Φιλος απο τα παλια

Απο συμπτωση ειδα εναν παλιο μου φιλο. Δεν ξερω αν η λεξη φιλος ειναι αρκετη. Στηριξαμε ως παιδια και εφηβοι ο ενας τον αλλον. Ειχαμε υποστει ασχημο bullying, ο καθενας για αλλους λογους. Ημασταν διπλα ο ενας στον αλλον ομως. Μας χωρισε κατι που εγινε στην 3η λυκειου. Τσακωθηκαμε παρα πολυ ασχημα και απο τοτε δεν ξαναμιλησεμε. Απο σποντα τον πετυχα και μου εδωσε και την καρτα του. Δεν ξερω τι να κανω. Εχω ταραχτει μεσα μου. Θυμηθηκα πραγματα και συγκινηθηκα. Αν το εθετα τηλεοπτικα, ημασταν σαν τα παιδακια με τον κλοουν σε εκεινο το εργο του 1990 κ γιναμε σαν εκεινο το επεισοδιο στο κοκκινο δωματιο με την μαρω και την σταυροπουκου. Να θεωρησω οτι αυτη η φιλια τελειωσε; Με εχει πληγωσει βαθια αυτη η υποθεση, δεν ειμαι καλα.

Quote:

---

Originally Posted by Flagship

Απο συμπτωση ειδα εναν παλιο μου φιλο. Δεν ξερω αν η λεξη φιλος ειναι αρκετη. Στηριξαμε ως παιδια και εφηβοι ο ενας τον αλλον. Ειχαμε υποστει ασχημο bullying, ο καθενας για αλλους λογους. Ημασταν διπλα ο ενας στον αλλον ομως. Μας χωρισε κατι που εγινε στην 3η λυκειου. Τσακωθηκαμε παρα πολυ ασχημα και απο τοτε δεν ξαναμιλησεμε. Απο σποντα τον πετυχα και μου εδωσε και την καρτα του. Δεν ξερω τι να κανω. Εχω ταραχτει μεσα μου. Θυμηθηκα πραγματα και συγκινηθηκα. Αν το εθετα τηλεοπτικα, ημασταν σαν τα παιδακια με τον κλοουν σε εκεινο το εργο του 1990 κ γιναμε σαν εκεινο το επεισοδιο στο κοκκινο δωματιο με την μαρω και την σταυροπουκου. Να θεωρησω οτι αυτη η φιλια τελειωσε; Με εχει πληγωσει βαθια αυτη η υποθεση, δεν ειμαι καλα.

---

καλημερα.
τι ηλικια εχετε τωρα και ποιος ηταν ο λογος που τσακωθηκατε τοτε;

Γενικα θα σου πω οτι καλο ειναι το παρελθον να μενει στο παρελθον.Κλεισε τα ασχημα στο μπαουλο και ζησε τη ζωη σου οσο πιο ευτυχισμενα μπορεις.Μη κουβαλας μαζι τα ασχημα.Δεν χρειαζεται.Τελειωσαν.Αν δεν μπορεις να τα κλεισεις τοτε ισως εν ψυχολογος μπορει να σε βοηθησει σε αυτο.Καμια φορα χαλανε σχεσεις ,φιλιες για βλακειες και το καταλαβαινουμε αυτο μετα απο χρονια.Ισως και αυτος να θελει να δωσετε μια δευτερη ευκαιρια αφηνοντας οι εγινε πισω και γι αυτο ν ασου εδωσε την καρτα του.Εσυ τι θα ηθελες?

Εγω εαν ειχα τσακωθει για βλακειες κυριολεκτικα με καποιον με τον οποιο ειμασταν δεμενοι και με πλησιαζε μετα απο χρονια και εκανε κινηση επανενωσης, ξεροντας οτι το ολο θεμα τοτε ηταν βλακειες, θα χαιρομουν. Υποθετω οτι δεν ηταν κατι σοβαρο, απλως ηταν σημαντικο στο παρελθον με τα μυαλα τα τοτε.

