Είναι εμμονή ή λογική ? Μπορώ να βοηθήσω κάπως εμένα ή εκεινον ?

Καλησπέρα,
Πρώτη φορά βρίσκομαι σε φορουμ και πρώτη φορά νίωθω τέτοια πίεση και απόγνωση σε ερωτική σχέση.
Θα προσπαθήσω να μην ειμαι κουραστική.
Εδώ και ένα χρόνο περίπου έχω σχέση με ένα παιδί περίπου 7 χρόνια μεγαλύτερο μου (το αναφέρω γιατι θεωρεί οτι εχω ανωριμες συμπεριφορες) ο οποίος ισχυρίζεται οτι θέλει χρόνο και χώρο μόνος. (απολύτως κατανοητό και αποδεκτό) (έχει χάσει απρόσμενα τον πατερα του πριν 2 χρονια -του στοιχισε πολύ)
Αυτό που συμβαίνει όμως είναι οτι ο άνθρωπος αυτός ειναι σχεδον απομονωμένος από τα πάντα καθεται μόνος του στο σπίτι του αποκλεισμένος από κάθε επαφή. Ενα χρονο εχει βγει με παρέα 2 φορές με το ζορί και εχουμε παει 5-6 φορες μια βολτα με το αυτοκινητο. Ξυπνάει και παέι στη δουλεια του (προσωπική επιχειρηση) μπορεί και στις 12 με τη δικαιολογία οτι δεν κοιμαται και ειναι εξαντλημενος, ενω υπαρχουν μερες που επιλεγει να μη παει καν στη δουλεια του και να κατσει να κοιμαται γιατι δεν εχει διαθεση και νιωθει κουρασμενος. (περιπου 4 μερες δουέυει 12-8 και 3 ειναι κομματια) . Πολλες απο τις μερες που καθεται μονος του δεν επικοινωνει καν μαζι μου και μετα απο πολυ κοπο κατεκτησα τουλαχιστον να με ενημερωνει. Αν εχω δυσανασχτισω επικαλειται το δικαιωματα του να μεινει μονος και οτι δεν ειμαστε παντρεμενοι ... θεωρει οτι τον πολιορκω γιατι ρωταω σχεδον καθημερινα αν θα μεινουμε μαζι για να ξερω ... λεει παντα οτι πιεζεται απο ολους και απο ολα... μονο πιεση νιωθει ακομη και απ τον αερα που αναπνεει... δεν κανει τιποτα αλλο στη ζωη του μονο δουλεια και να δει εμενα και τα δυο νιωθω οτι τα κανει αναγκαστικά.
Ειναι τοσο πολλα για να δωσω σαφή εικόνα που θα πρεπει να γραφω ωρες αλλά πραγαμτικά εχω φτάσει σε σημείο που παρακαλάω να με αποκλείει επειδη υπάρχει καποια αλλη γυναικα και ας με στεναχωρησει γιατι αυτο ειναι μια λογικη εξηγηση τουλαχιστον στο μυαλο μου. Η εστω να αποδεχτω οτι απλώς δεν με θελει. ( κατι που το αρνειται και οταν ειμαστε μαζι το εκφραζει με τον τροπο του) Από την αλλη αναρωτιεμαι μηπως εγω ειμαι εμμονικη μαζι του και τον εχω τοσο αναγκη που τον πιεζει το ενδιαφερον μου και η αναγκη μου να τον δω σχεδον καθημερινα. Τέλος , εκει που κλίνω είναι η αίσθηση οτι έχει καποια μορφή ή ταση προς καταθλιψη ? και αν ναι τι κάνω ? Ειμαι καθημερινα σχεδόν απ το 0 στο 100 μαζι του οση χαρα μπορει να μου δωσει με την ιδια ευκολια τοσο αγχος και δυσαρκεια ... Δεν ξέρω πλεον τι να πω και τι να κάνω εχω δοκιμάσει ολους τους πιθανους τροπους προσέγγισης του ζητηματος και ειτε καταφερνω καποιες μερες ευτυχιας και των δυο μας ειτε αντιδραση και απομονωση που με στεναχωρει ισως υπερβολικα πολυ θα ελεγα για αυτο σκεφτομαι μηπως εχω και εγω το θεμα...

Είναι λάθος να κάνεις σχέση με κάποιον αν δεν σου κάνει και να θες να τον αλλάξεις ή να αλλάξεις εσένα. Σχέση θα κάνεις με κάποιον που ταιριάζετε.
Όλα τα άλλα είναι να 'χαμε να λέγαμε.

Quote:

---

Originally Posted by Dalia_Black

Καλησπέρα,
Πρώτη φορά βρίσκομαι σε φορουμ και πρώτη φορά νίωθω τέτοια πίεση και απόγνωση σε ερωτική σχέση.
Θα προσπαθήσω να μην ειμαι κουραστική.
Εδώ και ένα χρόνο περίπου έχω σχέση με ένα παιδί περίπου 7 χρόνια μεγαλύτερο μου (το αναφέρω γιατι θεωρεί οτι εχω ανωριμες συμπεριφορες) ο οποίος ισχυρίζεται οτι θέλει χρόνο και χώρο μόνος. (απολύτως κατανοητό και αποδεκτό) (έχει χάσει απρόσμενα τον πατερα του πριν 2 χρονια -του στοιχισε πολύ)
Αυτό που συμβαίνει όμως είναι οτι ο άνθρωπος αυτός ειναι σχεδον απομονωμένος από τα πάντα καθεται μόνος του στο σπίτι του αποκλεισμένος από κάθε επαφή. Ενα χρονο εχει βγει με παρέα 2 φορές με το ζορί και εχουμε παει 5-6 φορες μια βολτα με το αυτοκινητο. Ξυπνάει και παέι στη δουλεια του (προσωπική επιχειρηση) μπορεί και στις 12 με τη δικαιολογία οτι δεν κοιμαται και ειναι εξαντλημενος, ενω υπαρχουν μερες που επιλεγει να μη παει καν στη δουλεια του και να κατσει να κοιμαται γιατι δεν εχει διαθεση και νιωθει κουρασμενος. (περιπου 4 μερες δουέυει 12-8 και 3 ειναι κομματια) . Πολλες απο τις μερες που καθεται μονος του δεν επικοινωνει καν μαζι μου και μετα απο πολυ κοπο κατεκτησα τουλαχιστον να με ενημερωνει. Αν εχω δυσανασχτισω επικαλειται το δικαιωματα του να μεινει μονος και οτι δεν ειμαστε παντρεμενοι ... θεωρει οτι τον πολιορκω γιατι ρωταω σχεδον καθημερινα αν θα μεινουμε μαζι για να ξερω ... λεει παντα οτι πιεζεται απο ολους και απο ολα... μονο πιεση νιωθει ακομη και απ τον αερα που αναπνεει... δεν κανει τιποτα αλλο στη ζωη του μονο δουλεια και να δει εμενα και τα δυο νιωθω οτι τα κανει αναγκαστικά.
Ειναι τοσο πολλα για να δωσω σαφή εικόνα που θα πρεπει να γραφω ωρες αλλά πραγαμτικά εχω φτάσει σε σημείο που παρακαλάω να με αποκλείει επειδη υπάρχει καποια αλλη γυναικα και ας με στεναχωρησει γιατι αυτο ειναι μια λογικη εξηγηση τουλαχιστον στο μυαλο μου. Η εστω να αποδεχτω οτι απλώς δεν με θελει. ( κατι που το αρνειται και οταν ειμαστε μαζι το εκφραζει με τον τροπο του) Από την αλλη αναρωτιεμαι μηπως εγω ειμαι εμμονικη μαζι του και τον εχω τοσο αναγκη που τον πιεζει το ενδιαφερον μου και η αναγκη μου να τον δω σχεδον καθημερινα. Τέλος , εκει που κλίνω είναι η αίσθηση οτι έχει καποια μορφή ή ταση προς καταθλιψη ? και αν ναι τι κάνω ? Ειμαι καθημερινα σχεδόν απ το 0 στο 100 μαζι του οση χαρα μπορει να μου δωσει με την ιδια ευκολια τοσο αγχος και δυσαρκεια ... Δεν ξέρω πλεον τι να πω και τι να κάνω εχω δοκιμάσει ολους τους πιθανους τροπους προσέγγισης του ζητηματος και ειτε καταφερνω καποιες μερες ευτυχιας και των δυο μας ειτε αντιδραση και απομονωση που με στεναχωρει ισως υπερβολικα πολυ θα ελεγα για αυτο σκεφτομαι μηπως εχω και εγω το θεμα...

