Νιώθω ότι μου χρωστάει η ζωή..

Καλησπέρα
Είμαι σε μια πολύ δύσκολη ψυχολογική κατάσταση εδώ και αρκετό καιρό.
Γενικά η ζωή μου Από παιδί ήταν πολύ δύσκολη λόγω σοβαρής ασθένειας της μητέρας μου που με ανάγκασε να θυσίασω πολλά για να την φροντίζω,
και τον θάνατο της τελικα όταν ήμουν 21 ετών.
Τώρα στα 33 μου αναγκάζομαι ξανά να φροντίζω τον πατέρα μου λόγω της ηλικίας του.
Δεν έχω δικη μου οικογένεια και γενικά δεν έχω κάνει πολλές ουσιαστικές ερωτικές σχέσεις. Έχω όμως αρκετούς καλούς φίλους και μια πολυ Καλή δουλειά στην οποία τα πάω πολύ καλά.
Αυτό που με κάνει να νοιώθω χάλια είναι ότι δεν μπορώ να διαχειριστώ μια απορυψη από έναν άντρα που μου άρεσε. Αυτή η ιστορία με έχει κάνει ράκος...βγηκαν στην επιφάνεια παρά πολλα ασχημα συναισθήματα και κυρίως ένα παράπονο ότι η ζωή μου έχει φερθεί σκαρτα. Ήθελα τόσο πολύ να βιωσω ένα έρωτα με αυτόν τον άντρα και πίστεψα ότι θα ήταν αμοιβαία τα αισθήματα. Όταν αυτό δεν έγινε έπεσε η ψυχολογία στα τάρταρα όταν δε είδα ότι είναι με άλλη δεν μπόρεσα και δεν μπορώ να το διαχειριστώ. Δεν μπορώ να συγκεντρωθώ στη δουλειά μου, δεν βρίσκω πια ευχαρίστηση στην παρέα μου , νοιώθω κούραση και θυμό που πρέπει να φροντίσω τον πατέρα μου και γενικά δεν έχω διάθεση για τίποτα .

Η ζωη δε χρωσταει τιποτα και σε κανεναν. Στη ζωη ολα ειναι θεμα τυχης, ικανοτητων και επιλογων. Καταλαβαινω απολυτα τη στεναχωρια σου που δε τα πηγες καλα μεχρι τωρα στα ερωτικα. Εσυ εκανες οτι μπορουσες για αυτον τον ανδρα. Δεν εκατσε, προχωρας παρακατω. Αλλωστε δεν ξερεις πως θα ηταν αυτος στη πιθανη σχεση σας. Μπορει να σου φαινοταν τελειος αλλα τα φαινομενα απατουν πολλες φορες. Παρε το χρονο σου, θρηνησε τον ανεκπληρωτο ερωτα, σηκωσε το κεφαλι και προχωρα.

Το 2022 , υπάρχει ισότητα των φύλων. Μία από τις πτυχές της, είναι ότι και οι άνδρες, κάποιες φορές , λένε όχι σε κάποια γυναίκα. Παλιότερα, ήταν πιο δύσκολο , αλλά σήμερα με τόση προσφορά γυναικών στο χώρο της πορνείας , είναι πιο συχνό . Το έχουν βιώσει όλοι οι άνδρες (που δεν είναι τραγουδιστές, στη νύχτα, παίκτες ομάδων κτλ για να τους κυνηγάνε οι influencers , μοντέλες και λοιπές) , το βιώνετε και κάποιες γυναίκες. Προχώρα. Ας είναι αυτό το μοναδικό κακό που σε βρήκε στη ζωή σου. Και στους άνδρες η πρώτη απόρριψη , ίσως είναι επώδυνη . Μετά , εφόσον επιβιώσουν (συνήθως) , γίνεται πιο εύκολο και επόμενες δεν τους αγγίζουν καν .

Quote:

---

Originally Posted by oubna1

Η ζωη δε χρωσταει τιποτα και σε κανεναν. Στη ζωη ολα ειναι θεμα τυχης, ικανοτητων και επιλογων. Καταλαβαινω απολυτα τη στεναχωρια σου που δε τα πηγες καλα μεχρι τωρα στα ερωτικα. Εσυ εκανες οτι μπορουσες για αυτον τον ανδρα. Δεν εκατσε, προχωρας παρακατω. Αλλωστε δεν ξερεις πως θα ηταν αυτος στη πιθανη σχεση σας. Μπορει να σου φαινοταν τελειος αλλα τα φαινομενα απατουν πολλες φορες. Παρε το χρονο σου, θρηνησε τον ανεκπληρωτο ερωτα, σηκωσε το κεφαλι και προχωρα.

