πως θα τα καταφέρω η είναι ουτοπικό;

Θα είμαι λίγο ωμός εδώ....

Βλέπω μπροστά σου μια ζωή μίζερη.

Δεν ξέρω κανέναν που να μπορεί να το αντέξει όλο αυτό.

ΕΚΤΟΣ αν αλλάξεις και γίνεις αυτό που θέλει εκείνος.

Ερώτηση... Αυτός γιατί δεν θέλει διαζύγιο?

Quote:

---

Originally Posted by JimNirou

Θα είμαι λίγο ωμός εδώ....

Βλέπω μπροστά σου μια ζωή μίζερη.

Δεν ξέρω κανέναν που να μπορεί να το αντέξει όλο αυτό.

ΕΚΤΟΣ αν αλλάξεις και γίνεις αυτό που θέλει εκείνος.

Ερώτηση... Αυτός γιατί δεν θέλει διαζύγιο?

---

Πολύ καλή ερώτηση. Γιατί δεν θέλει διαζύγιο; Γιατί έτσι είναι. Γιατί αυτός περνάει καλά. Κάνει ο,τι θέλει και τα έχει όλα έτοιμα. Και γενικά δεν νομίζει ότι κάτι πάει λάθος. Πόσες φορές κι αν έχουμε συζητήσει και τσακωθεί για τα προβλήματα μεταξύ μας… πάντα έχει την αίσθηση ότι θα λυθούν όλα από μονα τους. Εκείνος δεν χρειάζεται να καταβάλει προσπάθεια για το οτιδήποτε στη σχέση μας.
Πάντα εγώ κάνω τις κινήσεις άλλωστε.
Πριν 4 χρόνια του ειπα ότι δεν πάει άλλο και αν δεν κάνει κάτι να αλλάξει εγώ δεν μπορώ να συνεχίσω να ζω μαζί του. (Καλά το έχουμε πει χιλιάδες φορές αυτό…)
Φυσικά και δεν άλλαξε τίποτα γιατί αυτός είναι ο χαρακτήρας του. Δεν καταλαβαίνει καν ότι υπάρχει πρόβλημα. Τώρα βέβαια πως ζεις με κάποιον που δεν συνδεεσαι μαζί του με οποιονδήποτε τρόπο συνδέονται οι άνθρωποι (ψυχικά, σωματικά, συναισθηματικα κλπ) πραγματικά δεν το καταλαβαίνω.
Θα μου πείτε αυτό πάω να κάνω κι εγώ τώρα μαζί του. Μόνο που εγώ το κάνω συνειδητά και γιατί δεν μπορώ να σταθώ οικονομικά στα πόδια μου. Αυτός γιατί μένει μαζί μου;;;

Quote:

---

Originally Posted by Nefeli28

Αυτός γιατί μένει μαζί μου;;;

---

Αυτο αποτελεί μέγα πρόβλημα διότι αργά η γρήγορα θα σε αφήσει στα κρύα του λουτρού η θα αρχίσει να κάνει άλλες σχέσεις.

Και τότε τι θα κάνεις εσύ?

Δεν υπάρχουν μαγικές λύσεις εδω, το σίγουρο είναι ότι αυτό που πας να κάνεις δε θα λειτουργήσει επί μακρόν.

Πρέπει να σκεφτείς κάτι άλλο.

Quote:

---

Originally Posted by Nefeli28

Πολύ καλή ερώτηση. Γιατί δεν θέλει διαζύγιο; Γιατί έτσι είναι. Γιατί αυτός περνάει καλά. Κάνει ο,τι θέλει και τα έχει όλα έτοιμα. Και γενικά δεν νομίζει ότι κάτι πάει λάθος. Πόσες φορές κι αν έχουμε συζητήσει και τσακωθεί για τα προβλήματα μεταξύ μας… πάντα έχει την αίσθηση ότι θα λυθούν όλα από μονα τους. Εκείνος δεν χρειάζεται να καταβάλει προσπάθεια για το οτιδήποτε στη σχέση μας.
Πάντα εγώ κάνω τις κινήσεις άλλωστε.
Πριν 4 χρόνια του ειπα ότι δεν πάει άλλο και αν δεν κάνει κάτι να αλλάξει εγώ δεν μπορώ να συνεχίσω να ζω μαζί του. (Καλά το έχουμε πει χιλιάδες φορές αυτό…)
Φυσικά και δεν άλλαξε τίποτα γιατί αυτός είναι ο χαρακτήρας του. Δεν καταλαβαίνει καν ότι υπάρχει πρόβλημα. Τώρα βέβαια πως ζεις με κάποιον που δεν συνδεεσαι μαζί του με οποιονδήποτε τρόπο συνδέονται οι άνθρωποι (ψυχικά, σωματικά, συναισθηματικα κλπ) πραγματικά δεν το καταλαβαίνω.
Θα μου πείτε αυτό πάω να κάνω κι εγώ τώρα μαζί του. Μόνο που εγώ το κάνω συνειδητά και γιατί δεν μπορώ να σταθώ οικονομικά στα πόδια μου. Αυτός γιατί μένει μαζί μου;;;