---

το θεμα που "εχεις εσυ", ειναι οτι επιμενεις σε μια ιστορια που ο αλλος θελει πολυ λιγοτερο.
το αν θελει λιγοτερο, γιατι ασχολειται και με αλλες, γιατι εχει καταθλιψη, γιατι δεν σε θελει αρκετα, ή γιατι "ετσι", ειναι αλλο θεμα.
το σιγουρο ειναι ομως οτι αυτος θελει λιγο κι εσυ πιεζεις για περισσοτερο...
αυτο, ειναι προβληματικο απο μονο του. αν δεν θελει ο αλλος, οποιος και ναναι ο λογος, δεν ειναι καλο να επιμενεις.

ενας χρονος σχεσης ειναι πολυ λιγος οταν υπαρχει τοση απομακρυνση εξ αρχης και δηλωσεις απο τον εναν οτι "θελει χρονο και χωρο"... ειναι στανταρ απαντηση καποιου που ειναι χλιαρος απεναντι σου.
επισης, δεν καταλαβαινω πως εσυ, ενω εχετε τοσο χλιαρη επαφη , σε σημειο να ζητας συνεχεια κι αυτος να αμυνεται συνεχεια, με ποια λογικη ρωτας αν θα συζησεις.. συζεις με καποιον που ειναι ολα (προς το παρον) ειδυλλιακα, δεν συζεις με καποιον που σου δηλωνει ξεκαθαρα οτι θελει "χωρο και χρονο"... αυτος δειχνει να φευγει κι εσυ ζητας συγκατοικηση;; δεν μου φαινεται καν λογικο..

τον πατερα λες τον εχασε πριν δυο χρονια. εσεις κανατε σχεση πριν εναν, επομενως δεν ξερεις καν αν πριν χασει τον πατερα του ηταν διαφορετικος..

αν υπαρχει καποιο θεμα καταθλιψης, απλα δεν ειναι δικο σου θεμα. δεν εισαι γιατρος, ουτε νοσοκομα. αλλα και να ησουν, δεν μπορεις να χειραγωγεις καποιον στον οποιο προσφερεις υπηρεσιες υγειας...
αλλα δεν ξερουμε καθολου αν υπαρχει τετοιο θεμα. το να μην θελει καποιος αρκετα, δεν σημαινει οτι εχει καταθλιψη. λες σε πολλα σημεια οτι μενει μερες μονος στο σπιτι, η στο κρεβατι κλπ. εφοσον δεν μενετε μαζι, που ξερεις αν ειναι μονος η αν σου λεει αληθεια για το που ακριβως βρισκεται;

το ρεζουμε για μενα ειναι οτι αυτα που λες ειναι προβληματικα για μια σχεση, που ειναι ηδη συντομη. δεν ειναι οτι ηταν μια χαρα και ξαφνικα αλλαξε. εκεινος δηλωνει ξεκαθαρα οτι τον πιεζεις κι εσυ κανεις οτι δεν καταλαβαινεις και μιλας για συγκατοικησεις...
κατα την γνωμη μου, αν δεν σε ικανοποιει η σχεση, πρεπει να βαλεις στον εαυτο σου καποιο χρονικο περιθωριο κι αν δεν αλλαξει κατι, να απομακρυνθεις. αλλα δεν μπορεις να τον κανεις να σε θελει οσο εσυ, ή να θελει μια σχεση οπως την θελεις εσυ, ουτε να αλλαξεις τον χαρακτηρα του...

Quote:

---

Originally Posted by Sonia

Είναι λάθος να κάνεις σχέση με κάποιον αν δεν σου κάνει και να θες να τον αλλάξεις ή να αλλάξεις εσένα. Σχέση θα κάνεις με κάποιον που ταιριάζετε.
Όλα τα άλλα είναι να 'χαμε να λέγαμε.

