Είμαι άπιστη...

Καλημέρα..Απο το θέμα που έβαλα και μόνο καταλαβαίνετε τι πρόκειται να σας γράψω.Ξέρω οτι τα σχόλια που θα γραφτούν δεν θα είναι και τόσο κολακευτικά για το άτομό μου αλλα εδώ και λίγο καιρό συνειδητοποίησα οτι έχω σοβαρό πρόβλημα και αποφάσισα να κάω κάτι γι'αυτο.Προειδοποιώ οτι θα αναπτύξω πλήρως το θέμα και πιθανόν να είναι κουραστικό για κάποιους.Μάλλον ο λόγος που θα τα γράψω όλα αυτά είναι όχι τόσο για να πάρω συμβουλές αλλα για να μπορέσω μετά να διαβάσω εγώ η ίδια αυτά που έγραψα και να κάνω τον απολογισμό μου.
Λοιπόν,είμαι η Χριστίνα,είμαι 24 ετών και εργάζομαι για μια πολυεθνικη.Είμαι μοναχοπάιδι και στη δική μου περίπτωση αρκετά κακομαθημένη επειδή είχα πάντα την αμέριστη προσοχή των γονιών μου και γενικα οτι ήθελα πάντα το είχα.Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να επιζητώ γενικά την προσοχή απο όλους..Και αν δεν την έπαιρνα φαινόταν η δυσαρέσκεια μου.
Έχω κάνει πολλές γνωριμίες στη ζωή μου και έχω βρεθεί στο κρεβάτι με πολλές απο αυτές.Εχω κάνει σχέσεις που κράτησαν 1-2 μήνες,έχω κάνει μια μεγάλη που κράτησε 3 χρόνια και μια άλλη,η τελευταία μου,που κράτησε 7 μήνες.Σχεδόν όλες τις φορές με έχει χωρίσει ο σύντροφος μου και όχι εγώ..Έχω ένα θέμα.Ενθουσιάζομαι με κάποιον πολύ εύκολα.Απ'οσο με θυμάμαι,για κάθε αγόρι που γνώριζα έλεγα"Νομίζω οτι ΑΥΤΟΣ είναι ο κατάλληλος τελικά."Και στην αρχή της σχέσης πάντα φέρομαι τέλεια.Είμαι τρυφερή,προστατευτική και γενικά καλή σύντροφος αφου είμαι ενθουσιασμένη με τον εκάστοτε σύντροφο.Κι εκεί αρχίζει το πρόβλημα.Όσο ενθουσιασμένη κι αν είμαι,με την πρώτη ευκαιρία που θα μου δωθεί,θα απατήσω!Και μια και δύο και τρείς φορές αν τύχει.Και μετά δεν έχω καθόλου τύψεις.Έχω απατήσει όλους μου τους συντρόφους,ακόμα κι αυτούς που νόμιζα οτι ήμουν πολύ ερωτευμένη.Δεν έτυχε να το μάθει ποτέ κανείς τους.Και μετά υπάρχει πάντα και το άλλο θέμα..Όταν ξεκινάω μια νέα σχέση,εξαρτώμαι πολύ απο το σύντροφο μου.Να διευκρινίσω..Δεν το δείχνω ποτέ μα ΠΟΤΕ σε κάποιον,πόσο πολύ τον θέλω.ΠΟΤΕ!Ενώ εκείνοι μπορεί να μου εκφράζουν τα συναισθήματα τους,εγώ το παίζω-και καλά-πολύ άνετη!Μπορεί τη μία στιγμή να είμαι μαζί τους μεσ΄την καλή χαρα και στα μέλια και το αμέσως επόμενο λεπτό να τους φέρομαι άσχημα και να επιδιώκω καυγά μαζί τους,έτσι για να ανάψουν λίγο τα αίματα!!Ενώ, επαναλαμβάνω,αισθάνομαι πολύ ερωτευμένη κάθε φορά!Δε ξέρω γιατι το κάνω κάθε φορά αυτό το πράγμα!Μιλάμε για αλλοπρόσαλες συμπεριφορές.Και βέβαια στο τέλος καταλήγουν να ξενερώνουν μαζί μου και χωρίζω
Για να φανταστείς,στην τελευταία μου σχέση-που για άλλη μια φορά νόμιζα οτι αυτός ήταν ο άντρας της ζωής μου(που μπορεί και να ήταν τελικά),του έλεγα χαρακτηριστικά"Κοίτα αγάπη μου,θέλω να ξέρεις οτι μπορεί μέν να ήμαστε μαζί και να αγαπιόμαστε,αλλα αν κάποια στιγμή γνωρίσεις κάποια άλλη που θα σε τραβήξει περισσότερο απο μένα,θέλω να είσαι μαζί της γιατι θέλω το καλύτερο για σένα!"Ψέμααααα!!!!Αν μάθαινα οτι γνώρισε κάποια άλλη θα του έριχνα τηγανιά!!Τα έλεγα έτσι,για να κάνω εντύπωση και να το παίξω άνετη,και σημειωτέον αυτό το παιδί με λάτρευε!!Δεν έιχα κανέναν λόγο να του λέω όλες αυτές τις βλακείες αφού ήξερα πόσο με αγαπούσε.Τον ήθελα κι εγώ σαν παλαβή!Ε λοιπόν αυτές τις αηδίες τις έχω πεί σε πολλόυς.
Μετά είναι και το άλλο.Όταν κάνω μια σχέση,το παίζω άνετη και χαλαρή ενώ στην πραγματικότητα εξαρτώμαι ΜΟΝΟ απο το αγόρι μου.Θέλω να είμαι μαζί του συνέχεια αν γίνεται.Όχι απο έρωτα απαραίτητα.Απλά μου αρέσει η ιδέα να έχω μία σχέση και να ασχολούμαι μ'αυτήν όλη την ώρα.Μισώ να είμαι χωρίς σχέση!Και σχέση να μην έχω θέλα πάντα να έχω κάποιον έστω και για σεξουαλική επαφή ή έστω ένα αγόρι να βγαίνω και να φλερτάρω!Προειδοποίησα οτι αυτά που θα γράψω είναι αλλοπρόσαλλα πράγματα!
Με λίγα λόγια..Όλη μου σχεδόν η ζωή εξαρτάται απο τη σχέση που θα έχω εκείνον τον καιρό.Όταν είμαι σε σχέση ξεχνά τους πάντες και τα πάντα.Θέλω να ασχολούμαι μόνο με αυτήν.Επίσης,όσο καλά και να περνάω με το αγόρι μου,πάντα θα τον απατήσω και επίσης όταν είμαι σε μία σχέση-άλλη μια κεραμίδα-μετά απο κάποιο καιρό βαριέμαι το κρεββάτι μαζί του.Και ξέρετε τι κάνω?Πίνω σαν νεροφίδα και να "φτιάξω κεφάλι" και να μου έρθει η όρεξη.Το εκανα 5 ολόκληρους μήνες με τη τελευταία μου σχέση.Ενώ το να συνευρεθώ με κάποιον άλλον δε το βαριέμαι.
Τελικά με χώρισε και ο τελευταίος ο οποίος σημειωτέον ήταν το καλύτερο πράγμα που μου συνέβη ποτέ..Τον έχασα,όχι επειδή έμαθε για τις απιστίες μου,αλλα γιατι ενώ με λάτρευε,βαρέθηκε τις διακυμάνσεις του χαρακτήρα μου και τις αλλοπροσαλλες συμπεριφορές μου.Ήμουν μία έτσι και μία αλλιώς..
Έδω να σημειώσω οτι κάθε φορά που χωρίζω,γίνομαι ράκος.Κάτι το οποίο κρατάει μια με δύο εβδομάδες και μετά όλα καλα!Με τον τελευταίο όταν χώρισα του έστειλα μια δύο φορές κι όταν η απάντηση δεν ήταν θετική εγώ -απο εγωισμό και μόνο-γινόμουν χειρότερα.
Πρώτη φορά μιλάω τόσο ανοιχτά για το πρόβλημα μου και μετά το καλοκαίρι ξεκινάω ψυχολόγο.Κουράστηκα με τα καπρίτσια μου,με τις ανωμαλίες του χαρακτήρα μου!Κουράστηκα με μένα γενικά...

