Ζαλάδα- τάση λιποθυμίας

Από τότε που έπαθα την πρώτη κρίση πανικού πριν 1,5 χρόνο δεν μπορώ να ηρεμήσω. Συγκεκριμένα 2 μήνες μετά την πρώτη κρίση άρχισα να νιώθω μία ελαφριά ζαλάδα που ξεκίνησε στο περπάτημα. Από τότε και για 6-7 μήνες δεν έλεγε να φύγει με τίποτα. Φοβούμενη μήπως είναι κάτι σοβαρό, καθώς πότε πιο πριν δεν είχα νιώσει στην ζωή μου ζαλάδα, άρχισα να επισκέπτομαι πολλούς γιατρούς. Ξεκίνησα από νευρολόγο (πήγα δύο τρεις φορές) μετά οφθαλμίατρο και καρδιολόγο. Έκανα όλες τις εξετάσεις όπως υπερηχοκαρδιογραφημα, μαγνητική εγκεφάλου, τριπλεξ κάτω άκρων,τριπλεξ καρωτίδων και πολλές εξετάσεις αίματος. Το μόνο που μου βρέθηκε σε μια εξέταση ήταν χαμηλή φερριτινη και φολικό οξύ τα οποία διόρθωσα. Κι ενώ η ζαλάδα η καθημερινή έφυγε σχεδόν εντελώς, άρχισα να νιώθω μία αστάθεια στα πόδια μου σαν να μην μπορούν να με κρατήσουν όταν είμαι όρθια. Στην αρχή ένιωθα μόνο αστάθεια, τώρα όμως όποτε είμαι όρθια κυρίως με πιάνει αυτή η αστάθεια και ζαλάδα σαν να έχω τάση για λιποθυμία. Κι ενώ πήγα δύο φορές τον τελευταίο μήνα σε καρδιολόγο και μου είπε ότι είμαι μια χαρά και ότι όλα είναι από το άγχος μου εγώ δεν μπορώ να ησυχάσω. Μετράω την πίεση μου και το πιεσόμετρο μου μου δείχνει ότι έχω 10 με 7,5 όταν είμαι όρθια. Δεν ξέρω παλιά τι πίεση είχα γιατί δεν την μετρούσα,αλλά τώρα δεν μπορώ να σταματήσω να την μετράω γιατί νιώθω χάλια. Με πιάνει και φοβερή υπνηλία κιόλας. Δεν ξέρω πραγματικά τι άλλο να κάνω...

Quote:

---

Originally Posted by Kat12

Από τότε που έπαθα την πρώτη κρίση πανικού πριν 1,5 χρόνο δεν μπορώ να ηρεμήσω. Συγκεκριμένα 2 μήνες μετά την πρώτη κρίση άρχισα να νιώθω μία ελαφριά ζαλάδα που ξεκίνησε στο περπάτημα. Από τότε και για 6-7 μήνες δεν έλεγε να φύγει με τίποτα. Φοβούμενη μήπως είναι κάτι σοβαρό, καθώς πότε πιο πριν δεν είχα νιώσει στην ζωή μου ζαλάδα, άρχισα να επισκέπτομαι πολλούς γιατρούς. Ξεκίνησα από νευρολόγο (πήγα δύο τρεις φορές) μετά οφθαλμίατρο και καρδιολόγο. Έκανα όλες τις εξετάσεις όπως υπερηχοκαρδιογραφημα, μαγνητική εγκεφάλου, τριπλεξ κάτω άκρων,τριπλεξ καρωτίδων και πολλές εξετάσεις αίματος. Το μόνο που μου βρέθηκε σε μια εξέταση ήταν χαμηλή φερριτινη και φολικό οξύ τα οποία διόρθωσα. Κι ενώ η ζαλάδα η καθημερινή έφυγε σχεδόν εντελώς, άρχισα να νιώθω μία αστάθεια στα πόδια μου σαν να μην μπορούν να με κρατήσουν όταν είμαι όρθια. Στην αρχή ένιωθα μόνο αστάθεια, τώρα όμως όποτε είμαι όρθια κυρίως με πιάνει αυτή η αστάθεια και ζαλάδα σαν να έχω τάση για λιποθυμία. Κι ενώ πήγα δύο φορές τον τελευταίο μήνα σε καρδιολόγο και μου είπε ότι είμαι μια χαρά και ότι όλα είναι από το άγχος μου εγώ δεν μπορώ να ησυχάσω. Μετράω την πίεση μου και το πιεσόμετρο μου μου δείχνει ότι έχω 10 με 7,5 όταν είμαι όρθια. Δεν ξέρω παλιά τι πίεση είχα γιατί δεν την μετρούσα,αλλά τώρα δεν μπορώ να σταματήσω να την μετράω γιατί νιώθω χάλια. Με πιάνει και φοβερή υπνηλία κιόλας. Δεν ξέρω πραγματικά τι άλλο να κάνω...

