Έκτακτη η κάτι άλλο?

Περπατουσα πριν λίγο και ένιωσα δυο δυνατές κλοτσιές στο στήθος. Να ήταν έκτακτη? Να ήταν κίνηση του οισοφάγου? Εχω περασει κοβιντ προσφατα και γενικά το άγχος μου είναι μεγάλο. Πήγα στον καρδιολογο όλα οκ μου είπε. Μου έγραψε και αιματολογικές να κάνω αργότερα. Έχει νιώσει κανείς παρομοιο πραγμα σαν κλωτσιά στο στήθος? Τι είναι?

Μηπως συνηθιζεις να παθαινεις μυικες συσπασεις σε διαφορα μερη του σωματος.σου;

Δεν νομίζω. Τι είναι ακριβώς αυτό? Το έχεις νιώσει?

Εαν δεν παθαινεις, αστο ξεχνα το. Μπορει να χτυπησε η καρδια σου πιο δυνατα, μου συμβαινει.κι εμενα με.τις αρρυθμιες μου. Επισης, μπορει επειδη προσεχουμε τα παντα.στο.σωμα μας, να καταλαβαινουμε και.πραγματα που καποιος αλλος δεν θα καταλαβαινε.

Ακριβώς αυτό που λέει η Ολίβια.. Το σώμα μας είναι σε κατάσταση συναγερμού και μόλις νιώσουμε κάτι δίνουμε σήμα στον εγκέφαλο ότι κινδυνεύουμε, ενώ στην πραγματικότητα μπορεί να μην ισχύει. όλοι οι άνθρωποι γύρω μας κάπου πονανε, αλλα μάλλον δε δίνουν όλη τους τη προσοχή εκεί.

Μάλλον έχετε δίκιο. Δεν αντέχω άλλο το άγχος μου. Ευτυχώς έχω να τα λέω εδώ γιατί ειλικρινά δεν ξέρω τι θα έκανα. Δεν μιλάω ευκολα και τα κρατάω όλα μέσα μου. Και σκάω. Και φοβάμαι. Και μου εχουν βγει όλα. Νιώθω έκτακτες με δέκα διαφορετικούς τρόπους. Το στομάχι μου είναι χάλια και πιστευω τα κάνει χειρότερα. Νιώθω ράκος ψυχολογικά.

Αυτό που ανέφερες το νοιώθω εγώ σχεδόν κάθε μέρα μια 2 φορές στο κέντρο του στήθους η στην καρδιά σαν μυικος σπασμος

Δεν μπορώ να το εξηγήσω καλυτερα έτσι το νιώθω. Μια φορά όμως ένιωθα όπως όταν έχω έκτακτες και επιασα το σφυγμό μου και τελικά δεν εκανα και ήταν σπασμος? Οισοφάγου? Κάτι άλλο? Δεν ξέρω. Πάντως το σώμα μας είναι πραγματικά εκπληκτικό το τι μπορεί να κάνει. Σίγουρα τα υπεραναλυω και κάθομαι και σκάω για τα παντα χωρίς λόγο. Θα προσπαθησω να το κόψω.

Πάλι τα ίδια. Έκτακτες όλη μέρα. Το τρομερό είναι ότι αισθάνομαι σαν να τρίζει η καρδιά μου. Πιάνω σφυγμό και δεν είναι έκτακτη. Το έχει νιώσει κανεις? Παρακαλώ πολυ βοήθεια έχω φρικαρει παλι

Μηπως ειναι.ηχοι απο το.στομαχι σου; Το.τριξιμο εννοω.

Δεν ξέρω. Είμαι σε μόνιμο άγχος. Τώρα βγήκα να βγάλω λεφτά και όπως γυρνουσα ένιωσα να πεφτει μια σταλα στο μπράτσο μου και να με καίει. Δεν βλέπω κάτι και μετά περασε. Δεν κατάλαβα τι έγινε και μου κολλησε η ιδέα ότι κάποιος μου κάρφωσε συρηγγα και με κόλλησε AIDS. Η κάτι έγινε. Δεν είδα φυσικά τίποτα δίπλα μου και γενικά είμαι σε μια συγχυση. Σε μόνιμο άγχος. Δεν ξέρω μου βγαίνουν πολλα. Ανησυχίες που δεν θα έπρεπε να υπάρχουν. Δεν ξέρω γιατί έτσι. Δεν μπορώ να ευχαριστηθώ τίποτα.

