Φίλοι (που δεν έχω) και μοναξιά

Χαιρετώ την παρέα. Είναι το πρώτο μου ποστ. Το θέμα είναι ότι έφτασα τα 30 και συνειδητοποιώ ότι δεν έχω φίλους. Πέρα από μια φίλη κολλητή, δεν έχω κανέναν άλλο. Θα μου πείτε γιατί. Από μικρός είμουν διαφορετικός από τα άλλα παιδάκια. Γκέι, σε μια κλειστή κοινωνία που συνήθως χλευάζουν το διαφορετικό. Από το σχολείο με θυμάμαι να έχω μόνο ένα φίλο (επίσης γκέι), με τον οποίο κάποια στιγμή μαλώσαμε χοντρά και κόψαμε και τη φίλη που έχω ακόμα. Κατά καιρούς διατηρούσα επαφές με πρώην "γκόμενους" οι οποίες κάποια στιγμή σταμάτησαν. Είναι ότι αν δεν χτίσεις κι εσύ τις σχέσεις, από μόνες τους δεν ευδοκιμούν. Κοιτάζοντας πίσω, βλέπω ότι ποτέ δεν έχτισα δεσμούς φιλίας. Το ότι είμαι γκέι με περιόριζε να ανοιχτώ σε συζητήσεις (για να μην με καταλάβουν) και έτσι κρατούσα πάντα απόσταση. Οι επαφές περιορίζονταν στα τυπικά. Ευτυχώς δουλεύω αλλά ούτε εκεί μπορώ να κάνω φίλους. Είμαι μόνος σε δική μου δουλειά. Εντωμεταξύ έχω και τους γονείς στο ίδιο σπίτι που βλέποντάς με να μην βγαίνω, προσπαθούν να με παρακινήσουν συνέχεια σε αυτό. Να βγω με ποιόν; Με τον φούφουτο; Η κολλητή μου δεν είναι πάντα διαθέσιμη, έχει και τη ζωή της. Κάποιες φορές βγαίνω μόνος για να ικανοποιήσω τους γονείς μου. Περιφέρομαι εδώ κι εκεί. Νομίζω ότι η όλη μοναξιά και το τροπάρι δουλειά-σπίτι και τούμπα, μου προκαλεί κατάθλιψη κάποιες φορές. Λένε ότι είναι δύσκολο να βρεις σύντροφο, αλλά θεωρώ ότι είναι πολύ πιο δύσκολο να κάνεις φίλους. Ειδικά αν δεν έχεις κάνει από την παιδική-εφηβική ηλικία.

Βλέπω πολλά παρόμοια θέματα εδώ. Σχεδόν σε κάθε σελίδα τουλάχιστον ένα ή δύο. Θα μπορούσαμε δηλαδή αν υπάρχει θέληση να βρισκόμασταν όλοι οι "μόνοι" και να κάναμε παρέα! Σίγουρα έτσι θα δίναμε μια ευκαιρία στο να λύσουμε το πρόβλημά μας, που δεν είναι άλλο από τη μοναξιά.

Quote:

---

Originally Posted by piter90

Θα μπορούσαμε δηλαδή αν υπάρχει θέληση να βρισκόμασταν όλοι οι "μόνοι" και να κάναμε παρέα!.

---

Αυτο αν ήξερες πόσο αστείο ακούγεται και ποσο μη εφικτό δε θα το έγραφες.

Από τα 30 και μετά , οι φιλίες φθίνουν και παύουν να έχουν σημασία . Και όσοι έχουν παλιές , χάνονται και αραιώνουν . Ακούγεται σαν παρηγοριά, αλλά δεν το λέω με τέτοιο σκοπό . Διαπίστωση δική μου είναι . Μην περιμένεις φιλίες. Και να προκύψουν , θα είναι τέτοιες που καλύτερα να σου λείπουν . Αν είναι φίλοι για να σε εκμεταλεύονται , να περνάνε καλά κτλ καλύτερα να λείπουν . Δεν εστιάζεις καλύτερα στην εύρεση συντρόφου ; Θα έχεις μικρότερη ανάγκη για φίλους .

Quote:

---

Originally Posted by JimNirou

Αυτο αν ήξερες πόσο αστείο ακούγεται και ποσο μη εφικτό δε θα το έγραφες.

---

Προφανώς χιουμοριστικά το έγραψα.

