Έχω αφρίσει από τη ζήλεια μου πάλι.

Printable View

17-09-2021, 01:05
ioudinthi

Έχω αφρίσει από τη ζήλεια μου πάλι.

Έχω λυσσάξει πάλι σήμερα. Πήγα για ιδιαίτερα το μεσημέρι στην σπιτάρα με τα πολλά φράγκα. Έχω εκεί τρεις μαθητές και μια μαμά χοντρή που χριστοπαναγιάζει, τζογάρει 24 ώρες την ημέρα και πίνει πανάκριβες μπύρες με θυμάρι στην δερμάτινη καναπεδάρα της. Τα πιτσιρίκια με γουστάρουν και στο μάθημα μιλάμε για τον ολυμπιακό ή για τα γκομενικά τους. Σήμερα όμως δεν μπορούσα. Λύσσαξα. Πως γίνεται ο θεός να μοιράζει τόσα φράγκα σε κάποιους ανθρώπους και σε άλλους δεν δίνει τίποτα; Koιτούσα το σπίτι όσο περίμενα το ένα πιτσιρίκι να τελείωσει με τον άλλο καθηγητή. Αναρωτιόμουν πόσα χιλίαρικα κάνουν όλα αυτά τα έπιπλα και τα κρύσταλλα. Στο μυαλό μου ξεπρόβαλαν εικόνες από το κωλόσπιτο το οποίο νοικιάζω. Έχω μόνο 2 καρέγκλες, ένα στρώμα, ένα ψυγείο, και 1.354 βιβλία, τα οποία κάθε φορά που μετακομίζω με τα πόδια(γιατί δεν έχω λεφτά για μεταφορική πάντα) τα κουβαλάω με τα δύο μου χέρια μέσα στις κούτες.
Έκανα τράκα ένα τσιγάρο στην φακλάνα που καθότανε και πήρα και μια μπύρα με θυμάρι να πιω. Εξαιρετική. Θα θέλα να πλακωθώ εκεί χάμω με δαύτην αλλά έπρεπε να δουλέψω. Και με άρχισε στο μπίρι μπίρι. Για τον παπαγάλο της που της κόστισε 400 ολόκληρα ευρά και ο οποίος άνοιξε το πορτάκι του κλουβιού και το έσκασε. Για αυτό έπινε μπύρες. Και μόνο που κλειδώνει τα πουλιά μέσα σε κλουβιά απλά για να αρέσκεται η ίδια καταλαβαίνετε την ιδιοσυγκρασία της σαν άτομο. Ήθελα να ξεχυθώ έξω στο μπαλκόνι και να ανοιξώ με λύσσα όλες τις πόρτες και να βγουν έξω τα πανάκριβα και σπάνια πουλιά που αιχμαλώτιζε εκεί μέσα. Αλλά δε πρόλαβα, μου σκασε το πακέτο με μιας. Moυ είπε οτι παίρνω πολλά την ώρα και ότι πάνω από 10 ευρώ δεν μπορεί να μου δίνει. ΑΥτό ήταν. Έφτασα στο peak της οργής μου. Αυτή η τύπισσα ισχυρίστηκε σε μένα οτι έχει οικονομικό πρόβλημα, η οποία έχει εργοστάσιο. Ντράπηκα και με έπιασε απροετοίμαστη. Δέχτηκα στην τιμή που μου πρότεινε. Έφυγα μετά από εκεί, διασχίζοντας τον επιβλητικό κήπο του σπιτιού της. Έβριζα και άφριζα από μέσα μου.
Αύριο θα πάω και θα την ακυρώσω. Θα της τρίψω στην μούρη την προσφορά της και στα αρχίδια μου τα δυό. Είπα να το γράψω μπας και ξεθυμάνει η οργή μου, αλλά μάταια. Συνεχίζω να αφρίζω μέσα στο κωλόσπιτο του 7ου ορόφου. Είμαι στην ταράτσα της πολυκατοικίας και έχω την ευκαιρία να παρατηρώ όλες τις ταράτσες των αλ΄λων πολυκατοικιών, να τσιρίζω και να στέλνω μούτσες στον ουρανό. Τον χειμώνα το σπίτι μου μπάζει νερά από το ταβάνι και οι σοβάδες σκάνε στο κεφάλι μου καμιά φορά. Ενοίκιο 100 ευρώ. Και είμαι φίνα γκομενάκι. Θα μπορούσα να αρμέγω κανά γέρο, να κάνω τα γυναικουλίστικα κολπάκια και να ζω στη χλίδα, αλλά δεν μπορώ να θυσιάσω ξανά την ελευθερία του πνεύματος. Τίποτα. Αυτά. Ανάβω ξανά τσιγάρο. Να σκάσω να τελειώνει αυτή η ιστορία. Γαμώ.
17-09-2021, 01:39
ioudinthi

