Δεν ανταπέδωσε τον χαιρετισμό μου

Είναι κάτι παλιοί πελάτες οι οποίοι έρχονται πολλά χρόνια και με τους οποίους είχα ανέκαθεν ψυχρές σχέσεις για διάφορους λογους, με κυριότερους: 1. το συγκεκριμένο ζευγάρι είναι παρέα με κάποιους άλλους που είχαν πάντα περιπαικτική συμπεριφορά απέναντί μου, επειδή η δουλειά μου είναι κυρίως στη ρεσεψιον αναγκαστικά κάνω δουλειά στον υπολογιστή και έτσι δεν τους βλέπω πάντα όταν περνάνε και δεν τους χαιρετούσα πάντα και μία φορά τους είδα να γελάνε εις βάρος μου στην παρέα τους, θεωρώντας ότι δεν καταλαβαίνω γερμανικά και κάνοντας ότι πληκτρολογούν σε έναν αόρατο υπολογιστή. Έκτοτε ένας της παρέας τους πέθανε και από τότε με αποφεύγουν γενικά, ποιος ξέρει για ποιον λόγο. 2. δεν είμαι γενικά πολύ ανοιχτός σε άτομα που δεν ξέρω καλά, ειδικά όταν έχουν τέτοια συμπεριφορά (ξέρω ότι κορο'ι'δευαν και κάποιον εντός της παρέας, με κακόβουλο τρόπο , σχεδόν παρενοχλητικά και όχι φιλικά)
Το ότι γενικά δεν ανοίγομαι σε άτομα που δεν έχω οικειότητα συμβαίνει λόγω παρελθοντικού τραύματος και αγχώδους διαταραχής. Στη δουλειά μου είμαι φυσικά άψογος, πάντα με χαμόγελο ακόμα και προς αυτούς μετά το περιστατικό της εις βάρος μου κορο'ι'δίας αλλά την παραπάνω οικειότητα με τέτοια άτομα δεν την θέλω, μου προκαλεί δυσφορία.

Ήρθαν λοιπόν σήμερα και την ώρα που ήρθαν εγώ δεν ήμουν στην υποδοχή γιατί είχα πεταχτεί να κάνω κάτι που έπρεπε να γίνει άρα τους είδα κάτω στο εστιατόριο. Από τις κάμερες είχα δει πριν κατέβω ότι είχαν χαιρετήσει ένθερμα τους πάντες. Κατεβαίνω κάτω στο εστιατόριο ενώ 120 άτομα τρώνε και έχουν οπτική θέα προς τις σκάλες και όσους κατεβαίνουν, άρα πολλά ζευγάρια μάτια είναι καρφωμένα πάνω μου. Κανω οπτική επαφή με αυτούς και αποφασίζω να κάνω κάτι που κανονικά δεν θα έκανα ποτέ, σηκώνοντας το χέρι μου και χαιρετώντας απο μακριά. Η γυναίκα με βλοσυρό ύφος κάνει οπτική επαφή μαζί μου, βλέπει το χαιρετισμό και αποστρέφει το βλέμμα. Όλο το εστιατόριο λοιπόν είδε το περιστατικό και εμένα να χαιρετάω στον αέρα χωρίς αυτή η αγενέστατη ύπαρξη να ανταποδίδει.

Τώρα νιώθω από τη μία ντροπή για αυτό που έγινε από την άλλη οργή και σκέφτομαι ότι από αύριο θα είμαι σκόπιμα αγενής μαζί τους, αν τουλάχιστον έρθουν προς την υποδοχή. Μέχρι σήμερα απλώς τους αγνοούσα και ήμουν ευγενικός, αλλά αυτή τη φορά νομίζω ξεπέρασαν τα όρια και μου συμπεριφέρθηκαν σαν να είμαι κάποιο σκουπίδι.

Δηλαδη εσυ πιστευεισ οτι το να μην ανταποδωσει ο αλλοσ τον χαιρετισμο ανηκει σε σκουπιδια με αυτο το σκεπτικο ο αλλοσ μπορει να πιστευει οτι ο χαιρετισμοσ απο μακρια ανηκει σε βλαχουσ εσυ πωσ ξερεισ τι ισχυει

Quote:

---

Originally Posted by elis

Δηλαδη εσυ πιστευεισ οτι το να μην ανταποδωσει ο αλλοσ τον χαιρετισμο ανηκει σε σκουπιδια με αυτο το σκεπτικο ο αλλοσ μπορει να πιστευει οτι ο χαιρετισμοσ απο μακρια ανηκει σε βλαχουσ εσυ πωσ ξερεισ τι ισχυει

---

Δεν γινεται να πιστευουν οτι ανηκει σε βλαχουν γιατι πρωτον ηταν απλως μια ανυψωση του χεριου και ενα ευγενικο νευμα και δευτερον απο τις καμερες ειδα οτι εκαναν ολοκληρο σοου κουνωντας τα χερια τους ηδη απο τις σκαλες πριν προσεγγισουν για αγκαλιες οταν κατεβηκαν αρα σιγουρα δεν ειναι οτι δεν το βρηκαν διακριτικο, ειναι οτι αποφασισαν να με αγνοησουν εσκεμμενα για να νιωσω ασχημα, κατι που συνιστα μορφη εμμεσης παρενοχλησης, αφου πρωτα με παρενοχλησαν και κανονικα οταν με χλευαζαν πριν μερικα χρονια.

