Να τον αφήσω ή όχι πρώτη σχέση, ομοφυλόφιλος

Καλησπέρα σας!! Γράφω πρώτη φορά σε forum οπότε μπορεί να είμαι λίγο παραπάνω φλύαρος. Καταρχάς ειμαι 18 χρονών αρσενικού γένους και αυτήν την χρόνια τελείωσα το λύκειο αλλά χωρίς να μπορέσω να περάσω σε κάποια σχολή με αποτέλεσμα να ξανά προσπαθήσω . Φέτος (3η εβδομάδα του Αυγούστου) έκανα την πρώτη μου σχέση ή οποία ήταν ομοφυλοφιλική και πρόσφατα τερματίστηκε (τέλος Σεπτέμβρη) (δλδ είχε διάρκεια 5 εβδομάδες και ) . Είχα σχέση με ενα αγόρι (απο εδω και περα θα αναφέρεται ως Π.) που είμαστε σχεδόν 3 χρόνια φίλοι (απο την 1η λυκείου). Μπήκε στην παρέα μου με δυσκολίες καθώς μάθαμε πως ήταν αμφιφυλόφιλος (δεν είχαμε πρόβλημα με τον σεξουαλικό προσανατολισμό του απλός συνέβη κάτι αλλο που αφορούσε αυτό) και είχαν συμβεί και άλλα που δεν είναι άξια αναφοράς. Γενικά η παρέα μας αποτελείτε από άλλα 6 άτομα που είμαι φίλος μαζί τους απο την 1η γυμνασίου (δλδ 6 χρόνια φιλίας) . Φέτος το καλοκαίρι ήρθα πιο κοντά με τον Π.(όχι κατι πονηρό ακόμα). Αρχίσαμε και κάναμε αγκαλιές (για άσχετο λόγο και ήταν κάτι που κανένας δεν έκανε πριν). Μετά απο μερικές μέρες μου είπε πως του άρεσε ένα αγόρι απο την παρέα μας. Εκείνη την μέρα στεναχωρήθηκα, τότε κατάλαβα οτι έτρεφα αισθήματα για αυτόν. Και μετά απο την συμβουλή μιας καλής φίλης του μίλησα και τελικά καταλήξαμε να είμαστε μαζί. Και στους δυο μας άρεσε που ήμασταν μαζί και περνάγαμε καλά (δεν εννοώ το κομμάτι του σεχ καθώς ο Π. εχει κανει περισσότερες σχέσεις στο παρελθόν και με τα δυο φύλα οπότε πιστεύω πως μπορεί να ήθελε περισσότερα απο αυτά τα λίγα που κάναμε). Το θέμα στην σχέση μας ήταν οτι κανένας άλλος δεν ήξερε για αυτήν (ούτε η παρέα μας δλδ τα αλλα 6 παιδια μόνο η καλή φίλη που ανέφερα νωρίτερα) οπότε οταν βγαίναμε έξω όλοι μαζί έπρεπε να προσποιούμαστε οτι είμαστε πιο μακριά απο οτι ήμασταν πραγματικά δλδ να κάνουμε τους φίλους ενω είμασταν κατι πολυ παραπάνω. Και μονοι μας μέναμε πολύ σπάνια για να έχουμε την συμπεριφορά που αναλογεί σε ενα ζευγάρι.
Το θέμα είναι πως ο Π. πέρασε στην σχολή που ήθελε και εγώ θα μείνω πίσω. Και αυτός ηταν ο κύριος λόγος που χωρίσαμε η καταραμένη η απόσταση, που δεν είναι πολύ μεγάλη κανα 2ωρο συν για να πάω στο σπιτι του.
Απλός εγώ συνεχίζω και τον σκέφτομαι, το τι θα κάναμε αν ήμασταν μαζί, τι θα του έλεγα κλπ. Μου λείπει και θέλω να είμαι μαζί του. Δεν ξέρω αν και αυτός σκέφτεται το ίδιο. Έχω σκεφτεί και του έχω εκφράσει πως θα προσπαθήσω να περάσω σε κάποια σχολή κοντά του έτσι ώστε να μας δώσουμε αλλη μια ευκαιρία αν ήμαστε και οι δύο ελεύθεροι.(εγώ μαλλον θα είμαι γιατί δεν κάνω εύκολα σχέσεις, το θέμα είναι εκείνος)
Και επειδή θέλω βοήθεια και δεν έχω σχεδόν κανέναν να μου πει τι να κάνω θέλω να μου πείτε τι θα κάνατε εσείς αν ήσασταν στην θέση μου. . Θα ξανα προσπαθούσατε πιο μετά; Θα τον ξεχνάγατε;
Θέλω κάποια συμβουλή γιατί ενώ έχουν περάσει 12 μέρες απο τοτε που χωρίσαμε (ήμουν και λίγο προετοιμασμένος για τον χωρισμό γιατί ήξερα που πέρασε και οτι θα ήταν δύσκολο να πηγαίνω συνέχεια να τον βλέπω) και τον σκέφτομαι ακόμα.

