ΚΟΜΠΛΕΞ ΚΑΤΩΤΕΡΟΤΗΤΑΣ SOS!!!!!!!!!!!

είμαι 30 και είμαι σε μια σχέση εδω και 3 χρόνια. Εκέινος είναι 38 Το προβλήμα είναι οτι αισθάνομαι πως ο σύντροφός μου νιώθει μειονεκτικά απέναντι μου και προσπαθεί να μου δημιουργεί συνεχώς προβλήματα. Δεν με αφήνει να ευχαριστηθώ τίποτα, προσπαθεί να με υποτιμά σε ότι και να κάνω κκαι θέλει εκέινος να φαίνεται πάντα οτι είναι ο πιο έξυπνος και ο καλύτερος.
Είμαι από μια ευκατάστατη οικογένεια και πολύ δεμένη και δουλεύω στην οικογενείακή επιχείρηση
Εκείνος είναι ιδιωτικός υπάλληλος και οι δικόί του έχουν χωρίσει με πολλά προβλήματα και καβγάδες ανέκαθεν. Δεν κάνω κατι για να τον προκαλώ, αλλά ξέρει την αδυναμία μου για εκείνον.
Το θέμα όμως έχει ξεφύγει και δεν αντέχω άλλο την συμπερηφορά του.
Πως να τον χειριστώ και την να κάνω χωρίς να φτάσω στα άκρα,
Ευχαριστώ εκ των προτέρων για τη βοήθεία σας.

καλημερα μαιρη καλωσηρθες!Να σε ρωτησω κατι χωρις παρεξηγηση!Μηπως λεω μηπως γινονται συχνες αναφορες απο σενα αθελα σου στην κατασταση σου και την οικονομικη και την οικογενειακη?Απο που αυτος ο ανθρωπος παιρνει την ευκαιρια να σε μειωνει?Εχω κανει το ιδιο λαθος και για αυτο παιρνω το θαρρος να σε ρωτησω...

Καλημέρα,
σε ευχαριστώ κατ αρχήν για το ενδιαφέρον. Αναφορές δεν γίνονται άμεσες, αλλά κάποια πράγματα φωνάζουν μόνα τους,τίποτα δεν γίνεται επίτηδες.
Απλά ότι αφορά εμένα είναι κακό οτι εκείνον καλό. Πολλές φορές σε κάποιες οικογενειακές εκδηλώσεις μας επέιδή γενικά οι δικοί μου είναι της υπερβολής, βρίσκει αιτίες να μου χαλάει την διάθεση, ΛΈΓΟΝΤΑς ΟΤΙ ΕΊΜΑΣΤΕ ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΟΙ οτι όλα τα κάνουμε πλόύσια κτλ
Ν σου πω οτι είμαστε αρραβωνιασμένοι.

την ευκαιρία να με μειώνει την έχει γιατί ξέρει οτι τον λατρεύω και φοβάμαι μην τον χάσω και να σου πω ντρέπομαι που το λέω αυτό κα σε αυτό φταίω εγω

Εγω ειμαι παντρεμενη και ακουω συνεχως \'η μανα σου η πλουσια\'που πλουσια δεν την λες αλλα ειναι και η μανα μου της υπερβολης!Αυτο που εγω κανω και πιανει ειναι να δειχνω απαξιωση σε οτι κανει η μανα μου και καμμια φορα να πεταω και δηθεν τυχαια την μπηχτη μου οτι \"τι το θελε παλι αυτο?\"Ετσι καταφερνω να μην εναντιωνεται σε μενα βλεποντας την μανα μου στο προσωπο μου.Ειναι δυσκολες οι ισσοροπιες οταν ο αλλος αισθανεται ετσι αλλα πιστευω πως ολα ειναι στο χερι σου με τους σωστους χειρισμους μην ξεχνας εσυ τον ξερεις καλυτερα απο τον καθενα!

Να σου πω κάτι? Το έχω κάνει και αυτό, αλλά μετά βλέπω οτι αν του δώσω τέτοιο δικαίωμα μετά οτι και να κάνει κάποιος από τους δικούς μου το σχολιάζει άσχημα και εκεί εκνευρίζομαι πολύ. Σκέφτομαι να συμβουλευτω ψυχολόγο. Είναι και το άλλο με έχει δεδομένη και νομίζει οτι εξαρτόμαι από αυτόν.

Μαίρη καλώς όρισες...
Πιστεύω πως αν σ\' ένα ζευγάρι αρχίζει και τίθεται ζήτημα σύγκρισης, στο ποιος είναι πιο έξυπνος (!) και καλύτερος από τον άλλον, κατά πάσα πιθανότητα έχει χαθεί η επικοινωνία και κατά συνέπεια, η σχέση βρίσκεται σε τέλμα.
Ουσιαστικά δεν το θεωρώ ώριμο, να συμπεριφέρεται κάποιος με κριτήρια σύγκρισης ικανοτήτων, η σχέση μεταξύ δύο ανθρώπων πρέπει να λειτουργεί συμπληρωματικά όσον αφορά την ύπαρξη του ενός για τον άλλον κι όχι με διάθεση \"καπελώματος\"...

Κατά πρώτο και κύριο λόγο το θέμα που σε απασχολεί, κατά την άποψη μου θα πρέπει να το συζητήσεις με ηρεμία και νηφαλιότητα με τον σύντροφο σου. Να του ξεκαθαρίσεις τι σ\' ενοχλεί και να του κάνεις σαφείς τους προβληματισμούς σου για τη πορεία της σχέσης σας.
Θα πρέπει να \"πιάσεις τον ταύρο απ\' τα κέρατα\" αν θέλεις αυτή η σχέση να προχωρήσει.

Ποτέ δεν εξαρτάται μόνο από έναν η ευτυχία των δύο. Θα πρέπει να συζητήσετε σε βαθος το θέμα και να βγάλετε από κοινού συμπεράσματα για το που βαδίζετε. Αν δεν το κάνετε, το τέλμα της σχέσης θα διευρύνεται και το αποτέλεσμα θα είναι να τελειώσει από τη φθορά της σιωπής...