Quote:

---

Originally Posted by Remedy

καλημερα.
τι ηλικια εχετε τωρα και ποιος ηταν ο λογος που τσακωθηκατε τοτε;

---

καλημέρα..
Για ένα κορίτσι τσακωθήκαμε. Αλλά αυτό ήταν η αφορμή. Αυτός γούσταρε εκείνη, εκείνη γούσταρε εμένα, εμένα μου άρεσε αλλά οκ δεν ήμουν ερωτευμένος. Αυτός φοβόταν να το πει σε εκείνη γιατί ήταν η γκόμενα του σχολείου, φοβόταν να το πει σε μενα. Τεσπα μπλέξιμο. Το νόημα είναι ότι νόμιζε πως ήθελα να "φάω" την κοπέλα του, ενώ δεν έγινε έτσι. Και το λέω αφορμή επειδή αυτό θα το λύναμε. Αλλά όπως τσακωνόμασταν ανταλλάξαμε πικρές κουβέντες και ράγισε το γυαλί.

Είμαστε 31 και οι 2.

Αρα τσακωθηκατε για βλακειες.ΠΑρτον τηλεφωνο...βγειτε να πιειτε ενα ποτακι και μη κατσετε να αναλυσετε τι εγινε τοτε και τι και πως και γιατι.Delete και παρακατω.Καμια φορα ενα απλό 'Φιλε χαρηκα που σε ειδα...μου ελειψες' αρκει.

Quote:

---

Originally Posted by nicolina

Αρα τσακωθηκατε για βλακειες.ΠΑρτον τηλεφωνο...βγειτε να πιειτε ενα ποτακι και μη κατσετε να αναλυσετε τι εγινε τοτε και τι και πως και γιατι.Delete και παρακατω.Καμια φορα ενα απλό 'Φιλε χαρηκα που σε ειδα...μου ελειψες' αρκει.

---

βλακεία δεν ξέρω αν είναι. Ίσως και να μην είναι, μετά από τόσο καιρό μπορεί να παραμεριστεί. Μπορεί να συνεχιστεί μια σχέση μετά από τόσα χρόνια; Αυτές είναι κάποιες σκέψεις που τριγυρνάνε στο μυαλό μου, που ούτε μόνος μου δεν τις κάνω. Εννοώ τα γράφω για να τα δω και εγώ. Και έχω αρχίσει να θυμάμαι πολλά πράγματα. Για αρκετά χρόνια ακόμα και το όνομα του πόναγε. Όταν έκανα φβ και μου τον έβγαζε προτεινόμενο το έσβησα για να μην τον βλέπω. Διάφορα πράγματα σκέφτομαι. Πχ στην ηλικία που είμαστε μπορείς να έχεις φίλους ουσιαστικούς; Γιατί το να έχει ο καθένας τη σχέση του και αργότερα τα παιδιά του και να μιλάμε κάθε χριστούγεννα δεν το θέλω. Ήταν ο κολλητός μου. Αν τον έχω, δεν θέλω κάτι λιγότερο. Και δεν ξέρω τι μεχει πιάσει από χτες, έχω κλάψει 2 φορές ενώ δεν είναι κάτι που συνηθίζω.

Ίσως ο λόγος που τσακωθήκαμε τόσο, ήταν γιατί όσα είπαμε τα εννοούσαμε. Πονάει πολύ κάποιος που αγαπάς να σου μιλάει σκληρά.

Η γκόμενα του σχολείου , ήταν ερωτευμένη με έναν που ήταν θύμα bullying ;; Και άλλο θύμα bullying τη γούσταρε ;; Και υπήρχε πιθανότητα να της μιλήσει ;;;
Συνήθως οι γκόμενες του κάθε σχολείου , αγνοουν την ύπαρξη των θυμάτων bullying του σχολείου . Και τα θύματα ακόμη κι αν είναι ερωτευμένα , δεν την έχουν πλησιάσει ούτε στα 3 μέτρα, γιατί αν το έκαναν θα πνίγονταν από τα σάλια τους ή θα τους έδερναν οι θύτες του bullying ! Οι γκόμενες του σχολείου, συνήθως έχουν διατελέσει και γκόμενες , όλων των αληταράδων θυτών bullying του σχολείου και στη συνέχεια τους έφτυσαν , για να καταλήξουν με μεγαλύτερους αληταράδες από αυτούς του σχολείου , οι οποίοι μπορεί να έχουν και ποινικό μητρώο με κάθειρξη .
Το να τα θυμάσαι όλα αυτά και να σε χαλάνε μετά από 15 χρόνια, είναι από μόνο του πρόβλημα. Όπως και το να σε απασχολεί αν θα ξανακάνεις παρέα τον κολλητό της πρώτης/δευτέρας λυκείου.
Τέλος , για γυναίκες καυγάδες, ποτέ δεν αξίζουν . Το ότι γίνονται , δείχνει , εκτός των άλλων , ότι είμαστε οπισθοδρομική κοινωνία. Και στερημένη σεξουαλικά.

