Παιδιά εδώ και 3-4 μέρες αισθάνομαι να ζεσταινομαι πολύ, να καίω, να καίει το πρόσωπο μου. Δεν έχω πυρετό, βάζω θερμόμετρο κ δειχνει φυσιολογικη θερμοκρασία. Τι μπορεί να συμβαίνει? Κι όχι όλες τις ώρες της μέρας, κάποιες στιγμές.
Printable View
Παιδιά εδώ και 3-4 μέρες αισθάνομαι να ζεσταινομαι πολύ, να καίω, να καίει το πρόσωπο μου. Δεν έχω πυρετό, βάζω θερμόμετρο κ δειχνει φυσιολογικη θερμοκρασία. Τι μπορεί να συμβαίνει? Κι όχι όλες τις ώρες της μέρας, κάποιες στιγμές.
Δεν νομίζω ότι είναι κάτι.Το παθαινω κ εγώ μερικές φορές όταν έχω ένταση ή αγχος.
Ερώτηση προς τις γυναίκες του γκρουπ: έχει μήπως να κάνει και με τον κύκλο της περιόδου? Πρώτη φορά που στις 20-21 μέρες έχω σημάδια περιόδου. Πάντα ο κύκλος μου είναι σταθερός στις 28 μέρες. Λέτε να παίζει ρόλο κι αυτό?
Παρε πρωτεινεσ πριν να ειναι αργα
Τι εννοείς?
Η περίοδος έχει πολλά.Εξαψεις, πονοκέφαλους, κράμπες, πρήξιμο, ακμή, ναυτίες κλπ.Μπορει να είναι κ από αυτό ναι
Γνωστή μου φοβία το HIV... Συνέδεσα τα συμπτώματα αυτά μετά από ένα περιστατικό (κλασσικά τραβηγμένο) που έγινε πριν 3 εβδομάδες.. Κι επειδή διάβασα ότι τα πρώτα συμπτώματα είναι μετά από 3 εβδομάδες... Δεν ήθελα και πολύ.. Είχα μια πολυυυυυ μικρή ενόχληση στο λαιμό, σαν κάποια ιωσουλα να με τριγυρνουσε, κάτι ψιλά από πονοκέφαλο κι αυτη την αίσθηση καυσου κάποιες στιγμές της ημέρας. Γιαυτό μου μπήκαν πάλι αυτές οι κωλοσκεψεις. Δε θα ηρεμήσουμε ποτέ.
Το σκέφτομαι κ εγώ αυτό.Οτι δεν θα ηρεμήσουμε ποτέ.Τσεκαρω συνεχεια γεύση, όσφρηση κλπ μην έχω κόλλησει κορονοιο γιατί είμαι έγκυος.Παιρνεις κάποια αγωγή;
Το πιο πιθανο ειναι να ειναι ορμονικο, αλλα μπορει και να παθαινεις κριση πανικου
νομιζω πρεπει να το πεις στον γιατρο σου γιατι εαν ειναιι ορμονικο, κατι το οποιο και εγω πιστευω τοτε μπορει να εχεις προβληματα στην εγκυμοσυνη
Δε σκοπεύω να μείνω έγκυος ξανά...
Να πω τι περιστατικό μου συνέβη κ αγχώνομαι τωρα: όσο ήμουν διακοπές δυστυχώς μου ήρθε περίοδος. Πήγα κάποια στιγμή σε μια τουαλέτα να αλλάξω κ αφού αλλαξα είδα μια μεγάλη στάμπα από αίμα στο πάτωμα. Στην αρχή πίστεψα ότι ήταν δικό μου, και λερωσα καθώς άλλαζα. Έφυγα κ είδα στα πλαϊνά από τις σαγιονάρες μου κάτι πιτσιλιές και κάνα δυο κόκκινες πιτσιλιές χαμηλά στο πλάι από τις πατούσες μου. Τα καθάρισα κ μετά μου μπήκε η ιδέα μήπως ήταν αίμα αλλουνου. Κ φρίκαρα γιατί πίσω στα πόδια μου (λίγο ψηλά, στο ύψος του αστραγάλου) μου χαν κάνει πληγή τα παπούτσια. Βέβαια η πληγή ήταν ένα ξεφλούδισμα που έγινε Τετάρτη βράδυ κ λογικά μέχρι Κυριακή μεσημέρι θα χε κλείσει απλά ήταν κόκκινο το σημείο που είχε τριφτει με το παπούτσι. Και έκανα τρελό συνειρμό μήπως στο πίσω μέρος του ποδιού μου πετάχτηκε καμία πιτσίλια αίμα κ ήταν αλλού. Βέβαια δεν είδα στο πίσω μέρος της σαγιονάρας πιτσιλιές, μόνο στα πλαϊνά και από τις δυο σαγιονάρες, κάτι που με κάνει να πιστεύω ότι από μένα ήταν το αίμα που έπεσε ανάμεσα στα πόδια μου και λερωσα. Στο τέλος θα φρικάρω ακόμα και με το δικό μου αίμα.
