Αδυναμία γνωριμιών με γυναίκες

Γεια σας. Θα ήθελα να μοιραστώ την εμπειρία μου και να εκθέσω το εξής πρόβλημα. Είμαι άνδρας, πλησιάζω τα 40 και τα τελευταία χρόνια δεν μπορώ καθόλου να γνωρίσω γυναίκες παρά τις προσπάθειες μου. Αρχικά δοκίμασα ονλαιν dating αλλά δυστυχώς ανήκω στην κατηγορία "zero matches" προφανώς επειδή δεν έχω χερούκλες γορίλα. Στο τιντερ έφτασα στο σημείο να πληρώσω ακόμα και συνδρομή και είχα αποκλειστικά και μόνο ένα ματς. Εννοείται έσβησα το λογαριασμό μου. Σε άλλη σελίδα γνωστή τίποτα απολύτως. Σε άλλη -την πιο σοβαρή υποτίθεται- είχα του τύπου ένα match ανά μήνα το οποίο κατέληγε σύντομα σε ghosting ή δεχόμουνα μονολεκτικές απαντήσεις. Ίσως έφταιγε το ότι δεν έστελνα βρωμόλογα; Δεν ξέρω. Έπειτα από τέσσερα χρόνια (ευτυχώς όχι ανελλιπούς ενασχόλησης) το έσβησα κι αυτό. Φυσικά όλη αυτή η διαδικτυακή απόρριψη της τάξεως των χιλιάδων με είχε επηρεάσει άσχημα στην ψυχολογία μου. Δεν είναι εύκολο να δεχτείς ότι είδαν τη φωτογραφία σου χιλιάδες αλλά δεν ψήθηκαν να θέλουν να σε γνωρίσουν. Τελικά το ξεπέρασα. Κάποια στιγμή αποφάσισα να δοκιμάσω χορό. Έχω παρατηρήσει ότι πολλοί στο διαδίκτυο συστήνουν αυτήν την κίνηση υπονοώντας ότι όποιος μπει σε έναν τέτοιο χώρο θα τον περιμένει ένα χαρέμι αλλά αμφιβάλλω αν έχουν περάσει έστω και απ' έξω από σχολή χορού γιατί η δική μου εμπειρία ήταν τελείως διαφορετική. Καταρχάς διαπίστωσα με έκπληξη ότι η σχολή είχε περισσότερους άνδρες ή οριακά 50-50. Αν βάλεις και ότι όλοι αυτοί οι άνδρες ψάχνονταν αλλά δεν ψάχνονταν όλες οι γυναίκες καταλήγεις πάλι σε μια θλιβερή κατάσταση ανδρικού ανταγωνισμού και πληθώρας επιλογών για τις γυναίκες. Να σημειώσω ότι ποτέ δεν παρουσιάστηκα σαν πέφτουλας και ο χορός καθαυτός διαπίστωσα ότι μου άρεσε και ήμουνα και καλός σχετικά. Παρά αυτήν την ζοφερή κατάσταση κατάφερα και βγήκα δύο ραντεβού αλλά δεν προχώρησαν για κάποιους λόγους και μετά ήρθε η κλεισούρα της πανδημίας. Φέτος που ξεμυτήσαμε κάπως δοκίμασα να πάω και αλλού μήπως "έτυχε". Λίγες παραπάνω γυναίκες αλλά ηλικίες πενηντατόσο με εξηντατόσο οι περισσότερες. Καλά κάναν εννοείται. Αλλού πήγα και βρήκα γυναίκες μετρημένες στα δάκτυλα του ενός χεριού με τις περισσότερες να είναι δεσμευμένες. Δεν ξέρω τι μπορώ να κάνω για να ξεπεράσω αυτήν την κατάσταση και γιατί όλες οι προσπάθειες μου πέφτουν στο κενό. Νιώθω ότι μεγαλώνω κι ότι κινδυνεύω από πραγματική και σοβαρή μοναξιά. Νιώθω θυμωμένος που δεν μου δίνεται καν η δυνατότητα να γνωρίσω κάποια. Επίσης θυμωμένος που οι γυναίκες πλέον έχουν απεριόριστες δυνατότητες γνωριμιών μέσω ίντερνετ κι εμείς τίποτα. Θα ήθελα κάποιες απόψεις/εμπειρίες. Ευχαριστώ.

Πολεμοσ εγινε δεν ξερω αν το πηρεσ χαμπαρι

γεια,το σκπεπτικο σου πληρωνω μπαντου τιντερ η σχολες χορου για να βρω γυναικα για σχεση ειναι αντιοικονομικο και λανθασμενο.
τετοιοι χωροι ευνοουν περισσοτερο τις γυναικες για πολλους λογους αλλα και αυτες το μονο που περνουν ειναι σεξ και συνηθως αυτες που μπαινουν σε τετοια μονο αυτο θελουν αν δεν ειναι βιζιτες.

η λυση ειναι να κανεις γνωριμιες μεσω κοινωνικων συναναστροφων η να γνωριζεις γυναικες στον δρομο, στο γυμναστηριο,σε καποιο παρκο κτλ κτλ εκει, με την αμεση επαφη εχεις πολλες περισσοτερες πιθανοτητες για καποια επιτυχια. επισεις μην ασχολεισαι και πολυ με την καθε μια που γνωριζεις, δηλαδη μην το παιδευεις πολυ για να την πεισεις μιας και που σιγουρα δεν το εχεις και πολυ με τις κοινωνικες δεξιοτητες αλλα δεν υπαρχει και λογος να το κανεις, υπαρχουν πολλες παρομοιες εκει εξω.

τελος το σκεπτικο σου οτι οι γυναικες εχουν περισοτερες επιτυχιες στις σχεσεις με το αλλο φυλο ειναι εντελως λανθασμενο, εχουν επιτυχιες στις γνωριμιες με μονο σεξ, ξερεις ο καλος ο μυλος ολα τα αλεθει... ειδικα σημερα με την οικονομικη κριση ειναι πολυ δυσκολο να βρουνε καποιον για σοβαρη σχεση.