---

Τι γίνετε όμως όταν η τύχη δεν σου έχει χαμογελάσει ούτε μια φορά στη ζωή σου...?
Ότι και να έχω καταφέρει είναι μετά από πολύ κόπο και πολύ δουλειά. Βρέθηκε ξαφνικα από το πουθενά ένας άνθρωπος και πίστεψα για λίγο στο όνειρο....ότι μπορεί να γίνω επιτέλους χαρούμενη...ευτυχισμένη. οτι νοιώθουμε το ίδιο...ομως όχι ούτε τώρα...Γιατι?

Σε κανέναν (ανεξαρτήτως φύλου) δεν κάθεται το πρώτο άτομο που γουστάρει στη ζωή. Το παράπονό σου, είναι σαν να διαμαρτύρεσαι που δεν σου έκατσε το πρωτοχρονιάτικο λαχείο !
Σε κανέναν δεν κάθεται ... it's not a big deal!!!!
Προχώρα είπαμε.

Αν έχεις υγεία, είσαι ήδη αρκετά τυχερή. Πολλοί δεν έχουν .

Quote:

---

Originally Posted by Al_Bundy

Το 2022 , υπάρχει ισότητα των φύλων. Μία από τις πτυχές της, είναι ότι και οι άνδρες, κάποιες φορές , λένε όχι σε κάποια γυναίκα. Παλιότερα, ήταν πιο δύσκολο , αλλά σήμερα με τόση προσφορά γυναικών στο χώρο της πορνείας , είναι πιο συχνό . Το έχουν βιώσει όλοι οι άνδρες (που δεν είναι τραγουδιστές, στη νύχτα, παίκτες ομάδων κτλ για να τους κυνηγάνε οι influencers , μοντέλες και λοιπές) , το βιώνετε και κάποιες γυναίκες. Προχώρα. Ας είναι αυτό το μοναδικό κακό που σε βρήκε στη ζωή σου. Και στους άνδρες η πρώτη απόρριψη , ίσως είναι επώδυνη . Μετά , εφόσον επιβιώσουν (συνήθως) , γίνεται πιο εύκολο και επόμενες δεν τους αγγίζουν καν .

---

Μα δεν είναι το μόνο κακο που με βρήκε στη ζωή μου....αυτό εξηγώ.....εχω περάσει τα τρισχειροτερα και έχω σταθεί βράχος.....Ε τώρα αυτό με γονάτισε .

Εγώ καταλαβαίνω το παράπονό σου!!

Τα 33 είναι λίγα ακόμα, πιστεύω ότι η τύχη θα σου χαμογελάσει αν συνεχίζεις να προσπαθείς να την συνταντήσεις

Η εξιδανικευση κάποιου αγνώστου ανθρώπου είναι τεράστιο λάθος. Τι ακριβώς σου άρεσε και έκανες όνειρα με κάποιον που απλά σου άρεσε? Η εμφάνιση του ? Η ζωή δεν σας θέλει μαζί στην παρούσα φάση γιατί πολύ απλά το ενδιαφέρον του είναι στην σχέση του όπως ειναι φυσικό, μην απογοήτευσαι για κάτι που δεν έχει υπόσταση, μην δίνεις αξία!
Όταν γνωρίσεις τον άνθρωπο σου θα το καταλάβεις

Quote:

---

Originally Posted by Iwsif95

Η εξιδανικευση κάποιου αγνώστου ανθρώπου είναι τεράστιο λάθος. Τι ακριβώς σου άρεσε και έκανες όνειρα με κάποιον που απλά σου άρεσε? Η εμφάνιση του ? Η ζωή δεν σας θέλει μαζί στην παρούσα φάση γιατί πολύ απλά το ενδιαφέρον του είναι στην σχέση του όπως ειναι φυσικό, μην απογοήτευσαι για κάτι που δεν έχει υπόσταση, μην δίνεις αξία!
Όταν γνωρίσεις τον άνθρωπο σου θα το καταλάβεις

---

Εξιδανίκευσα την όλη κατάσταση....θεώρησα ότι για μια φορά μου χαμογέλασε και εμένα η τύχη....Μετά από αυτό έτυχαν ένα σωρό άλλες αναποδιές...που και παλυ όμως τις έβγαλα εις πέρας...έφτασα όμως σε ενα σημείο που μπουχτησα.....έφτασα στα όρια μου...πρώτη φορά στη ζωή μου ευχήθηκα να μην είχα γεννηθεί ποτέ....είναι πολύ δύσκολο να παλεύεις όλη σου τη ζωή...να μην μπορείς να χαρείς τίποτα...ακόμα και οι οποίες επιτυχίες είναι μετά από σκληρή δουλειά και πάντα με εμπόδια.

Δραματικά τα λες. Άρρωστη δεν είσαι , άπορη δεν είσαι , δεν πεινάς , κινητικό πρόβλημα δεν αναφέρεις να έχεις , ακόμη είσαι αρκετά νέα , δεν είναι τόσο άσχημα τα πράγματα. Τι να πουν άλλοι , που τους πέταξαν έξω από τα σπίτια τους, είναι άποροι , είναι γέροι , είναι σακάτηδες ... έλεος δηλαδή. Κανείς δεν είναι μοναδικός. Δεν ήξερες και τίποτε για αυτόν. Μπορεί να ήταν χάλιας. Ό,τι κι αν ήταν, υπάρχουν άλλοι και ίδιοι και καλύτεροι . Προχώρα και άσε την κλάψα. Το τι ονειρεύτηκες για αυτόν, δεν έχει καμία σημασία.