---

Πόσο χρονών είστε; παιδιά έχετε; Τον θεωρείς ελκυστικό; Τον αγαπάς;
Καταλαβαίνω αυτό που νιώθεις αλλα και εσυ δεν εισαι τοσο καλύτερα. Τον εχεις ταλαιπωρησει (χωρις σαφως να φταις εσυ για το ψυχικο σου προβλημα στο οποιο αναφερθηκες αλίμονο) και τώρα λες ότι τον βλεπεις σαν πηγή εισοδήματος. Τι ακριβώς να πουμε εμεις; Άρμεξε τον και αστον μετά μονο και εσυ βρες κανεναν συναισθηματικά ικανό και με τις οικονομίες σου παρτε αμαξι για βόλτες; Η να περιμένεις να μείνεις χήρα και να κληρονομήσεις το σπίτι;

Με συγχωρείς που είμαι απότομος δεν μαρεσει να ειμαι ετσι. Αλλά δεν μου αρεσε αυτη η κατασταση που περιγραφεις. Συγγνωμη.

Quote:

---

Originally Posted by Noctis

Πόσο χρονών είστε; παιδιά έχετε; Τον θεωρείς ελκυστικό; Τον αγαπάς;
Καταλαβαίνω αυτό που νιώθεις αλλα και εσυ δεν εισαι τοσο καλύτερα. Τον εχεις ταλαιπωρησει (χωρις σαφως να φταις εσυ για το ψυχικο σου προβλημα στο οποιο αναφερθηκες αλίμονο) και τώρα λες ότι τον βλεπεις σαν πηγή εισοδήματος. Τι ακριβώς να πουμε εμεις; Άρμεξε τον και αστον μετά μονο και εσυ βρες κανεναν συναισθηματικά ικανό και με τις οικονομίες σου παρτε αμαξι για βόλτες; Η να περιμένεις να μείνεις χήρα και να κληρονομήσεις το σπίτι;

Με συγχωρείς που είμαι απότομος δεν μαρεσει να ειμαι ετσι. Αλλά δεν μου αρεσε αυτη η κατασταση που περιγραφεις. Συγγνωμη.

---

Είμαστε 45 χρόνων με δυο παιδιά.
Τι μου προτείνεις να κάνω;;

Quote:

---

Originally Posted by Nefeli28

Είμαστε 45 χρόνων με δυο παιδιά.
Τι μου προτείνεις να κάνω;;

---

Πάνω κάτω σου είπα τους 2 δρόμους σου. Αυτό είναι το πρόβλημα αν δεν ειναι οικονομικά ανεξάρτητοι και οι 2. Δεν θα επικρίνω κατι, δεν εχει νοημα να στεναχωρώ ανθρώπους που ήδη περνάνε δύσκολα. Θα σκέφτεσαι και τα παιδια προφανως. Έλξη υπάρχει; Τον βρισκεις νοστιμο η τον θεωρεις εναν μαλακα μεσα στο σπιτι;

Να πάτε σέ έναν ψυχολόγο μαζί;
Θά σας βοηθήσει να βρείτε τό πρόβλημα καί νά τό λύσετε.

Να γίνεις και εσύ οικονομικά ανεξάρτητη; Ώστε νά μήν έχεις και αυτή τήν ανασφάλεια.

Μου θυμίζει η ιστορία σου ένα ζευγάρι, που το είχα ζήσει χρόνια από κοντά. Αυτός, ο ορισμός του συναισθηματικά ανάπηρου, δικηγόρος, πανέξυπνος αλλά με κατασκευαστικό πρόβλημα, πλήρη αδυναμία να δείξει οποιοδήποτε συναίσθημα στην γυναίκα του, ακόμα και να το προσποιηθεί, έτσι ήταν φτιαγμένος ο εγκέφαλος του. Ανυπόφορος στην συμπεριφορά του, δεν το έκανε επίτηδες, ή με σαδιστικό τρόπο. Απλά έτσι ήταν, μη μπω σε blind areas γιατί.
Αυτή πρώην γραμματέας του, με μεγάλη διαφορά ηλικίας, σταμάτησε να δουλεύει όταν παντρεύτηκαν, πλήρως οικονομικά εξαρτημένη από αυτόν.
Δύο παιδιά, μεγαλωμένα με αρκετά θέματα. Αυτή ναι μεν ήθελε να τον χωρίσει, αλλά έπρεπε να φύγει από σπίτι με κήπους, 5 υπνοδωμάτια, υπόγεια, σοφίτες , πισίνες, <καλές> συνθήκες ζωής για να νοικιάσει ημιυπόγειο στο Μοσχάτο και να ξεκινήσει από την αρχή στα 50 της, δεν γίνονται αυτά.
Η κατάληξη ποιά ήταν : Όσο πέρναγαν τα χρόνια, αυτή περίμενε να πεθάνει αυτός και να γλιτώσει, να πάρει και την σύνταξη και ότι θα άφηνε. Με την ελπίδα αυτή αντιμετώπιζε τα πάντα με χαμόγελο και πολύ υπομονή.
Αυτός , επειδή ήταν πανέξυπνος, όσο καταλάβαινε ότι αυτή τον περιμένει να χαιρετήσει τον μάταιο αυτό κόσμο, τόσο πιο ανυπόφορος γίνονταν στην συμπεριφορά του. Ο κύκλος δεν έσπαγε, τώρα τους έχω χάσει από το 13-14 αλλά νομίζω αυτός ζει ακόμα.

