Πένθος-ΓΑΔ-Καταθλιψη-Νοσοφοβια

Καλησπέρα σε όλους λέγομαι νικος είμαι 22 χρόνων και θα ήθελα να μοιραστώ το πρόβλημα μου.Πριν 6 μήνες έχασα το πατέρα μου σε σχετικά νεαρή ηλικία μετά από χρόνια ταλαιπωρίας εξαιτίας μιας σοβαρής ασθένειας.Γενικα είμαι ένας άνθρωπος αγχωδης με πολύ στεναχώρια,όλα άρχισαν 1,5 μήνα μετά με πολλές εκτακτες συστολες ...εγώ πανικοβληθηκα πήγα στο καρδιολόγο έκανα όλες τις απαραίτητες εξετάσεις καρδιογραφημα Holter μέχρι και τεστ κοπώσεως και ήταν όλα καλά....περνάνε 3 μήνες και άρχισα με μια αδυναμια στο δεξί χέρι μια αίσθηση τρόμου στο δεξί χέρι και με το καιρό επεκτάθηκε και αριστερά και ύστερα από λίγο καιρό έφυγε και η γιαγιά μου ...αυτό το καιρό είμαι πολύ άσχημα με συσπασεις μυων σε ολο το σωμα αδυναμια σε ολο το σωμα τρεμουλο στα χερια ακόμα και τώρα που κρατάω το κινητό για να γράψω το μήνυμα και εδώ και 2-3 μέρες ακουσια κίνηση ενός δαχτύλου χεριου και ποδιού αριστερα δε ξέρω αν φταίει η συσπαση για αυτό συν ζαλαδα συν ιλιγγος συν εσωτερικο τρεμουλο παντου ακομα και στα ποδια νιωθω...πήγα σε 2 νευρολόγους ο πρώτος μου είπε ότι είναι αγχος λόγω πένθους και ο 2ος κατά 99% μου λέει είσαι εντάξει αλλά θα σου γράψω μαγνητική εγκεφαλου αν θες τόσο πολύ να σου φύγει και θα τη κανω σε λίγες εβδομάδες Ο ψυχολόγος μου μου λέει ότι πάσχω από γαδ συν νοσοφοβια και καταθλιψη δεν θέλω να πάρω φαρμακευτική αγωγή φοβάμαι τις παρενεργειες αλλά θεωρώ πως έχω η σκπ η όγκο η κάτι νευρολογικο....η νοσοφοβια μου άρχισε επειδή ο πατέρας μου μίλαγε συνεχώς για αρρώστιες και δυστυχώς μπήκε στο υποσυνείδητο μου και δε μπόρεσα να το αποβάλλω...

Όλοι αν δεις αυτά φοβόμαστε...η σκπ η όγκο η αυτοάνοσα...και εγώ έχω αγχώδη διαταραχή και αρρωστοφοβία ξεκίνησα αγωγή ακόμα παλεύω με τον ίδιο μου τον ευατό κάθε μέρα ζάλη ναυτία αίσθημα να σβήνω μυική αδυναμια το κεφάλι βαρύ κάθε μέρα και κάτι αλλόκοτο...δύναμη πρέπει να βρούμε...κάνε την μαγνητική σου και υπομονή!

Πόση υπομονή χάνω τα καλύτερα μου χρόνια φοβάμαι να βγω από το σπίτι μη με δουν να τρεμω και γίνω ρεζίλι

καλησπερα αρχικα πιστευω οτι πρεπει να δωσεις χρονο στον εαυτο σου να θρυνησει και να μην εισαι σκληρος με τον εαυτο σου ,επειτα εμενα αυτο που με εχει βοηθησει στα ψυχοσωματικα ειναι να εχω ενα προγραμμα να κανω γυμναστικη να βγαινω απο το σπιτι με παρεα και μη ,να ασχοληθω με την δουλεια μου παραλληλα με ψυχολογο μην μπαινω στην διαδιακασια να σκεφτομαι τι μπορει να εχω ,μου εχουν προκυψει πολλα θεματα υγειας και εχω χασει και χρονο και χρηματα σε γιατρους για να καταληξω στο γεγονος οτι ολα μου προκυπτουν απο το αγχος ,προσπαθησε να κανεις μικρα βηματα στην ζωη σου και σιγα σιγα θα μπεις στους ρυθμους σου

Καλησπέρα γιώτα απλά όλα αυτά εμφανίστηκαν ξαφνικα και εκεί ενώ που κάθεσαι να συσπάται ένα δάχτυλο χεριου και ποδιού και να τρεμω όταν πάω πχ να πιάσω το ποτήρι και να νιωθω αδυναμια ε δε το λες και φυσιολογικο

ειναι λογικο να ανυσηχεις και να τρομαζεις με αυτο το συμπτωμα ,αλλα απο την στιγμη που εκανες τις εξετασεις σου και εισαι και μικρος στην ηλικεια πρεπει να προσπαθησεις να φτιαξεις την ψυχικη σου υγεια ,και στο λεω εγω που ειμαι 23 και καθε μηνα κατι παθαινω και αγχωνομαι και τρεχω στους γιατρους και στα νοσοκομεια

Είμαστε σχεδόν συνομήλικοι...δεν έχω κάνει ακόμα μαγνητική μόνο αιματολογικες και τις βασικές νευρολογικές με το πρώτο νευρολογο ....