Χρειαζεσαι βοηθεια απο ειδικο, δεν νομιζω να μπορεις να το παλεψεις μονη αυτο.

Εχω επίσης και ένα πονο εδω και πολυ καιρό κάτω από τη γνάθο και ένα γρομπαλακι που μεγαλώνει και μικραίνει. Βέβαια έχω ταλαιπωρηθει με ένα δόντι εκεί εδώ και καιρό μαζί πανε άρα φαντάζομαι είναι από εκεί. Απλά κααααθε μέρα έχω και κάτι να με απασχολεί και να με φοβίζει. Φοβάμαι τα παντα. Θα παω σε ψυχολόγο για να με βοηθήσει. Το θέλω πολυ. Να ηρεμήσω λίγο. Αλλά ρε γμτ πρεπει να βοηθησω και εγώ τον εαυτό μου αυτό σκέφτομαι και παρολα αυτά δεν μπορώ να διώξω αυτές τις ανησυχίες. Που σίγουρα φταίνε και για τις έκτακτες και το στομάχι που έχω θέμα.

Νιώθεις ένα φόβο και τρόμο για όλα.βιωνω κι εγώ μια παρόμοια κατάσταση.δεν μπορώ να ελέγξω τις σκέψεις μου και νιώθω ότι χάνω το μυαλό μου.εγω το είχα περάσει ξανά στο παρελθόν και πήγα σε ψυχίατρο.κ τώρα πάλι είμαι σε αγωγή.καλυτερα να μιλήσεις με κάποιον ειδικό κ εσύ.

Κι εγω το ιδιο πραγμα εχω χρονια τωρα..σκεφτομαι να παω σε ψυχολογο μηπως ηρεμησω λιγο..η καρδια μου καθε μερα χτυπαει ακανονιστα..καθε μερα ολη μερα..απελπισια σκετη..πλεον δεν μου δινει κανεις σημασια ουτε καν ο καρδιολογος μου..μου ειπε οτι η καρδια μου ειναι μια χαρα οτι οι εκτακτες δεν ειναι επικινδυνες και να παω σε ψυχολογο..ειμαι πολυ μπερδεμενη..αν εχω κατι και δεν φαινεται?

Πίστεψε με το ίδιο φοβόμαστε όλοι. Να εγώ τώρα ανέβηκα σκάλες και αμέσως έκτακτη. Τις προηγουμενες ημέρες έτρεξα σε νοσοκομείο γιατί με έχει πιασει ένας πονος στη καρδια. Μάλλον μυοσκελετικος αφου απεκλεισα όλα τα αλλα. Φοβάμαι εννοείται και η ένεση που μου έκαναν στο νοσοκομείο μου έφερε προβλημα στο στομάχι και τώρα παιρνω νεξιουμ. Ένα χαλι κυκλοφορώ παντου. Ντρέπομαι. Δεν ημουν έτσι. Θα κάνω μια προσπαθεια να ηρεμησω γιατί θα τρελαθω αλλιώς. Εχω πολυ ένταση και πολυ θυμό και φόβο και όλο αρνητικά συναισθήματα. Πως να ηρεμήσει και αυτό το κορμί? Δεν ξέρω. Απλά παραιτουμαι.

Εγω να δεις πως ειμαι..αστα να πανε.απο το πρωι που θα ανοιξω τα ματια μου μεχρι το βραδυ που θα κοιμηθω ειναι ολα ενας εφιαλτης..πρεπει να το παρουμε αποφαση και να κανουμε κατι για αυτο αλλιως μας βλεπω σε κανα τρελαδικο..