Καλησπερα παιδια..ειμαι 33 ετων..αντιμετωπιζω αρκετες μερες τωρα την παντελη απουσια γευσης. Τα Χριστουγεννα περασα ενα κρυωμα κ μου εδωσαν αντιβιωση. Εγω απο το φοβο επειδη ηταν γιορτες κ ηθελα να αναρρωσω, ειχα παρει διαφορα σπρει λαιμου, καραμελες κ ενα διαλυμα για γαργαρες το οποιο απο δικη μου απροσεξια το χρησιμοποιουσα αναραιωτο ενω επρεπε να το διαλυω σε νερο..χρησιμοποιουσα μπολικα μεσα στη μερα ομολογουμενως..μολις τελειωσα την αντιβιωση (ειχα ακομα μπουκωμα κ φαρυγγιτιδα) αρχισα να νιωθω αλλοιωσεις στη γευση μου..δλδ το γλυκο το ενιωθα πικρο κλπ..δεν εδωσα σημασια γιατι θεωρησα οτι ηταν λογω μυτης..ωστοσο οσφρηση ειχα κ εχω διαρκως μια χαρα..ξαφνικα υποτροπιασα παλι, με πονολαιμο κ θεματα με τη μυτη..παω νοσοκομειο κ μου δινουν αντιβιωση για το ιγμοριο..λιγο πριν την ξεκινησω διαπιστωνω πως εχω χασει τελειως τη γευση μου..εκτοτε δε νιωθω τιποτα..δεν ειναι κορονοιος! Φοβαμαι μην εχω κανει εγω τη ζημια..μου το ειπε κ ο ωρλ πως ολα αυτα τα σπρει, καραμελες κλπ μουδιαζουν τους γευστικους καλυκες..αυριο θα παω στον ωρλ ξανα βεβαια. ΕΠΙΣΗΣ 4 μερες τωρα νιωθω μια μονιμη αλμυρη γευση στο στομα ενω δεν τρωω..ειμαι σε καταθλιψη..εχω κ τον ανδρα μου 33 ετων παλικαρι που ειναι καρκινοπαθης κ του εχω βγαλει το λαδι..αλλα η γλωσσα μου ειναι νεκρη..δε νιωθω το παραμικρο..ολο αυτο με εχει καταβαλλει παρα πολυ..περασαν 13 μερες κ δεν υπαρχει αλλαγη..μονο κιλα χανω..τπτ αλλο..το εχει παθει καποιος αλλος αυτο; κ αν ναι, πως το διαχειριστηκατε; εγω αδυνατω να λειτουργησω στην καθημερινοτητα μου..σκεφτομαι διαρκως αυτο..