του μίλησα χθες. Αυτό που μου είπε οτι τον αγχώνω και δεν ζω την ζωή μου και οταν τον ρώτησα τι εννοεί δεν απάντησε.Ε\'ιναι άτομο που καπελώνει τα προβλήματα σαν να μην υπάρχουν και δεν προσπαθεί να τα λύσει και φυσικά για όλα φταίνε οι άλλοι και ποτέ ο ίδιος. Οι ΔΙΚΌΙ ΤΟΥ ΕΊΝΑΙ και εκείνοι στο ίδιο στυλ ο ένας ρίχνει τα προβλήματα στον άλλο και ποτε δεν αναλαμβάνουν τις ευθύνες τους. Αναπαραγάγει καταστάσεις της δικής του οικογένειας και μετά κάνουν όλοι σαν να μην τρέχει τιποτα.

Quote:

---

Originally posted by sabb
Μαίρη καλώς όρισες...
Πιστεύω πως αν σ\' ένα ζευγάρι αρχίζει και τίθεται ζήτημα σύγκρισης, στο ποιος είναι πιο έξυπνος (!) και καλύτερος από τον άλλον, κατά πάσα πιθανότητα έχει χαθεί η επικοινωνία και κατά συνέπεια, η σχέση βρίσκεται σε τέλμα.
Ουσιαστικά δεν το θεωρώ ώριμο, να συμπεριφέρεται κάποιος με κριτήρια σύγκρισης ικανοτήτων, η σχέση μεταξύ δύο ανθρώπων πρέπει να λειτουργεί συμπληρωματικά όσον αφορά την ύπαρξη του ενός για τον άλλον κι όχι με διάθεση \"καπελώματος\"...

Κατά πρώτο και κύριο λόγο το θέμα που σε απασχολεί, κατά την άποψη μου θα πρέπει να το συζητήσεις με ηρεμία και νηφαλιότητα με τον σύντροφο σου. Να του ξεκαθαρίσεις τι σ\' ενοχλεί και να του κάνεις σαφείς τους προβληματισμούς σου για τη πορεία της σχέσης σας.
Θα πρέπει να \"πιάσεις τον ταύρο απ\' τα κέρατα\" αν θέλεις αυτή η σχέση να προχωρήσει.

Ποτέ δεν εξαρτάται μόνο από έναν η ευτυχία των δύο. Θα πρέπει να συζητήσετε σε βαθος το θέμα και να βγάλετε από κοινού συμπεράσματα για το που βαδίζετε. Αν δεν το κάνετε, το τέλμα της σχέσης θα διευρύνεται και το αποτέλεσμα θα είναι να τελειώσει από τη φθορά της σιωπής...

---

Σαββα τα λες πολυ ομορφα. Συμφωνω μαζι σου πολυ...

Αν είναι έτσι όπως τα περιγράφεις τα πράγματα, αν δηλ. είναι στη φύση του συντρόφου σου να προσπερνά τα προβλήματα σαν να μην υπάρχουν και να μην τα αντιμετωπίζει εν τη γενέσει τους και να τ\' αφήνει να χρονίζουν, θα πρέπει να του δώσεις να καταλάβει πως αυτή η τακτική δεν σε βρίσκει σύμφωνη.
Κατά την γνώμη μου, θα πρέπει να επαναπροσδιορίζεις μέσα σου πάνω απ\' όλα αν είσαι διατεθειμένη να ανεχτείς μια τέτοια συμπεριφορά. Ειδάλλως , πιστεύω πως θα πρέπει να επανεξετάσεις τις προσδοκίες σου γι\' αυτή τη σχέση και να προσανατολιστείς αλλού....

Δυστηχως ολοι λιγο πολυ αναπαραγουμε τις συμπεριφορες που βιωναμε στο σπιτι μας.Το κλειδι ειναι η συζητηση και ο τροπος να δειξουμε οτι εμεις διαφερουμε.

μηπως θα έπρεπε να χωρισψ για να καταλάβει και εκείνος και εγω τι πραγματα αντέχουμε και τι οχι????????

νομιζεις πώς με εναν χωρισμο θα λυσεις το προβλημα? αν σου παρουσιαστει πάλι κατι αναλογο στο μελλον τί θα κανεις? θα χωρισεις πάλι?

Θέλω να πω πώς πιθανοτατα ο συντροφος σου να κανει λαθη στη συμπεριφορα του. ομως η φυγη δεν ειναι παντα ουτε η απαντηση στο προβλημα ουτε η λυση.

αυτο το ξέρω και γι αυτό προσπαθώ να βρω μια ακρη. Ξέρω οτι δεν θα το κάνω αλλά πως να μιλήσω παραπάνω σε κάποιον που θεωρεί οτι εκείνος δεν κάνει λάθη και είναι τέλειος. Γιατί να με κάνει να νιώθω οτι φταίω για όλα.........και να απολογούμε γιατι έχω την τύχη να είμαι καλά με τους δικού μου???? Δεν είναι άδικο αυτό????????/

στο κάτω κατω γιατι να νιωθει έτσι όλα μαζί του τα μοιράζομαι ποτέ δεν τον άφησα απέξω από τίποτα

νομιζω Μαιρη πώς θα ειχε μια αξια να δεις εσυ πώς μπαινεις στη θεση να απολογεισαι, να νιωθεις πώς φταις για ολα κλπ. Γιατι ακομα κ αν αυτος δημιουργει τις προυποθεσεις, συμβαλεις κ εσυ με καποιον τροπο σ αυτο...Δλδ του δίνεις το περιθώριο να το κανει.

το κάνω γιατί ξέρει οτι θέλω να είμαστε μζί και να μην χωρίσουμε. Το κάνει γιατί μόλις πει κάτι για χωρισμό βάζω τα κλάματα, και μετά θυμώνω με τον εαυτό μου.
Χθες επίσης γύρισε και μου είπε οτι έχω υπερβολική αδυναμία στα ανηψια μου, πιο πολύ και από τη μάνα τους!!!!!!!!!!!!!!!! και αυτό τον αγχώνει, γιατί εγω θέλω οικογένεια και παιδιά και αυτος αγχώνεται.