οπως γραφεις,
εισαι κακομαθημενη, και μαλλον εννοεις οτι δεν εχεις μαθει μερικα ζητηματα να τα διαπραγματευεσαι στην ζωη σου οποτε τα θεωρεις δεδομενα.
Συντομα ο καθενας μας συνειδητοποιεί οτι δεν ειναι ετσι, φαινεται οτι εισαι σε αυτη την φαση.

Για το θεμα της απιστιας,
καταρχην δεν πιστευω στην απιστια,
εσυ απο οσο διαβασα αισθανεσαι ανασφαλης και αδυνατεις να χωνεψεις αυτα που συμβαινουν και οι αντιδρασεις σου φανερωνουν σπασμωδικες κινησεις.

Το παιζεις ανετη και χαλαρη οπως λες αλλα μεσα σου βραζεις.
Απορροφασε απο την σχεση σου και διπλα ποιος ζει ποιος πεθαινει δεν εχει σημασια.
Θεωρεις τις σχεσεις σου κατι σαν σφουγγαρι και μολις στραγγιξει δεν εχει χρησιμοτητα για σενα πλεον.
Μεχρι εδω βλεπω αρκετα ζητηματα που θελουν μια δικη σου αναλυση.


Λες οτι θα πας ψυχολογο, το μετα το καλοκαιρι βεβαια δεν το καταλαβαινω, θα μπορουσες τις επομενες μερες, οσο πιο συντομα το κανεις τοσο καλυτερα για σενα.
Πιστευω οτι ειναι μια καλη κινηση για να αρχισεις να λυνεις τετοια ζητηματα.
Ειναι σαφες οτι μονο ταλαιπωρια σου προσφερουν, σε σενα και στον εκαστοτε συντροφο σου.

Ειλικρινά σου μιλάω,αυτό που πρωταρχικά πρέπει να ψάξω είναι το απο πού ξεκινανε όλα αυτά.Μεγάλωσα με πολύ αγάπη και λογικά θα έπρεπε να συμπεριφέρομαι πιό σωστά.Ντρέπομαι απίστευτα και θεωρώ τον εαυτό μου πολύ ανώριμο.

αστερια,
αμα ηξεραν οι γονεις να μεγαλωνουν σωστα τα παιδια τους,
αυτο το φορουμ δεν θα ειχε λογους υπαρξης.


Να μην ντρεπεσαι καθολου και δεν υπαρχει κανενα θεμα ανωριμοτητας.
Πηγαινε σε καποιο ειδικο και συζητησε τα ολα αυτα που λες αναλυτικα.
Θα ανακαλυψεις πραγματα που ουτε εσυ τα φανταζεσαι.

Χριστίνα μου, καταλαβαίνω οτι ντρέπεσαι για τη συμπεριφορά σου, ιδιαίτερα μάλιστα εφόσον θεωρείς οτι αυτή έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τον τρόπο που σε μεγάλωσαν οι γονείς σου και με την αγάπη που πήρες απο αυτούς.
Απο την άλλη, πραγματικά δεν πιστεύω οτι είσαι απλά μια κακομαθημένη ανώριμη κοπέλα που κάνει τα καπρίτσια της. Πιστεύω οτι έχεις πολύ καλούς λόγους που φέρεσαι όπως φέρεσαι, κι οτι η συμπεριφορά αυτή είναι ο μόνος τρόπος με τον οποίο μπορείς να συνυπάρξεις, αυτή τη στιγμή.
Συμφωνώ οτι θα σε βοηθούσε να απευθυνθείς σε κάποιον ειδικό και μαζί να ανακαλύψετε την κρυμένη λογική που βρίσκεται πίσω απο όλα αυτά που τώρα θεωρείς αλλοπρόσαλα. Ίσως εκπλαγείς απο το πόσο λογικά και σοφά είναι όλα αυτά που κάνεις.

