απο οταν αρρωστησα με διπολικη διαταραχη,με εχουν γραψει κανονικα ολοι οι φιλοι μου.δεν εχω ουτε μια φιλη.
μονο τους γονεις μου και την αδερφουλα μου εχω.
Printable View
απο οταν αρρωστησα με διπολικη διαταραχη,με εχουν γραψει κανονικα ολοι οι φιλοι μου.δεν εχω ουτε μια φιλη.
μονο τους γονεις μου και την αδερφουλα μου εχω.
Χμ προσωπικα δεν ξερω σε μενα ποιος γραφει ποιον...με γραφουν και...τους γραφω πολλες φορες γιατι δεν θελω κανεναν παρεα,ειμαι μοναχικος τυπος,αν και μου τι βαραει πολλες φορες μονος.
Δεν γινεται να τους εχουμε ενα μαγικο ραβδακι και να τους εμφανιζουμε οταν τους θελουμε?
Γερναω και παραξενευω,δεν κολλαω ευκολα με καινουργια προσωπα.
ο αδελφος μου εχει διπολικη
θα ελεγε κανεις οτι τον εχω γραψει
στην πραγματικοτητα μενω μακρυα για να σωσω τη ζωη μου απο την λαιλαπα της διπολικης και της απιστευτα καταθλιπτικοεξαρτημενης σχεσης του με τους γονεις
δεν παιρνει φαρμακα πινει τους φωναζει εξαρταται τον απαξιωνουν
εαν με παρει τηλεφωνο του μιλω ευγενικα και με σεβασμο
δεν μπορω να πω οτι ειμαι αυθορμητη γιατι εχω φαει φολα πολες φορες και προσβολες απο αυτον και την κοπελα του
μενω μακρυα
ομως νοιαζομαι
και σε καποια ισοτιμη επικοινωνια ειμαι ανοιχτη και χαρουμενη οταν γινεται
ταυτοχρονα θελω να με σωσω
αν και δεν τα καταφερνω παντα
παντως προσπαθω
τι να κανω;
η τι να κανω αλλο;
πραγματικα δεν ξερω αν το περιγραφω καλα αλλα δεν ειναι ευκολο για κανεναν
δεν ειναι μονο ο αρρωστος που εχει αναγκη διασωσης
σορρυ φερρο μου αν σου χαλω το θεμα
απλα εσυ ηθελες μονο να δηλωσεις πως νιωθεις μοναξια και το καταλαβαινω :)
εγω τα παιρνω τα φαρμακακια μου παντως.
σου ευχομαι καλη δυναμη καλη μου!
και σε σενα ευχομαι καλη δυναμη ferro μουQuote:
Originally posted by ferro
εγω τα παιρνω τα φαρμακακια μου παντως.
σου ευχομαι καλη δυναμη καλη μου!
και μια συμβουλη αν μου επιτρεπεις
οι φιλοι και οι αλλοι ανθρωποι
εχουν και αυτοι τους πονους και τις αγωνιες τους οπως τις εχεις και συ
εαν η παρεα σου προσφερει ευχαριστηση και ανακουφιση και ακουσμα και στον πονο των αλλων αλλα και στα ευχαριστα δε θα μενεις μονη
μπορει οι περιοδοι που περνας να σου χρειαζονται
και οποτε εχεις διαθεση για παρεουλα
δεν απογεννησαν οι μανες
κοσμος υπαρχει
καλοι και ζεστοι ανθρωποι υπαρχουν
ο,τι δωσεις κι ο,τι δινεις καθε φορα θα παιρνεις
ειτε εισαι αρρωστος ειτε ..λεμε τωρα...υγειης!
αυτη ειναι η γνωμη μου
σου ευχομαι καθε αισθηση συντροφικοτητας εφ οσον το επιθυμεις
μεσα απο την καρδια μου!
Πιστευεις ferro οτι φταινε αυτοι ή οτι φταις εσυ?
Οποια απαντηση και να δωσεις δεν την κρινω γιατι δεν ξερω τιποτα για σενα και το περιβαλλον σου,απλως ρωταω απο περιεργεια.
Quote:
Originally posted by keep_walking
Πιστευεις ferro οτι φταινε αυτοι ή οτι φταις εσυ?
Οποια απαντηση και να δωσεις δεν την κρινω γιατι δεν ξερω τιποτα για σενα και το περιβαλλον σου,απλως ρωταω απο περιεργεια.
keep_walking
καλησπερα!
χαιρομαι τοσο πολυ που εισαι δω!
εσυ τι πιστευεις?
Μπορω να απαντησω για μενα...γιατι ειμαι μονος μου σχεδον παντα.
Γιατι φταιω εγω,χωρις να βγαζω λαδι κατι \"φιλους\" που με αφησαν στα δυσκολα και δεν προσπαθησαν να βοηθησουν.
Φταιω εγω γιατι ειμαι αυτη τη στιγμη αυτος που ειμαι και απο τη μια θελω παρεα...αλλα με το που εχω παρεα σαν να φωναζω κατα καποιο τροπο αφηστε με μονο μου.