Μαίρη, ας πάρουμε καταρχήν τα δεδομένα: τα πράγματα στη δική σου ζωή φαίνεται να είναι τακτοποιημένα, σταθερή δουλειά, καλές σχέσεις με οικογένεια. Ο αρραβωνιαστικός σου από την άλλη φαίνεται να έχει ζήσει πιο αβέβαιες ή ψυχοφθόρες καταστάσεις που είναι λογικό να του δημιουργούν μεγαλύτερη ανασφάλεια.

Πάντως και οι δύο μοιάζετε να έχετε σημαντική ανασφάλεια, διαφορετικού είδους ο καθένας: εκείνος αγχώνεται για να αποδείξει την αξία του και εσύ για να διαφυλάξεις τη σταθερότητα που έχεις συνηθίσει.

Το θέμα λοιπόν δεν είναι βέβαια να είστε ο ένας ο ψυχοθεραπευτής του άλλου, αλλά πώς θα επικοινωνείτε πιο αποτελεσματικά και θα δείχνετε το ενδιαφέρον σας προς τον άλλον, κατευνάζοντας τις τυχόν αμφιβολίες και ανασφάλειες, αντί να τις ενισχύετε.

Από την πλευρά σου, θα μπορούσες καταρχήν να σκεφτείς, γιατι τρομάζεις τόσο πολύ στην ιδέα ενός χωρισμού. Και να σκεφτείς ποια είναι τα στοιχεία στα οποία ταιριάζετε, γιατί δηλαδή θέλεις να είσαι, όχι γενικά μέσα σε μια σχέση με προοπτική το γάμο-οικογένεια, αλλά με το συγκεκριμένο άνθρωπο.

Αν νομίζεις ότι υπάρχουν περισσότερα που σας ενώνουν παρά σας χωρίζουν, περισσότερες ομοιότητες παρά διαφορές, τότε πάμε στο επόμενο βήμα: να δεις τι είναι αυτό που τον ενοχλεί. Για παράδειγμα, μήπως αισθάνεται \'περιττός\' μέσα στο καλά τακτοποιημένο σου και δεμένο οικογενειακό πλαίσιο? Μήπως ανησυχεί ότι ενδιαφέρεσαι για την πατρική οικογένεια περισσότερο από τον ίδιο? Μήπως σκέφτεται ότι αν τυχόν αποκτήσετε παιδιά τότε όλο το ενδιαφέρον σου θα στραφεί εκεί και θα νιώθει εντελώς παραγκωνισμένος? Μήπως σκέφτεται ότι θέλεις να είσαι μαζί του περισσότερο από φόβο μην χωρίσετε, παρά από γνήσιο ενδιαφέρον για εκείνον?

marina
νομιζω οτι με όλα αυτα που μου έφραψες χτύπησες φλέβα.....
με προβλήμάτισες πάρα πολύ και ....σε ευχαριστώ για αυτό

ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ
ΣΟΒΑΡΑ
να τον ταρακουνήσω, να ρισκάρω και να του ζητησω να μεινουμε χωριστα για ένα διαστημα. Με θεωρει δεδομένη και δεν κάνει τίποτα για να φτιάξει η κατάσταση. Τον αγαπάω και τον θέλω, αλλα οχι με αδιέξοδα και ανασφάλειες.

Exω σοβαρες ενδείξεις οτι με κερατώνει, λέει ψέματα για το που είναι, δεν απαντάει στα τηλέφωνα όταν είναι έξω,μόνο στα μηνύματα.Λέεί οτι λόγω δουλείας δεν έρχεται στο σπίτι μας και μένει σπίτι του. Φυσικά αν του το πω θα με περάσει για τρελλή!!!!!Μια φορα είπα οτι ξέρω οτι μου λέει ψέματα και βγήκε και από πάνω. Εχω ανεκτεί τόσα. Τι να κάνω? Να προσπαθήσω να μάθω την αλήθεια ή να φύγω! Πράγμα δύσκολο χωρίς αποδείξεις

Μαιρη
γεια σου!

αισθανομαι οτι ειτε εχεις αποδειξεις ειτε οχι

το γεγονος πως δεν αισθανεσαι ασφαλης

ειναι καλο να συζητηθει

δες και την αποψη του

ηρεμα

και μετα αποφασισε

;)

Οταν προσπαθώ να πω κάτι λέει οτι είναι δικό μου προβλημα και να μην σκέφτομαι πολύ. ΔΕΝ ΣΥΖΗΤΑΕΙ.ΕΙΝΑΙ ΑΔΙΚΟ εχω δεκτει πολλα του χω δωσει τα πάντα και με ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΕΤΑΙ

Quote:

---

Originally posted by ΜΑΙΡΗ30
Οταν προσπαθώ να πω κάτι λέει οτι είναι δικό μου προβλημα και να μην σκέφτομαι πολύ. ΔΕΝ ΣΥΖΗΤΑΕΙ.ΕΙΝΑΙ ΑΔΙΚΟ εχω δεκτει πολλα του χω δωσει τα πάντα και με ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΕΤΑΙ

---

τι εννοεις οταν λες οτι του εχεις δωσει τα παντα?και σε τι σε εκμεταλλευεται?θελεις να μας πεις?

τα παντα τα δινουμε οχι για τον αλλον

αλλα γιατι δεν ξερουμε να κανουμε ισοτιμες σχεσεις

αυτη ειναι η αποψη μου

μεχρι εδω ειναι οντως δικο σου το προβλημα

απο κει και περα

τα πραγματα ειναι απλα

λες δεν συζηταει

οκ.


η βρισκεις τροπους να μπορεσετε να συζητησετε

γιατι αν δεν συζητησεις με τον ανθρωπο αου με ποιον θα συζητησεις?