Όλες οι συμβουλές είναι ευπρόσδεκτες, ευχαριστώ και μόνο που διαβάσατε !!!

Ζηστο…Αν το θες και σε θέλει πραγματικά ζηστο…μιλήστε βάλτε τα κάτω και αποφασίστε…δεν θέλει σκέψεις πολλές και τα σχετικά… πες αυτά που θες να πεις..στην τελική και αρνητικό να είναι το αποτέλεσμα θα ξέρεις ότι από την μεριά σου έκανες την προσπάθεια…Απλά ζηστο…

Αυτό θέλω και εγώ Σόνια, το θέμα είναι η απόσταση. Την μέρα που μιλήσαμε για τον χωρισμό μας του είπα πως είχα την σκέψη να το προσπαθήσουμε έστω στην αρχή. Να δούμε πως θα πάει, αλλά μου είπε οτι δεν θέλει να με πληγώσει και οτι θα είναι πολύ δύσκολο απο μακριά. Δεν ξέρω γιατί δεν επέμεινα..

Απόσταση 2.5 ώρες στο περίπου ( τόσο δεν γραφεις αν θυμάμαι καλά;) , δεν είναι απόσταση..σιγά…ναι ειναι θεματάκι.. αλλά στην τελική το δοκιμάζετε..γιατί οχι..;;
Εκτός αν υπάρχει άλλος λόγος και δεν θελει να πει…άλλο αυτο..
Αλλά ειλικρινά.. οταν θες τον άλλον κανείς τα πάντα..

Ναι 2:30 ώρες περίπου. Απλός εγώ τώρα είμαι σε φάση να διαβάζω πολύ για να μπορέσω να περάσω κάπου καλά και κοντά του και αυτός είναι πρωτοετής οπότε ο ένας μπορεί να αποσυντονίζει τον άλλον. Αν και μου φαίνεται οτι είναι πιο δύσκολο να διαβάζω τώρα που είμαστε έτσι. Το εάν υπάρχει άλλος λόγος έχω έναν στον νου μου: είχα ρωτήσει την κοινή μας φίλη (αυτή που είναι η μόνη που ξέρει για την σχέση μας) τότε που είχαμε χωρίσει αν της είχε πει για ποιούς λόγους θελει να χωρίσουμε ( βέβαια αυτό που μου έκανε εντύπωση ήταν οτι όταν πήρα τηλ. την κοινή φίλη μου και τις είπα οτι αν της έχει πει κάτι ο Π. μου είπε εξηγήσε τι της είπε ( θα τα πω πιο κάτω) αλλά αυτη δεν είχε καταλάβει οτι χωρίσαμε αλλά οτι θα το συζητάγαμε. Δλδ ο Π. πήρε τηλ. την κοινη φίλη της είπε αυτά που τον ανησυχούν αλλά με την πρόθεση να το συζητήσουμε μεταξύ μας (εγώ και ο Π.) , αλλά αυτός μου είπε καλύτερα να χωρίσουμε κλπ)
Οι λόγοι ( ο τελευταίος μάλλον είναι ο ποιο ''σοβαρός'' μετα απο την απόσταση) :