Και ποτε δεν κυνηγαω την παρεα,αν κατσει παρεα εκατσε,σπανια παιρνω τηλεφωνα κλπ κλπ...εγω φταιω ποιος να φταιει το συμπαν ή το \"στιγμα\" και πρασινα αλογα.
Οχι οτι δεν υπαρχει και οτι καποιοι θα μπορουσαν να ειναι πιο \"ανθρωπινοι\" αλλα ετσι ειναι η ζωη,δεν θα βαλουν κατα καποιο τροπο ολοι παντοφλες επειδη το θελω εγω ,εγω πρεπει να βαλω τις παντοφλες,εγω πρεπει να αλλαξω την συμπεριφορα μου.
Το θελω ομως αυτο?
Δεν ξερω και τι θελω.
ωραιααααα...
βασικα οταν λεμε φιλους τι εννουμε ακριβως
κλισε στυλ βγαινουμε τα σαββατα και τετοια
εμενα παντως μου ρχονται στο μυαλο ως φιλοι
ενα δυο ατομα με τα οποια συννενουμαστε χωρις πολλες παρεξηγησεις
με τα οποια νιωθω ανετα
και τα οποια εχω κινδυνεψει πολλες φορες να τα χασω
η νομιζα πως κινδυνευα
θετοντας τα ορια μου
με τον αδελφο μου π.χ θα μπορουσα να κανω παρεα
απλα απο ενα σημειο και μετα
σαν να μας χειριζεται ολους παιρνει ολη την προσχοχη και χανω τη μπαλα
εεεε σορυ υπαρχουμε και μεις βρε αδελφε!
παντως κιπ για το θεμα μας
εστω και ενας ανθρωπος για μενα αρκει να με βγαλει απο τη μοναξια στην συντροφικοτητα
δεν χρειαζονται πολλοι
(που μενεις να τα πουμε;
πλακα κανω)
και οι δυο.;)Quote:
Originally posted by keep_walking
Πιστευεις ferro οτι φταινε αυτοι ή οτι φταις εσυ?
Οποια απαντηση και να δωσεις δεν την κρινω γιατι δεν ξερω τιποτα για σενα και το περιβαλλον σου,απλως ρωταω απο περιεργεια.
Quote:
Originally posted by keep_walking
Μπορω να απαντησω για μενα...γιατι ειμαι μονος μου σχεδον παντα.
Γιατι φταιω εγω,χωρις να βγαζω λαδι κατι \"φιλους\" που με αφησαν στα δυσκολα και δεν προσπαθησαν να βοηθησουν.
Φταιω εγω γιατι ειμαι αυτη τη στιγμη αυτος που ειμαι και απο τη μια θελω παρεα...αλλα με το που εχω παρεα σαν να φωναζω κατα καποιο τροπο αφηστε με μονο μου.
Και ποτε δεν κυνηγαω την παρεα,αν κατσει παρεα εκατσε,σπανια παιρνω τηλεφωνα κλπ κλπ...εγω φταιω ποιος να φταιει το συμπαν ή το \"στιγμα\" και πρασινα αλογα.
Οχι οτι δεν υπαρχει και οτι καποιοι θα μπορουσαν να ειναι πιο \"ανθρωπινοι\" αλλα ετσι ειναι η ζωη,δεν θα βαλουν κατα καποιο τροπο ολοι παντοφλες επειδη το θελω εγω ,εγω πρεπει να βαλω τις παντοφλες,εγω πρεπει να αλλαξω την συμπεριφορα μου.
Το θελω ομως αυτο?
Δεν ξερω και τι θελω.
Κηπ....ρισπέκτ...
Είπες μια τόσο μεγάλη αλήθεια που συναντώ συνέχεια μπροστά μου. Ακούω ανθρώπους \"φυσιολογικούς\" να παραπονιούνται γιατί δεν έχουν φίλους, γιατί όλοι τους πληγώνουν και όλοι τους πουλάνε, γιατί, γιατί.....
Όλη η αλήθεια είναι σε αυτό που είπες: υπάρχουν άνθρωποι που με τη συμπεριφορά τους και μόνο διώχνουν τους άλλους αλλά ποτέ δεν φτάνουν στο επίπεδο αυτογνωσίας ώστε να το καταλάβουν και να το παραδεχτούν....
Υπάρχουν άνθρωποι που ενω έχουν τόσο μεγάλη αναγκη για παρέα δεν κάνουν τίποτε γι΄αυτό δεν τηλεφωνούν και περιμένουν απο τους άλλους να τους καλέσουν λένε πολλές φορές ότι βαριούνται να βγούν ενώ μέσα τους πονούν γιατί δεν έχουν φίλους και απομονώνονται μποστά απο ένα υπολογιστή τους συμβουλεύεις τους παροτρύνεις αλλά δεν ακούν περνάνε τα καλύτερα χρόνια τους στην μοναξιά ρίχνουν τις ευθύνες αλλού και δεν καταλαβαίνουν ότι βασικά φοβούνται να επικοινωνήσουν και αισθάνονται ασφάλεια στο σπίτι τους.
