Έχετε νιώσει ότι δεν ανήκετε σε αυτό τον κόσμο;
Printable View
Έχετε νιώσει ότι δεν ανήκετε σε αυτό τον κόσμο;
Είναι δείλια η αυτοκτονία και είναι θάρρος να παλεύεις με πόνο ψυχής ;
ειναι δειλια ναυτοκτονησεις και θελει κοτσια για να ζησεις , ειναι η γνωμη μου .......
Κι όμως μετά από πολλές σκέψεις αυτοκτονίας που είχα στο παρελθόν και που τώρα έχω, έχω την εντύπωση ότι θέλει κότσια να αυτοκτονήσεις. Δεν μπήγεις το μαχαίρι στις φλέβες χώρις το φόβο ότι θα πονέσεις, η δεν πέφτεις από τον τρίτο χωρίς να χεστεις πάνω σου την ώρα που σκάσεις στο πάτωμα κι ας γίνεται σε κλάσματα δευτερολέπτου .
Πρακτικά η αυτοκτονία θελει κότσια .
Αλλά αν αγωνίζεσαι συνέχεια για να επιβιώσεις και βλέπεις ότι όλα γυρω σου ειναι μεταιωρα, σχέσεις, σύντροφο, οικογένεια για όλη σου τη ζωη, δεν ξέρω, αξίζει αυτη η στιγμή για να γλυτώσεις από αυτη τη ζωη;
δεν ξερω ftati, δεν εχω μια σιγουρη απαντηση .........υπαρχουν και ανωδυνοι τροποι αυτοκτονιας , δεν ειναι κατ αναγκη κατι δραματικο.....
δεν είναι δειλια ούτε δύναμη, είναι ένα σύμπτωμα της κατάθλιψης λένε πλέον οι ψυχολόγοι.
πολλές φορές συμβαίνει επειδή οι ανθρώποι δεν ξέρουν πώς να ζουν τη ζωή τους, δες ας πούμε τους επιζήσαντες που πέσαν από γέφυρες για να αυτοκτονήσουν και η ζωή τους άλλαξε ριζικά. θα μπορούσαν να είχαν πεθάνει, θα μπορούσαν όμως να ζουν από πριν την πτώση..!!
Ναι.. συμφωνώ με user δεν είναι ούτε δειλία ούτε δύναμη.. είναι μια ασθένεια κ κάτι αφύσικο.. δεν θα δεις ποτέ κανένα ζωο να αυτοκτονεί αλλά θα το δεις με νύχια κ δόντια να παλεύει για την επιβίωση του.. κ επίσης δεν πιστεύω ότι φοβάσαι τον πόνο η κάτι τέτοιο.. φοβάσαι μήπως τελικά κάνεις βλακεία κ μετά είναι αργά.. ούτως η άλλως για να γράφεις κ να είσαι εδώ σημαίνει ότι ακόμα έχεις ελπίδες..
Εγώ κάποτε έλεγα δικαιολογιες τύπου.. θα πονέσει..δεν θα το έκανα αυτό ποτέ στην οικογένεια μου.. κ άμα ζήσω με ελλατωμα μετά?? Τελικά συνηδιτοποιησα ότι όλα ήταν δίκαιολογιες κ ο μόνος λόγος που δεν ήθελα να το κάνω τελικά ήταν γιατί μου αρέσει η ζωή.. γιατί αγαπάω την ζωή.. γιατί ξέρω να ζω πιο πολύ απτους ανθρώπους που υποτίθεται ότι δεν έχουν ψυχολογικά.. από ψεύτικους ανθρώπους.. κ γενικότερα πιστεύω ότι άνθρωποι σαν έμας που είχαν τέτοιες σκέψεις μας αρέσει η ζωή πιο πολύ από όλους.. κ απλά δεν την ζούμε όπως θέλουμε..
Οπότε ξέχνα το σαν επιλογή..
Κ ναι έχω νιώσει ότι δεν ανήκω σε αυτόν τον κόσμο.φυσικά δεν ανήκουμε στον απάνθρωπο συνχρονο κόσμο.. έχουμε χάσει κάθε επαφή με την ανθρώπινη μας φύση κ έχουμε γίνει ρομπότ
Τα ευγενή ζώα που έχουμε στο σπίτι, έχουν ένα τρόπο να προκαλέσουν τον θάνατό τους. Σταματούν να τρώνε.
Έχω τύχει να παρακολουθήσω 2 περιπτώσεις, ένας σκύλος και μια γάτα, που αποφάσισαν να πεθάνουν με αυτό τον τρόπο.