Θα έλεγα αν δεν έχεις πρόβλημα, να κοιτάξεις σε ξένες γυναίκες που ζουν στην ελλάδα. Αν έχεις λίγο θράσος και έχεις και χρόνο , μπορείς να αρχίσεις να βολτάρεις σε βιβλιοπωλεία, ρουχάδικα, εμπορικά και να παριστάνεις ότι ψάχνεις διάφορα να αγοράσεις και να ψάχνεις πραγματικά ευκαιρίες για κουβέντα. Παρουσιάσεις βιβλίων , εκθέσεις τέχνης, πολιτιστικές εκδηλώσεις , ειδικά αν είσαι στις 2 μεγάλες πόλεις, έχει πολλές κουλτουριάρες εκεί , εύκολα κάνεις γνωριμίες. Αν δεν μασάς καθόλου και θες κάτι με προοπτική γάμου, μπορείς να πας και σε γραφείο συνοικεσίων . Όσοι πάνε εκεί , πληρώνουν , οπότε πιο δύσκολο να πάνε γυναίκες που χασομερούν ή είναι τελείως ναυάγια. Ξέρω μερικούς που παντρεύτηκαν έτσι και δεν τους πήγε καθόλου άσχημα.

Μέσω ίντερνετ, μην πιστεύεις ότι γυναίκες κάνουν γνωριμίες. Εκτός κι αν μιλάς για τα άνεργα αστέρια του ίστανγκραμ , μη έχοντα καμία περιουσία και εισόδημα , που ξοδεύουν 50 χιλιάρικα το μήνα μόνο σε ρούχα και καλλυντικά , είναι κάθε μέρα έξω σε πανάκριβα εστιατόρια και κάνουν 40-50 ταξίδια στο εξωτερικό το χρόνο , 5ψήφιας αξίας, με τα μισά και παραπάνω στο ... ντουμπάϊ ... Αυτές, είναι μία ειδική κατηγορία.

Quote:

---

Originally Posted by Partalio

Γεια σας. Θα ήθελα να μοιραστώ την εμπειρία μου και να εκθέσω το εξής πρόβλημα. Είμαι άνδρας, πλησιάζω τα 40 και τα τελευταία χρόνια δεν μπορώ καθόλου να γνωρίσω γυναίκες παρά τις προσπάθειες μου. Αρχικά δοκίμασα ονλαιν dating αλλά δυστυχώς ανήκω στην κατηγορία "zero matches" προφανώς επειδή δεν έχω χερούκλες γορίλα. Στο τιντερ έφτασα στο σημείο να πληρώσω ακόμα και συνδρομή και είχα αποκλειστικά και μόνο ένα ματς. Εννοείται έσβησα το λογαριασμό μου. Σε άλλη σελίδα γνωστή τίποτα απολύτως. Σε άλλη -την πιο σοβαρή υποτίθεται- είχα του τύπου ένα match ανά μήνα το οποίο κατέληγε σύντομα σε ghosting ή δεχόμουνα μονολεκτικές απαντήσεις. Ίσως έφταιγε το ότι δεν έστελνα βρωμόλογα; Δεν ξέρω. Έπειτα από τέσσερα χρόνια (ευτυχώς όχι ανελλιπούς ενασχόλησης) το έσβησα κι αυτό. Φυσικά όλη αυτή η διαδικτυακή απόρριψη της τάξεως των χιλιάδων με είχε επηρεάσει άσχημα στην ψυχολογία μου. Δεν είναι εύκολο να δεχτείς ότι είδαν τη φωτογραφία σου χιλιάδες αλλά δεν ψήθηκαν να θέλουν να σε γνωρίσουν. Τελικά το ξεπέρασα. Κάποια στιγμή αποφάσισα να δοκιμάσω χορό. Έχω παρατηρήσει ότι πολλοί στο διαδίκτυο συστήνουν αυτήν την κίνηση υπονοώντας ότι όποιος μπει σε έναν τέτοιο χώρο θα τον περιμένει ένα χαρέμι αλλά αμφιβάλλω αν έχουν περάσει έστω και απ' έξω από σχολή χορού γιατί η δική μου εμπειρία ήταν τελείως διαφορετική. Καταρχάς διαπίστωσα με έκπληξη ότι η σχολή είχε περισσότερους άνδρες ή οριακά 50-50. Αν βάλεις και ότι όλοι αυτοί οι άνδρες ψάχνονταν αλλά δεν ψάχνονταν όλες οι γυναίκες καταλήγεις πάλι σε μια θλιβερή κατάσταση ανδρικού ανταγωνισμού και πληθώρας επιλογών για τις γυναίκες. Να σημειώσω ότι ποτέ δεν παρουσιάστηκα σαν πέφτουλας και ο χορός καθαυτός διαπίστωσα ότι μου άρεσε και ήμουνα και καλός σχετικά. Παρά αυτήν την ζοφερή κατάσταση κατάφερα και βγήκα δύο ραντεβού αλλά δεν προχώρησαν για κάποιους λόγους και μετά ήρθε η κλεισούρα της πανδημίας. Φέτος που ξεμυτήσαμε κάπως δοκίμασα να πάω και αλλού μήπως "έτυχε". Λίγες παραπάνω γυναίκες αλλά ηλικίες πενηντατόσο με εξηντατόσο οι περισσότερες. Καλά κάναν εννοείται. Αλλού πήγα και βρήκα γυναίκες μετρημένες στα δάκτυλα του ενός χεριού με τις περισσότερες να είναι δεσμευμένες. Δεν ξέρω τι μπορώ να κάνω για να ξεπεράσω αυτήν την κατάσταση και γιατί όλες οι προσπάθειες μου πέφτουν στο κενό. Νιώθω ότι μεγαλώνω κι ότι κινδυνεύω από πραγματική και σοβαρή μοναξιά. Νιώθω θυμωμένος που δεν μου δίνεται καν η δυνατότητα να γνωρίσω κάποια. Επίσης θυμωμένος που οι γυναίκες πλέον έχουν απεριόριστες δυνατότητες γνωριμιών μέσω ίντερνετ κι εμείς τίποτα. Θα ήθελα κάποιες απόψεις/εμπειρίες. Ευχαριστώ.