Παιδιά σας φαίνεται πολύ κουλό αυτό που γράφω?
Κουλο δεν μου φαινεται γιατι παλια ετρωγα ακριβως τις ιδιες παραλογες φρικες. Πωπω ειμαστε πολλοι τελικα. Αυτα τα ξεπερασα βεβαια πλεον
Δικο σου ηταν το αιμα 100% αν εισαι αδιαθετη και καθεσαι ορθια να αλλαξεις συμβαινει παντα. Ειδικα εαν ειχες ουρησει την ιδια στιγμη, οπως σηκωθηκες ειναι λογικο να συμβει.
Επισης ας παρουμε το τραβηγμενο σεναριο οτι ηταν το αιμα αλλου, δεν ζει ο ιος πολυ ωρα εξω απο το σωμα και επισης δεν θα λερωνοσουν τοσο, πως να βρεθει απο το πατωμα αιμα πανω στις πατουσες η τον αστραγαλο σου; και τελος η πληγη σου δεν ηταν φρεσκια, δεν ετρεχε αιμα δλδ
Λέω έτσι όπως πάτησα πάνω στο αίμα (ήταν κάποια ποσότητα) μήπως πετάχτηκε πιτσίλια λίγο ψηλότερα. Αλλά από την άλλη δε νομίζω να υπήρχε ανοιχτή πληγή γιατί απλά είχε τριφτει το δέρμα εκεί κ φαινόταν το σημείο κόκκινο. Κ είχε πάνω από 3 μέρες που με χτύπησε το παπούτσι, δε θα είχε κλείσει? Πήγα κ θάλασσα ενδιάμεσα, ξέρω γω?
Ποσο χρονων εισαι περιπου; μηπως αυτες οι εξαψεις οφειλονται στο οτι μπορει να μπαινεις κλιμακτήριο;
Μπορει να ειναι και πανικος βεβαια απ αυτα που σκεφτεσαι για τον HIV. Δικο σου ηταν το αιμα 100%
Δεν γινεται να βρεθηκε πανω σου απο το πατωμα. Απλα οπως αλλαζες λερωσες χωρις να το καταλαβεις. Σε ολες μας εχει συμβει!
Επισης την ωρα που μπηκες στην τουαλετα θα ηταν σχεδον αδυνατο να μην παρατηρησεις οτι το πατωμα ειχε αιματα
Αυτό σκέφτομαι κι εγώ. Ήταν μεγάλη στάμπα από αίμα. Να πετάχτηκε ψηλά στο ύψος του αστραγάλου καθώς πάτησα με τη σαγιονάρα λέω. Και να μπήκε στην πληγή. 46 είμαι. Το σκέφτηκα γιατί έχω αυτές τις μέρες κ κάτι λιγα σημάδια περιόδου 1 εβδομάδα νωρίτερα, πράγμα περίεργο. Μου χει ξανασυμβεί βέβαια να νιώθω να ζεσταινομαι και να ψάχνω την κρύα μεριά του κρεβατιού να δροσιστώ ή να ακουμπάω ένα κρύο ποτήρι στα μάγουλα μου για δροσιά. Απλά είχα κι ένα ας πούμε ίχνος ενόχλησης στο λαιμό κι έτσι τα συνδύασα κ φρίκαρα.
Ισως πρεπει να επισκεφτεις τον γυναικολογο σου, μπορει σιγα σιγα να μπαινεις σε αυτη την φαση.