Στην περίπτωση του σκυλιού, έκανα μια προσπάθεια να τον Πάω στο γιατρό να τον συνεφέρει, αλλά το μόνο που κατάφερα ήταν να κάνω τον θάνατό του γεμάτο αγωνία που θα έσβηνε μακριά από το σπίτι του και τους αγαπημένους του.
Ο Θάνατος είναι κι αυτό μέρος της φύσης της ζωής.
Έχουμε ξεχάσει το ευ θνήσκειν
Πρώτη φορά το ακούω αυτό.. δεν πιστεύω ότι επέλεξε να πεθάνει δεν μπορεί ένα ζώο να το σκεφτεί σαν επιλογή.. δεν μπορεί να σκεφτεί δεν μου αρέσει η ζωή μου δεν θα φάω για να πεθάνω.. κάτι είχαν τα ζώα.. ακόμα κ κατάθλιψη να είχαν δεν γίνεται μόνο κάποια ασθένεια.. ο γιατρός τι σου είπε ??
Ο γιατρός με έβριζε που δεν τον πήγα νωρίτερα!
Τον είχε με ορό χωρίς πρόοδο στην υγεία του για μερικές ημέρες, μετά μου είπε να πάω να τον πάρω γιατί δεν συνερχόταν και θα πέθαινε.
Δεν βρήκε από τί πέθαινε.
Εγώ όμως που ζούσα μαζί του ήξερα ότι η σκύλα μου η Ήρα τον είχε αποπάρει γιατί δεν μπορούσε να την αφήσει έγκυο. Του δινόταν και αυτός δεν μπορούσε να την ικανοποιήσει. Άρχισε να του φωνάζει την ώρα του φαγητού και έτρωγε το φαΐ του. Τον έβαλα χωριστά αυτός όμως δεν έτρωγε ούτε όταν ήταν μόνος του στο δωμάτιο.
Η Ήρα μου ήταν η αρχηγός της αγέλης και με τη συμπεριφορά της τον καταδίκασε σε πείνα.
Ο θάνατος είναι μέρος της ζωής κ της φύσης αλλά τον επιδιώκεις δεν είναι.. είναι το αντίθετο της ζωής.. δηλαδή θεωρείς ότι κάποιος που θέλει να αυτοκτονήσει γιατί δεν θέλει την ζωή δεν έχει 100% κάποια ασθένεια?? Νομίζεις ότι υπάρχει κάποιος που όντως παίρνει μια τέτοια ώριμη απόφαση κ είναι στα μυαλά του υγιέστατος??
Κρίμα το ζωάκι.. κ εγώ έχω τώρα το δικό μου στο γιατρό.. ξαφνικά τυφλώθηκε.. κάτι θα είχε κ δεν το βρήκε ο δικός σου.. δεν νομίζω να ζουσε υπό τόσο άθλιες συνθήκες ώστε να μην έτρωγε από κατάθλιψη.θελω να πω ότι ακόμα κ αυτά που ζούνε.. όπως π Χ. Δεμένα σε ένα δέντρο μια ολόκληρη ζωή με μισό μέτρο απόσταση τρώνε..
Έχω προσθέσει μερικές γραμμές στο ποστ μου, ρίξε μια ματιά. Η Φύση είναι αδυσώπητη, τα ζώα ασκούν μπούλιν μεταξύ τους
Δεν το έχω παλεψει; Μπορεί. Επιφανειακά ίσως το έχω παλέψει. 20 χρόνια επίσημα με παιδεύει. Ανεπισημα μια ζωή. Χωρίς ιδιαίτερη ψυχοθεραπεία. Μια αγωγη προ πολλών ετών την οποία προσαρμοζω μόνος μου. Θεωρούσα ότι η ψυχοθεραπεία με ανακουφίζε προσωρινά. Όταν αισθανόμουν καλύτερα τα παρατουσα. Δε 6εωρω ότι το δικό μου θέμα μπορούσε να λυθεί. Το έχω πει πολλές φορές. Αν ειχα στα 25 μου τα μυαλά που έχω τώρα θα μπορούσα με κατάλληλη βοήθεια να έχω βελτιώσει πολλά πράγματα. Στερνή μου γνώση δηλαδή.