Quote:

---

Originally Posted by Al_Bundy

Από τα 30 και μετά , οι φιλίες φθίνουν και παύουν να έχουν σημασία . Και όσοι έχουν παλιές , χάνονται και αραιώνουν . Ακούγεται σαν παρηγοριά, αλλά δεν το λέω με τέτοιο σκοπό . Διαπίστωση δική μου είναι . Μην περιμένεις φιλίες. Και να προκύψουν , θα είναι τέτοιες που καλύτερα να σου λείπουν . Αν είναι φίλοι για να σε εκμεταλεύονται , να περνάνε καλά κτλ καλύτερα να λείπουν . Δεν εστιάζεις καλύτερα στην εύρεση συντρόφου ; Θα έχεις μικρότερη ανάγκη για φίλους .

---

Έχεις δίκιο, έτσι είναι. Αλλά ξέρω και πολλούς 30 plus με αρκετούς φίλους και παρέες. Για το θέμα συντρόφου, η αλήθεια είναι ότι το έχω παρατήσει.

Μήπως είχες γράψει παλιότερα κι είχες αναφέρει ότι πλήρωνες κοπέλες να τις εμφανίζεις στους γονείς σαν γκόμενες για να μη σε πρήζουν;

Όπως και να έχει, όλα αυτά τα θέματα ξεκινάνε από τρομερή ανασφάλεια ότι οι άλλοι θα σε κρίνουν, οπότε δυσκολεύεσαι να κοινωνικοποιηθείς για να μη σε κρίνουν. Αν τη δεις αλλιώς και καταλάβεις ότι οι άλλοι που δεν τους ξέρεις καθόλου, δεν έχουν καμία όρεξη να ασχολούνται μαζί σου κι αν το κάνουν θα το κάνουν για 5 λεπτά και μετά θα το ξεχάσουν, τότε δεν θα διστάζεις να πιάσεις την πάρλα με άσχετους ή να ανοιχτείς σε μία συζήτηση ή να δοκιμάσεις καινούριες δραστηριότητες. Και μετά θα κάνεις γνωριμίες και παρέες και θα έρθουν και οι σχέσεις και οι φιλίες.

Πρέπει να μην τα υπεραναλύεις στο μυαλό σου και απλά να δράσεις!

Quote:

---

Originally Posted by Sonia

Μήπως είχες γράψει παλιότερα κι είχες αναφέρει ότι πλήρωνες κοπέλες να τις εμφανίζεις στους γονείς σαν γκόμενες για να μη σε πρήζουν;

Όπως και να έχει, όλα αυτά τα θέματα ξεκινάνε από τρομερή ανασφάλεια ότι οι άλλοι θα σε κρίνουν, οπότε δυσκολεύεσαι να κοινωνικοποιηθείς για να μη σε κρίνουν. Αν τη δεις αλλιώς και καταλάβεις ότι οι άλλοι που δεν τους ξέρεις καθόλου, δεν έχουν καμία όρεξη να ασχολούνται μαζί σου κι αν το κάνουν θα το κάνουν για 5 λεπτά και μετά θα το ξεχάσουν, τότε δεν θα διστάζεις να πιάσεις την πάρλα με άσχετους ή να ανοιχτείς σε μία συζήτηση ή να δοκιμάσεις καινούριες δραστηριότητες. Και μετά θα κάνεις γνωριμίες και παρέες και θα έρθουν και οι σχέσεις και οι φιλίες.

Πρέπει να μην τα υπεραναλύεις στο μυαλό σου και απλά να δράσεις!

---

Στο πρώτο που λες, φυσικά όχι. Οι γονείς ξέρουν για μενα από σχετικά νωρίς.

Στο δεύτερο, δεν είναι ακριβώς έτσι τα πράγματα. Ζω σε μια κλειστή κοινωνία όπου (δυστυχώς) όλοι ανεξαρτήτως ηλικίας συζητάνε και κουτσομπολεύουν τους άλλους. Σε υπερθετικό βαθμό. Αν τα υπερανέλυα, θα είχα βυθιστεί στην κατάθλιψη υποθέτω. Αντιθέτως, είμαι αρκετά καλά.