η του δινεις προθεσμια καμποσο καιρο ακομη αφου του εχεις ξεκαθαρισει με τον καλυτερο για σενα τροπο τι θες

η καθεσαι και τρως αυτο το σκηνικο γιατι προφανως παιρνεις πραγματα που εμεις εδω στο φορουμ ειναι αδυνατον να τα γνωριζουμε

η μετρας τι εχεις και τι θελεις και μετα αποφασιζεις

εγω παντως ειμαι της γνωμης για προσπαθεια ειλικρινους συνενοησης

κι οχι βρισιδια εν βρασμω ψυχης


παντως επισης το ξαναλεω

ο.τι δινουμε το δινουμε απο αναγκη κι οχι απο αγαπη μεσα σε μια σχεση πολλες φορες

ο αλλος εκμεταλλευεται την αναγκη κι οχι την αγαπη

γιατι αν ηταν αγαπη

δε θα υπηρχε η λεξη εκμεταλλευση

εσυ θα ελεγες δινω και τι καλα ο αγαπουλης μου παιρνει...

αχου το μωρε...

ΑΠΌ την αρχή της σχέσης ζητούσε κατανόηση.Γι αυτόν είναι να είναι ήσυχος εκείνος και να μην τον ενοχλώ με τα δικά μου θέλω και προβλήματα. Μόνο εκέινος έχει δίκιο και εγώ ναι μωρό μου ναι αγάπη μου!!
Ναι ήταν η ανάγκη η δική μου να νιωθω οτι με χρειάζεται. Πίστευα βαθιά μέσα μέσα μου οτι έτσι θα τον κρατήσω, όταν με έχει ανάγκη.Δεν διεκδίκησα τίποτα για τον εαυτό μου ποτε, πάντα υποχωρούσα και ζητούσα συγγνώμη. Από ένστικτο ξέρω οτι υπάρχει άλλη γιατί τωρα έχουν πάρει τα μυαλά του αέρα. Αφήσα να γίνω η μάνα που ποτε δεν ένιωσε δίπλα, που έστω και στο σπίτι ήταν πάντα απών και τώρα το μωρό μου μεγάλωσε και θέλει γυναίκα!!!!!! Εχούμε να κάνουμε έρωτα 3 μήνες γιατί πάντα είαι κουρασμένος!!!!!!!!! και εγώ το ΑΝΕΧΟΜΑΙ. Πονάει πολύ, φοβάμαι να , αλλά η ψυχή μου έχει αδειάσει. Του δώσα και δεν ζήτησα τίποτα!!!!!!!!!!!

πιστευω πως ειναι πολυ σημαντικο

που καταλαβες πως εσυ εδινες χρονο και ενεργεια σε αυτον τον ανθρωπο

χωρις να παινεις η να ζητας τα αντιστοιχα για σενα

μεσα σε μια σχεση ειναι δυο και οχι ενας

ναι μπορεις να του κανεις για λιγο την καλη μανουλα

οταν κι αυτος σου κανει αντιστοιχα για λιγο τον καλο μπαμπα

τωρα αν αυτο γινεται μονοπλευρα

δηλαδη συνεχως τον φροντιζεις σαν παιδοκομος

λογικο ειναι να θελει και μια γκομενιτσα

αηδιατικα εκμεταλλευτικο

ομως σε αυτη η στην επομενη σχεση λαβε τα μετρα σου

αγαπητη Μαιρη

για το καλο της σχεσης

ειναι κριμα

να σε χρησιμοποιει ετσι

αλλα φυσικα

το θυμα βρισκει το θυτη

και το θυτη το θυμα

ας μην εισαι θυμα και στην επομενη σου σχεση

ας μην εισαι θυμα ουτε τωρα

παιρνω αυτα δινω αυτα

τελος

ομως βαλτα κατω

μελετησε καλα

μην το μετανιωσεις

και γενικως αποφασιζε νηφαλια και οχι εν βρασμω

ο,τι εχεις να αποφασισεις

Quote:

---

Originally posted by ΜΑΙΡΗ30
ΑΠΌ την αρχή της σχέσης ζητούσε κατανόηση.Γι αυτόν είναι να είναι ήσυχος εκείνος και να μην τον ενοχλώ με τα δικά μου θέλω και προβλήματα. Μόνο εκέινος έχει δίκιο και εγώ ναι μωρό μου ναι αγάπη μου!!
Ναι ήταν η ανάγκη η δική μου να νιωθω οτι με χρειάζεται. Πίστευα βαθιά μέσα μέσα μου οτι έτσι θα τον κρατήσω, όταν με έχει ανάγκη.Δεν διεκδίκησα τίποτα για τον εαυτό μου ποτε, πάντα υποχωρούσα και ζητούσα συγγνώμη. Από ένστικτο ξέρω οτι υπάρχει άλλη γιατί τωρα έχουν πάρει τα μυαλά του αέρα. Αφήσα να γίνω η μάνα που ποτε δεν ένιωσε δίπλα, που έστω και στο σπίτι ήταν πάντα απών και τώρα το μωρό μου μεγάλωσε και θέλει γυναίκα!!!!!! Εχούμε να κάνουμε έρωτα 3 μήνες γιατί πάντα είαι κουρασμένος!!!!!!!!! και εγώ το ΑΝΕΧΟΜΑΙ. Πονάει πολύ, φοβάμαι να , αλλά η ψυχή μου έχει αδειάσει. Του δώσα και δεν ζήτησα τίποτα!!!!!!!!!!!

---

ετσι οπως το βλεπω εγω, πηρες κι εσυ αυτο που χρειαζοσουν.
η που νομιζες οτι χρειαζοσουν....
πηρες οπως λες και μονη σου την επιβεβαιωση οτι σε χρειαζοταν, πηρες μια σταθερη σχεση , πηρες δεν ξερω τι αλλο και του εδωσες αυτα που μας λες, αυτα που ζητουσε.
γιατι κανενας δεν δινει αν δεν παιρνει....

το θεμα ειναι αν εξακολουθει να σε καλυπτει αυτο που παιρνεις απο αυτον.

