Φοιτητής σε άλλη πόλη χωρίς παρέες...

Καλησπέρα σας ονομάζομαι Μιχάλης και βρίσκομαι στο 2ο έτος των σπουδών μου μακριά από την πόλη μου. Καταρχάς όπως όλοι γνωρίζουμε το πρώτο έτος πήγε χαμένο καθώς λόγω της πανδημίας τα πανεπιστήμια δεν άνοιξαν καν και βρισκόμασταν σε ολικό λοκνταουν από τον Νοέμβριο του 2020 μέχρι τον Μάιο του 2021. Εξαιτίας της κατάστασης δεν πάτησα σχεδόν καθόλου στη πόλη που σπούδαζω,μια βδομάδα έμεινα μόνο πέρσι γύρω στα τέλη Οκτωβρίου και αρχές Νοεμβρίου λίγο πριν το λοκνταουν,εκείνη τη βδομάδα-10 μέρες είχαμε βγει μερικές φορές με διάφορους συμφοιτητές καθώς ήταν η φάση που δεν ξέραμε κάνεις κανέναν και κανονίζαμε συναντήσεις μέσω ομαδικής της σχολής μια που δεν γινόταν δια ζώσης μάθημα. Τέλος πάντων έφυγα από την πόλη αρχές Νοεμβρίου καθώς ανακοινώθηκε λοκνταουν και δεν ξαναγύρισα ποτέ μέχρι την παραμονή των μαθημάτων,την περασμένη Κυριακή δηλαδή . Δυστυχώς την περίοδο που έμεινα Βόλο (8-10 μέρες πέρυσι ) δεν κατάφερα να κρατήσω ιδιαίτερη επαφή με κάποιον που βγήκα και οι μόνες συναναστροφές αυτό το χρόνο ήταν με τους παλιούς μου φίλους από το σχολείο στη πόλη που μεγάλωσα.Τελος πάντων με αυτά και με αυτά γύρισα στη πόλη που σπουδαζω πριν μια βδομάδα και πραγματικά δεν κατάφερα να βρω κανέναν σχεδόν για παρέα και γενικά τα πράγματα ήταν φουλ απρόσωπα καθώς οι παρέες πολλών από κει μέσα είχαν ήδη σχηματιστεί και πραγματικά έχω μείνει στην μοναξιά δεν έχω κανέναν να βγω και να μιλήσω, είμαι στα χειρότερα μου ,με πιάνουν κρίσεις πανικού ώρες ώρες... Δεν έχω διάθεση για τίποτα... Και πραγματικά δεν θα το αντέξω αυτό ,δεν θα αντέξω να μην κάνω καν τα πράγματα που κάνει ο μέσος φοιτητής. Δεν αντέχω να ακούω να λένε συνέχεια για εξόδους κλπ ,ι νιώθω χάλια ,ειδικά όταν βλέπω στορυς και τέτοια,με πιάνει τρέλα..... Ειλικρινά έχω φτάσει σε σημείο να θέλω να σηκωθώ και να φύγω να γυρίσω Αθήνα και να δοκιμάσω να ξαναδώσω πανελλήνιες μπας και περάσω στην αντίστοιχη σχολή της Αθήνας ( που είναι το ΕΜΠ) . Πραγματικά σας λέω τα έχω παίξει δεν ξέρω τι να κάνω. Όσο αναφορά τη δική μου ζωή δεν κάνω μια ζωή αδιάφορη κλπ έχω χόμπυ και στόχους δεν είμαι άδειος απλά δεν μπορώ να γνωρίσω άτομα
,

Quote:

---

Originally Posted by mikethebeast2002

Καλησπέρα σας ονομάζομαι Μιχάλης και βρίσκομαι στο 2ο έτος των σπουδών μου μακριά από την πόλη μου. Καταρχάς όπως όλοι γνωρίζουμε το πρώτο έτος πήγε χαμένο καθώς λόγω της πανδημίας τα πανεπιστήμια δεν άνοιξαν καν και βρισκόμασταν σε ολικό λοκνταουν από τον Νοέμβριο του 2020 μέχρι τον Μάιο του 2021. Εξαιτίας της κατάστασης δεν πάτησα σχεδόν καθόλου στη πόλη που σπούδαζω,μια βδομάδα έμεινα μόνο πέρσι γύρω στα τέλη Οκτωβρίου και αρχές Νοεμβρίου λίγο πριν το λοκνταουν,εκείνη τη βδομάδα-10 μέρες είχαμε βγει μερικές φορές με διάφορους συμφοιτητές καθώς ήταν η φάση που δεν ξέραμε κάνεις κανέναν και κανονίζαμε συναντήσεις μέσω ομαδικής της σχολής μια που δεν γινόταν δια ζώσης μάθημα. Τέλος πάντων έφυγα από την πόλη αρχές Νοεμβρίου καθώς ανακοινώθηκε λοκνταουν και δεν ξαναγύρισα ποτέ μέχρι την παραμονή των μαθημάτων,την περασμένη Κυριακή δηλαδή . Δυστυχώς την περίοδο που έμεινα Βόλο (8-10 μέρες πέρυσι ) δεν κατάφερα να κρατήσω ιδιαίτερη επαφή με κάποιον που βγήκα και οι μόνες συναναστροφές αυτό το χρόνο ήταν με τους παλιούς μου φίλους από το σχολείο στη πόλη που μεγάλωσα.Τελος πάντων με αυτά και με αυτά γύρισα στη πόλη που σπουδαζω πριν μια βδομάδα και πραγματικά δεν κατάφερα να βρω κανέναν σχεδόν για παρέα και γενικά τα πράγματα ήταν φουλ απρόσωπα καθώς οι παρέες πολλών από κει μέσα είχαν ήδη σχηματιστεί και πραγματικά έχω μείνει στην μοναξιά δεν έχω κανέναν να βγω και να μιλήσω, είμαι στα χειρότερα μου ,με πιάνουν κρίσεις πανικού ώρες ώρες... Δεν έχω διάθεση για τίποτα... Και πραγματικά δεν θα το αντέξω αυτό ,δεν θα αντέξω να μην κάνω καν τα πράγματα που κάνει ο μέσος φοιτητής. Δεν αντέχω να ακούω να λένε συνέχεια για εξόδους κλπ ,ι νιώθω χάλια ,ειδικά όταν βλέπω στορυς και τέτοια,με πιάνει τρέλα..... Ειλικρινά έχω φτάσει σε σημείο να θέλω να σηκωθώ και να φύγω να γυρίσω Αθήνα και να δοκιμάσω να ξαναδώσω πανελλήνιες μπας και περάσω στην αντίστοιχη σχολή της Αθήνας ( που είναι το ΕΜΠ) . Πραγματικά σας λέω τα έχω παίξει δεν ξέρω τι να κάνω. Όσο αναφορά τη δική μου ζωή δεν κάνω μια ζωή αδιάφορη κλπ έχω χόμπυ και στόχους δεν είμαι άδειος απλά δεν μπορώ να γνωρίσω άτομα
,

---

Πριν καποια χρονια βρεθηκα να σπουδαζω στο Παρισι χωρις παρεες. Μου πήρε τουλαχιστον 2 μηνες να βρω παρεες καισχεδον ολες αλλαξαν απο το 2ο χρονο.. θα σου ελεγα να κανεις υπομονη, ειναι πολυ νωρις ακομα, δεν εισαι ο μονος στησχολη που θελει φιλους. Λιγο χρονοδωσε και μη σε παιρνειι απο κατω