Εγω παντως το αποκλειω να ηταν ηδη εκει και να σε πιτσιλισε
Δεν ξέρω, από την Τετάρτη κ μετά νιώθω αυτή την εσωτερική ζέστη. Και αγχώνομαι γιατί είχα διαβάσει ότι τα πρώτα συμπτώματα φαίνονται 2-3 εβδομάδες μετά σαν γρίπη. Αλλά αυτά που εχω τώρα δεν είναι πολύ ήπια? Από την άλλη, σε πληγή σαν αυτή που ξεφλουδιζει το δέρμα χωρίς να ματώσει, σε 3 μέρες δε θα ταν δύσκολο να μπει κάτι από το δέρμα? Ήταν κόκκινη βέβαια.
Ακου σε με, σε καταλαβαινω απολυτα γιατι οπως σου ειπα τα εχω περασει και εγω. Προσπαθησε ομως να σκεφτεις λογικα. Ολα αυτα ειναι παραλογα για τους λογους που σου ανεφερα.
Αν ηταν αιμα αλλου θα το εβλεπες απο την αρχη
Και πες πως ηταν. Θα πρεπει αυτη η κοπελα να ηταν φορεας που δεν παιρνει αγωγη, και να ερθει το δικο της αιμα σε επαφη με το δικο σου, σε επαρκη ποσοτητα ωστε να σου μεταφερει ιικο φορτιο και μαλιστα ολα αυτα να εχουν γινει μεσα σε ελαχιστα λεπτα γιατι οταν ο ιος ερθει σε επαφη με τον αερα η το νερο κλπ αδρανοποιειται, δεν ζει εξω απο το σωμα
Σε ευχαριστώ για τα λόγια σου κ την φωνή της λογικής που αυτή τη στιγμή την χρειάζομαι. Το αίμα φαινόταν νωπό. Ίσως έπεσε τη στιγμή που έβγαλα το ταμπον μου κ μέχρι να βάλω το καινούργιο. Αλλά δεν το κατάλαβα. Μετά το είδα. Σκέφτομαι επειδή είδα πιτσιλιές στα εσωτερικά πλαινα από τις σαγιονάρες ότι πρέπει μάλλον να έπεσε από μένα. Παρολαυτα δε μπορώ να ηρεμήσω όσο έχω αυτές τις εξάψεις και λίγο τον λαιμό μου
Δεν εχεις τπτ, στο υπογραφω!
Οι εξαψεις ειναι παρα πολυ συχνο συμπτωμα εμμηνοπαυσης και προεμμηνοπαυσης. Ειναι επισης πολυ συχνο συμπτωμα πανικου
Συμπτωμα hiv δεν ειναι. Προσπαθησε να κανεις πραγματα που σε ευχαριστουν και σε μια δυο εβδομαδες θα το εχεις ηδη ξεχασει.
Οπως ειχαμε αναφερει και σε αλλο ποστ, ο HIV σιγα σιγα εξαφανιζεται απο τον γενικο πληθυσμο και οι περισσοτεροι φορεις ειναι τοξινομανεις, ιεροδουλες κλπ.
Ποιες οι πιθανοτητες λοιπον να εχεις κολλησει απο κατι τετοιο; καμια! Ηρεμησε κ ολα θα πανε καλα!
Αχ τι να πω μακάρι! Τρέμω μην παρουσιάσω τίποτα τις επόμενες μέρες!
Τώρα ξέρεις που σκαλώσα? Στο οτι τα ηλεκτρονικά θερμόμετρα δεν είναι πολύ αξιόπιστα και συνήθως λένε παρακάτω. Κι αν αυτά τα 36,8 που έδειχνε τα βράδια σε μένα ήταν 37,5 και γενικότερα έχω δέκατα αυτές τις μέρες?? Από τι μπορεί να είναι γιατί οι εξάψεις συνήθως δεν είναι σε όλο το σώμα αλλά στο επανω μέρος.
