Printable View
Καλημέρα. Φοβάμαι να κάνω οικογένεια πόσο μάλλον δικό μου παιδί. Είμαι 33 χρόνων. Έχω σχέση 2 χρόνια. Ξέρει ότι πάσχω από αγχωδη κατάθλιψη ο σύντροφος μου. Αλλά για αυτό το θέμα δε του έχω μιλήσει. Δε θα είμαι σίγουρα καλή μαμά έχοντας κατάθλιψη. Δε μπορώ να αναλάβω τέτοια ευθύνη. Έχουν σταθεί εμπόδια τα ψυχιατρικά προβλήματα στην δημιουργία οικογένειας;;;
Δεν πιστευω ότι άτομα με αγχωθείς διαταραχές δεν θα έπρεπε να κάνουν παιδιά ή ότι δεν υπάρχουν οικογένειες με προβλήματα πολύ μεγαλυτερα από αυτό, απλα ως παιδί με μητέρα που πάσχει από σχιζοφρένεια και έχοντας και ο ίδιος το ΙΔΨ θα σου έλεγα να το σκεφτείς καλά. Οχι επειδη ειναι αυτο αποτρεπτικος παραγοντας, στέκομαι περισσότερο στο ότι η ίδια δεν θες. Άρα γιατι να πιεστεις; Ανεξάρτητα από όλους τους άλλους παράγοντες. Δεν βλέπω γιατί πρέπει όλοι να υποκυψουμε στην ανευθυνη μανία της τεκνοποιησης.
Δεν έχω καταλάβει αν θες να κάνεις οικογένεια ή δεν θες. Λες δεν μπορείς να αναλάβεις τέτοια ευθύνη και είσαι σίγουρη ότι δεν θα είσαι καλή μάνα. Αν το πιστεύεις αυτό, τι να συζητήσουμε; Αν δεν μπορείς, μην την αναλαμβάνεις την ευθύνη λοιπόν. Το πως λειτουργούν άλλοι άνθρωποι κι άλλες οικογένειες δεν έχει να κάνει με το τι θες ή τι μπορείς εσύ.
Σου έκανε κάποια συζήτηση ο δικός σου σχετικά; Θέλει μελλοντικά παιδιά; Από αυτό πηγάζει ο προβληματισμός σου; Ή τελικά δεν είσαι σίγουρη για το τι θες και τι μπορείς;
Εσυ θες παιδι; Ο συντροφος σου; Το πατε για σοβαρα; για γαμο και παιδια; Πρωτα να απαντηαεις σε αυτα τα ερωτηματα, και μετα προχωρα στο να σκεφθεις στο αν θα μπορεις να μεγαλωσεις ενα παιδι ή οχι; Πρωτιστο βεβαια παντα εναι το συμφερον του παιδιου.
να μην κανεις. δεν ειναι υποχρεωτικο..Quote:
Originally Posted by MK.89
οδηγουνται χιλιαδες ανθρωποι προς αποκτηση παιδιων ακολουθωντας μια πεπατημενη, ενω ουτε θελουν ουτε μπορουν να αναλλαβουν τετοιο καθηκον.
ελεος! αν ξερετε οτι δεν μπορειτε η δεν θελετε, ΜΗΝ ΚΑΝΕΤΕ. ας γλυτωσει και κανενα παιδι. μην τρεχουν ολα στους ψυχιατρους...
Δυστυχως η πιεση της κοινωνιας. Ειναι δυσκολο να ξεχωρισεις αν θες οντως παιδι ή το θεωρεις αυτονοητο οτι θα κανεις λογω κοινωνικης πιεσης. Κακα τα ψεματα οταν μεγαλωνουμε με δεδομενο οτι θα παντρευτουμε μια μερα και θα κανουμε παιδια, ειναι δυσκολο να ξεφυγεις απο αυτο. Γιατι η κοινωνικη πιεση δεν ειναι μονο εξωτερικη, εχει εσωτερικευτει.
Έτσι έχεις δίκιο σε αυτό που λες.. δε ξέρω αν πραγματικά θελω η αν είναι αυτονόητο ότι θα κάνω λόγω της κοινωνίας μας...δε ξέρω τι πραγματικά θέλω......Quote:
Originally Posted by Olivia
Επίσης το οτι έχω αγχωδη κατάθλιψη με κάνει να το σκέφτομαι 1000 φορές περισσότερο....ο σύντροφος μου είπε να μείνουμε μαζί από το φθινόπωρο. Δε πρέπει πριν συζησουμε να μιλησουμε για το θέμα αυτο;;;
Δυστυχώς όταν αντιμετωπιζεις τέτοια ζητήματα για μένα είναι δύσκολο να καταλάβεις αν θες πραγματικά παιδί ή αν ο φόβος που βιώνεις είναι αυτός που σε σταματάει...γιατί έχεις να κάνεις με ευθύνες.πρεπει να το δουλέψεις πολύ μέσα σου για να το αποφασίσεις.επισης σημαντικό παράγοντα παίζει κ ο άνθρωπος με τον οποίο είσαι μαζί πόση ασφάλεια νιώθεις μαζί του για να προχωρήσεις σε ένα τέτοιο βήμα.φυσικα να το συζητήσεις μαζί του κ να είσαι ειλικρινής.εγω δυστυχώς δε μίλησα από την αρχή στον σύντροφο μου και τώρα που το περνάω ξανά, χωρισαμε...δεν ξέρω αν φταίω εγώ ή αυτός δε μ αγαπουσε αρκετά για να μείνει δίπλα μου.