@mantelas nelson δυστυχως ετσι ειναι. Και μη λεμε μονο για την πατριαρχια, ας μιλησουμε και λιγο για το πως αντιμετωπιζονται οι αντρες στις οικογενειες τους πολλές φορές. Γυναίκες που δεν τους αγαπανε, τους παντρευτηκαν για να ναι ανετες και περιμενουν να πεθανουν.

Quote:

---

Originally Posted by ladybird12

Να πάτε σέ έναν ψυχολόγο μαζί;
Θά σας βοηθήσει να βρείτε τό πρόβλημα καί νά τό λύσετε.

Να γίνεις και εσύ οικονομικά ανεξάρτητη; Ώστε νά μήν έχεις και αυτή τήν ανασφάλεια.

---

Πήγαμε σε ψυχολογο μαζί πριν 4 χρόνια όταν ημασταν έτοιμοι να χωρίσουμε. Υποτίθεται ότι τα βρήκαμε και ότι αυτός θα έκανε προσπάθεια για κάτι καλύτερο, αυτό ήταν το πόρισμα της ψυχολόγου. Το αποτέλεσμα είναι ότι δεν έκανε τίποτα όπως ειπα, όχι από κακια, αλλά επειδή κατάλαβα ότι ΔΕΝ μπορεί. Όσο και να προσπαθήσει είναι κατασκευαστικό το θέμα. Δεν μπορεί ούτε καν να προσποιηθεί όπως είπε και κάποιος άλλος παρακάτω.
Δυστυχώς για μένα είναι πολύ ασχημα τα πράγματα.
Για να επανέλθω οικονομικά χρειάζεται να περάσει κάποιο διάστημα για να επανέλθω στη δουλειά μου με τα χρήματα που ήμουν πριν 3 χρόνια. Προς το παρόν είμαι με μειωμένο μισθό. Ζήτησα από τον προϊστάμενο να επανέλθω αλλά για φέτος μου είπε δρν γίνεται. Θα το δούμε από ότι χρόνου…

Quote:

---

Originally Posted by Noctis

@mantelas nelson δυστυχως ετσι ειναι. Και μη λεμε μονο για την πατριαρχια, ας μιλησουμε και λιγο για το πως αντιμετωπιζονται οι αντρες στις οικογενειες τους πολλές φορές. Γυναίκες που δεν τους αγαπανε, τους παντρευτηκαν για να ναι ανετες και περιμενουν να πεθανουν.

---

Δεν είναι έτσι, όταν τον γνώρισε, τον αγαπούσε, τον θαύμαζε και τα πρώτα 16-20 χρόνια ήταν αποροφημένη με το μεγάλωμα των παιδιών.

Η συμπεριφορά του όμως ήταν διαβρωτική, θυμάμαι είχε μπει η γυναίκα νοσοκομείο με φοβερούς πόνους και προβλήματα και δεν μπορούσε ούτε το χέρι να της πιάσει, περπάταγε πάνω κάτω στο δωμάτιο και έκανε άκυρα αστειάκια του στυλ <σήκω, μια χαρά είσαι, πάμε να φύγουμε>

Quote:

---

Originally Posted by Noctis

@mantelas nelson δυστυχως ετσι ειναι. Και μη λεμε μονο για την πατριαρχια, ας μιλησουμε και λιγο για το πως αντιμετωπιζονται οι αντρες στις οικογενειες τους πολλές φορές. Γυναίκες που δεν τους αγαπανε, τους παντρευτηκαν για να ναι ανετες και περιμενουν να πεθανουν.

---

Δεν ειπα ποτε ότι περιμένω να πεθάνει. Δεν έχω σκεφτεί έτσι σε καμία περίπτωση.
Αυτό που βιώνω όμως είναι συναισθηματική κακοποίηση για χρόνια ολοκληρα. Τον παρακαλάω να μου δείξει αγαπη και δεν μπορεί. Τον παρακαλάω να είναι πιο καλος μαζί μου και με τα παιδιά και το μόνο που κάνει είναι να φωναζει συνέχεια και να έχει νεύρα.
Εσυ τι θα έκανες στη θέση μου; Αυτό ρωτάω από την αρχή του ποστ…. Τι προτείνετε να κάνω….

@Nefeli28 δεν μου εχεις πει ομως αν εσυ τον αγαπας και αν εχεις ελκη. Ειναι σημαντικο αυτό. Πες μας πρωτα για την πλευρά σου. Επίσης όταν λες τον παρακαλας να ειναι πιο καλος μαζι του, πες μας λιγο πιο συγκεκριμενα πως φερεται. Δουλεύει πολλές ώρες; Είχατε θεματα απιστιας η καποια εξαρτηση τζόγος η οτιδηποτε;

Quote:

---

Originally Posted by mantelas nelson

Δεν είναι έτσι, όταν τον γνώρισε, τον αγαπούσε, τον θαύμαζε και τα πρώτα 16-20 χρόνια ήταν αποροφημένη με το μεγάλωμα των παιδιών.