Εμένα ο κορονοιος με χρωστάει πίσω τα δύο-τρία χρόνια που μου στέρησε τις διασκεδάσεις..Ή θα συμβιβαστώ με αυτό και θα δω τώρα τι κάνω ή θα γκρινιάζω συνέχεια και θα λέω ότι αυτός φταίει για την έλλειψη διασκέδασης που δεν είχα.

Σου έλειψαν δηλαδή τα τσιφτετέλια και τα νησιώτικα ;

Είναι σκάλωμα οτι κάποιος θα μας πάρει όλα τα προβλήματα και θα μας κάνει ευτυχισμένους. Σου έδωσε την ευκαιρία να γνωριστήτε να μιλήσετε? Αν ναι , γιατί απομακρύνθηκε και αμέσως έκανε σχέση ?

Quote:

---

Originally Posted by Elenia781

Είναι σκάλωμα οτι κάποιος θα μας πάρει όλα τα προβλήματα και θα μας κάνει ευτυχισμένους. Σου έδωσε την ευκαιρία να γνωριστήτε να μιλήσετε? Αν ναι , γιατί απομακρύνθηκε και αμέσως έκανε σχέση ?

---

Βρεθήκαμε μια φορά μόνο. Μόνο εικονική επικοινωνία είχαμε, μέσω social . Ουσιαστικά Όχι δεν έδωσε καμία ευκαιρία ενώ αυτός με προσέγγισε, και μετά απλά χάθηκε χωρίς να πει τίποτα .Το πιθανότερο ειναι να μιλαγε παράλληλα και με την άλλη.

δεν μπορω να καταλαβω τι διαβαζω εδω μεσα, πλεον...
"σου χρωσταει η ζωη", επειδη καποιος που δεν γνωρισες καν, τελικα δεν γουσταρε και ειχε ή βρηκε, αλλη;;
εσυ καπου χρωστας μαλλον, και βρες που, μπας και ησυχασεις..

Βρε παιδιά. Ήρεμα στην κοπέλα. Βρε ρεμεντυ και τα λοιπά
Η κοπέλα νιώθει ότι της χρωστάει η ζωή
Ας νιώθει όπως νιώθει. Ας μην κράζουμε κάποιον για το πώς νιώθει και πως θα έπρεπε να νιώθει. Μπορεί να έτσι να το εκφράζει. Μπορεί να μην εννοεί ακριβώς ότι της χρωστάει η ζωή. Άλλωστε η ζωή είναι άυλη. Αλλά ακόμη και να το εννοεί, ποιος της στερεί το δικαίωμα να πιστεύει ο,τι θέλει; Κανείς. Ας εκφράσουμε λοιπόν αυτό που νιώθουμε ΟΠΩΣ ΤΟ ΘΕΛΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ κι όχι όπως το θέλουν οι άλλοι. Αρκεί φυσικά να ΜΗΝ προσβάλλουμε κανέναν.
Λοιπόν, δεν προσβάλλεις κανέναν με αυτή σου τη δήλωση.
Εγώ πιστεύω πως απλά εκφράζεις το θυμό και την αγανάκτηση σου και καλά κάνεις γιατί στη ζωή ερχόμαστε αντιμέτωποι με τόσα δύσκολα πράγματα που πολύ απλά μερικές φορές δεν αντέχουμε να στο πω έτσι!!! Έχουμε κάθε δικαίωμα να τα παρατήσουμε και να σηκωθούμε όποτε εμείς το κρίνουμε απαραίτητο.

κοπελα93, ισως δεν το καταλαβες, αλλα αυτο που λεω ειναι οτι συνεχεια διαβαζω τα ιδια θεματα απο διαφορετικα ψευδωνυμα...
μερικοι εχουν ηδη αποχωρησει η απεχουν, γι αυτο που συμβαινει εδω και αρκετο καιρο στο φορουμ...

Quote:

---

Originally Posted by Remedy

δεν μπορω να καταλαβω τι διαβαζω εδω μεσα, πλεον...
"σου χρωσταει η ζωη", επειδη καποιος που δεν γνωρισες καν, τελικα δεν γουσταρε και ειχε ή βρηκε, αλλη;;
εσυ καπου χρωστας μαλλον, και βρες που, μπας και ησυχασεις..

---

Μπορείς απλά να μην διαβάζεις η έστω να μην απαντάς.....Δεν σε υποχρεώνει κάνεις...
Το θέμα μου εδω δεν είναι ότι δεν γούσταρε ο τύπος....αλλα το πώς εγώ νοιώθω μετά από όλα αυτά που έχω περάσει και περνάω...