Η αλήθεια είναι ότι το λοκνταουν τσάκισε πολλούς φοιτητές κυρίως τους πρωτοετείς γιατί αυτοί θέλουν να κάνουν ζωή ξεκινάνε κάτι καινούργιο και μπαίνουνε στη σχολή με μία όρεξη να ξεκινήσουν για κάτι για το οποίο πάλεψαν και αξίζουν να το ευχαριστηθούν και να το ζήσουν. Δυστυχώς όμως τα πράγματα είναι έτσι και μάλλον θα ξανά κλείσουν τα πανεπιστήμια οπότε γενικά μη σε ανησυχεί γιατί μπορεί να μη χρειαστεί στο άμεσο μέλλον να μπεις στη διαδικασία να ψάξεις παρέες.
Ίσως κληθείς να μπεις σε αυτή τη διαδικασία από το καλοκαίρι και μετά μην αγχώνεσαι αφοσιώσου στα μαθήματα αρχικά προσπάθησε λίγο να νιώσεις καλύτερα με διάφορα άλλα πράγματα στη ζωή σου άσε λίγο τις παρέες για μετά γιατί θα κλείσουν τα πανεπιστήμια ξανά και θα χαθείς με αυτά τα παιδιά δηλαδή το πολύ-πολύ να μιλάς με μηνύματα και κλήσεις.

Στην κοινωνική μου ζωή γενικά τι πρέπει να κάνω ,να προσπαθώ να χωθώ σε διάφορες παρέες τι ακριβώς?

Να σαι χαλαρος. Όπως θα ναι μαζεμενοι μπες και μιλα. Βρες αφορμη να συστηθεις. Βρες και ενα χομπυ ισως, γυμναστήριο, αθλημα, ξενη γλωσσα. Ομαδες στο φβ της σχολης

Quote:

---

Originally Posted by kopela93

Η αλήθεια είναι ότι το λοκνταουν τσάκισε πολλούς φοιτητές κυρίως τους πρωτοετείς γιατί αυτοί θέλουν να κάνουν ζωή ξεκινάνε κάτι καινούργιο και μπαίνουνε στη σχολή με μία όρεξη να ξεκινήσουν για κάτι για το οποίο πάλεψαν και αξίζουν να το ευχαριστηθούν και να το ζήσουν. Δυστυχώς όμως τα πράγματα είναι έτσι και μάλλον θα ξανά κλείσουν τα πανεπιστήμια οπότε γενικά μη σε ανησυχεί γιατί μπορεί να μη χρειαστεί στο άμεσο μέλλον να μπεις στη διαδικασία να ψάξεις παρέες.
Ίσως κληθείς να μπεις σε αυτή τη διαδικασία από το καλοκαίρι και μετά μην αγχώνεσαι αφοσιώσου στα μαθήματα αρχικά προσπάθησε λίγο να νιώσεις καλύτερα με διάφορα άλλα πράγματα στη ζωή σου άσε λίγο τις παρέες για μετά γιατί θα κλείσουν τα πανεπιστήμια ξανά και θα χαθείς με αυτά τα παιδιά δηλαδή το πολύ-πολύ να μιλάς με μηνύματα και κλήσεις.

---

Στα μαθήματα πέρυσι αφοσιιωθηκα στο έπακρο ,τα πέρασα όλα με κακούς βαθμούς. Φέτος ήρθα αρχικά με όρεξη αλλά έχω πάθει τρέλα με την μοναξιά και δεν έχω για τίποτα όρεξη . Όσο αναφορά το ενδεχόμενο να κλείσουν πραγματικά δε με ενδιαφέρει ας κλείσουν και ας μη ξανανοίξουν ούτε στον αιώνα των άπαντα,το προτιμώ από το να κάθομαι εδώ στην απομόνωση. Αλλά το θέμα είναι τι να κάνω σε περίπτωση που δε κλείσουν ? Να κάθομαι να τρελενομαι στην απομόνωση?