---

Να σου κάνω μια ερώτηση θα ήμουν μεγάλος αλήτης αν έμπλεκα με κάποια όταν ήμουν 102 κιλά και εκείνη 100 εγώ έλεγα θα τα χάσω θα γινω φιτ και γινομουν φιτ ενώ εκείνη συνέχιζε την αναβλητικότητα του να ξεκινήσει και έβλεπα πως εφόσον δεν ξεκινάει και η καθημερινότητα μου πλέον δεν ταίριαζε με τη δική της της έλεγα χωρίζουμε έστω και μετά από 3 χρόνια σχεση;

Ισως δεν τα εχω περιγράψει σωστά. Δεν επιθυμώ να τον αλλάξω δεν ήταν έτσι εξ αρχής. Ειχαμ και οι δυο το χρονο μας μονοι μας αλλά οταν αρχισε να βγαζει την απομόνωση κατα αυτον τον τροπο στην επιφάνεια και καποια στιγμη ρωτησα ευγενικα αν ειναι καλα αν χρειαζεται κατι αρχισε να λεει οτι νιωθει πιεση απο παντου ... και σιγα σιγα αρχισαν και τα υπολοιπα ... δεν μιλαω ... δεν παω δουλεια κτλ... Οτι ισως προσπαθω για κατι ανουσια το κατανοω με τη λογική μου αλλά δυσκολευω να φυγω και να το αποδεχτω γιατι με ποναει ... ειναι αυτη η κατασταση που στην αρχη ειναι τοοοσο υπεροχα ολα που δημιουργεις προσδοκιες και λες μια νορμαλ ηρεμη σχεση και ξαφνικα βλεπεις αλλα πραγματα.

Quote:

---

Originally Posted by Remedy

το θεμα που "εχεις εσυ", ειναι οτι επιμενεις σε μια ιστορια που ο αλλος θελει πολυ λιγοτερο.
το αν θελει λιγοτερο, γιατι ασχολειται και με αλλες, γιατι εχει καταθλιψη, γιατι δεν σε θελει αρκετα, ή γιατι "ετσι", ειναι αλλο θεμα.
το σιγουρο ειναι ομως οτι αυτος θελει λιγο κι εσυ πιεζεις για περισσοτερο...
αυτο, ειναι προβληματικο απο μονο του. αν δεν θελει ο αλλος, οποιος και ναναι ο λογος, δεν ειναι καλο να επιμενεις.

ενας χρονος σχεσης ειναι πολυ λιγος οταν υπαρχει τοση απομακρυνση εξ αρχης και δηλωσεις απο τον εναν οτι "θελει χρονο και χωρο"... ειναι στανταρ απαντηση καποιου που ειναι χλιαρος απεναντι σου.
επισης, δεν καταλαβαινω πως εσυ, ενω εχετε τοσο χλιαρη επαφη , σε σημειο να ζητας συνεχεια κι αυτος να αμυνεται συνεχεια, με ποια λογικη ρωτας αν θα συζησεις.. συζεις με καποιον που ειναι ολα (προς το παρον) ειδυλλιακα, δεν συζεις με καποιον που σου δηλωνει ξεκαθαρα οτι θελει "χωρο και χρονο"... αυτος δειχνει να φευγει κι εσυ ζητας συγκατοικηση;; δεν μου φαινεται καν λογικο..

τον πατερα λες τον εχασε πριν δυο χρονια. εσεις κανατε σχεση πριν εναν, επομενως δεν ξερεις καν αν πριν χασει τον πατερα του ηταν διαφορετικος..

αν υπαρχει καποιο θεμα καταθλιψης, απλα δεν ειναι δικο σου θεμα. δεν εισαι γιατρος, ουτε νοσοκομα. αλλα και να ησουν, δεν μπορεις να χειραγωγεις καποιον στον οποιο προσφερεις υπηρεσιες υγειας...
αλλα δεν ξερουμε καθολου αν υπαρχει τετοιο θεμα. το να μην θελει καποιος αρκετα, δεν σημαινει οτι εχει καταθλιψη. λες σε πολλα σημεια οτι μενει μερες μονος στο σπιτι, η στο κρεβατι κλπ. εφοσον δεν μενετε μαζι, που ξερεις αν ειναι μονος η αν σου λεει αληθεια για το που ακριβως βρισκεται;

το ρεζουμε για μενα ειναι οτι αυτα που λες ειναι προβληματικα για μια σχεση, που ειναι ηδη συντομη. δεν ειναι οτι ηταν μια χαρα και ξαφνικα αλλαξε. εκεινος δηλωνει ξεκαθαρα οτι τον πιεζεις κι εσυ κανεις οτι δεν καταλαβαινεις και μιλας για συγκατοικησεις...
κατα την γνωμη μου, αν δεν σε ικανοποιει η σχεση, πρεπει να βαλεις στον εαυτο σου καποιο χρονικο περιθωριο κι αν δεν αλλαξει κατι, να απομακρυνθεις. αλλα δεν μπορεις να τον κανεις να σε θελει οσο εσυ, ή να θελει μια σχεση οπως την θελεις εσυ, ουτε να αλλαξεις τον χαρακτηρα του...

---

Δεν το προσδιορισα αλλα δεν ηταν έτσι εξ αρχης. Ειχε τρομερη διαθεση να με δει και να κανουμε πραγματα ... επισης οταν λεω να μεινουμε μαζι δεν εννοουσα να συγκατοικησουμε... εννοουσα το αν θα βρισκομασταν να περασουμε λιγο χρονο μαζι και να κοιμηθουμε το βραδυ μετα τις δουλειες μας. Δεν εχεις αδικο οτι δεν μ θέλει αρκετα προφανως πλεον για να εκφραζεται ετσι αλλά αυτό που με αποπροσανατολίζει είναι οτι οταν βρισκομαστε ειναι τρομερα εκδηλωτικος και λεει οτι με θελει... οτι δεν ειναι πολυ καλα... οτι του λειπω.... Δλδ ασ πουμε μπορει να χαθει μια μερα να μην ενοχλησω και ν ασηκωθει το επομενο πρωι και ν αμου στειλει ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ ... ΠΟΥ ΕΙΣΑΙ ? ... ΜΟΥ ΕΛΕΙΨΕΣ.... !!! και οταν δεν βρεθουμε και το ζητησω εγω και δεν θελει λεει ολα αυτα που περιγραφω στο αρχικο μνμ...

Quote:

---

Originally Posted by mindcrime

Να σου κάνω μια ερώτηση θα ήμουν μεγάλος αλήτης αν έμπλεκα με κάποια όταν ήμουν 102 κιλά και εκείνη 100 εγώ έλεγα θα τα χάσω θα γινω φιτ και γινομουν φιτ ενώ εκείνη συνέχιζε την αναβλητικότητα του να ξεκινήσει και έβλεπα πως εφόσον δεν ξεκινάει και η καθημερινότητα μου πλέον δεν ταίριαζε με τη δική της της έλεγα χωρίζουμε έστω και μετά από 3 χρόνια σχεση;

---

Όχι, δεν θα ήσουν αλήτης αν πλέον δεν ταιρίάζατε, αλλά δεν ξεκινάς μία σχέση με τη λογική ότι θα σε καλύπτει ο άλλος ΑΝ ισχύσει το ένα και το άλλο, αλλά με τη λογική ότι σε καλύπτει όπως είναι. Και οι αλλαγές μέσα στη ζωή είναι, αρκεί να συμβαδίζουν και να αισθάνονται καλά και οι δύο, όχι να ψυχαναγκάζει ο ένας τον άλλο μέσα στη σχέση.

