Κατι εχει ο πατερας μου.

Βρε παιδια εδω και χρονια ο πατερας μ παραπονιεται συνεχεια και νευροκεφαλοπονους και χιλια 2.ειναι 59 ετων και τον τελευταιο καιρο το προβλημα εχει γινει πολυ πιο εντονο.συνεχεια παραπονιεται λεει οτι δεν τον αγαπαμε και περνει 3-3 τα νοργκεζιλ και τα ντεπον και μας κανει χιλια 2 ναζακια π δεν του λεμε γλικολογα και π δεν τον προσεχουμε.τιμπορει να εχει?πυστευει οτι εχει γρυπει βαριας μορφης και γενικα κα8εται και βγαζει διαγνωσεις μονος του αντι να παει σε γιατρο.να προσ8εσω οτι απο χθες ειναι πολυ χαλια εχει δυσπνια δυσφορια.κανει διαρια και βογκαει λεγοντας τον εαυτο του βλακα και μαλακα και γιατι δνε τον αφησαν να πεθανει οταν ηταν μικρος π ειχε αρρωστησει.νεοτερος ειχε κ αυτος ελαφριες κρησεις πανικου και τωρα νομιζω οτι εχει αγοραφοβια.τον λυπαμαι δεν ξερω τι εχει και φοβαμαι μην ειναι κ τα πρωτα σιμαδια αλτζχαιμερ.εζησε πολυ δυστηχα παιδικα χρονια ορφανος απο μαμα και μπαμπα πανφτωχος και χιλια δυο και τωρα π τα εχει καταφερει ολα καθε τριες κ λιγο νιωθει δυσφορια κ παραμιλαει μονος του πολες φορες.

να προσθεσω οτι η μανα μου λεει οτι κ εγω ετσι συνεχια καπου ποναω και πολες φορες μας βαριεται.λολ

δε νομίζω ότι είναι σημάδια αλτσχάιμερ μην ανησυχείς!
ίσως νιώθει παραμελημένος και θέλει περισσότερη φροντίδα απο τα οικεία πρόσωπα
οι μεγάλοι άνθρωποι θέλουν παραπάνω αγάπη

ναι αλλα κανει σαν μωρο ενω ειναι ενας ιδιατερα εξυπνος και γενικα πετηχιμενος ανθρωπος.

panikoula και ο δικός μου πατέρας \'εμεινε ορφανός 7 ετών και απο τους δυο γονείς και συγρόνως έμεινε ανάπηρος λόγω ατυχήματος το οποίο δεν πρόσεξαν και του δημιούργησε πρόβλημα αργότερα.Μια ζωή γκρίνια ήταν προσπαθούσε να μειώσει την μάνα μου γιατί ήταν αρτιμελής και εκεί γινόταν οι φασαρίες.Ο άνδρας μου μετά το δημοτικό κλείστηκε οικιοθελώς σε οικοτροφείο απο την φτώχεια που έίχε προκειμένου να τελειώσει το σχολείο.Αυτοί οι άνθρωποι δεν χρειάζονται σύζυγο αλλά μάνα.Δεν έχουν εισπράξει αγάπη και βγάζουν τα απωθημένα τους.Το θέμα είναι ότι περισσότεροι που αντιμετωπίζουμε τώρα κάποιο πρόβλημα δεν είχαμε και τα πιο ήρεμα παιδικά χρόνια.Εχω πεί πολλές φορές ότι τα φάρμακα δεν τα παίρνουν αυτοι που θα έπρεπε αλλά εμείς.

εχεις δικιο.ο δικος μ απο 3 χρονων ειμεινε ορφανος.δεν γνωρισε τι θα πει μανα ουτε και πατερας.αλλα ετσι οπως κανει μιαζει σαν να εχει παθει ψυχωση.λεει οτι τωρα θα πεθανει οτι ειναι στα τελευταια του και οτι δεν τον πυστευουμε κλπ.

Κουβαλάει και αυτος τον δικό του σταυρό ισως θέλει να τον προσέξετε να ασχολειστε μαζί του.Πανικούλα κάνε τον μια βόλτα απο γιατρό μπορεί να χρειάζεται βοήθεια ο άνθρωπος

panikoula
συμφωνω με την γιωτα.
περα απο αυτο ομως, απο τα συμπτωματα τα προσφατα που αναφερεις, θεωρω οτι μπορει να εχει καποια ιωση που την περναει ομως με αυτον τον τροπο λογω της δυστυχιας που νοιωθει απο ολα τα προηγουμενα που ειπαμε.
αλλη υπομονη εχει στην κακουχια ενας γερός ανθρωπος κι αλλη καποιος ηδη πολυ ταλαιπωρημενος και δυστυχισμενος.
αφου μιλαει κι ο ιδιος για γριπες, προετρεψε τον να παει σε εναν παθολογο να το κοιταξει κι αν τα καταφερεις στην συνεχεια θα ηταν καλο να τον πεισεις να παει σε καποιον ψυχιατρο-ψυχοθεραπευτη..