Τι να πω.. απίστευτο.. θα ήταν πολύ δύσκολο κ για σένα. Υπάρχει ο θάνατος από αξιοπρέπεια αλλά όταν ο άνθρωπος είναι καταδικασμένος πραγματικά.. όχι όταν είναι μια πραγματικότητα στο κεφάλι σου..το ότι η συνθήκες ζωής είναι απαράδεκτες δεν σημαίνει ότι η μόνη λύση είναι να αυτοκτονήσεις.. γιατί έτσι ολοι θα έπρεπε να αυτοκτονουσαμε σε μια δυσκολη φάση της ζωής μας.. ειδικά τώρα που ζούμε στον covid ww3
Η μάνα μου που ζούσαμε μαζί πριν μερικούς μήνες ήθελε να πάρουμε το αυτοκίνητο και να πέσουμε και οι δύο στο γκρεμό, καθ' ότι αφού μας περιμένει ο θάνατος αναπόφευκτα, τίποτα δεν έχει σημασία, ειδικά όταν είσαι φτωχός γέροντας. Έπαιρνε και τα φάρμακά της που έλεγε αυτά.
Τώρα που χωρίσαμε κατοικία νιώθω καλύτερα.
Πόσα εγκλήματα μέσα σε λίγες σειρές!!!
Όχι φίλε μου, εαν η τωρινή σου γνώση υπήρχε στα 25 σου, και πάλι δε θα έκανες τίποτα. Έτσι είσαι. Δεν είναι θέμα γνώσης. Και πάλι θα έβρισκες λόγους για να αναβάλλεις την θεραπεία σου μέχρι να φτάσεις τα 50 και να έχεις ένα σταθερό λόγο για όλη την υπόλοιπη ζωή σου: "τώρα στα 50 δεν έχει νόημα, περάσανε τα χρόνια". Είσαι φυγόπονος. Η σωστή ψυχοθεραπεία έχει πόνο. Το να παρουσιάζεις τον 25-χρονο εαυτό σου σαν 10-χρονο που δεν ήξερε που πάνε τα 4 και αυτό να σε αποτρέπει να ξεκινήσεις σωστά τώρα, είναι απλά ο λόγος για να μή ξεκινήσεις τώρα. Κοινώς μια ακόμη αναβολή.
Και μιλάμε για ένα άτομο που είναι καλά (σύμφωνα με τα λεγόμενα του) στον επαγγελματικό του τομέα. Από τη στιγμή που μπορείς οικονομικά να υποστηρίξεις μια θεραπεία, το να κοροϊδεύεις ακόμη τον εαυτό σου με ανύπακτους λόγους για να μη προχωρήσεις σε αυτή δείχνει απλά οτι δεν αρκεί η γνώση που βροντοφωνάζεις σε όλα τα threads οτι πλέον κατέχεις!
Δεν εχεις καταλαβει τι με απασχολει πληρως. Ισως γιατι δεν το ειπα καθαρα. Να δωσω ενα παραδειγμα. Ειναι σαν να εχεις κομμενο ποδι. Μπορει να φυτρωσει το ποδι ξανα; Οχι. Με το παραδειγμα αυτο θελω να σου δειξω οτι δε λυνονται ολα τα προβληματα. Μαθαινεις να ζεις μ' αυτο αλλα παντα θα σε ποναει. Θα ειναι στιγμες που δεν θα αντεχεις τον ψυχικο πονο. Γραφω εδω μεσα για να ξεσπαω τον πονο μου αλλα και για να βοηθησω καποιους αλλους αν γινεται να μην αδρανουν. Να μην αφησουν το χρονο να περασει. Για να μη καταντησουν σαν εμενα. Ειμαι πληρως συνειδητοποιημενος. Αυτα που ηθελα δεν ειναι εφικτα πλεον. Ισως να ηταν καποτε. Το μονο που μπορει να γινει ειναι τροποποιηση της αγωγης ετσι ωστε να μην υπαρχει υποτροπη της καταθλιψης και να μπορω να ειμαι καπως πιο χαρουμενος. Αυτο ισως το κανω. Ναι, ειμαι πολυ λειτουργικος στη δουλεια μου. Οταν ειμαι καλα ειμαι καταπληκτικος, οταν ειμαι πεσμενος οπως τωρα ειμαι λιγο πιο υποτονικος αλλα παλι λειτουργικος. Η αγωγη δεν λυνει το προβλημα. Με κανει να μη το τραγικοποιω τοσο πολυ μεσα στο κεφαλι μου.
.........;ςερτυ
Μπορεί να μην είναι εφικτά αυτά που ήθελες αλλά μπορείς να αλλάξεις την ζωή σου κ να βρεις καινούργια πράγματα να σου τραβήξουν το ενδιαφέρον..