Η συμπεριφορά του όμως ήταν διαβρωτική, θυμάμαι είχε μπει η γυναίκα νοσοκομείο με φοβερούς πόνους και προβλήματα και δεν μπορούσε ούτε το χέρι να της πιάσει, περπάταγε πάνω κάτω στο δωμάτιο και έκανε άκυρα αστειάκια του στυλ <σήκω, μια χαρά είσαι, πάμε να φύγουμε>

---

Δυστυχώς περιγράφεις την δική μου ζωή….
Οταν έπιασα πάτο ψυχικά, αποφάσισα να παω στο νοσοκομείο/ψυχιατρειο και του ζήτησα να έρθει μαζί μου γιατί φοβόμουν να παω μονη μου εκει μέσα. Η απάντηση ήταν όχι γιατί είχε κάτι δουλειές με τα παιδιά…
Και πήγα μονη μου. Με την καρδιά χίλια κομμάτια από αυτή του τη συμπεριφορά…
Τον παρακαλαγα να έρθει μαζί μου στο ψυχιατρείο;;;; Που κάποιος άλλος θα είχε πάει μαζί με τη γυναίκα του χωρίς να του το ζητήσει εκείνη. Τραγικά πραγνατα.
Όταν αργότερα του είπα ποσο με πείραξε αυτη η στάση του είπε ότι δρν είχε καταλάβει ποσο σημαντικό ήταν για μένα. Δηλαδή πάει μόνη της η γυναίκα σου στο νοσοκομείο, σου ζητάει να πας μαζί γιατί φοβάται αλλά εσυ δεν έχεις καταλάβει ότι είναι σημαντικό…
Μιλάμε για αστεία πράγματα έτσι;;;

Quote:

---

Originally Posted by Nefeli28

Εσυ τι θα έκανες στη θέση μου; Αυτό ρωτάω από την αρχή του ποστ…. Τι προτείνετε να κάνω….

---

Ότι κάνουν όσοι δεν έχουν πολλές επιλογές : Υπομονή.
Να μεγαλώσουν και τα παιδιά να μην χρειάζεται να είναι μαζί σου.
Εκτός αν βρεις κάποιον τρόπο να τον πείσεις να τα σκάει και να την κάνεις για αλλού.

Quote:

---

Originally Posted by Nefeli28

Δυστυχώς περιγράφεις την δική μου ζωή….
Οταν έπιασα πάτο ψυχικά, αποφάσισα να παω στο νοσοκομείο/ψυχιατρειο και του ζήτησα να έρθει μαζί μου γιατί φοβόμουν να παω μονη μου εκει μέσα. Η απάντηση ήταν όχι γιατί είχε κάτι δουλειές με τα παιδιά…
Και πήγα μονη μου. Με την καρδιά χίλια κομμάτια από αυτή του τη συμπεριφορά…
Τον παρακαλαγα να έρθει μαζί μου στο ψυχιατρείο;;;; Που κάποιος άλλος θα είχε πάει μαζί με τη γυναίκα του χωρίς να του το ζητήσει εκείνη. Τραγικά πραγνατα.
Όταν αργότερα του είπα ποσο με πείραξε αυτη η στάση του είπε ότι δρν είχε καταλάβει ποσο σημαντικό ήταν για μένα. Δηλαδή πάει μόνη της η γυναίκα σου στο νοσοκομείο, σου ζητάει να πας μαζί γιατί φοβάται αλλά εσυ δεν έχεις καταλάβει ότι είναι σημαντικό…
Μιλάμε για αστεία πράγματα έτσι;;;

---

Θα σου πρότεινα να μην αναλύεις την συμπεριφορά του και όσο μπορείς να μην την αφήνεις να σε επηρεάζει.
Αυτός είναι, δεν πρόκειται να αλλάξει, ούτε να σου δώσει κάτι άλλο. Δεν είναι δικό σου το λάθος, δεν είναι δική σου δουλειά να ψάχνεις το γιατί.

Quote:

---

Originally Posted by Noctis

@Nefeli28 δεν μου εχεις πει ομως αν εσυ τον αγαπας και αν εχεις ελκη. Ειναι σημαντικο αυτό. Πες μας πρωτα για την πλευρά σου. Επίσης όταν λες τον παρακαλας να ειναι πιο καλος μαζι του, πες μας λιγο πιο συγκεκριμενα πως φερεται. Δουλεύει πολλές ώρες; Είχατε θεματα απιστιας η καποια εξαρτηση τζόγος η οτιδηποτε;