---

εισαι τωρα στα 40.
ποια ηταν η κατασταση μεχρι τωρα;
εισαι διαζευγμενος; με παιδι; χωρις;
εισαι ελευθερος; κι απο ποτε;
πιο πριν τι ειδους σχεσεις ειχες; μακροχρονιες; περιστασιακες; καθολου;;;
ειχες ολοκληρωμενες σχεσεις με γυναικες;
μερικα απο αυτα που ρωταω, δειχνουν αυτονοητα, αλλα δεν ειναι...

τα καλα νεα ειναι, οτι το ψαχνεις, εχεις κανει ροσπαθειες ΠΟΛΛΕΣ και εισαι διατεθιμενος να κανεις κι αλλες.

ομως...
απο οσα εγραψες, μετα απο 4+ χρονια προσπαθειων να κανεις μερικες γνωριμιες της προκοπης, κατεληξες οτι ισως εφταιγε οτι
1) δεν εχεις χερουκλες γοριλα
2) δεν στελνεις βρωμολογα
3) δεν εισαι πεφτουλας.
μας λες δηλαδη μηπως ειναια ρνητικα 3 σημεια που ετσι κι αλλιως τις απωθουν τις γυναικες!!!
το λες ειλικρινα, η μας κρυβεις τους αληθινους λογους που πιστευεις οτι αποτυγχανεις;;;
πχ. λεγοντας το 1) , υποτιμητικα κιολας, μηπως στην πραγματικοτητα εννοεις οτι δενε χεις καλη εμφανιση, διοτι αν δεν εχεις, ειναι μεγαλο μειον για γνωριμιες με μια φωτο.
μπορεις ομως να κανεις μια χαρα κανονικες γνωριμιες, οπου δεν θα βλεπουν μονο την φατσα σου, αλλα θα δουν και αλλα πιθανα χαρισματα σου, οπως αν εισαι γοητευτικος ομιλητης, πνευματωδης και πολλα αλλα, πραγματα που θα αντιπαλεψουν μια πιθανη μετρια/κακη εμφανιση.

επισης, μου κανει εντυπωση τοση δραστηριοτητα στο ιντερνετ, ενω δεν λες τπτ για το κοινωνικο σου περιβαλλον...
αυτο το συνηθιζουν οι παντρεμενοι.
εαν εισαι ελευθερος, γιατι δεν δραστηριοποιεισαι στο περιβαλλον σου; στην δουλεια, στις εξοδους σου, σε παρεες φιλων σου, σε διακοπες, κλπ και μιλας συνεχως για ιντερνετ;;

ασχολεισαι με κατι; δουλευεις;
εαν ναι, δεν εχετε γυναικες εκει;

υ.γ. ποιοι ηταν οι "καποιοι λογοι" που δεν προχωρησαν οι 2 γνωριμιες που εκανες;

@ nikos2, Al_Bundy
Ουσιαστικά μου λέτε να προσπαθήσω καμάκι σε άγνωστες. Πράγματι προς τα εκεί οδεύω, δε μπορώ να σκεφτώ άλλη λύση. Το πρόβλημα είναι ότι πρέπει να γίνεις τελείως χοντρόπετσος. Όταν κάνουν ότι δε σε βλέπουν/ακούνε, απαντάνε μονολεκτικά, γυρίζουν την πλάτη επιδεικτικά, βγάζουν κινητό πρέπει να μάθεις να υφίστασαι όλους αυτούς τους εξευτελισμούς χωρίς να σε παίρνει από κάτω. Μπορεί να πάω και σε γραφείο συνοικεσιών, δεν το είχα σκεφτεί κι εννοείται πως δεν ντρέπομαι.

@remedy
Δεν έχω υπάρξει ποτέ παντρεμένος. Έχω κάνει σχέση μακρυχρόνια, βραχυχρόνια και κάποιες ξεπέτες σαν φοιτητής. Έχω φίλους σε πολύ κλειστό κύκλο. Δεν έχω παρέες, γνωστούς, δεν πάω σε γάμους..Είμαι ελεύθερος επαγγελματίας και θα ήταν άκρως αντιδεοντολογικό να την πέσω σε πελάτισσες μου. Αν είχα πλούσια κοινωνική ζωή και δημόσιες σχέσεις μπορεί να ήταν αλλιώς τα πράγματα. Το θέμα είναι τώρα τι κάνουμε.

ναι, αμα δεν εχεις κοινωνικες σχεσεις ετσι θα κανεις.
τωρα σχετικα με τον τροπο που σε αντιμετωπιζουν συμβαινει σε μερικες που νομιζουν οτι εχουν το μο@νι τους στο μετωπο αλλα αρκετες το κανουν και διοτι φοβουνται. εσυ δεν θα ασχολησε με καμμια απο τις δυο κατηγοριες αλλα με αυτες που ειναι ανταποδοτικες, δειχνουν ενδιαφερον επικοινωνουν μαζι σου χωρις μισολογα υπονοουμενα αυτες που καταλαβαινεις οτι για καποιο λογο ασχολουνται μαζι σου

Quote:

---

Originally Posted by Partalio

@ nikos2, Al_Bundy
Ουσιαστικά μου λέτε να προσπαθήσω καμάκι σε άγνωστες. Πράγματι προς τα εκεί οδεύω, δε μπορώ να σκεφτώ άλλη λύση. Το πρόβλημα είναι ότι πρέπει να γίνεις τελείως χοντρόπετσος. Όταν κάνουν ότι δε σε βλέπουν/ακούνε, απαντάνε μονολεκτικά, γυρίζουν την πλάτη επιδεικτικά, βγάζουν κινητό πρέπει να μάθεις να υφίστασαι όλους αυτούς τους εξευτελισμούς χωρίς να σε παίρνει από κάτω.

---

Κοίτα, έτσι είναι . Αν σε παρηγορεί , όχι μόνο για σένα, για την πλειοψηφία όσων είναι στην ηλικία σου και δεν είναι παντρεμένοι . Σχεδόν για όλους. Έτοιμες γνωριμίες στο πιάτο , έχουμε όλοι , άντε μέχρι τα 30 βαριά. Αλλά βέβαια έτοιμες γνωριμίες με γυναίκες εμφάνισης μέτριας και βγάλε και στα υπόλοιπα κλάψτα. Και στα 23 , αν σου κάνει προξενιό κάποια συμφοιτήτρια, δεν περιμένεις να είναι κανένα τεφαρίκι . Αλλά τέλος πάντων αυτό πέρασε . Χωρίς να έχασες την ευκαιρία του αιώνα. Να είσαι σίγουρος.