Quote:

---

Originally Posted by mindcrime

Να σου κάνω μια ερώτηση θα ήμουν μεγάλος αλήτης αν έμπλεκα με κάποια όταν ήμουν 102 κιλά και εκείνη 100 εγώ έλεγα θα τα χάσω θα γινω φιτ και γινομουν φιτ ενώ εκείνη συνέχιζε την αναβλητικότητα του να ξεκινήσει και έβλεπα πως εφόσον δεν ξεκινάει και η καθημερινότητα μου πλέον δεν ταίριαζε με τη δική της της έλεγα χωρίζουμε έστω και μετά από 3 χρόνια σχεση;

---

Οχι δεν θα σε θεωρουσα αλητη σε καμία περίπτωση ... αλλάζουν οι συνηθειες και οι συνθήκες! Αλλά ποιος άλλαξε ή ποιος δεν ειδε κατι στον αλλο εξ αρχης δεν ξέρω. Ισως δεν ειμαι σε θεση να παρω την αποφαση για ν αποφυγω το μεγαλο πονο. Απ την αλλή αυτο που βιωνω τωρα δεν το βιωνα στην αρχή αλλίως απ οσο μ εξέρω δεν θα ερωτευουμουν ετσι ... δεν θα εκανα τη προσπαθεια για αυτη τη σχεση.

Quote:

---

Originally Posted by Dalia_Black

Ισως δεν τα εχω περιγράψει σωστά. Δεν επιθυμώ να τον αλλάξω δεν ήταν έτσι εξ αρχής. Ειχαμ και οι δυο το χρονο μας μονοι μας αλλά οταν αρχισε να βγαζει την απομόνωση κατα αυτον τον τροπο στην επιφάνεια και καποια στιγμη ρωτησα ευγενικα αν ειναι καλα αν χρειαζεται κατι αρχισε να λεει οτι νιωθει πιεση απο παντου ... και σιγα σιγα αρχισαν και τα υπολοιπα ... δεν μιλαω ... δεν παω δουλεια κτλ... Οτι ισως προσπαθω για κατι ανουσια το κατανοω με τη λογική μου αλλά δυσκολευω να φυγω και να το αποδεχτω γιατι με ποναει ... ειναι αυτη η κατασταση που στην αρχη ειναι τοοοσο υπεροχα ολα που δημιουργεις προσδοκιες και λες μια νορμαλ ηρεμη σχεση και ξαφνικα βλεπεις αλλα πραγματα.

---

Ε, πως δεν ήταν έτσι από την αρχή; Αφού λες ότι 2 φορές έχει βγει με παρέα σε ένα χρόνο και 5-6 φορές έχετε κάνει βόλτα με το αυτοκίνητο, άντε λέμε να έγιναν μαζεμένα όλα αυτά την πρώτη βδομάδα, και τη δεύτερη βδομάδα πάλι αρχή είναι. Δεν βλέπεις από την αρχή ότι έχεις να κάνεις με έναν άνθρωπο κλειστό; Αν μιλούσατε ως τώρα κάθε μέρα και έδειχνε μεγαλύτερο ενδιαφέρον αλλά και πάλι ήθελε να πηγαίνεις με τους ρυθμούς του και να βρίσκεστε μια στο τόσο στο σπίτι του ξέρω κι εγώ πάλι δεν θα ήταν απομόνωση; Θα σε κάλυπτε αυτός ο τρόπος ζωής;

Quote:

---

Originally Posted by Sonia

Ε, πως δεν ήταν έτσι από την αρχή; Αφού λες ότι 2 φορές έχει βγει με παρέα σε ένα χρόνο και 5-6 φορές έχετε κάνει βόλτα με το αυτοκίνητο, άντε λέμε να έγιναν μαζεμένα όλα αυτά την πρώτη βδομάδα, και τη δεύτερη βδομάδα πάλι αρχή είναι. Δεν βλέπεις από την αρχή ότι έχεις να κάνεις με έναν άνθρωπο κλειστό; Αν μιλούσατε ως τώρα κάθε μέρα και έδειχνε μεγαλύτερο ενδιαφέρον αλλά και πάλι ήθελε να πηγαίνεις με τους ρυθμούς του και να βρίσκεστε μια στο τόσο στο σπίτι του ξέρω κι εγώ πάλι δεν θα ήταν απομόνωση; Θα σε κάλυπτε αυτός ο τρόπος ζωής;

---

Ναι με παρεα δεν εχει βγει ουτε μονος του και τις 5-6 φορες εννοω κατι οργανωσαμε και βγηκαμε παρα εξω .. μαζι πηγαιναμε βολτα πηγαιναμε να φαμε κατι πηγαιναμε ψωνιζαμε και μαγειρευαμε μαζι ασ πουμε.. βρισκομασταν τα απογευματα και εκανε ο καθενας τη δουλεια του για παρεα ... πάντα ομως αν δεν ηταν μαζι μου ηταν μονος στο σπιτι... αυτα ας πουμε 4-5 μηνες μετα αρχισε να κοβει εξοδους τελειως μέχρι και σημερα που βρισκομαστε μονο σπιτι τηλεοραση και φαγητο ... Απλωσ λεω οτι παντα ήταν μονος ουσιαστικα... και εγω στην αρχη δεν το καταλαβαινα γιατι ειχε διαθεση και ελεγα ειναι η δουλεια αλλα μετα αρχισε να μη πηγαινει καν στη δουλεια του κιολας ... εστιασα στο να περιγραψω τη δικη του κατασταση με καποιο σαφή τροπο νομιζω ... επειδη φοβαμαι οτι κατι εχει ή οτι εγω ειμαι παράλογη για καποιο λογο και δεν ειναι ΑΠΛΑ οτι δεν με θελει αρκετά...

Quote:

---

Originally Posted by Sonia

Όχι, δεν θα ήσουν αλήτης αν πλέον δεν ταιρίάζατε, αλλά δεν ξεκινάς μία σχέση με τη λογική ότι θα σε καλύπτει ο άλλος ΑΝ ισχύσει το ένα και το άλλο, αλλά με τη λογική ότι σε καλύπτει όπως είναι. Και οι αλλαγές μέσα στη ζωή είναι, αρκεί να συμβαδίζουν και να αισθάνονται καλά και οι δύο, όχι να ψυχαναγκάζει ο ένας τον άλλο μέσα στη σχέση.