Γιωτα μου είναι σαν να με περιγράφεις κατα κάποιον τρόπο.ενώ θέλω να επικοινωνησω δεν παίρνω κανέναν τηλέφωνο και πάντα οι άλλοι με παίρνουν.ξέρω πως έτσι θα καταλήξω μόνη μου γιατί οι άλλοι θα βαρεθουν να ασχολούνται αλλά πραγματικά νιώθω ανικανη να πάρω τηλ.
δεν ξέρω τι με πιανει και προτιμώ να μένω μόνη μου
Σ\'αυτό,που συνέβη και σε μένα,δεν ξέρω αν έφταιγαν οι υποτιθέμενοι φίλοι(που δεν ήταν φίλοι τελικά)ή εγώ...αυτό που ξέρω σίγουρα είναι πως από όσους είχα γύρω μου(που ήταν αρκετοί)κανείς εκτός από 1 φίλη δε μπορούσαν να δεχτούν το ΄σκούρο΄ μου πρόσωπο.Quote:
Originally posted by ferro
απο οταν αρρωστησα με διπολικη διαταραχη,με εχουν γραψει κανονικα ολοι οι φιλοι μου.δεν εχω ουτε μια φιλη.
μονο τους γονεις μου και την αδερφουλα μου εχω.
Όλοι εξαφανίστηκαν...γιατί πια δεν είχα όρεξη για γέλια,για διασκέδαση,δε μπορούσα να περάσω καλά!Ήμουν σε θλίψη.
Ήρθε η στιγμή να χρειάζομαι βοήθεια και συμπαράσταση αλλά.....
σ\'αυτή τη φάση δεν υπήρχε κανείς.Το εξηγώ πως απλά δεν ήταν φίλοι,ήταν απλά παρέες....
Αλλά ας μη γελιόμαστε παιδιά πιστεύω πως λίγοι μένουν στα δύσκολα.
Υπομονή ferro,κοίτα τον εαυτό σου και να συνέρθεις,τώρα σε χρειάζεσαι όσο ποτέ.
Αυτό είναι πολύ μεγάλη αλήθεια.Συμφωνώ απόλυτα.Quote:
Originally posted by Θεοφανία
Όλη η αλήθεια είναι σε αυτό που είπες: υπάρχουν άνθρωποι που με τη συμπεριφορά τους και μόνο διώχνουν τους άλλους αλλά ποτέ δεν φτάνουν στο επίπεδο αυτογνωσίας ώστε να το καταλάβουν και να το παραδεχτούν....
Η συμπεριφορά μας διώχνει τους άλλους.Τι γίνεται όμως όταν η συμπεριφορά μας είναι απόροια των συμπτωμάτων μιας ασθένειας?
Τότε είμαστε καταδικασμένοι να μείνουμε μόνοι ένα διαστημα εκτός από κάποιους πολύ κοντινούς ανθρώπους(αν είμαστε τυχεροί και έχουμε γιατί εγώ δεν είχα καλές σχέσεις και με την οικογένεια-μόνο με τον αδερφό μου)μέχρι να παλέψουμε να ανακάμψουμε και να αντιμετωπίσουμε τα συμπτώματα μιας προβληματικής ίσως συμπεριφοράς.
Είναι λίγοι αυτοί που θα μπουν στη διαδικασία να σταθούν δίπλα σε κάποιον που αντιμετωπίζει μια ψυχική ασθένεια.Αυτό είδα τουλάχιστον μέχρι την τωρινή μου εμπειρία και από μένα και από άλλους.
Ρε παιδιά μην πάω παραπέρα...ντρέπομαι που το λέω αλλά κ ενώ έχω περάσει όλα αυτά μου έτυχε να απομακρυνθώ από άτομο που περνούσε κατάθλιψη επειδή είχε έντονα συμπτώματα,μου έριχνε βάρη,με χαλούσε,ήταν σε φάση που δεν έβλεπε ΄καθαρά΄ κ εγώ ήμουν σε φάση ανάκαμψης.Δεν άντεχα,με πισωγύριζε πολύ έντονα.Προτίμησα να κοιτάξω το καλό της ψυχολογίας μου και να αποχωρήσω σε κείνη τη φάση.
εγω παντως μια φιλη που εχω(την μοναδικη) την παιρνω τηλεφωνο και με γραφει.
αντε το πολυ πολυ να μου στειλει ενα sms.(οπου μου λεει οτι με αγαπαει πολυ και δεν θα με αφησει ποτε και οτι ειμαι η καλυτερη της φιλη.)
μου εχει πει ομως με τροπο οτι την ριχνω....
να φανταστειτε οτι εχουμε ενα χρονο να βρεθουμε.