εγω πιστευω πως ενας ανθρωπος που εμεινε ορφανος μικρος βγαζει τετοια θεματα στην μετεπειτα πορεια του...Εμενα πχ ο πατερας μου εμεινε 2 χρονων ορφανος και πολλες φορες παρατηρω πως εχει δεθει ιδιαιτερως με εμας(τα παιδια του)και θελει να του δειχνουμε πως τον αγαπαμε..Οποτε αυτο που θα σε συμβουλευα ειναι να του δειχνεις οτι τον αγαπας και τον νοιαζεσαι..Ισως ειναι και η ηλικια...αν ειναι μεγαλος ανθρωπος λογικα θα νοιωθει πως περασε η μπογια του και θελει επιβεβαιωση απλα...μην του την στερησεις...δωστη του απλοχερα και θα δεις τι καλα θα πανε ολα:)

Άπ\' ότι καταλαβαίνω είμαστε θύματα αλλων θυμάτων(οι γονείς μας) και πληρώνουμε τα απωθημένα τους.Αυτό φοβάμαι και για τα παιδιά μου συνεχίζεται πάντα μια κατάσταση.Κάποτε πρέπει να κοπεί αυτή η αλυσίδα

Γιωτακι μου κανονικα δεν πρεπει να ειμαστε κολλημενοι με τουε γονεις...θελει χαλαρα..να δειχνεις τι νοιωθεις και ολα οκ..γιατι μην νομιζεις και οι γονεις που εχουν τα παιδια τους χεσ@#$% δεν ειναι καλυτεροι.....Απλα θελει μια ισσοροπια το ολο θεμα.....αν υπαρχει αγαπη ολα διορθωνονται

ειδικα εμενα με αγαπαει πολυ ο πατερας μου αλλα ρεπαιδια δεν μπορω να του δειξω αγαπη.οποτε του ανοιγω σηζητηση η εγω η η μανα μου μας φερνει αντηρησεις και γενικα ειναι αντιδραστικος σε ολα.θελει μεν να του δειχνομε αγαπη αλλα δνε μας αφηνει.χθες που ελεγε ειναι τα τελευταια του πηγε σε εναν γαμο π ειχε τραπεζι μετα και περασε μια χαρα και εμεις πιγαμε σε αλλο γαμο.ποτε δεν παει μαζι μας σε κοινωνικες εκδηλωσεις.παει με φιλους και σαλιαριζει νομιζω.ειναι πολυ περιεργη περηπτωση ο πατερας μου κ πολυ φοβαμαι ειμαι κ εγω κληρωνομησα τις παραξενιες του.χθες του ειπα μηπως περναει κρηση πανικου και δεν το παραδεχεται με τπτ.

Πανικούλα κοίτα τον εαυτό σου.Ο γιατρός είπε στην κόρη μου άσε τους γονείς σου και κοίτα την δική σου ζωή.Της μάνας μου θα της κακοφαινόταν και θα έβριζε τον γιατρό ότι πάει να μας χωρίσει.Εχει ακόυσει βρίσιμο η πρώτη ψυχολόγος που πήγα δεν φαντάζεσαι.Κάθε αλλαγή ή αντίδραση δική μου έφταιγε αυτή η @@@@@@ που μου βάζει λόγια λες και μας γνώριζε.Εγώ είπα στο παιδί μου να κοιτάξει την δική της ζωή και συμφώνησα με τον γιατρό.Είναι εγωϊστικό να χρησιμοποιούμε τα παιδιά έκανα εγώ λάθη, η μάνα μου έκανε λάθη, πρέπει να συνεχιστεί η κατάσταση;Πανικούλα είναι νέος ο πατέρας σου μπορείς να του προτείνεις να πάει σε γιατρό απο κει και πέρα κοίτα τον εαυτό σου να βοηθήσεις.Μιλάω εγώ που έκανα τα μεγαλύτερα λάθη.Οταν τους έλεγα κάτι που δεν τους συνέφερε τους ανέβενε η πίεση τους έπιανε η καρδιά τους και μου δημιουργούσαν τύψεις.Η μάνα μου είναι 80 ετών και καλά να είναι η γυναίκα είναι μια χαρά.Εγώ πίνω μια χούφτα αντικαταθλιπτικά.

ναι μα και εγω δεν πολυ σκαω κιολας αλλα αν παθει κατι θα νιωθω τυψεις πυστευω π δεν τον βοηθησα.παντως μπορει να παραπονιετε αλλα καμια φορα κανει μονοζυγο και περνει 2-3 τουμπες απο κατε και πηδαει τοιχεια σαν 20αρης.και μετα κανει τον αρρωστο λολ\'.τωρα παιζει παιχνιδακια στον αλλο υπολογηστη του εβαλα 4-5 παιχνιδια πολεμικα να παιζει σνα μπεμπης λολο

Αν ήταν ανάπηρος ανήμπορος και ηλικιωμένος σίγουρα θα ένιωθες τύψεις αν δεν τον βοηθούσες.Μπορείς να τον πας σε ψυχίατρο; απο εκεί και πέρα δεν νομίζω να χρειάζεται κάτι εκτός την παρουσία του παιδιού του.Εσύ κάνεις μονοζυγο και τούμπες; μπορεί να περνάει κλιμακτήριο ο άνθρωπος

περναναι και οι αντρες κλιμακτηριο?εγω δεν μπορω να τρεξω ουτε μονοζυγο να κανω και ο πατερας μ μπορει και εχει κορμοστασια 20αρη ουτε μαζεψε ουτε χοντρος ειναι.οσο για ψυχιατρο ουτε σηζητηση δεν θελει.

Κάτσε και εσύ στην ησυχία σου.Θέλει να τραβήξει την προσοχή και να ασχολείστε μαζί του.Είναι σε ηλικία που μπορεί να βοηθήσει τον εαυτό του μην φορτίζεσαι άλλο

αυτο θα κανω.ερκετα δικα μου εχω :P

Αντε μπράβο πανικούλα αρκετά έχουμε και μεις