Αυτό που με πονάει πιο πολύ ξέρετε τι είναι;
Oτι έσκυψα το κεφάλι μπροστά στην ύλη. Η εντύπωση της ύλης με ανακάτεψε ψυχικά και υποκλίθηκα μπροστά της.
Χαίρομαι για αυτό που έκανε ο παπαγάλος. Άνοιξε το κλουβί και την άφησε, τη χοντρή με τα φράγκα της. Θυσίασε το καναβούρι του για την ελευθερία.
Θα κάνω το ίδιο.
Και να σκεφτείτε, οτι πριν φύγει ούτε καν έφαγε, με πληροφόρησε η ίδια. Τόση ήταν η μανία του για να πετάξει μακριά.
17-09-2021, 07:01
nikos2

Καλημερα. Να μην ζηλευεις τους αλλους. Σκεψου οτι και εσυ εισαι ενας προνομοιουχος. Εχεις φαγητο νερο φαρμακα σπιτι κτλ οταν αλλοι ανθρωποι δεν εχουν ουτε εμβολιο για το παιδι τους να κανουν πεινανε η διψανε και πινουν απο βρωμονερα
17-09-2021, 10:55
ladybird12

Μία φορά είχα πάει Κηφισιά σε μία σπιταρωνα πλουσίων για παρτ ταιμ δημιουργική απασχόληση δύο μικρών παιδιών.
Τά δώδεκα ευρω που ζήτησα τήν ώρα τους φάνηκαν υπερβολικά πολλα, θά δυσκολευτουν μου ειπανε......για το δυωρο που θά πήγαινα εγώ κάνοντας μιάμιση ώρα νά φτάσω.(κάνα δυο φορές τή βδομάδα)

αρχικά συμφωνήσαμε αλλά έβραζα. Καί Έβραζα γιατί τους τό έριξα στα δέκα μετά από πίεση δική τους.
Έπρεπε νά είμαι κάθετη.
Ευτυχώς ακύρωσαμε τελικά..
17-09-2021, 10:59
nikos2

Εκμεταλλευση υπαρχει παντου. Αλλα κανον ισε να μην ζηλευεις γιατι θα αρρωστησεις στο τελος
17-09-2021, 11:56
Eagle guy

Οι πλούσιοι είναι τα χειρότερα αρπακτικά που υπάρχουν, πληρώνουν τρελά ποσά για πάρτη τους, αλλά είναι σπάγκοι όταν είναι να δώσουν κάτι, έστω λίγο, σε άλλους.
17-09-2021, 12:14
nikos2

Quote:

Originally Posted by Eagle guy

Οι πλούσιοι είναι τα χειρότερα αρπακτικά που υπάρχουν, πληρώνουν τρελά ποσά για πάρτη τους, αλλά είναι σπάγκοι όταν είναι να δώσουν κάτι, έστω λίγο, σε άλλους.