---

Καταρχάς ναι εγώ τον αγαπάω. Γι αυτό είμαι μαζί του και γι αυτό τον επέλεξα.
Πάντα τον αγαπούσα και περάσαμε πολλές δυσκολίες για να είμαστε μαζί. Όχι δεν έχουν παίξει απιστίες ούτε τζόγος ούτε τίποτα τέτοιο.
Τουκαχιστον που να γνωρίζω, γιατί ποτε δρν ξέρεις τελικά.
Όταν λέω ότι τον παρακαλάω να είναι καλος εννοώ ακριβώς αυτό με αυτές τις λέξεις. Του λέω: σε παρακαλώ μπορείς να είσαι χωρίς νεύρα και χωρίς θυμό; Μπορείς να μου δείχνεις περισσότερο τα συναισθήματα σου και να είσαι πιο γλυκός απέναντι μου;
Πάντα μα πάντα απαντάει ναι , ότι θα προσπαθήσει και ότι έχω δίκιο. Αλλά δυστυχώς δεν κάνει τίποτα γιατί δεν μπορεί.
Έχει συνέχεια νεύρα για όλα τα πράγματα κάτι το οποίο του λένε και τα παιδιά τώρα που μεγάλωσαν όλη την ώρα. Τον παρακαλάνε και αυτά να μην έχει νεύρα και θυμό και εκείνος λέει πως δεν έχει. Δεν αντιλαμβάνεται καν την κατάσταση του.
Επίσης είναι ειρωνας και μιλάει αρνητικά για όλους και για όλα. Τους κατακρίνει όλους και βλέπει σε όλα κάτι κακό.
Βριζει τους γονείς μου και τους δικούς του γονείς όλη την ώρα, του φταίνε οι πάντες και δεν αντέχει κανέναν εκτός από τον εαυτό του που πολύ φοβάμαι ότι ούτε αυτόν αντέχει.
Λείπει συνέχεια από το σπίτι από το πρωί μέχρι το βράδυ που είναι στη δουλειά.
Έχει καραμέλα το γεγονός ότι έχει πολλή δουλειά και δεν προλαβαίνει το οτιδήποτε άλλο.
Τα παιδιά παραπονιούνται ότι δεν τους δίνει σημασια και ότι δεν εκφράζεται συναισθηματικα απέναντι τους. Θεωρούν ότι το μόνο που κάνει είναι ότι εκείνος πληρώνει κι εγώ καλύπτω τα υπόλοιπα…σπίτι, δουλειές, συναισθηματικα και ψυχικά να είμαι κοντα τους κλπ.

Δεν ακούγεται καμμενη περίπτωση. Ισως τον εχει καψει η δουλειά του. Είναι οκ με βαρος και εξετασεις αιματος;
Ισως οντως να βοηθουσε αν πηγαινατε σε καποιον συμβουλο γαμου. Γιατι μη νομιζεις ολο αυτο που περιγραφεις σε μεγαλο βαθμο ειναι και burn out. Σεξ κανετε;

Quote:

---

Originally Posted by mantelas nelson

Θα σου πρότεινα να μην αναλύεις την συμπεριφορά του και όσο μπορείς να μην την αφήνεις να σε επηρεάζει.
Αυτός είναι, δεν πρόκειται να αλλάξει, ούτε να σου δώσει κάτι άλλο. Δεν είναι δικό σου το λάθος, δεν είναι δική σου δουλειά να ψάχνεις το γιατί.

---

Ναι αυτό πιστεύω κι εγώ πλέον. Πως δεν πρόκειται να αλλάξει. Κι αφού δεν μπορώ να χωρίσω για οικονομικούς λογους τι άλλο μένει να κάνω από το να μην του δίνω σημασια και να μη με ενοχλεί πια που δεν με αγαπάει και δεν δίνει πράγματα στη σχέση μας; Ποια σχέση δηλ;;; Την ανύπαρκτη…

Quote:

---

Originally Posted by Noctis

Δεν ακούγεται καμμενη περίπτωση. Ισως τον εχει καψει η δουλειά του. Είναι οκ με βαρος και εξετασεις αιματος;
Ισως οντως να βοηθουσε αν πηγαινατε σε καποιον συμβουλο γαμου. Γιατι μη νομιζεις ολο αυτο που περιγραφεις σε μεγαλο βαθμο ειναι και burn out. Σεξ κανετε;

---

Όπως ειπα και πριν όχι δεν κάνουμε σεξ.
Και είναι υπέρβαρος τρωει ακατάπαυστα και το βγάζει όλο το άγχος στο φαγητό.
Έχει πολύ άγχος με τη δουλεια του.

Quote:

---

Originally Posted by Nefeli28

Όπως ειπα και πριν όχι δεν κάνουμε σεξ.
Και είναι υπέρβαρος τρωει ακατάπαυστα και το βγάζει όλο το άγχος στο φαγητό.
Έχει πολύ άγχος με τη δουλεια του.

---

Επειδή τα περασα με τον παρερα μου ολα αυτα, σε εμφραγμα καταληγουν μαζεψε το οσο μπορείς και άμεσα. Δες πίεση με καρδιολογο, εξετασεις σε μικροβιολογο και βοηθησε τον αλλιως δεν θα παει καλα.
Επίσης πηγαίντε σε ψυχολόγο. Αν ειναι δεκτικος στο να ερθετε σε επαφη προσπαθησε να τον προσεγγισεις και έτσι.