---

Για να γράφεις εδώ πέρα καταλαβαίνεις ότι μιλάμε πλέον για θέμα ψυχικής φύσεως, άρα είσαι στο σωστό δρόμο (αυτόν της αναγνώρισης του προβλήματος)
Καλό θα ήταν να επισκεφτείς ένα ψυχίατρο
αναλύοντας του το ιστορικό σου

Αν ποτέ πας περιμένουμε νέα σου εδω

Quote:

---

Originally Posted by Konstantin Papadimos

Για να γράφεις εδώ πέρα καταλαβαίνεις ότι μιλάμε πλέον για θέμα ψυχικής φύσεως, άρα είσαι στο σωστό δρόμο (αυτόν της αναγνώρισης του προβλήματος)
Καλό θα ήταν να επισκεφτείς ένα ψυχίατρο
αναλύοντας του το ιστορικό σου

Αν ποτέ πας περιμένουμε νέα σου εδω

---

Αυτό μου λένε όλοι αλλά εγώ δεν μπορώ να το πιστέψω...γίνεται να πέφτει η πίεσή μου και να μην μπορώ να μείνω όρθια από άγχος; Δεν μπορώ πλέον ούτε να πάω για περπάτημα. Όσο πιο πολύ περπατάω τόσο πιο πολύ νιώθω ότι θα λιποθυμισω..σε ουρές σε τράπεζες και τέτοια δεν μπορώ να κατσω καθόλου, με πιάνει κατευθείαν ταχυκαρδία και αυτό το αίσθημα της αστάθειας και της τάσης λιποθυμίας.

κοινωνικο αγχος λεγεται καπως ετσι αυτο με τις ουρες εξω κτλ
πηγαινε κατερινακι και θα μας θυμηθεις!! να ξερεις
ΚΛΕΙΣΕ ΑΥΡΙΟ ΚΙΟΛΑΣΣ

Quote:

---

Originally Posted by agxomeno astro

κοινωνικο αγχος λεγεται καπως ετσι αυτο με τις ουρες εξω κτλ
πηγαινε κατερινακι και θα μας θυμηθεις!! να ξερεις
ΚΛΕΙΣΕ ΑΥΡΙΟ ΚΙΟΛΑΣΣ

---

Λέτε να είναι αυτό τελικά;; Τώρα είμαι έξω για φαγητό και είμαι σε μια υπερένταση. Μου έρχεται μια ζαλάδα και πάλι τάση λιποθυμίας, δεν μπορώ να ησυχάσω...

Quote:

---

Originally Posted by Kat12

Λέτε να είναι αυτό τελικά;; Τώρα είμαι έξω για φαγητό και είμαι σε μια υπερένταση. Μου έρχεται μια ζαλάδα και πάλι τάση λιποθυμίας, δεν μπορώ να ησυχάσω...

---

εγω οποτε δεν ενιωθα καλα , σαν κι εσας δηλαδη σε τετοιες περιπτωσεις, εφευγα ηρεμα και χαλαρωνα μετα.

δε φευγω αναστατωμενος, φευγω οσο πιο κουλ μπορω(κρατιεμαι δηλ οταν φευγω και ουτε πολυ αργα αλλα ουτε πολυ γρηγορα στο ρυθμο.

Κι εγώ στην αρχή σκέφτηκα να φύγω, αλλά μετά ηρέμησα και τώρα είμαι μια χαρά ευτυχώς.
Το πρόβλημα μου είναι κυρίως αν μου πεις να σταθώ όρθια πολλή ώρα σε ουρές και σούπερ μάρκετ στο ταμείο ή αν μου πεις να πάω για περπάτημα, εκεί είναι που δεν μπορώ καθολου, όσο πιο πολύ περπατάω τόσο πιο πολύ νιώθω τη ζαλάδα και τα πόδια μου να μην με κρατάνε...δεν μπορώ όμως να το δικαιολογήσω αυτό το πράγμα. Και από σίδηρο και τέτοια είμαι καλά τώρα, δεν μπορώ να πω ότι είναι από αυτό...μόνο για καρδιά σκέφτομαι τώρα, επειδή κάποιες μέρες νιώθω κάτι σαν δύσπνοια που έρχεται και φεύγει και κόπωση και πιο σπάνια κλώτσημα στην καρδιά...ευχαριστώ πάντως για τις απαντήσεις σας.

Κat12 ότι περιγράφεις σε κάθε γραμμή αυτών ππυ γράφεις τα έχω περάσει αν ψάξεις και παλιά post μου θα τα δείς έφτασα σε σημείο να μην μπορώ να δουλέψω κ μου έγραψε ο ψυχίατρος 1 μήνα αναρρωτική.Ξεκίνησα λοιπόν αγωγή που είμαι 3 μήνες μου κόπασαν σε μεγάλο βαθμό τα σωματικά συμπτώματα έχω αυτές τις μέρες κάτι ναυτίες που με φοβίζουν αλλά καμία σχέση με το πρίν έχω κ αρρωστοφοβία κ κάθε μέρα είναι ένας αγώνας μέσα μου.Είναι δύσκολο να αποδεχθούμε οτι αυτά είναι ψυχολογικά αλλά τι άλλο να κάνουμε μόνο δύναμη πρέπει.

