Εσύ φοβάσαι την αλλαγή;

Μεγαλώνοντας κατάλαβα την δύναμη που έχει η συνήθεια και πως κάποιες φορές τρώει το είναι μας. Μα παρόλα αυτά αδυνατούμε να το αλλάξουμε. Ή μάλλον αρνούμαστε να προσπαθήσουμε εκ της αρχής. Μα γιατί να μας φοβίζει η αλλαγή; Η αλλαγή δεν είναι αυτή που φέρνει το διαφορετικό; Αυτό που ονειρευόμαστε, το τέλειο, το άπιαστο.

Βιόνοντας στην Θεσσαλονίκη, σε μια μικρή πόλη, ονειρεύομαι μεγαλύτερη άνεση ανάμεσα στους ανθρώπους. Καλημέρες με χαμόγελα και οδήγηση χωρίς βιασύνη. Ανιδιοτελείς πράξεις και λόγια που δεν πληγώνουν τον συνάνθρωπο. Αυτή την αλλαγή θέλω να δω στην ανθρωπώτητα γενικότερα γιατί νιώθω πως το χάνουμε.

Εγώ δεν φοβάμαι την αλλαγή και πλέον μόνο η αγάπη κινεί τις σκέψεις και τις πράξεις μου... Αλλάζω το σκεπτικό μου και εάν ένας μόνον άνθρωπος επηρεαστεί από αυτό... εγώ θα είμαι ο πιο ευτυχισμένος άνθρωπος στην γη.

Με σεβασμό σε όλους,
Skj✍

Φοβάμαι την αλλαγή, το παραδέχομαι!

Και αυτό είναι εντάξει Ανδρέα. Είσαι πολύ γεναίος που το παραδέχεσαι πάντως. Συνέβη κάποιο περιστατικό τελευταία;

Εγώ που ζω στη λάσπη της Αθήνας, μου φαίνεται σούπερ η Θεσσαλονίκη, μακάρι να ζούσα εκεί . Μου αρέσει καλύτερα και το κλίμα και η νύχτα και η μάσα !! Και οι ... γυναίκες !

Quote:

---

Originally Posted by Skopjan

Και αυτό είναι εντάξει Ανδρέα. Είσαι πολύ γεναίος που το παραδέχεσαι πάντως. Συνέβη κάποιο περιστατικό τελευταία;

---

Θα περιμένω να φτάσεις στα 50 μηνύματα ώστε να σου στείλω προσωπικό μήνυμα! :)

Η Θεσσαλονίκη δεν έχει καλό κλίμα σήμερα ας πούμε μπορεί να έχει και 40 βαθμούς βγηκα εξω και πέθανα συν οτι έχει μεγάλη ανεργία. Νυχτερινή ζωή έχει αλλα για όσους έχουν λεφτά. Τώρα που τα βρίσκουν ένας Θεός ξέρει.
Τώρα όσο για τον αν φοβάμαι την αλλαγή δεν ξέρω. Νομίζω μετά από κάποια ηλικία οι αλλαγές είναι δύσκολες επίσης δεν πιστεύω ότι ο άνθρωπος μπορεί να αλλάξει ολοκληρωτικά απλως κάποιες συνήθειες του μπορεί να αλλάξει.

ε, οχι και μικρη πολη η θεσσαλονικη, κουμπαρε...

Είναι θέμα οπτικής... Δεν έχει να κάνει τόσο με τις υποδομές όσο με τον κόσμο. Παρόλα αυτά καταλαβαίνω πως το λες. Η Αθήνα ένα χάος το έχει η αλήθεια είναι...

Ε είναι όσο να πεις... Χωριουδάκι είναι.

χωριουδάκι; σε λίγο θα έχετε και μετρό..
εγώ δεν φοβάμαι την αλλαγή που ενέχει εξέλιξη. την αλλαγή της μούχλας φοβάμαι.

Ελατε να ζησετε στη ζουγκλα που λεγεται Αθηνα να δειτε τη γλυκα.. Και η Θεσσαλονικη ακομα με 1 εκ. χωριο φαινεται. Χιλιες φορες οπουδηποτε ααρα πρωτευουσα.

Quote:

---

Originally Posted by Skopjan

Η Αθήνα ένα χάος το έχει η αλήθεια είναι...

---

Η αθήνα έχει μόνο το χάος που έχουν οι μεγάλες πόλεις. Κανένα καλό . Για τον κόσμο , εκτός αθηνών , έχει λιγότερες θολοκουλτουριάρες εναλλακτικές πασιονάριες, σαν μία εδώ με 175.000 posts . Αυτό μόνο καλό είναι .