Quote:

---

Originally Posted by Al_Bundy

Η γκόμενα του σχολείου , ήταν ερωτευμένη με έναν που ήταν θύμα bullying ;; Και άλλο θύμα bullying τη γούσταρε ;; Και υπήρχε πιθανότητα να της μιλήσει ;;;
Συνήθως οι γκόμενες του κάθε σχολείου , αγνοουν την ύπαρξη των θυμάτων bullying του σχολείου . Και τα θύματα ακόμη κι αν είναι ερωτευμένα , δεν την έχουν πλησιάσει ούτε στα 3 μέτρα, γιατί αν το έκαναν θα πνίγονταν από τα σάλια τους ή θα τους έδερναν οι θύτες του bullying ! Οι γκόμενες του σχολείου, συνήθως έχουν διατελέσει και γκόμενες , όλων των αληταράδων θυτών bullying του σχολείου και στη συνέχεια τους έφτυσαν , για να καταλήξουν με μεγαλύτερους αληταράδες από αυτούς του σχολείου , οι οποίοι μπορεί να έχουν και ποινικό μητρώο με κάθειρξη .
Το να τα θυμάσαι όλα αυτά και να σε χαλάνε μετά από 15 χρόνια, είναι από μόνο του πρόβλημα. Όπως και το να σε απασχολεί αν θα ξανακάνεις παρέα τον κολλητό της πρώτης/δευτέρας λυκείου.
Τέλος , για γυναίκες καυγάδες, ποτέ δεν αξίζουν . Το ότι γίνονται , δείχνει , εκτός των άλλων , ότι είμαστε οπισθοδρομική κοινωνία. Και στερημένη σεξουαλικά.

---

Μόνο που εγώ ήμουν θύμα bullying επειδή ήμουν (είμαι) Εβραίος. Το οποίο ή δε θα ξερε, ή δε θα την ένοιαζε. Δεν ήταν ερωτευμένη επίσης, απλά της άρεσα. Από ένα σημείο και μετά σταμάτησαν να με "πειράζουν". Δεν νομίζω ότι ήξεραν καν τι ήταν αυτό για το οποίο με κορόιδευαν, απλά στην Ελλάδα πολλοί ξέρουν γενικά και αόριστα ότι είναι κάτι κακό. Αλλά παιδάκι του δημοτικού δεν ξέρει τι είναι. Πέραν αυτού, ωραίο παιδί ήμουν, αθλητής οπότε εμφανησιακά είχε λόγο να της αρέσω. Τον τότε φίλο μου τον κορόιδευαν επειδή ήταν απουσιολόγος και τον έλεγαν φύτουκλα. Βέβαια ο φύτουκλας έγραψε 19 και κυκλοφορεί με ένα φτωχό πλην τίμιο τζιπζάκι και αυτοί που τον κορόιδευαν κάνουν μπάφους σε παγκάκια. Η κοπέλα ήταν η αφορμή για τον τσακωμό, δεν έγινε για αυτή, ξεκίνησε από αυτή. Δεν έφταιγε κανείς από τους 3 μας πιο πολύ από τον άλλον.
Όσον αφορά το bullying, σταμάτησε να υφίσταται όχι απαραίτητα μόνο του, ψιλο είχε γίνει θέμα. Ήμουν αρκετά αντιδραστικός χαρακτήρας, δεν ήμουν ούτε με σκυμμένο κεφάλι, ούτε "αδύναμος". Για αυτό και απλά το έκανα θέμα σε καθηγητές/γονείς και λύθηκε στη ρίζα του το πρόβλημα. Και αυτό πρέπει να γίνεται πιστεύω. Εκείνον τον χτυπούσαν σε γυμνάσιο και τον έκλεβαν (όχι μόνο εκείνον). Υπήρχε ολόκληρη συμμορία. Κάπου εκεί μου άναψαν τα λαμπάκια, λόγω αθλητισμού ήμουν και γεροδεμένος, παίζαμε φάπες όλοι μαζί, οι μισοί για να γλιτώσουμε τους άλλους μισούς από κάτι εξωσχολικούς και κάτι καλόπαιδα. Δεν πήγαινα και στο καλύτερο σχολείο του λόσμου δυστυχώς.