Γεια σε όλους !!!
Αρχικά θα ήθελα να αναφέρω πως δεν είναι κακό να βγαίνεις μόνος σου . Ακόμα και για ποτό , καφέ , φαγητό , βόλτες ! Πολλές φορές μας κάνει καλό ο ποιοτικός χρόνος που περνάμε με τον εαυτό μας . Το λέω αυτό γιατί ανέφερες πως οι γονείς σου σε πιέζουν ώστε να βγεις έστω μια βόλτα , ενώ εσύ προτιμάς να βγαίνεις μόνο όταν είναι διαθέσιμη η φίλη σου ! Μάθε να απολαμβάνεις την παρέα με τον εαυτό σου , αυτό θα σε γεμίσει με αυτοπεποίθηση !
Έπειτα , κατανοώ απόλυτα αυτό που λες πως η μοναξιά είναι δύσκολο πράγμα , όμως θεωρώ πως μόνοι μας την επιλέγουμε .
Ανέφερες πως επειδή ζεις σε μία κλειστή κοινωνία , ο κόσμος χλευάζει το διαφορετικό ... Ζήσε εσύ την ζωή σου όπως θέλεις ! Τι σε νοιάζει τι λέει ο κόσμος για εσένα ; Ο κόσμος είναι εσύ ; Όχι ... Ο καθένας είναι μοναδικός ! Συνεπώς κάνε την ζωή σου όπως την φαντάζεσαι . Οι άλλοι πάντα κάτι θα βρουν να πουν και να σχολιάσουν ! Μην δίνεις δεκάρα για τους άλλους !!!

'Εχω ζήσει σε ένα σωρό διαφορετικά μέρη, κυρίως σε μικρές, κλειστές κοινωνίες. Το κουτσομπολιό σαφώς πάει σύννεφο, το θέμα είναι ότι θα σχολιάσουν εσένα, μετά θα πάνε σε άλλον παρακάτω και πάει λέγοντας. Δεν είσαι τόσο σημαντικός, δεν ασχολούνται μαζί σου, ασχολούνται με τους πάντες και τα πάντα κι όχι με εσένα συγκεκριμένα, καταλαβαίνεις τι θέλω να πω;

Αν όμως έχεις πάντα στο πίσω μέρος του μυαλού σου ότι τώρα μιλάω στον τάδε και σκέφτεται για εμένα το Α και το Β και προκαταβάλεις το πως θα πάει η όποια επικοινωνία σας, δεν μπορείς να εμβαθύνεις σε μία ανθρώπινη σχέση ή φιλία. Ούτε αν σκέφτεσαι εσύ το Α και το Β χωρίς να τον ξέρεις καλά τον άλλο. Μπορεί να βρεθούν κοινά ενδιαφέροντα, σημεία επαφής, επικοινωνία, εκεί που δεν το περιμένεις εντελώς. Προσπάθησε να είσαι ανοιχτός και να μιλάς με κόσμο.

Quote:

---

Originally Posted by piter90

Χαιρετώ την παρέα. Είναι το πρώτο μου ποστ. Το θέμα είναι ότι έφτασα τα 30 και συνειδητοποιώ ότι δεν έχω φίλους. Πέρα από μια φίλη κολλητή, δεν έχω κανέναν άλλο. Θα μου πείτε γιατί. Από μικρός είμουν διαφορετικός από τα άλλα παιδάκια. Γκέι, σε μια κλειστή κοινωνία που συνήθως χλευάζουν το διαφορετικό. Από το σχολείο με θυμάμαι να έχω μόνο ένα φίλο (επίσης γκέι), με τον οποίο κάποια στιγμή μαλώσαμε χοντρά και κόψαμε και τη φίλη που έχω ακόμα. Κατά καιρούς διατηρούσα επαφές με πρώην "γκόμενους" οι οποίες κάποια στιγμή σταμάτησαν. Είναι ότι αν δεν χτίσεις κι εσύ τις σχέσεις, από μόνες τους δεν ευδοκιμούν. Κοιτάζοντας πίσω, βλέπω ότι ποτέ δεν έχτισα δεσμούς φιλίας. Το ότι είμαι γκέι με περιόριζε να ανοιχτώ σε συζητήσεις (για να μην με καταλάβουν) και έτσι κρατούσα πάντα απόσταση. Οι επαφές περιορίζονταν στα τυπικά. Ευτυχώς δουλεύω αλλά ούτε εκεί μπορώ να κάνω φίλους. Είμαι μόνος σε δική μου δουλειά. Εντωμεταξύ έχω και τους γονείς στο ίδιο σπίτι που βλέποντάς με να μην βγαίνω, προσπαθούν να με παρακινήσουν συνέχεια σε αυτό. Να βγω με ποιόν; Με τον φούφουτο; Η κολλητή μου δεν είναι πάντα διαθέσιμη, έχει και τη ζωή της. Κάποιες φορές βγαίνω μόνος για να ικανοποιήσω τους γονείς μου. Περιφέρομαι εδώ κι εκεί. Νομίζω ότι η όλη μοναξιά και το τροπάρι δουλειά-σπίτι και τούμπα, μου προκαλεί κατάθλιψη κάποιες φορές. Λένε ότι είναι δύσκολο να βρεις σύντροφο, αλλά θεωρώ ότι είναι πολύ πιο δύσκολο να κάνεις φίλους. Ειδικά αν δεν έχεις κάνει από την παιδική-εφηβική ηλικία.