Την όποια απόρριψη , μην την βλέπεις σαν εξευτελισμό. Δεν είναι . Απλά είσαι σε διαφορετική θέση από τις γυναίκες.Μέχρι μια ηλικία, οι περισσότερες γυναίκες , έχουν το προνόμιο να απορρίπτουν άνδρες. Αυτό κόβεται μαχαίρι από μια ηλικία και μετά. Όχι την ίδια για όλες, αλλά για όλες κόβεται . Μετά δεν έχουν κανέναν , ποτέ ξανά. Μετά η μοίρα, ευνοεί τους άνδρες. Ποτέ δεν κόβεται μαχαίρι για αυτούς. Έτσι έρχεται η ... δικαιοσύνη και η ισότητα. Μοίρα.

Σε φάση που πλησιάζεις άγνωστες, πας απλά για γνωριμία. ΜΗν έχεις άγχος. Βλέπε το σαν να πλησιάζεις έναν οποιοδήποτε άγνωστο άνδρα. Η αλήθεια είναι ότι οι περισσότερες γυναίκες στην ελλάδα , δεν είναι δεκτικές σε αυτό . Δεν είναι καν σε θέση να απαντήσουν , αν τους μιλήσεις για κάτι απλό , όντας άγνωστος. Είναι αυτές, που κάθε ξένο , τον αντιμετωπίζουν σαν κίνδυνο και περιμένουν να τους κάνουν προξενιό κάποιοι γνωστοί . Ευτυχώς, για όλους, αυτό το δείχνουν άμεσα. Μετά από μερικές κουβέντες, φέυγεις και τις διαγράφεις για πάντα. Για τα μπάζα είναι, δεν ασχολείσαι . Με τη μικρή μειοψηφία που είναι σε θέση να επικοινωνήσει λεκτικά με άγνωστους άνδρες, κοιτάς απλά να γνωριστείτε. Μήπως βρεθείτε κάπου , χωρίς να εχει κανένα χαρακτήρα ραντεβού και ρομάντσου , για καλύτερη γνωριμία. Όποια είναι δεκτική σε κάτι τέτοιο , πιθανόν να ενδιαφέρεται και ερωτικά. Μόλις κάπου φρενάρει , δεν περπατάει , απλά εξαφανίζεσαι και κόβεις κάθε επικοινωνία. Αν δεν διατηρούν απλή επικοινωνία, δεν σου κάνουν .
Είναι θέμα αριθμών και πιθανοτήτων . Αν το κάνεις πολλές φορές, κάποιες προχωράει . Για όλους είναι έτσι .

Προσωπικα εγω θαυμαζω και χαιρομαι πραγματικα τον ανδρα που οταν δει μια γυναικα εξω που του αρεσει δε θα κολλησει και θα την πλησιασει ,θα την φλερταρει γιατι εχετε μαθει ολοι πια να κανετε πεσιμο απο το φβ και τα σοσιαλ και εχει ευνουχιστει η ανθρωπινη επικοινωνια.Το παλαι ποτε προσωπο με προσωπο γνωριμια.Εγω ειμαι απο τις γυναικες που το ζηταω αυτο ,το χαιρομαι και το σεβομαι.Αν δε πεσεις σε φρουτο δε νομιζω οτι υπαρχει γυναικα που να μην κολλακευτει η εστω να το σκεφτει 1 λεπτο με χαμογελο.Και τι εγινε αν σ απορριψει?Μιση ντροπη δικη σου μεγαλυτερη δικη της.Εσυ τολμησες.Δε κρυφτηκες πισω απο χαι φωτο σα παιδακι.Επραξες σαν αντρας.Λειπουν αυτα πολυ.Εγω οταν μου τα κανουν χαιρομαι τοσο ανεξαρτητα αν με ελκυει ο αλλος η οχι.Δε παυει να ειναι μια ωραια πραγματικα αρσενικη κινηση.
Αν σας αρεσει μια γυναικα πλησιαστε την γιατι ποτε δε θα μαθετε αν ειναι αυτη που ψαχνετε.Εγω πχ πολλες φορες στο δρομο ειδα αντρες που με κοιταζαν εντονα και λυπηθηκα που ποτε δε με πλησιασαν σαν να μη τους αρεσα αρκετα,σαν να μη αξιζα τη διαδικασια.Ετσι νιωθουν πολλες.Και η φραση ειναι μια.''γιατι δε μου μιλησε?δε του αρεσα μαλλον ηταν ιδεα μου.''Προτιμαται δηλαδη να λετε πως τη γνωρισα μεσω φβ,κολλητου κλπ?Δεν ειναι πιο ωραιο, πιο ομορφο οταν βρεθει μια συγκυρια?Δε σου μενει στο μυαλο?

Quote:

---

Originally Posted by TheShadow

Αν δε πεσεις σε φρουτο

---

Στις γεννημένες μετά το 1975 (τουλάχιστον) , τα φρούτα είναι η πλειοψηφία. Παλιότερα , ήταν πιο εντάξει οι γυναίκες από όσα έχω ακούσει από λίγο μεγαλύτερους. Όσοι ήταν νέοι την εποχή των ντίσκο , έπαιζε φουλ καμάκι , χορεύοντας , άγνωστοι με άγνωστες. Χωρίς να χρειάζεται οι άνδρες να έχουν πόρσε , να κερνάνε αστακούς και μοέτ και οι γυναίκες να φοράνε .... κοκκινόσολες γόβες των 600€ . Από τη δεκαετία του 90 , βοήθησαν τα κλεψιμέϊκα και κάποια ... περιοδικά ... και καταντήσαμε εδώ που σερνόμαστε σήμερα ....