Quote:

---

Originally Posted by Flagship

βλακεία δεν ξέρω αν είναι. Ίσως και να μην είναι, μετά από τόσο καιρό μπορεί να παραμεριστεί. Μπορεί να συνεχιστεί μια σχέση μετά από τόσα χρόνια; Αυτές είναι κάποιες σκέψεις που τριγυρνάνε στο μυαλό μου, που ούτε μόνος μου δεν τις κάνω. Εννοώ τα γράφω για να τα δω και εγώ. Και έχω αρχίσει να θυμάμαι πολλά πράγματα. Για αρκετά χρόνια ακόμα και το όνομα του πόναγε. Όταν έκανα φβ και μου τον έβγαζε προτεινόμενο το έσβησα για να μην τον βλέπω. Διάφορα πράγματα σκέφτομαι. Πχ στην ηλικία που είμαστε μπορείς να έχεις φίλους ουσιαστικούς; Γιατί το να έχει ο καθένας τη σχέση του και αργότερα τα παιδιά του και να μιλάμε κάθε χριστούγεννα δεν το θέλω. Ήταν ο κολλητός μου. Αν τον έχω, δεν θέλω κάτι λιγότερο. Και δεν ξέρω τι μεχει πιάσει από χτες, έχω κλάψει 2 φορές ενώ δεν είναι κάτι που συνηθίζω.

Ίσως ο λόγος που τσακωθήκαμε τόσο, ήταν γιατί όσα είπαμε τα εννοούσαμε. Πονάει πολύ κάποιος που αγαπάς να σου μιλάει σκληρά.

---

Ολα αυτα που ρωτας θα απαντηθουν μονο αν βγεις μαζι του.Μπορει ναμιλησετε και να ξενερωσεις και να πεις τι μαλακας εγινε αυτος?Μπορει να ξαναγινετε κολλητοι .You never know..

Quote:

---

Originally Posted by nicolina

Ολα αυτα που ρωτας θα απαντηθουν μονο αν βγεις μαζι του.Μπορει ναμιλησετε και να ξενερωσεις και να πεις τι μαλακας εγινε αυτος?Μπορει να ξαναγινετε κολλητοι .You never know..

---

Τριγυρνάνε στο μυαλό μου αυτές οι σκέψεις. Προσπαθώ να καταλάβω τι νιώθω για αυτόν. Είμαι στεναχωρημένος, είμαι θυμωμένος. Με πειράζει που τόσα χρόνια μετά μπόρεσε και με κούνησε αυτό. Μαλάκα δεν θα τον έλεγα. Ίσως δεν ξεπέρασα ποτέ αυτό το τραύμα και ίσως δεν πρέπει να το πειράξω πάλι.Δεν ξέρω. Σκέφτομαι. Ούτως ή άλλως δεν έχω κάποιο τελεσίγραφο να τον πάρω μέχρι τις τάδε του μήνα μπορώ να το σκεφτώ και να το συζητήσω..
Θα το έλεγα και στον ξάδερφο μου, αλλά είναι που είναι αυτές τις μέρες μην τον ζαλίζω και με τα δικά μου.

όντως μέχρι τώρα ελπίζω να έχεις πάρει την απόφαση σου, εγώ σε προτείνω φυσικά να δώσεις μια ευκαιρία.
όταν συναντηθήκατε, ένιωθες καλά; διαισθητικά πώς το είδες το πράγμα;
να το συζητήσετε ανοιχτά είναι μια λύση.

Quote:

---

Originally Posted by Flagship

καλημέρα..
Για ένα κορίτσι τσακωθήκαμε. Αλλά αυτό ήταν η αφορμή. Αυτός γούσταρε εκείνη, εκείνη γούσταρε εμένα, εμένα μου άρεσε αλλά οκ δεν ήμουν ερωτευμένος. Αυτός φοβόταν να το πει σε εκείνη γιατί ήταν η γκόμενα του σχολείου, φοβόταν να το πει σε μενα. Τεσπα μπλέξιμο. Το νόημα είναι ότι νόμιζε πως ήθελα να "φάω" την κοπέλα του, ενώ δεν έγινε έτσι. Και το λέω αφορμή επειδή αυτό θα το λύναμε. Αλλά όπως τσακωνόμασταν ανταλλάξαμε πικρές κουβέντες και ράγισε το γυαλί.

Είμαστε 31 και οι 2.