Το οτι νομίζει οτι με πίεζε στο να κάνω πράγματα που δεν ήθελα.(μου το είπε ο ιδιος)

Το οτι δεν θα με βλέπει συχνά με οτι συνεπάγεται αυτό (μου το είπε ο ίδιος) (εδω να πω πως η παρεα μας εχεί περάσει στην ίδια πολη αλλα παιδιά πιο κοντά αλλα παιδιά πιο μακριά αλλα και πάλι θα συναντιούνται πιο συχνά αυτοί απο οτι με εμένα )

Το οτι θέλω άλλα πράγματα στο ''κρεβάτι'' απο οτι αυτός ( μου το ειπε η κοινή φίλη) (με την έννοια οτι αυτός είναι πιο προχό έχει κάνει αρκετά περισσότερες σχέσεις απο εμένα (5-6 αυτός , μόνο 1 εγω με τον Π.) και επειδή είναι η πρώτη μου σχέση λογικό είναι να θέλω να πηγαίνουμε λιγο ποιο αργά.

Εν κατακλείδι να πω πως του εξήγησα οτι δεν με πίεσε και αν δεν ήθελα κάτι δεν θα το έκανα, συμφωνήσαμε πως περάσαμε ωραία μαζί. Και την στιγμή που σκευτόμουν πως θέλω να του κάνω μια αγκαλιά, σαν κλείσιμο, με πήρε αυτός και με φίλησε (δάκρυσα τώρα) οπότε κάτι δεν θα σημαίνει;

Δεν υπάρχει λόγος να στεναχωριέσαι .. όχι μόνο τώρα αλλά γενικά στην ζωή σου…ότι και να συμβαινει..δύσκολα η μη… πάντα να χαμογελάς και να σκέφτεσαι θετικά…
Καλό από την μια που έχεις μια φίλη που το συζητάς αλλά και πάλι αυτό με το σπασμένο τηλέφωνο… δρν μου αρέσει..άλλο να σου λέει ο άλλος τι και πως και άλλο είναι να στο λέει τρίτο άτομο…(και εγώ το έχω κάνει ειδικά παλιότερα..πλέον προτιμώ να μιλάω face to face..).
Το θέμα είναι τι θες εσυ και μόνο εσυ..
Πως το θες
Γιατι το θες…
Θα κοιτάξεις τον εαυτό σου
Την ψυχή σου
Τα θέλω σου
Από ότι κατάλαβα διαβάζεις για πανελλήνιες..;;; Να ξανα δώσεις;;
Το σκεπτικό να πας σε καμμία σχολή ιδιωτική κοντά;
Αν υπάρχει η δυνατότητα γιατί να μην το κανείς;
Γενικά λύσεις υπάρχουν…στα πάντα…θέληση να υπάρχει και επικοινωνια..
Πρέπει να μιλήσεις μαζί του για τα πάντα…Άσε την φίλη…
Εσυ και αυτός..
Να βρεθείτε ένα ΣΚ
Και να μιλήσετε..
Για τα πάντα..
Χωρίς πίεση
Χαλαρα και ωραία..