Σαρεσει η σχολη σου;

Πήγαινε και μίλα σε άτομα που σου φαίνονται συμπαθητικά όλο και κάτι θα έχει πάρει το αυτί σου αν πηγαίνεις στα μαθήματα. Θα αναγνωρίσεις με ποια άτομα μπορείς να ταιριάξεις ποια σου φαίνονται κομπλέ για να κάνεις παρέα και θα πεις θα μιλήσει για τα μαθήματα πας και θα ρωτήσεις πράγματα που αφορούν τα μαθήματα και έτσι μια-δυο τρεις θα αρχίσεις μετά να μιλάς παραπάνω και θα σου μιλάνε και αυτοι και μετά θα προτείνεις για καφέ και είναι εύκολο δεν είναι κάτι δύσκολο.
Χαβαλέ δες το εντελώς σαν χαβαλέ και όχι σαν αγγαρεία γιατί δεν είναι αγγαρεία.
Αν μιλάς θα σου μιλάνε.
Θυμάμαι όταν ήμουν στο πρώτο έτος πολλά παιδιά είχανε τέτοιο θέμα και ήτανε κλειστά για αυτό σου λέω μίλα εσύ λέγε ότι θες και σίγουρα θα σου μιλήσουν δεν υπάρχει περίπτωση η κουβέντα δεν τελειώνει ποτέ αν θέλεις μπορείς να βρεις θέματα να μιλάς και αφού έχετε κοινό στόχο τα μαθήματα δεν υπάρχει περίπτωση να μην αναπτύξεις παρέες μην αγχώνεσαι

Ειναι πολλοι στο τμημα σου στην ιδια θεση με σενα . Μην προσπαθεις να χωθεις σε μεγαλες παρεες που εχουν ηδη σχηματιστει αλλα σε μικροτερες,1 ή 2 ατομων. Κανε ενα σχολιο για τον καθηγητη (βαρετος, αστειος, ενδιαφερων κ.α.). Ειναι νωρις ακομα θα βρεις ευκολα παρεα. btw το "οσο αναφορα" ειναι λαθος, το σωστο ειναι "οσον αφορα"

Quote:

---

Originally Posted by katran

Ειναι πολλοι στο τμημα σου στην ιδια θεση με σενα . Μην προσπαθεις να χωθεις σε μεγαλες παρεες που εχουν ηδη σχηματιστει αλλα σε μικροτερες,1 ή 2 ατομων. Κανε ενα σχολιο για τον καθηγητη (βαρετος, αστειος, ενδιαφερων κ.α.). Ειναι νωρις ακομα θα βρεις ευκολα παρεα. btw το "οσο αναφορα" ειναι λαθος, το σωστο ειναι "οσον αφορα"

---

Μου θυμησες το "Κατ'αρχήν, είναι κατ'αρχάς

Μην σε πιάνει απελπισία. Καταλαβαίνω τη θέση σου, όμως βιάζεσαι. Κάνε κανονικά τη ζωή σου. Πήγαινε στη σχολή σου τακτικά δείχνε ενδιαφέρον να συμμετέχεις στη σχολή. Να παίρνεις κοινωνικές πρωτοβουλίες και να συμμετέχεις σε διάφορα δρώμενα της σχολής σε ομαδες κτλ. Εάν σε βλέπουν οι συμφοιτητες σου συχνά εκεί και αλληλεπιδρατε μπορεί καποια στιγμή τους επόμενους μήνες να αρχίσεις να κάνεις γνωστούς.

Μη σε παίρνει από κάτω. Μπορεί να κλείσουν οι σχολές όμως μπορεί να παραμείνουν ανοικτές. Κάνεις δεν ξέρει. Εσύ κανε το πρόγραμμα σου.