Συγγνώμη τι σημαίνει θολοκουλτουριαρα πασιοναρια; Πάντως οι περισσότερες εδώ έχουν το στυλ της Φαιης Σκορδά δηλαδη καμία σχέση.

Quote:

---

Originally Posted by garfield

οι περισσότερες εδώ έχουν το στυλ της Φαιης Σκορδά

---

Beluga ; ή κανά τσίπουρο 60% ; Πρέπει να ήταν πολύ πάντως.

AL εγω πιστευω ειμαστε καλυτερα απο οπουδηποτε αλλου

Κι αν δεισ παλιοτερα ποστ θα δεισ πωσ μιλανε οι εντεχνεσ

Υπάρχει η τάση πάντως να ξεφεύγουμε από το θέμα ε; And that’s ok I guess. Είδα ένα βίντεο από μια διάλεξη του Jordan Peterson χθες στο οποίο έλεγε: « Εάν η διαπροσωπική σου σχέση με κοντινά άτομα όπως πχ οικογενειακά πρόσωπα, σε κρατάει πίσω από την προσωπική σου εξέλιξη, το να κόψεις την επαφή μαζί τους είναι η θυσία που πρέπει να κάνεις για την προσωπική σου εξέλιξη. Το ίδιο ισχύει και για τις ερωτικές σχέσεις. Όμως οι άνθρωποι αρνούνται να αφήσουν τα πράγματα τα οποία τους δαγκώνουν. Γιατί κάποιες φορές αυτό είναι σκληρό ή εκτός προτύπων.»

Γειά Σου skopjan.
Με φοβίζουν οι αλλαγές κάθε είδους.
Οι αλλαγές έχουν κόστος. Και μπορεί να είναι απρόβλεπτο το αποτέλεσμα.Αλλά πιστεύω με θετική σκέψη μπορεί όλα νά πάνε καλά.
Για παράδειγμα σκέφτομαι καμία φορά νά πάω για δουλειά μόνη μου σε κανένα νησί. Αυτή η σκέψη μου προκαλεί τεράστιο άγχος καί φόβο. Μόνο και μόνο η σκέψη με τρομάζει. Αλλά γιατί νά μήν είναι πιο ωραία αν το δω εγώ πιι ωραία καί θετικά στο μυαλό μου;.
Ή σκέφτομαι νά αλλάξω σπίτι εφόσον αυτό δεν Με εξυπηρετεί. Μόνο καί μόνο η ιδέα τής μετακόμισης καί αλλαγής πάλι μου φέρνει στρες απο πρίν.

Quote:

---

Originally Posted by Skopjan

Μεγαλώνοντας κατάλαβα την δύναμη που έχει η συνήθεια και πως κάποιες φορές τρώει το είναι μας. Μα παρόλα αυτά αδυνατούμε να το αλλάξουμε. Ή μάλλον αρνούμαστε να προσπαθήσουμε εκ της αρχής. Μα γιατί να μας φοβίζει η αλλαγή; Η αλλαγή δεν είναι αυτή που φέρνει το διαφορετικό; Αυτό που ονειρευόμαστε, το τέλειο, το άπιαστο.

Βιόνοντας στην Θεσσαλονίκη, σε μια μικρή πόλη, ονειρεύομαι μεγαλύτερη άνεση ανάμεσα στους ανθρώπους. Καλημέρες με χαμόγελα και οδήγηση χωρίς βιασύνη. Ανιδιοτελείς πράξεις και λόγια που δεν πληγώνουν τον συνάνθρωπο. Αυτή την αλλαγή θέλω να δω στην ανθρωπώτητα γενικότερα γιατί νιώθω πως το χάνουμε.

Εγώ δεν φοβάμαι την αλλαγή και πλέον μόνο η αγάπη κινεί τις σκέψεις και τις πράξεις μου... Αλλάζω το σκεπτικό μου και εάν ένας μόνον άνθρωπος επηρεαστεί από αυτό... εγώ θα είμαι ο πιο ευτυχισμένος άνθρωπος στην γη.

Με σεβασμό σε όλους,
Skj[emoji871]

---

Δηλαδή η λύση είναι να κόψεις την καλημέρα σε γονείς, συγγενείς και όποιον άλλον είναι τοξικος προς εσένα; Και με τον εργοδότη τι κάνεις; Η με συναδέλφους; Τους κόβεις κι αυτούς την καλημέρα; Δηλαδή θελω να πω ότι αν εφαρμόσεις αυτή την τακτική στο τέλος θα μείνεις τελείως μόνος και επίσης υπάρχει και η πιθανότητα οι αλλοι να θεωρούν ότι εγώ είμαι τοξικη. Καλά τα λένε στη θεωρία στην πράξη ομως δύσκολα εφαρμόζονται.