Δες το σαν αφορμή να κάνεις μία αξιολόγηση της φάσης στην οποία είσαι τώρα. Μήπως σε πήραν τα γεγονότα μπροστά και άφησες πράγματα να συμβούν χωρίς να είναι πολύ συνειδητές επιλογές; Π.χ. έβαζες τις ανάγκες των γονιών πάνω από τις δικές σου, πήγαν τα δικά σου θέλω πίσω κτλ; Στα 33 είναι μία καλή ηλικία να δεις που βρίσκεσαι, τι θες, τι ζητάς, να αναθεωρήσεις προτεραιότητες, να δεις αν θες να αλλάξεις κατεύθυνση, προορισμό, ζωή και πως θα το κάνεις κτλ.

Quote:

---

Originally Posted by Sonia

Δες το σαν αφορμή να κάνεις μία αξιολόγηση της φάσης στην οποία είσαι τώρα. Μήπως σε πήραν τα γεγονότα μπροστά και άφησες πράγματα να συμβούν χωρίς να είναι πολύ συνειδητές επιλογές; Π.χ. έβαζες τις ανάγκες των γονιών πάνω από τις δικές σου, πήγαν τα δικά σου θέλω πίσω κτλ; Στα 33 είναι μία καλή ηλικία να δεις που βρίσκεσαι, τι θες, τι ζητάς, να αναθεωρήσεις προτεραιότητες, να δεις αν θες να αλλάξεις κατεύθυνση, προορισμό, ζωή και πως θα το κάνεις κτλ.

---

Ναι πάντα εβαζα τις ανάγκες των γονιών μου πάνω από τις δικές μου...ήταν και είναι ομως.απαραίτητο να γίνει ..από τη στιγμή που υπήρχε σοβαρό πρόβλημα υγείας.....
Στη φάση που είμαι τώρα συνέβησαν απανωτές αναποδιές χωρίς να προκάλεσω τίποτα...απλα κλειθηκα να τα αντιμετωπίσω......οπως γίνεται από τότε που ήμουν παιδί ακομα.

Quote:

---

Originally Posted by Theodora1

Μπορείς απλά να μην διαβάζεις η έστω να μην απαντάς.....Δεν σε υποχρεώνει κάνεις...
Το θέμα μου εδω δεν είναι ότι δεν γούσταρε ο τύπος....αλλα το πώς εγώ νοιώθω μετά από όλα αυτά που έχω περάσει και περνάω...

---

το θεμα σου ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ να ειναι απλα το οτι δεν γουσταρε ο τυπος, αλλα ΓΙΑ ΚΑΠΟΙΟΝ ΛΟΓΟ για σενα ειναι μια ολοκληρωτικη απογοητευση.
η απογοητευση σου ΔΕΝ ΣΥΝΑΔΕΙ με το μεγεθος του προβληματος.
αλλα ειναι τα προβληματα που σου δινουν αυτην την απαισιοδοξη οπτικη και αισθηση και οχι το οτι σε απεριψε καποιος που δεν ειχατε τιποτε.
στο δια ταυτα, κατα την γνωμη μου χρειαζεσαι ψυχοθεραπεια.

Quote:

---

Originally Posted by Remedy

το θεμα σου ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ να ειναι απλα το οτι δεν γουσταρε ο τυπος, αλλα ΓΙΑ ΚΑΠΟΙΟΝ ΛΟΓΟ για σενα ειναι μια ολοκληρωτικη απογοητευση.
η απογοητευση σου ΔΕΝ ΣΥΝΑΔΕΙ με το μεγεθος του προβληματος.
αλλα ειναι τα προβληματα που σου δινουν αυτην την απαισιοδοξη οπτικη και αισθηση και οχι το οτι σε απεριψε καποιος που δεν ειχατε τιποτε.
στο δια ταυτα, κατα την γνωμη μου χρειαζεσαι ψυχοθεραπεια.

---

Το ξέρω ότι το μέγεθος του συγκεκριμένου προβλήματος είναι ανύπαρκτο μπροστά σε τόσα άλλα....οταν όμως σου συμβαίνουν πολλά και μεγάλα....και τα αντιμετωπίζεις και στέκεσαι όρθια, ερχετε μετά ένα μικρό ασήμαντο και σε τσακίζει......γιατι το υποτιμάς με τόσο μενος?
Ψυχοθεραπεία βεβαίως και κάνω........αρκετο καιρό τώρα.

Quote:

---

Originally Posted by Theodora1

Ναι πάντα εβαζα τις ανάγκες των γονιών μου πάνω από τις δικές μου...ήταν και είναι ομως.απαραίτητο να γίνει ..από τη στιγμή που υπήρχε σοβαρό πρόβλημα υγείας.....
Στη φάση που είμαι τώρα συνέβησαν απανωτές αναποδιές χωρίς να προκάλεσω τίποτα...απλα κλειθηκα να τα αντιμετωπίσω......οπως γίνεται από τότε που ήμουν παιδί ακομα.