Ισχύει ότι αυτό που κάνουν τα πρωτακια στις σχολές είναι γελοίο. Πάνε μια δύο μέρες στο ξεκινημα, κρεμιουνται αγωνιως ο ένας από τον άλλον για να κάνουν παρέες και μετά κλείνουν τις κλίκες μην επιτρέποντας σε αλλα άτομα να μπουν σε παρέες. Όμως αυτό δεν είναι απόλυτο. Γενικά υπομονή. Ειναι νωρίς

Quote:

---

Originally Posted by Pentatonic

Σαρεσει η σχολη σου;

---

εννοείται πέρασα με 12/12 μαθήματα. Απλά νιώθω φουλ άδειος τελευταία

Θελεις λιγο χρονο. Φιλοους απο σχολειο δεν εχεις;

Κοινωνικές πρωτοβουλίες όπως ? Δρώμενα λέγοντας τι εννοείς? Δυστυχώς με πιάνει απελπισία,βλέπω φίλους μου σε άλλες πόλεις στο πρώτο έτος ειδικά ή και στο 2ο που είναι έξω συχνά . Ενώ εγώ στην απομόνωση. Νταξει δε ζητάω να βγαίνω συνεχώς αλλά θέλω στόμα ν βγαίνω 1-2 φορές τη βδομάδα. Δεν αντέχω να περάσω μια άδεια φοιτητική ζωή,χωρίς κανέναν γυρίζοντας μόνος σε κάτι μαγαζιά σαν το ρεμαλι... Δεν ξέρω σαν να νιώθω διψασμένος για κάποια πράγματα

Όχι δυστυχώς πέρασα μόνο εγώ σε αυτή τη πόλη. Στην Αθήνα έχω μόνο

Μην σε πιανει απελπισια αρχικά. Εγω το πρώτο πράγμα που εκανα ηταν να γραφτω γυμναστηριο και εκει γνωρισακοσμο. θα εχει φοιτητοκοσμο. Μετα αν πας σε διαλεξεις σιγουρα θα μιλας και με αλλους. Δεν ειναι δυσκολο πραγματικα.

Quote:

---

Originally Posted by Pentatonic

Θελεις λιγο χρονο. Φιλοους απο σχολειο δεν εχεις;

---

όχι δυστυχώς δεν πέρασε κάνεις από αυτούς σε αυτή τη πόλη

Quote:

---

Originally Posted by Pentatonic

Μην σε πιανει απελπισια αρχικά. Εγω το πρώτο πράγμα που εκανα ηταν να γραφτω γυμναστηριο και εκει γνωρισακοσμο. θα εχει φοιτητοκοσμο. Μετα αν πας σε διαλεξεις σιγουρα θα μιλας και με αλλους. Δεν ειναι δυσκολο πραγματικα.

---

Γυμναστήριο πάω ,ασχολουμαι με το μποντιμπιλντιγκ κιόλας,σκέψου ετοιμάζομαι για αγώνα το φθινόπωρο του 2022

Quote:

---

Originally Posted by mikethebeast2002

Κοινωνικές πρωτοβουλίες όπως ? Δρώμενα λέγοντας τι εννοείς? Δυστυχώς με πιάνει απελπισία,βλέπω φίλους μου σε άλλες πόλεις στο πρώτο έτος ειδικά ή και στο 2ο που είναι έξω συχνά . Ενώ εγώ στην απομόνωση. Νταξει δε ζητάω να βγαίνω συνεχώς αλλά θέλω στόμα ν βγαίνω 1-2 φορές τη βδομάδα. Δεν αντέχω να περάσω μια άδεια φοιτητική ζωή,χωρίς κανέναν γυρίζοντας μόνος σε κάτι μαγαζιά σαν το ρεμαλι... Δεν ξέρω σαν να νιώθω διψασμένος για κάποια πράγματα