ανασφάλεια-αυτοκαταστροφή (εικάζω- δεν είμαι ειδικός) και πολλά άλλα. I\'ve been there χριστίνα. Κυκλοθυμίες, καβγάδες χωρίς ουσία και φλερτ (δεν έφθανα ως την απιστία) πίσω απο την πλάτη του εκάστοτε έρωτά μου.
Πρέπει να διευθετήσεις τα θέματα αυτά για να μπορέσεις να χαρείς και τις σχέσεις σου. Ίσως το κάνεις και μόνη σου μεγαλώνοντας- ίσως είσαι λίγο συναισθηματικά ανώριμη.
Κατα τα άλλα συμφωνώ με τους προηγούμενους. Αφού αυτή σου η συμπεριφορά σε χαλάει, κοίταξέ το άμεσα.

Εγώ πάλι θεωρώ πως είσαι σε μια ηλικία που ακόμη ψάχνεσαι. Έτσι όπως μας τα λες μου θυμίζεις λίγο τα κατορθώματα μου.
Θυμάμαι σχέσεις που ενθουσιαζόμουν, ένιωθα πως βρήκα τον άντρα της ζωής μου και στην πρώτη απογοήτευση έκανα παράλληλη σχέση, μέχρι που το μάθαινε, (δεν έχω και τη διακριτικότητα στο αίμα μου), και έχω φτάσει μέχρι και αυτόφωρο από τσακωμούς.
Θεωρώ πως δεν είσαι στη φάση που θες πραγματικά μια σχέση γι αυτό και δεν τη δουλεύεις. Δεν δουλεύεις εννοώ πάνω στη φάση που είσαι, δεν την πολεμάς και πας γρήγορα στο επόμενο αυτοτελές επεισόδιο. Πιστεύω πως πρέπει να κάνεις τον κύκλο σου ως γυναίκα και μέσα σου να βρεις τι είναι αυτό που πραγματικά θες.
Λες πως δεν αντέχεις χωρίς σχέση. Μήπως δεν αντέχεις χωρίς τον αντρικό θαυμασμό;
Μήπως είσαι ανασφαλείς ως γυναίκα;
Είχα κάποτε μια γνωστή που έκανε σεξ μόνο και μόνο για να αποδείξει στους άλλους και τον εαυτό της πως περνούσε σα γυναίκα. Εμφανισιακά ήταν κάτω του μετριου και έκανε τα πάντα για να πάει μέχρι το κρεβάτι με έναν άντρα.
Εσύ νιώθεις καλά εξωτερικά με τον εαυτό σου;

Θεοφανία μου,ναι,με την εξωτερική μου εμφάνιση ένιωθα πάντα καλά,ποτέ δεν είχα πρόβλημα.
Πέρα όμως απο το θέμα της εξωτερική εμφάνισης,είμαι αρκετά ανασφαλής σαν άνθρωπος.Θέλω να έχω την προσοχή όλων,αλλα αυτό έρχεται σε αντίφαση με το γεγονός οτι βαριέμαι να βγαίνω με φίλους.Μου αρέσει να βγαίνω μόνο όταν έχω σχέση..Τρελα πράγματα σας λέω..

Quote:

---

Originally posted by asterias1985
Θεοφανία μου,ναι,με την εξωτερική μου εμφάνιση ένιωθα πάντα καλά,ποτέ δεν είχα πρόβλημα.
Πέρα όμως απο το θέμα της εξωτερική εμφάνισης,είμαι αρκετά ανασφαλής σαν άνθρωπος.Θέλω να έχω την προσοχή όλων,αλλα αυτό έρχεται σε αντίφαση με το γεγονός οτι βαριέμαι να βγαίνω με φίλους.Μου αρέσει να βγαίνω μόνο όταν έχω σχέση..Τρελα πράγματα σας λέω..

---

Κοίτα...υπάρχει μια διαφορά από \"φίλους\" σε ...φίλους.
Μήπως σε αυτό το θέμα δεν έχεις βρει ανθρώπους που τους εμπιστεύεσαι ή που να περνάς καλά μαζί τους;
Πχ, αν είχες έναν πραγματικό φίλο/η δεν θα είχες συζητήσει το πρόβλημα σου;

Κάνω ότι κάνω χρόνια τώρα και ποτε δεν είχα συζητήσει το πρόβλημα μου.Η καλύτερη μου φίλη ξέρει απλά οτι είμαι με τις ώρες μου και ποτέ δε με παρεξηγεί.Συζήτησα μόλις χθές με 2 άτομα και συνειδητοποιήσαμε οτι τελικά \"έχω θέμα\".Και οι δυο μου είπαν για ψυχολόγο..

Εσύ τι πιστεύεις όμως Χριστίνα? Πιστεύεις οτι χρειάζεται να δεις κάποιον ειδικό ή το λες επειδή στο είπαν τα 2 αυτά άτομα?

Quote:

---

Originally posted by asterias1985
Κάνω ότι κάνω χρόνια τώρα και ποτε δεν είχα συζητήσει το πρόβλημα μου.Η καλύτερη μου φίλη ξέρει απλά οτι είμαι με τις ώρες μου και ποτέ δε με παρεξηγεί.Συζήτησα μόλις χθές με 2 άτομα και συνειδητοποιήσαμε οτι τελικά \"έχω θέμα\".Και οι δυο μου είπαν για ψυχολόγο..