Μια χαρά δείχνουν τα ηλεκτρικά θερμόμετρα.επισης αν το αίμα ήταν αλλού θα το είχες δει μπαίνοντας. Μόνη σου λες ήταν μεγάλη στάμπα άρα θα το είχες προσέξει μπαίνοντας στην τουαλέτα. Ξέρω πόσο δύσκολο είναι να το ελέγξεις. Όλοι το ίδιο περνάμε. Απλά προσπάθησε όσο μπορείς να ηρεμήσεις.
Αστα τα ίδια νιώθω κι εγώ. Έχω καιρό τώρα που νιώθω να ζεσταίνομαι υπερβολικά και φυσικά το μυαλό μου πάει πάντα στον HIV.
Εφίδρωση, εξάψεις κλπ….
Η λογική μου επικρατεί τον τελευταίο καιρό κατά πολύ, αλλά υπάρχουν στιγμές που υποκύπτω στον «πειρασμό» να σκεφτώ τις γνωστές μαλακιες.
Διάβασα όλα αυτά που έγραψες και είναι όλα μαλακιες του μυαλού σου. Δεν υπάρχει καμία περίπτωση να έχεις κολλήσει κάτι.
Και αλλουνου να ήταν το αίμα που δεν ήταν, δεν ζει ο ιός στο εξωτερικό περιβάλλον και δεν κολλάει τόσο εύκολα. Βγάλτο από το μυαλο σου όσο δύσκολο και να είναι. Ξέρω πολύ καλά ότι είναι βασανιστικό….
Αλλά ο μόνος τρόπος να πας παρακάτω είναι να αφήσεις τη σκέψη να υπάρχει κι όσο γίνεται να μην της δίνεις σημασια.
Το μυαλό σου είναι ο εχθρός….
Όπως και το δικό μου.
Εγώ που φοβάμαι μήπως κόλλησα από το τσεκποιντ που πήγα να εξεταστω;;;; Άνοιξα και θέμα σχετικό και έχω γράψει τόσε φορές στο παρελθόν γι αυτό….
Ναι Νεφέλη μου, το ξέρω, τα έχω δει τα ποστ σου. Φυσικά και σε καταλαβαίνω. Μόνο εμείς μπορούμε να καταλάβουμε πως νιώθει ο άλλος που το περνάει αυτό. Ζεσταινομαι πολύ από την Τετάρτη που πέρασε, έλειψα και πσκ και πάλι ένιωθα στιγμες να ζεσταινομαι πολύ, να καιει το πρόσωπο μου και λέω μπας και από Παρασκευή ως Κυριακή που δε μετρήθηκα να είχα δεκατα και να μην τα μέτρησα επειδή δεν είχα θερμομετρο? Τώρα πήρα και υδραργύρου, πριν που ένιωσα πάλι να ζεσταινομαι έδειξε 36,5 αλλά το άφησα 3 λεπτά. Τώρα χωρίς να ζεσταινομαι το άφησα παραπάνω λεπτά και έδειξε 36,9. Λες πριν αν το άφηνα πιο πολύ ώρα να έδειχνε πάνω από 37?
Μια χαρα λειτουργουν τα ηλεκτρονικα. Δεν σου ριχνουν μιση μονοδα τον πυρετο. Επισης το βραδυ ειναι φυσιολογικο να εχεις μεχρι 37.1 γιατι βγαινει η κουραση της ημερας.
Ναι πολύ πιθανό. Ξέρω ότι είναι παράλογο πολύ, ακόμα λέω και αλλουνού αίμα να ήταν, θα πετάχτηκε επειδή πάτησα πάνω του τόσο ψηλά και θα μπήκε ακριβώς σε κείνο το σημείο που με χτύπησαν τα παπούτσια? Δλδ με τόση ακρίβεια? Κι έπειτα το ξεφλούδισμα που είχε γίνει πριν 3 μέρες δε θα είχε κλείσει/σχηματίσει ένα προστατευτικο στρώμα για τα μικρόβια? Ακόμα κι αν ήταν κόκκινο το δέρμα εκεί.
Ούτε θα πετάχτηκε τόσο ψηλά το αίμα, ούτε πήγε με χειρουργική ακρίβεια στην πληγή που δεν ήταν ακριβώς πληγή ούτε τίποτα. Αυτά είναι σενάρια επιστημονικής φαντασίας που τα κάνει το σκατοκεφαλο μας για να βασανιζόμαστε.