Υπερβολικος εισαι. Δεν ειναι ολοι ετσι. Αλλα ολοι τους εχουν θεμα στις σχεσεις τους με τους αλλους ανθρωπους που προσπαθουν να τους τα αρπαξουν με διαψορους τροπους.
17-09-2021, 13:57
Insomnia96

Καταρχάς το ότι ζηλεύεις και φθονείς τα υλικά αγαθά και τον πλούτο των άλλων, δείχνει επίσης πολλά για το ποιόν σου ως άνθρωπος. Οι άνθρωποι που ζηλεύουν τους άλλους και βγάζουν τόσο μίσος προς τους άλλους, φανερώνουν την δική τους ανασφάλεια και αίσθηση κατωτερότητας έναντι των άλλων. Επίσης, ο λόγος για τον οποίο φθονείς τους άλλους, ο οποίος είναι τα υλικά αγαθά που κατέχουν, δείχνει πως είσαι ένα άτομο προσανατολισμένο στον υλικό πλούτο και πως δίνεις μεγάλη σημασία σε αυτό το κομμάτι σε σημείο να σε ενοχλεί σε πολύ μεγάλο βαθμό. Θα σου θέσω κάποιες ερωτήσεις: Αν κατείχες λοιπόν τον πλούτο που έχουν αυτοί, θα ήσουν ικανοποιημένη ως άνθρωπος; Θεωρείς πως τα χρήματα είναι αυτά που θα σου φέρουν την ευτυχία; Έχεις αναρωτηθεί ποια είναι η πραγματική αιτία που εκφράζεις τόσο μίσος και βιώνεις σε τόση μεγάλη ένταση το αίσθημα του φθόνου;;

Κατανοώ πως η αδικία προκαλεί την οργή των άλλων και αναφέρομαι στην αδικία που υπάρχει στον κόσμο γενικά, στις οικονομικές ανισότητες και στην εκμετάλλευση των φτωχών από τους πλουσιους. Βεβαίως και είναι εξοργιστικο. Όμως δεν είναι λόγος ζήλειας. Εγώ λυπη θα ένιωθα για αυτούς παρά ζήλεια... Επίσης ΄σοον αφορά τις υπηρεσίες που εσύ παρέχεις, οφείλεις να είσαι ξεκάθαρη εξαρχής με το πόσα ζητάς από αυτούς και να μην συμβιβάζεσαι με ότι αυτοί σε προστάζουν. Από προσωπική εμπειρία, ούσα μαθήτρια σε ιδιαίτερα, οι περισσότεροι καθηγητές λάμβαναν 15 ευρώ την ώρα και το ποσό αυτό αυξάνεται ανάλογα με τα δρομολόγια που έχει να καλύψει ο καθηγητής, πηγαίνοντας στο σπίτι των μαθητών του. Αν πχ. οι άλλοι μένουν στου διαόλου τη μάνα και ζητάνε από τον καθηγητή να έρχεται σπίτι τους για ιδιαίτερο μάθημα, είναι απόλυτα λογικό ο καθηγητής να ζητάει και περισσότερα χρήματα. Δεν είναι μαλακας να βάζει από την τσέπη του τα λεφτά απο τα καύσιμα που καιει για όλα αυτά τα δρομολόγια. Το χα συζητήσει και με μια καθηγητρια μου που είχα στο ιδιαίτερο και με άλλους μαθητές που έμεναν μακριά και μου χαν πει και για περιπτώσεις όπου ο καθηγητής ζήταγε και 30-50 ευρώ την ώρα λόγω της απόστασης και των απαιτήσεων των μαθημάτων. Δεν είσαι δούλα τους να κάνεις ό,τι σου λενε. Ξεκαθαρίζεις από την αρχή το πόσα παίρνεις την ώρα, αν δεν σε δέχονται ας βρουν αλλου κάτι καλύτερο. Δεν θα κάνεις εσύ εκπτώσεις, πόσο μάλλον όταν ξέρεις πως η συγκεκριμένη έχει οικονομική άνεση, οπότε δεν τίθεται τέτοιο θέμα. Να πάρεις λιγότερα από κάποιο άτομο που ξέρεις πως αντιμετωπίζει οικονομικά προβλήματα, αλλά θες να το βοηθήσεις από συμπόνια, δεκτό, σε τέτοιες όμως περιπτώσεις σαν κι αυτή που περιγράφεις να είσαι ανένδοτη και κάθετη. Μην επιτρέπεις να σε εκμεταλλεύονται
17-09-2021, 14:06
nikos2

Quote:

Originally Posted by Insomnia96

Μην επιτρέπεις να σε εκμεταλλεύονται

αυτο ειναι μεγαλη κουβεντα, δεν μπορουν ολοι να το κανουν ετσι αναγκαζονται να κανουν εκπτωσεις στις απαιτησεις τους
17-09-2021, 14:11
Insomnia96

Quote:

Originally Posted by Eagle guy

Οι πλούσιοι είναι τα χειρότερα αρπακτικά που υπάρχουν, πληρώνουν τρελά ποσά για πάρτη τους, αλλά είναι σπάγκοι όταν είναι να δώσουν κάτι, έστω λίγο, σε άλλους.