---

Έλεος! Δεν πάμε με το παραμικρό στον ψυχολόγο. Ψυχοθεραπεία ελαφριάς μορφής κάνουμε με τους φίλους μας. Δεν υποφέρεις, τον εαυτό σου ψάχνεις. Αποψη μου είναι να μη μπεις σε έναν τέτοιο κυκεώνα. Φαντάσου πως διαβάζεις ένα βιβλίο, (εσένα), και θες να δεις γρήγορα το τέλος χάνοντας το ταξίδι.
Το ότι έχεις προβλήματα συμπεριφοράς στη σχέση σου δεν σε κάνει και άρωστη. Μπερδεμένη είσαι κατά τη γνώμη μου και τίποτε άλλο...

Φοίβη δυστυχώς είναι αλυσιδωτό αυτό το πράγμα...Αυτό το πρόβλημα που αντιμετωπίζω έχει πολλά αντίκτυπα..Ας πούμε,όταν είμαι σε σχέση ξεχνάω όλους μου τους φίλους,την οικογένεια μου,ούτε καν συμμετέχω στις δουλειές του σπιτιού.Άπο την άλλη όταν χωρίζω κάνω ακριβώς τα ίδια και το ρίχνω στο \"Αφήστε με λίγο μόνη,μόλις χώρισα,καταλάβετε με\".Με λίγα λόγια τα έχω γραμμένα όλα!Πλέον μέχρι και η μητέρα μου με έπιασε πριν μια εβδομάδα να μου πεί οτι δεν είναι συμπεριφορά απο μέρους μου αυτή κι έχει απόλυτο δίκιο.Δε βρίσκω κανένα ενδιαφέρον στη ζωή αν δεν έχω σχέση,και μόλις την αποκτήσω την καταστρέφω με τη συμπεριφορά μου και τις πράξεις μου..Αλλόκοτα πράγματα..Και ναι,εγώ ήμουν η πρώτη που είπα οτι χρειάζομαι βοήθεια..

χριστινακι σου στελνω u2u

Οκ κυκνε..

Μοιάζει σαν να σε ρουφάει τελειώς η σχέση, είτε είναι είτε δεν είναι στη ζωή σου. Σαν το κέντρο σου να μην είναι ο εαυτός σου αλλά να είναι η σχέση. Έχω καταλάβει καλά?
Απο την άλλη, όταν αποκτήσεις αυτή την πολυπόθητη σχέση σπεύδεις να την καταστρέψεις εσύ η ίδια.
Ακούω πολύ καλά αυτό που λες, οτι εσύ η ίδια κρίνεις οτι χρειάζεσαι βοήθεια. Ταυτόχρονα όμως έχω την αίσθηση, και ίσως να κάνω λάθος, οτι κάτι σε σταματά απο το να ζητήσεις αυτή τη βοήθεια. Είναι αλήθεια ή απλά είναι η ιδέα μου?

Quote:

---

Originally posted by Θεοφανία


Το ότι έχεις προβλήματα συμπεριφοράς στη σχέση σου δεν σε κάνει και άρωστη.

---

οποιος παει σε ψυχολογο, ειναι αρρωστος?
να δουμε τι αλλο θα διαβασουμε...

Quote:

---

Originally posted by krino

Quote:

---

Originally posted by Θεοφανία


Το ότι έχεις προβλήματα συμπεριφοράς στη σχέση σου δεν σε κάνει και άρωστη.

---

οποιος παει σε ψυχολογο, ειναι αρρωστος?
να δουμε τι αλλο θα διαβασουμε...

---

Αν είναι να εξηγώ και τα αυτονόητα.....

Εννοώ φυσικά πως στον ψυχολόγο πάνε οι άνθρωποι που αντιμετωπίζουν φοβίες, άγχη, καταθλίψεις. Όταν έχεις πρόβλημα με το γκόμενο μπορείς να το λύσεις και μόνη σου....

Quote:

---

Originally posted by Θεοφανία

Quote:

---

Originally posted by krino

Quote:

---

Originally posted by Θεοφανία


Το ότι έχεις προβλήματα συμπεριφοράς στη σχέση σου δεν σε κάνει και άρωστη.

---

οποιος παει σε ψυχολογο, ειναι αρρωστος?
να δουμε τι αλλο θα διαβασουμε...

---

Αν είναι να εξηγώ και τα αυτονόητα.....

Εννοώ φυσικά πως στον ψυχολόγο πάνε οι άνθρωποι που αντιμετωπίζουν φοβίες, άγχη, καταθλίψεις. Όταν έχεις πρόβλημα με το γκόμενο μπορείς να το λύσεις και μόνη σου....

---

ετσι λες εσυ?
και οταν δεν μπορεις τι κανεις, χτυπας το κεφαλι σου στο τοιχο και λες, \"δεν θα παω θα το λυσω μονη μου\"???

τιποτα δεν ειναι αυτονοητο.

Κρίνο...για άλλη μια φορά έχουμε διαφορετική άποψη...θεμιτό.

Πιστεύω ακριβώς αυτό που είπα: πράγματα που μπορούμε να λύσουμε μόνοι μας και να μάθουμε μέσα από αυτά τον εαυτό μας, κατά τη γνώμη μου δεν χρειάζονται ψυχολόγο. Κατά τα άλλα...περί ορέξεως κολοκυθόπιτα....Όποιος θέλει πάει, όποιος θέλει το λύνει μόνος του...

Χριστίνα, άλλα ενδιαφέροντα εκτός απο τα γκομενικά έχεις? Εκτός δουλειάς εννοώ. Χόμπι κλπ....
Μήπως, λέω, νοιώθεις πως μόνο ως γκόμενα μετράς και όχι ως σχέση? Δλδ οκ νοιώθεις καλά με την εξωτερική σου εμφάνιση... με το περιεχόμενο όμως, μυαλό, στιλ, συζητήσεις κλπ είσαι ευχαριστημένη απ τον εαυτό σου? Πιστεύεις πως το ενδιαφέρον που κεντρίζεις είσαι ικανή να το κρατήσεις... ή μήπως όχι και γι αυτό σαμποτάρεις τη σχέση υποσυνείδητα?