Αυτο να βρεις, τι πραγματικα θελεις και αν τα θελω σου συμβαδιζουν και με τις συνθηκες. Θες και δεν γινεται; Ή αλλαζεις τις.συνθηκες η λες οκ δεν γινεται. Αν παλι δεν θες, ολα ειναι καλα. Υπαρχει ζωη και χωρις παιδια. Και μη σκεφθεσαι μονο εγωιστικα, σκεψου και την ευθυνη που θα εχεις μπροστα σε εναν νεο ανθρωπο.
Προσωπικα απελευθερωθηκα οταν καταλαβα πως δεν θελω να κανω παιδια. Ειμαι πλεον κοντα στα 40 και δεν εχω αλλαξει γνωμη. Κι οταν μου λενε πως θα αλλαξω γνωμη και θα το μετανιωσω, απανταω πως ολες οι επιλογες μας ενεχουν τον κινδυνο να τις μετανιωσουμε. Ετσι ειναι η ζωη. Κανεις δεν σκεφθεται πως υπαρχουν ανθρωποι που εχουν μετανιωσει που κανανε παιδια και δεν το σκεφθεται κανεις, γιατι οι ανθρωποι δεν το ομολογουν ευκολα αυτο.
Συμφωνω οτι οταν αντιμετωπιζεις αγχωδη καταθλιψη, δεν ειναι ευκολο..Αλλα, αν θελεις πολυ ενα παιδι, θα μπορουσες να κανεις θεραπεια για αυτο και να χεις στηριξη απο ειδικο ωστε να τα βγαλεις περα και με την ανατροφη του παιδιου. Και σαφως θα πρεπει να χεις εναν πολυ υποστηρικτικο συντροφο και υποστηρικτικο περιβαλλον. Το οτι θα μεινετε μαζι δεν σημαινει απαραιτητα οτι ο συντροφος σου θελει παιδι. Αυτο μαλλον σε εχει αγχωσει, ε; Οτι θα θελει παιδι εκεινος, και δεν ξερεις αν εσυ μπορεις να ανταποκριθεις;Quote:
Originally Posted by MK.89
Κι αν θέλεις να κάνεις ένα παιδι πως μπορείς να διαχειριστεις όλο αυτό το φόβο...εμένα αυτό με σταματάει μήπως του καταστρέψω τη ζωη.θελει πολλή δύναμη όλο αυτό.
Αν θες παιδι και φοβασαι ειναι αλλο πραγμα. Αυτο πρεπει να το δουλεψεις με τον εαυτο σου, και αν δεν μπορεις μονη, με εναν ειδικο γιατι σε εμποδιζει να γινεις ευτυχισμενη.Quote:
Originally Posted by ireneandria
Ήδη είμαι σε αγωγη και έχω ξεκινήσει ψυχοθεραπεία για να μπορέσω να βρω τη δύναμη του εαυτού μου.θα συμφωνήσω απόλυτα μαζί σου για τον υποστηρικτο σύντροφο και περιβάλλον.ελπιζω να καταφέρω να δω τι θέλω και να καταφέρω να γίνω ευτυχισμένη είτε μόνη μου είτε με έναν υποστηρικτικο σύντροφο γιατί ο προηγούμενος μόνο αυτό δεν ήταν.Quote:
Originally Posted by Olivia
Το ότι είναι δίπλα σου και θέλει να συζησετε σημαίνει ότι σ αγαπάει και σε υποστηρίζει.μιλησε του ειλικρινά για τους φόβους σου και θα το δείτε.η συγκατοίκηση δε σημαίνει ότι θα θέλει αμεσως παιδί.θα το δείτε στην πορεία τι θέλετε κ οι δύο.παντως εγώ βλέπω ότι αυτή τη στιγμή είστε δύο άνθρωποι που αγαπιούνται και θέλουν να είναι μαζί.Quote:
Originally Posted by MK.89
Πολυ σωστα.Quote:
Originally Posted by ireneandria
Έχω οριακή διαταραχή που σαν ασθένεια από μόνη της έχει πολλές μεταπτώσεις στην καθημερινότητα μου
Από την πρώτη στιγμή μίλησα για αυτό στο σύντροφό μου και τώρα είμαστε πολλά χρόνια μαζί