---

απ την στιγμη που τα πας τοσο καλα στην δουλεια σου, αναζητησε επαγγελματικη βοηθεια στην φροντιδα του πατερα σου για να μην νοιωθεις παγιδευμενη σε αυτο το προβλημα.
θα εχεις ετσι χρονο να ζεις καλυτερα την ζωη σου.

Quote:

---

Originally Posted by Theodora1

Το ξέρω ότι το μέγεθος του συγκεκριμένου προβλήματος είναι ανύπαρκτο μπροστά σε τόσα άλλα....οταν όμως σου συμβαίνουν πολλά και μεγάλα....και τα αντιμετωπίζεις και στέκεσαι όρθια, ερχετε μετά ένα μικρό ασήμαντο και σε τσακίζει......γιατι το υποτιμάς με τόσο μενος?
Ψυχοθεραπεία βεβαίως και κάνω........αρκετο καιρό τώρα.

---

δεν εννοω "σε σχεση με τοσα αλλα", εννοω οτι δεν θα επρεπε να αξιολογεις ΚΑΝ σαν προβλημα το οτι σε απεριψε καποιος που ειδες μια φορα και δεν ειχατε τπτ..

Quote:

---

Originally Posted by Remedy

δεν εννοω "σε σχεση με τοσα αλλα", εννοω οτι δεν θα επρεπε να αξιολογεις ΚΑΝ σαν προβλημα το οτι σε απεριψε καποιος που ειδες μια φορα και δεν ειχατε τπτ..

---

Το ξέρω και το καταλαβαίνω....τον τρόπο πως γίνεται να μην το αξιόλογω σαν πρόβλημα και να μήν του δίνω αυτή τη διάσταση δεν μπορώ βρω....

Quote:

---

Originally Posted by Theodora1

Βρεθήκαμε μια φορά μόνο. Μόνο εικονική επικοινωνία είχαμε, μέσω social . Ουσιαστικά Όχι δεν έδωσε καμία ευκαιρία ενώ αυτός με προσέγγισε, και μετά απλά χάθηκε χωρίς να πει τίποτα .Το πιθανότερο ειναι να μιλαγε παράλληλα και με την άλλη.

---

Και με την άλλη έκανε σεξ γρήγορα. Ενώ με εσένα μπορεί να μείνατε σε φιλολογικές, φιλοσοφικές και μουσικές συζητήσεις ή αναλύσεις σχετικά με ΑΤΙΑ (αγγλ UFO). Μια γυναίκα που μένει σε κουβέντα, δεν μπορεί να συναγωνιστεί άλλη που κάνει ... σεξ !

Quote:

---

Originally Posted by Theodora1

Το ξέρω ότι το μέγεθος του συγκεκριμένου προβλήματος είναι ανύπαρκτο μπροστά σε τόσα άλλα....οταν όμως σου συμβαίνουν πολλά και μεγάλα....και τα αντιμετωπίζεις και στέκεσαι όρθια, ερχετε μετά ένα μικρό ασήμαντο και σε τσακίζει......γιατι το υποτιμάς με τόσο μενος?
Ψυχοθεραπεία βεβαίως και κάνω........αρκετο καιρό τώρα.

---

Μη θεωρείς αυτά που σου γράφουν εδώ προσβλητικά, απαξιωτικά ή μειωτικά. ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΛΟ ΣΟΥ ΣΤΑ ΓΡΑΦΟΥΝ . ΣΤΑ 33 , ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΤΑ ΦΤΙΑΞΕΙΣ ΟΛΑ. Αν περάσεις 10-15 χρόνια όμως ΚΑΙ ΦΤΑΣΕΙΣ 45 ή 50 και κλαις ακόμη για το λεγάμενο , τόσε ΣΕ ΕΦΑΓΕ ΤΟ ΜΑΥΡΟ ΦΙΔΙ. Θες να το κάνεις αυτό στον εαυτό σου ;; Κάντο !
Κακό στον εαυτό σου θα κάνεις. Οπωσδήποτε , κανείς δεν θα ... σου στερήσει το δικαίωμα να καταστρέψεις τη ζωή σου ! Έχεις το δικαίωμα και μπορείς να το ... εξασκήσεις ! Θα βγάλει κανείς κάτι από αυτό ; ΟΧΙ , ΧΑΜΕΝΗ ΘΑ ΠΑΣ ΑΠΛΑ.

Μακάρι να είχαμε όλοι μας κάποτε κάποιον , να μας βάλει φρένο στην αυτοκαταστροφή ! Όχι μόνο με προσβολές ! Και με ξύλο αν το είχε κάνει κάποιος σε εμένα , θα του είχα υποχρέωση !