Ρωτώ απλώς, οκ? δεν συμπεραίνω.

Χριστίνα αυτό που διαβάζω είναι ότι δεν αντέχεις να είσαι μόνη, αλλά ούτε και \'μαζί\' με κάποιον. Είναι σαν να παίρνεις αξία από την προσοχή των άλλων, απολαμβάνεις να γοητεύονται από εσένα, αλλά όταν έρχονται πολύ κοντά σου, αμέσως σκέφτεσαι τι να κάνεις για να τους απομακρύνεις.

Ένα κομάτι λοιπόν έχει να κάνει με δική σου ανασφάλεια. Ένα άλλο κομάτι έχει να κάνει με τον κατάλληλο άνθρωπο. Μήπως πιστεύεις ότι ενώ έχεις ανάγκη την προσοχή, δεν την αξίζεις? Μήπως ότι ο εκάστοτε φίλος σου, όσο κι αν σε λατρεύει, τελικά θα σε απορρίψει, γιατί αν σε γνωρίσει πραγματικά δεν θα του αρέσεις πια ή δεν θα μπορεί να σε καταλάβει?

Όπως και να έχει, το να αποδεχτείς τις ανάγκες σου, τις επιθυμίες σου, να γνωρίσεις καλύτερα τον εαυτό σου και να δεις τι θέλεις από μια σχέση / έναν άνθρωπο, είναι πράγματα που ναι μεν ίσως ανακαλύψεις μόνη σου μέσα από την εμπειρία και την ενδοσκόπηση, αλλά νομίζω ότι η συνεργασία με έναν ψυχολόγο θα σε ωφελήσει. Οπότε θα συμφωνήσω ότι δεν υπάρχει λόγος να το αναβάλεις για το φθινόπωρο. Εσένα τι είναι αυτό που σε κάνει να το προγραμματίζεις για τότε και όχι τώρα?

Quote:

---

Originally posted by Θεοφανία


Όποιος θέλει πάει, όποιος θέλει το λύνει μόνος του...

---

γιατι ξερεις κανενα που να ΜΗΝ θελει να λυσει τα προβληματα του?
το οτι διαφωνουμε, δεν μου λεει κατι.
Θελω επιχειρηματα, εαν και εφοσον υπαρχουν.

Quote:

---

Originally posted by krino

Quote:

---

Originally posted by Θεοφανία


Όποιος θέλει πάει, όποιος θέλει το λύνει μόνος του...

---

γιατι ξερεις κανενα που να ΜΗΝ θελει να λυσει τα προβληματα του?
το οτι διαφωνουμε, δεν μου λεει κατι.
Θελω επιχειρηματα, εαν και εφοσον υπαρχουν.

---

Kαι γω θέλω ένα τζετ γεμάτο ευρώ...σόρι αλλά πνίγομαι. Πιστεύω πως έγινα σαφής και αν όχι, δεν τρέχει και τίποτα, ο καθένας έχει τις απόψεις του και είπαμε καλώς ή κακώς αυτή είναι η δική μου....

Quote:

---

Originally posted by Θεοφανία





σόρι αλλά πνίγομαι.

---

νο προμπλεμ,
αμα βρεις σωσιβιο, ενημερωσε με.

Quote:

---

Originally posted by krino

Quote:

---

Originally posted by Θεοφανία





σόρι αλλά πνίγομαι.

---

νο προμπλεμ,
αμα βρεις σωσιβιο, ενημερωσε με.

---

ντοντ γουορι, αι γουι λετ γιου νοου....

Quote:

---

Originally posted by Θεοφανία

Quote:

---

Originally posted by krino

Quote:

---

Originally posted by Θεοφανία





σόρι αλλά πνίγομαι.

---

νο προμπλεμ,
αμα βρεις σωσιβιο, ενημερωσε με.

---

ντοντ γουορι, αι γουι λετ γιου νοου....

---

αιμ σουρ δατ γιου ντου,
αι κηπ ταιμινγ ιτ, ραιτ ναου.

Αναρωτιέμαι krino, τι είναι αυτό που σε κάνει να συμβουλεύεις όλο τον κόσμο να πάει άμεσα σε ψυχολόγο.
Αναρωτιέμαι επίσης αν εσύ πηγαίνεις με την ίδια ευκολία όπως συμβουλεύεις.
Τέλος, συμφωνώ με τη Θεοφανία ότι η συζήτηση με φίλους και με τον εαυτό μας αποτελεί μία μορφή ψυχοθεραπείας, κοινωνική και συγχρόνως οικονομική, πριν φτάσουμε στον ψυχολόγο, αν το πρόβλημα δεν είναι πολύ σοβαρό.

Όσον αφορά το θέμα του ψυχολόγου
πιστεύω ότι κάποιος φτάνει εκεί όταν βλέπει
ότι παρά τις επανηλημμένες προσπάθειες που καταβάλλει (ή που νομίζει ότι καταβάλλει)
και παρά τις \"ψυχοθεραπευτικές\" φιλικές σχέσεις
δεν βρίσκει άκρη στο θέμα του
και το γεγονός αυτό τον κάνει πραγματικά να΄μη νιώθει ευτυχισμένος.

Δεν είναι πιστεύω κακό για θέματα σχέσεων να αποφασίσει να αρχίσει κάποιος ψυχοθεραπεία. Ίσα, ισα. Αρκεί βέβαια να νιώθει ο ίδιος πραγματικά ότι τη χρειάζεται.