Σα να τα έγραψα εγώ.. θα έπρεπε να το δικαιολογήσεις γιατί όπως βλέπεις σε πιάνει όταν νιώθεις φόβο/άγχος ότι κάτι θα πάθεις όταν είσαι έξω. Όταν χαλαρώνεις σου περνάει.. αν ήταν κάτι σοβαρό θα σου πέρναγε?

Quote:

---

Originally Posted by Medussa

Κat12 ότι περιγράφεις σε κάθε γραμμή αυτών ππυ γράφεις τα έχω περάσει αν ψάξεις και παλιά post μου θα τα δείς έφτασα σε σημείο να μην μπορώ να δουλέψω κ μου έγραψε ο ψυχίατρος 1 μήνα αναρρωτική.Ξεκίνησα λοιπόν αγωγή που είμαι 3 μήνες μου κόπασαν σε μεγάλο βαθμό τα σωματικά συμπτώματα έχω αυτές τις μέρες κάτι ναυτίες που με φοβίζουν αλλά καμία σχέση με το πρίν έχω κ αρρωστοφοβία κ κάθε μέρα είναι ένας αγώνας μέσα μου.Είναι δύσκολο να αποδεχθούμε οτι αυτά είναι ψυχολογικά αλλά τι άλλο να κάνουμε μόνο δύναμη πρέπει.

---

Καλημέρα! Έχω διαβάσει πολλά ποστ σου και παρατήρησα ότι όντως έχουμε παρόμοια συμπτώματα. Κι εγώ έχω αρρωστοφοβια από παλιά,αλλά δεν μου δυσχέραινε την καθημερινότητα. Π.χ πριν 3 χρόνια μου ειχε κολλήσει ότι έχω τριχόπτωση. Έκανα εξετάσεις αλλά και πάλι για 6 μήνες δεν μπορούσα να ξεκολλήσω με τα μαλλιά μου. Μέχρι και τους γύρω μου ρωτούσα συνέχεια αν έχω αραίωση και τέτοια...το θέμα είναι πως αυτό όμως δεν μου έκανε την ζωή δύσκολη όπως τώρα..δηλαδή μπορούσα και να βγω και να δουλέψω άνετα και γενικά να κάνω τα πάντα..τώρα όμως δυσκολεύομαι μέχρι και στο σούπερ μάρκετ να πάω και να σταθώ στην ουρά στο ταμείο, γιατι νιώθω ότι ανά πάσα ώρα και στιγμή θα πέσω κάτω, νιώθω τα πόδια μου να μην με κρατάνε, η καρδιά μου πάει να σπάσει...υπήρχε μια περίοδος που μου είχαν περάσει όλα σε ποσοστό 80%, αφού πήγαινα όλη μέρα και για καφέ και όλα κανονικά, ούτε κρισεις πανικου είχα,το μόνο που μου είχε μείνει ήταν αυτό με τα πόδια που ένιωθα ότι δεν με κρατάνε..πήγα σε νευρολόγο,μου έκανε και ηλεκτρομυογραφημα, έκανα και την μαγνητική και τριπλεξ κάτω άκρων αλλά δεν μπόρεσε να το αποδώσει κάπου πέρα από άγχος...και μετά από 4-5 μήνες κι ενώ στην δουλειά που εργάζομουν τότε δεν περνούσα καλά και δεν μου άρεσε καθόλου, ξεκίνησαν όλα σιγά σιγά πάλι κι αυτήν την φορά πιο έντονα..

Quote:

---

Originally Posted by dream21

Σα να τα έγραψα εγώ.. θα έπρεπε να το δικαιολογήσεις γιατί όπως βλέπεις σε πιάνει όταν νιώθεις φόβο/άγχος ότι κάτι θα πάθεις όταν είσαι έξω. Όταν χαλαρώνεις σου περνάει.. αν ήταν κάτι σοβαρό θα σου πέρναγε?

---

Όντως το αίσθημα φόβου και ταραχης περνάει και το ξέρω..αλλά το αίσθημα ότι θα λιποθυμισω και θα πέσω κάτω όταν περπατάω ή στέκομαι όρθια (και σε μέρη που δεν έχει κόσμο) το έχω όλη μέρα κάθε μέρα, δεν με έχει αφήσει στιγμή..αυτό είναι που με παραξενευει...

Άγχος υγείας..
Άτιμο πολύ !