Το πρόβλημά σου είναι , ότι ΔΕΝ ΒΡΙΣΚΕΙΣ ΚΑΠΟΙΟΝ ΑΛΛΟ ΠΟΥ ΝΑ ΣΟΥ ΑΡΕΣΕΙ ΤΟ ΙΔΙΟ ΚΑΙ ΝΑ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΘΕΙ.

Quote:

---

Originally Posted by Theodora1

Ναι πάντα εβαζα τις ανάγκες των γονιών μου πάνω από τις δικές μου...ήταν και είναι ομως.απαραίτητο να γίνει ..από τη στιγμή που υπήρχε σοβαρό πρόβλημα υγείας.....
Στη φάση που είμαι τώρα συνέβησαν απανωτές αναποδιές χωρίς να προκάλεσω τίποτα...απλα κλειθηκα να τα αντιμετωπίσω......οπως γίνεται από τότε που ήμουν παιδί ακομα.

---

Χμμμ... Απαραίτητο; Όχι. Δεν θέλω να δώσω παραδείγματα γύρω μου άσχημα και να σου ρίξω την ψυχολογία, αλλά νομίζω ότι μπορεί να θέσεις δικές σου προτεραιότητες χωρίς να σημαίνει αυτό ότι δεν μπορείς να βοηθήσεις και τους γονείς, για να μιλήσουμε για το παρόν, τον πατέρα σου τώρα.

Όπως λες κι εσύ αυτό με τον τύπο ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι, αλλά ήταν μία σταγόνα. Αμελητέο μπροστά σε άλλα που σε αυτά πρέπει να δώσεις βάση για να νοιώσεις καλύτερα σιγά σιγά.

Quote:

---

Originally Posted by Al_Bundy

Και με την άλλη έκανε σεξ γρήγορα. Ενώ με εσένα μπορεί να μείνατε σε φιλολογικές, φιλοσοφικές και μουσικές συζητήσεις ή αναλύσεις σχετικά με ΑΤΙΑ (αγγλ UFO). Μια γυναίκα που μένει σε κουβέντα, δεν μπορεί να συναγωνιστεί άλλη που κάνει ... σεξ !

---

Καμία σχέση.....δεν το ζήτησε ποτέ ξεκάθαρα...οποτε πήγαινε την κουβέντα αυτος εκεί εγω ήμουν αυτή που του έλεγα να βρεθούμε από κοντά και όταν βρεθήκαμε δεν έκανε καμία κίνηση....εάν έκανε δεν θα δίσταζα....

Quote:

---

Originally Posted by Al_Bundy

Μη θεωρείς αυτά που σου γράφουν εδώ προσβλητικά, απαξιωτικά ή μειωτικά. ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΛΟ ΣΟΥ ΣΤΑ ΓΡΑΦΟΥΝ . ΣΤΑ 33 , ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΤΑ ΦΤΙΑΞΕΙΣ ΟΛΑ. Αν περάσεις 10-15 χρόνια όμως ΚΑΙ ΦΤΑΣΕΙΣ 45 ή 50 και κλαις ακόμη για το λεγάμενο , τόσε ΣΕ ΕΦΑΓΕ ΤΟ ΜΑΥΡΟ ΦΙΔΙ. Θες να το κάνεις αυτό στον εαυτό σου ;; Κάντο !
Κακό στον εαυτό σου θα κάνεις. Οπωσδήποτε , κανείς δεν θα ... σου στερήσει το δικαίωμα να καταστρέψεις τη ζωή σου ! Έχεις το δικαίωμα και μπορείς να το ... εξασκήσεις ! Θα βγάλει κανείς κάτι από αυτό ; ΟΧΙ , ΧΑΜΕΝΗ ΘΑ ΠΑΣ ΑΠΛΑ.

Μακάρι να είχαμε όλοι μας κάποτε κάποιον , να μας βάλει φρένο στην αυτοκαταστροφή ! Όχι μόνο με προσβολές ! Και με ξύλο αν το είχε κάνει κάποιος σε εμένα , θα του είχα υποχρέωση !

Το πρόβλημά σου είναι , ότι ΔΕΝ ΒΡΙΣΚΕΙΣ ΚΑΠΟΙΟΝ ΑΛΛΟ ΠΟΥ ΝΑ ΣΟΥ ΑΡΕΣΕΙ ΤΟ ΙΔΙΟ ΚΑΙ ΝΑ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΘΕΙ.

---

Δεν μου αρέσει καθόλου να μοιρολατρω, και να κλαίω για κανέναν...Δεν το έκανα ποτέ μέχρι τώρα....και εγώ η ίδια έχω πάθει πλάκα με αυτά που νοιώθω....Δεν περίμενα ποτέ ότι κάτι τόσο ανούσιο θα με ρίξει τόσο....γι αυτό και το συζητάω εδώ γι'αυτό και κάνω τις ψυχοθεραπείας μου....το ξέρω ότι δεν είναι και πολύ νορμάλ...ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι.