αλλα δεν μπορω να την ξεγραψω βρε παιδια γιατι την ξερω 10 χρονια και στο παρελθον εχουμε περασει πολλα μαζι,ευχαριστα και δυσαρεστα.
ακομα και αυτο το sms που μου στελνει αραια και που ειναι μια παρηγορια για μενα.
οχι δεν θα την ξεγραψω!
Μια από τα ίδια ferro,για αυτή τη φίλη που είπα και καλά ότι με δεχόταν.
Μου έλεγε για μένα είσαι η αδερφή που δεν έχω κ.λ.π. αλλά όλα από απόσταση,τουλάχιστον εκείνη δεν είχε εξαφανιστεί εντελώς.Μιλούσαμε που και που,βρισκόμασταν κιόλας αλλά στην ουσία ήμουν μόνη.
Μην την ξεγράφεις αλλά φρόντισε τον εαυτό σου.
Στάσου πλάι σου,θα περάσει αυτή η φάση κι όλα θα γίνουν....
Άσχετο αλλά γιατί έχετε ένα χρόνο να βρεθείτε?εσύ το αποφεύγεις ή αυτή?
Quote:
Originally posted by ferro
εγω παντως μια φιλη που εχω(την μοναδικη) την παιρνω τηλεφωνο και με γραφει.
αντε το πολυ πολυ να μου στειλει ενα sms.(οπου μου λεει οτι με αγαπαει πολυ και δεν θα με αφησει ποτε και οτι ειμαι η καλυτερη της φιλη.)
μου εχει πει ομως με τροπο οτι την ριχνω....
να φανταστειτε οτι εχουμε ενα χρονο να βρεθουμε.
αλλα δεν μπορω να την ξεγραψω βρε παιδια γιατι την ξερω 10 χρονια και στο παρελθον εχουμε περασει πολλα μαζι,ευχαριστα και δυσαρεστα.
ακομα και αυτο το sms που μου στελνει αραια και που ειναι μια παρηγορια για μενα.
οχι δεν θα την ξεγραψω!
να μην την ξεγραψεις!
και αλλωστε ξερεις τι σκεφτηκα τωρα?
οτι η καταθλιψη ειναι πολυ συχνο φαινομενο
και μπορει να νομιζουμε πως εμεις περναμε ζωρια και οι φιλοι μας οχι αλλα δεν ειναι ετσι
ο αδελφος μου π.χ. νομιζει πως το παιζω ανεμελη και ωραια και οτι τους γραφω ολους
σε πληροφορω πως δεν ειναι ετσι
μπορει ουτε καν να το διαννοειται αλλα περνω πολυ ασχημες φασεις αλλα προς το παρον ακομα κι αν το λεω η το δειχνω ουτε το πιστευευει ουτε τον νοιαζει καθως ισως περνα κι αυτος τα δικα του
ομως δεν ειναι ετσι
το πιστευω αυτο
μπορει η φιλη σου να περνα κι αυτη τα δικα της
οποτε μπορειτε και προκυψει να μπορεσει να σου τα πει
να το διαπιστωσεις και μονη σου
δεν πιστευω πως διαλεγουμε μονο τους υγειεις και καλα για παρεα
ολοι διαλεγουμε αυτο που μπορουμε καθε φορα
και δεν τα μπορουμε ολα
θεωρω τελικα πολυ κλισε
το..
οι φιλοι μου με παρατησαν στη δυσκολη στιγμη!
εμεις ποσες φορες εχουμε παρατησει λογω συγκυριων ταχα , εναν *καταθλιπτικο* φιλο μας?
μπορουμε?
εγω δεν μπορω
και μια φιλη που ειχα ετσι δεν μπορουσα
το μοτιβο της ζωης της στο μυαλο της ηταν μαυρο
και μενα απλα με καλουσε να δω ποσο μαυρο ειναι
και καθε φορα εγω να καταβαλω προσπαθειες και καθε φορα λιγη ανακουφιση και μετα παλι μαυρο
εεεεεεε
δεν αντεξα
θες κοριτσακι μου μαυρο?
κατσε και φατο
εγω κουραστηκα
Λίγο σκληρό το μνμ σου researcher. Κανείς που περνάει κατάθλιψη δε ΘΕΛΕΙ το μαύρο αλλά έρχεται και μαυρίζει τη ζωή ανεξέλεγκτα.Προσωπικά το μισούσα το μαύρο αλλά πέρασε περίοδος που δε μπορούσα με τπτ να το βγάλω απ\'τη ζωή μου όσο κι αν το ήθελα.Είναι σύμπτωμα της ασθένειας,δεν είναι επιλογή.Quote:
Originally posted by researcher
θεωρω τελικα πολυ κλισε
το..
οι φιλοι μου με παρατησαν στη δυσκολη στιγμη!
εμεις ποσες φορες εχουμε παρατησει λογω συγκυριων ταχα , εναν *καταθλιπτικο* φιλο μας?
μπορουμε?