Κι εμείς οι υπόλοιποι, με τα άγχη, τις καταθλίψεις κτλ που πηγαίνουμε, στην ουσία τα θέματα των σχέσεων (κάθε είδους) συζητάμε...Γιατί όταν οι σχέσεις είναι δυσλειτουργικές αυτό φανερώνει μη επαφή με τον εαυτό μας. Και η μη επαφή με τον εαυτό, σε κάποιους ανθρώπους δημιουργεί πανικό, κατάθλιψη κτλ. Σε άλλους όχι. Όμως, σε όποια κατηγορία κι αν ανήκει κάποιος, αν πραγματικά νιώθει ότι μόνος του δεν μπορέι να βρει λύση, και ότι αυτό τον κάνει δυστυχισμένο, μπερδεμένο, συγχυσμένο, είναι πιστεύω ωφέλιμο να ξεκινήσει ψυχοθεραπεία.

Και εκεί, δεν είναι καθόλου εύκολα, δεν θα χάσει το ταξίδι για να φτάσει κατευθείαν στην Ιθάκη. Ο ψυχολόγος απαγορεύεται να σου πει τι θα κάνεις. Μέσω της ψυχοθεραπείας, θα είναι πιο συγκεντρωμένος στο ταξίδι του αποκτώντας σιγά σιγά περισσότερη επαφή με τον εαυτό του. Γιατί στην ουσία, μιλώντας στον ειδικό και έχοντας αλληλεπίδραση, είναι σαν να μαθαίνουμε επιτέλους να μιλάμε στον εαυτό μας και να τον ακούμε...

Το θέμα είναι οτι για άλλη μια φορά περιμένω απο άλλους να βγάλουν το φίδι απο την τρύπα.Δεν έχω καν κανει την προσπάθεια μήπως μπορέσω κι απο μόνη μου να καταλάβω τί μου συμβαίνει ωστε να μπορέσω να με βοηθήσω και να δώσω μια λύση.Με τη μια σκέφτηκα να πάω σε ψυχολόγο χωρίς να αποπειραθώ καθόλου να προσπαθήσω να καταλάβω γιατι κάνω ό,τι κάνω..

Νεαρή ανώριμη και κακομαθημένη (οι χαρακτηρισμοί είναι δικοί σου..) αστερία, το πρόβλημα σου κατά την άποψη μου είναι πως διακατέχεσαι από το σύνδρομο του \"that\'s the one i was waiting for\"...

Πρόσεξε λίγο τι έχεις γράψει..
Η ίδια λες πως στην αρχή κάθε σχέσης είσαι κατενθουσιασμένη , μόλις συνταιριάζεις με κάποιον λες από μέσα σου\"ΝΑΤΟΣ, ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ\", παραδέχεσαι πως ΝΟΜΙΖΕΙΣ ότι είσαι ερωτευμένη, οι σχέσεις σου κατά κανόνα (πλην της τρίχρονης) είναι βραχύβιες.
Έχω την εντύπωση πως δημιουργείς προσδοκίες σε κάθε νέα σου σχέση, οι οποίες όμως από τη στιγμή που δεν είσαι ερωτευμένη - όπως νομίζεις - με τη πάροδο του χρόνου αυτοδιαψεύδονται, με αποτέλεσμα να μη μπορείς να αποκολήσεις από τη σχέση σου προφανώς λόγω ενοχικού συνδρόμου για την συμπεριφορά σου, μια και σ\' αρέσει εν τω μεταξύ να φορτώνεις τα κεφαλάκια των συντρόφων σου με κερατοειδείς αποφύσεις δίκην ταράνδων....
Το σημείο καμπής ξεκινά από τη στιγμή που δεν απολαμβάνεις το σεξ με εκείνον που θα προσδοκούσες κάτι διαφορετικό ή που θα σε γέμιζε τόσο πολύ, που δεν θα είχες την ανάγκη να ικανοποιείς τις βιολογικές σου ανάγκες με άλλους.
Το πρόβλημα σου κατά τη γνώμη μου , είναι πως κανείς απ\' όλους όσους είχαν την ατυχία να σε γνωρίσουν, δεν ήταν εκείνος που περιμένεις, κατά πάσα πιθανότητα δεν έχεις γνωρίσει ακόμη τον άνθρωπο που η παρουσία του στη ζωή σου, θα γέμιζε κάθε σου σκέψη, θα έκανε τη καρδιά σου να χτυπάει πιο γρήγορα, θα σ\' έκανε να χοροπηδάς ακόμη και στον ύπνο σου...
Κάθε αρχικός ενθουσιασμός σου κατέληγε σε μια απογοήτευση που δεν μπορούσες να καταλάβεις, υποσυνείδητα όμως το ήξερες και έβρισκες διέξοδο στο... κεράτωμα .
Δεν είσαι ούτε η πρώτη, ούτε η τελευταία...
Στη θέση σου δεν θα πετούσα χρήματα για να πάω σε ψυχολόγο και να μου πει αυτά που ενδόμυχα γνωρίζω.
Το ότι πήρες την απόφαση να γράψεις σ\' ένα φόρουμ για το πρόβλημα που δημιουργεί η συμπεριφορά σου στους άλλους, αν μη τι άλλο δείχνει πως δεν είσαι αναίσθητη και με την αυτοκριτική σου δείχνεις να είσαι σε καλό δρόμο. Απλά δεν έχεις γνωρίσει τον άνθρωπο που θα κάνει τις προσδοκίες σου πραγματικότητα και σ\' αυτό το τομέα θέλει λίγη υπομονή. Η κάθε νέα σχέση , θέλει κάποιο λίγο χρόνο για να ωριμάσει και να φανεί προς τα που βαδίζει.