Δεν υπάρχει λόγος να στεναχωριέσαι .. όχι μόνο τώρα αλλά γενικά στην ζωή σου…ότι και να συμβαινει..δύσκολα η μη… πάντα να χαμογελάς και να σκέφτεσαι θετικά…
Καλό από την μια που έχεις μια φίλη που το συζητάς αλλά και πάλι αυτό με το σπασμένο τηλέφωνο… δρν μου αρέσει..άλλο να σου λέει ο άλλος τι και πως και άλλο είναι να στο λέει τρίτο άτομο…(και εγώ το έχω κάνει ειδικά παλιότερα..πλέον προτιμώ να μιλάω face to face..).
Το θέμα είναι τι θες εσυ και μόνο εσυ..
Πως το θες
Γιατι το θες…
Θα κοιτάξεις τον εαυτό σου
Την ψυχή σου
Τα θέλω σου
Από ότι κατάλαβα διαβάζεις για πανελλήνιες..;;; Να ξανα δώσεις;;
Το σκεπτικό να πας σε καμμία σχολή ιδιωτική κοντά;
Αν υπάρχει η δυνατότητα γιατί να μην το κανείς;
Γενικά λύσεις υπάρχουν…στα πάντα…θέληση να υπάρχει και επικοινωνια..
Πρέπει να μιλήσεις μαζί του για τα πάντα…Άσε την φίλη…
Εσυ και αυτός..
Να βρεθείτε ένα ΣΚ
Και να μιλήσετε..
Για τα πάντα..
Χωρίς πίεση
Χαλαρα και ωραία

Σε ευχαριστώ πολύ Σόνια, πραγματικά σε ευχαριστώ!
Ναι έχεις δίκιο αυτό με το τηλ. δεν είναι και το καλύτερο, παίρνεις για να μάθεις κάτι πιο καλό ή για μια συμβουλή και καταλήγεις με αμφιβολίες.
Αυτό θα κάνω θα κοιτάξω τον εαυτό μου και θα προσπαθήσω για το καλύτερο.
Δεν την πολυ εγκρίνουν την ιδιωτική οι γονείς μου εξάλλου ξέρω οτι πέρσι έκανα βλακείες και δεν διάβαζα, έχω τις δυνατότητες να περάσω κάπου καλά και κοντά του, για να μπορέσω να αποφύγω και την γκρίνια (κατανοητή) των γονιών μου.
Θα πηγαίνω ετσι κι αλλιώς στην πόλη που είναι ( για να βλέπω και την υπόλοιπη παρέα) απλός δεν θα μπορώ να πηγαίνω συχνά.
Θα προσπαθήσω να του μιλήσω για το πως αισθάνομαι για μετα τον χωρισμό μας.
Αν και η αλήθεια είναι πως τον τελευταίο καιρό (απο την δευτέρα) δεν πολύ μιλάγαμε γιατί θέλω να του δώσω χώρο και χρόνο για να σκεφτεί ή να αποστασιοποιηθεί αν θέλει χωρίς να του το κάνω δύσκολο.
Αν και έχει πάρει πρωτοβουλίες να με ρωτήσει: ''πως παει το διάβασμα'' βέβαια δεν ξέρω αν είναι απο απλό ενδιαφέρον ή απο κάτι παραπάνω.
Απλός ξέρεις... θα είναι δύσκολο απο μακριά δεν θα ξέρεις τι κάνει ο άνθρωπός σου δεν θα μοιράζεσαι πολλές απο τις εμπειρίες του κλπ.
Δεν ξέρω τι άλλες λύσεις να βρω. Έχω σκεφτεί διάφορα αλλα κανένα δεν μπορεί να γίνει στην πράξη. Εκτός απ' το να κάτσω εδώ να διαβάζω, να ανεβαίνω που και που στην πόλη του και να συνεχίσω να βελτιώνω τον εαυτό μου για να του αρέσω πιο πολύ έτσι ώστε του χρόνου να είμαστε σίγουρα μαζί μαζί ή και απο φέτος απλός δεν ξέρω πόσο εύκολο θα είναι αυτό.

