Printable View
Κατά την γνώμη σας ποια σχέση είναι *τέλεια,? Θεωρείται πως σε μια σχέση υπάρχουν καυγάδες έντονοι? Είναι καλό αυτό? Η στην σχέση πρέπει να υπάρχει απόλυτη ηρεμία?
Ρωτάω γενικά σαν μια απλή συζήτηση αλλά κ για να καταλάβ,, . συμβιβάζομαστε τελικά όλοι μας σε μια σχέση? Με τσακωμούς η που νιώθουμε πως δεν μας καταλαβαίνει ο άλλος? Με χάρες κ λύπες φυσικά... Η υπάρχει κάτι καλύτερο? Που δεν το έχουμε βρει ακόμη? Τι λέτε?
Εγω δεν εχω γνωρίσει παντρεμένο/νη που να μην συμβιβάζεται.
Οσο ποιο πολύ ο άλλος προσπαθεί να με πείσει η δείχνει οτι κολυμπάει σε πελάγη ευτυχίας τοσο ποιο σίγουρος είμαι ότι λέει μλκιες.
Εγω πάντως δε συμβιβάστηκα και το αποτέλεσμα? Χώρισα μετα απο 27 χρόνια.
Γενικά είναι δύσκολες οι σχέσεις κ ο κάθε ένας έχει έναν δικό του χαρακτήρα.... Απλά προσπαθώ να καταλάβω.. Τι είναι τελικά μια σχέση? Τι είναι να αγαπάς κάποιον κ να σε αγαπάει? Μήπως απλά όλο αυτό δεν υπάρχει κ απλά συμβιβάζομαστε στην ιδέα για να μην κάνουμε πράγματα μόνοι μας? Πχ διακοπές και τέτοια....Quote:
Originally Posted by JimNirou
Όπως λεω τωρα τελευταία συνέχεια κάτι που έλεγε η γιαγιά μου.Quote:
Originally Posted by Roto el
Τελείωσαν τα λεφτά τελείωσε και η αγάπη.
Δοκίμασε το και θα δεις για πότε η "αγάπη" πάει περίπατο.
Ακόμη και αν ο άλλος θέλει να κάτσει μαζι σου να τραβήξει κουπί δε θα τον αφήσει ο περίγυρος.
Δεν γινεται να μην υπαρχουν καβγαδες...αν δεν υπαρχουν ειναι ανησυχητικο δηλαδη.Quote:
Originally Posted by Roto el
Για μενα το κριτηριο ειναι το τι γινεται μετα απο ενα καβγα...σκεφτονται κ οι δυο τι ειπαν, τι εκαναν λαθος, που πρεπει να κανουν πισω που οχι; Ή απλα ληγει ο καβγας κ κουκουλωνουμε το θεματακι κ παμε παρακατω? Για μενα αυτο μετραει. Το να γινει καβγας το θεωρω φυσιολογικο κι αναμενομενο....το θεμα ειναι να λυνεται μετα οντως και να μην μπαινει κατω απτο χαλι.
Quote:
Originally Posted by JimNirou
αυτο ξαναπεστο!
οσο πιο πολύ διαφημίζει καποιος την ευτυχία του και την υπέροχη οικογένεια του....τόσα περισσότερα σκατά θα κρύβει απο πίσω, αυτό είναι βέβαιο. Δεν είναι τυχαίο που όσες τρώνε και ανέχονται κέρατο με το τσουβάλι διαφημίζουν το πόσο υπέροχους άντρες έχουν....και το αντίστροφο φυσικά.
Η ευτυχία δεν έχει ποτέ ανάγκη διαφήμισης.