που απ οτι μας λες δεν ειναι καν το ιδιο γιατι εχεις υποψιες οτι σε απατα.
ακομα και να μην υπαρχει αλλη γυναικα, ειναι πολυ δυσοιωνο συμπτωμα η ελλειψη σεξ στην σχεση και θα πρεπει να το σκεφτεις πολυ σοβαρα.
μη θεωρεις αυτοσκοπο την διατηρηση της σχεσης πασει θυσια, και προς θεου μη προχωρησεις σε γαμο με την σκεψη οτι θα λυσει καποια προβληματα...
ασε στην ακρη του μυαλου σου τις υποψιες για την απιστια, δεν μπορεις να το αποδειξεις , οποτε δεν μπορεις να κανεις καμια αλλη συζητηση απο το να τον ρωτησεις γι αυτο, κι αν το αρνηθει δεν μπορεις να επιμεινεις...

αυτο ομως που εχει νοημα να κανεις εναι να δεις αν η σχεση οπως διαμορφωνεται σε καλυπτει η οχι και τα συμπερασματα σου να του τα πεις και να τον ρωτησεις τι θελει κι ο ιδιος απο την σχεση αυτη πλεον....δεν χρειαζεσαι αποδειξεις της απιστιας για να του πεις οτι οι κινησεις του, να μενει μονος, να βγαινει μονος κλπ, δειχνουν σε σενα οτι απομακρυνεται απο την σχεση σας...

Το πρόβλημα είναι ότι ο κύριος έχει ανάγκη απο μαμά αφού την εξασφάλισε μετά μπορεί να έχει τα υπόλοιπα.Μαίρηηηηηηηηηηηη φύγε κορίτσι μου μην αναλώνεσαι δεν αξίζει να χάνεις τα χρόνια σου για κάτι που δεν αξίζει.Μαίρηηηηηηηηηηηηηη� �η φύγε απο μια σχέση που είναι προβληματική και να λες ότι είσαι και τυχερή που δεν προχώρησες σε γάμο και παιδιά.Δεν υπάρχει περίπτωση να αλλάξει αυτός ο άνθρωπος δεν είναι μόνο η προσωπική μου εμπειρία η αδελφική μου φίλη παντρεύτηκε έναν άνδρα που αν τον δεις θα πεις ότι ήταν μοντέλο,όμως η μάνα του μετά την γέννα αρρώστησε και πέθανε μετά απο χρόνια σε ψυχιατρική κλινική.Ο πετέρας του όταν η γυναίκα του αρρώστησε χώρισε και ξαναπαντρεύτηκε άλλη με την ποία δεν έκανε άλλα παιδιά.Τον μεγάλωσε η μητριά..Ομως ποτέ δεν ένιωσε το χάδι της μάνας παντρεύτηκε και το μόνο που πήρε απο αυτόν η γυναίκα του ήταν το γενετικό υλικό του.Δεν μπορεί να εκφράσει συναισθήματα του και γενικότερα δεν υπάρχει συζυγική σχέση έχουν πλέον αδελφοποιηθεί απλώς ζούνε μαζί γιατί τα παιδιά είναι μικρά.Οικονομικό πρόβλημα η φίλη μου δεν αντιμετωπίζει και ξέρεις τι μου είπε;Φαντάζομαι ότι έχω μεγάλα παιδιά και παντρεύονται μετά τον γάμο και το γλέντι έρχεται η ώρα να γυρίσουμε σπίτι εκείνη την ώρα του λέω.Εσύ πού πάς;στο σπίτι θα γυρίσω μόνη εσύ δεν έχεις καμμιά δουλειά εδώ τελείωσαν οι δρόμοι μας στο καλό.Το πρόβλημα είναι όταν το ζούμε δεν μπορούμε να σκεφτούμε όσο λογικά χρειάζεται αν έδωσες εσύ τα πάντα εγώ να δεις τι έδωσα.Τώρα αναλογίζομαι τι έκανα υποχωρήσεις ποτέ δεν ζήτησα τίποτε ήμουν πάντα για τα δύσκολα και υπέφερα κιόλας δεν σκεφτόμουν το κακό που έκανα στον εαυτό μου και στην σωματική και στη ψυχική υγεία μου.Είμαι θυμωμένη με μένα ποτέ δεν ήμουν σύντροφος πάντα ήμουν η μάνα που δεν είχε.Ξέρεις πόσο τυχερή είσαι που μπορείς και βλέπεις το πρόβλημα;Αλήθεια σου λέω αν πονάς να δεις τι πόνος είναι όταν έχεις οικογένεια.Ας μπορούσα να γυρίσω για μια΄μερα τον χρόνο πίσω.Και ποτέ μην υποτιμάς τον εαυτό σου για κανέναν όλα έχουν όρια και εγώ είμαι εκείνη που ξεπέρασα τα όρια τις αντοχές μου και έπιασα πάτο δεν ήλθε κανείς να με στηρίξει δεν σκέφτηκε κανείς τι έκανα, που όταν τα θυμάμαι απορώ πως μπόρεσα να τα καταφέρω μου και αισθάμομαι θυμό και για τον εαυτό μου.Εφτασα να ζητήσω βοήθεια απο τον ιδιο αλλά δεν πήρα τίποτε.Ξέρεις πως προσγειώνεσαι ανώμαλα;δεν ζήτησα πολλά ένα παράδειγμα να σου δώσω.Πριν αρχίσει η κατάθλιψη υπέφερα απο ιλίγγους βρέθηκα στο κρεββάτι και γυρνούσε το ταβανι πήρα τον γιατρό και μου είπε να πάρω χάπια για τον ίλιγγο.Αλλος άνδρας στα χάλια που ήμουν θα πήγαινε την γυναίκα του στο νοσοκομείο.Εγώ ζήτησα να πάει στο φαρμακείο 9 το βράδυ επιδή ήταν κλειστά δεν μπορούσε να πάει σε διανυκτερεύον φαρμακείο και μου είπε άσε αύριο.Πεθαίνω χάνομαι δεν μπορώ και ακούω την μάνα μου άσε θα πάω εγώ.Πήγε λες και μου έκανε την μεγαλύτερη χάρη σε μένα που έτρεχα μεσάνυχτα σε φαρμακεία σε νοσοκομεία σε δικαστήρια σε ότι μπορείς να φανταστείς ήμουν γραμματέας, μάνα ο άνθρωπος για όλες τις δουλειές.Ξέρεις πως του φαίνεται τώρα που στα 50 μου αρχίζω να βάζω όρια σιγά σιγά;το παίζει και θύμα που τα βρήκε όλα έτοιμα.Και πριν λίγες μέρες μου είπε ότι όταν ξεμπαρκάρει βρίσκει χειρότερες φουρτούνες στο σπίτι γιατί του είπα πως έπαθε μια αιμορραγία μεγάλη το παιδί μας απο την μύτη και τρέχαμε στο νοσοκομείο.Φυσικά δεν είναι εδώ είναι στο νησί του κάνει και τα μπανάκια του.Ποτέ μην επιτρέψεις να σε θεωρήσουν δεδομένη στις σχέσεις παίρνεις και δίνεις