Εγω παντωσ αν δεν ανταποδιδουν το λεω να πανε να γαμηθουν φωναζω ενα ψιλο αι κουρεψου κ ουτε που με νοιαζει τι κανουν εσυ πωσ πιστευεισ οτι ανηκει η μη ανταποδοση σε σκουπιδι ακομα κι ο αλλοσ να το πιστευει παλι ειναι μακακασ και του πατασ ενα χ κι ολα καλα

Δεν εξαρταται η ζωη σου απο το τι πιστευουν οι αλλοι για σενα εγω ετσι πιστευω

Quote:

---

Originally Posted by elis

Εγω παντωσ αν δεν ανταποδιδουν το λεω να πανε να γαμηθουν φωναζω ενα ψιλο αι κουρεψου κ ουτε που με νοιαζει τι κανουν εσυ πωσ πιστευεισ οτι ανηκει η μη ανταποδοση σε σκουπιδι ακομα κι ο αλλοσ να το πιστευει παλι ειναι μακακασ και του πατασ ενα χ κι ολα καλα

---

δεν ειναι οτι θα με επηρεασει καταλυτικα, αλλα μου φανηκε ασχημο, μου χαλασε τη διαθεση και ενιωσα ντροπη επειδη εγινε παρουσια τοσων ατομων. Και θα πρεπει να τους βλεπω για αλλες εικοσι μερες.

Δηλαδη αν ησουν ποδοσφαιριστησ κ σε βριζαν θα εκανεσ μυνηση στουσ φιλαθλουσ εγω δεν εχω ιδεα απο νομουσ ολοι καμια φορα μου τι λενε δεν τουσ δινω σημασια μπορει να τουσ μιλαω μπορει κ οχι καλα εσυ τι νομιζεισ ζουν ολοι συμφωνα με τουσ νομουσ εγω δεν εχω ιδεα στο λεω

Εγω ημουν ερασιτεχνησ βολευμπολιστασ στο σχολειο να πασ στο γηπεδο να ακουσ μπινελικια απο 500 ατομα να γουσταρεισ δεν εχω ιδεα απο νομουσ που καθοριζουν την συμπεριφορα μασ

Με αυτα που λεσ αυτοι ειναι σκουπιδια αξιζει να ασχολεισαι με σκουπιδια οπωσ κρινεισ καπιοιον για κατι που εκανε σε αλλον οπωσ σου λεω εγω ειναι για το αναθεμα αυτοι που τα κανουν αυτα ετσι θα κρινεισ κι αυτουσ που σε ενοχλουν αλλα σαν τριτοσ εσυ κανεισ φοκουσ πολυ στον εαυτο σου και σε βαζεισ σε δευτερη μοιρα ενω πρεπει να εισαι σε πρωτη εσυ τι θεσ εσυ τι δεν θεσ

Εγω δε σου κανω πλακα ακομα προσπαθω να καταλαβω τι ειναι σεξιστησ ομοφοβικοσ κ ρατσιστησ οταν μιλαω εν ολιγοισ δεν ξερω αν πω καμια μαλακια

Το θέμα είναι πώς θα συμπεριφερθώ από δω και μπρος. Βρίσκετε ανώριμο να είμαι σκόπιμα αγενής μαζί τους, πχ να τους αγνοήσω αν θέλουν κάτι στη ρεσεψιόν προσποιούμενος ότι έχω δουλειά; Ή να μην απαντήσω αν αναγκαστούν τελικά να με χαιρετήσουν γιατί θα θέλουν κάτι που θα πρέπει να πουν σε μένα;

Το θεωρώ γενικά σκόπιμα αγενές αυτό που έκαναν και παρενοχλητικό. Είναι δηλαδή τόσο δύσκολο να βάλουν με το μυαλό τους ότι κάποιο άτομο γύρω τους έχει αγχώδη διαταραχή και δεν είναι ανάγκη να φέρονται τόσο άσχημα; Και είναι 50+ άνθρωποι, δεν είναι τίποτα νεαροί.