.. μήπως θα έπρεπε να προσέξεις περισσότερο την αγωγή σου κ την ψυχική σου υγεία εφόσον είσαι λειτουργικός γενικά στην δουλειά σου σημαίνει ότι δεν είσαι κάποιος που τα έχει αφήσει όλα στην τύχη οπότε αυτό γιατί το έχεις αφήσει?? Θέλει δουλειά για να σαι χαρούμενος δεν λέω ότι εγώ το έχω καταφέρει αλλά έχω ελπίδες..
Εντελώς άκυρος ο συσχετισμός του κομμένου ποδιού με μια ψυχική κατάσταση που δεν είσαι σε θέση να ξέρεις αν μπορεί να διορθωθεί από τη στιγμή δεν έχεις μπει σε διαδικασία προσπάθειας να το διορθώσεις. Συνεχίζεις να βρίσκεις δικαιολογίες και να προσπαθείς να δικαιολογήσεις τα αδικαιολόγητα. Είσαι ο άνθρωπος που δε θα έμπαινε καν σε διαδικασία να βάλει πρόσθετο πόδι επειδή σε αυτή τη περίπτωση θα έλεγες "μα δεν είναι αληθινό, οπότε ποιο το νόημα". Και έχε κατά νου οτι αυτό το πρόσθετο πόδι είναι λύση για όλα αυτά τα άτομα.
Ξύπνα και ζήτα βοήθεια από ειδικό μιλώντας του ανοιχτά για οτι έχεις βιώσει από την παιδική σου ηλικία χωρίς ντροπές και οτι άλλο σε περιόριζε μέχρι στιγμής από το να μιλήσεις.
Όλα τα υπόλοιπα που λες είναι απλώς σάλτσες με τις οποίες προσπαθείς να βαφτίσεις την αναβλητικότητα σου με άλλο όνομα
Ωραία δεν είσαι ο άνθρωπος που χαϊδεύει αυτιά αλλά πιστεύεις ότι βοηθάς έτσι; Πως ξέρεις με τι έχει παλέψει ο άλλος και με τι παλεύει ακόμα; Και τα λες αυτά για να τα ακούσει ο άλλος η και για σένα; Η πιστεύεις ότι επειδή μπορεί εσυ να χεις λύσει τα προβλήματα σου οι υπόλοιποι που εκφράζουν τα δικά τους δεν προσπαθούν και δεν θέλουν; Μιλάς λες και τον ξέρεις προσωπικά
σε πολλα που λεει εχει δικιο. Καμια φορα ο κυνισμος βοηθαει. Αλλα καθε περιπτωση ειναι διαφορετικη. Δεν χρειαζεται να ειναι τοσο απολυτος. Εδω μεσα μπαινουμε για να πουμε τον καημο μας. Ειδικα οι χρονια πασχοντες. Ο φιλος δεν ξερω αν εχει λυσει τα προβληματα του. Παντως για να βρισκεται εδω μεσα μαλλον δεν τα εχει λυσει. Μπορει να παιρνει ηδονη με το να την λεει σε αλλους.
Κοίτα επειδή κ εμένα μου φάνηκε λίγο απότομος αλλά τα αναλύει όλα με την λογική κ χωρίς συναισθήματα.. δεν προσπαθεί να τον προσβάλει η να τον μειώσει..όλα αυτά που λέει είναι αλήθεια απλά είναι λίγο σκληρό να το δεχτείς ότι το πρόβλημα σου διορθώνεται κ εσύ δεν μπορείς να το κάνεις.. κ άμα δεν τα είχε ζήσει κ ο ίδιος δεν θα μπορούσε να τα είχε πει.. να βοηθήσει προσπαθεί γράφοντας κείμενα ολόκληρα.. κ μπορεί κ να τον βοηθήσει που ξέρεις.. εμένα με βοήθησε..