Τίποτα δεν έπαθες. Όταν ακούω τις ιστοριες απέξω ξέρω και βλέπω το παράλογο του πράγματος….
Στον εαυτό μας γιατί δεν το βλέπουμε το παράλογο ενώ στους άλλους το βλέπουμε?
Πολύ καλη ερώτηση. Ενδεχομένως γιατί η λογική μας υπάρχει, απλά λειτουργεί όταν δεν αφορά τους εαυτούς μας. Και είναι τόσο άδικο αυτό. Να χάνουμε τόσο χρόνο από τη ζωή μας σκεπτόμενοι αυτές τις παπαριες.
Μας έχει κολλήσει μια αρρώστια στο κεφάλι και όλα τα συνδέουμε με αυτήν. Παθαίνουμε συμπτώματα, μας συμβαίνουν επιστημονικής φαντασίας περιστατικά κλπ…
Τραγικό. Όσο διαβάζω αυτά που γράφεις βλέπω τον εαυτό μου απέξω. Και μου φαίνονται τόσο τραβηγμένα και παράλογα όλα….
Πόσο δίκιο έχεις. Πόσο σε καταλαβαίνω. Γιατί έχουμε κολλήσει έτσι. Σωληνοποιηση της σκέψης λέγεται αυτό μου είπε ένας ψυχίατρος. Δλδ βλέπεις μόνο αυτό που φοβάσαι, κι ας γκρεμίζεται ο κόσμος γύρω σου
Γειά σας κι από μένα. Έτσι που το διαβάζω μου έμοιασε πολύ παράλογο διαβάζοντας το. Όμως έχω φάει κι εγώ κάτι τέτοιες φρίκες που να στα λέω. Καταλαβαίνω απόλυτα τι άγχος σου και έχεις άγχος πάρα πολύ από αυτό αυτή τη στιγμή. Και ούτε σε κοροϊδεύω ούτε σε χλευαζω ούτε το βρίσκω γελοίο η υπερβολικό. Και όποιος κι αν σου πει τι αντίθετο είναι βλακας. Στα λέω αυτ αγιατι ξέρω όλοι με κορόιδευαν και με έλεγαν άρρωστη φοβικη και όλο εμμονές έχω κια τέτοιες βλακειες. Κανείς δεν με καθησυχάζε. Έχεις τρομερό άγχος και είσαι εσύ που έχεις το άγχος και κάνεις άλλος. Λοιπόν σίγουρα το αίμα ήταν δικό σου 100%. Όπως το περιγράφεις δεν μπορεί να ήταν αλλού. Αλλά αν αυτό δεν σε ηρεμεί πρέπει να βρούμε τι θα σε ηρεμήσει. Γιατί ξέρω τι είναι να τρως τέτοιες φρίκες. Βασανιστήριο. Δεν βρίσκεις ηρεμία πουθενά. Εγώ σήμερα ας πούμε έχω τρομερό άγχος αλλά δεν είμαι εγώ που έχω αγχος. Άσε άλλη φρίκη αυτή. Αλλά δεν είναι της ώρας. Λοιπό ν κάθε φορά που με έπιανε τέτοια φοβία προσπαθούσα να βάλω μπροστά τη λογική για να ηρεμήσω. Να βρω δηλαδή επίχειρηματα στον εαυτό μου που θα με έκαναν να ηρεμήσω.
Γιατί δεν βλέπουμε τον εαυτό μας. Δεν αντιλαμβανεσαι τι κάνεις. Είναι μια ασυνείδητη διαδικασία. Αν δει; τον εαυτό σου απ έξω όπως βλέπεις τους άλλους σαν να ήταν ένα άλλο πρόσωπο τότε θα δεις τον παραλογισμό. Αν δει; δηλαδή τον εαυτό σου απ έξω ως τρίτος, σαν να τον δει; να παίζει σε ταινια. Γι αυτό κια το ψυχοδραμα ως μέθοδος είναι πολύ καλή. Γιατί βλέπεις τον εαυτό σου να παίζει σε θέατρο αυτό που βιώνει. Το χω δοκιμάσει πολύ καλό. Όταν δεις απ έξω είτε αυτό που νιώθεις είτε αυτό που βιώνεις είτε μια κατάσταση που επηρέασε τότε μπορείς να την αναγνωρίσεις εύκολα την βλέπεις ουσιαστικά κάτι που δεν γίνεται με τον εαυτό σου. Στην ουσία αυτό που λείπει στους περισσότερους από εμάς εδώ που υποφέρουμε είναι η αναγνώριση συναισθημάτων και εσωτερικών διαδικασιών που γίνονται αυτόνομα που τα κάνουμε δηλαδή εμεις αλλά δεν το ξέρουμε. Ο άγνωστος εαυτός μας. Αυτός πυ δεν αγαπήθηκε και δεν αναγνωριστηκε ποτέ από τη μαμά μας αυτός που απορρίφθηκε.