Όταν τον ρώτησα: ''αν περάσω του χρόνου στην πόλη σου και δεν είσαι σε κάποια σχέση θες να το ξανα προσπαθήσουμε''
μου απάντησε: ''έχω πει να μην λέω για το τι θα κάνω για το μακρινό μέλλον, πολλά μπορούν να έχουν αλλάξει''

Αυτό που έχεις να κανείς τώρα είναι να κοιτάξεις τον εαυτό σου..
Δώσε βάση στα θελω σου.. κυνήγησε το ονειρο σου.. κρατά επαφές ναι.. να πηγαίνεις απλά μην σου γίνει εμμονή… να σκέφτεσαι και το ενδεχόμενο ότι μπορεί τελικά να μην είστε μαζί στην πορεία…μακάρι να είστε αλλά να έχεις στο μυαλό σου και αυτό το ενδεχόμενο..
Η ζωή είναι μικρή.. γεμάτη ανατροπές και εκπλήξεις…Τον εαυτό σου πρώτα και μετά όλοι οι άλλοι.. να μην γραπωθείς από την κατάσταση…να μην το έχεις σαν δεδομένο…όχι τίποτα άλλο αλλά για να μην πληγωθεις στην πορεία..
Step by step..
Και για αυτόν είναι κάτι κσινουριο…μόλις πέρασε..θέλει να το ζησει…και εσυ στην θέση σου το ίδιο θα σκεφτοσουν…
Όλα καλά θα πάνε…
Είστε δεν είστε μαζί …
Όλα καλά θα πάνε… αυτό να έχεις στο μυαλό σου..
Αξίζεις τα καλύτερα!!
Είσαι και θα είσαι ευτυχισμένος με η χωρίς αυτόν…
Τον εαυτό σου πρωτα- μπορεί να ακούγεται κάπως…κουραστικό αυτό που λέω η ξενερα..αλλά πιστεψε με δεν υπάρχει πιο γαματο από το να αγαπάς τον εαυτό σου και να κανείς πράγματα για σένα!
Να περάσεις εκεί που θες πρώτα για σένα..και μετά για ολα τα αλλά..
Να έχεις στην άκρη του μυαλού σου ότι μπορεί τα πράγματα να μην πάνε όπως τα υπολογιζεις..αυτό να το έχεις πάντα…
Χαλαρα…
Με θετική σκέψη πάντα
Και ολα καλά θα πάνε.

Επικεντρωσου σε εσενα...διαβασε και περνα σε οποια σχολη εσυ θελεις σε οποις πολη νομιζεις θα ειναι καλυτερα για σενα...οχι σωνει και ντε στην πολη που ειναι ο φιλος σου.Το πιθανοτερο ειναι οτι μεσα σε ενα χρονο θα εχει κανει ενα σωρο νεες γνωριμιες που ακομα και αν περασεις στην πολη του μπορει να μην κανετε καν παρεα.Μη αφησεις εναν ερωτα να καθορισει το μελλον σου.Ωραιοι οι ρομαντισμοι δε λεω αλλα τωρα να κοιταξεις ΕΣΕΝΑ.Μη φας το χρονο σου να καθεσαι να σκεφτεσαι τι θα γινει ...αν θαγινει.Κοιτα να διαβασεις.

Αυτό θα κάνω θα κοιτάξω τον εαυτό μου πρώτα να είμαι εγώ καλά, θα προσπαθήσω να κάνω απόπειρα επανασύνδεσης ή να δω τι σκέφτεται κι αυτός, αλλά θα το κάνω για εμένα. Ελπίζω τα πράγματα να πάνε όπως τα έχω φανταστεί ή και καλύτερα.
Έτσι κι αλλιώς η πόλη που θέλω να περάσω είναι αυτή που είναι και οι φίλοι μου (εννοώ πως δεν θέλω να πάω εκεί για αυτούς μόνο αλλά έτσι κι αλλιώς εκεί θελω να σπουδάσω με την έννοια των σχολών και της φοιτητικής ζωής).
Απλός νιώθω οτι δεν κάναμε αρκετά μαζί, οτι τελείωσε άδοξα. Ήμουν σε μια σχέση που ένοιωθα πολύ ωραία, όταν ήμασταν μαζί ήμουν ο εαυτός μου, χωρίς να προσπαθώ για αυτό.
Γενικά είμαι κλειστό άτομο και έχω φτιάξει ,όλα αυτά τα χρόνια χωρίς να το καταλάβω, έναν χαρακτήρα ''χαζού'' που παρουσιάζω στον κόσμο.
Γενικά λεω πολλά ψέματα και είμαι πολύ καλός σε αυτό.
Αλλά με τον Π. δεν είπα ψέματα ή αν του είπα ένα δύο μετά του εξηγήθηκα απο μόνος μου και ήταν το δεύτερο άτομο που του έδειξα τον πραγματικό μου εαυτό μου. Ένα εαυτό που ούτε οι ίδιοι μου οι γονείς δεν έχουν δει.
Δεν μου άρεσε μόνο που ήμασταν μαζί, μου άρεσε που ήμουν μαζί και με τον πραγματικό μου εαυτό.
Μου άρεσε και μου αρέσει που μπορώ να του αποκαλυφθώ ποιος είμαι.
Και μισώ τώρα που πρέπει να κάνω τον σκληρό και τον ''δεν με νοιάζει'' (για να μην καταλάβει οτι εχω πάρει στραβά τον χωρισμό μας) για να μην του δημιουργήσω τύψεις. Γιατί στην τελική δεν φταίει μόνο αυτός που χωρίσαμε.