---

Υπόθεση έκανα ξέρεις καμία ξεκινάς αλλιώς αλλά όλα αλλάζουν άρδην και δεν μπορείς να κάνεις τίποτα για αυτό πάρα μόνο να προστατέψεις τον εαυτό σου

Quote:

---

Originally Posted by Dalia_Black

Ναι με παρεα δεν εχει βγει ουτε μονος του και τις 5-6 φορες εννοω κατι οργανωσαμε και βγηκαμε παρα εξω .. μαζι πηγαιναμε βολτα πηγαιναμε να φαμε κατι πηγαιναμε ψωνιζαμε και μαγειρευαμε μαζι ασ πουμε.. βρισκομασταν τα απογευματα και εκανε ο καθενας τη δουλεια του για παρεα ... πάντα ομως αν δεν ηταν μαζι μου ηταν μονος στο σπιτι... αυτα ας πουμε 4-5 μηνες μετα αρχισε να κοβει εξοδους τελειως μέχρι και σημερα που βρισκομαστε μονο σπιτι τηλεοραση και φαγητο ... Απλωσ λεω οτι παντα ήταν μονος ουσιαστικα... και εγω στην αρχη δεν το καταλαβαινα γιατι ειχε διαθεση και ελεγα ειναι η δουλεια αλλα μετα αρχισε να μη πηγαινει καν στη δουλεια του κιολας ... εστιασα στο να περιγραψω τη δικη του κατασταση με καποιο σαφή τροπο νομιζω ... επειδη φοβαμαι οτι κατι εχει ή οτι εγω ειμαι παράλογη για καποιο λογο και δεν ειναι ΑΠΛΑ οτι δεν με θελει αρκετά...

---

Έχει τα θεματάκια του και αν δεν θέλει να τα λύσει ο ίδιος δεν μπορεί με το έτσι θέλω να του τα λύσει κάνεις. Πόσο χρόνων είναι αυτος; Οικονομικά είναι οκ αυτος; Τι πιστευεις;

Quote:

---

Originally Posted by mindcrime

Έχει τα θεματάκια του και αν δεν θέλει να τα λύσει ο ίδιος δεν μπορεί με το έτσι θέλω να του τα λύσει κάνεις. Πόσο χρόνων είναι αυτος; Οικονομικά είναι οκ αυτος; Τι πιστευεις;

---

Ειναι 37 έχει δικό του μαγαζι και σπιτι ( κληρονομια ) δεν θεωρω οτι εχει τρομερό θεμά αλλά δεν ειναι και ανετος. Μα έτσι κι αλλιώς κάνει οτι θελει για να μη πιεζεται οπως λεει αν δεν εχει ορεξη δεν παει να δουλεψει.. δεν πα να τον ψαχνουν πελατες ουτε τηλ δεν σηκωνει .. οποτε στη περιπτωση του ειναι καπως λογικο να μην βγαζει αρκετα αλλά δεν ξερω κατα ποσο τον απασχολει κιολας. Αναγει τα παντα στη πιεση και το γενικευει κιολας οτι ολοι κατι θελουν απο εκεινον παντα οτι ολοι τον κανουμε να νιωθει ανεπαρκης οτι δεν τον καταλαβαινουμε που ειναι διαφορετικος κλπ και οσο του λες κατι τοσο αντιδραει παραπανω και κλεινεται...
Ωστοσο μπορω να περιγραψω περιστατικο το προηγουμενο τριημρο οπου προσπθουσα με ηρεμια να κανονισουμε κατι και ελεγα απλως πες μου αν ειναι νωρις γιατι πρεπει να κανονισω τη δουλεια μου.. για να μην πλατιαζω την Τεταρτη μου λεει να το αφησουμ επιο χαλαρα μην κλεισουμε κατι συγκριμενο και εφτασε Πεμπτη απόγευμα του λεω να βρεθουμε μου λεει δεν εχει ορεξη (ενω τη νπροηγουμενη μου ειχε πει να κοιμηθυουμε μαζι να ξυπνησουμε χαλαρα αργια την επομενη) και εξαφανιζεται μεχρι Κυριακη βραδυ... μετα απο ενα τηλ μιας φιλης του που με ανησυχησε σηκωθηκα να παω σπιτι του (κατι που δεν εχω κανει ποτε μου απροσκλητη) και μου ανοιγει του λεω με εχεις φτασει στο οριο πες μου καλε μου θελεις να χωρισουμε και δεν το λες?.. ολα καλα αμα θες...!!και αρχισα να κλαει στην αγκαλαι μου λεγοντας μου οχι σε θελω πολυ σ αγαπαω κτλ και σε ευχαριστω που ηρθες κοντευω να τρελαθω δεν ειμαι καλα! Περναμε μαζί Δευτερα ηρεμει καπως μιλαμε Τριτη και μετα παλι αρχισε να κοβει να με λεει πιεστικη που του ζητησα να βρεθουμε μεχρι και εχθες που επαιρνα τηλ και με αγνοουσε. Τι συμπερασμα να βγαλω για συναισθηματα και τη κατασταση αυτου του ανθρωπου?

Οτι θελει ψυχιατρο και να σταματησει να συμπεριφέρεται σαν παιδάκι 5χρονο γιατί η συμπεριφορά του διαλύει τη δική σου ζωή και αν πραγματικά σε θέλει να πάει σε ψυχίατρο να του γράψει κάνα φάρμακο διαφορετικά εσύ πρέπει να φύγεις εκτός αν θες να είσαι μια πάνω μια κάτω ανάλογα με το πώς νιώθει αυτος

η δουλεια που "κληρονομησε" του αρεσει, η ειναι εντελως αλλου (πχ καλλιτεχνης) και την κανει απο υποχρεωση; πριν πεθανει ο μπαμπας του, παλι εκει δουλευε, η ανελαβε μετα τον θανατο του;
υπαρχει περιπτωση να πινει αλκοολ η ναρκωτικα;

Quote:

---

Originally Posted by mindcrime

Οτι θελει ψυχιατρο και να σταματησει να συμπεριφέρεται σαν παιδάκι 5χρονο γιατί η συμπεριφορά του διαλύει τη δική σου ζωή και αν πραγματικά σε θέλει να πάει σε ψυχίατρο να του γράψει κάνα φάρμακο διαφορετικά εσύ πρέπει να φύγεις εκτός αν θες να είσαι μια πάνω μια κάτω ανάλογα με το πώς νιώθει αυτος