Quote:

---

Originally Posted by TheShadow

Προσωπικα εγω θαυμαζω και χαιρομαι πραγματικα τον ανδρα που οταν δει μια γυναικα εξω που του αρεσει δε θα κολλησει και θα την πλησιασει ,θα την φλερταρει γιατι εχετε μαθει ολοι πια να κανετε πεσιμο απο το φβ και τα σοσιαλ και εχει ευνουχιστει η ανθρωπινη επικοινωνια.Το παλαι ποτε προσωπο με προσωπο γνωριμια.Εγω ειμαι απο τις γυναικες που το ζηταω αυτο ,το χαιρομαι και το σεβομαι.Αν δε πεσεις σε φρουτο δε νομιζω οτι υπαρχει γυναικα που να μην κολλακευτει η εστω να το σκεφτει 1 λεπτο με χαμογελο.Και τι εγινε αν σ απορριψει?Μιση ντροπη δικη σου μεγαλυτερη δικη της.Εσυ τολμησες.Δε κρυφτηκες πισω απο χαι φωτο σα παιδακι.Επραξες σαν αντρας.Λειπουν αυτα πολυ.Εγω οταν μου τα κανουν χαιρομαι τοσο ανεξαρτητα αν με ελκυει ο αλλος η οχι.Δε παυει να ειναι μια ωραια πραγματικα αρσενικη κινηση.
Αν σας αρεσει μια γυναικα πλησιαστε την γιατι ποτε δε θα μαθετε αν ειναι αυτη που ψαχνετε.Εγω πχ πολλες φορες στο δρομο ειδα αντρες που με κοιταζαν εντονα και λυπηθηκα που ποτε δε με πλησιασαν σαν να μη τους αρεσα αρκετα,σαν να μη αξιζα τη διαδικασια.Ετσι νιωθουν πολλες.Και η φραση ειναι μια.''γιατι δε μου μιλησε?δε του αρεσα μαλλον ηταν ιδεα μου.''Προτιμαται δηλαδη να λετε πως τη γνωρισα μεσω φβ,κολλητου κλπ?Δεν ειναι πιο ωραιο, πιο ομορφο οταν βρεθει μια συγκυρια?Δε σου μενει στο μυαλο?

---

Δεν ξέρω πώς νιώθουν και αν λυπούνται, ξέρω όμως πως αν μια γυναίκα θέλει να σε γνωρίσει θα σου ανταποδώσει το βλέμμα, αυτό όμως που πραγματικά λυπάμαι είναι ότι οι περισσότερες δεν το κάνουν αυτό, δεν ανταποδίδουν, αν ανταπέδιδαν θα δοκίμαζαν την τύχη τους και θα υπηρχε το καμακι. Ποιος ο λόγος να μπεις στη διαδικασία αφού στράφι θα πάει το ξέρεις πριν καν την πλησιάσεις. Τουλαχιστον εγω που ειμαι 40+ και εχω ζησει την χρυση εποχή του clubbing που μονο ετσι εβγαζες αυτό έχω μαθει στη ζωή μου

Quote:

---

Originally Posted by mindcrime

Τουλαχιστον εγω που ειμαι 40+ και εχω ζησει την χρυση εποχή του clubbing που μονο ετσι εβγαζες

---

Καμάκι στα ελληνικά club της δεκαετίας του 1990 ; Δεν λέμε για disco των 80s (εκεί είχε καμάκι) , αλλά για club των 90s ;
Όσα προϋπήρχαν ως ντίσκο στα 80s, έκλεισαν τις πίστες, τις γέμισαν τραπέζια και άρχισαν να σερβίρουν φαγητό για να κλέψουν πελάτες 50+ από τα μπουζούκια.
Για να μπεις , έπρεπε η παρέα να είναι 50:50 , άντρες με γυναίκες . Και να ήταν 50/50 πάλι μπορεί να μην μπαίνατε χωρίς κράτηση !
Αν κάποιος έκανε καμάκι εκεί , μπορούσε να έχει πολλαπλάσιες επιτυχίες οπουδήποτε αλλού. Ήταν το πιο δυσμενές περιβάλλον για καμάκι .
Καμάκι έκαναν εκεί μόνο οι εργαζόμενοι , οι ιδιοκτήτες και τα κολλητάρια τους.ΚΑΝΕΝΑΣ ΠΕΛΑΤΗΣ.
Αν έσπαγε ο διάολος το ποδάρι του και είχε επιτυχία πελάτης, μπορεί να δεχόταν επίθεση , απόπειρα κατά της ζωής του, να τον σπάγαν στο ξύλο ή να τον πέταγαν έξω σηκωτό .
Άσε που δεν υπήρχαν και διαθέσιμες γυναίκες για καμάκι ! Όσες πήγαιναν και ήταν χωρίς συνοδό , ήταν γνωστές του προσωπικού , που πήγαιναν για να τις κεράσει τσαμπέ το προσωπικό και να φασωθούν με το προσωπικό , που ήταν περιζήτητοι , γιατί έτσι πρόσταζε το τότε lifestyle. Κορόιδα άνδρες πελάτες, πλήρωναν περιουσίες, για να κερνάνε οι άλλοι τσάμπα τις γκόμενες και να τις παίρνουν στο πιάτο .

Ένα από τα καλά της οικονομικής κρίσης, ήταν ότι έκλεισαν όλα αυτά . Δεν λείπουν σε κανέναν . Οι νεότερες γενιές δεν τα μαθαίνουν , οπότε μακάρι να μην κάνουν ποτέ come back . Στο σκουπιδοτενεκέ της ιστορίας (της παρακμής).

Quote:

---

Originally Posted by mindcrime

Δεν ξέρω πώς νιώθουν και αν λυπούνται, ξέρω όμως πως αν μια γυναίκα θέλει να σε γνωρίσει θα σου ανταποδώσει το βλέμμα, αυτό όμως που πραγματικά λυπάμαι είναι ότι οι περισσότερες δεν το κάνουν αυτό, δεν ανταποδίδουν, αν ανταπέδιδαν θα δοκίμαζαν την τύχη τους και θα υπηρχε το καμακι. Ποιος ο λόγος να μπεις στη διαδικασία αφού στράφι θα πάει το ξέρεις πριν καν την πλησιάσεις. Τουλαχιστον εγω που ειμαι 40+ και εχω ζησει την χρυση εποχή του clubbing που μονο ετσι εβγαζες αυτό έχω μαθει στη ζωή μου

---

Πως ν ανταποδωσεις αν δεν δωσεις?Αν κανεις ενα απλο κοιταγμα ,η κοπελα δε θα καταλαβει οτι σε κεντρισε ,χρειαζεται κατι παραπανω για να παρει θαρρος και αυτη γιατι δεν ειναι λιγες οι φορες που εγινε παρεξηγηση.Εσεις ειστε οι κυνηγοι.Οχι οπως εχουμε φτασει πια και κανουν οι γυναικες την πρωτη κινηση ελεος..Αν δε το δειξεις ξεκαθαρα τιποτα δεν εννοειται.