Με βάση προσωπικές εμπειρίες που είχα μπορώ να το επιβεβαιώσω αυτό, βέβαια δεν είναι απόλυτο. Εξαρτάται από πολλούς παράγοντες και κυρίως από τον τρόπο που διαπαιδαγωγήθηκαν αυτά τα άτομα.
Επίσης, επειδή τυχαίνει να έχω γνωρίσει άτομα με μεγάλη οικονομική ευχέρεια, συνήθως πρόκειται για άτομα που έχουν και λανθασμένη αντίληψη της πραγματικότητας γύρω τους, είναι σαν να ζουν σε ένα ροζ συννεφάκι, έχουν άγνοια κινδύνου, είναι υλιστικά προσανατολισμένα και εγωκεντρικά
17-09-2021, 14:58
Insomnia96

Quote:

Originally Posted by nikos2

αυτο ειναι μεγαλη κουβεντα, δεν μπορουν ολοι να το κανουν ετσι αναγκαζονται να κανουν εκπτωσεις στις απαιτησεις τους

Η θεματοθετρια έχει κάθε δικαιωμα να απαιτησει αυτα που δικαιούται και δεν χρειαζεται να κανει εκπτωσεις
17-09-2021, 15:18
Dimitra01

Quote:

Originally Posted by ioudinthi

Έχω λυσσάξει πάλι σήμερα. Πήγα για ιδιαίτερα το μεσημέρι στην σπιτάρα με τα πολλά φράγκα. Έχω εκεί τρεις μαθητές και μια μαμά χοντρή που χριστοπαναγιάζει, τζογάρει 24 ώρες την ημέρα και πίνει πανάκριβες μπύρες με θυμάρι στην δερμάτινη καναπεδάρα της. Τα πιτσιρίκια με γουστάρουν και στο μάθημα μιλάμε για τον ολυμπιακό ή για τα γκομενικά τους. Σήμερα όμως δεν μπορούσα. Λύσσαξα. Πως γίνεται ο θεός να μοιράζει τόσα φράγκα σε κάποιους ανθρώπους και σε άλλους δεν δίνει τίποτα; Koιτούσα το σπίτι όσο περίμενα το ένα πιτσιρίκι να τελείωσει με τον άλλο καθηγητή. Αναρωτιόμουν πόσα χιλίαρικα κάνουν όλα αυτά τα έπιπλα και τα κρύσταλλα. Στο μυαλό μου ξεπρόβαλαν εικόνες από το κωλόσπιτο το οποίο νοικιάζω. Έχω μόνο 2 καρέγκλες, ένα στρώμα, ένα ψυγείο, και 1.354 βιβλία, τα οποία κάθε φορά που μετακομίζω με τα πόδια(γιατί δεν έχω λεφτά για μεταφορική πάντα) τα κουβαλάω με τα δύο μου χέρια μέσα στις κούτες.
Έκανα τράκα ένα τσιγάρο στην φακλάνα που καθότανε και πήρα και μια μπύρα με θυμάρι να πιω. Εξαιρετική. Θα θέλα να πλακωθώ εκεί χάμω με δαύτην αλλά έπρεπε να δουλέψω. Και με άρχισε στο μπίρι μπίρι. Για τον παπαγάλο της που της κόστισε 400 ολόκληρα ευρά και ο οποίος άνοιξε το πορτάκι του κλουβιού και το έσκασε. Για αυτό έπινε μπύρες. Και μόνο που κλειδώνει τα πουλιά μέσα σε κλουβιά απλά για να αρέσκεται η ίδια καταλαβαίνετε την ιδιοσυγκρασία της σαν άτομο. Ήθελα να ξεχυθώ έξω στο μπαλκόνι και να ανοιξώ με λύσσα