---

Θεωρεί οτι αυτο που κανει και εξαφανιζεται ειναι τροπος να ηρεμει και να αντιμετωπισει τα θεματα του χωρις να ξεσπαει σε άλλους. Και οτι ετσι θα καταφερει να το λυσει κααααποια στιγμη και θελει κατανοηση και ηρεμια! Αρνειται τη βοηθεια... και εγω με τα δικα μου δεν εχω δυναμη να φυγω ! Αλλα θα γινει ! Δεν υπαρχει αλλη λυση

Quote:

---

Originally Posted by Dalia_Black

Θεωρεί οτι αυτο που κανει και εξαφανιζεται ειναι τροπος να ηρεμει και να αντιμετωπισει τα θεματα του χωρις να ξεσπαει σε άλλους. Και οτι ετσι θα καταφερει να το λυσει κααααποια στιγμη και θελει κατανοηση και ηρεμια! Αρνειται τη βοηθεια... και εγω με τα δικα μου δεν εχω δυναμη να φυγω ! Αλλα θα γινει ! Δεν υπαρχει αλλη λυση

---

και γιατι δεν εξαφανιζοταν απο την αρχη κι αρχισε καποια στιγμη να εξαφανιζεται; εισαι σιγουρη οτι αναμεσα στα υπαρξιακα του δεν κανει και πραγματα που δεν γνωριζεις;
γιατι δεν ξεκινας κι εσυ να εξαφανιζεσαι; δινεις την εντυπωση οτι τρεχεις συνεχεια απο πισω του να τον ρωτας μηπως τυχον και θελει να σου κανει την τιμη να σε δει!
αστον να σε ψαξει κι εκεινος. μην γινεσαι τοσο δεδομενη.

Quote:

---

Originally Posted by Remedy

η δουλεια που "κληρονομησε" του αρεσει, η ειναι εντελως αλλου (πχ καλλιτεχνης) και την κανει απο υποχρεωση; πριν πεθανει ο μπαμπας του, παλι εκει δουλευε, η ανελαβε μετα τον θανατο του;
υπαρχει περιπτωση να πινει αλκοολ η ναρκωτικα;

---

Το χώρο κληρονόμησε πριν ειχε το μαγαζι του σε αλλο χωρο... μετα το θανατο του πατερα του εγινε ανακαινιση και εφτιαξε το χωρο του εκει. Θεωρητικως του αρεσει αυτο που κανει και γι αυτο το εχει επιλεξει για να δουλευει μονος χωρις αφεντικο και να μην εχει να δωσει λογαριασμο σε κανενα και να αγχωνεται....ναι οταν ειναι μονος 'πινει'...και αυτο για να ηρεμησει οπως ισχυριζεται γιατι δεν κοιμαται.

Quote:

---

Originally Posted by Remedy

και γιατι δεν εξαφανιζοταν απο την αρχη κι αρχισε καποια στιγμη να εξαφανιζεται; εισαι σιγουρη οτι αναμεσα στα υπαρξιακα του δεν κανει και πραγματα που δεν γνωριζεις;
γιατι δεν ξεκινας κι εσυ να εξαφανιζεσαι; δινεις την εντυπωση οτι τρεχεις συνεχεια απο πισω του να τον ρωτας μηπως τυχον και θελει να σου κανει την τιμη να σε δει!
αστον να σε ψαξει κι εκεινος. μην γινεσαι τοσο δεδομενη.

---

Γιατι το πιθανοτερο ειναι οτι ενθουσιαστηκε οτι ηταν πολυ πιο πεσμενος (απ οτι μ εχουν πει καποιοι κοντινοι) και βρηκε χαρα μαζι μου αλλα μολισ ενιωσε οτι δενομαι οτι θελω χρονο μαζι του και να μοιραζομαστε πραγματα αρχισε να το αντιλαμβανεται ως πιεση και υποχρεωση .... δεν το εχω καταφερει γιατι το καταλαβαινει ως αντιδραση δικη μου και με λεει παιδι και οτι αυτα ειναι γκομενιστικα....επισης αν ζητησω να βρεθουμε και δυσανασχετισω επειδη δεν εχουμε βρεθει δυο μερες θα μου πει οτι τον κανω να νιωθει ανεπαρκης και τον κατακρινω και ετσι πιεζεται ξανα...

Quote:

---

Originally Posted by Dalia_Black

Το χώρο κληρονόμησε πριν ειχε το μαγαζι του σε αλλο χωρο... μετα το θανατο του πατερα του εγινε ανακαινιση και εφτιαξε το χωρο του εκει. Θεωρητικως του αρεσει αυτο που κανει και γι αυτο το εχει επιλεξει για να δουλευει μονος χωρις αφεντικο και να μην εχει να δωσει λογαριασμο σε κανενα και να αγχωνεται....ναι οταν ειναι μονος 'πινει'...και αυτο για να ηρεμησει οπως ισχυριζεται γιατι δεν κοιμαται.

---

αν "πινει", ειναι πολυ πιθανον να απομονωνεται γι αυτο και να μην εχεις καταλαβει οτι εχει φτασει σε σοβαρο εθισμο.
ο υπνος ειναι δικαιολογια. τα ιδια λενε ολοι οι εθισμενοι.
αν επιπλεον αυτος ειναι ο λογος που χανει ακομα και μερες απο την δουλεια του, χεστα κι αστα.
αν δεν αποφασισει να κοψει τους εθισμους και να λυσει τα θεματα του με ψυχοθεραπεια, προκοπη δεν βλεπω...

Quote:

---

Originally Posted by Remedy

αν "πινει", ειναι πολυ πιθανον να απομονωνεται γι αυτο και να μην εχεις καταλαβει οτι εχει φτασει σε σοβαρο εθισμο.
ο υπνος ειναι δικαιολογια. τα ιδια λενε ολοι οι εθισμενοι.
αν επιπλεον αυτος ειναι ο λογος που χανει ακομα και μερες απο την δουλεια του, χεστα κι αστα.
αν δεν αποφασισει να κοψει τους εθισμους και να λυσει τα θεματα του με ψυχοθεραπεια, προκοπη δεν βλεπω...

---

Ναι ισως συμβαινει τοσο συχνα γυρω μου που το εχω απομυθοποιησει αλλα οταν ειναι τροπος ζωης και εσυ δεν τον εστερνιζεσαι αρχιζουν τα προβληματα... στην αρχη δεν το ηξερα... αργοτερα το καταλαβα και ειπε καμια φορα και δεν εδωσα σημασια αλλα αργοτερα καταλαβα οτι συμβανει συχνα σχεδον καθημερα και οταν εξαφανιζεται μερα ολοκληρη σιγουρα το κανει μεσα στη μερα... γιατι ξυπναει χαλια δεν μπορει να συνελθει και θεωρει οτι θα τον βοηθησει να χαλαρωσει! Υπαρχουν πολλα πλεον κιολας που λεγονται οτι δεν ειναι κακο οτι οτι οτι και αποτελουν καλη δικαιολογια .... αλλά παρολο που δεν το ειπα αμεσως αν αυτο ειναι η αφορμη αφηνεις ετσι καποιον που αγαπας να πνιγει? Θα μου πεις δεν ειμαι ιδρυμα αλλά με κανει και νιωθω μια μερικη ευθυνη ....