πρωτοκαταλαβα οτι κατι δεν παει καλα με την διαθεση μου το 1997, τον επομενο χρονο ζητησα επαγγελματικη βοηθεια , και το 1999 πηγα σε ιδιωτη ψυχιατρο, ξαναλλαξα ψυχιατρο το 2000 , και απο τοτε αρχισε ο Γολγοθας της κτθλψης , το 2002 ηταν η τελευταια φορα που πηγα διακοπες , εκανα δεσμο, και εκτοτε ολο υποτροπιαζω .........αλλαξα παλι γιατρο το 2010 , καλος ηταν , εκανα και ψυχοθεραπεια , μειωσα τα ζαναξ απο 9mg σε 3 mg to 1/20 , εκοψα το αλκοολ εντελως που ειναι ενα απο τα συμπτωματα της κτθλψης ( καταχρηση ουσιων και αλκοολ) τον 5/20 , ειχα πολυ καλη παιδικη ζωη, δουλεψα απο το 1988-2004 , δημιουργησα , εβγαλα χρηματα , ειχα κοινωνικη ζωη, κι ομως επαθα κτθλψη , δλδ. δεν ξερω γιατι επαθα κτθλψη , ουτε εχω βρει καποια θεραπεια γι αυτην , εχω κοινωνικα αποσυρθει απο το 2005, δεν μευχαριστει τιποτα , ειχα πολλα χομπυ και γυμναζομουν απο το 1986 -2012 μετα η κτθλψη ηταν τοσο εντονη που ουτε αυτο μπορουσα να κανω .......η κτθλψη ειναι ασθενεια , που δεν ειναι γνωστο γιατι πληττει καποιον, παντως ταντικαταθλιπτικα ( που ταχω παρει ουσιαστικα ολα ) απλα σε κανουν απαθη , ειναι σαν ζω μια κολαση ......οποτε καταλαβαινω ολους οσους εχουν κτθλψη .......την εχω παλεψει οσο μπορουσα , οπως ειχα την θεληση και την δυναμη να κοψω ιδιας δυναμεις το αλκοολ .........δεν υπαρχει θεραπεια μεχρι στιγμης για την κτθλψη , το ειδα και σενα ντοκυμαντερ του BBC , δεν πα να λετε οτι θελετε ( οι αντιρρησιες ) .......ειμαι 60 ετων , εχω συναντησει κι εχω μαχηθει κι αλλες δυσκολες καταστασεις στην ζωη μου , αλλα η κτθλψη δεν παλευεται ......ζω με αυτην , αν αυτο λεγεται ζωη .......
σκεψου να ησουν χοντρος, ομοφυλοφιλος και σε επαρχια μεχρι τα 23. Πως φτιαχνεται ενας χαρακτηρας. Μεσα στα κομπλεξ και τις φοβιες. Απο τα τρια κακα της μοιρας απαλλαχθηκα απο τα κιλα και την επαρχια. Αλλα τα καταλοιπα εμειναν ολα πανω μου. Πολυ λιγα χρονια εζησα καπως καλα. Εσυ παντως ειναι αποριας αξιο πως επεσες στην καταθλιψη ενω θεωρητικα τα ειχες ολα.
Πολύ δύσκολα πρέπει να έχεις περάσει.. εγώ από ότι βλέπω οι ομοφυλόφιλοι έχουν πολύ περισσότερο ελευθερία κ δεν τους κατακρίνει πλέον ο κόσμος τόσο.. οι γονείς σου το είχαν μάθει?? Σίγουρα θα σου έλεγαν πράγματα τύπου γιατί δεν έχεις βρει μια γυναίκα κ τέτοια..
Χάιδευα τα αυτιά του συγκεκριμένου σε πολλά posts μέχρι που διαπίστωσα πόσο εσφαλμένα σκέφτεται προσπαθώντας να καλύψει τους λόγους για τους οποίους δε προσπαθεί παραθέτοντας άκυρους λόγους που δεν έχουν καν βάση. Από που κι ως που το "χάιδεμα των αυτιών" θεωρείται αποδεκτή προσέγγιση ενώ ο καθαρός ορθολογισμός όχι; Έχουμε χορτάσει απο γνωστικές στρεβλώσεις εδώ μέσα, λίγη φωνή λογικής δε θα κάνει κακό σε κανένα.
Κανένας δε ξέρει αν το πρόβλημα του διορθώνεται, ειδικά αυτοί που δεν έχουν κάνει προσπάθεια να το επιλύσουν. Αν για παράδειγμα έχεις δεχτεί σεξουαλική κακοποίηση (ή και άλλου είδους) από την ηλικία των 8 ετών, πράγμα που αποτελεί ενδεχομένως τη ρίζα αυτού που βιώνεις τώρα και δεν έχεις μιλήσει ποτέ γι αυτό στον ειδικό ψυχικής υγείας που επισκέπτεσαι, αλλά προτιμάς μόνο να χαπακώνεσαι τότε έχεις κάνει μια τρύπα στο νερό. Δεν είμαι εναντίον της φαρμακευτικής αγωγής. Ίσα ίσα, αλλά δεν αρκεί πολλές φορές μόνο αυτή και στη προκειμένη περίπτωση αυτό ισχύει.