Νεφέλη,

Επειδή είσαι ακόμα νέα γυναίκα και δεν μπορείς να αφήσεις τα χρόνια να περάσουν από μπροστά σου μένοντας σε έναν αποστειρωμένο γάμο, θα σου πρότεινα να χωρισεις. Υπάρχουν οι δικοί σου γονείς ή αδέρφια που θα μπορούσαν να σε βοηθήσουν για αρχή;; Μέχρι να ορθοποδήσεις; Θα πρότεινα και τον συμβουλο γάμου αλλά αφού όπως λες πήγατε σε ψυχολόγο και δεν υπήρξε κάποια εξέλιξη, καλύτερα να χωρίσετε τους δρόμους σας. Τα παιδιά τι ηλικίες έχουν;;

Quote:

---

Originally Posted by Noctis

Επειδή τα περασα με τον παρερα μου ολα αυτα, σε εμφραγμα καταληγουν μαζεψε το οσο μπορείς και άμεσα. Δες πίεση με καρδιολογο, εξετασεις σε μικροβιολογο και βοηθησε τον αλλιως δεν θα παει καλα.
Επίσης πηγαίντε σε ψυχολόγο. Αν ειναι δεκτικος στο να ερθετε σε επαφη προσπαθησε να τον προσεγγισεις και έτσι.

---

Δεν ξέρω αν έγινα κατανοητή αλλά ΟΛΑ τα χρόνια προσπαθώ να σταθώ δίπλα του σε όλα και να κάνω πως όλα είναι καλά. Πήγαμε σε ψυχολογο, κάναμε τα πάντα. Τις εξετάσεις του τις προσέχει και πάει και στους γιατρούς τακτικά. Δρν είναι εκει το πρόβλημα.
Το θέμα είναι συναισθηματικό.
Κι εκει εγώ έχω κουραστεί παρα μα παρα πολύ να προσπαθώ. Δεν γίνεται να προσπαθεί μόνο ένας σε αυτά τα πράγματα.

Quote:

---

Originally Posted by Renia

Νεφέλη,

Επειδή είσαι ακόμα νέα γυναίκα και δεν μπορείς να αφήσεις τα χρόνια να περάσουν από μπροστά σου μένοντας σε έναν αποστειρωμένο γάμο, θα σου πρότεινα να χωρισεις. Υπάρχουν οι δικοί σου γονείς ή αδέρφια που θα μπορούσαν να σε βοηθήσουν για αρχή;; Μέχρι να ορθοποδήσεις; Θα πρότεινα και τον συμβουλο γάμου αλλά αφού όπως λες πήγατε σε ψυχολόγο και δεν υπήρξε κάποια εξέλιξη, καλύτερα να χωρίσετε τους δρόμους σας. Τα παιδιά τι ηλικίες έχουν;;

---

Υπάρχουν οι γονείς μου και η αδερφή μου που θα μπορούσαν ίσως να βοηθήσουν.
Τα παιδιά είναι 12 και 15.
Πάνω στην εφηβεία δηλαδή…

Φαίνεται νά μήν έχει συναισθηματική νοημοσύνη δηλαδή... όταν δεν μπορεί νά αντιληφθεί κάν πότε χρειάζεσαι ψυχ. Υποστήριξη από τόν ίδιο.. ή πότε σέ στεναχωρεί κάτι..

Μπορεί όντως να αγχώνεται από τή δουλειά τόσο πολύ που ξεσπά έτσι, σέ εσάς μίας καί είστε οι κοντινοί τού. Αλλά πάντα έτσι ήταν;;

Αλλά εδώ μας λές οτι δεν υπάρχει συναίσθημα, δεν υπήρχε καί ποτέ, δεν είναι τρυφερός..
Καί εγώ θά στεναχωριομουν πολύ και μαλλον θά χωριζα.[emoji17]

Από τήν άλλη δεν μπορούμε νά σού πούμε εμείς πώς να πράξεις, μήπως εσύ μόνη Με βοήθεια ψυχολόγου νά βρείς καί νά βοηθηθεις κάπως;

Quote:

---

Originally Posted by Nefeli28

Υπάρχουν οι γονείς μου και η αδερφή μου που θα μπορούσαν ίσως να βοηθήσουν.
Τα παιδιά είναι 12 και 15.
Πάνω στην εφηβεία δηλαδή…

---

Ωραία. Έχεις συζητήσει λοιπόν μαζί τους το πρόβλημά σου; Πιστέυω οτι θα σε στηρίξουν. Δεν σου κρύβω οτι θυμωσα οταν σε άφησε να πας μόνη σου στην κλινική σε μια τόσο ευάλωτη στιγμή της ζωής σου. Και επειδή λοιπόν είναι κατασκευαστικό το θέμα όπως λες και δεν πρόκειται να αλλάξει ίσως είναι καλύτερα να χωρίσεις. Γιατί θα μαραθείς ακόμη περισσότερο και πιστεύω οτι τα παιδιά είναι σε μια κατάλληλη ηλικία για να καταλάβουν τους λόγους της απόφασής σου.