εγω δεν μπορω
και μια φιλη που ειχα ετσι δεν μπορουσα
το μοτιβο της ζωης της στο μυαλο της ηταν μαυρο
και μενα απλα με καλουσε να δω ποσο μαυρο ειναι
και καθε φορα εγω να καταβαλω προσπαθειες και καθε φορα λιγη ανακουφιση και μετα παλι μαυρο
εεεεεεε
δεν αντεξα
θες κοριτσακι μου μαυρο?
κατσε και φατο
εγω κουραστηκα
Από κει και πέρα το είπα κι εγώ πως ελάχιστοι αντέχουν να μείνουν πλάι σου σε μια τέτοια φάση κι αυτό δε βγάζει τον εαυτό μας απ\'έξω.Είναι μια πολύ δύσκολη φάση που αν δεν την περάσει κάποιος δε μπορεί να καταλάβει.Δε θες να είσαι μέσα στο μαύρο,δε θες να είσαι μόνος,δε θες να είσαι ανήμπορος να πιάσεις τη ζωή απ\'τα μαλιά κι όμως είσαι κι εσύ δε μπορείς να κάνεις τπτ γι\'αυτό εκτός απ\'το να ακολουθείς τη θεραπεία σου.Είναι πολύ σκληρό να πεις ΄κάτσε κ φάτο΄.
Arsi εχεις δικιο
ειναι σκληρο συγγνωμη που το ειπα
ομως η κοπελα δεν περνα καταθλιψη
περνα ενα χρονιο κατι και δεν θελει εκεινη να βγει
θελει ολοι να γινουν σαν εκεινη
τουλαχιστον αυτο διαπιστωσα
η οι δυναμεις του μυαλου τους δεν την πειθουν με τιποτα για το κατι αλλο
παντως ζει και κινειται στο επιπεδο που θελει η τη βολευει η που μπορει
τηλεφωνιομαστε αραια και που
μια η δυο φορες το χρονο
τοσο θελω
αλλα δεν περνα καταθλιψη
ειναι κατι χρονιο
μια κουλτουρα ας πουμε προσωπικη
εχεις δικιο ομως μου βγαινει σκληροτητα
ποναω σωματικα αυτη τη στιγμη
πονα πολυ το ματι μου και δεν γνωριζω και γιατι
και ισως γι αυτο μου βγαινει και μιλω τοσο σκληρα
συγγνωμη
δεν το θελω
Οκ researcher!
νιωθω πιο εντονα την μοναξια οταν ειμαι με παρεα, οταν προσπαθω να γεμισω την μοναξια μου με λαθος τροπο, δινομαι, δε μου μενει τιποτα οταν κλειστω κ παλι στους τεσσερις τοιχους, ενα κενο κ το συναισθημα της απομονωσης καταλαμβανει ολο το χώρο. δεν ειναι οτι δεν τους καταννοω ή δεν ρίχνω την ευθύνη πάνω μου, απλα αδυνατούν να κατανοησουν την κατάσταση, κουραστικα να κρεμομαι απο λεξεις που ισως μετριασουν την πικρία μου, βαρεθηκα να προσποιουμαι για να δινω αυτο που ζητανε. αν η ελπίδα παραμένει στο φάρμακο, ας παρω ενα παραπάνω.. μεσα μου δεν αλλαζει, ουτε θα αλλαξει αν δεν αγκαλιάσω εγω την μοναξιά μου.
Όλοι νιώθουν τη μοναξία σε τέτοιας φύσεως ασθένειες...
Δυστυχώς, όσους αι να χεις δίπλα σου, πάντα το περνάς μόνος σου το πακέτο...εσωτερικά εννοώ
Μίλαγα με άτομα που ερχόντουσαν να με δούν, γιατί δεν είχα το κουράγιο να πάω εγώ, και ένιωθα ότι και να θελαν, δε μπορούσαν να με ανακουφίσουν...\"αφού έχεις τα πάντα, γιατί είσαι έτσι?\"
\"έλα, γέλα λίγο. όλα καλά είναι\". Καλοπροαίρετα βέβαια, αλλά δε βοηθούσε και πολύ...
Οι μόνοι που μου στάθηκαν ουσιαστικά, ήταν όσοι το χαν περάσει \"ναι, είναι αφόρητο, το ξέρω ότι δε φταις εσύ, κι ίσως να μη το βλέπεις τώρα, αλλά θα περάσει\"
Θέλει πολλή ωριμότητα παιδιά, ας μη γελιόμαστε, δεν την έχουν ολοι, ούτε κι είναι διατεθειμένοι να τη βρουν, ακόμα κι αν είναι, πολλές φορές δεν έχουν τη δύναμη
εμενα επιτεινει την μοναξια μου και η θεια μου.
μου λεει \"εσυ προσπαθησες να αρρωστησεις με το να μενεις αδρανης\".
εχω προσπαθησει πολλες φορες να της εξηγησω οτι αυτο που εχω δεν το επελεξα,αλλα δεν καταλαβαινει.