Όταν χωρίζουν δυο άνθρωποι πάντα φταίνε και οι δυο( δεν έχει σημασία ποιος φταίει περισσοτερο η λιγότερο). Ίσως να νοιωθεις έτσι γιατί ήταν η πρώτη φορά που ενοιωσες ελεύθερος..ποθητός..αυτό δεν σημαίνει οτι δεν θα το ξανα νοιωσεις..και άλλου να περάσεις να πας..μην αφήνεις το μελλον σου και τον αγώνα σου για έναν έρωτα..να μην αφήνεις γενικά να ορίζει την ζωή σου ένας ερωτας
Την ζωή μας την ορίζουμε εμείς και μόνο εμείς..
Και μην σκέφτεσαι … κάνει κακό…
Όχι πολύ σκέψη…άσε τα πράγματα να κυλήσουν..περνά καλά
Κάνε πράγματα που σε γεμίζουν
Ναι να μιλήσεις μαζί του
Αλλά μην του δωσεις να καταλάβει οτι κόβεις φλέβες..
Να μην είσαι δεδομένος…
Χαλαρα και ήρεμα όλα
Να Λάμπεις
Να καταλάβει οτι σε αγαπάς
Σε λατρεύεις
Ότι εισαι δυναμικός
Έχεις ενδιαφέροντα
Ότι δεν ειναι το μόνο πράγμα που σκέφτεσαι..
Όλα καλά θα πάνε

Ναι αυτό θα κάνω.
Θα προσπαθήσω σε μια δεύτερη ευκαιρία που αν δεν υπάρξει θα προσπαθήσω να προχωρήσω και να κοιτάξω τον εαυτό μου.
Απλός δεν ξέρω τι με γεμίζει, τι μου αρέσει. Δεν ξέρω να αγαπώ τον εαυτό μου. Εδώ πέρσι δεν προσπάθησα να διαβάσω για να ζήσω την διαφορετική ζωή (φοιτητική ζωή) που σκεφτόμουν, δεν ξέρω αν σημαίνει κάτι αυτό για τον εαυτό μου. Αλλά θέλω να κάνω πολλά πράγματα αλλά δεν τα κάνω. Κάποια συμβουλή πάνω σε αυτό;
Επίσης ευχαριστώ που με συμβουλεύεις, πραγματικά το εκτιμώ!!!