Βλέπω πολλά παρόμοια θέματα εδώ. Σχεδόν σε κάθε σελίδα τουλάχιστον ένα ή δύο. Θα μπορούσαμε δηλαδή αν υπάρχει θέληση να βρισκόμασταν όλοι οι "μόνοι" και να κάναμε παρέα! Σίγουρα έτσι θα δίναμε μια ευκαιρία στο να λύσουμε το πρόβλημά μας, που δεν είναι άλλο από τη μοναξιά.

---

σχεση, εχεις;
γιατι, στην ηλικια που εισαι, ενας ανθρωπος χωρις ερωτικη σχεση, νοιωθει μεγαλυτερη ελλειψη απο αυτο, παρα απο το αν εχει πολλους φιλους...

Quote:

---

Originally Posted by Remedy

σχεση, εχεις;
γιατι, στην ηλικια που εισαι, ενας ανθρωπος χωρις ερωτικη σχεση, νοιωθει μεγαλυτερη ελλειψη απο αυτο, παρα απο το αν εχει πολλους φιλους...

---

Δεν έχω, αλλά παραδόξως δεν είναι αυτό που μου λείπει.

Τι διαφορετικό θα έκανες αν είχες φίλους ;

Quote:

---

Originally Posted by piter90

Δεν έχω, αλλά παραδόξως δεν είναι αυτό που μου λείπει.

---

δεν στο λεω επειδη πρεπει να προσδιοριζεσαι με βαση αν εχεις σχεση ή οχι. απλα, με μια σχεση, ευκολα αποκτας και κοινωνικη ζωη.
βγαινετε, πατε ταξιδια, γνωριζεις δικους του φιλους αν δεν εχεις εσυ, κλπ.
γιατι δεν προσπαθεις προς τα κει, αφου δεν σου βγαινει η φιλια; μπορεις ακομα και μεσω ιντερνετ να κανεις μια ερωτικη γνωριμια, με μεγαλη προσοχη.

Quote:

---

Originally Posted by piter90

Χαιρετώ την παρέα. Είναι το πρώτο μου ποστ. Το θέμα είναι ότι έφτασα τα 30 και συνειδητοποιώ ότι δεν έχω φίλους. Πέρα από μια φίλη κολλητή, δεν έχω κανέναν άλλο. Θα μου πείτε γιατί. Από μικρός είμουν διαφορετικός από τα άλλα παιδάκια. Γκέι, σε μια κλειστή κοινωνία που συνήθως χλευάζουν το διαφορετικό. Από το σχολείο με θυμάμαι να έχω μόνο ένα φίλο (επίσης γκέι), με τον οποίο κάποια στιγμή μαλώσαμε χοντρά και κόψαμε και τη φίλη που έχω ακόμα. Κατά καιρούς διατηρούσα επαφές με πρώην "γκόμενους" οι οποίες κάποια στιγμή σταμάτησαν. Είναι ότι αν δεν χτίσεις κι εσύ τις σχέσεις, από μόνες τους δεν ευδοκιμούν. Κοιτάζοντας πίσω, βλέπω ότι ποτέ δεν έχτισα δεσμούς φιλίας. Το ότι είμαι γκέι με περιόριζε να ανοιχτώ σε συζητήσεις (για να μην με καταλάβουν) και έτσι κρατούσα πάντα απόσταση. Οι επαφές περιορίζονταν στα τυπικά. Ευτυχώς δουλεύω αλλά ούτε εκεί μπορώ να κάνω φίλους. Είμαι μόνος σε δική μου δουλειά. Εντωμεταξύ έχω και τους γονείς στο ίδιο σπίτι που βλέποντάς με να μην βγαίνω, προσπαθούν να με παρακινήσουν συνέχεια σε αυτό. Να βγω με ποιόν; Με τον φούφουτο; Η κολλητή μου δεν είναι πάντα διαθέσιμη, έχει και τη ζωή της. Κάποιες φορές βγαίνω μόνος για να ικανοποιήσω τους γονείς μου. Περιφέρομαι εδώ κι εκεί. Νομίζω ότι η όλη μοναξιά και το τροπάρι δουλειά-σπίτι και τούμπα, μου προκαλεί κατάθλιψη κάποιες φορές. Λένε ότι είναι δύσκολο να βρεις σύντροφο, αλλά θεωρώ ότι είναι πολύ πιο δύσκολο να κάνεις φίλους. Ειδικά αν δεν έχεις κάνει από την παιδική-εφηβική ηλικία.