μου λεει οτι απο ολα της τα ανιψια ειμαι το πιο αγαπημενο,αλλα δεν το δειχνει.
παντως ετσι σκληρη ειναι και με τα παιδια της.
ειναι ο χαρακτηρας της ετσι...
καλος ανθρωπος αλλα σκληρος.πολυ σκληρος...
πολλοι ειναι οι ανθρωποι που δεν μπορουν να δειξουν το συναισθημα τους. δλδ να το εκφρασουν με καποιο τροπο. κριμα ειναι....
ferro καταλαβαινω πώς η θεια, η μαμα δεν σε βοηθουν με τα λογια κ τις πραξεις,ε?
εχεις προσπαθήσει να μη δινεις βαση στα οσα λενε?
εχω προσπαθησει σοφια μου, αλλα μου ειναι δυσκολο εως ακατορθωτο....
efi καταλαβαινω τί λες κ σε πολλα συμφωνω μαζι σου.Quote:
Originally posted by efi26
Όλοι νιώθουν τη μοναξία σε τέτοιας φύσεως ασθένειες...
Δυστυχώς, όσους αι να χεις δίπλα σου, πάντα το περνάς μόνος σου το πακέτο...εσωτερικά εννοώ
Μίλαγα με άτομα που ερχόντουσαν να με δούν, γιατί δεν είχα το κουράγιο να πάω εγώ, και ένιωθα ότι και να θελαν, δε μπορούσαν να με ανακουφίσουν...\"αφού έχεις τα πάντα, γιατί είσαι έτσι?\"
\"έλα, γέλα λίγο. όλα καλά είναι\". Καλοπροαίρετα βέβαια, αλλά δε βοηθούσε και πολύ...
Οι μόνοι που μου στάθηκαν ουσιαστικά, ήταν όσοι το χαν περάσει \"ναι, είναι αφόρητο, το ξέρω ότι δε φταις εσύ, κι ίσως να μη το βλέπεις τώρα, αλλά θα περάσει\"
Θέλει πολλή ωριμότητα παιδιά, ας μη γελιόμαστε, δεν την έχουν ολοι, ούτε κι είναι διατεθειμένοι να τη βρουν, ακόμα κι αν είναι, πολλές φορές δεν έχουν τη δύναμη
ουσιαστικα ο καθενας το περνάει μονος του. Τουλαχιστον εγω πολλες φορες δεν ημουν καν σε φαση να δω ποιος ειναι διπλα μου. Ειχα αρνηση.
Αλλες φορες παλι μπορουσα να δω. Αναλογα....
Οι ανθρωποι που περνουν ή περασαν κατι αναλογο μπορει να μπορουν να καταλαβουν πιο ευκολα. Δεν σημαινει ομως οτι μπορει κ να βοηθησουν. Εχει να κανει νομιζω με τον ανθρωπο περισσοτερο κ την ευαισθησια του, παρα με την παθηση αυτη καθαυτη.
ferro ξερω πώς ειναι πολυ δυσκολο. δεν γινεται αυτοματα...αλλα σιγα σιγα:)Quote:
Originally posted by ferro
εχω προσπαθησει σοφια μου, αλλα μου ειναι δυσκολο εως ακατορθωτο....
με τους γιατρους που σε παρακολουθουν μιλας? κανεις καποιας μορφης ψυχοθεραπεια.
Quote:
Originally posted by ferro
εμενα επιτεινει την μοναξια μου και η θεια μου.
μου λεει \"εσυ προσπαθησες να αρρωστησεις με το να μενεις αδρανης\".
εχω προσπαθησει πολλες φορες να της εξηγησω οτι αυτο που εχω δεν το επελεξα,αλλα δεν καταλαβαινει.
μου λεει οτι απο ολα της τα ανιψια ειμαι το πιο αγαπημενο,αλλα δεν το δειχνει.
παντως ετσι σκληρη ειναι και με τα παιδια της.
ειναι ο χαρακτηρας της ετσι...
καλος ανθρωπος αλλα σκληρος.πολυ σκληρος...
Εμένα ο θείος μου έλεγε πως το κάνω επίτηδες για να στεναχωρώ τους γονείς μου και να τρέχουν να μου κάνουν τις χάρες...κι όταν του είπα ότι πάω σε γιατρό και παίρνω φάρμακα, το μόνο που κατάφερα ήταν να μου πετάξει σε ανύποπτο χρόνο, όταν ρώτησα για την υγεία της κόρης του( τι είδους φάρμακα παίρνει για μια ιγμορίτιδα) ότι \"πάντως όχι ψυχοφάρμακα...\"και οι διπλωματικές σχέσεις μας τελείωσαν εκεί...