---

κοιτα..
αφενος, μετα απο τοσα χρονια νομιζω οτι μπορειτε και οι δυο να κρινετε οτι ο λογος που μαλωσατε ηταν οχι απλα χαζος, αλλα ανυπαρκτος.
απο την μια, δεν ηταν δικη του για να του την παρεις, ακομα κι αν εκανες κατι μαζι της!! δεν ειχαν ποτε τπτ.
μια ασχετη κοπελα, δεν την καπαρωνει καποιος επειδη την θελει χωρις να τον θελει!!! ελεος. τοτε ολοι θα πρεπε να ειμαστε μονοι μας. ολο και καποιοι ηθελαν τους συντροφους μας... ξυδακι...

απ την αλλη, ουσιαστικα εκεινος σε παρεξηγησε και σε αδικησε, γιατι ουτε κινηση εκανες προς την κοπελα, ουτε ηξερες οτι την θελει, ουτε εκεινη τον ηθελε, ουτε ιδιοκτησια του ηταν! δλδ, αν ειναι οπως τα λες, ηταν απο παντου λαθος.
δεν ξερουμε αν το εχει αναγνωρισει το λαθος του ως τωρα.
μπορει ναι, μπορει και οχι.
αν οχι, τοτε ειναι χαζος και δεν ε χει νοημα να τον κανεις παρεα.
μπορει ομως να ξερει οτι εκανε κι ελεγε βλακειες και να εχει νοημα να το μαθεις και να τα πειτε.
εφοσον εκεινος που εκανε την φασαρια, εκανε την κινηση και σου εδωσε την καρτα του, παρτον να πατε για εναν καφε, να πειτε τα νεα σας και συζητηστε και για εκεινην την παρεξηγηση, να δεις αν εχει συνερθει η σκεφτεται ακομα βλακωδως...
αν παλι δεν σε ενδιαφερει να μαθεις τπτ, αδικως συζηταμε. δεν υπαρχει κανενα θεμα αν αδιαφορησεις και δεν τον παρεις ποτε..

Quote:

---

Originally Posted by user

όντως μέχρι τώρα ελπίζω να έχεις πάρει την απόφαση σου, εγώ σε προτείνω φυσικά να δώσεις μια ευκαιρία.
όταν συναντηθήκατε, ένιωθες καλά; διαισθητικά πώς το είδες το πράγμα;
να το συζητήσετε ανοιχτά είναι μια λύση.

---

Όταν με χαιρέτησε σκάλωσα γιατί δεν τον είχα δει. Και αυτός φοβόταν να με πλησιάσει. Εγώ τον κοίταξα και κόλλησα. Πως κοιτάς κάτι που το ξέρεις τόσο καλά αλλά δεν μπορείς να αντιληφθείς τι βλέπεις; Και ασυναίσθητα τον είπα με το παρατσούκλι που του είχα και είχα να το πω από το λύκειο. Στην αρχή χάρηκα ένιωσα 17χρονών και μετά απότομα ενήλικος που δεν του μιλάει. Βασικα ένιωσα κάπως αμήχανα. Και μου είπε αν θέλω να τον πάρω τηλέφωνο για να βγουμε και μου έδωσε την κάρτα του. Αστείο λίγο, δεν νομίζω να ξεχάσω ποτέ το σταθερό του, απέξω το ήξερα.

στα υπόψιν ότι οι ανθρώποι αλλάζουν με τα χρόνια, όπως εμείς αλλάζουμε, δηλαδή και να βρεθείτε, θα ξανασυστηθείτε ουσιαστικα.
δεν ξέρω. εγώ δεν θα βιαζόμουν, έτσι όπως μας τα περιγράφεις, τελικα!

Quote:

---

Originally Posted by user

στα υπόψιν ότι οι ανθρώποι αλλάζουν με τα χρόνια, όπως εμείς αλλάζουμε, δηλαδή και να βρεθείτε, θα ξανασυστηθείτε ουσιαστικα.
δεν ξέρω. εγώ δεν θα βιαζόμουν, έτσι όπως μας τα περιγράφεις, τελικα!

---

Τι θα σε έκανε να μη βιαστεις; Δεν το λέω ειρωνικά, να ακούσω τη γνώμη σου θέλω.

Μήπως είχατε κάτι σε bromance?

γενικότερα πιστεύω στις συμπτώσεις κι ότι οι ανθρώποι στη ζωή μας δεν έρχονται τυχαία ούτε επιστρέφουν τυχαία. όμως.
για να ξεκαθαρίσεις μέσα στο κεφάλι σου πιο πολύ, μιας και δεν ήταν ξεκάθαρο αν για σένα έχει λήξει η αμηχανία μετά την παρεξήγηση, ίσως φανεί και λίγο επιθετικο από την άλλη, μιας και έχει μείνει κάτι μετέωρο.
κάπως έτσι το σκέφτηκα.