Επίσης ψέγω τον εαυτό μου που δεν διατήρησα μια απόμακρη στάση. Αυτό που έκανα, ειδικά μπροστά σε τόσο κόσμο δεν είναι καθόλου μέσα στη συνήθη συμπεριφορά μου. Εκτέθηκα δηλαδή.

Εν ολιγοισ εγω ξερω πωσ νιωθεισ το εχω περασει κι εγω κ σου λεω ξεπερνιεται ειναι ενα σημειο που αποκτασ αυτοεκτιμηση κι αρχιζεισ κ βλεπεισ τουσ αλλουσ καθαρα εγω ηθελα ασ πουμε να με αγαπησουν τελικα καταλαβα οτι πιο ωραιο ειναι να αγαπασ εσυ κ θεραπευτηκα μετα ηθελα να βγαλω λεφτα δουλευω 20 χρονια περασαν λεφτα απο τα χερια μου αρκετα μετα ηθελα να εχω παιδια γνωρισα τον ανιψιο μου 9 χρονων και μου λυθηκαν ολεσ οι αποριεσ

Αυτο σ λεω οτι εχεισ αγχωδη διαταραχη μη νομιζεισ οτι τον ενδιαφερει τον αλλον ο αλλοσ μπορει να μην εχει να φαει κ σ λεει τι προβλημα αφου εχεισ λεφτα δεν ξερεισ πωσ κρινει ο καθενασ μπορει επισησ κατι να του ειπαν για σενα χιλια δυο μπορει να γινανε

Το πιο σωστο ειναι οι αποστασεισ παντα οταν γινεται κατι λαθοσ χωρισ να το θελουμε

Σκεφτομαι ότι έδειξα αδυναμία. Κακώς δεν ήμουν απόμακρος μαζί τους όπως συνήθως. Δεν καταλαβαίνω γιατί θεώρησα καλή ιδέα να κάνω αυτό το πράγμα.

Επίσης ήταν μια γενικά άσχημη μέρα σήμερα και αυτό ήταν το κερασάκι στην τούρτα.

Το θέμα όχι απλά είναι ασήμαντο. Δεν υπάρχει . Δεν υπάρχει κάτι να ειπωθεί .

Quote:

---

Originally Posted by Al_Bundy

Το θέμα όχι απλά είναι ασήμαντο. Δεν υπάρχει . Δεν υπάρχει κάτι να ειπωθεί .

---

Για να λες κάτι τέτοιο έχεις προφανώς ξεκάθαρα άγνοια για θέματα ψυχολογίας και θέματα αγχώδους διαταραχής και μου κάνει εντύπωση για ποιο λόγο βρίσκεσαι σε αυτό το φόρουμ. Σε κάθε περίπτωση υποβάλω αναφορά στο σχόλιο σου γιατί είναι σπαμ μιας και δεν προσφερεις απολύτως τίποτα στο θρεντ αντιθέτως μπαίνεις με σκοπό να δημιουργήσεις ίντριγκα. Μάθε να τηρείς τους κανονες του φόρουμ αλλιώς γράφε στον τοίχο σου στο φβ. Καλή συνέχεια.

Αν τύχει και είμαι καμιά μέρα κάτω και θέλουν να παραγγείλουν κάτι θα κάνω ότι κοιτάω αλλού ή θα πάρω την παραγγελία και μετά θα καθυστερήσω καμιά ώρα να τους τα δώσω με κάποια χαζή δικαιολογία. Μπορεί και στο τέλος να μην γίνει τίποτα, άλλωστε ανεκαθεν τους αποφεύγω αλλά αν κάνουν το λάθος να βρεθούν στο διάβα μου θα δουν πως είναι να επιστρέφεται η αγένειά τους.

Εκτός του ότι και ως πελάτες είναι πάντα προβληματικοί. Θέλουν ρεζερβέ το ίδιο πάντα δωμάτιο και πρέπει να κανονίζουμε τις κρατήσεις ανάλογα.

εισαι εργαζομενος, ή ιδιοκτητης εκει που περιγραφεις;
αν εισαι εργαζομενος, μην δινεις δικαιωματα. φερσου τυπικα και ξεχνα το περιστατικο με τον χαιρετισμο.
ουτε εχθρικα, ουτε φιλικα, απλα τυπικα.
ειναι πολυ καλυτερη αντιδραση ετσι κι αλλιως η τυπικοτητα, γιατι αν δειξεις πικαρισμενος και ειναι βλαμμενοι αυτοι, θα χαρουν.
πρεπει να δειξεις οτι ουτε καν το σκεφτηκες δευτερη φορα.
ηρεμια και τυπικοτητα.