Αναρωτιόμουν μήπως κ υποσυνείδητα δεχόμαστε τους καυγάδες? Δεν εννοώ να έχεις μια διαφωνία κ να το συζητάς... Αλλά ένας καυγάς συμπεριλαμβάνεται από φωνές ίσως από υποτιμητικά σχόλια... (δεν Θα πάω στα χειρότερα) θα μείνω στις φωνές. Απλά έτσι πρέπει να είναι? Το να έχεις μια σχέση χωρίς τσακωμούς δεν υπάρχει? Γιατί να είναι φυσιολογικοί οι καυγάδες?Quote:
Originally Posted by elisabet
επειδη εισαι ανθρωπος και καποια στιγμη ειναι φυσιολογικο να διαφωνησεις και να νευριασεις!Quote:
Originally Posted by Roto el
Αν δεν υπαρχουν καθολου εντασεις για μενα σημαινει οτι δεν υπαρχει σχεση. Εχετε χωρισει και δεν το ξερεις. Με την εννοια των συναισθηματων...ενας που δεν με νοιαζει δεν θα κατσω να διαφωνησω μαζι του για κατι, ουτε θα με πληγωσει μια κουβεντα που ειπε. Αυτος που με νοιαζει ομως ναι μπορει να πει ή να κανει πραγματα που θα με πληγωσουν. Ειναι ανθρωπινο.
Οταν λεω καβγαδες εννοειται οτι δεν συζητω καθολου για ασκηση βιας ειτε σωματικης ειτε λεκτικης με βρισιες κτλ. Τσακωνομαι με τον συντροφο μου κ του κατεβαζω καντηλια και χαρακτηρισμους και την αλλη μερα ειμαι μελι γαλα...αυτα δεν τα καταλαβαινω. Πανω στο καβγα μπορει να ξεφυγει κ καμια χοντραδα αλλα ως εκει.
Σε μια σχέση υπάρχουν τα πάντα που συγκαταλέγονται ώστε δύο διαφορετικοί άνθρωποι να συμβιώνουν ομαλά και σε υγιείς πλαίσια !Quote:
Originally Posted by Roto el
Είναι σχεδόν απίθανο να μην υπάρχουν διαφωνίες αλλά και κάποια καυγαδακια .
Το θέμα είναι σε τι βαθμό υπάρχουν όλα αυτά και πως θα τελειώσουν !
Η απόλυτη ηρεμία κατά την γνώμη μου είναι χειρότερη από ένα καυγά .
Απόλυτη ηρεμία δηλώνει αδιαφορία γιατί καταλαβαίνεις πως ειναι αδύνατον να υπάρξει κάτι τέτοιο από την στιγμή που κάθε άνθρωπος κουβαλάει πολλά διαφορετικά πράγματα .
Το σημαντικότερο όλωνν σε μια σχέση είναι η συζήτηση .
Στα πάντα ακόμα και όταν υπάρχουν διαφωνίες .
Να μιλάς ,να διεκδικείς και το κυριότερο να ζητάς αυτό που θέλεις από εκείνων .
Τα πάντα μπορεί να σου δώσει ο σύντροφός σου αρκεί κάποιες φορές να τα ζητάς και να μην περιμένεις να τα μαντεύουν ,ειδικά τον πρώτο καιρό της σχέσεις που ουσιαστικά είναι αναγνωριστικά.
Συμβιμβασμοι ναι υπάρχουν .
Πρόσεχε όμως, όχι σε σημείο που σε καταπιέζουν και σου δημιουργούν προβλήματα .
Συμβιμβασμοι σε απλά καθημερινά πραγματακια .
Ποτε σε βασικά ζήτημα και πότε σε βασικές ανάγκες σου .
Δεν μπορείς να κάνεις μια σχέση με έναν άνθρωπο που δεν θέλει ας πούμε παιδιά ενώ εσύ θες ..
Δεν μπορείς να συμβιμβαστεις σε αυτό το κομμάτι .
Αυτή είναι καταπίεση ..
Πάντα μιλάς ,συζητάς και προσπαθείς να βρείτε κοινά μονοπάτια ώστε όλο αυτό να οδηγείται ομαλά και χωρίς σκαμπανεβάσματα .
Μην ψάξεις ποτέ να βρεις το τέλειο γιατί πολύ απλά δεν υπάρχει .
Άλλωστε πως αναζητάς το τέλειο από την στιγμή που δεν είσαι εσύ έτσι ?
Όλοι έχουμε τα ελλατωματακια μας ,τις ιδιοτροπίες μας και πολλά άλλα θεματακια που άνετα μπορούν να λυθούν από την στιγμή που υπάρχει κυρίως θελήσει και αγάπη .