Quote:

---

Originally Posted by ladybird12

Φαίνεται νά μήν έχει συναισθηματική νοημοσύνη δηλαδή... όταν δεν μπορεί νά αντιληφθεί κάν πότε χρειάζεσαι ψυχ. Υποστήριξη από τόν ίδιο.. ή πότε σέ στεναχωρεί κάτι..

Μπορεί όντως να αγχώνεται από τή δουλειά τόσο πολύ που ξεσπά έτσι, σέ εσάς μίας καί είστε οι κοντινοί τού. Αλλά πάντα έτσι ήταν;;

Αλλά εδώ μας λές οτι δεν υπάρχει συναίσθημα, δεν υπήρχε καί ποτέ, δεν είναι τρυφερός..
Καί εγώ θά στεναχωριομουν πολύ και μαλλον θά χωριζα.[emoji17]

Από τήν άλλη δεν μπορούμε νά σού πούμε εμείς πώς να πράξεις, μήπως εσύ μόνη Με βοήθεια ψυχολόγου νά βρείς καί νά βοηθηθεις κάπως;

---

Φυσικά και δεν θα πείτε εσείς πως θα πράξω και τι θα κάνω. Δεν ξεκίνησα με αυτή την προοπτική το θέμα μου.
Ήθελα απλά να το μοιραστώ μαζί σας και να ακούσω τη γνώμη σας.

Ναι θέλω νά πω εσύ ξέρεις καλύτερα από όλους πώς είναι όλο αυτό που περνάς , εννοείτε οι υπόλοιποι νά ακούσουμε και νά πούμε τή γνώμη μας.
Κάλο κουράγιο εύχομαι καί νά πάρεις τήν καλύτερη απόφαση για εσένα καί την οικογένεια σού.

Quote:

---

Originally Posted by Nefeli28

Δεν ξέρω αν έγινα κατανοητή αλλά ΟΛΑ τα χρόνια προσπαθώ να σταθώ δίπλα του σε όλα και να κάνω πως όλα είναι καλά. Πήγαμε σε ψυχολογο, κάναμε τα πάντα. Τις εξετάσεις του τις προσέχει και πάει και στους γιατρούς τακτικά. Δρν είναι εκει το πρόβλημα.
Το θέμα είναι συναισθηματικό.
Κι εκει εγώ έχω κουραστεί παρα μα παρα πολύ να προσπαθώ. Δεν γίνεται να προσπαθεί μόνο ένας σε αυτά τα πράγματα.

---

γιατι προσπαθεις τοσο πολυ;
το ξερω, ειναι χαζη η ερωτηση και η απαντηση ειναι οτι τον αγαπας, οτι θες να δουλεψει η σχεση σας κλπ κλπ.
με το ζορι δεν γινεται ομως...
ουτε γινεται απο την μια μερια. πρεπει να προσπαθεις, να βλεπεις ανταποκριση και μετα να συνεχιζεις.
ακριβως οπως με την επικοινωνια.
ακριβως οπως και με ολες τις σχεσεις.
κανεις δεν φιαχνει , ουτε κραταει μονος του μια σχεση.
οχι γιατι ειναι κατι ηρωικο. απλα επειδη, ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ. θελουν συναινεση οι σχεσεις.

λες οτι το προβλημα σου ειναι το οικονομικο, αλλα δνε νομζιω οτι ειναι, γιατι αν ηταν ΜΟΝΟ αυτο το προβλημα, θα καθοσουν τυπικα στον γαμο, χωρις να σκας ουτε για συναισθημα , ουτε για επαφη, οπως κανουν πολλοι σε λευκους γαμους...
με το ζορι, δεν λειτουργει μια σχεση.
ξερω απο παλιο σου μηνυμα οτι δεν αντεχεις να κανεις παραλληλη ζωη για να εισαι καλα, πχ γκομενο.
μπορει ομως να κανει εκεινος, αφου δεν κανει καμια προσπαθεια για τους δυο σας.
δε νομιζω ενας ανδρας απο τα 40 του η δεν ξερω ποτε απομακρυνθηκατε, να μενει ανεραστος χωρις να προσπαθει ουτε με την γυναικα του.
εκεινος ισως τα εχει λυσει αλλου και εχει κατεβασει ρολα μαζι σου.
η τοση πολλη δουλεια του , μπορει να καλυψει οποιεσδηποτε κινησεις.
με τα τοσα νευρα , μπορει να ξεσπαει τις ενοχες του, η το οτι καθεται εκει, αντι να σηκωθει να φυγει αφουδ εν συνεννοειστε.
η κατεβασε κι εσυ, η χωρισε.
εφοσον ειναι ευκαταστατος, που ξερεις οτι δεν θα σε συντηρει; ρωτα τον.
πες του, αν χωρισετε θα μπορει να σε στηριξει οικονομικα μεχρι να ορθοποδησεις στις δουλειες σου;
αν σου πει οχι, προτεινε του τον λευκο γαμο. ωστε να προχωρησεις κι εσυ, χωρις τις ενοχες της εξαπατησης.