νομιζω researcher, πώς οταν περναμε κατάθλιψη γινομαστε πολυ εγωιστες. κι ισως κανουμε κ καλα....μπορει ομως κ μεσω της καταθλιψης να μπορουμε να δουμε καποιες στιγμες πιο καθαρα πραγματα, που αλλες φορες δεν βλεπαμε. ποιοι ειναι κοντα μας ας πουμε κ ποιοι οχι, με ποιους μπορουμε να συννενοηθουμε κ ποιους οχι. αλλα ειναι αληθεια πως προτεραιοτητα ειμαστε εμεις.Quote:
Originally posted by researcher
οτι η καταθλιψη ειναι πολυ συχνο φαινομενο
και μπορει να νομιζουμε πως εμεις περναμε ζωρια και οι φιλοι μας οχι αλλα δεν ειναι ετσι
ο αδελφος μου π.χ. νομιζει πως το παιζω ανεμελη και ωραια και οτι τους γραφω ολους
σε πληροφορω πως δεν ειναι ετσι
μπορει ουτε καν να το διαννοειται αλλα περνω πολυ ασχημες φασεις αλλα προς το παρον ακομα κι αν το λεω η το δειχνω ουτε το πιστευευει ουτε τον νοιαζει καθως ισως περνα κι αυτος τα δικα του
ετσι, ισως ειναι δυσκολο να αντιληφθουμε κ τί ζορι περναει καποιος φιλος μας. και επειδη γραφεις πολυ σωστα πώς ολα δεν τα μπορουμε, δεν μπορουμε να ξερουμε ο καθενας πώς περναει. κ δεν ειναι κακο αυτο.
οσο για τον αδερφο σου, εχεις προσπαθησει να επικοινωνησεις μαζι του? να του πεις πώς νιωθεις? αυτα που μας γραφεις εδω δλδ?
researcher, εχω παρατηρησει πώς οταν περναμε δυσκολα λεμε: \" με παρατησαν οι φιλοι την δυσκολη στιγμη\", αναρωτιεμαι ομως αν ειναι παντα ετσι. Σιγουρα υπάρχουν ανθρωποι που δεν θελουν κ δεν αντεχουν για τους δικους τους λογους την μαυριλα. Μπορει να τους πιασει αυτο που επιασε κ σενα \"θες κοριτσακι μου μαυρο? κατσε κ φατο , εγω κουράστηκα\" Ξερεις, πραγματικα το βρισκω πολυ ειλικρινες κ ανθρωπινο. Αυτα σαν λογια μπορει να ακουγονται σκληρα, αλλα μπορει να ταρακουνησουν κ τον άλλο....Εχεις δικαιωμα να κουραστεις κ εσυ. Βεβαια εχει σημασια κ ο τροπος που θα το δειξεις ή θα το πεις.Quote:
Originally posted by researcher
θεωρω τελικα πολυ κλισε
το..
οι φιλοι μου με παρατησαν στη δυσκολη στιγμη!
εμεις ποσες φορες εχουμε παρατησει λογω συγκυριων ταχα , εναν *καταθλιπτικο* φιλο μας?
μπορουμε?
εγω δεν μπορω
και μια φιλη που ειχα ετσι δεν μπορουσα
το μοτιβο της ζωης της στο μυαλο της ηταν μαυρο
και μενα απλα με καλουσε να δω ποσο μαυρο ειναι
και καθε φορα εγω να καταβαλω προσπαθειες και καθε φορα λιγη ανακουφιση και μετα παλι μαυρο
εεεεεεε
δεν αντεξα
θες κοριτσακι μου μαυρο?
κατσε και φατο
εγω κουραστηκα
Απο την άλλη υπάρχουν κ ανθρωποι που μενουν διπλα σε εναν ανθρωπο που περναει δυσκολα (ειτε ειναι καταθλιπτικος, ειτε οχι, λιγη σημασια εχει). Αυτος ο ανθρωπος ομως μπορει να απομακρυνει τον αλλο με τον τροπο του. Να αποφευγει τις επαφες, τα τηλεφωνα....ποσο να επιμεινει αυτος που ειναι \"καλα\"?και πώς να το κάνει, οταν ο άλλος τον διωχνει...?
Νομιζω πώς οταν παραταμε καποιον υπάρχει κ μια διαδρομη μεχρι την τελικη πραξη.την τελικη παραιτηση δλδ. κ αξιζει να μην βαζουμε την πραξη αυτη σαν μια μονοσημαντη κ ακαρδη συμπεριφορα, γιατι μπορει να μην ειναι καθολου ετσι....