Έλα ντε. Πόσο εύκολο μας είναι να δείξουμε κατανόηση στο πρόβλημα των άλλων αλλά όχι στο δικό μας; Πόσο εύκολα αντιλαμβανόμαστε το παράλογο στους άλλους αλλά στην δική μας ανησυχία επιτρέπουμε να μας βασανίζει για μέρες; Ίσως αν έγραφες τη σκέψη σου και τι συνέβη ακριβώς και τα ξαναδιαβάζες να σε βοηθούσε. Ο ψυχολόγος μου είχε πει να το κάνω.
Ναι συνήθως το κάνω και μάλιστα βάζω όλα τα πρέπει στη σειρά για να δω πόσο πιθανό είναι κάτι. Δλδ στη συγκεκριμένη περίπτωση πρέπει 1)να ήταν αίμα άλλου, 2)να ήταν φορέας, 3)να πεταχτηκε ψηλά το αίμα, 4)να μπήκε ακριβώς στο σημείο της πληγή, 5)να ήταν ανοιχτό το δέρμα για να μπει στην κυκλοφορία του αίματος... Τουλάχιστον 5 πράγματα πρέπει να συνέβησαν ταυτόχρονα. Έτσι κάπως καθησυχαζομαι, αν και λένε δεν πρέπει να ψάχνεις τρόπο να καθησυχαστεις, αλλά να αντέξεις την αμφιβολία. Εμ η συγκεκριμένη αμφιβολία αντέχεται ρε παιδιά??
Μωρε δεν αντέχεται….
Αλλά αυτός είναι ο μόνος τρόπος. Εγώ εδώ και 2 χρόνια «αντέχω» την ιδέα ότι μπορεί να έχω μολυνθεί με hiv από τος τσεκποιντ που πήγα να εξεταστω. Παλεύω με θεούς και δαίμονες με αυτή την εμμονή. Από τότε που μου μπήκε αυτή η ιδέα σταμάτησαν όλες οι άλλες εμμονές. Ποιος εγώ; Που έπλενα τα πάντα με οινόπνευμα, που συνέχεια έβλεπα αίματα μπροστά μου, που συνεχώς κάτι αιχμηρό με τσιμπαγε κλπ κλπ….
Από το καλοκαίρι του 2019 που πήγα να εξεταστω στο τσεκποιντ μου κάθισε η ιδέα μήπως μολύνθηκα εκει.
Κι ενώ ξέρω ότι μάλλον είναι παράλογο παλεύω όλο αυτό τον καιρό με αυτό. Ζω συνέχεια μέσα σε αυτή τη σκέψη. Μέσα στην αμφισβήτηση. Και προσπαθώ….και προσπαθώ όλη την ώρα. Άλλες φορές τα καταφερνω πολύ καλά, άλλες φορές έτσι κ έτσι.
Προσπάθησε όσο δύσκολο κ αν είναι να μείνεις μέσα σε αυτό. Ναι. Ακόμα και στην αμφισβήτηση. Μετά από κάποιο διάστημα θα μειωθεί η εμμονή σου. Μέχρι που θα μάθεις να ζεις με αυτή σε όχι και τόσο μεγάλο βαθμό. Δυστυχώς αυτή είναι η ιδψ….
Γιατι δεν πας να κανεις εξετασεις καπου αλλου, σε ενα διαγνωστικο, απλα και μονο να δεις τα αρνητικα αποτελεσματα και να ηρεμησεις; δυο χρονια αυτο το μαρτυριο δεν γινεται