---

Πήγαινε στο 360 Fight Academy δοκίμασε ζιου ζιτσου και Βραζιλιάνικο ζιου ζιτσου εχουν κάποιες διαφορές αυτά τα δύο, δοκίμασε τα και τα δύο, δες τι σου αρέσει περισσότερο και κάνε ένα από αυτά ή και τα δύο αν και είναι λίγο υπερβολικό να θες να κάνεις και τα δύο ταυτόχρονα. Σου υπόσχομαι πως θα έχεις πάρα πολλούς φίλους, πραγματικούς φίλους όχι γνωστούς απλώς, γιατί είναι τέτοια η δομή του αθλήματος, θα πρέπει και εσύ να γίνεις καλός άρα ο συναθλητής σου θα σε βοηθήσει και εσύ να βοηθήσεις τον συναθλητή σου να γίνει καλύτερος και κάπως ετσι αναπτύσσονται φιλίες πάνω στο τατάμι, τους οποίους θα τους έχεις για χρόνια. Θα έχεις ένα προγραμμα να κάνεις κάθε εβδομαδα, δεν θα είσαι κενός και άδειος αλλά θα είσαι κουρασμένος τις νύχτες. Θα χρειαστείς δύο gi που κάνουν περίπου 80 με όσο θες το ένα και κανα 60αρι δεν νομιζω να ειναι παραπανω η συνδρομη, αλλά θα σε κάνει πολύ καλό άνθρωπο, θα δεις τεραστια διαφορά στην διάρκεια του χρονου και ειναι κατι που θα το κανεις μια ζωή, αν το συνεχίσεις.

Quote:

---

Originally Posted by mikethebeast2002

Γυμναστήριο πάω ,ασχολουμαι με το μποντιμπιλντιγκ κιόλας,σκέψου ετοιμάζομαι για αγώνα το φθινόπωρο του 2022

---

Ιδια φαση ειμαστε ( ασχολουμαι κι εγω με bodybuilding Κτλ), καθολου παρεες, απλα εγω Ρεθυμνο...

Ρε θεματοθέτη, μια βδομάδα έχεις εκεί, δεν έχεις κανένα χρόνο ξέρω κι εγώ. Γιατί τόσο απελπισία; Θα βρεις παρέες, μην αγχώνεσαι.

συγνωμη...
εσυ εκανες τον κοπο να μπεις στο πολυτεχνειο, μηπως βρεις παρεες και εισαι διατεθιμενος να χασεις μια- δυο χρονιες, για να ξαναμπεις σε αλλη πολη, μηπως βρεις παρεες;;;;;
συγκεντρωσου λιγο...

απ οσα λες, δεν εμεινες σχεδον καθολου στην πολη λογω κορωνοιου. που θες να τις βρεις τις παρεες;;;
αν γινουν μαθηματα, πηγαινε στα μαθηματα σου κι εκει θα βρεις ατομα να μιλας. ετσι γινονται οι παρεες...
αν δεν γινουν μαθηματα, αφου μας λες οτι εχεις ενδιαφεροντα και δραστηριοτητες, μπορεις να γνωρισεις ατομα στις δραστηριοτητες σου.

Quote:

---

Originally Posted by mikethebeast2002

Κοινωνικές πρωτοβουλίες όπως ? Δρώμενα λέγοντας τι εννοείς? Δυστυχώς με πιάνει απελπισία,βλέπω φίλους μου σε άλλες πόλεις στο πρώτο έτος ειδικά ή και στο 2ο που είναι έξω συχνά . Ενώ εγώ στην απομόνωση. Νταξει δε ζητάω να βγαίνω συνεχώς αλλά θέλω στόμα ν βγαίνω 1-2 φορές τη βδομάδα. Δεν αντέχω να περάσω μια άδεια φοιτητική ζωή,χωρίς κανέναν γυρίζοντας μόνος σε κάτι μαγαζιά σαν το ρεμαλι... Δεν ξέρω σαν να νιώθω διψασμένος για κάποια πράγματα

---

Ναι όμως βιάζεσαι υπερβολικά. 5 μέρες πήγες στη σχολή σου μόνο και περιμένεις να έχεις κάνει ήδη κολληταρια και να βγαίνεις συνέχεια για καφέδες.

Κάτσε λίγο. Ειναι περίοδος αναπροσαρμογής δωσε χρόνο. Ξέρω άτομα που πήγαν δεύτερη χρόνια σε σχολή λόγω μεταγραφής (προ covid) και πάλι βρήκαν παρεα χωρις να το περιμένουν. Παρακολουθα κανονικά τα μαθήματα καθημερινά.