όλες τις πόρτες και να βγουν έξω τα πανάκριβα και σπάνια πουλιά που αιχμαλώτιζε εκεί μέσα. Αλλά δε πρόλαβα, μου σκασε το πακέτο με μιας. Moυ είπε οτι παίρνω πολλά την ώρα και ότι πάνω από 10 ευρώ δεν μπορεί να μου δίνει. ΑΥτό ήταν. Έφτασα στο peak της οργής μου. Αυτή η τύπισσα ισχυρίστηκε σε μένα οτι έχει οικονομικό πρόβλημα, η οποία έχει εργοστάσιο. Ντράπηκα και με έπιασε απροετοίμαστη. Δέχτηκα στην τιμή που μου πρότεινε. Έφυγα μετά από εκεί, διασχίζοντας τον επιβλητικό κήπο του σπιτιού της. Έβριζα και άφριζα από μέσα μου.
Αύριο θα πάω και θα την ακυρώσω. Θα της τρίψω στην μούρη την προσφορά της και στα αρχίδια μου τα δυό. Είπα να το γράψω μπας και ξεθυμάνει η οργή μου, αλλά μάταια. Συνεχίζω να αφρίζω μέσα στο κωλόσπιτο του 7ου ορόφου. Είμαι στην ταράτσα της πολυκατοικίας και έχω την ευκαιρία να παρατηρώ όλες τις ταράτσες των αλ΄λων πολυκατοικιών, να τσιρίζω και να στέλνω μούτσες στον ουρανό. Τον χειμώνα το σπίτι μου μπάζει νερά από το ταβάνι και οι σοβάδες σκάνε στο κεφάλι μου καμιά φορά. Ενοίκιο 100 ευρώ. Και είμαι φίνα γκομενάκι. Θα μπορούσα να αρμέγω κανά γέρο, να κάνω τα γυναικουλίστικα κολπάκια και να ζω στη χλίδα, αλλά δεν μπορώ να θυσιάσω ξανά την ελευθερία του πνεύματος. Τίποτα. Αυτά. Ανάβω ξανά τσιγάρο. Να σκάσω να τελειώνει αυτή η ιστορία. Γαμώ.

Όταν ξαναπάς πες της ότι έβαλες κάτω τα έξοδα τα δικά σου και ότι τα 10 ευρώ την ώρα είναι ασύμφορο. Κανονικά έπρεπε να την χρεώνεις τόσα (βάλε ποσό.) Αλλά της κανεις καλύτερη τιμή λόγω των παιδιών. Αν θέλει μπορει να βρει κάποιον πιο κοντά. Πες της ότι μετά το τέλος του μαθήματος περιμένεις την απάντηση. Πες το και στα παιδιά μέσα ότι ισως είναι η τελευταία φορα Αν με ταπαιδια της τα πας καλα δεν νομιζω να θελουν να φυγεις.
17-09-2021, 17:45
Vox

Quote:

Originally Posted by ioudinthi

Έχω λυσσάξει πάλι σήμερα.

Δεν καταλαβαίνω τι ακριβώς ζηλεύεις. Στις συνθήκες που περιγράφεις (βρισίδι, τζόγος, τσιγάρα, μπύρες, ακριβά έπιπλα) δε θα πήγαινα να ζήσω ούτε επί πληρωμή.

Quote:

Originally Posted by ioudinthi

Πως γίνεται ο θεός να μοιράζει τόσα φράγκα σε κάποιους ανθρώπους και σε άλλους δεν δίνει τίποτα;

Εδώ είναι η εξήγηση :D.

Quote:

Originally Posted by ioudinthi

Moυ είπε οτι παίρνω πολλά την ώρα και ότι πάνω από 10 ευρώ δεν μπορεί να μου δίνει.