Quote:

---

Originally Posted by Dalia_Black

Ναι ισως συμβαινει τοσο συχνα γυρω μου που το εχω απομυθοποιησει αλλα οταν ειναι τροπος ζωης και εσυ δεν τον εστερνιζεσαι αρχιζουν τα προβληματα... στην αρχη δεν το ηξερα... αργοτερα το καταλαβα και ειπε καμια φορα και δεν εδωσα σημασια αλλα αργοτερα καταλαβα οτι συμβανει συχνα σχεδον καθημερα και οταν εξαφανιζεται μερα ολοκληρη σιγουρα το κανει μεσα στη μερα... γιατι ξυπναει χαλια δεν μπορει να συνελθει και θεωρει οτι θα τον βοηθησει να χαλαρωσει! Υπαρχουν πολλα πλεον κιολας που λεγονται οτι δεν ειναι κακο οτι οτι οτι και αποτελουν καλη δικαιολογια .... αλλά παρολο που δεν το ειπα αμεσως αν αυτο ειναι η αφορμη αφηνεις ετσι καποιον που αγαπας να πνιγει? Θα μου πεις δεν ειμαι ιδρυμα αλλά με κανει και νιωθω μια μερικη ευθυνη ....

---

αυτο ειναι το προβλημα, νταλια...
γιατι ευθυνη; κηδεμονας του εισαι;
η ευθυνη σου ειναι απεναντι στονε αυτο σου.
αν αυτος θελει να βυθιστει και να χαθει στον εθισμο, δικαιωμα του. εσυ πρεπει να ζησεις.
πες του χωρις περιστροφες οτι αν δεν απαλλαγει απο αυτο, δεν μπορει να ζησει φυσιολογικα κι ουτε να ειναι συντροφος για σενα.
θα σου πει οτι τον πιεζεις, κι εσυ θα φυγεις.
μην χανεις τον χρονο σου για αποφασεις αλλων.
δικαιωμα του να ειναι εθισμενος, δικαιωμα σου να επιλεξεις την ζωη.

Quote:

---

Originally Posted by Dalia_Black

Θεωρεί οτι αυτο που κανει και εξαφανιζεται ειναι τροπος να ηρεμει και να αντιμετωπισει τα θεματα του χωρις να ξεσπαει σε άλλους. Και οτι ετσι θα καταφερει να το λυσει κααααποια στιγμη και θελει κατανοηση και ηρεμια! Αρνειται τη βοηθεια... και εγω με τα δικα μου δεν εχω δυναμη να φυγω ! Αλλα θα γινει ! Δεν υπαρχει αλλη λυση

---

Tώρα Αυτή τη στιγμή εσύ είσαι μόνη σου και αυτός μόνος του; Εσύ που υποτίθεται τον πιέζεις τι θα ήθελες από αυτον; Γενικά έχεις βλέψεις με αυτον για το μελλον;

Quote:

---

Originally Posted by Remedy

αυτο ειναι το προβλημα, νταλια...
γιατι ευθυνη; κηδεμονας του εισαι;
η ευθυνη σου ειναι απεναντι στονε αυτο σου.
αν αυτος θελει να βυθιστει και να χαθει στον εθισμο, δικαιωμα του. εσυ πρεπει να ζησεις.
πες του χωρις περιστροφες οτι αν δεν απαλλαγει απο αυτο, δεν μπορει να ζησει φυσιολογικα κι ουτε να ειναι συντροφος για σενα.
θα σου πει οτι τον πιεζεις, κι εσυ θα φυγεις.
μην χανεις τον χρονο σου για αποφασεις αλλων.
δικαιωμα του να ειναι εθισμενος, δικαιωμα σου να επιλεξεις την ζωη.

---

Οχι από αυτην την άποψη ..Προφανώς ολα επιλογες ειναι και ο καθενας πρεπει να γιατρευει και να κοιταει αρχικά τον εαυτό του! Το σκεφτομαι απ την αποψη οτι γνωριζω εναν ανθρωπο που εχει πεσει μεσα στο βουρκο τον νοιαζομαι απίστευτα και αντι να κανω κατι να τον σηκώσω καταλήγω να τον 'κατηγορώ' και τελικά να τον αφηνω... Δεν ξέρω ειλικρινα κιολας γιατι σκέφτομαι έτσι στην παρόυσα φάση συνηθως λειτουργω με σκληρη λογικη και νιωθω οτι το εχω χασει για καποιο λογο μαζι του...

Quote:

---

Originally Posted by mindcrime

Tώρα Αυτή τη στιγμή εσύ είσαι μόνη σου και αυτός μόνος του; Εσύ που υποτίθεται τον πιέζεις τι θα ήθελες από αυτον; Γενικά έχεις βλέψεις με αυτον για το μελλον;

---

Θεωρητικά είμαστε μαζί αλλά αυτός θέλει χρονο να αναπνευσει και να το βρει με τους ρυθμους του οπωσ ειπε γιατι νιωθει οτι τον εχει εξαντλήσει η ανάγκη μου να τον βλέπω και το να το εκφραζω κιολας και να νιώθει μονιμως οτι δεν ειναι αρκετος αλλά δεν θελει κιολας να χωρισουμε ... Εγω ίσως λαθος είδα πράγματα στην αρχη κολλουσαμε σε όλα θεωρουσα ήταν πολύ ευκολο να συνεννοηθουμε αμεσα ήταν πολύ εντονο και με εκανε να εχω προσδοκίες παρόλο που ημουν δυσπιστη και από οτι λεει έκανε κόπο να με πείσει γαι τα συναισθηματα του, ενω εγω προσπαθουσα να είμαι προσγειωμενη και χαλαρή. Ωστοσο προεκυψε στην αρχη και θεμα εγκυμοσυνης με κατι τεστ θετικά και παρολο που προφανως δεν ηταν ωρα και δεν ηθελα ήταν τρομερα υποστηρικτικός και θετικός και συχνα πυκνα μου ελεγε εισαι η γυναικα μου ...κανω πραγματα μαζι σου που δεν μου εχουν βγει ποτέ με αλλή και διαφορα τετοια ... δεν εδινα σημασια η αληθεια ειναι αλλά απ οτι φαινεται με επηρέασαν και τελικά με έκαναν να κάνω όνειρα μαζί του και να δεθώ πολύ σχετικά νωρίς! Τωρα απλώς νομιζω οτι μου τα εχει καταρρίψει όλα, το αντιλαμβάνομαι αλλά δεν μπορώ να το σηκώσω και να παρω τη δυναμη να το τελειωσω οριστικά!