Αγαπητή giota.
Τα λόγια είναι σαν να βλέπω το παρόν και το ίσως το μέλλον αυτής της σχέσης. Η αλήθεια είναι οτι τρόμαξα με όσα διάβασα.Δεν έχω τη δύναμη, ξέρω οτι έτσι θα είναι πάντα. Για να φύγω πρέπει να αγαπήσω κάτι από μένα, δεν ξέρω τι. όλη αυτή η κατάσταση με έχει παγώσει και αμφιβάλλω πολύ για τον εαυτό μου, έχω ΄χασει τη δύναμή μου. Νιώθω οτι δεν είμαι γυναίκα, οτι είμαι άχρηστη και δεν αξίζω τίποτα. Σκέφτομαι οτι αν εκέινος έχει άλλη σχέση, καλά κάνει και έχει, διότι εγω το επέτρεψα.Οταν αρχίσαμε να έχουμε προβλήματα σεξουαλικά, έγω καθόμουνα και δεν έκανα κα΄τι δραστικό, μόνο τον κανακευα!!!!!! Θα περάσει μωρό μου....κτλ. Οταν γυρίζω σπίτι μου όσο καλή δίαθεση και να έχω, όταν είναι και εκείνος εκεί, με κάνει χάλια, όλο παράπονα για την δουλειά και το πόσο κουράζεται. Δεν βρίσκω σημείο επαφής, μόνο το τι κάνει εκείνος τον νοιάζει.ΑΔΙΕΞΟΔΟ!!!!!!!
Χρωστάω πολλά στον εαυτό μου....αυτόω δεν αγάπησα ποτέ και αφήνω το καλύτερο κομματι μου να το εκμεταλλέυονται άλλοι.

Εγώ πάλι πιστεύω πως κουράστηκες μεν, αλλά κατασκεύασες ένα ωραιότατο γουρούνι!
Παίρνει από σένα τα κομματάκια που του λείπουν από το παζλ των ανασφαλειών του και περνάει μια χαρά και με τον καινούργιο του έρωτα. Αυτό που μου κάνει εντύπωση είναι πως άφησες να περάσουν 3 μήνες χωρίς να έρθετε σε επαφή και δεν κατάλαβες πως κάτι συμβαίνει...πριν δηλαδή ήταν καλή η σεξουαλική σας ζωή και τώρα αποκτήσατε προβλήματα;

Ποτε η σεξουαλική μας ζωή δεν ήταν έντονη ακόμα και στην αρχή.
όποτε ρωτούσα είναι κουρασμένος. Η ένδειξη της απιστίας δεν ήρθε από αυτό. Αλλά από την υπόλοιπη συμπερηφόρα. Είλικρινα πιστεύεις ότι αν εγω αλλάξω στάση απέναντί του θα μπορέσει να καταλάβει οτι μπορεί και να τον αφήσω και να αρχίσει να ενδιαφέρεται? η μήπως είναι αργά?
Τι θα μπορουσα να κάνω, ΝΑ ΤΟΝ ΠΆΡΩ ΠΊΣΩ

Quote:

---

Originally posted by ΜΑΙΡΗ30
Αγαπητή giota.
Τα λόγια είναι σαν να βλέπω το παρόν και το ίσως το μέλλον αυτής της σχέσης. Η αλήθεια είναι οτι τρόμαξα με όσα διάβασα.Δεν έχω τη δύναμη, ξέρω οτι έτσι θα είναι πάντα. Για να φύγω πρέπει να αγαπήσω κάτι από μένα, δεν ξέρω τι. όλη αυτή η κατάσταση με έχει παγώσει και αμφιβάλλω πολύ για τον εαυτό μου, έχω ΄χασει τη δύναμή μου. Νιώθω οτι δεν είμαι γυναίκα, οτι είμαι άχρηστη και δεν αξίζω τίποτα. Σκέφτομαι οτι αν εκέινος έχει άλλη σχέση, καλά κάνει και έχει, διότι εγω το επέτρεψα.Οταν αρχίσαμε να έχουμε προβλήματα σεξουαλικά, έγω καθόμουνα και δεν έκανα κα΄τι δραστικό, μόνο τον κανακευα!!!!!! Θα περάσει μωρό μου....κτλ. Οταν γυρίζω σπίτι μου όσο καλή δίαθεση και να έχω, όταν είναι και εκείνος εκεί, με κάνει χάλια, όλο παράπονα για την δουλειά και το πόσο κουράζεται. Δεν βρίσκω σημείο επαφής, μόνο το τι κάνει εκείνος τον νοιάζει.ΑΔΙΕΞΟΔΟ!!!!!!!
Χρωστάω πολλά στον εαυτό μου....αυτόω δεν αγάπησα ποτέ και αφήνω το καλύτερο κομματι μου να το εκμεταλλέυονται άλλοι.

---

εαν τα θυμαμαι καλα τα πραγματα, ξεκινησες αυτο το θεμα υποστηριζοντας οτι ο φιλος σου λογω του κομπλεξ κατωτεροτητας του, φερεται κατα τον τροπο που ειπες και δημιουργουνται τα θεματα που συζηταμε.