να σου πω την αληθεια δεν σε πολυ πιστευω. υπολογιζω οτι με καποιον τροπο τον εχεις πρηξει. για αυτο και δεν θελει να εχει γεν επαφες μαζι σου.δηλαδη ερχετε κουρασμενος απο την δουλεια που τον εχουν σκασει ολοι και ολα και μετα εχει και εσενα κτλ κτλ
ομως εαν δεν ειναι επιθετικος μαζι σου και δεν χειροδικει πιστευω οτι μπορειτε πολυ να βελτιωσετε την σχεση σας.
να πατε σε συμβουλο γαμου. οχι ψυχολογο.

Με κάποιον τρόπο τον έχει πρήξει;;;
[emoji1751][emoji1751][emoji1751][emoji1751][emoji1751]
Καί δηλαδή αυτός έχει νευρα δεν είναι τρυφερός καί θ;επειδή βγάλουμε τώρα ότι φταίει η κοπέλα γιατί αυτή τόν έχει "πρήξει" ;;
[emoji1751][emoji1751][emoji1751][emoji1751][emoji1751]

Quote:

---

Originally Posted by nikos2

να σου πω την αληθεια δεν σε πολυ πιστευω. υπολογιζω οτι με καποιον τροπο τον εχεις πρηξει. για αυτο και δεν θελει να εχει γεν επαφες μαζι σου.δηλαδη ερχετε κουρασμενος απο την δουλεια που τον εχουν σκασει ολοι και ολα και μετα εχει και εσενα κτλ κτλ
ομως εαν δεν ειναι επιθετικος μαζι σου και δεν χειροδικει πιστευω οτι μπορειτε πολυ να βελτιωσετε την σχεση σας.
να πατε σε συμβουλο γαμου. οχι ψυχολογο.

---

Αν τον είχε πρήξει, πρώτος αυτός θα είχε φύγει, αφού έχει το πάνω χέρι στα οικονομικά και θα της είχε φορτώσει και δύο παιδιά. Μπορείς να μη λες λαλακίες σε κάποιον που μοιράζεται τα προβλήματα του; Γιατί δεν πας να παίξεις με το playstation σου;

Quote:

---

Originally Posted by Remedy

αν σου πει οχι, προτεινε του τον λευκο γαμο. ωστε να προχωρησεις κι εσυ, χωρις τις ενοχες της εξαπατησης.

---

Οι μόνοι λευκοί γάμοι που έχω δει να δουλεύουν είναι
1) Gay άνδρας - γυναίκα που πουλάει ωάρια και βιτρίνα
2) Για χαρτιά μόνιμης παραμονής - εργασίας σε κάποια χώρα

Όλοι οι άλλοι δεν είναι λευκοί, λείπει το στοιχείο της συναίνεσης, είναι απλά άρνηση πραγματικότητας.

Quote:

---

Originally Posted by mantelas nelson

Γιατί δεν πας να παίξεις με το playstation σου;

---

καλη ιδεα!!

Quote:

---

Originally Posted by nikos2

να σου πω την αληθεια δεν σε πολυ πιστευω. υπολογιζω οτι με καποιον τροπο τον εχεις πρηξει. για αυτο και δεν θελει να εχει γεν επαφες μαζι σου.δηλαδη ερχετε κουρασμενος απο την δουλεια που τον εχουν σκασει ολοι και ολα και μετα εχει και εσενα κτλ κτλ
ομως εαν δεν ειναι επιθετικος μαζι σου και δεν χειροδικει πιστευω οτι μπορειτε πολυ να βελτιωσετε την σχεση σας.
να πατε σε συμβουλο γαμου. οχι ψυχολογο.

---

Αν δεν έχεις να πεις κάτι σοβαρό, μη μιλάς καλύτερα.

Αν σκέφτεσαι πάντως να κάνεις κάποια σχέση, εντός γάμου, είμαι διαθέσιμος. Οικονομικά ανεξάρτητος, με πολλά ενδιαφέροντα, στέκομαι καλά για την ηλικία μου, δε με ενδιαφέρει το σεξ, μη σου έρθει και απότομο. Μου αρέσουν η jazz, η αστρονομία, η ξυλογλυπτική και οι μπύρες.

Quote:

---

Originally Posted by mantelas nelson

Αν σκέφτεσαι πάντως να κάνεις κάποια σχέση, εντός γάμου, είμαι διαθέσιμος. Οικονομικά ανεξάρτητος, με πολλά ενδιαφέροντα, στέκομαι καλά για την ηλικία μου, δε με ενδιαφέρει το σεξ, μη σου έρθει και απότομο. Μου αρέσουν η jazz, η αστρονομία, η ξυλογλυπτική και οι μπύρες.

---

Και εγώ είμαι διαθέσιμος, μου αρέσει η πυγμαχία, η κλασική μουσική, τα ταξίδια και οι άντρες

Quote:

---

Originally Posted by Noctis

Και εγώ είμαι διαθέσιμος, μου αρέσει η πυγμαχία, η κλασική μουσική, τα ταξίδια και οι άντρες

---

Δεν πιστεύω να είσαι κρυφοstraight?
Δε θέλω ανταγωνισμό με την Νεφέλη28

Quote:

---

Originally Posted by mantelas nelson

Δεν πιστεύω να είσαι κρυφοstraight?

---

κρυφογκει ειμαι χαχαχαχα