Quote:

---

Originally Posted by Remedy

εισαι εργαζομενος, ή ιδιοκτητης εκει που περιγραφεις;
αν εισαι εργαζομενος, μην δινεις δικαιωματα. φερσου τυπικα και ξεχνα το περιστατικο με τον χαιρετισμο.
ουτε εχθρικα, ουτε φιλικα, απλα τυπικα.
ειναι πολυ καλυτερη αντιδραση ετσι κι αλλιως η τυπικοτητα, γιατι αν δειξεις πικαρισμενος και ειναι βλαμμενοι αυτοι, θα χαρουν.
πρεπει να δειξεις οτι ουτε καν το σκεφτηκες δευτερη φορα.
ηρεμια και τυπικοτητα.

---

Είναι οικογενειακή επιχειρηση. Νομίζω αυτός είναι ο μόνος λόγος που τόσα χρόνια δεν έχουν εκφράσει ανοιχτά δυσαρέσκεια μαζί μου αλλά την δείχνουν όσο μπορουν εμμέσως.
Ναι, απο χθες ηρεμησα καπως και θα έχω απλως τη συνηθισμένη μου τυπικη συμπεριφορα, δηλαδή ευγενικός ανμου απευθυνουν το λογο. Απλα αν τύχει και εξυπηρετω καποιον άλλο μπροστα τους θα ειμαι έξτρα εγκαρδιος και ευγενικός για να δουν ότι η δική τους συμπεριφορα έχει φέρει ως αντίδραση τη δική μου και οχι το αντίθετο.

Λοιπόν κατεβηκα τώρα κάτω γιατί ήθελαν λίγη βοήθεια στο εστιατόριο και αυτοί ήταν σε τραπεζι. Η γυναίκα έκανε οπτικη επαφή μαζι μου και με κοίταξε με ειρωνεία και εγω ανταπέδωσα επισης βλέμμα με ειρωνεία και μετά επιασα κουβεντα με άλλους παλιους πελατες στα γερμανικά για να δει ότι ειμαι εγκαρδιος με άλλους.
Τώρα όμως αισθανομαι λίγο άσχημα, μηπως ήταν σκληρή η συμπεριφορα μου;

Είναι υπερβολική η ανησυχία σου και η ενασχόληση με κάτι τόσο τετριμμένο. Αυτά συμβαίνουν σε όλους μας, άπειρες στιγμές αμηχανίας κλπ. Ούτε γίνεται να συμπαθούμε τους πάντες ούτε να μας συμπαθούν όλοι. Με κάποιο τρόπο όμως συνεχίζουμε να συνεργαζόμαστε κλπ. Αυτός ο μηρυκασμος στις σκέψεις είναι συχνά δηλωτικό κατάθλιψης ή ιδεοψυχαναγκαστικης διαταραχής. Προσπάθησε να εστιάσεις αλλού την προσοχή σου.

Quote:

---

Originally Posted by Skiouros8

Λοιπόν κατεβηκα τώρα κάτω γιατί ήθελαν λίγη βοήθεια στο εστιατόριο και αυτοί ήταν σε τραπεζι. Η γυναίκα έκανε οπτικη επαφή μαζι μου και με κοίταξε με ειρωνεία και εγω ανταπέδωσα επισης βλέμμα με ειρωνεία και μετά επιασα κουβεντα με άλλους παλιους πελατες στα γερμανικά για να δει ότι ειμαι εγκαρδιος με άλλους.
Τώρα όμως αισθανομαι λίγο άσχημα, μηπως ήταν σκληρή η συμπεριφορα μου;

---

οχι, μια χαρα ηταν.
απλα, αν αντι για ειρωνια της εστελνες ενα εγκαρδιο χαμογελο, θα παθαινε τσοτσο...
σκεψου το λιγο.
τον αφοπλιζεις τον αλλον αν ξαφνικα του βγεις απο εκει που δεν το περιμενει...

Quote:

---

Originally Posted by Niels

Είναι υπερβολική η ανησυχία σου και η ενασχόληση με κάτι τόσο τετριμμένο. Αυτά συμβαίνουν σε όλους μας, άπειρες στιγμές αμηχανίας κλπ. Ούτε γίνεται να συμπαθούμε τους πάντες ούτε να μας συμπαθούν όλοι. Με κάποιο τρόπο όμως συνεχίζουμε να συνεργαζόμαστε κλπ. Αυτός ο μηρυκασμος στις σκέψεις είναι συχνά δηλωτικό κατάθλιψης ή ιδεοψυχαναγκαστικης διαταραχής. Προσπάθησε να εστιάσεις αλλού την προσοχή σου.

---

Εχω διεγνωσμενο ΙΔΨ. Αλλά ακριβώς αυτός ο μυρηκασμος με έχει βοηθήσει σε αλλα πραγματα. Ισως είμαι απο τους λίγους που βλεπουν και θετικά σε αυτή τη διαταραχή.