Quote:

---

Originally Posted by Sonia

Χμμμ... Απαραίτητο; Όχι. Δεν θέλω να δώσω παραδείγματα γύρω μου άσχημα και να σου ρίξω την ψυχολογία, αλλά νομίζω ότι μπορεί να θέσεις δικές σου προτεραιότητες χωρίς να σημαίνει αυτό ότι δεν μπορείς να βοηθήσεις και τους γονείς, για να μιλήσουμε για το παρόν, τον πατέρα σου τώρα.

Όπως λες κι εσύ αυτό με τον τύπο ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι, αλλά ήταν μία σταγόνα. Αμελητέο μπροστά σε άλλα που σε αυτά πρέπει να δώσεις βάση για να νοιώσεις καλύτερα σιγά σιγά.

---

Από παιδί που κλειθηκα να φροντίζω τη μητέρα μου το έβλεπα πάντα σαν προτεραιότητα και σαν δεδομένο , παρόλα αυτά δεν μπορώ να πω ότι δεν έζησα την παιδική μου ηλικία και την εφηβική....όλα αυτά τα χρόνια φροντίδας όμως με κούρασαν. Αισθάνομαι ότι δεν έχω άλλες αντοχές. Τρέμω στη σκέψη τι θα γίνει όταν ο πατέρας μου δεν θα μπορεί να εξυπηρετηθεί καθόλου μόνος του.

Quote:

---

Originally Posted by Theodora1

Δεν μου αρέσει καθόλου να μοιρολατρω, και να κλαίω για κανέναν...Δεν το έκανα ποτέ μέχρι τώρα....και εγώ η ίδια έχω πάθει πλάκα με αυτά που νοιώθω....Δεν περίμενα ποτέ ότι κάτι τόσο ανούσιο θα με ρίξει τόσο....γι αυτό και το συζητάω εδώ γι'αυτό και κάνω τις ψυχοθεραπείας μου....το ξέρω ότι δεν είναι και πολύ νορμάλ...ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι.

---

Άσε τις σταγόνες, τους κουβάδες και τις δεξαμενές και κοίτα μπροστά.Τυφλή δεν είσαι , καρκινοπαθής δεν είσαι , σε αναπηρικό καροτσάκι δεν είσαι , άστεγη δεν είσαι, να φας έχεις, όλα μπορούν να φτιάξουν . Κλαψούρα, μοίρα, αναδρομές στο παρελθόν, είναι ήττα. Ζήσε το σήμερα και το αύριο .

Quote:

---

Originally Posted by Theodora1

Από παιδί που κλειθηκα να φροντίζω τη μητέρα μου το έβλεπα πάντα σαν προτεραιότητα και σαν δεδομένο , παρόλα αυτά δεν μπορώ να πω ότι δεν έζησα την παιδική μου ηλικία και την εφηβική....όλα αυτά τα χρόνια φροντίδας όμως με κούρασαν. Αισθάνομαι ότι δεν έχω άλλες αντοχές. Τρέμω στη σκέψη τι θα γίνει όταν ο πατέρας μου δεν θα μπορεί να εξυπηρετηθεί καθόλου μόνος του.

---

καλημερα.
εχω αποριες.
γιατι φροντιζες εσυ, απο παιδι την μητερα σου;
γιατι δεν την φροντιζε ο ανδρας της;;;
αδερφια εχεις; αν ναι, γιατι δεν βοηθανε κι αυτα;
μενεις στο πατρικο σου αυτην την στιγμη; κι αν ναι, εχεις την οικονομικη δυνατοτητα να μεινεις μονη σου;

και τελος, τι ειδους βοηθεια χρειαζεται σε αυτην την φαση ο απτερας σου; ποιες ειναι οι δυσκολιες του; σηκωνεται απο το κρεβατι; βγαινει εξω; μπορει να ψωνισει; σε ποιο βαθμο αυτοεξυπηρετειται και ποιο ακριβως ειναι το προβλημα του; απο την ηλικια σου καταλαβαινω οτι δεν πρεπει να ειναι υπεργηρος. επομενως τι προβλημα εχει; ειναι αρρωστος;

Quote:

---

Originally Posted by Remedy

καλημερα.
εχω αποριες.
γιατι φροντιζες εσυ, απο παιδι την μητερα σου;
γιατι δεν την φροντιζε ο ανδρας της;;;
αδερφια εχεις; αν ναι, γιατι δεν βοηθανε κι αυτα;
μενεις στο πατρικο σου αυτην την στιγμη; κι αν ναι, εχεις την οικονομικη δυνατοτητα να μεινεις μονη σου;

και τελος, τι ειδους βοηθεια χρειαζεται σε αυτην την φαση ο απτερας σου; ποιες ειναι οι δυσκολιες του; σηκωνεται απο το κρεβατι; βγαινει εξω; μπορει να ψωνισει; σε ποιο βαθμο αυτοεξυπηρετειται και ποιο ακριβως ειναι το προβλημα του; απο την ηλικια σου καταλαβαινω οτι δεν πρεπει να ειναι υπεργηρος. επομενως τι προβλημα εχει; ειναι αρρωστος;