Βλέπω πολλά παρόμοια θέματα εδώ. Σχεδόν σε κάθε σελίδα τουλάχιστον ένα ή δύο. Θα μπορούσαμε δηλαδή αν υπάρχει θέληση να βρισκόμασταν όλοι οι "μόνοι" και να κάναμε παρέα! Σίγουρα έτσι θα δίναμε μια ευκαιρία στο να λύσουμε το πρόβλημά μας, που δεν είναι άλλο από τη μοναξιά.

---

μου θυμισες εμενα οταν εμενα σε επαρχια μεχρι τα 24 μου. Τα ιδια εκανα. Μεχρι που ηρθα Αθηνα και περασα καλα μερικα χρονια. Βεβαια δεν ειμαστε το ιδιο. Εγω εχω και αλλα θεματα. Αλυτα. Μην εγκαταλειπεις ομως. Εισαι μονο 30 ετων και η ζωη ειναι μπροστα σου. Gay με str8 φιλους ειναι δυσκολο. Λογικα δεν υπαρχουν κοινα ενδιαφεροντα. Αυτοι θα λενε για γκομενες και εσυ δε θα εχεις τι να πεις. Οι gay συνηθως εχουν γυναικες για φιλες. Το ξερω απο τον εαυτο μου και αλλους gay. Kαλυτερα να ψαξεις να βρεις ταιρι αν και αυτο δυσκολο ειναι στην εποχη μας με το ευκολο και γρηγορο σεξ.

Quote:

---

Originally Posted by oubna1

μου θυμισες εμενα οταν εμενα σε επαρχια μεχρι τα 24 μου. Τα ιδια εκανα. Μεχρι που ηρθα Αθηνα και περασα καλα μερικα χρονια. Βεβαια δεν ειμαστε το ιδιο. Εγω εχω και αλλα θεματα. Αλυτα. Μην εγκαταλειπεις ομως. Εισαι μονο 30 ετων και η ζωη ειναι μπροστα σου. Gay με str8 φιλους ειναι δυσκολο. Λογικα δεν υπαρχουν κοινα ενδιαφεροντα. Αυτοι θα λενε για γκομενες και εσυ δε θα εχεις τι να πεις. Οι gay συνηθως εχουν γυναικες για φιλες. Το ξερω απο τον εαυτο μου και αλλους gay. Kαλυτερα να ψαξεις να βρεις ταιρι αν και αυτο δυσκολο ειναι στην εποχη μας με το ευκολο και γρηγορο σεξ.

---

Δηλαδή το μόνο ενδιαφέρον που ενώνει τους ανθρώπους, είναι τα γκομενικά; Το μοναδικό θέμα συζήτησης σε μία παρέα ή μεταξύ φίλων;

Quote:

---

Originally Posted by Sonia

Δηλαδή το μόνο ενδιαφέρον που ενώνει τους ανθρώπους, είναι τα γκομενικά; Το μοναδικό θέμα συζήτησης σε μία παρέα ή μεταξύ φίλων;

---

οχι, δεν ειναι μονο αυτο αλλα ειναι ενα σημαντικο κομματι της παρεας. Για να κανεις παρεα με καποιους πρεπει να εχεις κοινα ενδιαφεροντα. Ειτε αφορα ερωτικα, ειτε δουλεια, ειτε χομπι. Πιστεψε με, για να εχεις κολλητο φιλο ή φιλη θα πρεπει να εχεις τα ιδια ερωτικα γουστα. Αλλιως δεν προχωραει το πραγμα.

Δεν σε πιστεύω γιατί με τον κολλητό μου δεν έχουμε τα ίδια ερωτικά γούστα, όλη μου τη ζωή οι κοντινοί μου άνθρωποι ήταν πολύ διαφορετικοί μεταξύ τους και συνδεόμασταν με διαφορετικό τρόπο με τον καθένα και γιατί γύρω μου βλέπω ότι δεν είναι προϋπόθεση τα γκομενικά για να σχηματίσουν φιλίες οι άνθρωποι.

Θεωρώ ότι οι άνθρωποι που δυσκολεύονται να κάνουν ωραίες ανθρώπινες σχέσεις βάζουν μόνοι τους ανόητους κανόνες στο κεφάλι τους, βάζουν τρικλοποδιές στον εαυτό τους και για αυτό μένουν μόνοι τους και αντί να δουν τις πραγματικές αιτίες επιμένουν εμμονικά ακριβώς σε αυτές τις απόλυτες ιδέες που τους οδήγησαν να μην έχουν φιλίες και παρέες.