Μια σχέση να ξέρεις την δυναμώνει οι δυσκολίες που έρχονται .
Το ζευγάρι μέσα από αυτά αντιλαμβάνεται κατά πόσο ο άλλος είναι κοντά του και θέλει να τον βοηθήσει να βρουν μαζί μια λύση ..
Ειδικά όταν παίζουν και θεματακια υγείας .
Εκεί πραγματικά το ζευγάρι θα δεθεί ακόμα περισσότερο και εκεί θα φανουν πραγματικά αν ολα αυτά περι αγάπης και έρωτα υπάρχουν .
Το μόνο σίγουρο σε όλο αυτό είναι ότι δεν είναι εύκολο και ότι θέλει πολύ δουλειά και από τις δύο πλευρές .
Ποτέ δεν ησυχάζεις σε αυτό το θέμα αν θέλεις να έχεις μια σωστή και όμορφη σχέση !
Tο να τσακωθείς είναι ανθρώπινο. Τέλειο δεν υπάρχει τίποτα, είναι ουτοπικό. Αλλά μια όμορφη σχέση για μενα είναι αυτή που λειτουργεί το ζευγάρι σαν ένα.
Συμφωνώ απόλυτα με την τελευταία φράση. Το ζευγάρι οφείλει να λειτουργεί σαν ένα. Εδώ διαφωνίες καμια φορα έχουμε κ με τον ίδιο μας τον εαυτό. Όποτε συγκρούσεις αναπόφευκτα θα υπάρχουν σε κάθε σχέση. Προσωπικά βεβαία πιστευω πως λίγοι από εμάς είναι φτιαγμένοι για σχέση. Ότι σε ελάχιστους αντιστοιχεί κάποιος που να κουμπώνουν τόσο καλά. Συμβιβασμοι, ο φόβος της μοναξιάς, η ίσως η έμφυτη ανάγκη ορισμένων για οικογένεια μας σπρωχνουν σε σχέσεις. Σωστή ακόμα και η παρατήρηση μετα λεφτά.
@ Noctis
Το να λειτουργει το ζευγαρι σαν ενα δεν ξερω πως το εννοεις ακριβως αλλα δεν μου ακουγεται και τοσο καλο...
Θελω να πω, οσο αγαπημενοι κι αν ειναι, παραμένουν, και οφειλουν να παραμενουν δυο ξεχωριστοι άνθρωποι. Με τα κοινα τους βεβαιως αλλα και τις αντιθεσεις τους. Το να γινουν σαν ενα, στα δικα μου αυτια ακουγεται σαν απολυτη ταυτιση...κι αυτο κατ εμε ειναι κατι που διαλυει την επιθυμια
Καλημερα !Quote:
Originally Posted by taurina
Αυτο δεν λειτουργει παντα και ειναι η αιτια πολλα ζευγαρια να ρουτινιαζουν μεσα σε μια σχεση με το περασμα των χρονων .
Για εμενα πλεον και καθαρα εμπειρικα αυτο που κανει ενα ζευγαρι να εχει διαρκεια και να μην ρουτινιαζει ειναι να ειναι διαφορετικοι χαρακτηρες .
Ο καθενας να εχει πολλα πραγματα που ο αλλος να θελει να τα μαθει και να τα γνωρισει μεσα απο αυτων !
Αλλωστε δεν υπαρχει πιο ερωτικη διαδικασια να σου δειχνουν και να σου μαθαινουν πραγματα ,ειδικα οταν αυτα γινεται μεσα απο τα ματια του ερωτικου σου συντροφου σε ολους τους τομεις .
Ποσα καινουργια πραγματα εχεις την ευχέρεια να δεις και να μαθεις εφοσον ο συντροφος σου δεν εχει τις απολυτα ιδιες αποψεις και προτιμησεις με εσενα ?
Η κοινή πορεια ερχεται μεσα απο την συζητηση των διαφορετικων αποψεων που ρίχνονται στο τραπεζι .