Υ.Γ. Βλέποντας τον \"πιπεράτο\" τίτλο, θέλησα εκ προοιμίου να σνομπάρω το θέμα και δεν το άνοιξα ούτε κάν για να το διαβάσω.Η σε λίγη ώρα απογείωση της συμμετοχής, υπερνίκησε την αρχική μου σκέψη και όχι μόνο διάβασα το θρεντ, αλλά το δυστύχημα είναι πως τελικά είχα και κάτι να πω. Και λέω \"δυστύχημα\", ορμώμενος από την σε προηγούμενα θρέντς συζήτηση περί θεματολογίας στο φόρουμ, όπου ο υποφαινόμενος διατηρούσε την άποψη πως όλα τα θέματα μπορούν και πρέπει να συζητούνται σ\' ένα φόρουμ ψυχολογίας χωρίς στεγανά, απλά θεώρησα πως ο καθένας ιεραρχεί διαφορετικά τα θέματα και κατέταξα το τόπικ χωρίς καν να το διαβάσω σε θέμα ήσσονος ενδιαφέροντος για μένα από τον τίτλο και μόνο . Εν τούτοις , βλέποντας την συμμετοχή, αναθεωρώ εκ βάθρων την άποψη μου και παραδέχομαι πως ζητώ πράγματι πολλά περισσότερα απ\' όσα μπορεί να δώσει σαν βήμα διακίνησης ιδεών ένα φόρουμ ψυχολογίας...

Το να απιστεί κανείς στις σχέσεις του, είναι προφανέστατα πολύ πιο σοβαρό ζήτημα από θέματα πολιτικής...

Quote:

---

Originally posted by asterias1985
Το θέμα είναι οτι για άλλη μια φορά περιμένω απο άλλους να βγάλουν το φίδι απο την τρύπα.Δεν έχω καν κανει την προσπάθεια μήπως μπορέσω κι απο μόνη μου να καταλάβω τί μου συμβαίνει ωστε να μπορέσω να με βοηθήσω και να δώσω μια λύση.Με τη μια σκέφτηκα να πάω σε ψυχολόγο χωρίς να αποπειραθώ καθόλου να προσπαθήσω να καταλάβω γιατι κάνω ό,τι κάνω..

---

Αυτό ακριβώς εννοούσα όταν σου έλεγα να κάνεις μόνη σου το ταξίδι...
Συμφωνώ με τη νάτ και την ανώνυμη. Στον ψυχολόγο πάμε όταν ανακαλύψουμε πως δεν μπορούμε να λύσουμε μόνοι μας το πρόβλημα, αλλα αφού πρώτα προσπαθήσουμε .....Θεωρώ πως είναι κάτι σαν τζόκερ ο ψυχολόγος.
Αν με το παραμικρό τρεχουμε εκεί έχουμε κάψει το χαρτί.
Εγώ που πέρασα τη μεγαλύτερη απώλεια της ζωής μου, το πάλαιψα με νύχια και με δόντια μόνη μου και μετά από πολύ-πολύ καιρό μπορώ να πω πως πια είμαι καλά και αυτό το οφείλω στη δύναμη μου και τους ανθρώπους που είχα δίπλα μου....

Λοιπόν sabb,δε μπορώ να μην παραδεχτώ οτι έχεις δίκιο στα περισσότερα απο αυτά που μου γράφεις.Ξέρω οτι με τις περισσότερες σχέσεις που έχω κάνει δεν υπήρξα ποτέ ερωτευμένη.Κι ενώ ήξερα οτι δεν μου ταίριαζαν σαν άνθρωποι,εγώ μόνο και μόνο για να μη χωρίσω και μείνω μόνη μου εξιδανίκευα τον σύντροφο μου και παρέμενα μαζί του..Αυτό δεν δικαιολογεί την απάτη απο μέρους μου βέβαια..Κι ερχόμαστε σε ένα άλλο σημείο..Ο τελευταίος μου σύντροφος με τον οποίο ήμασταν μαζί 7 μήνες(τον ήξερα κι απο πρίν βέβαια) και με τον οποίο χωρίσαμε πριν 1 μήνα,ήταν ότι ζητούσα πάντα απο έναν άνθρωπο.Ένα απίστευτα καλό παιδί,που με αγαπούσε σαν τρελός,που ήταν τρυφερός και προστατευτικός,όμορφος απο καλή οικογένεια,με τη δουλίτσα του και το σπιτάκι του.Μέναμε μαζί και περνούσαμε απίστευτες στιγμές..Τους πρώτους 5 μήνες.Φέρθηκα τόσο καλά και με τόση αγάπη σ\'αυτόν τον άνθρωπο και ξαφικά μετά απο 4-5 μήνες σχέσης άρχισα να είμαι λίγο πιό αδιάφορη και μετά άρχισα και του έβγαζα και νεύρα.Σημειωτέον(σας παρακαλώ μή με \"κράξετε\"!)τον είχα κερατώσει 5(!!!) φορές και μάλιστα σε μία περίοδο της σχέσης μας που ήμασταν απίστευτα δεμένοι και αγαπημένοι.Δε μου έλειπε ΤΙΠΟΤΑ!!!Τα είχε όλα αυτό το παιδί!Γιατι να φερθώ τοσο ύπουλα σ\'αυτόν ρε γαμώτο?

Κατά πάσα πιθανότητα , ούτε αυτός ήταν ο εκλεκτός σου...
Μπορεί να πληρούσε τις προυποθέσεις, αλλά δεν σε γέμιζε σαν άνθρωπο.
Τις περισσότερες φορές ξέρεις, είναι θέμα χημείας, τόσο απλά...

Το να περνάς καλά, απίστευτα όπως λες, τους πρώτους μήνες και μετά - χωρίς λόγο - να εμφανίζεις συμπτώματα αδιαφορίας, κάτι στη χημεία σας δεν πήγαινε καλά.
Όσο πιο νωρίς το αντιλαμβάνεται κανείς αυτό, τόσο πιο εύκολη γίνεται η υπόθεση σε σχέση με τον σύντροφο του. Δεν προλαβαίνεις να δεθείς και να του δημιουργήσεις αδιέξοδα στη σχέση, την τελειώνεις σύντομα και πας γι\' άλλα.