Quote:

---

Originally Posted by Kat12

Από τότε που έπαθα την πρώτη κρίση πανικού πριν 1,5 χρόνο δεν μπορώ να ηρεμήσω. Συγκεκριμένα 2 μήνες μετά την πρώτη κρίση άρχισα να νιώθω μία ελαφριά ζαλάδα που ξεκίνησε στο περπάτημα. Από τότε και για 6-7 μήνες δεν έλεγε να φύγει με τίποτα. Φοβούμενη μήπως είναι κάτι σοβαρό, καθώς πότε πιο πριν δεν είχα νιώσει στην ζωή μου ζαλάδα, άρχισα να επισκέπτομαι πολλούς γιατρούς. Ξεκίνησα από νευρολόγο (πήγα δύο τρεις φορές) μετά οφθαλμίατρο και καρδιολόγο. Έκανα όλες τις εξετάσεις όπως υπερηχοκαρδιογραφημα, μαγνητική εγκεφάλου, τριπλεξ κάτω άκρων,τριπλεξ καρωτίδων και πολλές εξετάσεις αίματος. Το μόνο που μου βρέθηκε σε μια εξέταση ήταν χαμηλή φερριτινη και φολικό οξύ τα οποία διόρθωσα. Κι ενώ η ζαλάδα η καθημερινή έφυγε σχεδόν εντελώς, άρχισα να νιώθω μία αστάθεια στα πόδια μου σαν να μην μπορούν να με κρατήσουν όταν είμαι όρθια. Στην αρχή ένιωθα μόνο αστάθεια, τώρα όμως όποτε είμαι όρθια κυρίως με πιάνει αυτή η αστάθεια και ζαλάδα σαν να έχω τάση για λιποθυμία. Κι ενώ πήγα δύο φορές τον τελευταίο μήνα σε καρδιολόγο και μου είπε ότι είμαι μια χαρά και ότι όλα είναι από το άγχος μου εγώ δεν μπορώ να ησυχάσω. Μετράω την πίεση μου και το πιεσόμετρο μου μου δείχνει ότι έχω 10 με 7,5 όταν είμαι όρθια. Δεν ξέρω παλιά τι πίεση είχα γιατί δεν την μετρούσα,αλλά τώρα δεν μπορώ να σταματήσω να την μετράω γιατί νιώθω χάλια. Με πιάνει και φοβερή υπνηλία κιόλας. Δεν ξέρω πραγματικά τι άλλο να κάνω...

---

Καλημέρα!
Ακριβώς, μα ακριβώς τα ίδια έχω. Το χειρότερο είναι αυτή η αίσθηση ζαλης που προσωπικά όταν το παθαίνω νιώθω και μία γενικότερη θολούρα. Σα να έχω μεθύσει ελαφριά. Πολύ παράξενο και δεν μπορεί να εξηγηθεί πλήρως. Αλλά κι εγώ το παθαίνω ειδικά στο περπάτημα και στις ουρές. Δεν θέλω να βλέπω ουρές!
Προσωπικά έχω χαμηλη φερριτίνη και προεμμηνορρησιακό σύνδρομο, το οποίο επηρεάζει τις ορμόνες κατά τη διάρκεια της εμμηνου ρύσεως.
Από το όνομά σου υποθέτω ότι είσαι γυναίκα. Παρατήρησε λίγο ποιες μέρες του μήνα εντείνεται το πρόβλημα.
Επίσης έχω παρατηρήσει σε μένα πως το παθαίνω όταν δεν έχω κοιμηθεί καλά και δεν έχω φάει καλά.
Και φυσικά όσο περισσότερο το σκέφτομαι τόσο με πιάνει. Μόνο όταν είμαι πραγματικό απορροφημένη σε κάτι άλλο δεν παθαίνω τίποτα, όμως σπάνια το μυαλό μου ησυχάζει από τις σκέψεις αυτές.

Quote:

---

Originally Posted by Angélique

Καλημέρα!
Ακριβώς, μα ακριβώς τα ίδια έχω. Το χειρότερο είναι αυτή η αίσθηση ζαλης που προσωπικά όταν το παθαίνω νιώθω και μία γενικότερη θολούρα. Σα να έχω μεθύσει ελαφριά. Πολύ παράξενο και δεν μπορεί να εξηγηθεί πλήρως. Αλλά κι εγώ το παθαίνω ειδικά στο περπάτημα και στις ουρές. Δεν θέλω να βλέπω ουρές!
Προσωπικά έχω χαμηλη φερριτίνη και προεμμηνορρησιακό σύνδρομο, το οποίο επηρεάζει τις ορμόνες κατά τη διάρκεια της εμμηνου ρύσεως.
Από το όνομά σου υποθέτω ότι είσαι γυναίκα. Παρατήρησε λίγο ποιες μέρες του μήνα εντείνεται το πρόβλημα.
Επίσης έχω παρατηρήσει σε μένα πως το παθαίνω όταν δεν έχω κοιμηθεί καλά και δεν έχω φάει καλά.
Και φυσικά όσο περισσότερο το σκέφτομαι τόσο με πιάνει. Μόνο όταν είμαι πραγματικό απορροφημένη σε κάτι άλλο δεν παθαίνω τίποτα, όμως σπάνια το μυαλό μου ησυχάζει από τις σκέψεις αυτές.