καλα κανεις και το ψαχνεις αλλα απο την στιγμη που αποκλεισεις ολα τα κακα ενδεχομενα προσπαθησε να φροντισεις και να ηρεμησεις τον εαυτο σου ,απο οτι διαβασα πιο πανω εχεις παει σε ψυχολογο ,δν σε εχει βοηθησει?

Πηγαίνω ακόμα προσπαθεί η αλήθεια είναι αλλά όσο πάω να δω αισιόδοξα τα πράγματα με το που έρθει υπ σωματικό σύμπτωμα όπως σου είπα και πριν όλα διαλύονται φοβάμαι για σκληρυνση για κάποια νευρολογική ασθένεια και δε θέλω να πάω πουθενά πάρα μόνο στο γιατρό

σε καταλαβαινω αλλα εκει τουλαχιστον εγω ειδα την προοδο μου οταν σου γινεται κατι ψυχοσωματικο αλλα μαθαινεις να το διαχειριζεσαι και δν σε κραταει πισω απο τα καλυτερα μας χρονια ,εχεις περασει πολλα και αυτη η ηλικεια ειναι πολυ δυσκολη και αγχωτικη απο μονη της

Τι ψυχοσωματικα σου συμβαίνουν και πως ήσουν στις αρχές πριν βρεις τρόπο να τα αντιμετωπίσεις;αν θες λες φυσικα

εχω περασει απο ναυτιες ζαλαδες σπαστικη κολιτιδα χαμηλη πιεση και πολυ πονο στο στομαχι ,εκανα ενα σωρο εξετασεις ειχα λυποθυμησει απο την εξαντληση και τον πονο ,πηγα σε νοσοκομειο και δν μου βρεθηκε τιποτα ,κανω ψυχοθεραπεια ,αλλα αυτο που με εχει βοηθησει περισσοτερο ειναι ο ιδιος μ ο εαυτος ,να μην τα παραταω να προσπαθω καθε μερα βημα βημα να κανω προοδο

Μπράβο αυτό είναι το καλύτερο...εγώ είχα εκτακτες συστολες που δεν ήταν κάτι αλλά τώρα το τρεμουλο η αδυναμια και η ζαλαδα

ειναι κρισεις πανικου ,η πιο ηπια ,εχεις προσπαθησει να βγαινεις ?

Προσπαθώ και βγαίνω όσο μπορώ δεν ξέρω αν θεωρείται κριση πανικου απλά εκεί που κάθομαι και αρχίσουν οι συσπασεις μυων παντού και οι ακουσιες κινησεος ενός δαχτύλου για λίγο τρομοκρατιεμαι νομίζω ότι έχω κάτι πολύ σοβαρό μου κόβονται τα πόδια

αυτο που με εχει βοηθησει εμενα σε αυτα ειναι ο διαλογισμος μεσω γιουτιουμπ για να ηρεμω τις ανασες μου και η γυμναστικη επισης

Το θεμα ειναι πως θα μπορεσει το μυαλο μυο να καταλαβει οτι ειναι ψυχοσωματικο και οχι οργανικο

αυτο ειναι το πιο δυσκολο ,εμενα με βοηθαει που αποκλειω κατι οργανικο με εξετασεις και μετα επικεντροσου σε κατι που σε κανει να περνας καλα και οταν το μυαλο σου ασχοληθει με κατι αλλο θα δεις οτι θα ηρεμησουν τα ψυχοσωματικα ,οσο παθαινεις εμμονη οτι κατι κακο εχεις τοσο θα χειροτερευει ,μαθε σιγα σιγα να τα διαχειριζεσαι και να μην σε κρατανε πισω απο δραστηριοτητες,επισης ολοι ανθρωποι καποια στιγμη θα αρρωστησουμε θα παθουμε κατι κακο ολα στην ζωη ειναι ,το θεμα ειναι πως το αντιμετωπιζεις και ποσο σε επιρεαζει στην ζωη σου

ναι αλλα εχω περασει τοσα ειναι αδικο απο τοσο μικρος να παθω κι αλλο δεν παλευεται αυτο

εχεις δικιο οντως εχεις περασει πολλα ουτε που μπορω να φανταστω ποσο δυσκολο θα σου ειναι ,αλλα το μονο που μπορεις να κανεις ειναι να προσωρησεις την ζωη σου για εσενα