Σίγουρα δεν γίνεται να συμπαθουν όλοι όλους,αυτό που με θυμωνει είναι η παρενοχλητικη συμπεριφορα του παρελθοντος. Δεν ξεχναω ποτε τετοια περιστατικά,όχι γιατί δεν συγχωρω ή απο την ελπιδα της εκδίκησης, αλλά επειδη τα χρησιμοποιω ως κριτήρια για να δω κατά πόσο έχουν αλλάξει και εχουν καταλαβει τα λαθη τους οι ανθρωποι γύρω μου.


Αυτό που με βάζει σε επιπλεον σκέψεις ειναι οτι συχνά πεφτω θύμα τέτοιων συμπεριφορων. Πχ όταν ταιζω τα αδεσποτα με έχουν παρενοχλησει πολλες φορες (μου φέρθηκαν δλδ άσχημα και με παρενοχλησαν φραστικα επειδη δεν ήθελαν τα ζώα) Φυσικά αντέδρασα και υπερασπιστηκα τον εαυτό μου και εν τελεί ελυσα τα θέματα νομικά, αλλά όλα αυτά μου δημιουργούν εν τελει τη σκέψη οτι φαινομαι ως εύκολο θύμα. Συχνά μου λένε ότι μοιαζω φατσικα πολυ μικρότερος απο την ηλικία μου, έχω ευγενικό και γλυκο προσωπο και αυτό τους δίνει το ελεύθερο να βγάλουν πάνω μου ο,τι συμπλεγμα εχουν πιστευοντας ότι θα ππεράσε ο τραμπουκισμος τους, εμμεσος ή αμεσος . Οταν βεβαια βλεπουν ότι αντιδρω και οτι δεν ειμαι θύμα,αντιθέτως είμαι πολυ σφοδρός, αποφασισμενος και απολυτος στο να λυνω τέτοιες υποθέσεις, τότε μονο μαθαίνουν να με σέβονται.

Quote:

---

Originally Posted by Remedy

οχι, μια χαρα ηταν.
απλα, αν αντι για ειρωνια της εστελνες ενα εγκαρδιο χαμογελο, θα παθαινε τσοτσο...
σκεψου το λιγο.
τον αφοπλιζεις τον αλλον αν ξαφνικα του βγεις απο εκει που δεν το περιμενει...

---

Μπορει να το εφαρμοσω την επομενη φορά που θα διασταυρωθουμε.

Quote:

---

Originally Posted by Skiouros8

Εχω διεγνωσμενο ΙΔΨ. Αλλά ακριβώς αυτός ο μυρηκασμος με έχει βοηθήσει σε αλλα πραγματα. Ισως είμαι απο τους λίγους που βλεπουν και θετικά σε αυτή τη διαταραχή.

Σίγουρα δεν γίνεται να συμπαθουν όλοι όλους,αυτό που με θυμωνει είναι η παρενοχλητικη συμπεριφορα του παρελθοντος. Δεν ξεχναω ποτε τετοια περιστατικά,όχι γιατί δεν συγχωρω ή απο την ελπιδα της εκδίκησης, αλλά επειδη τα χρησιμοποιω ως κριτήρια για να δω κατά πόσο έχουν αλλάξει και εχουν καταλαβει τα λαθη τους οι ανθρωποι γύρω μου.


Αυτό που με βάζει σε επιπλεον σκέψεις ειναι οτι συχνά πεφτω θύμα τέτοιων συμπεριφορων. Πχ όταν ταιζω τα αδεσποτα με έχουν παρενοχλησει πολλες φορες (μου φέρθηκαν δλδ άσχημα και με παρενοχλησαν φραστικα επειδη δεν ήθελαν τα ζώα) Φυσικά αντέδρασα και υπερασπιστηκα τον εαυτό μου και εν τελεί ελυσα τα θέματα νομικά, αλλά όλα αυτά μου δημιουργούν εν τελει τη σκέψη οτι φαινομαι ως εύκολο θύμα. Συχνά μου λένε ότι μοιαζω φατσικα πολυ μικρότερος απο την ηλικία μου, έχω ευγενικό και γλυκο προσωπο και αυτό τους δίνει το ελεύθερο να βγάλουν πάνω μου ο,τι συμπλεγμα εχουν πιστευοντας ότι θα ππεράσε ο τραμπουκισμος τους, εμμεσος ή αμεσος . Οταν βεβαια βλεπουν ότι αντιδρω και οτι δεν ειμαι θύμα,αντιθέτως είμαι πολυ σφοδρός, αποφασισμενος και απολυτος στο να λυνω τέτοιες υποθέσεις, τότε μονο μαθαίνουν να με σέβονται.