Να συμμετέχεις σε διάφορα πράγματα μελλοντικα όπως πχ σε κάποια ομάδα θεάτρου της σχολής, στο γυμναστήριο της σχολής, ακόμα και σε παρατάξεις κομμάτων (ανάλογα με τα γούστα σου.)

Να συμμετέχεις προφορικά στα μαθήματα που θα παρακολουθείς , σε εργασίες που σας βάζουν οι καθηγητές κτλ. Θα τα βρεις στη πορεία. Οι εργασίες που θα κάνεις θα είναι ομαδικές αρα από αυτό και μόνο θα αναγκαστείς κατά κάποιον τρόπο να μπεις σε μια ομάδα για να κάνεις την εργασία και να περάσεις το μάθημα.

Θα υπάρξουν πράγματα στη πορεία που θα σε φέρουν κοντά με άλλους συμφοιτητές. Επιπλέον σπουδάζεις σε επαρχία, θα είναι πολύ πιο εύκολο να γνωρίσεις άτομα για παρέα από ότι σε σχολή στην Αθήνα. Πολλές κλίκες που έχουν σχηματιστεί θα αλλάξουν γιατί θα δουν ότι δεν ταιριάζουν λόγω του ότι σχηματίστηκαν πολύ νωρίς και επιπόλαια. Έτσι, αρκετα άτομα θα μείνουν χωρίς παρέα πάλι και θα αναγκαστούν να βρουν αλλά άτομα γιατί θα είναι και εκείνοι μόνοι σε μια ξένη πολη.

Χαλαρωσε. Κοίτα πρώτα να προσαρμοστείς στη νέα σου ζωή, λύσε τα πρακτικά θέματα της επιβίωσης σου όπως τις δουλειές του σπιτιού. Το να μενεις μόνος έχει υποχρεώσεις. Βγες μόνος να γνωρίσεις τη καινούρια σου πολη. Φτιάξε το πρόγραμμα σου. Αυτό προέχει τώρα. Οι φίλοι θα έρθουν σε δεύτερη μοίρα.

Μπορεί να σου πάρει χρόνο. Από ένα μήνα μέχρι και έξι μήνες πχ. Ακόμα και τέταρτο έτος να είσαι, πάλι μπορεί να γνωρίζεις συνεχώς νέα άτομα. Όσο συμμετέχεις θα έχεις ευκαιρίες. Επίσης, δεν είναι κανόνας ότι σαν φοιτητής θα γνωρίσεις παρέα 10 ή 15 ατόμων. Μπορεί να κάνεις μόνο 1 ή 2 φίλους και να βγαίνετε και that's all. Επίσης μερικοί δεν έκαναν καθόλου παρέες στη σχολή ή πέρασαν μεγάλες περιόδους μοναξιάς. Και αυτό μέσα στο παιχνίδι είναι.

Δεν σου λέει κάνεις ότι σαν φοιτητής θα έχεις οπωσδήποτε τη μισή σχολή φίλους και θα κάνετε τρέλα πράγματα συνέχεια.
Αυτό είναι μύθος, ένα ροζ σύννεφο που έχει στο μυαλό του ο πρωτοετής φοιτητής για τα φοιτητικά χρόνια.

Οπότε δώσε χρόνο. Το να ξαναδώσεις πανελλήνιες για να περάσεις στη πόλη σου λόγω αυτού του θέματος το βρίσκω υπερβολικό. Τουλάχιστον σε αυτή τη φάση.