Quote:

---

Originally Posted by Partalio

@remedy
Δεν έχω υπάρξει ποτέ παντρεμένος. Έχω κάνει σχέση μακρυχρόνια, βραχυχρόνια και κάποιες ξεπέτες σαν φοιτητής. Έχω φίλους σε πολύ κλειστό κύκλο. Δεν έχω παρέες, γνωστούς, δεν πάω σε γάμους..Είμαι ελεύθερος επαγγελματίας και θα ήταν άκρως αντιδεοντολογικό να την πέσω σε πελάτισσες μου. Αν είχα πλούσια κοινωνική ζωή και δημόσιες σχέσεις μπορεί να ήταν αλλιώς τα πράγματα. Το θέμα είναι τώρα τι κάνουμε.

---

ο πολυ κλειστος κυκλος, δεν παει εκδρομες, διακοπες;
φιλες δεν εχει να φερει στην παρεα;
δεν χρειαζεται να την πεσεις σε πελατισα, παρολο που δεν το θεωρω κακο αν γινει ΜΕΤΑ την δουλεια. ενας ελευθερος επαγγελματιας, εχει μεγαλο κυκλο κινησης. συναδέλφους, υπηρεσιες, προμηθευτες, κυλικεια κλπ κλπ. ΠΑΝΤΟΥ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΓΥΝΑΙΚΕΣ στην καθημερινη δραστηριοτητα σου.
δεν ειπα να γινεις λιγουρι ή πεφτουλας, αλλα να εχεις κεραιες ανοιχτες. οι διαθεσιμες γυναικες που τους αρεσεις, θα ανταποδωσουν τα βλεμματα σου, πριν ακομα κανεις καποια κινηση. ξερεις πως ειναι αυτα. δεν χρειαζεται να εκτεθεις. φαινεται το ενδιαφερον..

Quote:

---

Originally Posted by Partalio

Γεια σας. Θα ήθελα να μοιραστώ την εμπειρία μου και να εκθέσω το εξής πρόβλημα. Είμαι άνδρας, πλησιάζω τα 40 και τα τελευταία χρόνια δεν μπορώ καθόλου να γνωρίσω γυναίκες παρά τις προσπάθειες μου. Αρχικά δοκίμασα ονλαιν dating αλλά δυστυχώς ανήκω στην κατηγορία "zero matches" προφανώς επειδή δεν έχω χερούκλες γορίλα. Στο τιντερ έφτασα στο σημείο να πληρώσω ακόμα και συνδρομή και είχα αποκλειστικά και μόνο ένα ματς. Εννοείται έσβησα το λογαριασμό μου. Σε άλλη σελίδα γνωστή τίποτα απολύτως. Σε άλλη -την πιο σοβαρή υποτίθεται- είχα του τύπου ένα match ανά μήνα το οποίο κατέληγε σύντομα σε ghosting ή δεχόμουνα μονολεκτικές απαντήσεις. Ίσως έφταιγε το ότι δεν έστελνα βρωμόλογα; Δεν ξέρω. Έπειτα από τέσσερα χρόνια (ευτυχώς όχι ανελλιπούς ενασχόλησης) το έσβησα κι αυτό. Φυσικά όλη αυτή η διαδικτυακή απόρριψη της τάξεως των χιλιάδων με είχε επηρεάσει άσχημα στην ψυχολογία μου. Δεν είναι εύκολο να δεχτείς ότι είδαν τη φωτογραφία σου χιλιάδες αλλά δεν ψήθηκαν να θέλουν να σε γνωρίσουν. Τελικά το ξεπέρασα. Κάποια στιγμή αποφάσισα να δοκιμάσω χορό. Έχω παρατηρήσει ότι πολλοί στο διαδίκτυο συστήνουν αυτήν την κίνηση υπονοώντας ότι όποιος μπει σε έναν τέτοιο χώρο θα τον περιμένει ένα χαρέμι αλλά αμφιβάλλω αν έχουν περάσει έστω και απ' έξω από σχολή χορού γιατί η δική μου εμπειρία ήταν τελείως διαφορετική. Καταρχάς διαπίστωσα με έκπληξη ότι η σχολή είχε περισσότερους άνδρες ή οριακά 50-50. Αν βάλεις και ότι όλοι αυτοί οι άνδρες ψάχνονταν αλλά δεν ψάχνονταν όλες οι γυναίκες καταλήγεις πάλι σε μια θλιβερή κατάσταση ανδρικού ανταγωνισμού και πληθώρας επιλογών για τις γυναίκες. Να σημειώσω ότι ποτέ δεν παρουσιάστηκα σαν πέφτουλας και ο χορός καθαυτός διαπίστωσα ότι μου άρεσε και ήμουνα και καλός σχετικά. Παρά αυτήν την ζοφερή κατάσταση κατάφερα και βγήκα δύο ραντεβού αλλά δεν προχώρησαν για κάποιους λόγους και μετά ήρθε η κλεισούρα της πανδημίας. Φέτος που ξεμυτήσαμε κάπως δοκίμασα να πάω και αλλού μήπως "έτυχε". Λίγες παραπάνω γυναίκες αλλά ηλικίες πενηντατόσο με εξηντατόσο οι περισσότερες. Καλά κάναν εννοείται. Αλλού πήγα και βρήκα γυναίκες μετρημένες στα δάκτυλα του ενός χεριού με τις περισσότερες να είναι δεσμευμένες. Δεν ξέρω τι μπορώ να κάνω για να ξεπεράσω αυτήν την κατάσταση και γιατί όλες οι προσπάθειες μου πέφτουν στο κενό. Νιώθω ότι μεγαλώνω κι ότι κινδυνεύω από πραγματική και σοβαρή μοναξιά. Νιώθω θυμωμένος που δεν μου δίνεται καν η δυνατότητα να γνωρίσω κάποια. Επίσης θυμωμένος που οι γυναίκες πλέον έχουν απεριόριστες δυνατότητες γνωριμιών μέσω ίντερνετ κι εμείς τίποτα. Θα ήθελα κάποιες απόψεις/εμπειρίες. Ευχαριστώ.