Sofia εχω προσπαθησει
ειχα τοσο βαρος αυτον τον καιρο
και τοση αγωνια
που μου φαινεται πως ο εντονος μυικος πονος που νιωθω στο ματι ειναι και απο κει
οταν μιλαμε με τον αδελφο μου
μιλαμε κανονικα
βεβαια παντα εγω ειμαι που προσπαθω να προσεγγισω την πλευρα του
σαν να μην υπαρχει τροπος ο κοσμος να μην περιστρεφεται γυρω του
ειναι και πρωτο παιδι και θελει ολη την προσοχη αλλιως αγχωνεται
τον αγαπω
απλα κουραστηκα
και ξερεις απο το βαρος το πολυ
και τα προσωπικα μου
αρχισαν να χαλανε και οι σχεσεις μου με αλλους ανθρωπους
ισως γιατι δεν εβρισκα χρονο και διαθεση να κανω ανεμελη παρεουλα και καφε για πολυ καιρο
τι φταινε κι οι αλλοι;
τωρα αποφασισα να ειμαι στηρικτικη οταν το ζητα
αλλα οσο μπορω να μην ασχολουμε και να φυγω μακρυα γενικως
για να στησω τη δικη μου ζωη
κατα πως εγω τη θελω
και οχι στα θεμελια και πανω στη θολουρα βαβαουρα της καταθλιψης
το ελπιζω δηλαδη!
παντως του τα εχω ξεκαθαρισει ολα
και ο τροπος που για μενα ειναι η ψυχοθεραπεια του να αλλαξεις φαση
οπως εκανα και γω
εχει προταθει σε εκεινον
με σοβαροτητα διακριση και αγαπη απο μενα
αυτα
και ελπιζω ολα να ειναι για καλο :)
ναι σοφια μου κανω ψυχοθεραπεια.Quote:
Originally posted by Sofia
ferro ξερω πώς ειναι πολυ δυσκολο. δεν γινεται αυτοματα...αλλα σιγα σιγα:)Quote:
Originally posted by ferro
εχω προσπαθησει σοφια μου, αλλα μου ειναι δυσκολο εως ακατορθωτο....
με τους γιατρους που σε παρακολουθουν μιλας? κανεις καποιας μορφης ψυχοθεραπεια.
ωραια ferro, Ποσο καιρο? νιωθεις πώς εκει μπορεις να μιλησεις ελευθερα? να πεις οτι σε απασχολει?
3 συνεδριες εχουμε κανει αλλα μου εμπνεει απολυτη σιγουρια και εμπιστοσυνη ο γιατρος και του ανοιγω ολα τα εσωψυχα μου.
φερρο, αυτο ειναι ΠΑΡΑ πολυ σημαντικο, στο να δεις θετικα αποτελεσματα κ να αισθανθεις πιο αναλαφρα κ ομορφα:) θα το δεις κ μονη σου! Σου ευχομαι καλη δυναμη κ να συνεχισεις αυτην την προσπάθεια. Πιστεύω πώς αξιζει να το κανεις:)
researcher, στην δικη μου ψυχοθεραπεια, οταν μια φορα με ρωτησε η ψυχοθεραπευτρια μου πώς νιωθω το σωμα μου, σκεφτηκα \"τί ασχετο που ειναι αυτο τώρα?\"....ήμουν δυσπιστη στο πώς μπορει να επιβαρύνεται το σωμα απο την ψυχικη κατασταση. Στην πορεια, οταν αρχισα να παρατηρω καταλαβα κ την ουσια της ερωτησης.Quote:
Originally posted by researcher
απλα κουραστηκα
και ξερεις απο το βαρος το πολυ
και τα προσωπικα μου
αρχισαν να χαλανε και οι σχεσεις μου με αλλους ανθρωπους
ισως γιατι δεν εβρισκα χρονο και διαθεση να κανω ανεμελη παρεουλα και καφε για πολυ καιρο
τι φταινε κι οι αλλοι;
τωρα αποφασισα να ειμαι στηρικτικη οταν το ζητα
αλλα οσο μπορω να μην ασχολουμε και να φυγω μακρυα γενικως
για να στησω τη δικη μου ζωη
κατα πως εγω τη θελω
Οποτε καταλαβαινω πώς συνδεεις το ψυχικο βαρος σου με το σωματικο....
Επισης βρισκω πολυ ανθρωπινο το οτι κουράστηκες, οτι θελεις να παρεις τις αποστάσεις που χρειαζεσαι για να χτισεις οπως λες τη ζωη σου, οπως την θες. Στο ευχομαι, πραγματικα:) Καταλαβαινω πώς εχοντας αυτες τις αντικειμενικες δυσκολιες στο πατρικο σου, βαρυνες παραπανω...
Οσο για τις σχεσεις που χαλασαν μπορουν να ξαναφτιαξουν, πανω σε πιο αληθινα πλαισια, αν υπάρχει διαθεση κ απο τις δυο πλευρες. Κ κατανοηση, στο οτι κανεις δεν μπορει να ειναι πραγματικα ευχαριστος συνεχως....:) Κ φυσικα μπορουν να δημιουργηθουν κ νεες:)
σε ευχαριστω πολυ γλυκια μου:)Quote:
Originally posted by Sofia
φερρο, αυτο ειναι ΠΑΡΑ πολυ σημαντικο, στο να δεις θετικα αποτελεσματα κ να αισθανθεις πιο αναλαφρα κ ομορφα:) θα το δεις κ μονη σου! Σου ευχομαι καλη δυναμη κ να συνεχισεις αυτην την προσπάθεια. Πιστεύω πώς αξιζει να το κανεις:)