---

Το έχω σκεφτεί κι εγώ αυτό με τα θετικά της OCD. Το έχω συζητήσει και με τον γιατρό μου. Δυστυχώς τα αρνητικά είναι περισσότερα και όλη αυτή η υπεραναλυση είναι εξαντλητική και για μας και για τους άλλους. Κοπέλα έχεις; Φίλους; Εμένα η επαφή με δυσκολεύει και απομονωνομαι. Δεν βοηθάει αυτό που κάνεις σε τίποτα, αυτό που συγκρίνεις τις συμπεριφορές των άλλων σε σχέση με το παρελθόν για να δεις αν έχουν αλλάξει. Μόνο το παρόν μετράει, εστίασε εκεί. Για την OCD εμένα με βοήθησε η ψυχοθεραπεία και η εσιταλοπραμη, την οποία σταμάτησα στο εξάμηνο. Δυστυχώς όσοι έχουμε ocd ταλαιπωρουμαστε με άχρηστες αρνητικές σκέψεις και θέλει προσπάθεια να μην τους δίνουμε σημασία (γιατί σε μικρό ή μεγάλο βαθμό πάντα θα υπάρχουν). Εύχομαι τα καλύτερα.

Quote:

---

Originally Posted by Niels

Το έχω σκεφτεί κι εγώ αυτό με τα θετικά της OCD. Το έχω συζητήσει και με τον γιατρό μου. Δυστυχώς τα αρνητικά είναι περισσότερα και όλη αυτή η υπεραναλυση είναι εξαντλητική και για μας και για τους άλλους. Κοπέλα έχεις; Φίλους; Εμένα η επαφή με δυσκολεύει και απομονωνομαι. Δεν βοηθάει αυτό που κάνεις σε τίποτα, αυτό που συγκρίνεις τις συμπεριφορές των άλλων σε σχέση με το παρελθόν για να δεις αν έχουν αλλάξει. Μόνο το παρόν μετράει, εστίασε εκεί. Για την OCD εμένα με βοήθησε η ψυχοθεραπεία και η εσιταλοπραμη, την οποία σταμάτησα στο εξάμηνο. Δυστυχώς όσοι έχουμε ocd ταλαιπωρουμαστε με άχρηστες αρνητικές σκέψεις και θέλει προσπάθεια να μην τους δίνουμε σημασία (γιατί σε μικρό ή μεγάλο βαθμό πάντα θα υπάρχουν). Εύχομαι τα καλύτερα.

---

Εσύ τι διακρίνεις ως θετικό; Εγώ ακριβώς την ανάλυση είναι που θεωρώ θετική, με βοηθάει σε πολλά πράγματα. Παλιά με κούραζαν οι τελετουργίες, αλλά πλέον τις έχω περιορίσει αρκετά και δεν νομίζω ότι θα ήθελα ποτέ να τις σταματήσω εντελώς.
Χάπια δεν έχω δοκιμάσει, είχα δοκιμάσει για πολύ λίγο διάστημα το ζολοφτ, αλλά δεν το συνέχισα. Φοβάμαι μήπως αλλάξει ο χαρακτήρας μου και η σκέψη μου.
Οι αρνητικές σκέψεις είναι όντως το πιο βασανιστικό κομμάτι. Μπορεί, για παράδειγμα, να δείχνω χαρούμενος, να σκέφτομαι εντελώς άλλα πράγματα και παρόλα αυτά στο πίσω μέρος του μυαλού μου να σκέφτομαι όλη την ημέρα εικόνες ότι γίνεται κάποιο ατύχημα και ακρωτηριάζομαι. Και δεν είναι κάτι που μπορείς να μοιραστείς και με τους γύρω σου.
Κάποιες φορές αναρωτιέμαι πόσο χώρο καταλαμβάνει ο ιδεοψυχαναγκασμός μέσα μου, τι είμαι δηλαδή στα αλήθεια εγώ, πού αρχίζει και πού τελειώνει η διαταραχή. Αλλά μετά σκέφτομαι ότι δεν θέλω να βλέπω αυτό το κομμάτι του εαυτού μου ως κάτι ξένο, είναι και αυτό μέρος μου. Απλώς ίσως έχει δυσχεράνει κατά καιρούς τις διαπροσωπικές μου σχέσεις. Η εμμονή μου στην λεπτομέρεια, η αλλαγή των διαθέσεών μου κλπ. Δεν είμαι καν 100% σιγουρος ότι δεν συνυπάρχει κάποια άλλη διαταραχή με τον ΙΔΨ (έχω διαγνωστεί και με μετατραυματικό στρες βέβαια) αλλά εγώ θα μπορούσα να βρω στοιχεία μέσα μου που ταιριάζουν και σε διαταραχές προσωπικότητας. Από την άλλη δεν συμφωνώ με την τάση της σύγχρονης ψυχιατρικής να ιατρικοποιεί τα πάντα και να ονομάζει τα πάντα διαταραχές.
Μου έχουν πει πάντως πως είμαι σαν δύο διαφορετικά άτομα ώρες ώρες, όπως ανέφερα.