---

Γεια σου Partalio, την έχεις διαβάσει την ιστορία μου, στην γράφω λίγο αναλυτικότερα μήπως σε βοηθησει λίγο η σκέψη ότι κάποιος έιναι στην ίδια ή και χειρότερη θέση απο σένα. Έχω νιώσει και εγω αμέτρητες φορές την απόρριψη από το άλλο φύλο τόσο σε διάφορες διαδικτυακές εφαρμογές όσο και από κοντά. Έχω κάνει ότι μπορούσα για να βελτιώσω όσο γίνεται την εμφάνιση (γυμναστήριο, ντύσιμο κλπ), τις κοινωνικές δεξιότητες και την αυτοπεποίηθηση (βιβλία, συνεδρίες κλπ), εχω δοκιμάσει και εγώ χόμπυ όπως ο χορός αλλά και διάφορα σπορ, αλλά και πιο κολτουριάκες ασχολίες όπως θέατρο, πιάνο, συμμετοχή σε συλλόγους και εκδηλώσεις. Οι γυναίκες που συναντήσουν ήταν πάντα είτε δεσμευμένες, είτε λόγω (μέγαλης) ηλικίας ή (πολύ) ασχημης εμφάνισης δεν θα με είλκυαν καθόλου και όσες προσέγγιζα θα αδιαφορούσαν ή θα με απέρριπταν άλλοτε ευγενικά άλλοτε επιδεικτικά ή και αγενώς. Από ένα σημείο και μετά κάθε νέα απόρριψη ήταν ψυχικά οδυνηρή και μου έριχνε την αυτοπεποίθηση ένα σκαλοπάτι πιο κάτω, με γέμιζε θυμό και αρνητικά συναισθήματα για όσες με απέρριπταν αλλά και όσους/οσες είχαν μια σχέση. Αυτό που επέλεξα εγώ είναι να εγκαταλείψω την προσπάθεια να βρω σύντροφο, η μοναξιά παραμενει βέβαια αλλά έχουν τουλάχιστον σχεδόν εξαφανιστεί δυσάρεστα συναισθήματα οπως ο θυμός ή το μισος. Όπως έχεις διαβασει σκέφτομαι να δοκιμάσω σαν ένα υποκατάστατο τον αγοραίο έρωτα κάτι που έχεις ήδη κάνει όπως μου έχεις γράψει. Πιο καλή λύση θεωρω ότι είναι αυτό που βλέπω ότι να κανουν ορισμένοι σχετικα ευκατάστατοι μεσηλικες εδω που είμαι, βρίσκουν μια μικρότερη τους συνήθως μέτριας εμφάνισης κοπέλα από κάποια φτωχή χώρα που χρειάζεται μια οικονομική σιγουρια και ένα στήριγμα σε μια ξένη χώρα. Είναι μια σχέση αμοιβαίου συμέφροντος σε τελική ανάλυση αλλά είναι το καλύτερο και ρεαλιστικότερο που θα μπορούσα να φανταστώ για μένα και ίσως και για σένα.

Άλλο ένα post που triggare τα άδυτα του μισογυνισμού εδώ μέσα.

Πιθανότατα σύμφωνα με κάποιους προλαλήσαντες οι γυναίκες πρέπει να ανοίγουν τα πόδια με το που τους λέει κάποιος άσχετος στο δρόμο γεια αλλιώς είναι σνομπ, έχουν το μ@@νι στο μέτωπο, είναι αγενείς, έχουν επιλογές κι εσείς όχι, είναι βίζιτες κλπ.

Η δε προτροπή για επικοινωνία/σχέση με κάποια ''φτωχή, αλλοδαπή, μέτριας/κακής εμφάνισης'' ασχολίαστη, λες κι αυτές δεν είναι γυναίκες/άνθρωποι και μπορούμε να τις εκμεταλλευτούμε.
Οτι να ναι.

Θεματοθέτη κατανοώ μέχρι ένα σημείο το πρόβλημά σου αλλά σίγουρα δεν συμφωνώ στα σημεία μαζί σου.
Σίγουρα η εμφάνιση παίζει ρόλο στις ερωτικές σχέσεις αλλά πραγματικά όχι τον μοναδικό. Έχω δει άντρες και γυναίκες ίσως μέτριας εμφάνισης που έχουν πολλές περισσότερες επιτυχίες σε αυτό το κομμάτι από άλλους με καλύτερη εμφάνιση κι αυτό έχει πολλές εξηγήσεις. Είναι καλύτεροι στο κομμάτι επικοινωνία/φλερτ κι αυτό τους κάνει γοητευτικούς, είναι πιο έξυπνοι, κάτι που πραγματικά είναι άκρως γοητευτικό κι ελκυστικό και συχνά πυκνά είναι και καλύτεροι σεξουαλικά γιατί έχουν απομακρυνθεί από την ασφάλεια της εικόνας τους και δίνουν βάση στη σεξουαλική ποιότητα κι αυτό βγαίνει προς τα έξω.
Οπότε ναι φρόντιζε την εμφάνισή σου αλλά φρόντισε περισσότερο τα επικοινωνιακά skills σου. Αν σε αυτό το κομμάτι χωλαίνεις ναι δεν γίνεται δουλίτσα. Μην πλησιάζεις την κάθε άγνωστη γυναίκα λες και σου οφείλει κάτι, να είσαι διακριτικός, να μην φαίνεται η απόγνωσή σου και να κάνεις practice τις ατάκες και την συμπεριφορά σου, αλλιώς θα δέχεσαι γυρισμένα κεφάλια και απόρριψη χωρίς να είναι λάθος των γυναικών αυτό.