Αλλωστε παντα ειναι καλο να σκέφτονται διαφορετικα δυο ανθρωποι .Πολλες φορες πολυ βασικα πραγματα δεν μπορεις να τα σκεφτεις εσυ γαιτι εχεις τον δικο σου τροπο σκεψεις .Τι θα γινοταν λοιπον αν και ο συντροφος σου ειχε ακριβως τον ιδιο τροπο ?
Ποσες διαφωνιες και αντιπαραθεσεις θα κατεληγαν σε αδιεξοδο ?
δεν εχεις ερωτευθει, ποτε; οταν ερωτευεσαι, εισια με τον αλλον απο τον φοβο της μοναξιας, η επειδη θελεις να ζεις μαζι του;;Quote:
Originally Posted by Roto el
εγω, δεν συμφωνω οτι "ολα τα ζευγαρια καυγαδιζουν", και δεν το θεωρω υγιες. αλλο πραγμα η διαφωνια, κι αλλο ο καυγας, οι φωνες, η βια.
κατα τα αλλα, πως να τσουβαλιασεις ολες τις σχεσεις με μια ερωτηση;;;
δεν ειναι ολα τα ζευγαρια για τον ιδιο λογο μαζι.
αλλοι ειναι ερωτευμενοι, αλλοι συμβιβαζονται, αλλοι ειναι για κοινωνικους λογους, διαφημιζουν μια ωραια κατασταση κι απο πισω ψαχνουν γκομενακια στο ιντερνετ..
Η έλξη λόγω διαφορετικότητας χαρακτήρων και διάθεσης περιπέτειας σε πολλές περιπτώσεις καταλήγει σε σχέσεις εξάρτησης όπου δεν υπάρχει αμοιβαιότητα και ο ενθουσιασμός ταυτίζεται με τον έρωτα (γτ πολλοί θεωρούν ότι ο σύντροφος τους δίνει κάτι που τους λείπει).
Σε μια υγιή σχέση δεν υπάρχουν 2 μισά που αλληλοσυμπληρώνονται, αλλά 2 ολόκληρα που πορεύονται με σύμπνοια και αγαπητική διάθεση προς το άλλο πρόσωπο και οι όποιες διαφορές γίνονται πεδίο εξέλιξης της σχέσης και αφορμή για μεγαλύτερο ψυχικό δέσιμο. Είναι κρίσιμο λοιπόν να μην μπαίνει κανείς σε μια σχέση επειδή θεωρεί (υποσυνείδητα πολλές φορές) ότι θα καλύψει κάποιο κενό ή ανασφάλεια ή για να ταυτιστεί με τη διαφορετικότητα του άλλου.
Όσο δουλεμένοι είναι δύο άνθρωποι, τόσο καλύτερη ίσως είναι και η σχέση που αναπτύσσεται μεταξύ τους.
Το ταξίδι της αυτογνωσίας δεν τελειώνει ποτέ ούτε η εξέλιξη. Όσο εξελισσόμαστε και δουλεύουμε τις αδυναμίες μας, θεωρώ πως τόσο πιο πιθανό είναι να είναι υγιής η σχέση μας (χωρίς όμως να είναι και απαραίτητο).
Για μένα οι καβγάδες δεν πρέπει να παίρνουν ποτέ τη μορφή των υποτιμητικών σχολίων για την προσωπικότητα του άλλου. Αμα σε έχει ενοχλήσει κάτι μιλάς για τη συγκεκριμένη συμπεριφορά. Είναι διαφορετικό να πεις σε έναν άνθρωπο "είσαι ανεύθυνος" και διαφορετικό να του πεις "αυτή η συμπεριφορά που έκανες ήταν ανεύθυνη".
Κάποιες διαφωνίες θα υπάρχουν πάντα. Δεν είναι απαραίτητο να υπάρχουν όμως καβγάδες μεγάλης εντασης. Εκεί δοκιμάζεται το κατα ποσο το κάθε άτομο διατείθεται να ασχοληθεί και θελει πραγματικά να βρει μια μέση λύση που ικανοποιεί και τους δύο.
Αφου χωριζεται για ψυλλου πηδημα και θελετε κ 5000 φιλουσ στο φμπ