Παιδιά δεν ξέρω..
πως είναι δυνατόν να πονάω τόσο για κάποιον; Θέλω διαρκώς να κλάψω. Πραγματικά τον είχα ξεχάσει. Είχα αποδεχθεί ότι δεν είναι πια μέρος της ζωής μου. Είχαμε υποσχθεί να είμαστε για πάντα φίλοι και δεν κρατήσαμε αυτή την υπόσχεση. Δεν ξέρω αν έχω κανέναν που να το καταλάβει αυτό στην ένταση που το νιωθω. Οι περισσότεροι ασχολούνται με γκομενικά και λεφτά. Ήταν ο καλύτερος μου φίλος. Δεν αντέχω να ξαναέρθουμε σε επαφή και να τα σπάσουμε, δεν έχω άλλη αντοχή. αλλά τώρα πονάω γιατί με κούνησε όλο αυτό. Κιαι ποναει και αυτός μαλλον.

Είστε 30 χρονών μαντράχαλοι τώρα, που είχατε μία ισχυρή φιλία όταν είσασταν ακόμα στο σχολείο. Δεν ξέρεις τι άνθρωπος είναι τώρα, τι χαρακτήρα έχει, τι έχει συμβεί στη ζωή του στο μεταξύ ή αυτός τι παίζει με εσένα. Δεν χάνεις κάτι να τον προσεγγίσεις και να γνωριστείτε από την αρχή. Τώρα αν στο κρατάει και το κρατάς Μανιάτικο για έναν χαζό καβγά όταν είσασταν πιτσιρικάδες, τι να σου πω. Δεν σημαίνει ότι με αυτόν τον άνθρωπο θα γίνετε αμέσως πάλι κολλητάρια, αλλά δεν χάνεις κάτι να κάνεις μία προσπάθεια και να δεις πως θα πάει.

Quote:

---

Originally Posted by Sonia

Είστε 30 χρονών μαντράχαλοι τώρα, που είχατε μία ισχυρή φιλία όταν είσασταν ακόμα στο σχολείο. Δεν ξέρεις τι άνθρωπος είναι τώρα, τι χαρακτήρα έχει, τι έχει συμβεί στη ζωή του στο μεταξύ ή αυτός τι παίζει με εσένα. Δεν χάνεις κάτι να τον προσεγγίσεις και να γνωριστείτε από την αρχή. Τώρα αν στο κρατάει και το κρατάς Μανιάτικο για έναν χαζό καβγά όταν είσασταν πιτσιρικάδες, τι να σου πω. Δεν σημαίνει ότι με αυτόν τον άνθρωπο θα γίνετε αμέσως πάλι κολλητάρια, αλλά δεν χάνεις κάτι να κάνεις μία προσπάθεια και να δεις πως θα πάει.

---

Ξέρω διάφορα που του έχουν συμβεί, στην ίδια γειτονιά μένουμε. Έχουμε και μια κοινή φίλη που θεωρώ αυτόν τον "χωρισμό" εκείνη τον πλήρωσε γιατί σταματήσαμε να έχουμε πολλές επαφές, μάλλον σκεπτόμενοι το ίδιο, ότι είναι πιο φίλη με τον άλλον. Ξέρω ότι έχασε τον πατέρα του, είχα πάει και στην κηδεία του γιατί τον αγαπούσα πολύ και ο θάνατός του με πόνεσε πάρα πολύ. Αλλά δεν του είχα μιλήσει τότε. Δεν ξέρω αν θα έχει αλλάξει. Θεωρώ ότι αυτό που είναι κάποιος δεν αλλάζει. Για να θέλει να βγουμε δεν μου το κρατάει μανιατικο. Ίσσως ήταν απλά ένα πείσμα που πλέον έγινε απολίθωμα. Μας ενώνουν πιο πολλά από όσα μας χωρίζουν.

Καλό είναι να να μην απορρίπτεις και να είσαι ανοιχτός (δε θα πω να δίνεις δεύτερες ευκαιρίες) αρκεί το ενδιαφέρον να είναι αμοιβαίο και να υπάρχουν βάσεις για την επανένωση το περίφημο reunion που μοιάζει ελπιδοφόρο στο φουμπου.