---

Καλησπέρα! Εγω είχα χαμηλή φερριτινη σε μέτρηση μετά την εμμηνο ρήση (10 είχε φτάσει) και φολικό οξύ 3,2 και αιματοκρίτη 36,6,αλλά το περίεργο είναι ότι τότε ούτε ζαλιζομουν τόσο ούτε ένιωθα ότι θα λιποθυμισω, μόνο αστάθεια. Μετά πήρα συμπληρώματα και τώρα είμαι στο 40 η φερριτινη,7 το φολικό και 38 αιματοκρίτη και νιώθω όλη μέρα λες και θα λιποθυμισω και πολύ υπνηλία με θολούρα στο μυαλό ( η υπνηλία μου έρχεται μια φορά την ημέρα και κάποιες μέρες δεν εμφανίζεται καθόλου).
Γενικά το ίδιο το νιώθω όλες τις μέρες απλά πριν την περίοδο είμαι λίγο χειρότερα από άποψη διάθεσης... Εγώ πλέον τρώω πολύ καλά κάθε 3 ώρες τουλαχιστον και πίνω πολλά υγρά, αλλά και πάλι νιώθω αυτήν την τάση λιποθυμίας και την αστάθεια...

Πραγματικά πολύ άτιμο. Ούτε που φανταζομουν ότι θα μπορούσε να με κάνει να νιώθω έτσι...

Και αυτο με την τριχόπτωση με είχε πιάσει έκανα εξετάσεις για ρευματολογικά έξαχνα κ εγώ τα μαλλιά μου ρώταγα τους άλλους τα ίδια...κ με το σουπερμάρκετ τα ίδια που λές κ στο δρόμο κ παντού με την αγωγή δεν τα έχω αυτά μόνο ναυτία μπορεί να με πιάσει μέσα στη μέρα η σε πολύ κόσμο...

Quote:

---

Originally Posted by Medussa

Και αυτο με την τριχόπτωση με είχε πιάσει έκανα εξετάσεις για ρευματολογικά έξαχνα κ εγώ τα μαλλιά μου ρώταγα τους άλλους τα ίδια...κ με το σουπερμάρκετ τα ίδια που λές κ στο δρόμο κ παντού με την αγωγή δεν τα έχω αυτά μόνο ναυτία μπορεί να με πιάσει μέσα στη μέρα η σε πολύ κόσμο...

---

Πωπω τα ίδια ακριβως:p
εγώ δεν έχω πάρει αγωγή και όταν το είχα ξεπεράσει στο 80% περυσι το καλοκαίρι πάλι δεν είχα πάρει τίποτα. Εμένα σπάνια με πιάνει ναυτία, την προηγούμενη εβδομάδα μόνο με έπιανε ένας πόνος στο στομάχι σαν μαχαιρια...τώρα μου πέρασε. Αν δεν είχα αυτήν την ζαλάδα και αστάθεια θα ήμουν πραγματικά τέλεια.

Quote:

---

Originally Posted by Kat12

Πωπω τα ίδια ακριβως:p
εγώ δεν έχω πάρει αγωγή και όταν το είχα ξεπεράσει στο 80% περυσι το καλοκαίρι πάλι δεν είχα πάρει τίποτα. Εμένα σπάνια με πιάνει ναυτία, την προηγούμενη εβδομάδα μόνο με έπιανε ένας πόνος στο στομάχι σαν μαχαιρια...τώρα μου πέρασε. Αν δεν είχα αυτήν την ζαλάδα και αστάθεια θα ήμουν πραγματικά τέλεια.

---

Το ίδιο ακριβώς λέω κι εγώ. Η ζαλάδα είναι το χειρότερο όλων. Είναι πολύ δύσκολο ακόμα και με βεβαιώσεις γιατρών και ψυχολόγων να δεχτούμε ότι όλα αυτά τα σωματικά συμπτώματα είναι αποκύημα της φαντασίας μας.
Το παλεύω πολύ καθημερινά, αλλά είναι δύσκολο. Όχι όμως ακατόρθωτο και το λέω από προσωπική εμπειρία, καθώς πριν από 5 χρόνια είχα πάλι κρίσεις αγχώδους διαταραχής, αλλά εν τέλει μου πέρασε το συγκεκριμένο εντελώς!
Πρέπει να απασχολούσε το μυαλό μας διαρκώς με πράγματα και κατά προτίμηση όσο το δυνατόν με ευχάριστα πράγματα!

Quote:

---

Originally Posted by Kat12

Όντως το αίσθημα φόβου και ταραχης περνάει και το ξέρω..αλλά το αίσθημα ότι θα λιποθυμισω και θα πέσω κάτω όταν περπατάω ή στέκομαι όρθια (και σε μέρη που δεν έχει κόσμο) το έχω όλη μέρα κάθε μέρα, δεν με έχει αφήσει στιγμή..αυτό είναι που με παραξενευει...

