Γεια σας!Εδώ και 2 μήνες ζω μες στην απελπισία!Αλλά ας τα πάρουμε απ'την αρχή..Είμαι 28 χρονών,έχω τελειώσει το τμήμα Ηλεκτρονικών Μηχανικών & Μηχανικών Υπολογιστών και αυτήν την περίοδο κάνω μεταπτυχιακό ενώ απο το Φλεβάρη είμαι και φαντάρος (θεώρησα καλό να κόψω την αναβολή μου και να τελειώνω και μ'αυτήν την υποχρέωση)..Αρχές του Απρίλη βγήκα κα απο μία 5μηνη σχέση που παρόλο που στην αρχή ήταν κάτι πολύ δυνατό..τελείωσε με πολύ άσχημο τρόπο!
Και ενώ αισθανόμουν αρκετά καλά..ξαφνικά 17 του Απρίλη έπαθα κρίση πανικού!Γνωρίζωντας τον όρο αυτό από τον αδερφό μου ο οποίος είχε βασανιστεί απο διαταραχή πανικού για περίπου 1,5 χρόνο (τώρα είναι μια χαρά χωρίς χρήση φαρμάκων) ήξερα ότι η κρίση που έπαθα δεν ήταν τόσο έντονη..Ωστόσο άρχισα να αγχώνομαι για το αν ξαναπάθω με αποτέλεσμα τις επόμενες 10 μέρες να μου συμβεί άλλες 2-3 φορές!Αφού κατάλαβα λοιπόν ότι δεν είναι κάτι σοβαρό και άρχισα να το ξεπερνάω ξαφνικά παράλογες σκέψεις άρχισαν να μου βομβαρδίζουν το μυαλό και να με βασανίζουν
απίστευτα..Τι να πρωτοπώ?Άρχισα να αγχώνομαι που βλέπω,που ακούω,που μιλάω,που σκέφτομαι,που κινούμαι..με αποτέλεσμα να νομίζω ότι θα τερλαθώ!Επισκέφτηκα 1 ψυχολόγο και μου είπε ότι πάσχω από Ιδεοψυχαναγκαστική Διαταραχή και ότι θα περάσει όσο πιο γρήγορα συμφιλιωθώ με τις ιδέες μου..Αυτό περίπου πριν ένα μήνα!Η αλήθεια είναι ότι δεν είμαι τόσο χάλια όσο στην αρχή αλλά υπάρχουν μέρες που τα συμπτώματα του άγχους είναι αφόρητα καθώς αισθάνομαι ότι δεν μπορώ να αντιμετωπίσω τα καθημερινά προβλήματα!Οι φοβίες που ανέφερα πριν έχουν πάρει
πιο συγκεκριμένη μορφή!πχ αγχώνομαι για το πως εναλάσσονται οι σκέψεις μέσα στο μυαλό μου,ότι δεν θα μπορώ να μιλήσω γιατί παράλληλα θα σκέφτομαι τις φοβίες μου με αποτέλεσμα να ξεχάσω τι θέλω να πω,ότι θα καταρρεύσω και άλλες τέτοιες αηδίες που ξέρω ότι μόνο άγχος μου δημιουργούν!Το αστείο είναι ότι παρόλο που και τις ώρες που είμαι πολύ αγχωμένος καταφέρνω να επικοινωνώ και να σκέφτομαι λογικά αν πιεστώ(πχ στο στρατό όπου είμαι σε μια αρκετά υπεύθυνη θέση,μέχρι τώρα κάνω τη δουλεία μου σωστά, δεν έχει καταλάβει κανείς τι περνάω και είμαι
και αρκετά αγαπητός) φοβάμαι ότι κάποια στιγμή δεν θα αντέξω και θα καταρρεύσω,θα πάθω αμόκ ή θα πεθάνω!Επίσης φοβάμαι πάρα πολύ ότι δεν μπορώ να συγκεντρωθώ πουθενά και το τραγικό είναι ότι όταν καταφέρνω και ξεχνιέμαι για λίγο μετά απορώ για το πως έγινε αυτό και κάτι μέσα μου μου λέει ότι δεν θα τα ξανακαταφέρω!Α ξέχασα να αναφέρω ότι τώρα τελευταία με ενοχλεί και ένα άλλο είδος άγχους το οποίο στα συμπτώματα των αγχώδων διαταραχών αναφέρεται ως εξοπραγματικό!Εγώ το αντιλαμβάνομαι σαν υπαρξιακό άγχος..Έχω δίκιο σ'αυτό?Παρόλο λοιπόν που τα
συμπτώματα είναι αρκετά προσπαθώ να μη δίνω σημασία και να συνεχίζω τη ζωή μου κανονικά καθώς έχω πειστεί ότι δεν θα τρελαθώ απλά το μόνο που με απογοητεύει είναι το πως θα γίνει να ξυπνήσω μια μέρα και όλα αυτά θα έχουν φύγει?Άκομα και τις ώρες που είμαι ήρεμος το νιώθω ότι ο φόβος υπάρχει και όσο υπάρχει τα συμπτώματα θα ξαναεμφανιστούν!Σήμερα προσπάθησα να διαβάσω λίγο για το μεταπτυχιακό μου που το έχω παραμελήσει και παρόλο που είχα αρκετές ενοχλήσεις κάτι κατάφερα να κάνω..ωστόσο αυτό δεν με κάνει να αισθάνομαι καλύτερα καθώς έχω γίνει
αρκετά ανυπόμονος και θέλω γρήγορα τον εαυτό μου πίσω!Αυτό που θέλω να ρωτήσω είναι αν τα πράγματα παίζει να γίνουν χειρότερα και αν το χρονικό διάστημα των 2 μηνών είναι μεγάλο ή μικρό για τέτοιου είδους διαταραχές!
Sorry αν σας κούρασα..
Σας ςυχαριστώ!
ΥΓ:Δεν θέλω να καταφύγω σε θεραπεία με φάρμακα καθώς από μικρό με αγχώνουν με αποτέλεσμα να πιστεύω ότι δεν θα με βοηθήσουν.