Τώρα για παιδί δύσκολο και αυτό επειδή παίρνω χάπια και δεν κάνει να μείνω έγγυος θα πρέπει πρώτα να τα κόψω και δεν ξέρω αν είμαι ακόμη έτοιμη να τα κόψω
Μίλα του και θα δεις πως θα τα πάτε
Όλα έρχονται με την ώρα τους δεν θέλουν βιασυνη αυτά τα πράγματα εμένα αυτό μου έμαθε η ασθένεια επειδή γενικά αγχώνομαι πολύ αλλά δεν θέλει αγχος
Ναι αυτό ακριβώς με έχει αγχώσει...Quote:
Originally Posted by Olivia
Σίγουρα θα του ανοίξω κουβέντα για το θέμα παιδιού κάποια στιγμή. Πρέπει να ξέρει. Εσύ τι διάγνωση εχεις; παίρνεις αγωγη;Quote:
Originally Posted by ireneandria
Καλημέρα η ψυχίατρος μου μου είπε αγχώδης διαταραχη που με ρίχνει σε κατάθλιψη.ναι είχα πάρει παλιότερα κ τώρα ξεκίνησα ξανά σιπραλεξ με λεξοτανιλQuote:
Originally Posted by MK.89
Πριν 10 μέρες κ παλεύω.ακομα τα συμπτώματα είναι στο πικ τους.κι όπως ανέφερα κ παραπάνω αντιμετωπίζω κ τον χωρισμό μου.ολα μαζι
Δεν χρωστας τιποτα σε κανεναν, αυτο να σκεφθεσαι. Εγω στη θεση σου δεν θα του ελεγα τιποτα, αν αυτος θελει να κανει παιδι, ας ανοιξει αυτος τη συζητηση. Γιατι να την ανοιξεις εσυ; Δεν χρειαζεται να νιωθεις ενοχικα για κατι, δεν χρωστας σε κανεναν γαμους και παιδια. Εαν αυτος το χει.παρει ως δεδομενο, ειναι δικο του θεμα κι οχι δικο σου.
Εαν τωρα.σε τρωει τοσο πολυ, ε βολιδοσκοπησε το με το να.κανεις αφηρημενες συζητησεις περι παιδιων για να δειςτι εχει στο μυαλο του,τις αποψεις του δηλαδη περι του θεματος Το χετε συζητησει ποτε απεξω απεξω;
ετσι ακριβως.Quote:
Originally Posted by Olivia
δεν εισαι υπολογη αν θελεις η δεν θελεις παιδι, αν τον ενδιαφερει ας το συζητησει εκεινος.
αν το εχει παρει σαν δεδομενο, δικο του προβλημα.
αν σε καιει να μαθεις πως το σκεφτεται μπορεις να το συζητησεις γενικα, ΟΜΩΣ, οταν καποιος αποφασιζει να συζησει, ξερει αν μη τι αλλο ποιος ειναι ο συντροφος του και μου κανει μεγαλη εντυπωση να μην εχετε συζητησει γενικοτερες αποψεις σας, ωστε να ξερεις πως σκεφτεται για την αποκτηση παιδιων...
συμφωνοι, μονο που παιδια πρεπει να κανουμε για να τα κανουμε εκεινα ευτυχισμενα, οχι για να γινουμε εμεις ευτυχισμενοι...Quote:
Originally Posted by Olivia
επομενως, με εναν ειδικο ψαχνεις αν ο φοβος σου ειναι αβασιμος και εισαι σε θεση να κανεις ευτυχισμενο ενα παιδι στην πραγματικοτητα.
αν ομως εχει βαση ο φοβος σου και δεν εισαι σε θεση να αναλαβεις τετοια ευθυνη, 1000 φορες να μην το κανεις κι ας γινεις δυστυχισμενος αν ειναι να χαντακωσεις μια ζωη που δεν εφταιξε σε τιποτε..
Έχεις απόλυτο δίκιο γι αυτό θέλει πολλή δουλειά με ειδικό για να μπορέσω να καταλάβω αν επικρατεί ο φόβος μου περισσότερο από την επιθυμία μου γιατι ένα παιδί είναι τεράστια ευθύνη.εσυ έχεις οικογένεια;ποια είναι η διάγνωση σου;παίρνεις αγωγη;σε βοήθησαν οι ειδικοί να καταλάβεις τι είναι αυτό που θελεις;Quote:
Originally Posted by Remedy
Ναι, συμφωνω.Quote:
Originally Posted by Remedy