Σκίουρε γράφω απλά για να σου πω, καθώς έχω δει ότι ασχολείσαι με τη λογοτεχνία, ότι μου θυμίζεις τον ήρωα από το Υπόγειο του Ντοστογιέφσκι...

Quote:

---

Originally Posted by Juanita Asa

Σκίουρε γράφω απλά για να σου πω, καθώς έχω δει ότι ασχολείσαι με τη λογοτεχνία, ότι μου θυμίζεις τον ήρωα από το Υπόγειο του Ντοστογιέφσκι...

---

Ναι, πάντα είχα μια ιδεολογική συνάφεια με τον Ντοστό. Αλλά εγώ βλέπω τον εαυτό μου περισσότερο ως τον Ηλιθιο του ίδιου, τον πρίγκιπα Μίσκιν, γιατί έχω κι εγώ τέτοιες τάσεις αισιοδοξης ηλιθιότητας ώρες ώρες.

εμενα παλι, μου θυμιζεις λιγο το ηρωα απο την δικη του καφκα..

Ξανάρθε χθες μαζί με την κόρη της (ναι, έρχονται πολυ συχνά και θα ξανάρθουν και Σεπτέμβρη) Εγώ δεν τις είδα χθες,ανέβηκαν πριν να πάρουν το κλειδί και με χαιρέτησε αυτή πρώτη ονομαστικά μάλιστα. Αρα τώρα νιώθω ηλιθιος και κομπλεξικος και πως αντέδρασα υπερβολικά την άλλη φορά αλλά δεν θέλω να γίνω πλεον και υπερβολικά φιλικός για να μην νομίζει ότι κρατούσα κακία πριν. Επίσης δεν την χαιρέτησα ένθερμα γιατι ξαφνιάστηκα που με χαιρέτησε πρώτη και απέτρεψα γρήγορα το βλέμμα και είμαι σίγουρος ότι θα σχολιάσουν ότι δεν είμαι φιλικός. Γενικά βεβαια έχω θέμα με την οπτική επαφή, θα ανοίξω κάποια στιγμή ξεχωριστό θέμα να το αναλύσω γιατί μου δημιουργεί αρκετές φορές πρόβλημα.

ευτυχως διευκρινισες εγκαιρως οτι ερχονται συχνα, γιατι θα σε ρωτουσα ποτε επιτελους θα ξεκουμπιστουν...
ολα καλα.
χαιρετησε της την επομενη φορα πιο εγκαρδια απο αυτην για να την αιφνιδιασεις. δεν χρειαζεται να εισαι αναμενομενος..

Quote:

---

Originally Posted by Remedy

ευτυχως διευκρινισες εγκαιρως οτι ερχονται συχνα, γιατι θα σε ρωτουσα ποτε επιτελους θα ξεκουμπιστουν...
ολα καλα.
χαιρετησε της την επομενη φορα πιο εγκαρδια απο αυτην για να την αιφνιδιασεις. δεν χρειαζεται να εισαι αναμενομενος..

---

Πήγα να το εφαρμόσω αλλά με αποθαρρύνει η μη φιλική φάτσα της. Επίσης έτυχε μόλις μπήκε σήμερα στη ρεσεψιόν εγώ ανέβαινα σε ένα δωμάτιο για το κλιματιστικό και άκουσα θόρυβο οπότε μέχρι να κατέβει το ασανσέρ κοίταξα μήπως ήθελε κανείς κλειδί (αυτή δεν αφήνει το κλειδί της στη ρεσεψιόν) και με είδε αυτή να κοιτάω πίσω από την κολόνα. Παίζει να νομιζε ότι κρύβομαι. Πριν κατέβηκα κατω για να πάρω ένα νερό και έπιναν καφέ σε ένα τραπέζι, με κοίταξαν , αυτή είχε ύφος σαν να ήθελε να με χαιρετήσει αλλά εγώ απεστρεψα το βλέμμα και μετά κοιτούσα δεξιά ενώ περπατούσα ευθεία για να τους αποφύγω. Ε κομπλαρα και φαινομαι κομπλεξικό. Σίγουρα θα λένε ότι έχω πρόβλημα. Που οκει, καλύτερα να λένε ότι έχω πρόβλημα πάρα να φαινομαι εχθρικός.