Σε όλους μας συμβαίνει αυτό κατά περιόδους..το θέμα είναι να μην το αφήνουμε να μας ορίζει…
Στα 41 μου πλέον κατάλαβα( αν και αργά), ότι πρέπει να σταματήσω να βάζω τους άλλους σε πρώτη μοίρα και τον εαυτό μου σε δεύτερη ακόμα και σε Τρίτη.. Ο εαυτός μας πρώτα και μετά όλοι οι άλλοι..μπορει να ακούγεται εγωιστικό αλλά σκέψου και το άλλο…αν δεν είσαι εσυ καλά δεν θα είναι και οι γύρω σου..αν δεν αγαπάς τον εαυτό σου δεν θα σε αγαπήσει και ο διπλανός σου..
Αυτο που έκανα και με βοήθησε ..καθημερινά ξυπνάω κοιτάζομαι στον καθρέφτη και αρχίσω να μου την πέφτω…όσο χαζο και να ακούγεται..πιάνει…σε μένα τουλάχιστον έπιασε…
Ο κάθε ένας μας είναι διαφορετικος ..δεν μπορώ να σου πω μια συνταγή γιατί δεν υπάρχει..άλλο πιάνει σε μένα άλλο σε σένα κτλ…
Γενικά να κανείς πράγματα που σε γεμιζουν(προσωπικά με εχει βοηθησει ο διαλογισμός.. στο YouTube έχει άπειρα βιντεάκια σε σχέση με meditation ,chakra κτλ).
Ξενικά μουσική, η διάβασε βιβλίο η γράψε βιβλίο ( πάρε ένα τετράδιο και ξεκινά να γραφεις τα υπέρ και τα κατά σου, τι θες να αλλάξεις σε σένα και για ποιο λόγο, τι θες να κανείς στο μελλον, πως το βλέπεις το μελλον σου , τα όνειρα σου, τις προσδοκίες σου , τα θέλω σου αλλά πρόσεχε τι θες εσυ πραγματικά και όχι τι θέλουν οι άλλοι για σένα).
Απλά να θυμάσαι να το κανείς με αγαπη και θετική ενέργεια..
Το σύμπαν δεν ξεχνά..
Ότι δίνεις παίρνεις πίσω..

Αυτό με τον καθρέπτη το έχω ξαναδιαβάσει για να τονώσω την αυτοπεποίθησή μου, απλός δεν μπορώ να το κάνω πρακτικά διότι στο σπίτι είμαι με τους γονείς μου οπότε θα ήταν λίγο περίεργο συν οτι δεν έχω καθρέπτη στο δωμάτιό μου.
Ακούω μουσική ανάλογα με την διάθεσή μου και πολλές φορές είμαι αρκετές ώρες με τα ακουστικά. Δεν νομίζω πως με έχει βοηθήσει αρκετά (εκτός απο τα διαστήματα που την ακούω).
Έχω αρκετά βιβλία για να διαβάσω αλλά δεν είναι ιστοριούλες κλπ. είναι πιο επιστημονικά (ψυχολογίας, αυτοβελτίωσης) οπότε και πιο κουραστικά. Κατά καιρούς έχω ξεκινήσει και διαβάζω αλλά μετά τα παρατάω στην μέση ή στην αρχή.
Επίσης έχω γράψει κατά καιρούς τι θα ήθελα να αλλάξω στον εαυτό μου και τι θα ήθελα να μάθω (πχ. κάποια πολεμική τέχνη ή κάποιο μουσικό όργανο ή κάποια καινούρια ξένη γλώσσα), ακόμα και τι να κάνω για να είμαι πιο περιποιημένος και πιο αποδεκτός στους άλλους. Απλός δεν έχω κάνει σχεδόν καμία ενέργεια για όλα αυτά και δεν είμαι σίγουρος γιατι το κάνω αυτό. Εννοώ δεν ξέρω αν έχω αναβλητικότητα ή πιστεύω οτι δεν θα τα καταφέρω και για αυτό δεν ξεκινάω κάτι. Ακόμα και στο διάβασμα που έχω αρχίσει δεν κάνω μεγάλη προσπάθεια και ούτε συμπληρώνω τις καθημερινές ώρες διαβάσματος (περίπου 3 την μέρα, για αρχή) που έχω βάλει ως στόχο.
Γενικά μου αρέσει να προγραμματίζω την εβδομάδα μου και να εχω ένα πρόγραμμα που αποδίδει, αλλά σχεδόν ποτέ δεν το ακολουθώ.