μετα την διαπιστωση σου αυτη, μηπως τελικα την κατωτεροτητα την αισθανεσαι εσυ?
με το να μην αγαπας τον εαυτο σου οπως μονη σου λες, ερμαιο μιας σχεσης που δεν σε καλυπτει αλλα νοιωθεις αδυναμη να ορισεις και οσο μενεις σε αυτην χωνεσαι βαθυτερα στην αυτολυπηση και την απαξιωση του εαυτου σου?

θα μου πεις, ωραια.... και??
κατα τη γνωμη μου πρεπει να σπασεις μονη σου τον φαυλο κυκλο...
το να μενεις και να ανεχεσαι οτι σε ενοχλει ειναι αυτο που σε οδηγει στο να νοιωθεις αναξια κι οχι η πραγματικες σου δυνατοτητες
αν ακομα και με κοπο, καταφερεις να θεσεις τα θελω σου, ΑΜΕΣΑ, κι αν δειξει οτι δεν δεχεται το ξεβολεμα να ΔΩΣΕΙΣ ΕΣΥ ΤΗΝ ΛΥΣΗ ΑΜΕΣΑ, αν και θα σου παρει πολυ κοπο και ενεργεια, εγω πιστευω οτι ειναι αυτο που θα σε επαναφερει στην πιστη στον εαυτο σου...

ειναι ιδεα σου μονο οτι δεν μπορεις να κανεις χωρις αυτον. οταν καταφερεις εστω και με πονο να κανεις ενα τετοιο βημα, θα νοιωσεις τεραστια εσωτερικη δυναμη και αξία..

Εσύ μπορείς να κάνεις στον εαυτό σου την εξής ερώτηση: Ήμουν ευτυχισμένη με αυτόν τον άνθρωπο και τον θέλω πίσω, ή μήπως ο εγωισμός μου έφαγε γερό πλήγμα γιατί ο άλλος είναι ευτυχισμένος σε μια άλλη κατάσταση;
Επίσης, θεωρείς πως ένα ζευγάρι μπορεί να προχωρήσει στη ζωή όταν δεν τα πάει καλά στο σεξ? Εσένα δεν σε ενοχλεί αυτό? Εννοώ το γεγονός πως δεν τα πηγαίνατε καλά εκεί...

Μαίρη πρέπει να καταλάβεις ότι δεν αξίζει να υποβιβάζεις τον εαυτό σου.Σου είπα τα μεγαλύτερα λάθη τα έκανα εγώ.Φύγε πρώτη μην αφήσεις άλλο να σε υποτιμά και μην στενοχωριέσαι τυχερή θα είσαι να γλυτώσεις απο τέτοιο πρόσωπο.Επίσης μια καλή εμπειρία ζωής για να μάθεις να κοιτάς προς τα πάνω και να ζητάς το καλύτερο για σένα.

Μαίρη, σε προηγούμενο μήνυμα σου είχα πει να προσπαθήσεις να κατανοήσεις τι τον ενοχλεί, ΑΝ νομίζεις ότι υπάρχουν περισσότερα που σας ενώνουν παρά σας χωρίζουν. Από την μετέπειτα περιγραφή σου, αναρωτιέμαι τι είναι τελικά αυτό που σας κρατά μαζί. Και κυρίως εσένα, αφού φαίνονται να είναι τόσα πολλά και σημαντικά αυτά που σε ενοχλούν.

Το θέμα της πιθανής απιστίας δεν έχει σχέση με το αν θέλει εσένα ή όχι, με το αν ταιριάζετε μαζί ή όχι. Έστω ότι δεν υπάρχει άλλη. Αυτό θα σε ηρεμούσε? Θα σου ήταν αρκετό να έχεις μια σχέση με έναν άνθρωπο που ερωτικά δεν ήσασταν ποτέ καλά συν όλα τα υπόλοιπα που του καταλογίζεις? Μπορείτε να έχετε ισότιμη σχέση?

Τώρα έστω ότι υπάρχει άλλη, ή ότι για κάποιο λόγο έχει απομακρυνθεί τελευταία από εσένα. Ρωτάς τι να κάνεις για να \'τον πάρεις πίσω\' (με ποια μορφή αλήθεια, με το να ξαναγυρίσετε στο είδος της σχέσης που είχατε πριν?) και μήπως πρέπει να νιώσει την απειλή ότι θα τον αφήσεις, για να αρχίσει να ενδιαφέρεται. Μαίρη, το να μένει κάποιος μαζί μας από το φόβο μη μας χάσει, δεν είναι το ίδιο με το να μας θέλει. Και αυτό σκέψου το τόσο για τον αρραβωνιαστικό σου, όσο και για εσένα.

Μαίρη γειά σου.

Ξέρω καλά οτι είναι πάρα πολύ δύσκολο όλο αυτό που περνάς. Διαισθάνομαι επίσης οτι ψάχνεις μια συνταγή να τον αντιμετωπίσεις, ώστε να λύσεις το πρόβλημα και να τον κάνεις να γυρίσει σε εσένα και να συμπεριφέρετε ανθρώπινα.

Γνώμη μου είναι οτι το πρόβλημα το έχει αυτός και ίσως είναι πολύ βαθύτερο από αυτό που πιστεύεις. Με τέτοιους ανθρώπους οση αγάπη και να δώσεις κι όση προσπάθεια κι αν καταβάλεις, δεν επαρκούν για να επιδιωρθόσουν τη ζημιά που έχει γίνει στα παιδικά τους χρόνια και στο μεγάλωμά τους. Μακάρι να υπήρχε μαγικό ραβδάκι να τους έκανε όλους αγγελούδια.

Και ίσως το πρόβλημα να μην είναι μόνο θέμα ψυχολογίας αλλά να έχει κι άλλες νευρολογικές προεκτάσεις.