---

Η μητέρα μου ήταν καρκινοπαθείς, διαγνωστικε οταν ήμουν ακόμα μωρό. Κατά κύριο λόγο τη φρόντιζε ο πατέρας μου. Όταν μεγαλώσαμε βοηθούσαμε εγώ και η αδερφή μου. Μένω μόνη μου Από 15 χρόνων απλά πήγαινα και πηγαίνω συχνά στο πατρικό για να βοηθάω τον πατερα μου. Οι γονείς μου είχαν μεγάλη διαφορά ηλικίας και αυτή τη στιγμή ο πατέρας μου είναι 80 ετών. Με όλα τα προβλήματα υγείας που έχει ένας 80χρονος. Μπορεί να εξυπηρετηθεί μόνος του Όχι εύκολα όμως...Για μεγάλο χρονικό διάστημα χρειάστηκε να τον έχω σπίτι μου γιατί πέρασε μια περιπέτεια με την υγεία του Η αδερφή μου βοηθάει όσο μπορεί γιατί έχει μωρά παιδιά. Όπωτε όλο το βάρος έχει πέσει σε εμένα.

Quote:

---

Originally Posted by Theodora1

Η μητέρα μου ήταν καρκινοπαθείς, διαγνωστικε οταν ήμουν ακόμα μωρό. Κατά κύριο λόγο τη φρόντιζε ο πατέρας μου. Όταν μεγαλώσαμε βοηθούσαμε εγώ και η αδερφή μου. Μένω μόνη μου Από 15 χρόνων απλά πήγαινα και πηγαίνω συχνά στο πατρικό για να βοηθάω τον πατερα μου. Οι γονείς μου είχαν μεγάλη διαφορά ηλικίας και αυτή τη στιγμή ο πατέρας μου είναι 80 ετών. Με όλα τα προβλήματα υγείας που έχει ένας 80χρονος. Μπορεί να εξυπηρετηθεί μόνος του Όχι εύκολα όμως...Για μεγάλο χρονικό διάστημα χρειάστηκε να τον έχω σπίτι μου γιατί πέρασε μια περιπέτεια με την υγεία του Η αδερφή μου βοηθάει όσο μπορεί γιατί έχει μωρά παιδιά. Όπωτε όλο το βάρος έχει πέσει σε εμένα.

---

αλλο να πηγαινεις επισκεψεις να φροντιζεις καποια πραγματα, κι αλλο να τον εχεις σπιτι σου.
εφοσον (ευτυχως) μενεις μονη σου, μπορεις να διατηρεις την ανεξαρτησια και την ισορροπια σου, να εχεις προσωπικη ζωη και να τον επισκεπτεσαι καποιες φορες.
δεν πρεπει ομως να τον αναλαβεις επι 24ρης βασης.
επειδη η αδερφη σου εχει παιδια, δεν σημαινει οτι αυτο θα καθορισει την δικη σου ζωη να ασχολεισαι μονη με τον γονιο σας και να μην εχεις ζωη.
προορισμος του ανθρωπου ειναι ο,τι οριζει ο καθενας. η αδερφη εκανε τις επιλογες της, εχεις δικαιωμα να κανεις κι εσυ τις δικες σου.
οι επιλογες της αδερφης δεν μπορει να σε καταδικαζουν να ζησεις χωρις προσωπικη ζωη.
στο δια ταυτα.
χρονο μπορει να μην εχει με μικρα παιδια η αδερφη, μπορει ομως να βοηθησει οικονομικα.
εφοσον ε χεις κι εσυ καλη δουλεια, να βαλετε και οι δυο χρηματα και ο πατερας, και να παρετε βοηθεια για τον ηλικιωμενο πατερα, για λιγες ωρες την ημερα, οσο ειναι καλα, κι αν ερθουν τα χειροτερα, βλεπετε τι θα κανετε.
μην μπαινεις στον ρολο του καταδικου, επειδη η αδερφη παντρευτηκε πρωτη. τι ειναι αυτο δηλαδη; οποιος προλαβει, θα ζησει κι ο αλλος στον καιαδα;
ανασκουμπωσου σε παρακαλω πολυ. βαλτα κατω να βρεις πρακτικες λυσεις σαν αυτες που σου λεω για τον μπαμπα, κανε οσες επισκεψεις σου επιτρεπει ο χρονος σου και ασχολησου με την προσωπικη σου ζωη.
με φιλιες, κοινωνικη ζωη, σχεσεις, ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΖΩΗ. δεν εισαι ουτε καλογρια, ουτε νοσοκομα, ουτε καταδικος.

Όσο δύσκολο και αν είναι, πρέπει να ψάξεις να βρεις κάποιον άλλον!