---

Κι εγώ μια από τα ίδια. Σε καταλαβαίνω απόλυτα. Κι εγώ είχα αρρωστοφοβια ελεγχόμενη ως ένα σημείο.. Τώρα που είναι καθημερινό με ενοχλεί απίστευτα.. Κι εγώ δυσκολεύομαι να κάνω απλά πράγματα γιατί κάθε μέρα που ξυπνάω σκέφτομαι πως θα πάει η μέρα μου κι αν θα ζαλιστώ.. Πρέπει να ελέγξουμε τις σκέψεις μας..

Quote:

---

Originally Posted by dream21

Κι εγώ μια από τα ίδια. Σε καταλαβαίνω απόλυτα. Κι εγώ είχα αρρωστοφοβια ελεγχόμενη ως ένα σημείο.. Τώρα που είναι καθημερινό με ενοχλεί απίστευτα.. Κι εγώ δυσκολεύομαι να κάνω απλά πράγματα γιατί κάθε μέρα που ξυπνάω σκέφτομαι πως θα πάει η μέρα μου κι αν θα ζαλιστώ.. Πρέπει να ελέγξουμε τις σκέψεις μας..

---

Πρέπει όντως και θα τα καταφέρουμε.

Quote:

---

Originally Posted by Kat12

Πρέπει όντως και θα τα καταφέρουμε.

---

Μακαρι, κι εγώ αυτά λέω στον εαυτό μου..
Είναι μέρες που καταφέρνω και άλλες μέρες που δεν.. Μόλις μου έρθει η αίσθηση λιποθυμίας ξανά βυθιζομαι στον φόβο..

Quote:

---

Originally Posted by dream21

Μακαρι, κι εγώ αυτά λέω στον εαυτό μου..
Είναι μέρες που καταφέρνω και άλλες μέρες που δεν.. Μόλις μου έρθει η αίσθηση λιποθυμίας ξανά βυθιζομαι στον φόβο..

---

Κι εγώ τα ίδια, αλλά προσπαθώ να μην το σκέφτομαι κι αν μου έρθει παρόλο που δεν το σκέφτομαι προσπαθώ να λέω στον εαυτό μου ότι όλα είναι στο μυαλό μου και ότι δεν μου πέφτει η πίεση στην πραγματικότητα...

Quote:

---

Originally Posted by Kat12

Κι εγώ τα ίδια, αλλά προσπαθώ να μην το σκέφτομαι κι αν μου έρθει παρόλο που δεν το σκέφτομαι προσπαθώ να λέω στον εαυτό μου ότι όλα είναι στο μυαλό μου και ότι δεν μου πέφτει η πίεση στην πραγματικότητα...

---

Έτσι πρέπει.. εύχομαι να απαλλαγούμε σύντομα από όλο αυτο..

Το έχω κι εγώ αυτό.

Όσο παράξενο κι αν σου φαίνεται, ναι, το άγχος μπορεί να τα δημιουργήσει όλα αυτά και άλλα τόσα! Για να γράφεις εδώ το ξέρεις κ εσύ η ίδια μέσα σου... Πήγαινε σε έναν ειδικό ψυχικής υγείας και δεν θα χάσεις! Με τα ίδια συμπτώματα περίπου ξεκίνησα κι εγώ κι έκανα πως αντέχω. Μετά από μια μεγάλη κρίση πανικού που με οδήγησε στα επείγοντα (όπου φυσικά τίποτα δεν μου βρήκαν) πέρασα μια περίοδο που ήμουν τόσο πεσμένη σωματικά από το άγχος, ώστε αναγκάστηκα να πάρω άδεια από την δουλειά, και να φύγω από το σπίτι για να μείνω ένα διάστημα στη μαμά μου, καθώς είμαι μαμά μικρού παιδιού και δεν μπορούσα ούτε καν να μαγειρέψω ή να το στείλω στο σχολείο. Μην το αφήσεις να σε ρίξει άλλο, κρίμα είναι ...

Quote:

---

Originally Posted by Juanita Asa

Όσο παράξενο κι αν σου φαίνεται, ναι, το άγχος μπορεί να τα δημιουργήσει όλα αυτά και άλλα τόσα! Για να γράφεις εδώ το ξέρεις κ εσύ η ίδια μέσα σου... Πήγαινε σε έναν ειδικό ψυχικής υγείας και δεν θα χάσεις! Με τα ίδια συμπτώματα περίπου ξεκίνησα κι εγώ κι έκανα πως αντέχω. Μετά από μια μεγάλη κρίση πανικού που με οδήγησε στα επείγοντα (όπου φυσικά τίποτα δεν μου βρήκαν) πέρασα μια περίοδο που ήμουν τόσο πεσμένη σωματικά από το άγχος, ώστε αναγκάστηκα να πάρω άδεια από την δουλειά, και να φύγω από το σπίτι για να μείνω ένα διάστημα στη μαμά μου, καθώς είμαι μαμά μικρού παιδιού και δεν μπορούσα ούτε καν να μαγειρέψω ή να το στείλω στο σχολείο. Μην το αφήσεις να σε ρίξει άλλο, κρίμα είναι ...