Καταλαβαίνω καλά οτι αυτό που σε κρατάει σε αυτή τη σχέση είναι η επιθυμία σου για ένα γάμο, μια ομορφη οικογένεια, η μητρότητα κλπ. Εχεις φτιάξει μια όμορφη μελλοντική εικόνα στο μυαλό σου και παλεύεις με όλες σου τις δυνάμεις και παρά τις ΄΄κακουχίες΄΄ που αντιμετωπίζεις να την κάνεις πραγματικότητα. Επίσης καταλαβαίνω οτι πιστεύεις οτι τον αγαπάς πολύ.

Ομως δεν είναι καθόλου σίγουρο οτι ολες οι θυσίες, η υπομονή, η άφεση αμαρτιών που του δίνεις κάθε φορά που ξενοκοιμάται, θα αποδώσουν. Αυτός δεν πρόκειται ούτε στο φιλότιμο να έρθει, ούτε να εκτιμήσει όλα αυτά που περνάς και να σου δώσει το πολυπόθητο. Το μόνο που κατορθώνεις είναι να χάνεις την ώρα σου, να καταρακώνεσαι και να γεμίζεις πληγές που θα σου πάρει πολύ χρόνο να επουλώσεις κάποτε.

Το πολυπόθητο θα το βρεις σε έναν άλλο άντρα, που η καθημερινότητα μαζί του θα ΄΄τσουλάει΄΄ εύκολα, που θα σε αγαπάει, θα σε θαυμάζει, θα σε σέβεται, θα σου κάνει όμορφες εκπλήξεις που θα γελάτε πολύ μαζί. Για να είσαι με αυτόν δε θα χρειάζεται να ψάχνεις λύσεις στα φορουμ. Και πίστεψε με τέτοιοι άντρες υπάρχουν!!

Στο εύχομαι απο καρδιάς.

Quote:

---

Originally posted by ΜΑΙΡΗ30
Ποτέ η σεξουαλική μας ζωή δεν ήταν έντονη ακόμα και στην αρχή.
όποτε ρωτούσα είναι κουρασμένος. Η ένδειξη της απιστίας δεν ήρθε από αυτό. Αλλά από την υπόλοιπη συμπερηφόρα. Είλικρινα πιστεύεις ότι αν εγω αλλάξω στάση απέναντί του θα μπορέσει να καταλάβει οτι μπορεί και να τον αφήσω και να αρχίσει να ενδιαφέρεται? η μήπως είναι αργά?
Τι θα μπορουσα να κάνω, ΝΑ ΤΟΝ ΠΆΡΩ ΠΊΣΩ

---

Θα κάνω ένα μικρο απολογισμό σε αυτά που έχεις γράψει ,
για να δεις μόνη σου ότι το πρόβλημα δεν το εχει ο ίδιος, αλλά εσύ και λέγεται έρωτας , αλλά κρύβει ίσως και μια μορφή ζήλιας!
Γράφεις...
\"Ποτέ η σεξουαλική μας ζωή δεν ήταν έντονη ακόμα και στην αρχή.\"

ερώτηση

Τι του βρήκες τότε , αφου όπως λες , είσαι πλουσιότερη,
πιο δεμένη και με λιγότερα οικογενειακά προβλήματα ?

Γιατί να το πάρεις πίσω, απο μια άλλη η άλλες γυναίκες,
που ίσως τον ενδιαφέρουν περισσότερο σεξουαλικά αν δεν εισαι απο την αρχη ερωτευμενη μαζι του και προσπαθεις εστω ασυνειδητα να τον \"αγορασεις\", προσφεροντας του οσα νομιζεις οτι του λειπουν κρινοντας απο τον εαυτον σου?

1.την δεμενη οικογενεια
2.την οικονομική ανεξαρτησία
3.την ισχυρή σεξουαλικότητα και ενδιαφέρον

Θα συμφωνήσω με την επόμενη άποψη , ότι ισως καλύτερα
θα ήταν να ψάξεις να βρεις καποιον , που θα σου δίνει χωρίς να τα ζητήσεις, αυτά τα 3 πιο πάνω στοιχεία -κριτήρια της προσωπικότητας σου , γιατί αρχίζοντας απο το τελευταίο,
το κόμπλεξ κατωτερότητας, δεν μπορεί να στέλνει ένα άνδρα στην αγκαλιά μιας άλλης γυναίκας, που απο την αρχή της σχέσης της , αισθάνεται στερημένη σεξουαλικά.

Κομπλεξ κατωτεροτητας... κατι γνωριμο για μενα. Δεν ειναι κακο να παραδεχεσαι καποια πραγματα,εχω κομπλεξ κατωτεροτητας.

ειναι πολυ δυσκολο να πεισεις ενα τετοιον ανθρωπο πρωτα απο ολα οτι εχει το κομπλεξ(θα σε βγαλει παραλογη και τρελη)και αφετερου πολυ δυσκολο να αλλαξει αυτο το πραγμα ή μαλλον αυοτ το γεγονος. Εχω βιωσει παρομοια κατασταση οχι οσον αφορα οικονομικη και επαγγελματικη ανωτεροτητα αλλά εξαιτιας της μορφωσης μου, τησ καλης μου εμφανισης και του συμπαθητικου χαρακτηρα μου. Οταν δε καποιος\"τολμουσε\" να με γεμισει κομπλιμεντα μπροστα μου και μπροστα του(ακομη και γυναικες), γινοταν του κοσμου οι κατηγοριες παλι μπροστα μου.το αποτελεσμα ηταν παντα να με πιανουν τα κλαματα κι εκεινος να φευγει με το αυτοκινητο. Δεν ξερω αν εκανα καλα που σου τα εγραψα αυτα αλλά το προβλημα δεν προκειται να λυθει. Θα επεκταθεει χωρις να το καταλαβεις και θα βρεθεις στο κενο με μονη λυση το χωρισμο. Δεν γίνεται βεβαια ουτε ψυχολογος να το παιξεις στο συγκεκριμενο ατομο καθως θα θεωρει οτι ψαχνεις αφορμες να χωρισετε ή απλα να μαλωνετε. Σκέψου καλα πως θα προχωρησεις και καλη υπομονη σου ευχομαι..;)