Καλησπέρα.με την υποβολή της 1ης καραντινας και λόγω ενός προβλήματος υγείας με τη μέση μου ξεκίνησαν τα προβλήματα.αγχος ,κρίσεις πανικου και στο τέλος κατάθλιψη με όλα τα σχετικά έλλειψη διάθεσης όρεξης αϋπνία μόνιμη ανησυχια.τοτε είχα πάρει με τη σειρά όλους τους γιατρούς ώσπου στο τέλος πήγα σε ψυχίατρο και έκανα αγωγή με σιπραλεξ και ζαναξ.κρατησε περίπου ένα 1 χρόνο και επιτέλους έκανα κ το χειρουργείο που τόσο φοβόμουν.γενικα στη ζωή μου πολλές αποτυχημένες σχέσεις κ τοξικούς ανθρωπους .είμαι ένας άνθρωπος που δύσκολα λέει όχι και γενικά χαμηλή αυτοεκτίμηση.τον τελευταίο χρόνο ήμουν σε μια τοξική σχέση σε βαθμό εξάρτησης με πολλούς χωρισμους ,απιστία δική του και πάλι γύρισα.ωσπου πριν από 10 μέρες άρχισα να νιώθω τα ίδια με τότε.η ψυχίατρος με ξεκίνησε με ηρεμιστικά αλλά πριν από 3 μέρες ξανά αγωγη με σιπραλεξ κ λεξοτανιλ.φυσικα μετά από αυτά τα σκηνικά με χώρισε ξανά.νιωθω χαλια πάλι κλαίω συνέχεια,αϋπνίες,με πιάνει απελπισία τι θα κάνω χωρίς αυτόν και δεν θα το αντέξω.ξεκινησα κ με ψυχολόγο 1 συνέδρια έχω κάνει μέχρι στιγμής κ από βδομάδα ή επόμενη.αλλα έχω κουραστεί από αυτά τα συναισθήματα.μαυρες σκέψεις συνεχώς ότι θα μείνω μόνη μου γιατι είμαι 40 και δεν θα μπορέσω να κάνω οικογένεια με όλα αυτά τα ψυχολογικά και φοβια ότι πάντα θα καταφεύγω στα χαπια κάθε φορα που θα περνάω δύσκολες φάσεις.ολοι μου λένε υπομονή κ ότι μπορώ αλλά εγώ νιώθω εξαντλημενη.η μητέρα μου έχει φρικαρει κ αυτη κ νιώθω κ επιπλέον τύψεις.ελπιζω να με πιάσουν σύντομα τα χάπια γιατί κι αυτά δε λειτουργούν αμέσως.πολυ χαμηλή αυτοεκτιμηση για τον εαυτό μου κ νιώθω ότι η ζωή μου πάλι δεν θα έχει νόημα ειδικά χωρίς αυτόν.