Το ότι έχασες τον πατέρα σου στα 22 , είναι φοβερό . Εγώ τον έχασα 35 και μου κόστισε πολύ. Η γιαγιά δεν είναι τόσο φοβερό μπροστά στο γονιό .
Δεν μπορείς να κάνεις κάτι . Κανείς δεν θα ήθελε να γίνει αιτία να αρρωστήσεις. Σκέψου αυτό για να αισθάνεσαι καλά.
Και ο πατέρας σου και η γιαγιά σου , θα θέλαν να είσαι πάντα καλά. Όχι να αρρωστήσεις. Προσπάθησε να περνάς καλά και να έχεις γεμάτο χρόνο .
ΚΑΙ ΝΑ ΒΓΑΙΝΕΙΣ ΕΞΩ.
Από σχέσεις και σεξ πως πας ; Η ζωή δεν μπορεί να είναι πλήρης χωρίς αυτό το στοιχείο .

αλλη πονεμενη ιστορια των σχεσεων και ετσι οπως ειμαι τωρα καλυτερα να μη βρω... τι να βγω και να της λεω για αρρωστιες θα φυγει σε 1 λεπτο και με το δικιο της

Quote:

---

Originally Posted by Nikolas18

αλλη πονεμενη ιστορια των σχεσεων και ετσι οπως ειμαι τωρα καλυτερα να μη βρω... τι να βγω και να της λεω για αρρωστιες/ θα γινει σε 1 λεπτο και με το δικιο της

---

μην το σκεφτεσαι αυτο ,αντιθετα θα ξεχαστεις θα ξεκινησεις να περνας καλα

απλα τα συμπτωματα ειναι τρομακτικα και μου τρωνε ολη τη μερα να τρεμει το χερι και να μη νιωθω τα ποδια να νιωθω αδυναμια στα χερια και να καθομαι να ηρεμησω και να σκανε οι συσπασεις και οι ακουσιες κινησεις στα χερια και τιναγματα στα ποδια αν ειναι δυνατον πως να συνεχισω μετα απο αυτο πως θα βγω εξω? να βγω και να γινουν αυτα?

και να γινει εξω αυτο γιατι σε αγχωνει ? σου εχει συμβει πολλες φορες με παρεα?

Εγινε οταν εδινα μαθημα στο πανεπιστημιο και παλευα με το χερι μυο να καλυπτα το τρεμουλο αλλα οι συσπασειςδεν μπορεσα να τις αποφυγω

η εξεταση ειναι απο μονη της αγχωτικη διαδικασια ,και κριση πανικου πολλοι παθαινουν ,αλλα εγω σου λεω για καπου που περνας καλα

οχι μονο συσπασεις και ζαλαδα εχω τιποτα αλλο

ειναι συμπτωματα αγχους ,καταλαβαινω οτι ειναι πολυ ψυχοφθορο αλλα μην σε αφηνει πισω απο την ζωη σ

Και όταν μου συμβαίνουν όμως που αυτό γίνεται όσο είμαι ξύπνιος μέσα στη μέρα τι θα σκέφτομαι; Χάθηκαν όλα τα όνειρα μου οι φιλοδοξίες μου καο εστίασα μόνο στο να ψάχνω στο ίντερνετ και να παρακολουθώ και να ψάχνω τι σημαίνουν αυτά τα σωματικα συμπτωματα

να επικεντρωνεσαι αλλου καπου που θα ξεχνιεσαι να κανεις πραγματα για σενα ,ειναι πολυ ψυχοφθορο να ψαχνεις στο ιντερνετ οτι συμπτωμα νιωθεις και να νομιζεις οτι θα σου συμβει κατι κακο

το ξερω αλλα οσο συνεχιζουν αυτα επιμενω και τωρα που σου γραφω συσπωνται οι μυς μου παντου!!

οσο συνεχιζεις να το ψαχνεις και να σου γινεται εμμονη τοσο θα σε ποιανει,σε εχει ποιασει τοσες φορες δν επαθες κατι προσπαθησε να συμφιλιωθεις με αυτο και να ηρεμησεις και θα περασει ,το θεμα ειναι οτι εισαι μικρος μην μενεις πισω στην ζωη σου

Μονο φοβο εχω τωρα πια

μην τα παρατασ προσπαθησε να εκτιθεσαι και να το πολεμησεις τωρα που εισαι μικρος

και οι δυο μικροι ειμαστε χαχα

το λεω να τα ακουσω και εγω ,αλλα εμενα οντωσ αυτα που σου λεω με βοηθανε

εσυ σπουδαζεις κατι ?

ναι σπουδαζω σε μια απο τις πιο δυσκολες σχολες και απο κει πηγαζει το αγχος μ

ελπιζω να τα καταφερεις