Τα υπόλοιπα που άκουσα περί αντρών κυνηγών κλπ επίσης ασχολίαστα, trust me gyus αν σε μια γυναίκα αρέσετε δεν θα διστάσει να το δείξει, ή θα κάνει κίνηση από μόνη της ή θα σας έχει ανάψει ένα καταπράσινο φανάρι μέσα στα μούτρα κάθε φορά που βρίσκεστε, όλα τα υπόλοιπα είναι να χαμε να λέγαμε!

Το θέμα πληρωμένο σεξ δεν θα το σχολιάσω καν, αν θέλετε να γεμίσετε αντρική αυτοπεποίθηση με αυτόν τον τρόπο be my guest αλλά μάλλον μετά θα φταίει η ***** που σας πήρε τα λεφτά και δεν ασχολήθηκε μαζί σας αρκετά ή δεν σας πήρε αγκαλίτσα να κοιμηθείτε, γυναίκα είναι κι αυτή άλλωστε οπότε αυτή θα φταίει.
Βάλτε μυαλό γιατί αλλιώς το μόνο που θα κάνετε θα είναι να κατηγορείτε από μακριά τις γυναίκες και τίποτα άλλο!

Quote:

---

Originally Posted by Partalio

Γεια σας. Θα ήθελα να μοιραστώ την εμπειρία μου και να εκθέσω το εξής πρόβλημα. Είμαι άνδρας, πλησιάζω τα 40 και τα τελευταία χρόνια δεν μπορώ καθόλου να γνωρίσω γυναίκες παρά τις προσπάθειες μου. Αρχικά δοκίμασα ονλαιν dating αλλά δυστυχώς ανήκω στην κατηγορία "zero matches" προφανώς επειδή δεν έχω χερούκλες γορίλα. Στο τιντερ έφτασα στο σημείο να πληρώσω ακόμα και συνδρομή και είχα αποκλειστικά και μόνο ένα ματς. Εννοείται έσβησα το λογαριασμό μου. Σε άλλη σελίδα γνωστή τίποτα απολύτως. Σε άλλη -την πιο σοβαρή υποτίθεται- είχα του τύπου ένα match ανά μήνα το οποίο κατέληγε σύντομα σε ghosting ή δεχόμουνα μονολεκτικές απαντήσεις. Ίσως έφταιγε το ότι δεν έστελνα βρωμόλογα; Δεν ξέρω. Έπειτα από τέσσερα χρόνια (ευτυχώς όχι ανελλιπούς ενασχόλησης) το έσβησα κι αυτό. Φυσικά όλη αυτή η διαδικτυακή απόρριψη της τάξεως των χιλιάδων με είχε επηρεάσει άσχημα στην ψυχολογία μου. Δεν είναι εύκολο να δεχτείς ότι είδαν τη φωτογραφία σου χιλιάδες αλλά δεν ψήθηκαν να θέλουν να σε γνωρίσουν. Τελικά το ξεπέρασα. Κάποια στιγμή αποφάσισα να δοκιμάσω χορό. Έχω παρατηρήσει ότι πολλοί στο διαδίκτυο συστήνουν αυτήν την κίνηση υπονοώντας ότι όποιος μπει σε έναν τέτοιο χώρο θα τον περιμένει ένα χαρέμι αλλά αμφιβάλλω αν έχουν περάσει έστω και απ' έξω από σχολή χορού γιατί η δική μου εμπειρία ήταν τελείως διαφορετική. Καταρχάς διαπίστωσα με έκπληξη ότι η σχολή είχε περισσότερους άνδρες ή οριακά 50-50. Αν βάλεις και ότι όλοι αυτοί οι άνδρες ψάχνονταν αλλά δεν ψάχνονταν όλες οι γυναίκες καταλήγεις πάλι σε μια θλιβερή κατάσταση ανδρικού ανταγωνισμού και πληθώρας επιλογών για τις γυναίκες. Να σημειώσω ότι ποτέ δεν παρουσιάστηκα σαν πέφτουλας και ο χορός καθαυτός διαπίστωσα ότι μου άρεσε και ήμουνα και καλός σχετικά. Παρά αυτήν την ζοφερή κατάσταση κατάφερα και βγήκα δύο ραντεβού αλλά δεν προχώρησαν για κάποιους λόγους και μετά ήρθε η κλεισούρα της πανδημίας. Φέτος που ξεμυτήσαμε κάπως δοκίμασα να πάω και αλλού μήπως "έτυχε". Λίγες παραπάνω γυναίκες αλλά ηλικίες πενηντατόσο με εξηντατόσο οι περισσότερες. Καλά κάναν εννοείται. Αλλού πήγα και βρήκα γυναίκες μετρημένες στα δάκτυλα του ενός χεριού με τις περισσότερες να είναι δεσμευμένες. Δεν ξέρω τι μπορώ να κάνω για να ξεπεράσω αυτήν την κατάσταση και γιατί όλες οι προσπάθειες μου πέφτουν στο κενό. Νιώθω ότι μεγαλώνω κι ότι κινδυνεύω από πραγματική και σοβαρή μοναξιά. Νιώθω θυμωμένος που δεν μου δίνεται καν η δυνατότητα να γνωρίσω κάποια. Επίσης θυμωμένος που οι γυναίκες πλέον έχουν απεριόριστες δυνατότητες γνωριμιών μέσω ίντερνετ κι εμείς τίποτα. Θα ήθελα κάποιες απόψεις/εμπειρίες. Ευχαριστώ.

---

Υπάρχει πολύ μισανδρισμός γενικά εντός κ εκτός του φόρουμ σοο θα σου πρότεινα να μιλήσεις με κάποιον ψυχολόγο για αυτό το θέμα κ όχι σε αυτό το φόρουμ

@Κωνσταντίνε τα συναισθήματα που περιγράφεις μου είναι πολύ γνώριμα δυστυχώς. Δεδομένου ότι υπάρχει οπωσδήποτε και μια κοινωνική συνιστώσα στο πρόβλημα μας δε μου φαίνεται κακή ιδέα αυτό που λες (από ξένη χώρα) για όποιον μπορεί να το κυνηγήσει. Πάντως δεν πρέπει να παραιτούμαστε όσο δύσκολο κι αν είναι.

@Nightshark έχεις δίκιο και είναι κρίμα γιατί το φόρουμ αυτό είναι για να εκφραζόμαστε ελεύθερα.