---

Καλησπέρα. Τώρα που ξεκίνησα δουλειά πάλι κάπως το έχω ξεπεράσει όλο αυτό, όχι τελείως αλλά είμαι καλύτερα. Το μόνο που μου μενει είναι αυτό με τα πόδια και η υπνηλια που μου έρχεται όσο πιο πολύ μενω όρθια. Επίσης σπάνια μπορεί να νιώσω σαν να γέρνω ξαφνικά προς την μια πλευρά και τότε ταράζομαι λίγο και μετά μου περνάει.
Το ξέρω μέσα μου ότι είναι άγχος όλο αυτό, αλλά με ενοχλεί που,ενώ μπορώ και ξεπερνάω όλα τα άλλα, αυτό το αίσθημα αδυναμίας στα πόδια δεν λέει να φύγει με τίποτα!

Quote:

---

Originally Posted by Kat12

Καλησπέρα. Τώρα που ξεκίνησα δουλειά πάλι κάπως το έχω ξεπεράσει όλο αυτό, όχι τελείως αλλά είμαι καλύτερα. Το μόνο που μου μενει είναι αυτό με τα πόδια και η υπνηλια που μου έρχεται όσο πιο πολύ μενω όρθια. Επίσης σπάνια μπορεί να νιώσω σαν να γέρνω ξαφνικά προς την μια πλευρά και τότε ταράζομαι λίγο και μετά μου περνάει.
Το ξέρω μέσα μου ότι είναι άγχος όλο αυτό, αλλά με ενοχλεί που,ενώ μπορώ και ξεπερνάω όλα τα άλλα, αυτό το αίσθημα αδυναμίας στα πόδια δεν λέει να φύγει με τίποτα!

---

Και εγώ όταν περπατάω δε νιώθω κάτι ιδιαίτερο. Όταν πρέπει όμως να σταθώ κάπου για να μιλήσω, να περιμένω κτλ, νιώθω ότι μου κόβονται τα πόδια, σαν ασταθεια, σα να γέρνω δε ξέρω τι ακριβώς.. Να σε ρωτήσω κάτι επειδή με απασχολεί.. Για δουλειά πας άνετα? Γιατί κ εγώ θέλω να ξεκινήσω αλλά σκέφτομαι αν θα τα βγάλω πέρα

Quote:

---

Originally Posted by Kat12

Από τότε που έπαθα την πρώτη κρίση πανικού πριν 1,5 χρόνο δεν μπορώ να ηρεμήσω. Συγκεκριμένα 2 μήνες μετά την πρώτη κρίση άρχισα να νιώθω μία ελαφριά ζαλάδα που ξεκίνησε στο περπάτημα. Από τότε και για 6-7 μήνες δεν έλεγε να φύγει με τίποτα. Φοβούμενη μήπως είναι κάτι σοβαρό, καθώς πότε πιο πριν δεν είχα νιώσει στην ζωή μου ζαλάδα, άρχισα να επισκέπτομαι πολλούς γιατρούς. Ξεκίνησα από νευρολόγο (πήγα δύο τρεις φορές) μετά οφθαλμίατρο και καρδιολόγο. Έκανα όλες τις εξετάσεις όπως υπερηχοκαρδιογραφημα, μαγνητική εγκεφάλου, τριπλεξ κάτω άκρων,τριπλεξ καρωτίδων και πολλές εξετάσεις αίματος. Το μόνο που μου βρέθηκε σε μια εξέταση ήταν χαμηλή φερριτινη και φολικό οξύ τα οποία διόρθωσα. Κι ενώ η ζαλάδα η καθημερινή έφυγε σχεδόν εντελώς, άρχισα να νιώθω μία αστάθεια στα πόδια μου σαν να μην μπορούν να με κρατήσουν όταν είμαι όρθια. Στην αρχή ένιωθα μόνο αστάθεια, τώρα όμως όποτε είμαι όρθια κυρίως με πιάνει αυτή η αστάθεια και ζαλάδα σαν να έχω τάση για λιποθυμία. Κι ενώ πήγα δύο φορές τον τελευταίο μήνα σε καρδιολόγο και μου είπε ότι είμαι μια χαρά και ότι όλα είναι από το άγχος μου εγώ δεν μπορώ να ησυχάσω. Μετράω την πίεση μου και το πιεσόμετρο μου μου δείχνει ότι έχω 10 με 7,5 όταν είμαι όρθια. Δεν ξέρω παλιά τι πίεση είχα γιατί δεν την μετρούσα,αλλά τώρα δεν μπορώ να σταματήσω να την μετράω γιατί νιώθω χάλια. Με πιάνει και φοβερή υπνηλία κιόλας. Δεν ξέρω πραγματικά τι άλλο να κάνω...