Και μόλις συνειδητοποίησα οτι το αρχικό μου θέμα ήταν η σχέση μου με τον Π. :'-) .Και κατέληξα να μιλάω για ποιο βαθιά πράγματα του χαρακτήρα μου, που εδώ και καιρό προσπαθώ να αναλύσω και να καταλάβω.

Είδες..
Έκανες την αρχή..
Βήμα βήμα θα το βρεις..
Θα βρεις τις απαντήσεις που ψάχνεις και τον τρόπο..
Απλά να μην σταματήσεις να ψάχνεις
Να ψάχνεσαι
Να αφουγκράζεσαι..
Το μόνο ευκολο είναι να πεις τα παρατάω..δεν μπορώ… φοβάμαι..
Όταν σου έρχεται αυτή η σκέψη σταματας σφαλιάρα στον εαυτό σου η βγαίνεις έξω βόλτα
Καθαρός αέρας και ξανα από την αρχή
Προσωπικά με έχει βοηθησει ο διαλογισμός και βιντεάκια περί αριθμολογίας τσακρα κτλ..μπορεί να ακούγεται τρελλο αλλά μου δίνει δύναμη
Πουσάρισμα…
Αναπνοή…ανοίγουν τα μεσα σου…
Βλέπεις τα πράγματα με άλλο μάτι
Εννοειται δεν γίνεται με μια φορά που θα το κανείς
Θέλει κοπο χρόνο επιμονή και Υπομονη
Ακόμα είσαι μικρός
Αυτό το αρχίζω σταματώ κτλ είναι σύνηθες…
Ξέρεις ποσες φορές ήμουν στην θέση σου…
Χιλιάδες χαχαχαχαχα
Απλά ψάξιμο στο ψάξιμο βρίσκεις
Τοποθετείς
Δημιουργείς
Φαντάσου το σαν ένα παζλ
Που μέρα με την μέρα βρίσκεις και ένα καινούριο κομμάτι
Το θέμα είναι να χτίσεις το μεσα σου
Όσο περί καθρέφτη εγώ στις αρχές το έκανα στο μπάνιο
:)
Η όταν έβγαινα από σπίτι όπου εβλεπα αυτοκίνητο σταματούσα στο παραθυρο
Με έφτυνε μου έστελνα ένα φιλί και συνέχιζα την διαδρομή μου
Και ας είχε και κόσμο μεσα :)
Και ας περνούσε κόσμος :)
Όχι που θα κάτσω να σκασω
Χαχαχαζα

Σε ευχαριστώ πολύ Σόνια, για τις συμβουλές σου, μου δίνεις να καταλάβω οτι μπορώ να προχωρήσω απο αυτό το αδιέξοδο που έχω δημιουργήσει στον εαυτό μου. Πιστεύω πως θα τα καταφέρω να τα περάσω όλα αυτά (θα προσπαθήσω να κάνω και διαλογισμό). Θα εφαρμόσω τις συμβουλές σου και δεν θα σκάω για το τι λένε οι άλλοι. Ευχαριστώ!!!

Αυτό είναι το βασικό!!!
Δεν μας νοιάζει τι λένε οι άλλοι!!!
Τους γράφουμε εκεί που δεν πιάνει μελάνι και προχωράμε μπροστά!!!
Οποίοι και να είναι αυτοί!!
Να είσαι καλά εσυ πρώτα!!!
Την καρδιά σου και την ψυχή σου!!
Αυτός που σε κακολογεί η πράττει αρνητικα προς την μεριά σου η έχει ο ίδιος θέματα που έτσι προσπαθεί να τα καλύψει η ζηλεύει που εσυ μπορείς να ΖΗΣΕΙΣ και εκείνος είναι ακόμα κρυμμένος στο καβούκι του!!!
Όποτε δεν δίνουμε σημασία..
Απλά κοιτάμε μπροστά και προχωράμε :)