Ο διευθυντής μου όταν δούλευα στην εφημερίδα,την ημερα που παραιτήθηκα είπε ότι είμαι αντικοινωνικος και να το κοιτάξω (ηταν γενικα προσβλητικος, δεν πήραν καθόλου καλά την παραίτησή μου) Αυτός βεβαια το είπε γιατι πολλες φορές θα τύχαινε να μου μιλάνε και δεν άκουγα λόγω του θέματος με το αυτί, αλλά θεωρούσαν ότι δεν απαντάω επίτηδες μάλλον. Ή μου μιλούσε από άλλο δωμάτιο με κλειστή πόρτα για μια διόρθωση και πίστευε ότι εγώ τον ακούω.
Μπορεί να φαινομαι όντως αντικοινωνικος βεβαια. Μπορεί και να είμαι, αφού απεχθάνομαι την κοινωνία ως έχει.

Το να είσαι καλά προσαρμοσμένος σε μια άρρωστη κοινωνία δεν είναι δείγμα σοφίας ή υγείας

Quote:

---

Originally Posted by homebod

Το να είσαι καλά προσαρμοσμένος σε μια άρρωστη κοινωνία δεν είναι δείγμα σοφίας ή υγείας

---

Συμφωνώ απολυτα,αλλα αυτοί που είναι προσαρμοσμενοι είναι η πλειοψηφία άρα σε βαφτίζουν τρελο/προβληματικό και τελειώνει το θέμα.

Χθες η αδερφή μου μού είπε ότι της σχολίασε ο άντρας της (ξαναρθαν) ότι φέτος λέει τους χαμογελάω συχνα. Τι να πω, ίσως εξέλαβαν τα ειρωνικά μού χαμόγελα ως κανονικά χαμόγελα άρα το όλο θέμα εκτυλιχθηκε μόνο για μένα, αφού αυτοί δεν κατάλαβαν και πολλά. Αν και η αλήθεια είναι ότι αυτός δεν είχε δει ότι τους είχα χαιρετήσει από μακριά την πρώτη μέρα, άρα μπορεί απλά να μην του το σχολίασε η γυναίκα του.

Προσπαθώ πάντως να είμαι γενικά πιο ευγενικός με την παρέα που έρχεται χρόνια. Κάποιοι από αυτούς (ένα γκει ζευγάρι που συμπαθεί τις γατες) τους οποίους καλωσόρισα την πρώτη μέρα, μου δίνουν πλέον τιπ για τις γατες και σκαει και ο ψευτονταης μιας και ως βαρυς αντρας δεν θελει και πολλα παρε δωσε με γκει (τις τούρτες βεβαια του άλλου γκει ζευγαριού μια χαρά τις χλαπακιασε και αυτός και το σόι του, παρότι ομοφοβικοι)

Σκιουρε αν λεσ αληθεια εχεισ προβλημα να ξερεισ οτι κι αν κανεισ θα σε παρακολουθει το κρατοσ 2 λυσεισ εχεισ η να γινεισ παρανομοσ η να παρεισ αναβολικα εμενα με παρακολουθει το κρατοσ γτ πηρα πτυχιο

Θα σασ πω ολουσ την αληθεια

Για κάποιο λόγο όλοι οι παλιοι πελατες είναι πολύ ένθερμοι μαζί μου και ακόμα και η γυναίκα για την οποία έκανα το θέμα με χαιρέτησε ονομαστικά και με χαιρετάει πλεον κάθε φορά που με βλέπει. Τι λέτε να συμβαίνει; Είναι πολύ ασυνήθιστο.

Βέβαια, επειδή εγώ δεν έχω κοινωνικές δεξιότητες σε πληθη, πριν κατέβηκα στο εστιατοριο και έκανα το ίδιο λάθος που περιγράφω στην αρχή του θέματος δλδ χαιρέτησα έναν από τους παλιούς από μακριά επειδή γύρισε και με κοίταξε και δεν ανταπέδωσε. Κανονικά το ξέρω ότι δεν έπρεπε να χαιρετήσω αλλά ένιωσα άβολα να με κοιτάει (λογικά με κοιτούσε αφηρημένος) και απλως είπα ένα χαλαρό γειά από μακριά. Ο συγκεκριμένος είναι γκει ζευγάρι με έναν άλλο και είναι πολύ φιλόζωοι και μου έδωσαν τροφές και σχεδόν κάθε μέρα ένα δεκαυρω τιπ. Τώρα λέτε να έκανα βλακεια; Είμαι άβολος, είναι γεγονός. Και λογικά αυτητη άβολη σκηνή θα την είδαν και άλλοι από τους παλιούς και ίσως σχολιαστεί.

Έχω σκοπό όταν ξανάρθει και αυτός που ήταν μπροστά όταν είχε έρθει η αστυνομία, να κλείσω μια μέρα το μπαρ εγώ και να κανω παρτυ και να κεράσω αρκετούς. Αλλα πρέπει να έχω πιει για να φερθω φυσιολογικά (οταν πίνω μου φεύγει το κοινωνικό άγχος)και αυτο το διάστημα παίρνω ζαναξ άρα μάλλον δεν γίνεται.