---

κανε τα εξης και θα δεις αμεση βελτιωση

1)κοψε την ζαχαρη η μειωσε την σημαντικα ωστε στο τελος να την κοψεις τελειως.αποδεδειγμενες επισημες μελετες εχουν δειξει οτι η ζαχαρη ειναι υπευθυνη για αδυναμια ζαλαδες ημικρανιες σακχαρο διαβητη και καρκινο.
2)μην καθεσαι πολλη ωρα στον υπολογιστη και τηλεοραση.προκαλουνται ταχυπαλμιες κρισεις πανικου ημικρανιες και απολλα αλλα απτην συνεχη χρηση τους ολη μερα
3)αλλαξε τελειως τη διατροφη σου.κοψε ζαχαρη ετοιμα φαγητα και ολη αυτη τη σαβουρα γενικα.με λιγα λογια ξεκινα διατροφη.
4)μην μπαινεις σε αγχωτικες διαδικασιες πχ εχω κατι θα πεθανω κλπ η αγχος με τη δουλεια με σχεσεις κλπ.να ηρεμεις χαλαρωνοντας με περπατημα στη φυση ακουγοντας μουσικη κλπ
5)μην παιρνεις σε καμια περιπτωση συμπληρωματα διατροφης και γενικα χαπια φυτικα η μη τα οποια ειναι ηρεμιστικη η αφορουν τη διατροφη.καταστρεφουν το ανοσοποιητικο.
6)κανε συνεχεια δραστηριοτητες απασχολησε συνεχεια το μυαλο και επιβραβευσε τον εαυτο σου.πηγαινε γυμναστηριο κανε ενα μεταπτυχιακο η γινε εθελοντης καπου κλπ.γενικα το μυαλο να απασχολειται συνεχεια και να κουραζεσαι κ σωματικα για να εχεις καλο υπνο.

Quote:

---

Originally Posted by dream21

Και εγώ όταν περπατάω δε νιώθω κάτι ιδιαίτερο. Όταν πρέπει όμως να σταθώ κάπου για να μιλήσω, να περιμένω κτλ, νιώθω ότι μου κόβονται τα πόδια, σαν ασταθεια, σα να γέρνω δε ξέρω τι ακριβώς.. Να σε ρωτήσω κάτι επειδή με απασχολεί.. Για δουλειά πας άνετα? Γιατί κ εγώ θέλω να ξεκινήσω αλλά σκέφτομαι αν θα τα βγάλω πέρα

---

Εγώ και στο περπάτημα το νιώθω...
Η πρώτη μέρα στην δουλειά ήταν λίγο δύσκολη...αλλά τώρα νιώθω καλύτερα. Μου έρχονται κάποιες στιγμές κάτι περίεργα ή όταν χρειάζεται να μείνω λίγο όρθια αλλά την παλεύω ..

Από διατροφή τρώω πολύ υγιεινά.και ζάχαρη όχι πολλή...ύπνο κάνω καλύτερο από παλιά που ξυπνούσα 2-3 φορές την νύχτα.

Quote:

---

Originally Posted by Kat12

Εγώ και στο περπάτημα το νιώθω...
Η πρώτη μέρα στην δουλειά ήταν λίγο δύσκολη...αλλά τώρα νιώθω καλύτερα. Μου έρχονται κάποιες στιγμές κάτι περίεργα ή όταν χρειάζεται να μείνω λίγο όρθια αλλά την παλεύω ..

---

Μπράβο σου!!!! Έχεις κάνει ένα πολύ μεγάλο βήμα!!! Θα τα καταφέρεις , τώρα έχεις και με κάτι άλλο να απασχολεις το μυαλό σου..

Καλημέρα, θα ήθελα να ρωτήσω αν γίνεται από το άγχος να νιώθω υπνηλία κι αδυναμία ενώ κοιμήθηκα 8 ώρες το βράδυ....

Μια απ τ ίδια μόλις ξύπνησα 10 ώρεςύπνο...κ νιώθω υπνηλία σαν έλλειψη διαύγειας κ κάπως τα πόδια μου σαν μυική αδυναμία...έχω τρομοκρατηθεί εγώ είμαι 3 μήνες αγωγή

[QUOTE=Medussa;1196322]Μια απ τ ίδια μόλις ξύπνησα 10 ώρεςύπνο...κ νιώθω υπνηλία σαν έλλειψη διαύγειας κ κάπως τα πόδια μου σαν μυική αδυναμία...έχω τρομοκρατηθεί εγώ είμαι 3 μήνες αγωγή[/QU

Κι εγώ αυτά ακριβώς...είμαι στην δουλειά και με έπιασε αυτή η υπνηλία και έλλειψη συγκέντρωσης και πήγα να πάρω καφέ και όσο περίμενα ένιωθα να μην με κρατάνε τα πόδια μου...τι πράγμα είναι αυτο:p