Δηλαδή πραγματικά πιστεύεις ότι μόλις βρώ τον κατάλληλο θα σταματήσω να απατώ την σχέση μου?Μακάρι να είναι έτσι..Πάντως είναι τρελό το όλο σκηνικό..Με την τελευταία μου σχέση ,ετα απο 1-2 μήνες που ήμασταν μαζί μου είχε φύγει η όρεξη να έρθουμε σε επαφή και έπινα ωστε να \"φτιάξω διάθεση\"και να μου έρθει η ερωτική επιθυμία..Ένω με τους άλλους με τους οποίους τον απαούσα δεν είχα κανένα πρόβλημα διέγερσης..Διαβάζω αυτά που γράφω και τρελαίνομαι!

Quote:

---

Originally posted by marina38
Χριστίνα αυτό που διαβάζω είναι ότι δεν αντέχεις να είσαι μόνη, αλλά ούτε και \'μαζί\' με κάποιον. Είναι σαν να παίρνεις αξία από την προσοχή των άλλων, απολαμβάνεις να γοητεύονται από εσένα, αλλά όταν έρχονται πολύ κοντά σου, αμέσως σκέφτεσαι τι να κάνεις για να τους απομακρύνεις.

Ένα κομάτι λοιπόν έχει να κάνει με δική σου ανασφάλεια. Ένα άλλο κομάτι έχει να κάνει με τον κατάλληλο άνθρωπο. Μήπως πιστεύεις ότι ενώ έχεις ανάγκη την προσοχή, δεν την αξίζεις? Μήπως ότι ο εκάστοτε φίλος σου, όσο κι αν σε λατρεύει, τελικά θα σε απορρίψει, γιατί αν σε γνωρίσει πραγματικά δεν θα του αρέσεις πια ή δεν θα μπορεί να σε καταλάβει?

Όπως και να έχει, το να αποδεχτείς τις ανάγκες σου, τις επιθυμίες σου, να γνωρίσεις καλύτερα τον εαυτό σου και να δεις τι θέλεις από μια σχέση / έναν άνθρωπο, είναι πράγματα που ναι μεν ίσως ανακαλύψεις μόνη σου μέσα από την εμπειρία και την ενδοσκόπηση, αλλά νομίζω ότι η συνεργασία με έναν ψυχολόγο θα σε ωφελήσει. Οπότε θα συμφωνήσω ότι δεν υπάρχει λόγος να το αναβάλεις για το φθινόπωρο. Εσένα τι είναι αυτό που σε κάνει να το προγραμματίζεις για τότε και όχι τώρα?

---

Εγώ θα σου πρότεινα να ξαναδιαβάσεις αυτά που σου έγραψα προηγουμένως και να αναρωτηθείς.

Συχνά είναι όντως θέμα κατάλληλου ανθρώπου. Άλλες τόσες φορές όμως, είναι θέμα δικής μας ετοιμότητας. Μπορεί ο \'κατάλληλος\' άνθρωπος να είναι δίπλα μας, αλλά εμείς να μην είμαστε έτοιμοι να αφοσιωθούμε σε μια σχέση μαζί του. Για πολλούς λόγους, όπως χαμηλή αυτοπεποίθηση-αυτοεκτίμηση, ελλιπής αυτογνωσία, ή απλά ακατάλληλη στιγμή, ή ακόμα και λόγω των προσδοκιών που έχουμε από μια σχέση.

Αν και διαφωνώ με την άποψη ότι στον ψυχολόγο πηγαίνουν όσοι έχουν κατάθλιψη, φοβίες κλπ, αφού δεν έχεις καν δοκιμάσει μόνη να ανακαλύψεις τι είναι αυτό που πραγματικά θέλεις-επιδιώκεις και γιατί, νομίζω ότι αξίζει τον κόπο να σκεφτείς λίγο περισσότερο ή και απλά να χαλαρώσεις και να δώσεις στον εαυτό σου χρόνο να ζήσει και να μάθει από τις εμπειρίες.

Μαρίνα έχεις απόλυτο δίκιο.Απλά ξέροντας τον χαρακτήρα μου θεωρώ οτι αυτός ο άνθρωπος είναι τυχερός που έφυγε μακρυα μου κι εγώ άτυχη που τον έχασα εξαιτίας της παράδοξης συμπεριφοράς μου..

Quote:

---

Originally posted by asterias1985
Μαρίνα έχεις απόλυτο δίκιο.Απλά ξέροντας τον χαρακτήρα μου θεωρώ οτι αυτός ο άνθρωπος είναι τυχερός που έφυγε μακρυα μου κι εγώ άτυχη που τον έχασα εξαιτίας της παράδοξης συμπεριφοράς μου..

---

Και γιατί παρακαλώ να είναι τυχερός που έφυγε μακριά σου? Με τόσο μελανά χρώματα βλέπεις τον εαυτό σου, Χριστίνα μου?

Βρε Φοίβη μου,πιό όμορφα δεν μου εχει ξαναφερθεί άνθρωπος και με τόση λατρεία και θα σου πώ ενδεικτικά οτι ένα βράδυ με έπαιρνε στο κινητό κι εγώ δεν το σήκωνα γιατι ήμουν με κάποιον άλλον και φαντάζεσαι τι έκανα..5 φορές το έκανα αυτό.
Σου φαίνομαι για σωστός ανθρωπος?Σώθηκε το παιδί,πίστεψέ με!

Κατα τη γνώμη μου, δεν υπάρχουν σωστοί και λάθος άνθρωποι. Υπάρχουν άνθρωποι απλά. Κι όσο παράξενο κι αν σου φαίνεται, δεν μπορώ να σε κρίνω ούτε να σε κακολογήσω για τη συμπεριφορά που περιγράφεις. Πίσω απο τις συμπεριφορές σου ακούω μια ψυχή που φωνάζει να την ακούσουν. Είμαι σίγουρη πως έχει πολλά αξιόλογα και μοναδικά πράγματα να αφηγηθεί.