Αγαπητέ θεματοθέτη,

απ' ότι κατάλαβα μόνο 7 μέρες βρίσκεσαι στο μέρος που σπουδάζεις.
Μέσα σε μία βδομάδα έχεις φέρει την καταστροφή του κόσμου.
Κανείς δεν σου είπε ότι δεν θα βρεις φίλους για να περάσεις ωραία φοιτητικά χρόνια.
Απλά όπως όλα τα πράγματα και αυτό θέλει το χρόνο του. Είναι μία διαδικασία που εξελίσσεται. Δεν συμβαίνει σε λίγες μέρες.
Οπότε δεν έχει νόημα να συγκρίνεσαι με τους άλλους που έχουν περάσει ήδη αυτή τη διαδικασία. Ο καθένας έχει το δικό του δρόμο. Εσύ βρίσκεσαι στην αρχή μίας διαδικασίας και πρέπει να περάσεις όλα τα βήματα. Αν θέλεις σχέση δεν πρέπει πρώτα να περάσεις από την διαδικασία των ραντεβού; Οπότε μην προτρέχεις

Σίγουρα υπάρχουν άτομα σαν εσένα. Που γύρισαν στο πατρικό τους και τώρα ξαναεπέστρεψαν. Οπότε όταν ξαναπάς σχολή, προσπάθησε να εντοπίσεις αυτά τα άτομα που είναι σε παρόμοια φάση με εσένα και προσπάθησε για αρχή να πιάσεις συζήτηση σε αυτά.
Επίσης, εφόσον είχες βγει με κάποιους συμφοιτητές πριν ένα χρόνο πιάσε συζήτηση με κάποιον που είχες βγει τότε και είχες συμπαθήσει. Τι κάνεις; Πώς πέρασες στην καραντίνα κλπ.
Κάθε αρχή και δύσκολη που λένε.
Αλλά μην ξεκινάς με τόση μεγάλη καταστροφολογία, φόβο και απαισιοδοξία ενώ ακόμη δεν πήγες.

ολα καλα θα πάνε. σιγα σιγα θα μπουν σε μια ταξη. μην αγχωνεσαι

Νέα παιδιά....έχουν μάθει να τα βρίσκουν όλα έτοιμα χωρίς να προσπαθήσουν. Δεν έχουν υπομονή

Συγκεκριμένες συμβουλές

1)Θα τρως στη λέσχη της σχολής !
2)Θα διαβάζεις σε αναγνωστήρια της σχολής !

Σε έφτιαξα !

Ααα και κάτι άλλο ! Δεν θες παρέες και φίλους. Γκόμενα θες !

Με μπέρδεψες με το γκομενα θέλω

Αλο!

Οντως 7 μερες είναι πολυ λίγες για να απελπίζεσαι. Αλλά αυτο που με ανησυχεί δεν είναι ότι δεν εχεις βρει παρεα αλλα ότι γραφείς " βλεπω τους αλλους που περνανε καλα και τρελαίνομαι".

Θες να περνας καλά για να δείχνεις ότι περνας καλα; Ή θες απλα να το ζήσεις χωρίς να σε νοιαζεί το τι γίνεται γύρω σου;

Είναι σημαντικό πρωτα πρωτα πρωτα από ολους να περνας καλά με τον εαυτό σου και εσυ οπως φαίνεται δεν μπορείς να τον ανεχτείς ουτε μια εβδομαδα. Οι παρέες θα έρθουν, δεν νομίζω οτι υπάρχει φοιτητής που να μην ενιωσε οπως νιωθεις εσυ, δεν είσαι ο μόνος. Και εγω έτσι ενιωθα τις πρώτες δυο εβδομαδες ίσως και μήνα.

Είναι μια νέα αρχη και καθε αρχη θελει υπομονη. Σε καινουργια δουλεια πας και νιωθεις να ανοιξει η γη να σε καταπιεί. So what? Θα περασει.

Δεν υπαρχει συνταγή, " ετσι θα βρείς φίλους " αφεσου και απόλαυσε την φοιτητικη σου ζωή. Βγες βόλτα, βγες για φαγητό μόνος σου γραψου σε σπόρ ή χόμπυ που σου αρεσουν. ΓΙΑ ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΙΣ εσυ καλά πρωτα και μετά για να περασεις καλά με άλλους.

Καλη τυχη!