Έχει κι αλλού πορτοκαλιές ...
17-09-2021, 17:47
ladybird12

Ούτε εγώ θά ζηλευα. Δεν θά μπορούσα νά διαχειριστώ τόση περιουσία![emoji23] Καί μή νομίζεις ότι αυτοί οι άνθρωποι είναι ευτυχισμένοι.
17-09-2021, 18:18
ninja

Γράφεις πολύ ωραία και με χιούμορ! Ελπίζω να ξεφόρτωσες λίγο τώρα που τα μοιράστηκες μαζί μας!
17-09-2021, 19:25
keep_walking

Μπορει και αυτη να σε ζηλευει. Η εξωτερικη εμφανιση ειναι αξια ζηλειας. Επισης η μορφωση χρειαζεται προσπαθεια και ικανοτητες που παιρνει μια ζωη για να καλλιεργησεις πολλες φορες, ειναι ολοκληρη πορεια.
25-09-2021, 14:35
Lord of Light

Σχετικα με τον γνωστο τραπερ που σκοτωθηκε με την πορσε στην παραλιακη... και ειχε γκομενες, λεφτα, φημη κτλ. Ρε παιδια... ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΑ ειλικρινα να στενοχωρηθω.
27-09-2021, 20:23
ioudinthi

Ηλίθια εκ φύσεως.
Ανόητη, απερίσκεπτη, αμφιβόλου αποφασιστικότητας.
Σταμάτησα τις βίζιτες εδώ και κανα χρόνο και από τότε είμαι ήρεμη στο πνεύμα, λιτή όμως στο σώμα. Παράτησα την ωραία σπιτάρα στο Ρίο (Αντίρριο!) και επέστρεψα στο κωλόσπιτο που σας προανέφερα. Αποφάσισα να ζω με 400 ευρώ το μήνα συν ενοίκιο, λογαριασμούς και τσιγάρα.
Επέστρεψα στο ωραίο στρώμα με τις σούστες που πετάγονται και με τρυπάν καθώς κοιμάμαι και άρχισα να κάνω την καθηγήτρια. Είμαι καλή σε αυτό. Έκοψα το αλκοολ όχι από φτώχεια αλλά από την συνειδητοποίηση της αρρώστιας. Ήμουν άρρωστη.
Αγγίζοντας τα 30 σχεδόν ξερνάω από το μπαλκόνι στην ιδέα του έρωτα.
Που λέτε, φίλοι αναγνώστες μου πήγα στην χοντρή με την σπιτάρα, αφού την ακύρωσα τηλεφωνικά. Τόσο ήταν το μίσος απέναντι της.
Θα με πλήρωνε 46 ευρώ. Αφού λοιπόν με ξεφτύλλισε, με στόλισε κανονικότατα έφυγα από εκεί καταχτυπώντας τα τακούνια μου στο πλακόστρωτο του κήπου της. Βγαίνοντας έξω κοίταξα τα λεφτά που κρατούσα στα χέρια μου. Τι να τα κάνω; Φαγητό; H oυισκί; Αποφάσισα φαγητό. Μπήκα στο αμάξι. Η βενζίνη τελείωνε. Θα με έβγαζε μέχρι το σπίτι. Έφτασα. Κατέβηκα κάτω. Άνοιξα την πόρτα της πολυκατοικίας και έβγαλα τα τακούνια μου. Άρχιζα να ανεβαίνω αφινιασμένη έναν στρόβιλο από σκαλοπάτια μέχρι που έφτασα 7 ορόφους επάνω. Άνοιξα την πόρτα της ταράτσας που ήταν απέναντι από την πόρτα του σπιτιού μου. Ένα καράβι έφτανε από την Ιταλία στο Λιμάνι της Πάτρας. Η θάλασσα κατάπινε ήδη τον μισό ήλιο κι αυτός ως ανταπόδοση την χρωμάτιζε πορφυρά πέρα έως πέρα. Εγώ μάλλον έπρεπε να ευχαριστήσω υψώνοντας το κεφάλι μου στον ουρανό, για όλα όσα είχα, κι ας μην ήταν πολλά.
Ξάπλωσα κάτω στο δάπεδο και έκλεισα τα μάτια.
Πάμε για την επόμενη μέρα.