Quote:

---

Originally Posted by Dalia_Black

Θεωρητικά είμαστε μαζί αλλά αυτός θέλει χρονο να αναπνευσει και να το βρει με τους ρυθμους του οπωσ ειπε γιατι νιωθει οτι τον εχει εξαντλήσει η ανάγκη μου να τον βλέπω και το να το εκφραζω κιολας και να νιώθει μονιμως οτι δεν ειναι αρκετος αλλά δεν θελει κιολας να χωρισουμε ... Εγω ίσως λαθος είδα πράγματα στην αρχη κολλουσαμε σε όλα θεωρουσα ήταν πολύ ευκολο να συνεννοηθουμε αμεσα ήταν πολύ εντονο και με εκανε να εχω προσδοκίες παρόλο που ημουν δυσπιστη και από οτι λεει έκανε κόπο να με πείσει γαι τα συναισθηματα του, ενω εγω προσπαθουσα να είμαι προσγειωμενη και χαλαρή. Ωστοσο προεκυψε στην αρχη και θεμα εγκυμοσυνης με κατι τεστ θετικά και παρολο που προφανως δεν ηταν ωρα και δεν ηθελα ήταν τρομερα υποστηρικτικός και θετικός και συχνα πυκνα μου ελεγε εισαι η γυναικα μου ...κανω πραγματα μαζι σου που δεν μου εχουν βγει ποτέ με αλλή και διαφορα τετοια ... δεν εδινα σημασια η αληθεια ειναι αλλά απ οτι φαινεται με επηρέασαν και τελικά με έκαναν να κάνω όνειρα μαζί του και να δεθώ πολύ σχετικά νωρίς! Τωρα απλώς νομιζω οτι μου τα εχει καταρρίψει όλα, το αντιλαμβάνομαι αλλά δεν μπορώ να το σηκώσω και να παρω τη δυναμη να το τελειωσω οριστικά!

---

Δεν ξέρω ρε κοπέλα τι να σου πω εγώ δεν θα μπορούσα να πω σε κάποια που πραγματικά θα γούσταρα να έχω δίπλα μου ότι θέλω χώρο ή χρόνο, εκτός αν δεν πήγαινα καλά ψυχολογικά που και πάλι θα το έψαχνα για να μην τη ταλαιπώρησω....

Quote:

---

Originally Posted by mindcrime

Δεν ξέρω ρε κοπέλα τι να σου πω εγώ δεν θα μπορούσα να πω σε κάποια που πραγματικά θα γούσταρα να έχω δίπλα μου ότι θέλω χώρο ή χρόνο, εκτός αν δεν πήγαινα καλά ψυχολογικά που και πάλι θα το έψαχνα για να μην τη ταλαιπώρησω....

---

Μα έχεις το δίκιο σου ! Αντιλαμβάνομαι οτι ειναι κυρίως δικό μου θέμα και αδυναμία να αποδεχτώ οτι δεν με θέλει παρά τις συνθήκες και τη κατάστασή του. Ή τουλάχιστον δεν με θέλει όσο και όπως τον θέλω εγω! Με τους εθισμούς την απώλεια και την αντικοινωνικότητα σε κάνει να λες μηηηπως ο ανθρωπος εει θεμα και δεν μπορει να εκφραστει σωστα ? Αλλα τελικά μαλλον η ουσία είναι η ίδια! Ευχαριστω πάρα πολυ για τα μνμτα πραγματικά! Είμαι σε απόγνωση νομίζω με τον ιδιο μου τον εαυτο πλεον!

Δεν βλέπω τι σου προσφέρει αυτός ο άνθρωπος αυτή τη στιγμή;
Βλέπω έναν άνθρωπο που θέλει να απομακρύνεται και που όταν σε θυμηθεί στέλνει και όταν θυμηθεί είναι γλυκός, και βλέπω εσένα να ξεροσταλιάζεις περιμένοντας το πότε θα είναι σε φάση.
Δεν βγαίνουν έτσι οι σχέσεις... από τα μαλλιά.
Ακόμη και σε κατάθλιψη να βρίσκεται, εφόσον δεν ζητά βοήθεια δεν μπορείς να τον βοηθήσεις.
Δεν έχει νόημα να το πιέζεις.
Το ότι δεν μπορείς να φύγεις από μία σχέση που σου δίνει πλέον ψίχουλα είναι ένα δικό σου κομμάτι που χρειάζεται να δουλέψεις.

Quote:

---

Originally Posted by Art_Phil

Δεν βλέπω τι σου προσφέρει αυτός ο άνθρωπος αυτή τη στιγμή;
Βλέπω έναν άνθρωπο που θέλει να απομακρύνεται και που όταν σε θυμηθεί στέλνει και όταν θυμηθεί είναι γλυκός, και βλέπω εσένα να ξεροσταλιάζεις περιμένοντας το πότε θα είναι σε φάση.
Δεν βγαίνουν έτσι οι σχέσεις... από τα μαλλιά.
Ακόμη και σε κατάθλιψη να βρίσκεται, εφόσον δεν ζητά βοήθεια δεν μπορείς να τον βοηθήσεις.
Δεν έχει νόημα να το πιέζεις.
Το ότι δεν μπορείς να φύγεις από μία σχέση που σου δίνει πλέον ψίχουλα είναι ένα δικό σου κομμάτι που χρειάζεται να δουλέψεις.

---

Ναι ισχυει αυτο και ισως και για υτο το αναλυω και ασχολουμαι τοσο. Δεν ξερω αν ημουν ή αν βρεθηκα τελικά με όλο αυτο σε τοσο κακη ψυχολογικη κατασταση που εχω την αισθηση οτι εχω τοσο αναγκη μεχρι και τα ψιχουλα ... να εχω τοση αναγκη εστω και την ελαχιστη χαρα που μπορει να μου δωσει αυτος ο ανθρωπος ...γιατι δεν εχω κατι αλλο να τη παρω...

Δεν μπορείς να ξέρεις αν είναι κάποια μορφή κατάθλιψης ή απλά ο δικός τους τρόπος ζωής. Πώς γνωριστήκατε;